klachten en veerkracht. De artsen die gedurende 5 maanden waren gecoacht bleken na afloop minder burn-out klachten te ervaren dan voorafgaand aan de coaching, terwijl de burn-out klachten bij de andere groep (die geen coaching kreeg) juist waren toegenomen. Meer specifiek ging het om minder emotionele uitputting bij de gecoachte artsen, één van de aspecten van burn-out klachten. In een ander onderzoek onder Amerikaanse artsen, uitgevoerd door McGonagle en collega’s, werd voor een andere invulling gekozen van de coaching. De nadruk van de coachsessies lag op technieken gebaseerd op de positieve psychologie, zoals het in kaart brengen van iemands kernkwaliteiten of dankbaarheidsoefeningen. De resultaten laten zien dat ook coaching op basis van deze technieken effectief was voor het verminderen van burn-out klachten. De effecten waren bovendien van langere duur: zes maanden na afloop van de coachsessies bleken de artsen nog steeds minder burnout klachten te ervaren. Coaching van Nederlandse artsen Ook in Nederland is onderzoek gedaan naar de effectiviteit van coaching bij artsen. Solms en collega’s onderzochten of zes face-to-face sessies met een ervaren en professioneel opgeleide coach zou leiden tot (onder andere) minder burn-out klachten bij kinderartsen. De invulling van de coachsessies stond van tevoren niet vast, coach en coachee konden daar zelf over beslissen. Coaching bleek positieve effecten te hebben voor de gecoachte groep kinderartsen, in vergelijking met de controlegroep die geen coaching kreeg. Emotionele uitputting daalde, net zoals baanonzekerheid en conflicten tussen werk en thuissituatie. Aan de andere kant stegen zaken als autonomie en zelfcompassie. Die laatste worden ook wel hulpbronnen genoemd, en kunnen een belangrijke rol spelen bij het voorkomen van burn-out klachten. Iemand die immers bronnen kan aanboren voor het omgaan met hoge werkeisen zal minder snel negatieve effecten ervaren van die hoge werkeisen. Een belangrijke opmerking bij bovenstaande onderzoeken is dat ze niet gaan over een daadwerkelijke burn-out maar over burn-out klachten. Ook beperken de onderzoeken zich vooralsnog tot artsen. Gepubliceerd wetenschappelijk onderzoek waarin de effectiviteit van coaching werd onderzocht om een daadwerkelijke burn-out te behandelen is niet voorhanden. Omdat er in die situaties vaak sprake is van ernstigere klachten kan het zijn dat coaching niet afdoende is, en andere professionele hulp zoals een psycholoog meer toereikend is. Coaching en (werk)stress Coaching lijkt dus doeltreffend als het gaat om burn-out klachten. De resultaten met betrekking tot stress zijn echter minder eenduidig. Dat blijkt uit een overzichtsartikel van Grover en Furnham uit 2016, waarin zij verschillende onderzoeken naar coaching en (onder andere) stress op een rijtje zetten. In sommige onderzoeken leidde coaching tot het ervaren van minder stress, in andere onderzoeken bleef dat effect echter uit. Er wordt in deze onderzoeken echter vaak gekeken naar stress in algemene zin, en niet altijd specifiek naar werkstress of werkdruk. Wanneer meer specifiek wordt gekeken naar werkdruk en ‘Stress is een complex en veelzijdig begrip, waaronder zowel lichamelijke als meer cognitieve aspecten vallen’
27 Online Touch Home