De diakenen op de bruiloft te Kana Water in wijn veranderen. De bruiloft te Kana is een bekend verhaal en hoewel de details nog wel eens verward worden met een ander bruiloftsverhaal (de meisjes met hun olielampjes), kennen we de uitkomst maar al te goed. De wijn was op en Jezus veranderde water in wijn. Het is het eerste teken van Jezus dat Johannes in zijn evangelie beschrijft (Joh 2: 1 t/m 11). En heel bewust gebruikt hij niet het woord „wonder‟. Het is de bedoeling dat we dieper graven en op zoek gaan naar de betekenis van dit gebeuren. We treffen Jezus en zijn leerlingen aan op een bruiloft en ook dat heeft een reden. Het beeld van God als bruidegom en het volk Israël als bruid vinden we al in het Oude Testament (bijvoorbeeld Jesaja 62: 5). Het beschrijft de relatie tussen God en zijn volk en Gods trouw voor zijn mensen. Het gaat ook in dit verhaal van de bruiloft te Kana om de relatie tussen God en zijn volk. Wat is dan precies de boodschap die Johannes ons wil geven? De eerste woorden van het tekstgedeelte zetten ons al op scherp. „Op de derde dag‟ staat er. Kortom: er gaat iets nieuws gebeuren! Jezus de Messias vernieuwt het verbond tussen God en mensen. Dat is waar dit verhaal naar verwijst. De wijn wijst nú al naar het offer dat hij zal brengen en het bruiloftsfeest naar het koninkrijk dat komt. En zo gaat dit verhaal ten diepste over God en zijn gemeente, en daarmee ook over ons. God wil ons trouw zijn als een bruidegom aan zijn bruid. Maar in die onderlinge relatie gaat het nogal eens mis en is het niet altijd feest. Wij mensen worden maar wat vaak in beslag genomen door de dagelijkse zorgen en drukte en daarbij komt ons geloof en ons contact met/zoeken naar God zo makkelijk ergens aan het einde van onze prioriteitenlijst. De wijn raakt op, de feestvreugde dreigt te verdwijnen. Ook door de dingen die we meemaken kunnen we soms op afstand komen van God. Door pijnlijk verlies of door menselijke fouten in de kerk. De wijn is op. 3 overdenking
4 Online Touch Home