ALS HET anders Met lege armen het ziekenhuis verlaten Het is de allergrootste nachtmerrie van iedere ouder. In Nederland overlijden jaarlijks ongeveer 1200 baby’s voor, tijdens of kort na de geboorte. Dit is het verhaal van Ellen en haar man over hun zoontje Sylvan. TEKST LISANNE MANSHOLT EN ELLEN VAN DER VEEN BEELD STICHTING STILL Onze verloskundige sprak bij de dertig weken echo de woorden uit die geen enkele ouder wil horen; ‘Ik wil jullie dit toch vertellen, ik zie iets wat er niet hoort te zitten’. Op dat moment begon onze rollercoaster. Op de echo werd vocht gezien in de borstholte van ons kindje. De verschillende onderzoeken boden geen uitsluitsel, en niemand kon ons vertellen wat de gevolgen hiervan zouden zijn voor ons zoontje Sylvan. Met drieëndertig weken en vier dagen braken mijn vliezen en werd ik met spoed per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. SPOEDKEIZERSNEDE We hebben de bevalling nog twee dagen kunnen uitstellen, maar omdat Sylvan het moeilijk kreeg in mijn buik is hij toen met een spoedkeizersnede gehaald. Sylvan werd geïntubeerd terwijl hij nog aan de navelstreng zat en zo snel mogelijk gestabiliseerd. Er werden twee drains in zijn borstkas geplaatst om het vocht zo snel mogelijk af te voeren. Daarna ging hij in de couveuse naar de neonatologie IC. Op dag twee werd er epileptische activiteit gezien op de monitor, maar pas als hij stabiel zou zijn konden ze een MRI–scan maken. Hij kreeg meerdere keren een klaplong, maar er leken ook lichtpuntjes te zijn. Helaas bleef er epileptische activiteit zichtbaar op de monitor. Vier dagen na zijn geboorte was Sylvan stabiel genoeg voor de MRI-scan en we bleven goede hoop houden voor de uitslag. Diep van binnen had ik een slecht voorgevoel, maar ik wilde hier niet aan toegeven. De behandelend neonatoloog en haar team kwamen na de scan naar onze kamer en haar lichaamstaal sprak boekdelen. Ze hadden geen goed nieuws en het hele team was geschokt van wat ze op de beelden hadden gezien. Uit de scan was gebleken dat Sylvan zijn hersenen voor 75% waren afgestorven en dat dit niet met het leven verenigbaar zou zijn. Mijn man en ik bleven stil en staarden voor ons uit. Na enige tijd begon het binnen te dringen en kwam het besef dat Sylvan nooit mee naar huis zou gaan. De tranen rolden over onze wangen en we konden beiden geen woord meer uitbrengen. Na veel tranen en gesprekken besloten we de volgende dag dat het voor Sylvan beter zou zijn om hem niet langer te laten lijden. Hij mocht uiteindelijk, vijf dagen na zijn geboorte, veilig in mijn armen zijn laatste adem uitblazen. DICHTER NAAR ELKAAR Ondanks het grote verdriet en het gigantische gemis, heeft Sylvan ons ook heel veel meegegeven. We zijn als gezin nog dichter naar elkaar gegroeid. We kunnen nu enorm genieten van de hele kleine dingen en ons minder druk maken om dingen waar we ons eerder heel druk om konden maken. En ondanks het dubbele gevoel, hopen wij in 2022 ons derde kindje te mogen verwelkomen. De uitgerekende datum is 2-2-2022. Het voelt als een prachtig teken, want Sylvan is geboren op 2-2-2020. LOOPT... STICHTING MAKE A MEMORY Bij ernstig zieke, terminale of overleden kinderen maken de fotografen thuis of in het ziekenhuis een blijvende herinnering. Foto's bieden de ouders troost en kunnen wezenlijk helpen bij de verwerking. Voor de ouders zijn er geen kosten verbonden de foto's. makeamemory.nl VLINDERKUSJE Wanneer alleen de liefde overblijft... Liefdevolle troostkadootjes, lichtpuntjes en kaarten met gedichtjes bij verlies. Om de liefde en de herinneringen te koesteren, en om te zorgen voor je verdriet. vlinderkusje.nl HERINNERINGSBOEK ‘KOESTER, MET LIEFDE GEDRAGEN’ Dit boek is voor ouders die tijdens de zwangerschap (hoe pril ook), geboorte of kort daarna hun kindje zijn verloren. Om jullie verhaal, emoties, herinneringen en dromen die er al waren vast te leggen en te koesteren. doula-lin.nl verwonder magazine 53
54 Online Touch Home