Nei de baas In skofke foardat ik fan skoalle ôfkaam bin ik mei ús Heit op sjou west om in baas te finen. Heit hie 4 adressen krige. Ik wit net mear, hoe folle as wy frege ha, mar by Bearda oan it Gouverneursplein slagge ik. Der koe ik direkt wol komme. En doe wy ôfskie namen, wie it lêste wat Bearda sei: ,,Wy ha nou Frysk sprutsen, mar dat wol ik tonei net we hearre”, dat der sette ik greate eagen fan op. Mar wat ik dan letter fan him hearde, dat syn Heit boer wie op de Him tusken Baard en Mantgum en dertroch ek noch in protte boeren as klant hie, dan snap ik nog, hwerom die man ta op dat Frysk tsjin wie. Foart fan de skoalle ôf bin ik nei baas gien en healve achten begjinne, middei 12 oere in keal oere skoft en dan gong ik heale fiven nei hûs. Sneons diene we oan 1 ûre ta en we wurken der toen mei 4 greate troude feinten en 1 jonge nog fan goed 28 jier en in loopjonge fan 16 jier. Om beurten moasten wy ús jild helje en de chef moast earst. En dan bepraten de baas en de chef wat as er yn de nijje wike gebeure moast. Mar it hie fan die gefolgen, dat it mei my hast 2 ûre wie, dat ik myn jild hie. Mar it kaam der op del by de baas krigen we heel oer wurk as op skoalle. Op skoalle waarden de meubels geloogd, dat kaam hjir op del en dat wie mei ekenhout de meubels die der fan makken wierne kamen yn in greate kast te stean en dan kamen der in pear schalen mei amoniak der yn en der moesten se dan yn de lucht fan amoniak in nacht stean bliuwe. Dêr krige`t hout in donkerder kleur fan en neidat waarden se yn´e waaks setten en dan bleaun ek in dei oerstean, en dan waarden mei in hurde boarstel útpoetst Ljouwert, Gouverneursplein mei yn ‘e hoeke Meubelfabryk Bearda Mantgum 2014 fertelsels troch Jan Bijlsma 45
46 Online Touch Home