77

Jan Bijlsma (1910-1995) Nei Tante Ette yn De Steeg Oan Zutfen ta mei de sneltrein en dan moesten we it boemeltsje hawwe nei Dieren. En wy sieten moai foar it rút yn it boemeltsje en it wier hast tyd, dat wy it station forlieten, doe kaam nog in frommiske oan, ongefear ús leeftyd en tôgjend mei taskes, pakjes en doaskes en die plofte yn de coupé nest ús del en mei ien gong de trein ek foart. Dat ik sei tsjin Lies, dat wie ek knikker op`e kant, as die frou hie te let west. En der rysde it minske deel XV Chris Breumer en Ette Dijkstra (De Steeg) oer rein en sei: Ik hear Frysk praten, fyne Jim it ek slim as ik even by Jim del plof. Hwent dat komt net faak mear foar, dat ik Frysk praat en ik fyn it toch sa`n inege moaie taal. Dat is sa, plof hjir mar gau del, want ús reis djûrret net sa lang, wy moatte der yn Dieren wer út. En hoe wie it toch mogelyk doe ik har frege hie, wer of se dan yn Fryslân wenne hie en sy sei, dat it Wierum wie. En Wierum wie it plak, hwer de femylje Visser ek weikaam en dat wierne speciale freonen fan Tante Ette. En ien fan har nazaten is de bekende bariton sjonger Lieuwe Visser. En sei ik, de leste tyd ha ik noch boeken lezen fan de Fryske skriuwer Abe Brouwer, die yn dat boek it conflict beskriuwt fan in ûnderwizer en de Dominé. De nijje ûnderwizer begjint der mei oprjochtsjen fan sjongkoar en tonielspyljen op in foar dy tyden gefaarlyk terrein. De ûnderwizer hat de nijje tyd yn de kop, de dominé bliuwt conservatief en die mieningen botse en de Dominé komt yn it boek net sa bêst of. En doe sei dat frouwtsje: En is dit minske de dochter fan dy Dominé. Maar, sei it minske, by de 2de druk hat Abe by ús Heit west te praten, want it bliek dat die Dominé net sein hie, wat Abe yn syn earste boek him fortelle liet. Mantgum 2014 fertelsels troch Jan Bijlsma 77 fertelsels troch

78 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication