waard hy thúsbrocht. Wiken lang hat hy op bêd lein. Dokter van Dam die syn bêst en sjoch, hy rêde it op. Us mem alhiel oerstjoer. Jan Prakken en Rommert Hoogma dienen harren bêst yn it bûthús. Wat raar liket wol ek wolris tafalle. Us heit is wer hielendal opknapt. Hoe it dy baarch fergien is, dat wit ik net. Sa njonkenlytsen gyng alles op ‘e bon. Der wurdt in soad oan ruilhannel dien mar minsken dy’t neat te ruiljen hawwe sitte muoilik. Jan P. en Rommert H. hawwe by ús in stikje tún wêr’t sy tabak ferbouwe. De tabak hinget by de kachel om te droegjen. It rûkt net nei tabak mar de mannen teare in stikje krante der omhinne en sjoch, it rikket en men is der tige tefreden mei. Wy rinne yn pofbroeken. Yn sa’n broek kin men hiel wat kwyt en dêr wurdt goed gebrûk fan makke. Sa’n pofbroek is hiel sportyf. Binne wy as mânlju hast net oan “de pofbroek” ta? In nije moade! tenei mear Mandeguod 17
39 Online Touch Home