Dan is het tijd voor de volgende vraag: Hoe komt mijn moeder weer thuis? Een taxi voor haar terugreis heeft zij pas om 17.00 uur besteld. Dat vind ik niet prettig. Ik wil dat ze nu vertrekt. Mijn man biedt aan om haar weg te brengen. Dat lijkt mij nu niet verstandig. Ik zie dat hij nog steeds woedend op haar is en ik wil niet dat deze situatie verder escaleert. Ik zal mijn moeder zelf wel thuisbrengen. Daar zit ze dan naast mij in de auto. Al zit ze vlak naast mij, ik voel een enorme afstand tussen ons. Ik voel mij alleen en verdrietig – en vooral ontzettend afgewezen. Dit is misschien de laatste keer dat ze zo dicht bij me is. Als we haar huis naderen, vraagt ze me al een paar straten van tevoren of ze kan uitstappen. Ik mag haar niet eens afzetten voor haar eigen huis. Dat kan ze blijkbaar niet meer verdragen. Wat doet dat me zeer! Ik denk aan alles wat ik al die jaren voor haar heb gedaan, ik deed zo mijn best om een goede dochter voor haar te zijn. Alweer doe ik wat me wordt verzocht. Daarna rijd ik direct door naar het graf van mijn vader om troost bij hem te vinden. Maar daar vind ik het ook niet. Thuis tref ik mijn gezin aangeslagen aan. Marc heeft inmiddels de kinderen verteld wat er zich die middag tussen mijn moeder en ons heeft afgespeeld. Met z’n vieren halen we herinneringen op aan hun oma. Ik geef duidelijk aan dat zij contact kunnen blijven houden met oma, als ze dat willen, en laat vooral Olga en Tina aan het woord, zodat zij hun ervaringen met ons kunnen delen. Mijn jongste dochter, Tina, blijft stil. Zij heeft een goede band met haar oma en kwam graag bij haar. Ik voel hoe aangeslagen ze is. Wat doet het mij pijn om haar zo verdrietig te zien. Tina en Marc hebben altijd een goede band met mijn moeder gehad. 17
18 Online Touch Home