14

krigen wy pittich les. Kuipers hie de swipe der ûnder. Lichaamlike oefeningen, brêge, wandrek, ringen en rekstok oeral waard yn oefene. Dit wie allinne it winterskoft. Simmerdeis wie it sneins turnjen op keatslân. Hurddrave, fierspringen, heechspringe, spearsmite, diskussmite en sjo-oefeningen.(meielkoar op muzyk ritmyske oefeningen dwaan) Gauris hiene wy dan turnwedstriden mei de omlizzende doarpen. Weibliuwe wie der by Kuipers net by. By’t winter hiene wy gymnastykútfierings yn kafee Harm de Jong yn Raerd. Twa drokke jûnen yn de boppeseal. Foar’t de rekstok te brûken wie, waard in lûk út de souder helle. De oefeningen waarden gauris op it ritme fan grammofoanmuzyk útfierd. Nei ôfrin fan it gymnastykbarren, kamen de bruorren Venema (Lauw en Gosse) mei de akkordeons op it aljemint mei Fryske en Hollânske lietjes. Jappy Sietsma song der dan by. In pracht feest. Om tolve oere kaam plysje Nijboer dan mei de kop boppe it souderlûk út mei de meidieling dat it bêdtiid wie. Ik mien dat ik sjoen myn leeftyd in hiele soad oan Kuipers te tankjen hân haw. Ik haw ek wolris ferteld dat pake Tsjerk wol fan hanneltsjes hâlde. Hoe en wat wit ik net mar hy kaam op in kear by Ozinga om in feehanneltsje. Dêr trof hy de soan oan de kofjetafel. Fan praat komt praat. De soan Frits fertelde pake dat hy mar yn in âldmoadrige auto ried. Pake hie net folle ferstân fan auto’s en frege dan as Frits bettere auto’s stean hie. Frits sei dat er dy wol hie. Frits bliek krekt in garaazje yn Snits kocht te hawwen en hie wûnderbaarlike auto’s te stean. De feehannel gie oer en pake bedarre by Frits yn Snits en dêr stiene de Fords. Der wienen twa soarten. De V 60 PK en de V 85 PK. It wienen streamlinige auto’s en pake wist net wat er seach. Dy V 85 wie super moai. Pake Amerikaanske Ford V 8 efter it stjoer it kaaike yn ’e hân yn it kontakt en omdraaie. Mar de motor die niks. Doe sei Frits dat er efkes op it wite knopke drukke moast. Sa sein sa dien. Pake hearde noch neat. Dan mar efkes nei bûten ta. It ear efkes op ’e motorkap en doe hearde pake in lichte brom. (De V 8 sylindermotor) Jo hawwe it al yn ’e rekken, pake kaam net mei in bist mar mei de Amerikaanske Ford thús. It “neusje van de zalm” doe. Ik kin my as jonkje noch herinnerje hoe stil dy auto ried. It gie as fansels. Tsien jier ferlyn haw ik yn it Ford museum dy auto wer op socht. Ik fûn him noch moai mar minder moai as de auto’s fan hjoed de dei. Dizze auto wie dan ek tachtich jier âld. Myn auto is noch altyd in Ford mar gjin V 8. 12 Mandeguod

15 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication