Hoofdstuk 12 WAT DE KRUISTOCHTEN BEREIKTEN – EN WAT NIET Er zijn meerdere Kruistochten geweest, maar als historici verwijzen naar “de Kruistochten” dan bedoelen zij over het algemeen een serie van 7 campagnes door legertroepen vanuit West-Europa tegen de Moslims in het Heilige Land. De Eerste Kruistocht werd uitgeroepen in 1095 en begon in 1099. Uiteindelijk eindigde de Zevende Kruistocht in 1250. De laatste Kruisvaarder steden vielen terug aan de Moslims in 1291. 1. De Eerste Kruistocht (1098-1099) was het meest succesvol: De Kruisvaarders veroverden Jeruzalem, en vestigden verschillende staten in het Midden-Oosten. 2. De Tweede Kruistocht (1146-1148) was niet succesvolle, rampzalige poging om een Kruisvaarders-staat Edessa te heroveren, die in het jaar 1144 door de Moslims was veroverd. Als eerste werd de aandacht verlegd om Lissabon te heroveren van de Moslims in 1147. Toen zij uiteindelijk in het Oosten arriveerden, werden het grootste deel van het leger van Kruisvaarders in December 1147 in Klein-Azië verslagen, nog voordat ze ooit het Heilige Land bereikten Raad eens.. • Na de Kruistochten hervatten de Moslims hun pogingen om Europa te veroveren door jihad. • Christenen waren net zo verantwoordelijk als de Moslims voor de Islamitische verovering van Oost Europa: Zij gingen kortzichtige en uiteindelijk desastreuze bondgenootschappen aan met Jihad legers. 3. De Derde Kruistocht (1188-1192) werd uitgeroepen door Paus Gregorium VIII (8ste) in het kielzog van het innemen van Jeruzalem door Saladin, en de vernietiging van het leger van de Kruisvaarders bij Hattin in 1187. Deze Kruistocht werd gedomineerd door sterke persoonlijkheden, die vaak op gespannen voet met elkaar leefden: Keizer Frederik Barbarossa, Koning Richard I Leeuwenhart (later koning van Engeland) en Koning Philip van Frankrijk. Ze kregen het niet voor elkaar om Jeruzalem opnieuw in te nemen, maar zij versterkten Outremer, dit waren Kruisvaarderstaten die zich uitstrekte langs de kust van de Levant. • Westerse leiders die denken dat niet-Moslims de “harten en hoofden” kunnen bereiken van Islamitische jihadisten zijn op gelijke manier naïef en kortzichtig. 4. De Vierde Kruistocht (1201-1204) was een ramp, en het doel werd omgeleid door een eiser van de Byzantijnse troon, die de Kruisvaarders overtuigde om naar Constantinopel te komen om hem te helpen zijn aanspraak op de troon te verwezenlijken. De Kruisvaarders eindigden in het plunderen van de grote stad, wat de Christelijke wereld schokte. Zij vestigden de Latijnse koninkrijk in Constantinopel, en dit zorgde in een eeuwigdurende vijandigheid met de Byzantijnen, en het verzwakte verder het Byzantijnse Rijk. 5. De vijfde Kruistocht (1218-1221) richtte zich op Egypte. De Kruisvaarders hoopten dat zij de Egyptische macht konden breken, en daardoor Jeruzalem daardoor innemen. Zij belegerden Damietta, een stad aan de Nijl Delta die de toegangsweg was tot de grote steden van Egypte, zoals Caïro en Alexandrië. Toen de belegering zich bleef voorslepen, werd de Egyptische sultan al-Kamil in toenemende mate bezorgd, en hij bood de Kruisvaarders een hersteld koninkrijk van Jeruzalem aan, als zij Egypte met rust zouden laten. De Kruisvaarders weigerden en namen 112
113 Online Touch Home