Ik vind dit een bijzonder ervaring. Ik ben heel strikt op die anderhalve meter; Ik heb een moeder van 90 waar ik blijf komen. Dat heb ik met een van mijn zussen afgesproken: we houden ons strikt aan de regels, maar we blijven wel bij haar komen. Want, dat heeft ze zelf zo gezegd: ‘eenzaamheid is erger dan Corona.’ Dus ik ben er misschien wat overdreven stipt op. Maar ik kan het nu met liefde in mijn hoofd doen. Hij zit echt in mijn systeem zo. Ik heb nog uit de Marie wordt wijzer zo’n mooie tekening van een vogelkooitje met daarbij ‘het haakje zit aan de binnenkant’. Dat ging toen over vrouwenemancipatie. Maar dat gaat hier ook over: het haakje zit in mezelf, in plaats van dat ik vind dat anderen moeten veranderen. <Betekenis> [Wat een mooi beeld. Als je zo naar jouw verhaal luistert, waar gaat het voor jou dan vooral over?] … Wat dit verhaal mij zegt, is een beetje zoeken.. Het heeft heel erg te maken met vertrouwen. Als ik vanuit mijn hoofd redeneer, is het: als je vertrouwen geeft, krijg je vertrouwen. Een tegeltjeswijsheid. Maar wat ik hier heel erg merk, is dat ik bang werd. En dat ik betrouwbaarheid van anderen niet moet afroepen, met zo’n wegwerpgebaar van ‘ga van mijn stoepje af!’ Ik wil dat vanuit mezelf organiseren. Ik wil betrouwbaar gedrag niet van anderen afdwingen, ik wil dat ik zelf betrouwbaar ben. Het begint bij zelf betrouwbaar zijn. Ik zie overal lijnen ontstaan en eenrichtingsverkeer en dat is vast nodig want mensen – ikzelf incluis – zullen het af en toe vergeten of denken ‘dit zal ook wel goed zijn’. Maar ik merk dat ik het in mezelf moet laten beginnen. Het begint bij mijzelf. [Je zei net ook ‘ik wil het vanuit mijzelf organiseren. Raakt dat ook aan iets van zelfregie willen hebben? = betekenisgeving door de luisteraar] Wat ik er in ieder geval mee wilde, is regie hebben over wat er met mij zelf gebeurde. Want ik werd heel chagrijnig van dat gevoel ‘ze houden geen afstand.’ Voor dat stuk wil ik regie. En ik merk daarmee dat als ik mijzelf beter in acht neem, zonder dat ik dat neurotisch doe, heb ik voor mezelf ruimte gemaakt. Die zit in me, meer dan in die anderhalve ruimte. En daarmee is het vooral regie over mezelf en mijn eigen ruimte. En daarmee veel minder de behoefte en de ziekmakende gedachte dat ik regie zou willen hebben over het gedrag van anderen. Wat natuurlijk ook heel absurd zou zijn; maar ik wilde het in het begin wel. [Dit verhaal gaat voor mij ook over de rol van jezelf, de rol van de ander en de angst die ook bij deze tijd komt kijken. = betekenisgeving door de luisteraar] [Toen ik je de vraag stelde, zei je ‘er komen zomaar twee gebeurtenissen naar boven’. Weet je nog wat het tweede was?] 87
88 Online Touch Home