“Sa wie it doe” (diel VII) De benzine waard ôfrgryslik krap yn ‘e oarloch. Sis mar der wie gjin benzine mear. Molkriders rieden wol op benzine. De molkefoarsjenning moast troch gean. Frachtauto’s en bussen en sels auto’s krigen gaskachels efterop. It wie ien grut gegriem mar it ried. ’s Nachts kloften fleanmesines yn ‘e loft nei Dútslân en werom nei Ingelân. Soks gyng feitliks de hiele nacht troch mei sjitterij en geregeld it del fallen fan in fleanmesine mei in soad kabaal. Sa’n hiele nacht siet men yn spanning, dat friet oan ‘e minsken. Op in sekere nacht foel der mei in soad kabaal allerhande spul op ‘e pleats. It is noch nacht, is der brân? Falt der in bom of miskien wol in fleanmesine op ‘e pleats? Wy wienen stjerrende benaud. Dy benaudens mar dan yn mindere mjitte, haw ik jierren lang by my hân. Soks bliuwt hingjen. Moarns doe’t it ljocht waard bliek dat in bommesmiter by ús yn it lân delsketten wie. Foar safier as ik wit hat de bemanning fan it tastel harren mei de parasjutes rêden. Doe’t wy bûtendoar kamen bliek dat ferskate ûnderdielen fan it dashboerd op it hiem leinen. De dakpannen hienen in optater hân. Ferskate wizers en klokjes hawwe wy ús doe 10 Mandeguod
34 Online Touch Home