niet onderzocht. Op basis van de interviews suggereren de onderzoekers dat coaches in Aziatische landen hun aanpak zouden kunnen aanpassen, bijvoorbeeld door een meer directieve stijl te hanteren. De vraag is echter of zo’n gewijzigde aanpak het gewenste effect zou hebben. Coaching of mentoring? Ook Graham Dodds en Dasha Grajfoner onderzochten met behulp van interviews of coaches hun aanpak wijzigden afhankelijk van de cultuur van de coachee. Zij interviewden coaches die werkzaam waren in de Verenigde Arabische Emiraten en daar zowel coachees begeleidden die zelf afkomstig waren uit de Verenigde Arabische Emiraten, of daar werkzaam waren als zogenaamde “expat”. De coaches zelf waren allen expats. In totaal werden vier coaches geïnterviewd. Alle coaches gaven aan dat ze merkten dat cultuur een belangrijke rol speelde bij de coachtrajecten. Van de coaches werd verwacht dat zij een leidende rol aannamen en richting zouden geven aan het proces. Coachees leken vooral antwoorden te verwachten, in plaats van vragen. Ook hier gaven geïnterviewde coaches aan dat het langer leek te duren voordat er een band was opgebouwd en persoonlijke informatie werd gedeeld. Toch geven de geïnterviewde coaches aan dat zij hun methoden niet aanpasten. De specifieke methoden die werden ingezet hingen vooral af van de specifieke coachee. Toch gaf één van de geïnterviewden aan dat 360 graden feedback geen optie was: de angst om af te gaan in de ogen van collega’s was te groot. Bovenstaande resultaten roepen de vraag op of coaching wel een geschikte begeleidingsvorm is in culturen waar de machtsafstand groot is. Er wordt dan ook wel eens beweerd dat mentoring in dergelijke culturen meer op zijn plek zou zijn, omdat er bij mentoring sprake is van een meer ervaren expert die kennis deelt. Toch lijkt coaching niet zelden te worden ingezet in landen met verschillende culturen. Zo hebben zowel de European Mentoring and Coaching Council (EMCC) Global als de International Coaching Federation (ICF) over de hele wereld aangesloten leden, ook in Azië. De vraag is of coaching ook daar wellicht wordt aangepast zodat de aanpak meer past bij de specifieke normen en waarden van de desbetreffende culturen. Meer bewustzijn Hoewel het wetenschappelijke onderzoek naar culturele verschillen binnen coaching vooral bestaat uit interviews, zijn daar een aantal relevante lessen uit te trekken. Zo lijkt het erop dat coachees in Aziatische culturen verwachtingen hebben die niet goed lijken te passen bij de uitgangspunten van coaching. De coachees uit de beschreven onderzoeken lijken graag advies te willen ontvangen en zien hun coach voornamelijk als een expert of senior met kennis en ervaring in huis om hen verder te helpen. Vanuit de verschillende dimensies van Hofstede is dat goed te verklaren: wanneer er sprake is van een 19
20 Online Touch Home