op één lijn 44 3e uitgave 2012 Van de redactie ‘Het wordt vanzelf Kerst’ Als de zomervakantie erop zit, begint iedereen vol frisse moed aan de eindspurt van het jaar. Alsof maanden ineens uit 6 weken bestaan, zoveel nemen we ons voor. Nieuwe stukken, artikelen, deadlines, griepspuiten, symposia, cursussen enzovoorts. Niets lijkt ons teveel als we dat toezeggen vóór de Grote Vakantie. En dan wordt het Herfst. Zo lang de zon blijft schijnen gaat het prima. Zo lang de Wintertijd niet ingaat, zijn we bij daglicht thuis. Wie een herfstvakantie of lang weekend kan meepikken, probeert dat ook te doen. Totdat. Ineens leven we van weekend tot weekend ( ja, u ook), van deadline naar deadline en tellen we af tot de Kerst. En die Kerst, die komt altijd vanzelf. Dat zeg ik dan ook meestal in de eerste week na de zomervakantie, maar dan begrijpt niemand dat nog. Nu wel. Eén van de vele dingen die af ‘moeten’ voor Kerst, is het decembernummer van Op één Lijn. Met een katern: huisartsen die een boek schrijven. Stress leidt een week voor de deadline tot veel extra mailtjes met de vraag ‘hoe lang heb ik nog?’. Als niet-medicus mag ik dan antwoorden ‘zolang jij nodig hebt’. Een mail met titel ‘er is een ramp gebeurd’ neem ik met een korrel zout. Een ‘vaste’ columnist mag best een keertje overslaan, er zijn geen bijwerkingen. Een bijzonder bekwame huisarts loopt niet weg. Wie straks misschien niet meer rondloopt op de afdeling, is Frans van der Horst. Hem hebben we alvast wel geïnterviewd. En nieuwe collega’s, daar moet je ook niet te lang mee wachten. De AIOTHO’s (en kamergenoten) Eva en Eefje stellen zich voor. En Robert Willemsen, huisartsonderzoeker en kersverse kaderhuisarts Hart- en Vaatziekten. Waar verdiepen en bekwamen al niet toe kan leiden! Wie de vorige keer weg waren, waren huisartsen Blonk & Lusthuis, een (onderwijs)koppel. Een huwelijksreis is een goed excuus. Vandaar dat ze er nu wel zijn, net zoals een aantal andere collega’s: Marion Van Lierop, de nieuwe coördinator coschap en Sonja Soudant, AVG. Dit keer maar liefst drie promoties: Annelies Lucas, Cecile Utens en Marika Burda. Proficiat dames! Grensoverschrijdend: het gasthoogleraarschap in Frankfurt van Marjan van den Akker. ‘Wie schrijft die blijft’, wie kent het gezegde niet? Jelle Stoffers schrijft al jarenlang het fantastische ‘Voor u geschreven in Maastricht. Wetenschap in praktijk’. Voor de laatste keer in deze vorm, want hij wordt op eigen verzoek ‘afgelost’. Jochen Cals besloot na veel keren ‘ik denk erover na’, om deze kar te gaan trekken waarbij het huiswerk wordt verdeeld onder/via de AIOTHO’s. Wij danken Jelle voor zijn vele jaren schrijfgenot. Wie is (juridisch gezien) de verantwoordelijke dokter? Mr. Arie de Jong, tevens huisarts, probeert die vraag zo goed mogelijk te beantwoorden. De nieuwe generatie huisartsen laat van zich horen via de MOVAH: we bewonderen mensen die zich meer inzetten dan strikt gevraagd wordt. Door passie wordt je werk beter. Passie en palliatieve zorg: als ergens veel passie en warmte wordt gewenst is het wel in de palliatieve fase. Denk toch nog eens een keer extra na of u niet de summer course zou volgen. U weet wel, in die zomer vol energie. Sophie blijft in de leer (jaar 2). De oplettende lezer kan haar columns ook tegenkomen in H&W. We blijven haar volgen. Tot slot ex-aios, ook leuk om te volgen. Dit keer Debby en Merlijn, lerend en genietend als waarnemers, maar de ambitie is toch, zo blijkt uit het slot, om die continue dokter te worden die iedereen wil hebben. Als continu blad van een continue vakgroep wensen we u fijne feestdagen en een gezond 2013 tegen een betaalbaar tarief. Tot de Lente, akkoord? Babette Doorn 3
4 Online Touch Home