Het hoofd boven water zien te houden Meerdere kleinere ondernemers, ook coaches, klopten bij Marco aan. Het bleek dat ze worstelden met bekende problemen: “Te weinig klanten, te weinig inkomsten en/of een onderneming die de strijd tegen de online markt niet gaat overleven.” Hun motivatie lag vooral in het mogen doen wat ze het liefste doen, maar ze werden gefrustreerd omdat ze niet de vaardigheden of de juiste houding bleken te bezitten om dat ook waar te maken als ondernemer. Daar wilden ze een verandering in. Vanuit een positieve blik vooruit en een actie- en doelgerichte benadering, boekten ze vooruitgang. In hun plannen werkten ze aan de eigen beperkende overtuigingen over uurtarieven, niet kunnen netwerken, het beëindigen van een ongezonde klantrelatie of zelfs het besluit om te stoppen met de eigen detailhandel. Nog een keer van de hoge duikplank? De derde groep kwam wat meer vanuit luxe, bewust van hun kunnen en hun wensen wilden ze sparren over de route die ze voor ogen hadden. Nog één keer switchen van baan, alsnog zelfstandig ondernemer worden, of rigoureus minder gaan werken om op andere maatschappelijke gebieden zinvol bezig te zijn: mantelzorg, sociaal, (klein) kinderen… Ze waren intrinsiek gemotiveerd om neer te zetten wat ze zich voornamen. Deze groep onderzoekt zijn eigen durf om de grote stap te wagen een besluit te nemen om zo hun gedroomde toekomst te realiseren. Vanuit een soms onmiskenbare luxe van financiële vrijheid, zelfbewust en met de overtuiging dat ze het zelf in de hand hebben! Niet (meer) kunnen zwemmen en het water stijgt Vijftigers die soms al 10 tot 15 jaar niets aan zelfontwikkeling hadden gedaan en nu vastliepen in het perspectief nog 10 jaar verder te moeten in een omgeving die zich wel ontwikkelt. In sommige gevallen fysiek op, uitgeblust en gestrand in een baan die ooit leuk was en energie gaf, maar nu fysiek of mentaal te zwaar is geworden. Deze deelnemers scoorden ook hoger op stress klachten en de motivatie bij deze groep was regelmatig vooral extrinsiek: “Dit wil ik niet, maar ik weet niet wat wel.” Het was met deze doelgroep zoeken naar waar hun plezier in het werk (nog) wel zat, welke toekomstperspectief ze wel aansprak en vooral hoe ze zichzelf in beweging zouden kunnen krijgen om weer perspectief te creëren. Zodra ze zagen dat de zingevingsvraag in hun werk écht om een antwoord vroeg, kwamen de meesten in beweging. Een aantal deelnemers strandde ook en meldde zich na de gesprekken ziek. Waar wil ik eigenlijk zwemmen? Deze laatste (en kleinste) groep kenmerkt zich door een sterk zelfbewustzijn op dat ze iets te kiezen hebben. Ze weten wat ze nu hebben en dat dit hen meer of minder vervult. En ze zien zichzelf bij machte om daarin het initiatief te nemen en er werk van te maken. Deze groep heeft minder durf nodig. Hun motor van intrinsieke motivatie is al warmgedraaid. De motivatie in deze groep ligt in het vinden van een optimale zingeving bij wat ze doen en daar keer op keer bij stil te willen staan. Ze kwamen vooral finetunen op wat ze al wisten. 13 ‘Dit wil ik niet, maar ik weet niet wat wel’
14 Online Touch Home