→ Om maar meteen maar met de deur in huis te vallen. Waarom is een nierbiopt nou zo belangrijk? Jesper Kers: Omdat de nierziekte zich in het orgaan afspeelt, wil je als arts het dichtst bij de actie zijn. Zowel bloed als urine geeft waardevolle informatie over de schade en werking van een nier, maar dit is vaak onvoldoende informatief om verschillende nierziekten van elkaar te onderscheiden. Tri Nguyen: De nierziekte kan na een biopt op maat worden behandeld. Het is nodig om een definitieve diagnose vast te stellen. Okee, maar als dat biopt dan zo waardevol is, waarom wordt dan niet vaker een biopt afgenomen? Jesper Kers: Een biopt van de eigen nieren is een ingrijpende procedure. Er bestaat het risico dat er een nabloeding optreedt. Er moet daarom altijd goed worden afgewogen of een biopt echt nodig is. Tri Nguyen: Met bloed- en urineonderzoek hebben we goede methodes om te screenen of de nieren goed functioneren, zodat we alleen bij afwijkende uitslagen een nierbiopt hoeven af te nemen. Inmiddels heb ik zelf al 3 biopten gehad: 1 vóór de transplantatie, 1 biopt 3 maanden ná de operatie en 1 jaar later opnieuw. Als ik jullie zo hoor, brengt dat nogal wat risico’s met zich mee? Jesper Kers: De locatie van de eigen nieren in het achterste buikvet maakt het stelpen van een bloeding lastiger. Maar een getransplanteerde nier bevindt zich veel meer aan het oppervlak, over het algemeen in de lies. Je kunt de nier direct voelen. Het wegnemen van een biopt is daardoor makkelijker en de bloeding eenvoudiger te stelpen. Tri Nguyen Jesper Kers Aan het weefsel van een nier (biopt) kan een patholoog zien hoe groot uw nierschade is. En vaak ook wat de oorzaak van de nierschade is. Tri Nguyen: In Nederland verschilt het beleid per centrum en zelfs per nefroloog als het gaat om wel of niet een nierbiopt afnemen. Ook internationaal is dat zo. In België wordt in het medisch centrum van Leuven standaard bij iedere transplantatiepatiënt na 3, 6, 12 en 24 maanden een protocollair nierbiopt genomen. Ook wanneer het bloed- en urineonderzoek volledig normaal is. Jesper Kers: Ik vermoed dat wij hier in de toekomst ook steeds vaker bij een patiënt een nieuwe biopsie zullen doen. Tri Nguyen: Ik heb in de praktijk verschillende keren meegemaakt dat de biopsie verrassende en onverwachte uitkomsten liet zien waar de patiënt veel baat bij heeft gehad. Ik ben dan ook voorstander van het laagdrempelig verrichten van een nierbiopsie, als de gezondheid van de patiënt dit toelaat Wanneer het nierweefsel eenmaal bij jullie is aangekomen voor onderzoek: welke stappen volgen er dan? Jesper Kers: Om een idee te geven van de hoeveelheid afgenomen weefsel per biopt: een gezonde volwassen nier heeft circa 1 miljoen glomeruli, deze onderdelen van de nieren filteren het bloed en worden ook wel nierfilters genoemd. Per biopt bekijken we slechts 10 tot 20 glomeruli onder de microscoop. Vaak worden 2 tot 3 flinterdunne biopten genomen, met een lengte van 1 of 2 centimeter. Tri Nguyen: Er zijn meerdere biopten nodig vanwege het verdelen van het weefsel voor de 3 soorten onderzoeken die nodig zijn (zie het kader op pag. 13, red.). Wij snijden het weefsel in 18 flinterdunne plakjes. Dit doen we omdat afwijkingen heel lokaal kunnen zijn. We willen dus veel plakjes en laagjes weefsel beoordelen, zodat de kans op het missen van afwijkingen zo gering mogelijk is. Om de plakjes weefsel te kunnen bekijken moeten we deze plakjes op minuscule dunne glasplaatjes leggen, die we glaasjes noemen. We gaan van een biopt van enkele centimeters bij de ontvangst op de afdeling naar micrometers en zelfs nanometers. Wist u dat… een nier vuistgroot is ofwel 10 tot 13 centimeter? En dat een nier 5 centimeter dik is en 150 gram weegt? 10 Wisselwerking minispecial
11 Online Touch Home