8. De strijd tegen sierzucht 1. De religieuze overleveringen moeten niet zomaar weggeworpen worden omdat zij onrein en corrupt zijn, maar zij moeten beschouwd worden als visgebied waar de mens kan vissen naar geestelijke waarheden. 2. De wijsheid van woorden is tegenovergesteld aan de valse wijsheid die mensen naar de mond praat en protst. De vleiers gaan tegen het geestelijke visnet in. Het Woord van het visnet is niet romantisch, vermakend of adverterend. Het Woord van het visnet is een bevel, een uiteenzetting van de hemelse leer. 3. Zonder oorlogskunde is de wijsheid slechts ijdelheid. Op de bodem van de zwakheid ligt kracht. Het volk moet een hongertocht maken tot de wildernis. Je komt tot kracht door door de honger wildernissen te gaan. Kracht betekent gevoeligheid, kennis. Velen haken af en gaan terug tot de steden om kracht te roven. Ze nemen hiervoor de sieraden van de stad waardoor ze verstenen en de wildernis niet meer kunnen binnengaan. Ze worden gebruikt als bouwstenen van de stad. IJdele welsprekendheid en wijsheid dooft het geestelijke visnet uit en verbergt het in trots en eerzucht. 4. Er is dus een geest van valse versiering die op de loer staat om de mens van het hemelse visnet weg te nemen, en van het geheimenis van de hemelse honger mystiek, zodat de mens de hemelse wildernissen niet in zal gaan. Er is een strijd tegen sierzucht, het overmoedig en vals sieren van de stad, wat ook in woordgebruik naar voren kan komen. Weest op uw hoede voor hen die zich zo opstellen. Zij zijn ten prooi gevallen aan de geest van overmoedige grijpers waardoor zij verstenen. 578 5. De ware wijsheid is oorlogskunst die ontstaat wanneer de honger rijpt. De grafrovers willen hier niet op wachten. Zij gaan niet tot het geestelijke visnet. Zij gaan niet diep de wildernis in. Zij gaan naar de mausoleums en kerkhoven van de stad om daar kostbaarheden en sieraden te roven. Zij willen zelf niet sterven. Het touw waartegen niet verzet kan worden 6. Het gaat er dus om om tot het onuitwisbare merkteken van het touw te komen. De mens moet komen tot de hemelse onweerstaanbaarheid. De leer van de hemelse onweerstaanbaarheid, het touw waar niet tegen verzet kan worden, komt voort vanuit een grote geestelijke honger, waarin de mens totaal verlaten is en hulpeloos. Dit is de reden waarom de hemel allereerst geen kinderen heeft. Alles is in de honger, alles is in de verstotenheid. Alleen zo kan de heilige onweerstaanbaarheid zuiver wortel schieten. De mens kan geen vast voedsel verdragen hier, en is overgeleverd aan melk. 7. Zonder deze leer zou de mens nog dingen uit zichzelf doen, vanuit het vlees. Alleen in de hemelse onweerstaanbaarheid kan het vlees afsterven. 9. Het afrekenen met valse grenzen 1. De mens mag niet overmoedig offeren, maar moet weer worden als een kind. De mens moet het overmoedig strijden opgeven. Hierin krijgt de hemel een hele andere betekenis. 2. Er zijn restricties van de hemelse kennis, opdat betekenissen niet oeverloos worden. De mens moet niet opgeblazen in de kennis worden. Het gaat om
579 Online Touch Home