TOEZICHT HOUDEN Monitoren is niets meer of minder dan controleren, toezicht houden op. Beumer: “Monitoring door accountants- en administratiekantoren is onderdeel van het cliëntenonderzoek, dat in het kader van de wet Wwft wordt uitgevoerd. Daarbij kijk je naar wat je klant doet en wat je mag verwachten.” Als voorbeeld noemt hij een zorgkantoor. “Wat doet het kantoor en wat moet hij doen als zorgverlener? Kloppen de gelden die binnenkomen en worden die besteed aan datgene waarvoor ze bestemd zijn? Gebeuren er andere dingen met het geld, dan dien je dit in de gaten te houden en eventueel te melden. Dat is monitoren.” Het kantoor dat de boete van 10.000 euro kreeg opgelegd, heeft onder andere dit onderdeel verzuimd. Beumer vervolgt: “Als er bepaalde signalen zijn, bij welke klant dan ook, dan wordt verwacht dat je dit als kantoor goed in de gaten houdt, waarbij met name de nadruk ligt op de transacties die plaatsvinden. Is daar geen redelijke verklaring voor dan bespreek je dat in eerste instantie met de klant. Zie dit als een eigen voorportaal voor meldingen. Gebeurt daar vervolgens niets mee en je kunt bepaalde uitgaven niet goed onderbouwen, dan moet je een melding doen bij de Financial Intelligence Unit.” GOEDE RELATIE Het komt volgens Beumer regelmatig voor dat kantoren ‘vergeten’ hun klanten afdoende te controleren. “Het zit vaak niet tussen de oren. Je hebt als kantoor een goede relatie met je klant, de zaken lopen allemaal en de aandacht wordt minder. Dat gebeurt, maar een klant kan in de tussentijd hele andere dingen gaan doen en het is je plicht als kantoor om dat in de gaten te houden. Daar moet je altijd scherp op zijn. Kortom, monitoren bij klanten met een hoog risico is vaak vanzelfsprekend, maar monitoren moet ook gebeuren bij klanten met een laag risico. Past hetgeen wat ze doen bij wat je mag verwachten dat ze doen? Dat kun je uit de cijfers halen, maar ook het klantcontact is belangrijk. Dat is een moment waarbij je kunt zien of horen wat zich afspeelt bij zo’n klant en of het allemaal nog klopt.” “ KANTOREN ZIJN DE EERSTE PARTIJ DIE ZOU KUNNEN ZIEN WANNEER ER IETS NIET VOLGENS HET BOEKJE GAAT” Beumer bevestigt dat er veel verantwoordelijkheid bij de kantoren ligt. “Ze zijn door de wetgever als poortwachter aangewezen en daarom moeten ze zich houden aan allerlei voorschriften. Ze zijn de eerste partij die zou kunnen zien wanneer er iets niet volgens het boekje gaat. De meeste kantoren nemen deze taak uiterst serieus. Al was het alleen maar omdat ze op geen enkele manier te maken willen hebben met eventuele criminele activiteiten van hun klant.” Het kost soms extra tijd om de activiteiten van klanten goed te volgen. Volgens Beumer kunnen kantoren de extra kosten in rekening brengen bij hun klanten. “Notarissen doen dit bijvoorbeeld ook, zij moeten immers ook vooronderzoek doen voordat bepaalde transacties tot stand mogen komen. Dat wordt door iedereen geaccepteerd.” NOAB.NL 41 Fotografie: Paul Tolenaar TRENDS EN ONTWIKKELINGEN
42 Online Touch Home