11

Een patroon voor het verhaal zodat het Purcell, maar ook Pütz is. En dat werd het. Samen met Sybrand maakte ik een script van het stuk, met een nieuwe volgorde, want wat ik met de muziek deed, deed hij met de opera zelf. Hoe kunnen we de essentie van het verhaal anders vertellen en artistiek vernieuwend zijn. Toen ik voor mezelf duidelijk had wat ik wilde gaan doen – werken met voorgeprogrammeerde tracks, ik noem ze soundscapes – kwam de vraag wat heb ik daarvoor nodig. Op welk moment in het verhaal zetten we ze in en wat houdt dat in voor de bezetting. Met respect voor de muziek van Purcell, lieten we daarbij bepaalde onderdelen authentiek met steeds overgangsstukken van mij eraan toegevoegd. Met andere woorden van authentiek naar opnieuw gecomponeerd en gearrangeerd naar alleen maar soundscapes en weer terug. Een vloeiende lijn die voor de luisteraar zorgt voor ‘never a dull moment’.” HOE KOMEN TIJDENS DE VOORSTELLING DE TRACKS SAMEN MET DE LIVEMUZIEK? “Tijdens de hele voorstelling proberen we theater te verdiepen. Purcell was al heel gewaagd in die tijd, maar de expressie was terughoudend. We zoeken in onze Fairy Queen de extremen meer op en verhogen de dramaturgische spanning. Qua uitvoering van de muziek tijdens het stuk maken we naast de soundscapes gebruik van een klavecimbel, analoge synthesizers, gitaren in allerlei vormen, een strijkkwintet bestaande uit twee violen, altviool, cello en contrabas. Plus twee sopranen, een mezzosopraan, tenor, bariton en bas-bariton als zangbezetting. De volgende stap was het zoeken naar alle muzikanten, want ook die moeten kunnen en willen wat wij voor ogen hebben, onder andere het stukje improvisatie, niet onbekend binnen de barokmuziek. De partituur voor de nieuwe Fairy Queen maakte ik samen met Michel Bisceglia en we besloten te werken met clicktracks, die leidend zijn en het tempo aangeven. In de filmmuziek komt dit heel vaak voor, maar dat het in de uitvoering van een Purcell-opera gebruikt gaat worden is vernieuwend. “ Een vloeiende lijn met ‘never a dull moment’ 11 Mijn opdracht omvatte naast die totaal-partituur het maken van de nieuwe arrangementen, de soundscapes met in de studio opgenomen muziek aangevuld met allerlei andere geluiden, de clicktracks en al doende kwamen we erachter ook ingesproken ques en count-ins voor de muzikanten. Tijdens de doorloop en repetities zetten we de puntjes op de i en dan zit mijn werk erop.” IS ER EEN NAAM VOOR DE STIJL DIE HET IS GEWORDEN? “Een moeilijke vraag, neo-klassiek wellicht. Elektronische barokmuziek met een dance climax. Niet zozeer bedoeld als dansbaar, maar een huwelijk van klassiek en soundscapes. Een rijk klankpallet binnen een voorstelling die je staand beleeft. Een moderne interpretatie, met het verhaal verteld in een auditieve ervaring, van de authentieke klanken tot lage sub-bas geluiden en rondvliegende signaalgeluiden.”

12 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication