Microstory AS20: Bewust de deur dicht gedaan (fragment uit reflectie op het verhaal) Ik ben 20 jaar alleenstaande ouder geweest, economisch zelfstandig, grote ambities… Met mijn ouders gaat het goed, met mijn zoon gaat het goed en opeens kan ik zelf tot bloei komen. Dat is een heel mooie en nieuwe ervaring, juist in deze tijd. Ik ben me er heel erg bewust van dat ik een kind ben van de 20ste en 21ste eeuw. Als je over dat tijdsbestek heen kijkt en wat er zoal is gebeurd, dan is dat ongelooflijk. Dat gaat dan door me heen. Waardoor ook mijn hogere drijfveren boven komen drijven. En het voor mij steeds scherper en scherper wordt: hiervoor ben ik dus op aarde; dit heb ik te doen. Alsof alle dingen hiervoor nu samenkomen in dit moment. Dít is wat je te doen hebt. Microstory AS25: Talenten helpen vinden Aan de ene kant ben ik blij dat ik iemand kan helpen. Mijn karakter is mensen willen helpen. Aan de andere kant ben ik vrouwenrechtenactivist. Ik ken vrouwen van buitenlanders goed. Jij bent Nederlander, jij bent hier opgegroeid, jij kent jouw rechten. Mijn dochter is hier opgegroeid. Zij weet: ik ben hier zelfstandig. Maar sommige vrouwen komen uit Iran, Turkije, Marokko, Pakistan… Zij zijn altijd afhankelijk van hun familie. Zij kennen hun eigen rechten niet. Als zij een probleem hebben met hun man, worden zij echt zielig. Maar als vrouwen over hun eigen rechten weten, kunnen zij zoveel doen. Niet alleen vrouwen, iedereen! Iedereen heeft goede talenten. Ik ga dan helpen: kun je je eigen talent vinden? Als iemand zijn eigen talent vindt, als iemand kan zeggen ‘dit ben ik’, dan kun je zoveel dingen doen! Ik zeg hun dan ook: ‘Kijk naar mij. Ik kan niet goed Nederlands spreken, maar ik wil niet thuis blijven. Ik ga naar buiten. Met mensen contact maken. De Nederlandse taal is niet mijn moedertaal. Maar ik probeer het. Ik probeer mijn mening te zeggen. Gelukkig hebben mensen geduld. Dat kunnen jullie ook doen’, zeg ik tegen hen. En als ik hen kan helpen, word ik echt blij, krijg ik energie en kan ik ook weer verder… Ik denk altijd positief. Ik denk eerst altijd aan positieve dingetjes. Daarna pas aan de andere dingen. Iedereen heeft andere situaties. Maar door de coronatijd heb ik geleerd dat samenleven echt belangrijk is. Contacten? Echt belangrijk! Daarom ga ik ná de corona mijn contacten met mensen anders zien. Op dit moment kunnen we elkaar niet samen vasthouden; we konden niet in een groep samen zitten en gezellig praten. Misschien was vóór corona voor ons dat niet belangrijk. Voor corona was werk, geld, onze eigen situatie 70
71 Online Touch Home