3

STORYTELLING EN ORGANISATIEVERANDERING WAT MOET EN WAT IS MOGELIJK? Elke organisatieverandering start met een urgentie. Externe ontwikkelingen die noodzakelijke actie vragen, interne omstandigheden die de gewenste ontwikkeling belemmeren of onbalans tussen wat je communiceert en de manier waarop dat wordt beleefd. Zo’n proces kan in gang worden gezet door een onderzoeksvraag. Hoe versterken we onze reputatie en zichtbaarheid? Hoe worden we een toekomstbestendige en lerende organisatie? Hoe vergroten we onze vitaliteit en rendement? En hoe zorgen we ervoor dat we waardengedreven keuzes maken vanuit zelfverantwoordelijkheid en eigenaarschap? AANDACHT VOOR WAT WIL ZIJN Hoe zou het zijn als we de zaden van levenskracht kunnen laten ontluiken door onze aandacht volledig te richten op wat we willen laten ontstaan, door voeding te geven aan onze kwaliteiten en verlangens? Wat zou er gebeuren als onze woorden zichtbaar maken wat gezien wil worden, als we de energie vrijmaken voor het creëren van nieuwe perspectieven? Als we er voor kiezen om met bekrachtigende woorden onze intenties en verlangens uit te drukken en daardoor de beelden van een duurzame en zorgzame wereld helder voor ogen krijgen. Wat gaan we dan beleven? Wat brengen we dan op gang? Dan zouden we een wereld scheppen zoals we die wensen, een leef- en werkomgeving die waarde toevoegt en zingeving terugbrengt. WE ZIEN DE WERKELIJKHEID ZOALS WIJ ZIJN Een organisatieverandering is een gezamenlijk (leer)proces. Het is een zoektocht, een expeditie naar onontgonnen gebied, een reis met vallen en opstaan en hindernissen. Dat gaat automatisch ook gepaard met wrijvingen, want iedereen heeft z’n eigen perceptie bij de acties en resultaten. Conflict en onenigheid horen er bij. Daniel Wolfs (2015) vergelijkt die verhalen in verandering met de manier waarop je een boek of film ervaart. Bij het lezen van een boek maak je eigen interpretaties en geef je het verhaal een eigen inkleuring. Bij een film daarentegen bepaalt de regisseur je beleving door zorgvuldige opbouw van het plot. In organisaties verwacht het management vaak dat een visiedocument of strategisch beleidsplan eenduidig wordt geïnterpreteerd en opgevolgd alsof je het zou kunnen regisseren als een film. De werkelijkheid is natuurlijk weerbarstiger. In praktijk geven we ieder onze eigen betekenis en interpretaties aan wat er wordt verteld en wat er tussen de regels door wordt gecommuniceerd. DE KRACHT VAN BELEVING Volgens Theo Hendriks (2023) reconstrueren we voortdurend de realiteit om ons heen, gefilterd door onze persoonlijke waarden, vooronderstellingen, interacties en ervaringen uit het verleden. We zijn zelf de hoofdpersoon in het verhaal van ons leven. En we doen er alles aan om daar voortdurend de bevestiging en rechtvaardiging voor te vinden. Op die manier verklaren we eerder gemaakte keuzes

4 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication