65

Voorzichtig kijkt ze eerst om een hoekje... maar er is niemand te zien. ‘Kom maar Pablo, het is veilig.’ Roos gaat op een van de stoelen zitten en kijkt eens goed rond. Het is bijna half drie. Ze voelt een spanning in haar buik. Over een uur is die afspraak. Van wie zou het briefje zijn, en waar de afspraak? Ze heeft het gevoel dat er iets is veranderd sinds gister. Maar wat? Dan ziet ze dat het vloerkleed is verschoven. Voorzichtig trekt ze het nog wat verder opzij en ontdekt dat er een luik in de vloer zit. Er zit een metalen ring aan, daarmee probeert ze het luik omhoog te trekken. Het gaat niet. Het zit muurvast. Opeens schrikt ze van een onverwacht geluid. Komt er iemand binnen? Maar nee, er rijdt een brommer voorbij. Pablo reageert helemaal niet, hij ligt rustig bij de deur te wachten. Roos gaat terug naar het luik en probeert het opnieuw. Als ze zich bukt, ziet ze onder een van de stoelen iets glinsteren. Nieuwsgierig pakt ze het ding op. Het is een klein lampje. Het ziet er grappig uit. Er zit een bandje aan met klittenband, daarmee kun je het om je vinger doen. Ik neem het mee om het aan Eva te laten zien, denkt ze, en stopt het lampje in haar zak. ‘We

66 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication