Sommige patiënten kunnen dit echter moeilijk verdragen. Daar zijn gelukkig alternatieven voor, zoals een bitje dat de onderkaak meer naar voren trekt, waarmee meer ruimte achter de tong en bij de strottenklep ontstaat. Of een apparaat dat er door vibraties voor zorgt dat de patiënt niet meer op de rug gaat liggen. Een operatie in het hoofdhalsgebied is ook nog een mogelijkheid. Eén van de nieuwste ontwikkelingen is de ‘tong-zenuw stimulator’: een pacemaker wordt gekoppeld aan de ademhaling en maakt bij elke ademtuig de luchtweg vrij.’ Zijn dit zware ingrepen? ‘Dat hangt af van de ernst van de slaapapneu en waar de ademstops veroorzaakt worden in de hogere bovenste luchtweg. Zo kunnen we alleen de keelamandelen weghalen, maar in sommige gevallen kiezen we voor een meer ingrijpende operatie, zoals een kaakoperatie.’ Over Dr. Madeline Ravesloot Dr. Madeline Ravesloot is geboren en getogen in het buitenland en studeerde geneeskunde in Utrecht. Zij is een all-round KNO-arts, maar heeft speciale aandacht voor slaapgebonden ademhalingsstoornissen en de rhinologie. Nadat zij enige jaren wetenschappelijke, poliklinische en chirurgische ervaring opdeed in het OLVG West op het gebied van slaapgebonden ademhalingsstoornissen, specialiseerde zij zich tot KNO-arts in het AMC in Amsterdam. Na haar opleiding heeft zij zich verder verdiept in de rhinologie in het AMC. Rhinologie is de diagnostiek en behandeling van aandoeningen aan de neus, neusbijholten en de schedelbasis. Ravesloot is zowel internationaal als nationaal bekend om haar klinisch en wetenschappelijk werk op het gebied van slaapgebonden ademhalingsstoornissen; snurken en obstructieve slaapapneu. Een speerpunt van Medisch Centrum Jan van Goyen. In 2013 promoveerde zij met haar proefschrift getiteld: “A tailor-made approach to Obstructive Sleep Apnea”. En ze sliepen nog lang en gelukkig… Peter Dekker (38), slaapapneu patiënt bij Jan van Goyen: ‘Voor iedereen die twijfelt zeg ik: doen!’ ‘Mijn gesnurk was iedere nacht een grote ergernis voor mijn vrouw. Zelf had ik niets door en sliep als een roos. Althans, dat is wat ik dacht. Ik bleek namelijk hele lange ademstops te hebben, die funest zijn voor je nachtrust. Het snurken en de lange ademstops werden de afgelopen vijf jaar erger. Dat ik overdag niet fit was weet ik eerst aan mijn baan waarvoor ik veel in het buitenland verbleef. Hierdoor had ik namelijk te maken met verschillende tijdzones. Later vormden we een jong gezin en hoort een slechte nachtrust erbij. Ik trok pas aan de bel toen ik toevallig een artikel las over slaapapneu. Hierin werden de mogelijke gevolgen met soms serieus levensbedreigende ziekten genoemd. Dit was voor mij een wake up call: ik laat mij onderzoeken. Ik ben toen eerst naar mijn huisarts geweest. Hij verwees mij door naar de afdeling KNO van Medisch Centrum Jan van Goyen. Ik kon terecht bij Dr. Ravesloot die mij vroeg een vragenlijst in te vullen. Op basis van de antwoorden die ik gaf in deze vragenlijst adviseerde zij mij om een slaaponderzoek te doen. Het slaaponderzoek werd gedaan door VIVISOL en kon gelukkig gewoon thuis. Een medewerker van VIVISOL kwam mij ’s avonds aansluiten op een kastje met sensoren en deed een zuurstofmeter om mijn wijsvinger. Vervolgens moest ik gaan slapen, wat best nog even wennen is met al die draadjes, maar goed te doen was. De volgende dag kwam de medewerker weer om het kastje op te halen. Twee weken later had ik een afspraak bij Dr. Ravesloot voor de uitslag. Die was helder: mijn adem stokte zo’n 16 keer per uur, dus ik had daadwerkelijk te kampen met slaapapneu. Dat was wel even schrikken, maar gelukkig droeg Dr. Ravesloot meteen een aantal concrete oplossingen aan. Ik besloot te beginnen met de MRA beugel, aangemeten door ACTA (red.: Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam). Het is een bitje aan de boven- en onderkant. Op de onderkant zitten een soort draculaachtige tanden die ervoor zorgen dat je onderkaak niet naar achteren valt. Op die manier wordt mijn luchtpijp niet meer afgesloten. Na enige tijd werd een herhaal-slaaponderzoek door Vivisol afgenomen. Wat bleek: mijn adem stokte nog maar één keer per uur! De MRA beugel zelf is een beetje wennen, maar ik slaap er niet minder door. Mijn vrouw slaapt gelukkig ook een stuk beter. Ik zou iedereen die twijfelt om een slaaponderzoek te doen aanbevelen dit te doen: het is vrij eenvoudig en kan gewoon thuis. En belangrijker: uiteindelijk heeft iedereen een betere nachtrust!’ • Jan van Goyen jubileummagazine 13
14 Online Touch Home