150

geschiedt.’ In de grondtalen staat dan : ‘niet alleen met tijdelijke, maar ook met eeuwige straffen (volkomen, plaatselijk), door de honger aan de fallus, het vlees, gestraft worden.’ Dit betekent dus dat het vlees uitgehongerd moet worden. In 2.2 staat er dan dat dit leidt tot wedergeboorte, tot het zoonschap. Het vlees moet hiervoor dus eerst naar de eeuwige honger geleid worden, wat een volkomen honger is waarin het vlees uiteindelijk afsterft, zijn zaad geeft, en er dan nieuw leven is. De vagina, het hol, is een beeld van de honger, die tot de baarmoeder leidt, en zo tot wedergeboorte. Artikel 2.9 noemt dit de eeuwige liefde van de hemel, en vergelijkt het met een bruiloft waar de bruidegom zijn leven geeft voor de bruid. Dat is de hemelse biologie. Artikel 3-4.1 stelt dat de mens met deze kennis is toegerust, maar dat de duivel hem heeft afgeleid daarvan. Daarom moet de mens teruggaan in de geschiedenis naar deze gave. Artikel 3-4.8 stelt dat dit een vruchtbaarheid brengt van eeuwig leven, oftewel een eeuwige teling. Naast de Dordtse leerregels van 1618/19 is er ook de Dordtse kerkenordening van 1618/19. Art. I. Om goede orde in de gemeente Christi te onderhouden zijn daarin noodig de Diensten, Samenkomsten, Opzicht der Leer, Sacramenten en Ceremoniën en Christelijke straf. Waarvan hierna ordelijk zal gehandeld worden. Joh. Jansen (1873-1956) stelde dat dit artikel de geest van willekeur bestreed. Natuurlijk is dit zo. De mens dient geleid te worden door het hemelse woord, door profetie, en niet willekeur. Feenstra wees hier ook op in zijn verklaring van de catechismus. Dit is dan ook weer nodig, stelt Joh. Jansen, om de geest van heerszucht te bestrijden. F.L. Rutgers (1836-1917) stelt dat dit dan wel regels zijn, maar dat er geen regels bestaan zonder uitzonderingen. Er mag dus ook afgeweken worden van de kerkenordening (K.O.). Maar dit mag niet gebeuren door willekeur. Rutgers wijst erop dat de Roomsen hun kerkenorde goddelijk gezag toekennen, maar zo ver moet de mens niet zinken. De mens moet dus alleen geleid worden door het hemelse Woord en niet zomaar voor een kerkenorde. Ook Klaas Schilder stelde duidelijk bij de vrijmaking dat hij zich niet aan kerkelijke besluiten wilde onderwerpen, maar alleen aan het hemelse Woord. Rutgers stelt dat een K.O. alleen maar algemene

151 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication