moeten nog een keer terug Pablo, dan nemen we iets mee om het luik open te maken.’ Nadat ze het hondje heeft weggebracht, fietst Roos naar Eva. ‘Ben je nog gegaan?’ is het eerste wat die vraagt. ‘Natuurlijk, maar er was helemaal niemand. Ik heb wel een leuk lampje gevonden. Moet je kijken, een ieniemienielampje.’ ‘Wat schattig, mag ik het even om?’ ‘O ja,’ herinnert Roos zich ineens, ‘er zit een luik in de vloer. Het zit zo strak dat ik het niet open kon krijgen. We moeten echt nog een keer terug! Dan nemen we een schroevendraaier mee.’ ‘Waar zit dat luik dan? En hoe heb je het ontdekt? Vorige keer hebben we niets gezien!’ ‘Het vloerkleed was verschoven. Toen ik eronder keek, zag ik het.’ ‘Spannend hoor! Wat zou daaronder zitten?’ Eva aarzelt even, dan zegt ze: ‘Het is nu halfvier. Waar zou die plek zijn? En heb je die brief nog bekeken?’ ‘Ik heb hem bij me, kijk maar’, zegt Roos. ‘Hoe was het eigenlijk bij de tandarts? Heeft hij je pijn gedaan?’
67 Online Touch Home