mei 2021 27 Als zoon van een Zeeuwse akkerbouwer (in Absdale, gemeente Hulst) had ik het idee dat ik wel aanleg moest hebben voor tuinieren. Pa had op het erf een prachtige moestuin (of zoals wij dat noemden “een hof”) met daaruit genoeg opbrengst om het hele gezin met zeven kinderen het hele jaar door van groente te voorzien. De sperziebonen kwamen met wasmanden tegelijk op de keukentafel: met oma en de broers en zussen boontjes “kuisen” (doppen), ma blancheerde ze en stopte ze in handzame gezinsporties in de twee vrieskisten in de kelder. De opzet van de moestuin van Pa was niet ingewikkeld: een middenpad met links en rechts vakken met verschillende groentes. Dus zo richtte ik dan ook onze moestuin 1.0 in: zes vakken (vijf voor de wisselteelt: kool, blad, wortel vrucht, bonen en een apart vak voor de aardbeien) gescheiden door een loopband van de stenen uit de oorspronkelijke tuin. Zo begon tuinseizoen 2012. Het werd geen succes. Ik had me verkeken op de bodemgesteldheid van de grond in Mantgum. De grond die Theo Melein er in had gevoerd was prima maar de ondergrond was natuurlijk de bekende (beruchte) blauwige kleigrond: zeer zwaar en maar spaarzaam water doorlatend. Na een paar flinke regenbuien stond het halve perceel dagenlang blank, niet bevorderlijk voor de oogst. Pa had blijkbaar zandgrond. Terug naar de tekentafel. Wat ik natuurlijk had moeten weten (en later ook had gezien bij alle moestuinen aan het spoor): je moet hier de groente verbouwen op bedjes, met kanalen ertussen om het regenwater af te voeren. Gewapend met deze ervaringskennis hebben we seizoen 2013 en 2014 verbouwd in moestuin 2.0. De tuin werd in het voorjaar verdeeld in elf verhoogde bedjes van ongeveer twee meter lang en één meter breed. Zwager Tjerk had er voor de grap kruisen op getekend toen het geheel af was en inderdaad: onbegroeid leek het wel wat op een begraafplaats. Maar toen de groente eenmaal opkwam zag het er prachtig uit. Nadeel was wel dat er relatief veel ruimte tussen de bedjes was waar we niets teelden, en daar komt dan vanzelf van alles wat je niet wilt hebben: onkruid. Dus we waren veel meer tijd kwijt aan de planten die we niet in de moestuin wilden hebben dan aan wat we er wel in wilden hebben. Dat moest toch handiger kunnen. →
28 Online Touch Home