36

Wandelen met wanderlust langs witte wieven en hunebedden Langs spookachtige steenhopen Aan de rijkdom van tientallen lange afstands wandelpaden op het Nederlandse grondgebied is een nieuw pareltje toegevoegd: het Hondsrugpad. Het slingert over maar liefst 200 kilometer over het mooiste deel van Drenthe naar het Duitse Meppen. Aangezien ook het geopark bij Osnabrück betrokken was bij de totstandkoming van het pad, treft de wandelaar op de bordjes langs de route ook het woord Hünenweg aan. Gerrit Jan Zwier Het is natuurlijk een waagstuk om naast het Pieterpad, het Drenthepad en De Loop langs de Hunebedden van het Drents Landschap een plaats op te eisen voor nog een wandelpad door het Drentse land. De nadruk ligt dit keer niet alleen op de hunebedden, de ‘oudste bouwwerken van Nederland en Duitsland’, zoals de tekst benadrukt, maar ook op de aardkundige geschiedenis van de Hondsrug. Het verhaal over deze opduiking van keileem, die later met zand werd overdekt, werd verteld in tijden toen de Scandinavische ijswals zijn machtige stempel op de het landschap drukte. 36 Misschien een wolf De tekst van Fokko Bosker bevat niet alleen veel geografische en historische informatie, maar laat zich ook als een persoonlijk reisverslag lezen. Op die manier wijkt het op een prettige manier af van de zakelijke inhoud van andere gidsboekjes over LAW’s. Hij belooft ons dat er onderweg veel te zien is: mooie esdorpen, die de Wanderlust opwekken, ‘blauwgraslanden in het Hunzedal’, de sporen van een bever, misschien een wolf, de zoete geur van de bloeiende heide en de ‘aanblik van de granieten, onverzettelijke monumenten uit een ver verleden’. We lopen een eindje met Bosker mee aan de noordkant van zijn route. Hier begon Maarten Westmaas ruim tien jaar geleden aan zijn voettocht langs de keienbouwsels die stammen uit de nieuwe steentijd - iets preciezer: uit de perioden 3300 tot 2750 voor Christus. Graag grijp ik de gelegenheid aan om u op zijn interessante reisverslag te wijzen, dat simpelweg Hunebedden (2009) heet, al vond hij ‘Spookachtige steenhopen’ - de term is van dominee Craandijk, die in de negentiende eeuw al wandelend Nederland verkende - een mooiere titel. Dat ben ik helemaal met hem eens. De onderneming van Westmaas zal menigeen aanspreken die een zwak heeft voor mensen die op een onbewoond eiland gaan wonen, vogelwacht worden op Rottumerplaat, in een zeilbootje naar Paaseiland varen, op zoek gaan naar een waterhoentje op Tristan da Cunha, op een vlot de Stille Oceaan oversteken of, als Bruce Chatwin, met een (zogenaamd) stukje huid van © Shutterstock

37 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication