Ooit woonde ze met haar vader, moeder, vijf broers en zus in de veel te kleine Vidomes-woning aan de Cornelis de Wittstraat in Delft. Nu woont haar jongste broer er nog in zijn eentje. EO-radiopresentatrice Petra de Joode kijkt terug op een tijd waarin geluk nog heel gewoon was. had die op een rails gezet, zodat mijn moeder ze makkelijker kon verschonen. Mijn zus en ik sliepen op de overloop, waar mijn vader voor ons een gezellig hoekje had gemaakt. Toen mijn jongste broer werd geboren, heeft zijn wieg nog even op de overloop gestaan.” Ruimte creëren “In 1959 kregen mijn ouders de gezinswoning toegewezen. Ze woonden daarvoor op een flat. Het schijnt dat mijn oudere broers en zus hebben staan springen in de tuin, omdat ze heerlijk naar buiten konden.” Petra was de eerste die in de woning geboren werd, gevolgd door nog drie broertjes. “Het was een kippenhok, maar wel een heel gezellig kippenhok. We hadden maar drie slaapkamers. Vier broers sliepen op één slaapkamer met twee stapelbedden. Mijn vader 100 jaar Vidomes “Mijn vaders levensthema was: ruimte scheppen. In de kleine keuken, die bijna net zo groot was als de woonkamer, had hij een hoekbank gemaakt, waar we gezellig met zijn allen aten en naar de radio luisterden. Er was zelfs nog plek voor oma die elke dag meeat. Want ‘ach’, zei mijn moeder, ‘ik kook toch al voor veel’. Tijdens ons eindeloze gekwebbel aan tafel zat oma heerlijk even te knikkebollen.” Vader had zelf ook een serre aangebouwd. “Mijn moeder deed er de was bij de grote wasbak en voor ons was er een schommel. Door het hele huis had mijn vader laatjes en kastjes gemaakt. En de deur in de woonkamer verving hij door een schuifdeur, zodat er nog een orgel bij kon. Toen mijn oudste broers dagelijks moesten studeren, kwam er een slaapbank in de woonkamer waarop mijn ouders sliepen.” Hard werken “Dankzij mijn vaders inspanningen hadden wij al een douche, terwijl de rest nog met tobbes in de weer was. Ik herinner me goed dat we op vrijdag allemaal in de rij stonden. Mijn vader zette ons dan een voor een onder de douche, waarna mijn moeder ons afdroogde. Een wekelijkse gebeurtenis.” “Ik heb me altijd verbaasd waar mijn vader de tijd toch vandaan haalde. Hij had een fulltime baan bij de Nederlandse Kabelfabriek en bracht ’s ochtends nog de kranten rond, zodat de kinderen op sport konden en er geld was voor de eerste wasmachine – wat was mijn moeder dáár blij mee! Mijn vader was bovendien een goede voorleesvader. We hingen aan zijn lippen. En mijn moeder kon zo heerlijk koken. Haar gehaktballen en groentesoep zijn nog altijd onovertroffen. Ja, het was een warm nest.” 17
20 Online Touch Home