DE SCHOOL TIJDENS DE 2DE WERELDOORLOG 7 Dit hoofdstuk kwam tot stand aan de hand van informatie en foto’s uit het Archief van de Zusters van Liefde, het boek ‘Zusters in oorlog’ en een anonieme bron wiens getuigenis we tussen het materiaal verzameld door mevrouw Roos Schautteet hebben gevonden. 35 Duitsland valt België binnen. Het land staat op stelten. Op 10 mei 1940 worden de meisjes voor een tijdje naar huis gestuurd, terwijl de school nieuwe bestemmingen krijgt. Ze wordt eerst een toevluchtsoord voor vluchtelingen en families die in riskante buurten wonen. Later wordt de school opgeëist door het Belgisch leger om te fungeren als krijgshospitaal. Het werd echter nooit in gebruik genomen wegens de snelle aftocht van de troepen. Tijdelijke bezoekers, meer dan dertig zusters en de interne leerlingen kunnen er blijven, mede dank zij de tussenkomst van (niet nader genoemde) invloedrijke vrienden van de school. Ze kunnen voorkomen dat de school bezet wordt door de Duitsers. Zuster Jean Noël noteerde dat er tijdens de oorlogsjaren ook Engelse zusters op het schoolterrein verblijven. Ze zouden verdacht zijn van spionage en het bericht gaat rond dat ze zouden worden opgepakt. Om onbekende redenen is dit niet gebeurd. Een arrestatie en een overbrenging naar een Duits interneringskamp is echter niet ondenkbaar, daar kunnen een aantal Ierse en Engelse zusters in België over getuigen. De zusters boden ook hulp aan hun manne lijke collega’s: zo vangen ze een tijd de seminaristen van het bis dom op omdat er Duitse soldaten in hun gebouwen ingekwartierd zijn. Ook de Broeders van Liefde van het Strop namen er bij het begin van de oorlog tijdelijk hun intrek, met 120 mentaal gehandicapte kinderen en 60 geesteszieke mannen. Uit een bron blijkt dat een broer van een van de zusters enkele maanden in het klooster onderdook om te ontsnappen aan de verplichte tewerkstelling in Duitsland. De school werd verder druk gebruikt door buitenstaanders, zoals de Katholieke Actiegroepen die er grote bijeenkomsten hielden. Tegen eind mei 1940, nadat de stad Gent zich had overgegeven, kon de school weer opengaan. Niet alle leerlingen kwamen meteen terug. Sommigen onder hen waren immers met hun familie naar Frank rijk gevlucht. De zusters gaven in de zomer van 1940 bijles om de leerachter stand van kinderen die pas later terugkwamen in te halen. Tijdens de oorlogsjaren probeert men het schoolleven in de mate van het mogelijke verder te zetten. De interne meisjes mogen ieder weekend vanaf zaterdagnamiddag, dikwijls met de fiets, naar huis omwille van de onzekere omstandigheden. Voor de leerlingen die op school blijven, wordt het regime aangepast en af en toe iets extra georga ni seerd zoals toneel en spelletjes. Door de kolenschaarste en verplichte verduistering werd de kerstvakantie tijdens de oorlogsjaren in alle scholen tot zes weken verlengd, de zomervakanties waren korter. Op 29 augustus 1941 dachten de zusters even dat ze het groot lot gewonnen hadden toen ze twee bankbiljetten van 20.000 mark in het offerblok van de Biezenkapel vonden. Groot was echter hun teleurstelling toen ze vernamen dat het geld geen waarde had. De zuster die deze anekdote in het dagboek optekende, schrijft erbij: ‘Zo viel er meer dan één luchtkasteel aan diggelen’.
36 Online Touch Home