it Waaigat. Sy wie koster fan de tsjerke en klokluidster. En Pake Wietse hy er wer in nijje functie by krige. Hy wie pûstertraper wurden by it tsjerkeoargel en by die functiewie ek nog kloklyde op Sneintomoarn om 7 ûre, as er moarns preek wie. Mar dat kloklieden kaam op my del, want Pake wie dan nog by de boer. En dan moest ik earst by Alde Jeltsje de kaai ophelje fan de toersdoar en as dan de klok 7 ûre slein hie, moest ik it tou gripe en in skofke de klok liede. Neityd de kaai nei Jeltsje bringe, in praatsje meitsje en soms by har nei de radio lústerje. Dan hie se haven-muziek út Hamburg der foar. Adsje Mulder, wenjend op De Kamp by har alders en oer dei dagmeisje by v/d Hem. It wie Sneontejoun, dat Adsje har Men noch tsjin har sei, ,,wolst nog wol even nei de winkel om in pân sûker. Se hie er net sa folle sin, mar it gong toch oan. Gelokkich, de winkelsdoar stie nog los en nei`t se even wachte hie, kaam Jan, de soan fan de winkelman en frege oan Adsje, wat sy nog ha moest op de lette joun. Och Mem siet wat krap yn de suker en die har frege, of se nog 1 poun suker helje woe. Dat sadwaande wie se hjir. Nou famke dat komt nog wol even klear en ik sil it even helje. Hy kaam werom mei de sûker en sei: ,,As je de bliksum” en sy er flot oer hinne. ,,Dank je de duvel”. En se laken beide, wat kin dan om ien poun sûker in wille ha. Yn de greate fekansje gongen wy as skoaljonges ek wol nei de Easterwierumermerke dêr hâlden se dan hurddraven fan manljue gewoan op de gruttedyk yn´e buorren. Alles mocht mei dwan, fan oaral wei. De foetballers út de stêd en dan die bliken, dat diegene die oan sport die, it measte úthâlden hier. Hwent it gong krekt as mei koarte baanriden. Net op tiid rinne, mar 1ste, 2de list – 3de list, krekt sa lang as it prys en premie wie ± 1920. En yn´e maaityd hierne wy ek nog in hynstemerk yn dat selde plak. En dat luts ek in bulte minsken en ek wol hynders. Dan rounen er kloften minsken fan de trein út Mantgum oer it binnenpaad nei Easterwierum ± 1920. En yn Boazum hierne se mei de merke hurddraven fan boerehynders mûnder de man en ek wer op ´e greate dyk ± 1920. ± 1922 Kaam Alde Haaie Tongersdei oan de doar, scoe Jim fan moarn ús ek mei Aant mei fe nei de merk yn Ljouwert kinne. Hy ha sels al trijje en dan mat nog in inter mei nimme. Mast mar 3 ûre al fan´t bêd, it binnenpaad del Mantgum 2014 fertelsels troch Jan Bijlsma 51
52 Online Touch Home