Paulus wordt hier weer heel concreet. Binnen de ekklesia waren er stromingen die leerden dat de wet en allerlei rituelen uit het OT de genade nog rijker en completer maakten. We hadden het er al even over in Romeinen. Rom 6:8 Die stroming heet judaïseren en is niets anders dan verjoodsen. Men ging elkaar beoordelen op eten, drinken, het houden van de sabbat, et cetera. Later kwamen hier binnen het christendom varianten op het zgn. ‘christianiseren’. De kerk werd het nieuwe Israël en daarmee kregen de voorschriften uit het OT een nieuwe ‘christelijke look’. Doop kwam in plaats van de besnijdenis en voor de sabbat kwam de zondag. Eten en drinken werd vasten. Pesach werd Pasen enzovoort. Of wat dacht je van een kerkgebouw met een altaar, offers, wierook, priesterschap of voorgangers met gewaden? Joodse gebruiken werden in een christelijke mal gegoten. Maar de boodschap is ook hier weer hetzelfde: Je bent compleet in Christus! Laat niemand je oordelen of imponeren dat je niet volledig bent zonder al die kerkelijke gebruiken en rituelen. Je bent al gedoopt, je bent al besneden. Ja zeker… In Hem! In Hem heb je alles. Laat dat nooit van je afpakken. Wij zijn het onderwerp van de schaduwen Al die rituelen zijn een schaduw van wat komen gaat. Een schaduw zelf is duister, maar de contouren ervan verraden het licht. Een nieuwe werkelijkheid staat klaar achter de coulissen. En dan zegt Paulus in vers 17 iets opmerkelijks: “maar het lichaam is van Christus”. Wij zijn als ekklesia niet onderworpen aan de schaduwen, maar juist het onderwerp van de schaduwen! Al die schaduwen uit het OT, bedoeld voor Israël, verwijzen naar de Christus, maar de Christus is… Hoofd én lichaam! Het gevolg is dat wij als ekklesia onderdeel van die schaduwen zijn. We hebben half 34
33 Online Touch Home