“Sa wie it doe” (diel IX) De pleats wêr‘t wy yn Baensterbuorren yn wenje is in hierpleats. Sa’n hierpleats wienen der folle mear as hjoed de dei. De eigeners wennen gauris yn de Hollânnen. De famylje Rinck út Rotterdam en de famylje Poppes út Skoarl wienen heal om heal eigener fan ús pleats. Rinck wie dokter en Poppes wie jager. Poppes kaam twa kear yn it jier mei syn kameraden te jeijen. It jeijerspak bestie út in soarte fan pofbroek mei in hoed. Us heit koe goed mei de mannen oerwei. Doe’t ús heit en mem yn 1929 op 'e pleats kamen, wie Rypma de eigener. De pleats wie tige âld. Doe’t Rypma seach hoe ’t ús heit de saak oanpakte sei hy: “Op sa’n pleats moatstû net buorkje, ik lit hjir in nije pleats delsette!” Rypma liet in ienfâldich húske yn Baensterbuorren oan de strjitwei bouwe. Dat wie it tydlik ûnderdak fan ús heit en mem. De âlde kop-hals-romp waard sloopt en firma Friso út Snits krige fan Rypma de opdracht om foar de winter noch in moaie grutte pleats te bouwen. De timmerlju wisten fan oanpakken en bouden in moaie stjelp dy’t foar de winter klear wie. De nije pleats stie wat op in hichte om gjin swierrichheden mei it wetter te krijen. Blauwe dakpannen kamen der op, dat wie doe wat nijs. In moaie grêft om 'e pleats waard ek groeven. Dat waard doe noch mei de hân dien, fan skeppe op skeppe. Swier wurk om dy klaaigrûn te ferwurkjen. De nije pleats krige ek in opfeart nei de âlde feart ta. By ’t winter koenen ús âlden en wy ús redens op it stalt ûnderbine. Tagelyk koenen ús heit en mem in eachje op ús hâlde. Under 16 Mandeguod
44 Online Touch Home