nog ris in kear by ien fan myn jongens op bêd komme. “Frek, âld kearel, “ wie stefêst har antwurd. Sy tocht, die âld kearel kin fest gjin bern mear ha fan in 20 jier. Mar de âld man hat wol gelyk krige, die âld man wie âlde Pake Jan út Jirnsum. Alde Pake Jan en Beppe Rinske ha nooit by ús thús west. Wy kamen er simmerdeis 1 kear mei de hushâlding en ik bin ek mei ús Heit oer ys der al is west. Ald en earm, en toch wie it finsterbank winterdei fol foegelsjes, as beppe Rinske nei iten der de ierpelkrommels del struide. Njonken lytsen Wietse en Annie krigen forkering. Beppe rekke in nacht te sliepen bij Jan en Rinske. Doe Beppe goed en wol to plak wie, begon Pake te triljen in to skoudzjen en kremmenêrje, dat er sa´n lêst hie. Mar hy liet al troch skimerje, dat it yn ´e regel wer oergong, as er in zâltehearing en 2 romersbrande wyn krige. Dat Mem de buorren yn, nei de winkelman. En die frege al, hat âlde Jan wer koarts? ,,Ja,” sei Mem, ,,de stoallen steane op hun poaten to skôdzjen. Bedtyd, Beppe Rinske earst op bêd, Mem yn it oare bedste en doe hearde Mem nog wakker ien praten. Pake Jan hâlde nog in petear tsjin de lampe en dat gong mar troch die alleen spraak. ,,Nou alde jonge,” sei er “nou seil ik dy efkes lekker ta stoppe, dat hast wol fortsjinne. Dat wie yn die tyden in peterolielamke, wy ha de hiele joun ljocht fan dy hant. Pf wie it, in walm kaam boppe ta it gles út, mar de flam wie net út. Dou âlde rakker, sulst it nou ek noch yn de kant sette, mar wachtsje mar, ik scil even goed sykhelje en dan krijst in poester, dat de walm by it bedskot del rint. En nou is it tsjuster en kroep ik Beppe van Welterusten. Enkele gezegden fan Pake Jan folgje hjir nei. Doe ek al waard er stemd foar 2de Keamer, Friese Staten en Gemeenten. Pake moest stemme foar de Gemeenterie. Yn de tyden wenne er in sekere Van Balen yn Jirnsum, tabaksfabrikant en die stie kandidaat foar de nije rie. Hij beloofde Pake in poun tabak, as dy op him stemde. En dat gong oan, Pake krige syn tabak en Pake hat oarsnet sein, ,,Ik stie toch allinne yn dat stemhokje.” In oare kear, Pake stie to hekkeljen yn de sleat, njunken de strjitwei, dat er in man oan kuierjen kaam en even in praatsje mei him makke. De minsken rounen yn de tyd nog, ek as je nei in oar plak of stêd ta moasten. ,,En.“ sei er, Petroaljelampke 12 fertelsels troch Jan Bijlsma Mantgum 2014
13 Online Touch Home