34

3e uitgave 2012 Wat mij als ‘Hollandse’ dokter goed beviel, is, dat veel van de arts-patiëntcommunicatie neergeschreven is in het midden-limburgs dialect. Het lichamelijk onderzoek wordt aldus aangekondigd: ‘Veer zólle éns kieke…’. Al met al scoort Stapert hier wel op de Maas-Globaal! Literair zal het allemaal wel niet zoveel voorstellen, maar de verhalen worden vlot en levendig verteld, doorspekt met de nodige filosofietjes en beschrijvingen van mensen, dorpen en natuur. Dat maakte het voor mij goed leesbaar: een hazenrug blijft ook droog, als je hem niet lardeert. Toen ik enkele maanden later in dezelfde kringloopwinkel dan ook nòg een pocketboek van Harry Stapert tegenkwam: ‘Meneer d’n dokter’, heb ik dat meteen meegenomen, al kostte het dit keer 1,25 euro. Andere verhalen, maar zelfde verhaal. Mocht u ze ook tegenkomen, neem ze dan mee en lees ze, en mijmer dan wat na: verhalen van een Limburgse dokter in een heel ander Limburg. Huisarts in de frontlinie 1984 Harry H.C. Stapert MPH, arts Merkelbeek Uitgeversmaatschappij De Limburger B.V. Meneer d’n dokter 1986 Harry Stapert MPH, arts Merkelbeek Uitgeversmaatschappij De Limburger B.V. Joep Jansma, voormalig huisarts in Velden ‘De dokter is ook maar een mens’ DOOR BABETTE DOORN, REDACTIE Een boek geschreven door een huisarts: ja. Door een huisarts uit of werkzaam in Limburg: ja. Roman: nee, verhalenbundel. Joep Jansma is een huisarts die 30 jaar werkzaam was in Velden en ter gelegenheid van zijn afscheid deze verhalenbundel schreef. Een huisarts met een ‘band met Maastricht’, opgeleid in de tijd dat er voor het huisartsenvak geen aparte specialisatie bestond. Wel had hij 2 jaar bij de afdeling Chirurgie gewerkt voordat hij huisarts werd en die kennis en ervaring kon hij meenemen. Voor de rest moest je het in die tijd grotendeels zelf uitzoeken. Hij is van de generatie die de introductie van alle noviteiten (zoals mobiele telefoon, computer en de HAP) in de dagelijkse praktijk moest implementeren. Joep Jansma is voor mij geen onbekende huisarts. Hij maakte hij deel uit van het academisch netwerk dat jaarlijks in de praktijk werd bezocht door de vakgroepvoorzitter en een coördinator. Vanaf 1996 was ik de laatstgenoemde functionaris en de eerste persoon was in die tijd professor Harry Crebolder (ook bekend in die regio omdat hij zelf in Venlo had gewerkt als huisarts). Later ging ik in Velden op jaarbezoek met de huidige voorzitter Job Metsemakers. We herinneren ons het prachtige pontje over de Maas op een mooie zonnige (werk)dag op een van onze bezoeken. Per ongeluk, want we hadden een ‘verkeerde’ route genomen. Door dit onverwachte rustmoment konden we heel even genieten van de werkomgeving waarin zich de (later opgeschreven) verhalen van Jansma afspeelden. 34 De titel ‘De dokter is ook maar een mens’ wekte bij mij niet meteen een positieve verwachting. Ik ben er nu achter dat het komt door het woordje ‘maar’. Een overbodig woord met een verkeerde lading. Alsof ik nu grotendeels verhalen kon verwachten met medische missers? De structuur van het boek herken je in de inhoudsopgave. Het is geen chronologische selectie van vroeger tot heden, maar de verhalen zijn opgehangen aan een kapstok met acht haakjes zoals ‘het gezinsleven’ (kortste sectie), ‘stervensbegeleiding’ of ‘veranderingen in de eerstelijn’ (langste sectie). Veel waardering voor zijn familie en eigen gezin maar ook voor de assistenten. Dat begint al in zijn voorwoord. Een huisarts omringd door veel vrouwen gedurende zijn leven. Een aspect dat terugkeert in zijn ‘afkeuring’ van het gedrag van chauvinistische en seksistische echtgenoten in zijn praktijk. Tegelijkertijd is hij zelf de vaak afwezige echtgenoot en vader en dat thema komt ook vaak terug. Kinderen van huisartsen zullen goed ‘de verhalen aan de keukentafel’ herkennen, ik meen me te herinneren dat Isa Houwink, huisarts net als haar vader, daar al over schreef in een eerder themadeel van Op één Lijn over huisartsenfamilies. Al denk je dat je weinig vertelt, niets ontgaat het kroost. Of zoals een van de dochters die aan het woord komt in het boek, zegt ‘iedereen weet het al, waarom vertel jij ons nooit wat?’1. Assertief zijn ze ook, want ook al is Jansma de huisarts voor zijn eigen gezin, 1 Beroepsgeheim, pag. 82 op één lijn 44

35 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication