Om de uitvoering van deze opdracht te laten slagen, wordt eerst de ‘sharing economy’ toegelicht, dat het model van Uber beschrijft. Tevens wordt een omschrijving van het ‘Three Horizons’-model van McKinsey gegeven en een verkenning van de sterktes en zwaktes van Uber. Op basis hiervan worden ontwerpcriteria gedefinieerd. Deze ontwerpcriteria worden vervolgens meegenomen in een conceptvoorstel dat kan bijdragen voor Uber om zich op meerdere horizonnen te ontwikkelen. Uit een artikel van Martucci (z.d.) komt naar voren dat de sharing economy ook wel de ‘gig economy’ wordt genoemd. Deze economie kenmerkt zich volgens Lovick (2020) als een systeem waarin particulieren activa en diensten delen. De partijen die hierin vraag en aanbod faciliteren, zijn bijvoorbeeld Uber, waarbij mensen geld kunnen verdienen door als taxi te fungeren, of Airbnb, waarbij mensen geld kunnen verdienen door hun huis beschikbaar te stellen. De definitie van de Three Horizons is aan de hand van een artikel van McKinsey (2009) als volgt beschreven: • Horizon 1 vertegenwoordigt de corebusiness van het bedrijf. Deze producten of diensten leveren het bedrijf de grootste winst op en dragen het meest bij aan de cashflow van het bedrijf. • Horizon 2 vertegenwoordigt opkomende kansen, waaronder opkomende ondernemingen die in de toekomst waarschijnlijk aanzienlijke winsten zullen genereren, maar die aanzienlijke investeringen zouden kunnen vergen. • Horizon 3 vertegenwoordigt ideeën voor winstgevende groei in de (verre) toekomst. Hierbij kan worden gedacht aan kleine ondernemingen die losgetrokken zijn van de organisatie, onderzoeksprojecten, proefprogramma's of minderheidsparticipaties in nieuwe bedrijven. 15
16 Online Touch Home