TEKST Gertjan de Jong BEELD Loes SpruijtVan der Meer MAGAZINE Until all are free Ze wordt aan haar haren een lift in gesleurd, naar een hotel gebracht en gedwongen klanten te ontvangen. Maarten Noordzij, landelijk officier van justitie mensenhandel, ziet dagelijks dit soort misstanden en strijdt om ze te stoppen. “Mensen moeten de verantwoordelijkheid voelen om signalen te delen.” A l vele jaren zet Noordzij zich in tegen mensenhandel. Hij was als officier van justitie betrokken bij diverse zaken die landelijke aandacht trokken. Zoals die van een 45-jarige vrouw die werd uitgebuit als huisslavin in Kerkdriel. En de zaak van de Enschedese pooier die tientallen vrouwen de vernieling in hielp. Mensenhandelaren profiteren ervan als mensen signalen niet doorgeven. Daarom pleit Noordzij voor meer alertheid en bewustwording. Wat is uw motivatie om dit werk te doen? “Dat heeft te maken met het diepe persoonlijke leed dat iemand een ander aandoet. Dat je iemand anders als handelswaar gebruikt om daar zelf financieel beter van te worden - dat raakt zo aan de waardigheid van mensen. Het maakt een professionele boosheid en verontwaardiging in mij los.” Was er een specifiek moment waarop u sterk met deze misdaad werd geconfronteerd? “Ik heb een tijd als officier van justitie in het Caribisch gebied gewerkt. Daar zagen we dat de bordelen alleen maar gevuld waren met vrouwen uit kansarme landen, die daar onder heel slechte werk- en leefomstandigheden zaten. Daar heb ik toen mijn tanden in gezet. We hebben ook de lokale overheden daarbij betrokken. Zij kunnen ook een rol spelen bij bewustwording en preventie. De aanpak van mensenhandel is niet alleen iets voor het strafrecht. Toen ik terugkwam naar Nederland wist ik: dit is iets waar ik verder in wil.” In Nederland zag u vergelijkbaar onrecht? “Zeker. Het gemak waarmee mensen die kwetsbaar zijn en dus minder makkelijk ‘nee’ kunnen zeggen over de landsgrenzen worden gehaald om seksuele diensten te verrichten, tegen hun zin of onder slechte omstandigheden, dat is misselijkmakend.” Slechte omstandigheden - wat moet ik me daarbij voorstellen? “Dat je niks te vertellen hebt over je eigen werktijden, over klanten die je moet afwerken, over seksuele diensten die je moet verrichten. Dat basishygiëne niet op orde is en dat je moet betalen om het wel op orde te krijgen. Het gaat om over de rug van iemand anders zoveel mogelijk geld verdienen. Helemaal erg wordt het als mensen tot dit werk worden gedwongen.” Kunt u een voorbeeld geven van een zaak die veel indruk op u heeft gemaakt? “Dan denk ik aan een meisje uit Apeldoorn, die door haar vriend en twee maten de prostitutie in werd geslagen. Met geweld werd ze in een auto gezet en naar hotels gereden waar ze klanten moest afwerken. Op camerabeelden zagen we dat zij aan haar haren de lift in werd getrokken. Als je dan op iemand in blijft praten of geweld blijft toepassen zodat iemand dit werk doet - dat vind ik gewetenloos. Wat mij ook raakt, is dat steeds vaker minderjarigen via sociale media onder druk worden gezet om naaktfoto’s of filmpjes van zichzelf te maken. Die worden dan verkocht via een website als OnlyFans of via Snapchat. Dit is ook een vorm van mensenhandel. Op slachtoffers heeft het enorm veel impact. Vaak zijn het nog heel jonge meisjes die in een web van leugens en chantage terechtkomen.” 13
14 Online Touch Home