0

WaterwegSport.nl magazine Regio Waterweg | Schiedam | Vlaardingen | Maassluis I Rotterdam - Jaargang 10 - Najaarseditie 2024 Verkrijgbaar bij alle sportverenigingen en evenementen Lees ook online: www.waterwegsport.nl Gebroeders Helbers samen voor Kethel Spaland Cedric Hatenboer nieuwe parel van Kralingen Gerrit Suttorp: Een leven lang SVV Luigi Bruins bouwt verder bij Zwaluwen Scan voor de online versie en het laatste reginale sportnieuws ! Ayoub Oufkir: De nieuwe trots van West Foto - Video - Website - Socials WATERWEG MEDIA.NL Laat zien wat U doet !

GROEI KENT GEEN GRENZEN Ieder bedrijf wil groeien. Maar wanneer openstaande vacatures ons parten spelen belemmert dit onze groei. De mensen die we spreken zijn echter vaak geen match waardoor we noodgedwongen een stap achteruit moeten zetten. Met gemotiveerde mensen op de juiste positie hadden we wel degelijk het verschil kunnen maken. Ethisch Internationaal Uitzendbureau Tradiro begrijpt deze uitdaging als geen ander en werkt daarom samen met bedrijven in de Benelux die het aandurven om hun grenzen te verleggen. Samen kijken we hoe we internationale krachten breder inzetbaar kunnen maken. Omdat groei geen grenzen kent, willen we hun bereik op de arbeidsmarkt vergroten en optimaliseren. We gaan hierbij verder waar anderen stoppen. Door het vertrouwen van onze uitzendkrachten op een menselijke manier te verdienen en hen te ondersteunen tijdens elk aspect van hun werk. “Onze mensen voelen zich gewaardeerd, iedere dag opnieuw.” Maar we gaan ook verder voor onze klanten. Dankzij onze beproefde aanpak vergroten we de internationale inzetbaarheid en garanderen we een match met elke vacature. Dankzij ‘The Tradiro Way’ staat er voor onze klanten voortaan geen rem meer op hun groei. Telefoon 010-2341441 E-Mail info@tradiro.nl Website www.tradiro.nl Mathenesserlaan 231 3021 HB Rotterdam 010 - 476 91 77 info@skmaccountants.nl www.skmaccountants.nl

Een nieuw seizoen, geniet er vooral van! We gaan weer beginnen en dat betekent weer een gloednieuw Waterwegsport.nl aftrap-magazine! Net als in voorgaande edities heeft onze bevlogen Waterwegsport. nl-redactie er weer alles aan gedaan om deze inmiddels traditionele gids te vullen met mooie, herkenbare verhalen en foto’s. De seizoensstart van de competities is altijd een spannend moment vol nieuwe kansen en verwachtingen. Ook staat deze periode bol van de heerlijke clichés : “Iedereen begint op nul” en “Iedere wedstrijd moet gespeeld worden”. De voorbereiding is goed geweest, maar nu moet het “op het veld gebeuren”. Iedereen is fit en hongerig, de teamgeest is uitstekend en er wordt van wedstrijd tot wedstrijd gekeken. “Er zijn geen makkelijke tegenstanders”, maar de focus ligt op “ons eigen spel spelen”. Uiteindelijk draait het allemaal om “de drie punten”, want zoals elke trainer zal benadrukken: “Aan het einde van de rit worden de prijzen verdeeld.” We smullen ervan bij Waterwegsport.nl en kijken alweer uit naar de winterstop waarin, “de doelen zijn bijgesteld.” Wat leuk is om te zien, is de professionalisering van het amateurvoetbal. Wat ooit een onschuldige weekendhobby was, is tegenwoordig een bijna absurde race naar perfectie. Waar teams vroeger op zaterdag nog met een kater het veld opstrompelden, wordt van hen nu verwacht dat ze strikt leven als topsporters. Trainingsschema’s met GPS-trackers, diëten zonder een grammetje vet en natuurlijk de onvermijdelijke videobesprekingen, alsof we allemaal Guardiola’s in de dop zijn. En vergeet de jeugdteams niet. Tienjarige kinderen die voor dag en dauw op het kunstgras moeten staan, compleet met persoonlijke voedingsadviezen en mentale coaches. Alles om dat ene talent te spotten dat misschien, héél misschien, ooit de volgende Messi zou kunnen worden.” Ja, een beetje ambitie kan geen kwaad, maar laten we vooral niet vergeten waar het echt om gaat: het plezier op het veld en het sociale samenzijn. Het moment ná de wedstrijd, met een biertje of een frisje in de kantine, lachen met je teamgenoten en even alle zorgen van de week vergeten. Want zoals elke trainer zal zeggen: “Het gaat uiteindelijk om de drie punten” – maar toch vooral “om het genieten, toch?” Met Waterwegsport.nl doen we al jaren graag mee met de ‘professionalisering’ van de amateursport en geven we iedere sporter het platform dat hij of zij verdient. Dat doen we met ongekende passie en niet te vergeten met heel veel plezier! Een prettig seizoen toegewenst en heel veel leesplezier! Mischa Keemink Gebroeders Helbers ademen rood-blauw Cedric Hatenboer nieuwe parel van Kralingen John de Wolf: cultuur bewaker van de Kuip Succesvolle regiotoernooien Rosanne Gatsonides de op haar plek bij HCS Colofon: Het WaterwegSport.nl magazine is een uitgave van Waterweg Media Contact: Mischa Keemink: 0640160266, info@waterwegsport.nl Verspreiding in: regio Waterweg (Rotterdam, Schiedam, Vlaardingen, Maassluis, Hoek van Holland, Maasland) Hoofdredactie: Mischa Keemink Eindredactie: Cees van der Pol. (Beeld) Redactie: Mischa Keemink, Elijah Valk, Leon van Voorst, Michael de Vogel, Ton de Leede, Cees van der Pol, Ruben Zegers, Chris Verwiel, Aad Cordia, Leo Kattestaart, Johan Korpershoek Tanja Morgan, Danny Ploegaert, Archief, Jeffrey Groenendijk, Jari Boon, Waterwegsport.nl, Vormgeving: Waterweg Media Drukwerk: Juist druk & print Adverteren, bestellen: Mischa Keemink: 0640160266 3

FrederikUitvaartverzorging Voor een waardig afscheid, met een passend budget. www.frederikuitvaartverzorging.nl 24 uur per dag bereikbaar 010 - 761 27 10 Al 25 jaar onze trotse hoofdsponsor! #bedankt #samensterk

KEVIN RINGELING WIL GRAAG IETS TERUGDOEN VOOR EXCELSIOR MAASSLUIS goed hersteld Sparta promoveerde dat seizoen en dat betekende dat het wel heel erg moeilijk voor me zou worden. Ik vroeg mezelf op dat moment ook hardop af of het profvoetbal wel wat voor mij zou zijn. Ik vond het een vrij monotoon bestaan zonder echt mentale uitdagingen. Ik besloot toen te stoppen met profvoetbal.” Excelsior Maassluis is al jarenlang de topamateurclub uit de Waterwegregio. De tricolores regen in de afgelopen jaren de successen aan elkaar. Het algeheel landskampioenschap bij de amateurs, de supercup en tal van bekersuccessen zijn de tastbare hoogtepunten. Kevin Ringeling is al jaren sterkhouder van de Tweede Divisieclub. Met zijn 26 jaar en ruim 170 wedstrijden op het hoogste amateurniveau is hij een van de routiniers in het jonge elftal van oefenmeester Steye Jacobs. “Ik wil de club wat teruggeven voor de geweldige voetbalmomenten die ik hier al jaren heb mogen meemaken.” Van Den Hoorn naar Excelsior R Een korfbalcarrière werd al snel in de kiem gesmoord, toen de 6-jarige Kevin zelf besloot dat voetbal toch veel leuker was. Het werd Den Hoorn waar hij samen met voetbalvriend Tobias Kleijweg de F1 van de dorpsclub naar een hoger plan zou tillen. De voetbalkwaliteiten van Ringeling werden al snel opgemerkt door Sparta, maar tot een overstap kwam het op dat moment nog niet. Uiteindelijk kwam die overstap naar een BVO er wel. Excelsior Rotterdam zag de capaciteiten van de jonge Ringeling in, die zich in de O16 ontpopte tot een betrouwbare verdediger. Samen met Danilho Doekhi werd hij een onneembare vesting voor menig aanvaller en kwam hij ook vaak uit voor de O19. Uiteindelijk eindigde het avontuur in Kralingen bij de O17. Excelsior Maassluis Het was Barry de Vreede die Ringeling vervolgens overtuigde om vooral de stap naar Maassluis te maken. Samen met vriend Tobias Kleijweg die een avontuur bij ADO zag eindigen, maakten ze de overstap. “Ik had daar een heel goed gevoel over. We kwamen in de O19 te spelen, maar al snel haalde Jeroen Rijsdijk me bij de selectie. Ik maakte vervolgens mijn debuut in de wedstrijd dat we algemeen amateurkampioenschap werden. Geweldig om dat mee te maken. Dat seizoen erop debuteerde ik in de competitie tegen GVVV. Sparta De ontwikkeling van de verdediger was ook ‘grote broer’ Sparta niet ontgaan. Opnieuw werd er gehengeld naar zijn diensten en een overstap naar Kevin ringeling samen met voetbalvriend Tobias Kleiweg in de jeugd bij Den Hoorn 5 het Kasteel werd een feit. “Ik heb ook nog een oefenwedstrijd gespeeld met Go Ahead Eagles samen met o.a. Jerdy schouten, maar daar werden we allebei afgewezen. Cambuur toonde ook interesse, maar bij Sparta had ik toch het beste gevoel. Ook omdat Jeroen Rijsdijk daar inmiddels trainer was geworden.” Ben ik een echte prof? Kevin: “Ik begon vrij sterk en speelde mijn wedstrijden bij Jong Sparta, maar ik mocht ook meetrainen met het eerste elftal onder Henk Fraser. Uiteindelijk kreeg ik tijdens de voorbereiding op de eerste competitiewedstrijd tegen FC Twente een appje dat ik mee mocht met het eerste. Ik zat regelmatig bij de selectie, maar jammer genoeg raakte ik geblesseerd, waardoor ik een week of zes uit de roulatie was. Eigenlijk ben ik daarvan nooit meer Excelsior Maassluis warm bad Met een ervaring rijker en een illusie armer voelde de terugkomst naar de Maassluisse Lavendellaan aan als een warm bad. De mentale uitdaging had hij gevonden in de studie Pedagogische Wetenschappen aan de Universiteit in Leiden en de Master Beleid, Communicatie & Organisatie (VU Amsterdam). Jonge spelers helpen “Ik tel mijn zegeningen. Soms moet je eerst weggaan om te beseffen wat je hebt. Mijn rol in het elftal is inmiddels veranderd. We hebben een heel leuk elftal, maar het zijn veel jonge jongens die gewoon meer meters moeten maken. Toen ik zelf bij de selectie kwam, heb ik veel geleerd van spelers als Vincent van den Berg en Niels Redert. Die gaven mij de kans in het elftal te groeien. Ik voel nu ook die verantwoordelijkheid om hier die positie te bekleden en die jonge gasten te helpen. Dat ben ik aan de club verschuldigd en dat is mijn manier om te laten zien dat ik hier al jaren lang met ontiegelijk veel plezier speel.”

Top fysiotherapie in het Kasteel www.smcspartarotterdam.nl Bel voor een afspraak: 010-8909256

BRUNO LIMA: VOETBALDIER IN HET PLUCHE BIJ SVV maken fouten, maar het belangrijkste is dat we daarvan leren,” zegt hij. Bruno Lima heeft een nieuwe fase in zijn voetbalcarrière bereikt. De voetballiefhebber heeft zijn plaats gevonden in het bestuur van SVV, waar hij zich richt op de verdere ontwikkeling van de club. Wat drijft hem in deze nieuwe rol bij de landskampioen van 1949, en wat zijn zijn ambities? De Voetbalreis Lima’s voetbalavontuur begon bij Feyenoord AV A1 en het tweede elftal. Al snel maakte hij de overstap naar SVV, waar hij onder leiding van trainer Gerard van Ruitenburg speelde. Van meet af aan was zijn betrokkenheid bij de club groot. Naast zijn actieve rol als speler, was hij ook jeugdtrainer bij verschillende teams. Zijn reis bracht hem later naar HBSS, waar hij Marvin Janssen, zijn ‘voetbalvader’, ontmoette, en vervolgens naar SVDPW. Ondanks deze omzwervingen bleef SVV altijd een bijzondere plek in zijn hart innemen, wat hem uiteindelijk terugbracht naar de club. De Uitdaging van Bestuurslid Dit seizoen heeft Lima een nieuwe rol op zich genomen als bestuurslid voetbaltechnische zaken bij SVV. Aanvankelijk was het niet zijn plan om het bestuur in te gaan. Toen het vorige bestuur echter besloot op te stappen, greep Lima de kans om daadwerkelijk invloed uit te oefenen op de toekomst van de club. Hij sloot zich aan bij een werkgroep voor het vormen van een nieuw bestuur en werd op de dag van de verkiezing gevraagd de rol van bestuurslid voetbaltechnische zaken te vervullen. Deze uitdaging nam hij met overtuiging aan. Groei en Ontwikkeling van de Selectie In zijn nieuwe rol heeft Lima de kans gehad om de groei en ontwikkeling van de SVV-selectie nauwlettend te volgen. Hij is trots op de solide basis die de club heeft gelegd door belangrijke spelers te behouden. “Er is een duidelijke SVV-kern ontstaan,” zegt Lima. Dit vormt een stevige fundering voor de toekomst van het team en de club als geheel. Verbetering van het Imago van SVV SVV heeft door de jaren heen een negatieve reputatie opgebouwd, met name omdat het de enige Schiedamse club in de vijfde klasse was. Lima wil dit beeld veranderen. Hij merkte bij andere clubs dat SVV vaak een slechte naam had. Ondanks waarschuwingen om niet terug te keren naar de club, besloot hij de uitdaging aan te gaan. Nu werkt hij met het bestuur aan het herstel van het imago van SVV en wil hij de club weer een plek maken waar iedereen zich welkom voelt, van jong tot oud. Motivatie en Toekomstvisie Lima’s motivatie om bestuurslid te worden komt voort uit zijn verlangen om meer invloed uit te oefenen op het voetbaltechnische beleid van de club. Hij heeft van dichtbij gezien welke uitdagingen de selectie en hoofdtrainer Ramon Bronkhorst afgelopen seizoen hebben doorstaan. Door een bestuursfunctie te bekleden, wil hij bijdragen aan positieve veranderingen binnen de club. Doelen en Uitdagingen Met een duidelijke visie voor de toekomst wil Lima de clubstructuur verbeteren en het ledenaantal maximaliseren. Hij droomt ervan dat Schiedamse kinderen trots zullen zijn om in het rood-groene tenue van SVV te spelen en dat de club weer met respect wordt benaderd. Een van de grootste uitdagingen is het gebrek aan ervaring binnen het huidige bestuur. “We 7 De Nieuwe Missie van SVV Lima’s missie als bestuurslid is geslaagd wanneer SVV weer positief en met respect wordt besproken, zowel binnen als buiten Schiedam. Hij wil dat mensen graag bij de club willen spelen of er deel van uit willen maken. “Mijn ambitie is om het imago van SVV te herstellen en de club weer op de kaart te zetten als een plek waar plezier en prestatie hand in hand gaan,” aldus Lima. Afsluiting van Zijn Spelerscarrière Dit seizoen is ook bijzonder voor Lima als speler, want het is zijn laatste seizoen in de selectie. Hij hoopt zijn actieve spelerscarrière af te sluiten met promotie via een periodetitel. “We hebben een sterke groep die op de juiste momenten kan pieken. Als alles meezit, wie weet wat er dan mogelijk is,” zegt hij optimistisch.

De specialist in woningtaxaties www.houseforsale.nl Uw specialist voor laboratoriumapparatuur en verbruiksartikelen Boosting Laboratory Effi ciency WWW.DAVINCI-LS.COM

Ex-prof Luigi Bruins ontwikkelt door bij Zwaluwen Luigi Bruins (37) pakte als vaste waarde met Feyenoord de KNVB-beker, werd met Jong Oranje Europees kampioen en speelde ruim 350 wedstrijden in het betaalde voetbal. Nu geeft de geboren Rotterdammer zijn voetbalkennis door als trainer. Zijn ambitie hierbij is net zo groot als op het veld. Vierde Divisionist Zwaluwen is zijn eerste baan als hoofdtrainer bij de senioren. Door: Mischa Keemink Geen spreekbeurt Op de vraag of hij het trainersvak altijd heeft geambieerd komt een goudeerlijk antwoord: ”Eerlijk gezegd niet. Vroeger vond ik het verschrikkelijk om voor de klas te komen. Als ik een presentatie of spreekbeurt moest houden, vroeg ik altijd ‘wat sta ik gemiddeld als ik een 1 haal? Was dat een 6, dan kwam ik gewoon niet opdagen. Ik liet het van tevoren weten, dat dan weer wel.” Trainer Luigi Deze ‘presentatieangst’ raakte Luigi snel kwijt, toen hij zijn eerste stappen als trainer zette. “Je wordt natuurlijk ouder en als voetballer leer je je ook te presenteren in interviews en op businessavonden. Daarbij heb ik bij Excelsior de jeugd getraind, waardoor je je verder ontwikkelt. Uiteindelijk gaat het natuurlijk ook om de inhoud en wat je te vertellen hebt. De afgelopen jaren heb ik me stap voor stap ontwikkeld: UEFA A Youth UEFA-C, toen B en het afgelopen jaar UEFA-A. Mijn ontwikkeling als trainer ging samen met die opleidingen.” Eerste seizoen bij de senioren Dit seizoen zet de vroegere flegmatieke nummer 10 een mooie stap in zijn carrière. Hij begint bij Zwaluwen aan zijn eerste seizoen als hoofdtrainer bij de senioren, ”Ja, dat is weer een mooie stap. De gesprekken met Zwaluwen waren goed en vorig seizoen bij Smitshoek vond ik het een pittige ploeg om tegen te spelen. Het verschil ten opzichte van het werken met jeugd is dat je bij senioren je eigen handtekening op de ploeg kan zetten. Je bent niet bezig met de spelers technisch beter maken of te werken volgens een vastgesteld jeugdplan. Je kunt je eigen ideeën over tactiek inpassen. Als dat dan lukt, is dat geweldig om te zien.” Rijke voetballoopbaan De oud-profvoetballer Bruins floreerde als speler bij Excelsior Rotterdam, Feyenoord, Red Bull Salzburg, Nice en Jong Oranje. Hij werkte onder veel goede trainers van wie hij veel geleerd heeft. “Mitchell van der Gaag, die hij bij Excelsior Rotterdam had, was iemand voor wie ik diep respect had. Ik wilde graag op de nummer 10-positie spelen. Van der Gaag besloot mij echter vanaf de linkerkant te laten opereren. Dat ging tegen mijn gevoel in, maar hij legde me altijd uit waarom hij het anders zag. Die eerlijkheid en duidelijkheid maakten het voor mij gemakkelijk om zijn beslissing te accepteren. Adrie Poldervaart en Bert van Marwijk waren ook op hun eigen manier heel fijne trainers, met wie ik een klik had. Het waren warme persoonlijkheden die je vertrouwen schonken. Ik heb het ook heel anders meegemaakt en dan ging het meestal niet zo lekker.” Duidelijkheid en eerlijkheid Bruins heeft dan ook dankzij die ‘mentoren’ een duidelijke trainersvisie opgebouwd die gebaseerd is op drie pijlers: duidelijkheid, vertrouwen en eerlijkheid. “Als coach is het belangrijk om helder en oprecht te blijven, ook wanneer je soms een onaangename boodschap aan iemand moet vertellen. Spelers hebben daar recht op. Uiteindelijk zullen ze dit meer waarderen dan een ‘lulverhaal’. Voor wat betreft het voetbalaspect geloof ik niet zo in krachttermen. Ik hou meer van een technische benadering. Daarbij is duidelijkheid weer essentieel. Wat wordt er van me verwacht, op welke positie en hoe vul ik dat in? Met termen als ‘harder werken,’ schiet je niks op.” En de toekomst? “Ik heb wel een duidelijk pad voor ogen en dat is uiteindelijk toch het betaalde voetbal. Ik heb de afgelopen jaren steeds een ontwikkeling door gemaakt, waardoor ik het gevoel had toe te zijn aan een nieuwe stap. Bij Zwaluwen zal ik weer veel leren, wat ik voor de rest van mijn trainerscarrière mee kan nemen. We gaan ons de komende periode natuurlijk focussen om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Met deze selectie heb ik daar het volste vertrouwen in!” 9

ANTHONY BENTEM GENIET MEER BIJ DE AMATEUS DAN BIJ DE PROFS Tweedeklasser HBSS timmert de afgelopen seizoenen nadrukkelijk aan de weg. De ploeg van oefenmeester Toon Wolters die zijn tiende (!) seizoen ingaat, werd in mei 2023 kampioen. Afgelopen voetbaljaargang wist het team zich keurig te handhaven in de tweede klasse. Bovendien legden de oranjehemden een maand geleden beslag op de Schiedamse titel. Een van de belangrijkste sterkhouders bij de Schiedammers is ongetwijfeld ex-prof Anthony Bentem, die met zijn robuuste voorkomen een rots in de HBSS-verdediging is. “Het betaald voetbal was mooi om mee te maken, maar bij de amateurs heb ik echt genoten.” Door: Mischa Keemink Roots in Overschie De geboren Rotterdammer kan terugkijken op een geweldige carrière die hem niet alleen in de eredivisie bracht, maar ook in de top van het amateurvoetbal. “Ik ben opgegroeid in Rotterdam-Overschie. Het was dus logisch dat ik mijn eerste voetbalpassen maakte bij VOB. Een geweldige club waar veel van mijn familieleden voetbalden. Vervolgens werd ik al gauw weggeplukt door Sparta waar ik alle hoogste jeugdelftallen heb doorlopen. Het was een geweldige periode waarvan ik heel erg heb genoten. Ik speelde daar met jongens als Viergever, Strootman en Duarte. We werden met de A1 kampioen van Nederland. Dat was in die tijd uniek voor Sparta.” Profcontract Vanzelfsprekend stoomde het talent van de Kasteelbewoners op 17-jarige leeftijd door naar het eerste elftal. Frans Adelaar schatte de kwaliteiten van de verdediger op waarde in en zijn debuut in het betaalde voetbal kon niet uitblijven. In totaal stokte de teller na vijf jaar selectievoetbal bij Sparta op 25 wedstrijden waarvan één in de eredivisie, uit tegen VVV. Profvoetbal soms eenzaam De wedstrijd met Jong oranje tegen Wit-Rusland maakte de lijst wedstrijden compleet. “Een mooie periode waarvan ik veel heb geleerd, maar ook de keerzijde van de medaille leerde kennen. Als je speelt is alles leuk en mooi, maar als je op de bank zit of geblesseerd bent kan het betaald voetbal vrij eenzaam zijn. Op een gegeven moment had ik het wel gezien en toen heb ik besloten om naar de amateurs over te stappen. Ik had nog wel wat andere opties, toen mijn contract afliep bij Sparta. Stages bij Helmond Sport en AGOVV liepen echter op niets uit.” Amateurs Met de kennis en ervaring in z’n achterzak volgde het avontuur bij de amateurs van Xerxes DZB. “Dat was wel even wennen, want ik kwam natuurlijk uit een trainingsschema van negen keer trainen in de week. Dat ging ineens terug naar twee keer. Ook kon ik niet begrijpen dat jongens afzegden, omdat ze moesten werken. Dat was dus echt wel even een flinke overgang. Inmiddels was ik zelf werkzaam bij Rotterdam Airport en toen begreep ik die keuzes van spelers wel, haha.” Kampioen met Quick Boys Na Xerxes DZB volgde een uitstap naar stadsgenoot Leonidas waarna hij na twee seizoenen overstapte naar Quick Boys in het voetbalgekke Katwijk. “Dat is denk ik wel de mooiste periode die ik heb meegemaakt in mijn voetbalcarrière. Die club is zo groot, daar kan menig BVO een puntje aan zuigen. Elke uitwedstrijd gaan er zeven bussen met supporters mee. Bovendien werden wij kampioen van Nederland. De huldiging op het stadshuis was legendarisch. Ja, ik kan zeggen dat het betaald voetbal mooi was om mee te maken, maar bij de amateurs heb ik pas echt genoten” Wolters haalde me naar Schiedam Na de succesvolle periode in het vissersdorp volgden vier jaar Spijkenisse en één jaar Hellevoetsluis, voordat hij afgelopen seizoen neerstreek in Schiedam om bij HBSS aan te sluiten. “Ik speelde vóór HBSS bij Hellevoet op de eilanden en daar was ik klaar mee. Ik kende trainer Toon Wolters vrij goed en toen is het balletje gaan rollen. Ook op tweede klasse niveau heb ik het enorm naar mijn zin. Ik werk sinds kort als teamleider in de logistiek bij Nomad. Dat is ook in Schiedam en dat sluit goed op elkaar aan. Ik heb nog altijd erg veel plezier in het spelletje en heb het erg naar mijn zin bij HBSS . Loopbaan bij HBSS afsluiten Anthony besluit: “Ik ben nu 34 jaar, dus normaal gesproken denk ik dat ik mijn voetbalcarrière hier wel zal afsluiten. Natuurlijk ben ik nog erg gretig om goed te presteren. We hebben een goed elftal dat ten opzichte van verleden seizoen sterker in de breedte is geworden. Ik denk dat wij dit seizoen zomaar eens kunnen verrassen.” 11

“Voetbaltraining van Trainers uit het betaalde voetbal” - Oefenvormen van diverse jeugdopleidingen uit het betaalde voetbal - Wekelijks training op de zondag bij VV Zwaluwen te Vlaardingen - Schrijf je in via onze Website & volg ons Keeperstraining l Teamtraining l Privé training www.fcboxtobox.nl FC Box-to-Box fcboxtobox

Voetbal duizendpoot SIEME ZIJM strijkt neer op Kwekkernest Bij VFC kwam er na zeven seizoenen een eind aan het tijdperk-Bas van Loenen. De oefenmeester, met in zijn kielzog assistent-trainer Najim Nasri, loodste ‘de kwekkers’ in die periode van de vierde naar de tweede klasse. Het trainersleemte wordt ingevuld door niemand minder dan ex-prof Sieme Zijm. De in Vlaardingen woonachtige Texelaar kan terugkijken op een rijke carrière. Hij kijkt reikhalzend uit naar zijn nieuwe uitdaging. Die kwam tot stand tijdens een avondje pokeren met zijn ex-teamgenoot bij Excelsior Maassluis en nu VFC-speler Daan Smit, “Ik kijk er enorm naar uit om met VFC verder te bouwen op het stevige fundament dat er ligt.” Door: Mischa Keemink Profvoetbal Na zijn jeugd bij de amateurclubs ZDH, HRC en Texelse Boys begon in 1996 zijn profcarrière bij AZ. Na drie jaar werd hij uitgeleend aan FC Zwolle, waar hij twee seizoenen in de Eerste Divisie speelde. Zijn hoogtijdagen beleefde hij bij Sparta, waar hij meer dan 80 wedstrijden in de Eredivisie speelde. In 2003 vertrok hij naar Go Ahead Eagles en promoveerde in 2006 met Excelsior naar de Eredivisie. Na verhuurperiodes bij FC Dordrecht en FC Emmen beëindigde hij zijn loopbaan na 320 wedstrijden. Trainerscarrière De eerste trainersstappen maakte Zijm vervolgens toen hij bij Excelsior speelde. eerst bij het tweede elftal van Victoria’04, daarna bij Excelsior Maassluis, waar hij Hoofd Jeugdopleiding werd. Hij vervolgde zijn carrière bij FC ’s-Gravenzande waar hij dezelfde rol vervulde en hij behaalde bij AZ O19 zijn UEFA-A licentie. In 2019 werd hij hoofdtrainer van Westlandia (za) in de eerste klasse, weer later bij Den Hoorn en PSV O17. Zijn laatste avontuur beleefde hij vorig seizoen, toen hij naar de VS ging om bij East Atlanta Dutch Lions een jeugdopleiding op te zetten. Dat is even schakelen van Amerika naar Vlaardingen? “Ja, het kan snel gaan in de voetballerij. In Amerika heb je het systeem dat je een licentie kan kopen en de investeerder die dat gedaan had, vroeg mij om de jeugdopleiding op te zetten. Het was een club met ruim duizend leden en het eerste team speelde op het derde niveau in de MLS. Ik kreeg de functie van Directer of Headcoaches. Een mooie functie, waardoor ik veel van Amerika heb kunnen zien. Uiteindelijk besloot ik door financiële perikelen bii de inversteerder weer naar Nederland terug te keren. Toen kwam VFC op mijn pad.” In het voetbal ben je echt een duizendpoot. Wat trekt je zo aan in het trainersvak? “Ik ben inderdaad een echt voetbaldier. Het mooie aan voetbal en het trainersvak in het algemeen vind ik de omgang met mensen. Met elkaar werken aan een gezamenlijk doel, ongeacht of dat op organisatorisch, tactisch of op fysiek vlak is. Alles heeft z’n charme.” Wat zijn je verwachtingen? “Ik stap niet zomaar ergens in en ik heb groot respect voor wat de club de afgelopen heeft opgebouwd. Samen met de staf wil ik proberen de volgende stap te zetten. Het is vrij uniek dat zo’n grote groep gasten al zo lang met elkaar speelt. Ze kennen elkaar door en door. Dat is een voordeel dat je moet koesteren. Ik hoop met mijn ervaring de groep een niveau hoger te brengen. Dat moet gepaard gaan met een stuk gezelligheid wat bij amateurvoetbal hoort.” Wat voor type trainer ben je? “Ik ben een trainer die een speler nooit zal veroordelen, maar wel zal beoordelen. Als jij als speler met tien bier op de avond vóór de wedstrijd toch een goede prestatie op de mat legt, hoor je mij niet klagen. Qua verwachtingen voor dit jaar, denk ik, gezien het afgelopen seizoen, dat we best mogen uitspreken dat we voor promotie gaan. Voor die prognose loop ik niet weg.” 13

PAKISTAANS INTERNATIONAL ASIF KHAN HOOPT OP WONDER BIJ DELTASPORT Hij speelde samen met de gebroeders Wijnaldum, had kansen om in de top van het amateurvoetbal aan de slag te gaan en speelde ook nog eens in het nationale elftal van Pakistan: dit is het verhaal van Deltasport-middenvelder Asif Khan (33). “Achteraf heb ik veel spijt, natuurlijk.” Jong naar Pakistan Zeventien jaar is Asif Khan als hij op het vliegtuig naar Pakistan stapt. Via een internationale scheidsrechter in Duitsland komt hij in contact met de voetbalbond en het duurt niet lang, voordat hij een uitnodiging krijgt om mee te komen trainen. Zijn ouders? Die weten van niks. Asif: “Ik had ze verteld dat ik op trainingskamp naar Frankrijk was met Excelsior. Als tiener doe je soms niet altijd even slimme dingen.” De Pakistaanse Messi De waarheid is anders: op duizenden kilometers van Nederland maakt Khan, die zelf geen Pakistaans paspoort heeft, een verpletterende indruk op de trainingen. “Het niveau was laag. Het is te vergelijken met amateurvoetbal in Nederland. Als je trucjes doet, ben je daar al de nieuwe Messi.” Een paar dagen later staat hij aan de aftrap van zijn eerste interland. Hij heeft slechts twee keer meegetraind, maar de technische staf is al snel overtuigd van zijn kwaliteiten. Waar ouders normaal vol trots op de tribune zitten, zitten die van Khan nog altijd onwetend van zijn avontuur op een tweepersoonsbank in Nederland. Paspoort (g)een probleem) De voetbalbond wil hem dolgraag binnen henge15 len, maar het ontbreken van het Pakistaanse paspoort is een probleem. “Mijn ouders hebben dat wel, vandaar dat ik ook werd uitgenodigd om mee te trainen. Maar ik heb alleen een Nederlandse.” Daar hebben ze bij de voetbalbond wel een oplossing voor. “Ze boden aan om een paspoort te vervalsen en kwamen met tal van andere aanbiedingen. Ik zou misschien ook in Kazachstan kunnen spelen. Ik droomde van profvoetbal, maar vertrouwde het niet. Ze stonden bekend als corrupt. Daarna heb ik er zelf de stekker uitgetrokken en keerde ik na twee weken terug in Nederland.” Spijt komt na de jaren In de jaren die volgen krijgt Khan enkele kansen om bij bekende amateurploegen aan de slag te gaan. FC Boshuizen bijvoorbeeld, destijds uitkomend in de hoofdklasse, klopte bij hem aan de deur. “Maar ik had op dat moment geen rijbewijs en die club zit in Leiden. Dat werd een lastig verhaal.” Uiteindelijk kiest Khan voor zijn werk en gezin. Als hij aan de afgelopen jaren terugdenkt, bekruipt hem een gevoel van spijt. “Ik speelde in de jeugd met de gebroeders Wijnaldum. Als je ziet waar zij zijn gekomen en ik, dan denk ik wel: het had anders kunnen lopen. Ik ben te gemakkelijk geweest en heb veel kansen niet aangepakt.” Voetbalhopper Jarenlang speelt Khan vervolgens bij Rotterdamse amateurclubs, regelmatig in vriendenteams vanwege zijn onregelmatige werk. Via oud-profvoetballer Rachid el Khalifi, met wie hij het afgelopen seizoen samenspeelde bij SVV, komt de Rotterdammer terecht bij Deltasport. Zijn indruk van de club is positief. “Ik ken Deltasport uit de tijd dat er nog op hoog niveau werd gespeeld. Ik ben hartelijk ontvangen door de vrijwilligers.” Promoveren zou een wonder zijn Wat de middenvelder verwacht van dit seizoen. “Ik ben altijd eerlijk. We hebben veel jongens die kunnen voetballen en dat ook al op een hoog niveau hebben gedaan, maar een flink aantal spelers heeft nog weinig ervaring. De meerderheid is nieuw. We zijn nog niet echt een team. Ik hoop op een plekje in de middenmoot. Promoveren zou een wonder zijn.”

Keepershandschoenen SAVEIO.NL Streetrulez in Vlaardingen De maatschappelijke stichting De Betrokken Spartaan is met het project Streetrulez ook in Vlaardingen te vinden. Het is een project waarbij we op verschillende pleintjes staan om daar te sporten met kinderen en jongeren. We doen dit project ook in Rotterdam en Schiedam. We willen met Streetrulez zoveel mogelijk kinderen en jongeren laten sporten en in beweging krijgen. Dit gaat onder begeleiding van sportcoaches. Dat zijn jongeren vanaf 16 jaar die de mogelijkheid krijgen om een opleiding te volgen. Doordat de kinderen en jongeren gratis met elkaar kunnen sporten, bevorderen we de fysieke en mentale gezondheid. Met Streetrulez vergroten en verbeteren we ook de leefbaarheid en de sociale samenhang in de wijk. Waar en wanneer? Tollensplein - elke woensdag 14.00 - 15.00 Havenspeelplaats - elke woensdag 14.15 - 15.15 Lissabonweg - elke woensdag 14.30 - 15.30 Mendelssohnplein - elke donderdag 14.30 - 15.30

Ayoub Oufkir: ‘Nieuwe groeibriljant van de Spartaanse successchool’ Denzel Dumfries, Nourdin Boukhari, Kevin Strootman en de gebroeders De Nooijer . Het is maar een kleine greep uit de onuitputtelijke lijst van zelfopgeleide spelers die na een degelijke Spartaanse opleiding uiteindelijk hun debuut maakten in de hoofdmacht van Sparta Rotterdam. De Kasteelclub kan al jaren leunen op een van de beste jeugdopleidingen van Nederland en dat betaalt zich uit. Een van deze nieuwste groeibriljanten die gloort aan de rood-witte horizon, is ongetwijfeld Ayoub Oufkir (18). De youngster tekende afgelopen augustus een contract en debuteerde bovendien in dezelfde week tegen FC Twente met een beslissende assist. “Ik ben zo ontzettend trots, ik tel mijn zegeningen,” aldus Oufkir. Door: Mischa Keemink De Betrokken Spartaan Ayoub was net vier jaar oud, toen meester Michel zijn ouders sterk adviseerde om zich aan te sluiten bij een voetbalclub. Zogezegd zo gedaan. Het werd de Betrokken Spartaan, op een paar kilometer afstand van het Rotterdam-Crooswijk. Hier groeide de kleine baltovenaar op onder de rook van het Kasteel. Al gauw schatte ‘grote broer’ Sparta de kwaliteiten van Oufkir op waarde in en al op zevenjarige leeftijd kon hij zich een echte Spartaan noemen. Sparta warme club “Ik was natuurlijk heel erg trots,” blikt hij terug. “Sparta voelde meteen als een warme club, een familie, waar ik me natuurlijk ook als speler heel goed kon ontwikkelen. Ik heb alle hoogste jeugdelftallen doorlopen en mooie tijden meegemaakt. Naast het voetbal werd daar gehamerd op het belang van school. Je werd ondersteund in het leven naast het voetbal, als je daar behoefte aan had.” Auto-ongeluk En die behoefte kwam er, toen op een inktzwarte donderdag Ayoub met zijn familie een ongeluk kreeg dat zijn leven totaal zou veranderen. “We reden na zwemles over de Bosdreef, toen we op een boom knalden. Ik kwam er met een breuk nog het minst slecht vanaf, maar mijn moeder en kleinere broertje Saifedinne waren er veel slechter aan toe. Zo slecht zelfs dat mijn broertje er een dwarslaesie aan heeft overgehouden en in een rolstoel is beland. Hij zal nooit meer kunnen voetballen, terwijl hij op dat moment ook stage liep bij Sparta. Dat heeft natuurlijk ongelooflijk veel indruk op me gemaakt. Die pijn is onbeschrijfelijk. Ik voetbal nu ook voor hem……” Voetbalvader Indrukwekkender is de reis die hij als jonge Spartaan heeft afgelegd. Het was ‘voetbalvader en Sparta-trainer Fouzi Mesaoudi die Oufkir in de O15 op de rit hield en hem liet beseffen dat hij vol voor het profvoetbal moest gaan. Ondanks wat er was gebeurd. “Vanaf dat moment had ik maar één doel en dat is slagen bij Sparta. Elke minuut van de dag stak ik erin om beter te worden dan de dag ervoor. Uiteindelijk kwam ik bij Jong Sparta. Ik kreeg afgelopen zomer een belletje dat ik me moest melden bij de selectie. Dat was natuurlijk geweldig. In de oefenwedstrijden deed ik het vervolgens goed en ik bleef bij de selectie.” Familie De familiaire band en betrokkenheid werd vervolgens onderstreept bij de contractondertekening een paar weken later. Met ruim 25 aanwezige vrienden en familieleden zette Oufkir onder het toeziend oog van technische manager Gerard Nijkamp een krabbel onder een 3-jarig contract. “Dat was natuurlijk geweldig. Daar heb je het allemaal voor gedaan. Maar zoals mijnheer Nijkamp toen al ze: “Nu begint het pas.” En zo zie ik het ook.” Indrukwekkend debuut De kers op de taart in de week van de ondertekening moest nog komen. Het debuut van de ‘Spartatelg’ was indrukwekkend: “Ik mocht invallen tegen FC Twente en voelde me zo geweldig. Toen ik later de beslissende assist gaf, ontplofte ik. Alles kwam eruit. Toen ik klaar was, had ik honderden appjes op mijn telefoon en iedereen feliciteerde me. Maar het allermooiste mooiste kwam nog. Toen ik thuiskwam, zat de kamer vol met familie en iedereen was door het dolle heen. Toen ik op dat moment mijn broertje in de armen sloot en hij emotioneel zei dat hij zo ontiegelijk trots op me was, brak ik en zei ik, “Dit is voor jou, we doen het samen….” De toekomst “Ik ga de toekomst met een brede blik in. Ik wil vanaf nu gewoon heel veel spelen en me ontwikkelen bij Sparta. Uiteindelijk wil ik de top bereiken: dat wil iedereen. Ik besef dat ik op dit moment goed zit in deze vertrouwde omgeving die me deze kans heb gegeven. Ik tel mijn zegeningen en ben elke dag trots dat ik hier als Spartaan mag rondlopen. Het is geen vanzelfsprekendheid…… dat heeft het leven mij wel geleerd.” 17

Sportprijzen nodig? Sportprijzenwarehouse.nl Kleine Woerdlaan 19 - Naaldwijk

EEN ELFTAL VOL VRAGEN AAN VDL-GANGMAKER DENNIS VAN RIJN VDL-gangmaker Dennis van Rijn houdt het eerste elftal van VDL in Maassluis op verzoek van Waterwegsport tegen het licht. Een mooi begin van een nieuwe rubriek in dit blad! VDL is al jaren een vriendenploeg, waar de harde kern maar liefst zestien jaar met elkaar speelde. Langzaam stromen nieuwe talenten in, allemaal echte blauwwitters die gezelligheid net zo mooi vinden als sportieve prestaties. Meest ijdele speler van de VDL-selectie? “Stef den Engelsman, honderd procent. Alles moet tiptop zijn. Designer-schoentjes, kleertjes mooi. Hij staat ook het langst voor de spiegel altijd. Sterker zelfs, voordat hij aan wedstrijd begint, spuit hij haarlak op! Hij voelt zich de Jack Grealish van VDL.’’ Grootste trainingsbeest? “Tom Stigter. Die is altijd 120 procent. Hij eist het ook van zijn medespelers. Als de rest z’n best niet doet, wordt hij chagrijnig en gaat hij er nog harder in. Die is zelfs op de training levensgevaarlijk, loopt met 100 km per uur dwars door je heen. Naast voetballen doet hij ook nog aan wedstrijdboksen. Die handschoenen heeft hij op de training nooit aan, maar die heeft-ie ook niet nodig. Hij heeft ook hele harde voeten namelijk.’’ Ergste kater na een avondje weg? “Tygo, mijn eigen broer. In het trainingskamp in Friesland kregen we hem na een stapWelke gekke gewoonte heeft grensrechavondje de volgende ochtend met nog geen zes man wakker. Wij gingen trainen, daarna was hij nóg niet wakker! Hij miste zelfs de lunch.’’ Grootste gangmaker? “Ik denk dat ik dat zelf ben. Ik ben altijd vrolijk, heb altijd zin om te voetballen en ik doe er alles aan om een goede sfeer te creëren. Gezelligheid is toch een reden waarom je op voetbal zit? In dat opzicht bof ik, bij VDL hebben we een erg fijne groep.’’ Wie wordt er trainer als hij stopt? “Fred van Maaswaal. Die is nu al trainer bij de vrouwen van VDL en vindt het leuk om te doen. Fred is een echt voetbaldier.’’ Grootste talent? “Reinder van Heiningen. Hij is nog heel jong, maar hij heeft alles. Ziet het spel en als hij nog een jaartje lekker meetraint (en hij valt al vaak in), kan hij in de toekomst een goede speler voor VDL 1 worden. Hij heeft ook de goede mentaliteit, altijd zin om te trainen en is een bezige bij.’’ Wie wordt topscorer dit seizoen? “Dat is een lastige, Nick van Haren is onze spits, maar heeft er nog niet zoveel in liggen. Kees Ketting was vorig jaar onze topscorer. Tygo is linksbuiten, maar pikt wel veel goals mee altijd. Daarom zet ik mijn geld op Tygo.’’ Wie doet de beste imitatie van de trainer? “Haha, ik zelf! Kijk, onze trainer (Gilbert de Wildt) heeft een grappige manier van praten. En dat is wel geinig om na te doen, vind ik…’’ ter Peet Quack? “Nou dat zijn er best wel wat. Niet vlaggen als het buitenspel is, is er eentje. Zelfs in de winter geen sokken dragen in zijn voetbalschoenen is er ook een. Maar het gekste is dat hij bizar ver in het veld staat met zijn vlag. Soms staat hij bijna naast mij in de middencirkel! Als de bal komt, trekt hij dan gauw een sprintje terug naar de zijlijn. Dat is toch apart, vind je niet?’’ Beste zanger? “Weer mijn broer Tygo. Dat weten de jongens eigenlijk niet, maar Tygo deed in de jeugd op trainingskamp en op school altijd optredens van Michael Jackson na. Dat kon hij heel goed. Misschien wordt het weer eens tijd…’’ Naast wie zou je nooit een kamer delen in trainingskamp? “Met de trainer. Volgens mijn snurkt hij heel erg.’’ Welke gestopte speler mis je het meest? “Kees Ketting. Hij is altijd heel belangrijk geweest voor VDL en was de leider van het team. Hij is gestopt na 20 seizoenen in het eerste, want na elke dinsdag en donderdag had hij pijn.’’ Wie komt in het Guinness World Records van voetbalblunders? “”Fred van Maaswaal. Een wereldgozer, maar in alle beslissingswedstrijden blunderde hij: een eigen goal, een rode kaart en een penalty missen. Maar we kunnen niet zonder hem, hè.?’’ 19

Blue10 helpt organisaties met cloud software voor het automatiseren van administratieve processen, zoals de digitale verwerking van inkoop- en verkoopfacturen, pakbonnen en bonnetjes. Daarnaast gebruik je Blue10 voor het beheren van contracten, zodat alle inkoopafspraken op één plek centraal beschikbaar zijn en je op tijd geïnformeerd wordt als een contract afl oopt.

Gerrit Suttorp: Schiedamse bingokoning met rood - groen hart Als kleine SVV-supporter werd in de uitwedstrijd tegen ADO Den Haag zijn trompet in beslag genomen. Hij schoot op het oude Havendijk-terrein als 12-jarige tijdens de trainingen ballen terug naar toenmalige hoofdtrainer Hans Kroon. Jaren later ontpopte oer-Schiedammer Gerrit Suttorp zich als bingokoning van Schiedam tot een van de meest flamboyante gezichten van de Schiedamse volksclub. Door: Mischa Keemink Luidruchtige supporter Anno 2024 is de inmiddels 81-jarige Schiedammer nog steeds langs de lijn van zijn jeugdliefde te vinden. Het stadion is ingeruild voor een hypermodern sportcomplex en de eredivisie maakte plaats voor het 5de klasserschap. Zijn aanmoedigingen vanaf de knusse tribune waren legendarisch: “Scheidsrechtertje, let op, let op! Of Daar komt ie Summerville!” Ze schalmden elke thuiswedstrijd van de Schiedamse eerstedivisieclub. “We hebben fantastische tijden meegemaakt.” Ondernemer De hoogtijdagen beleefde Suttorp in de jaren ‘80 en begin jaren ‘90. Het ging SVV in die periode sportief en financieel op zijn zachtst gezegd niet voor de wind. Maar de rasondernemer floreerde naast zijn vast dienstverband bij Van Gent & Loos in de caravanhandel. “Dat ging als een tierelier, waardoor ik een paar huisjes in de Brugmanstraat kon kopen. Later heb ik veel succes gehad in de handel. Hierdoor had ik een heel groot netwerk opgebouwd en kreeg ik de mogelijkheid om SVV ook financieel te helpen. Ik zette me samen met een groep echte SVV’ers in om sponsoren te werven. Dat was bitter nodig, want het ging toen financieel gezien echt slecht met SVV.” Bingokoning Hij stond samen met o.a. Jan Vermeulen en de oude Henk Salari onder de tribune oude lappen en papier te scheiden om geld te verdienen om zo een faillissement te voorkomen. Hier ontstond in het ondernemersbrein van Suttorp het idee om een bingo te organiseren. “Dat werd een doorslaand succes. In 1985 organiseerden we de eerste bingo in zaal Marijke. Er waren ruim 200 man en die speelden om vleesbonnen en gevulde boodschappentassen. Daarna ging het snel,” kijkt Suttorp terug. “We speelden elke dinsdag in zaal Beatrix een bingo en SVV kreeg hierdoor weer meer financiële armslag.” Twee auto’s “Het toppunt bereikten we in de Margriethal in Schiedam. Inmiddels was ‘suikeroom’ John van Dijk aangetreden en samen besloten we een superbingo te houden. Ruim 2000 mensen kwamen hier op af en de hoofdprijzen waren twee auto’s. De winnaars van de auto’s hebben we een dag later met een muziekfanfare hun prijs in ontvangst laten nemen. Met deze bingo was SVV in één klap gered. Er konden weer spelers aangetrokken worden. Bovendien hebben we ook een groot deel van de opbrengst gedoneerd aan de Daniel den Hoed. John van Dijk, met wie ik het enorm goed kon vinden, heeft ons daarna nog een paar prachtige jaren gegeven. De rest is helaas geschiedenis.” Toekomst Of het pijn doet om z’n cluppie in de vijfde klasse te zien spelen? “Ach ik koester wat we hebben meegemaakt met z’n allen. Ik kijk terug op een geweldige periode. We lieten elke uitwedstrijd bussen rijden vanaf café ‘De Zon’, een enorme belevenis. We waren een echte SVV-familie die lief en leed deelden. Misschien als de gemeente Schiedam zich in die jaren wat welwillender had opgesteld, hadden we hier nog betaald voetbal gehad. Maar ja, daar koop je nu niks voor. Ik ben tot aan de dag van vandaag nog altijd betrokken bij SVV en sta vaak langs de lijn, ongeacht het niveau waarop ze spelen. Ik koester dat rood-groene shirt nog steeds en dat zal waarschijnlijk nooit veranderen…” 21

R. Clarijs onderhoud Tel: 0657732383 De kozijnenspecialist van de regio! Complete nieuwbouw Onderhoud aan kunststof, aluminium en houten kozijnen Reparaties en beveiligen Meerpuntssluitingen, bijzetsloten, veiligheidsgarnituur, deurdrangers www.kozijnservice-zuidholland.nl WWW.PBSVASTGOE WWW.PBSVASTGOED.NL | INFO@PBSVASTGOED.NL

KETHEL SPALAND HEEFT ZIJN EIGEN DRIE MUSKETIERS 7 september 2024 ging voor Kethel Spaland de boeken in als een historische dag. Nooit eerder stonden drie broers tijdens een officiële wedstrijd samen aan de aftrap in de hoofdmacht van de Schiedammers. Die bijzondere primeur was op deze gedenkwaardige dag voor de gebroeders Helbers. “Uiteraard was dat geweldig om mee te maken,” aldus de oudste telg en woordvoerder van de ‘Drie Musketiers’, Rick. Door: Mischa Keemink Geen paplepel Wie denkt dat voetballen bij Rick (23), Ben (21) en Chris (19), allen nog thuiswonend, met de paplepel werd ingegoten, heeft het mis: “Nee, dat is heel apart, maar onze ouders hebben zelf nooit echt gesport. Nu staan ze uiteraard fanatiek langs de lijn. We hebben ook nog een zus. Daniek handbalt in het eerste bij de Ventura-dames. Handbal en voetbal voeren nu echt de boventoon in huize Helbers.. Moeder draait nu heel wat wasjes door de weeks!” Nog nooit samen Waar Rick in het seizoen 2019-2020 bij de toenmalige zondagafdeling zijn debuut maakte, volgden zijn jongere broers Ben en Chris een jaar later in het kampioensjaar. “Maar we hebben sinds die tijd nog nooit echt samen in het veld gestaan,” zegt Rick. “Ben zit bij de politie en moet vaak onregelmatige diensten draaien. Dat betekent dus dat hij niet kan trainen. In dat geval betekent het ook dat je niet speelt.” Niet vies van discussie Op de vraag of er gemeenschappelijke kenmerken zijn te bespeuren, is de reactie duidelijk, “Wij zijn niet vies van een vette discussie. Dat is niet alleen thuis zo, maar ook in het veld. We gaan graag de discussie aan en dan met name met de scheidsrechter. Wij hebben een vaste stelling: ‘Het ligt nooit aan ons en als dat wel zo is, geven we het niet toe.’ Al moet ik zeggen dat we wel moeten werken aan dat probleem, want met die nieuwe regel krijg je zomaar geel,” aldus een wijzer wordende Rick. “Thuis kunnen we ook wel eens stevig doorgaan als er iets is voorgevallen, maar dat vinden we 23 alleen maar leuk.” Geen concurrenten Waar Rick vooral op de rechterflank te vinden, is Chris voornamelijk op links actief. Ben opereert vaak in het centrum. “We zijn dus ook geen concurrenten van elkaar en daarom hoeven we elkaar ook niet uit te schakelen op de training. Dat zou echt een ramp worden. Als je het voetbaltechnisch bekijkt, is Chris de meest talentvolle van ons drieën. Ikzelf en Ben zijn meer de rauwdouwers die het van fysieke kracht en snelheid moeten hebben. Zo vullen we elkaar lekker aan.” Tevreden op Willem-Alexander Waar veel spelers nog weleens van club naar club hoppen, zien de ‘Helbers-brothers’ zich nog wel een tijdje floreren op sportpark Willem Alexander. “We zijn hier echt op onze plek. We spelen ons hele leven hier en zijn met de meeste gasten groot geworden. We zijn voor wat dat betreft een echt vriendenteam. Wat is er mooier dan met een groot deel van je eigen jeugd aan iets moois bouwen? En dan bij voorkeur met ons drieën in de basis uiteraard.” Voorspellingen “Zoals gezegd denk ik dat we een aardig elftal hebben en Paul van Loenen is een trainer die ons goed aanvoelt. Als je ziet hoe wij de punten pakken, is dat wanneer er met z’n allen gestreden wordt. Als we dat komend seizoen doen, kunnen we het veel ploegen moeilijk maken. We moeten wegblijven van die ‘gevaarlijke’ plaatsen. Laten we daarmee beginnen, dan zie ik het best rooskleurig in!”

JONG PPSC OP JACHT NAAR DERDE KLASSE PPSC streeft al jaren het bereikern van het derdeklasserschap na. De club kon de afgelopen seizoenen regelmatig beslag leggen op nacompetitievoetbal. Maar een stap omhoog bleek steeds een stap te ver. Ook dit seizoen zal de stap omhoog het streven zijn, maar vooral zal er een nieuw elftal worden gesmeed, dat voornamelijk uit een legertje ‘eigen jongens zal bestaan. De voormalig eersteklasser heeft met René van der Velden een oude bekende de kans gegeven om met ‘zijn’ PPSC deze klus als hoofdtrainer te ondersteunen en te bouwen aan een nieuw elftal. “We hopen op een Hermes DVS-scenario.” . Door: Mischa Keemink Roemrijk verleden De in Schiedam geboren coach kan met recht een echte ‘PP’er’ worden genoemd. Vanaf zijn zesde jaar vertoonde hij zijn voetbalkunsten bij de Thurlede-bewoners. Op 36-jarige leeftijd besloot hij het blauwe tricot aan de spreekwoordelijke kleerhanger te hangen. Dertig jaar bij één club is tegenwoordig. uniek. “Een geweldige tijd waarin ik veel heb meegemaakt. PPSC was in die tijd een topamateurvereniging: erkende grootmachten als Quick Boys en Katwijk kwamen niet graag op bezoek in Schiedam. Het viaduct aan het begin van de Parkweg dat te laag was, waardoor de spelersbussen niet verder konden en de spelers moesten lopen, hielp hier niet aan mee!. Zelf heb ik niet in het eerste gespeeld, maar dat maakte bij PPSC niet uit. Het was een mooie, grote vereniging.” Trainersloopbaan Als vanzelfsprekend rolde hij het trainersvak in en werd trainer van het tweede elftal bij zijn jeugdliefde. Het was trainer Ronald Scholte die hem vervolgens overtuigde samen met hem de stap te maken naar stadsgenoot VVK. “Dat was voor het eerst dat ik bij een andere vereniging aan de slag ging. Ook daar heb ik het geweldig naar mijn zin gehad en ik heb er veel geleerd. Na drie jaar verhuisde ik naar Dordrecht en ik ging aan de slag bij Wieldrecht en later bij eersteklasser Nieuw-Lekkerland. Daar werd ik assistent-trainer bij het eerste en coach van het tweede dat in de Reserve Hoofdklasse speelde. Ik leerde hier regio Zuid-1 kennen en we speelden tegen clubs waarvan ik de namen nog nooit had gehoord. Ook dit was weer een mooie ervaring.” Terug op het oude nest Het PP-bloed kroop vervolgens waarheen het niet kon gaan en dit resulteerde in de terugkeer van de verloren zoon. Sinds twee seizoenen is hij de assistent was van Ersin Kaplan. “Ja, dat was weer thuiskomen en het mooie van PPSC is dat er in die ruim 10 jaar dat ik weg was niets is veranderd. Toen Ersin afgelopen seizoen aangaf er mee te stoppen, dacht ik dat het wel een heel mooie kers op de taart zou zijn om mijn eerste job als hoofdtrainer en misschien wel mijn laatste als trainer in het algemeen af te sluiten bij de club waar ik ben begonnen. Toen Ron de Bruin aangaf ook graag te willen instappen, vielen alle puzzelstukjes in elkaar. De eerste weken bevallen me goed. Ron en ik vullen elkaar prima aan en ik groei ook steeds meer in mijn rol als hoofdtrainer. Het is een natuurlijk proces.” Sterke vierde klasse “Ik zou liegen als we niet gaan voor promotie, maar we moeten ook reëel zijn. Ten opzichte van afgelopen jaren is de vierde klasse aanzienlijk sterker geworden. Je promoveert niet zomaar. Het is niet meer ‘het voetbalafvoerputje’ van de afgelopen jaren. We spelen tegen gerenommeerde clubs. Ons streven voor het komende seizoen is eindigen in het linker rijtje en stiekem een periodetitel pakken. Maar het belangrijkste is dat wij weer gaan bouwen aan een nieuw team waarin heel veel jongens zijn doorgestroomd vanuit de O19. Als die zich kunnen door ontwikkelen, gaan we een goede toekomst tegemoet!” 25

Official Partner van Excelsior Rotterdam since 2017 WORD JIJ DE NIEUWSTE STERSPELER VAN STONE TECHNOLOGY? #SamenSterk STONE is niet zomaar een Rotterdams bedrijf. We zijn eerder een familie. Ambitieus, kwaliteit boven kwantiteit, met altijd met een groot hart voor de mens. En dat sinds 2013. Ons Technology label heeft zich de afgelopen vijf jaar al bewezen in Brabant maar bevindt zich in Rotterdam nog in de start-up fase. Hoe gaaf is dat! Wij zoeken talentvolle spelers die een stap willen zetten naar een toekomst vol mogelijkheden. Wil jij onderdeel zijn van een team dat gaat voor goud? Waarbij elke interim bemiddeling impact maakt. Waar jij de regisseur bent van jouw succes. En waar vrienden maken onze missie is. Heb jij ervaring in arbeidsbemiddeling op zak en ben jij commercieel scherp? Bij ons geen 360 graden rol in de techniek. Deta-vast en werving & selectie doen we niet. Wij doen het anders. Wil je weten hoe? Scan de QR-code of ga naar www.stone-interim.nl/werken-bij/ Jouw ambitie, onze passie | Samen bouwen aan succes! Meer info: Edwin Ibrisimovic | 06-41463549 Carl Stolk | 06- 46597120 Samen | Toegankelijk | Ondernemend | Nuchter | Eigen STONE | Interim & Detachering

Cedric Hatenboer : de nieuwe Ster van kralingen Excelsior Rotterdam moet na vier vette jaren en de vrij plotselinge degradatie van afgelopen seizoen de rug rechten en het vizier weer omhoog richten. De club uit Kralingen verving Marinus Dijkhuizen voor oefenmeester Ruben den Uil en zag de selectie flink worden gewijzigd. Met het succes van spelers als Jerdy Schouten, Mats Wieffer en Thijs Dallinga in het achterhoofd gaat de zwart-rode formatie met nieuwe parels van Kralingen op promotiejacht. Door: Mischa Keemink Pareltje Hatenboer Een van die parels is ongetwijfeld Cedric Hatenboer. De 19-jarige middenvelder ontwikkelt zich als een raket en heeft zich ogenschijnlijk moeiteloos aangepast aan het KKD-niveau. In de met 0-5 gewonnen voetbalshow tegen ADO Den Haag plaatste Hatenboer met zijn eerste doelpunt in het betaalde voetbal een kers op de overwinningstaart. “Ik was vergeten hoe ik moest juichen, dus het zag er erg awkward uit.” Reis langs BVO’s Ondanks zijn jonge leeftijd heeft de ‘blonde parel van Kralingen’ al een heel voetballeven achter de rug. Hij maakte zijn eerste voetbalmeters bij VOC, waarna een voetbalreis langs een aantal BVO’s volgde. Hatenboer speelde in zijn jeugd voor clubs als Excelsior, Sparta, Ajax en Feyenoord, voordat hij terugkeerde naar Kralingen. Legionella Bij Ajax kreeg hij op 13-jarige leeftijd te maken met een pittige tegenslag. Tijdens een minitoernooi tegen PSV voelde hij zich plots niet goed: “Na twee sprintjes was ik helemaal uitgeput,” zegt hij. Later bleek dat hij legionella en twee gevaarlijke parasieten in zijn darmen had opgelopen. “In Nederland zijn de artsen erg goed, maar zo’n ziekte kan dodelijk zijn.” Een heftige periode volgde. “Voetbal is dan even héél erg onbelangrijk,” kijkt hij terug. “Hierdoor lag ik er zeven maanden uit, maar gelukkig ben ik al snel weer helemaal opgeknapt.” Harde profwereld Dat de voetbalwereld hard kan zijn, ontdekte Hatenboer vervolgens al op jonge leeftijd, “Bij Ajax wilden ze vanwege de afstand, dat ik in een gastgezin ging wonen. Dit zag ik echt niet zitten maar dit betekende wel einde verhaal bij Ajax. Via Sparta en Alphense Boys ben ik bij Feyenoord terecht gekomen, waar ik alle hoogste jeugdelftallen heb doorlopen. De gesprekken die ik met de trainers voerde, waren erg goed en ik speelde alles. Uiteindelijk dwongen dure buitenlandse aankopen me toch te vertrekken. Dat was pijnlijk, omdat het dus niet aan mijn kwaliteiten lag.” Kralingen = thuiskomen De voetbaltocht werd vervolgd naar Rotterdam-Kralingen waar hij met open armen werd ontvangen. “Het voelde een soort van thuiskomen. Ik voelde me meteen erg gewaardeerd en dat zag je terug op het veld. Ik ontwikkelde me goed en afgelopen zomer werd dat beloond met een test in de voorbereiding, waarna ik mocht aansluiten bij de selectie.” Profcontract De youngster maakte indruk bij de nieuwe oefenmeester Ruben den Uil en de waardering werd beloond met een contract dat afgelopen augustus zou worden bezegeld. “Dan sta je wel even stil na de reis die je hebt afgelegd,” zegt Cedric. “Je bent jarenlang vol voor dat ene doel gegaan: profvoetballer worden. Ineens ben je het gewoon. Een heerlijk gevoel.” Stadions “Ik geniet op dit moment van alles wat er bij dit nieuwe leven komt kijken. Ik vind het geweldig om elke dag te trainen en in echte stadions te spelen. Natuurlijk is de aandacht die erbij komt kijken ook erg leuk. Afgelopen weekend liep ik met een vriend door het centrum van Rotterdam en werd ik aangesproken door twee kinderen. “Jij bent toch Hatenboer van Excelsior?” “Dat is toch geweldig?” Barcelona, Real Madrid of Manchester? Zoals een echte topsporter betaamd heeft Hatenboer zijn doelen alweer bijgesteld. “Mijn eerste doel gaat hand in hand met dat van Excelsior. Natuurlijk promoveren naar de Erevisie. We hebben een goed elftal: een goede mix tussen ervaring en jeugd. We combineren degelijkheid en creativiteit met spelvreugde en dat zijn goede ingrediënten voor succes“. Voor wat betreft zijn verdere toekomst mikt hij op Barcelona, Madrid of Manchester. “Ik zeg altijd maar zo: je moet hoog inzetten en als je ergens middenin belandt, kan je ook dik tevreden zijn!” 27

www. autohuisdevaart.nl Kethelweg 54-58 - 3135 GM Vlaardingen

Landskampioen Kilian Berkhout: “Blessurevrije ambitie bij CION” Hij werd algeheel amateurkampioen bij Excelsior Maassluis en kampioen van de Tweede Divisie met Katwijk. De afgelopen jaren hield een vervelende hamstringblessure hem echter lang aan de kant, waardoor het plezier in het spelletje wegebde. Bij CION hoopt Kilian Berkhout dat weer terug te vinden, “Fit worden en weer genieten van het voetbal, dat is mijn doel dit seizoen.” Door: Mischa Keemink Rotterdamse topclubs De geboren Rotterdammer groeide op bij Xerxes DZB waarna Excelsior Rotterdam het wel zag zitten in de talenten van Berkhout. “In de B-jeugd ben ik vervolgens naar Sparta gegaan. Hier heb ik alle hoogste jeugdelftallen doorlopen tot aan de A-jeugd waar ik o.a. nog trainde onder Jeroen Rijsdijk.” Het klikt of het klikt niet Tot doorstroming naar Jong Sparta kwam het niet, maar topamateurclub Barendrecht, getraind door Jack van den Berg, toonde interesse. Dat bleek geen succes. “Het klikte gewoon niet, dat kan gebeuren. Ik ben een gevoelsmens en neem daar doorgaans mijn beslissingen op. Ik had bij Sparta een goede band met Jeroen Rijsdijk die inmiddels trainer was geworden bij Excelsior Maassluis. Ik belde hem op en vroeg of er nog plek was. Ik startte vervolgens in het tweede, maar al snel stond ik in 1 en ik maakte een geweldig seizoen mee. Ik scoorde nog in de kampioenswedstrijd tegen Lienden en vervolgens werden we algeheel landskampioen bij de amateurs. Mooi om dat mee te maken.” Knettergek Katwijk Door zijn goede spel kwam de middenvelder op de korrel van menige topclubs. “Katwijk toonde interesse en die stap heb ik toen gemaakt. Wat je daar meemaakt, is niet te geloven. We werden kampioen van de eerste nieuw gevormde Tweede Divisie en dat maakte indruk. Het hele vissersdorp stond op zijn kop. We werden gehuldigd op het stadhuis, toegejuicht door een oranje zee van duizenden supporters.” Het klikt of het klikt niet (2) Jack van den Berg werd vervolgens interim-trainer bij de kustbewoners en de onderlinge samenwerking met Berkhout werd opnieuw geen succes. Opnieuw volgde Kilian na twee seizoenen zijn gevoel: “Eigenlijk weer hetzelfde verhaal. Ik belde Dogan Corneille op, inmiddels was die trainer van Maassluis. Hij wilde me er graag bij hebben. Ik merkte echter wel dat ik fysiek wat minder in vorm was. Uiteindelijk besloot ik een niveautje lager te gaan voetballen en dichter bij huis: bij SC Feyenoord, wat natuurlijk ook geen schande was.”. Opspelende hamstrings Kilian: “De afgelopen drie seizoenen heb ik bij FC ‘s-Gravenzande gespeeld. Hoewel, van spelen was eigenlijk weinig sprake. Ik kreeg zomaar uit het niets lange tijd last van mijn hamstrings. Ik heb van alles geprobeerd, fysio, de chiropractor, dry needling, maar niets hielp. Dat was erg frustrerend. Met de club ging het geweldig en ‘we’ zijn afgelopen jaar zelfs gepromoveerd naar de Derde Divisie, maar persoonlijk heb ik door mijn blessures er weinig van kunnen genieten. Afgelopen seizoen besloten we daarom uit elkaar te gaan. Het is een geweldige club, maar het ging gewoon niet meer.” “CION is een leuk cluppie” Een parel voor de voetbalsport leek verloren te gaan, maar het was de nieuwbakken CION-trainer Roy Kappenburg die Berkhout overtuigde het nog een keer te proberen. “Ik kende Roy nog als tweede trainer bij FC ’s-Gravenzande en na wat gesprekken met technische man Sebas Verburgh besloot ik om het voetbal een kans te geven. Inmiddels gaat het boven verwachting goed en ik heb tot dusver heel weinig last van mijn hamstrings. Bovendien vind ik CION een heel leuk cluppie en kijk ik uit naar de competitie. We spelen tegen clubs waarvan ik eigenlijk nog nooit heb gehoord, laat staan tegen gespeeld. Ik vind het geweldig, als ik maar weer lekker kan voetballen en er bovendien van kan genieten|!” Foto: Tanja Morgan 29

Stap binnen op de Hét podium voor wonen in Vlaardingen Zaterdag 19 oktober 2024 Stadsgehoorzaal 11.00 - 15.00 uur Een initiatief van: In samenwerking met: woonbeursvlaardingen.nl Naamloos1 1 06092024 14:14

MIKE VAN DER MEER GROEIT UIT TOT CWO CLUBMAN Veel spelers kwamen en gingen, maar Mike van der Meer (29) is al acht jaar lang een vaste waarde in het eerste elftal van CWO. Van dichtbij maakte hij de ontwikkeling van de club mee. “De vereniging groeit en dat is mooi om te zien.” Buitenlandse clubs Shahktar Donetsk, Fortuna Sittard en Conference League-winnaar Olympiakos Pireaus: het is een greep uit de clubs, die afgelopen jaren neerstreken op het sportcomplex van CWO voor een zomers trainingskamp. Spelers uit het eerste en tweede elftal zorgden er met andere vrijwilligers voor dat het de profvoetballers aan niets ontbrak. Steward Mike Mike van der Meer, zelf al jarenlang een vaste waarde bij CWO, was bijvoorbeeld steward bij één van de oefenwedstrijden, die Shahktar Donetsk op het complex speelde. “Samen met een andere selectiespelers zorgden we ervoor dat alles goed verliep. Een andere teamgenoot was bijvoorbeeld perschef. Zo had iedereen zijn eigen taakje. Hartstikke leuk natuurlijk.” CWO wordt meer een wijkclub Het bezoek van de profclubs is misschien wel illustratief voor de ontwikkeling die CWO doormaakt. Van der Meer zag de club veranderen. “Je merkt dat er meer leden bijkomen. Dat komt mede door het feit dat de wijk waarin onze club staat, groeit. Er vestigen zich daar steeds meer jonge gezinnen en die kinderen willen op voetbal. Het werkt daarbij in ons voordeel dat ze bij buurman VFC overlopen. Mensen komen dan automatisch toch bij CWO terecht.” Steeds meer jeugd Eén van de gevolgen is dat de fusieclub steeds meer jeugdelftallen krijgt. “Jarenlang hadden we geen hoogste jeugdteam, maar nu gelukkig wel. Voor de vereniging zou het mooi zijn als spelers van daaruit kunnen doorstromen naar het eerste elftal. Dat vergt nog wat tijd, maar ik ben ervan overtuigd dat het gaat lukken.” Gezelligheid troef Zelf zit de Vlaardinger alweer acht jaar bij de club, die dit seizoen weer uitkomt in de derde klasse. Het verschil met zijn beginperiode is dus groot. “Het is nu een erg levendige vereniging. Zo blijven jeugdspelers blijven gezellig hangen bij wedstrijden van het eerste elftal en na de wedstrijd is het altijd gezellig in de kantine. Het is fijn om daarvan deel uit te maken.” CWO op steenworpafstand Van der Meer ziet zichzelf niet meer zo snel ergens anders voetballen. “Buiten dat het een mooie club is met vrijwilligers, die alles voor ons doen, is het ook gewoon praktisch. Ik woon vijf minuten fietsen van het complex. Voetballen is op deze manier goed te combineren met werk en mijn gezin.” Uitstapje naar De Hoek De reistijd was in 2016 een belangrijke reden om voor een overstap naar CWO te kiezen. Van der Meer speelde op dat moment in Hoek van Holland, als middenvelder bij HVC’10. “Als die club in Vlaardingen had gespeeld, was ik daar gewoon gebleven. Maar ik was het zat om een halfuur in de auto te zitten voor een training.” Hoop op een periodetitel In CWO vond hij een waardige vervanger. “De clubs lijken ook op elkaar. Ze hebben allebei een vaste kern met vrijwilligers.” Met de Vlaardingers hoopt Van der Meer mee te doen in de strijd om een periodetitel in de derde klasse. “Het is een sterke competitie, dus het wordt een uitdaging, maar daar zijn we niet vies van.” 31

De glazen bol Wie gaat verrassen en wie valt tegen. Wat zijn de Waterwegsport.nl voorspellingen voor komend seizoen........ Tweede divisie Excelsior Maassluis had vorige competitie een heel lang seizoen en de ploeg kon zich pas in de laatste wedstrijd van de nacompetitie veilig stellen voor een plaats in de Tweede divisie. Het lijkt erop dat de Maassluizers ook dit seizoen bij de les moeten blijven om zich te handhaven. De start van de competitie is niet erg hoopvol en het linkerrijtje zal niet bereikt worden. Vierde divisie Zwaluwen De Holybewoners hebben afscheid genomen van trainer Henk de Zeeuw en van een handvol spelers. Natuurlijk zijn er ook nieuwe bijgekomen en vóór de groep staat nu de oud-prof van o.a. Feyenoord, Luigi Bruins. Tot vorig seizoen speelde hij nog bij competitiegenoot Smitshoek. Het is koffiedikkijken hoe ver Zwaluwen dit seizoen komt. Bruins kan beschikken over negen aanwinsten onder wie Jeremy van Uunen, Arubaans international.. Tweede klasse D VFC Nadat Bas van Loenen zeven seizoenen voor de zaterdaggroep stond en zijn team van de vierde naar de top van de tweede klas bracht, wilde hij voor zijn gezin wel eens wat anders. VFC moest dus op zoek naar een andere trainer. Die werd gevonden in de persoon van Sieme Zijm. VFC speelde vorig seizoen in de nacompetitie, maar redde het niet tegen Brielle, omdat die de strafschoppen beter nam. Brielle kwam ook niet verder en is nu competitiegenoot. De tweede klas D is op het eerste gezicht sterk. VFC gaat met de top meedraaien. Een beloftevolle groep van O23 kan daarbij flink van pas komen.. CION CION kende een turbulent voetbaljaar. Tot aan de kerst ging alles geweldig maar na de winterstop verloor het team de titel aan SC Monster. Kappenburg nam het uiteindelijk tussentijds over van Robert Verbeek maar CION kon in de nacompetitie, o.a. door blessures, ook geen promotie afdwingen. Wanneer de selectie van de Vlaardingers fit blijft moeten de altijd wat smalle selectie verbreden. Het op elkaar ingespeelde trainersduo De Ronde en Verkade heeft goede hoop op handhaving. HVC’10 plaatste zich voor de play-offs in de bekercompetitie. is een plek in het linker rijtje aannemelijk. wellicht zit er dan een periodetitel in. Maar de afdeling telt vier gedegradeerde eersteklassers dus het wordt pittig. HVC’10 Na de degradatie in 2023 kreeg John de Ronde (ex-speler van o.a. CION) afgelopen seizoen zijn team vooral na de kerst aan het voetballen en zette een winnende reeks van dertien wedstrijden neer. Met grote voorsprong werd ook de titel binnengehaald. De Hoekse club zag geen spelers weggaan, maar wel enkele regiospelers naar zee komen. Die HBSS Na de promotie in 2023 handhaafden de Schiedammers zich afgelopen seizoen prima in een zware poule. Het team zal zich dit jaar willen mengen in de strijd om de titel of periodetitel. De verwachtingen na het behalen van het Schiedamse kampioenschap enkele weken geleden zijn misschien wel groot. Onder de supervisie van de Toon Wolters zal HBSS zeker een stabiele factor blijven. Maar in de bekerwedstrijden leed de ploeg drie kleine nederlagen. Derde klasse F Vorig seizoen boerde MVV’27 goed in de Water wegklasse. Het miste aan het eind een periodetitel. Maar in dit nieuwe seizoen zijn ze ingedeeld in de Haags/Delftse afdeling, die bekend staat om een

heel ander, veel fysieker spelletje. We weten niet of dat gunstig uitpakt voor de Maaslanders. Gelukkig hoeven ze niet ver te reizen, Zoetermeer (DWO) is het verst weg en scheenbeschermers overal te koop. Gewoontegetrouw zijn er weinig mutaties in de selectie. Sterke concurrenten voor de titel zijn: Vitesse Delft, DHC, Wilhelmus. Voor de beker woon MVV’27 drie keer. Derde klasse G Victoria’04 Victoria ’04 ging vorig seizoen na de winterstop draaien ‘als een tierelier.’ Het won veel wedstrijden, maar in de nacompetitie sneuvelden de ambities in Delft. Ook DHC redde het echter niet. De derde klasse G is aantrekkelijk met CWO en de Schiedamse derby’s. De afdeling maar lijkt ook zwaar met enkele gedegradeerde clubs als Neptunus en Berkel. Als Victoria ’04 beter start dan vorig seizoen, lijkt het team zeker in aanmerking te komen voor een periodetitel. De selectie telt vele nieuwe Vlaardingse aanwinsten. CWO Door allerlei omstandigheden maakte CWO na de degradatie een moeilijk jaar door. Er was al snel geen kans meer op de titel en trainersperikelen volgden. Met de nieuwe trainer Dennis van der Waal, een goede bekende aan de Kooikersweg, is er hoop op in ieder geval een beter seizoen. De club heeft niet veel aanwinsten gekregen, wel een paar spelers van Vlaardingse clubs. CWO kan misschien meedraaien in de subtop. Kethel Spaland De Ketellappers konden na een sterke start afgelopen seizoen na de winterstop geen potten meer breken. Oefenmeester Ronald Scholte nam het stokje over van Ben Hoogwerf en het derdeklasserschap werd via de nacompetitie veiliggesteld. De selectie staat dit seizoen onder leiding van trainer Paul van Loenen uit Maassluis, die vier jaar MSV’71 trainde. De selectie telt een aantal nieuwe gezichten en bovendien kunnen de Schiedammers leunen op een groteopleiding. De middenmoot zou een mooi resultaat zijn. Excelsior’20 De Schiedammers verprutsten na de winterstap een grote voorsprong door veel nederlagen op een rij. Ook de nacompetitie was snel voorbij. Maar met veertien nieuwe aanwinsten vrijwel allemaal uit de regio moet trainer Jaco Verhoev een meester-kok zijn om alle nieuwe ingrediënten in een smaakvol gerecht om te zetten. Wie weet kan de Schiedamse club een goede start dit jaar wel voortzetten. Kans op een periodetitel zit er zeker in. Hermes DVS Eindelijk is het Hermes DVS gelukt om de derde klas te bereiken en de club kan zijn borst natmaken in een sterke afdeling. Fijn dat er leuke stads derby’s op het programma staan. Uit de regio kwamen enkele spelers over en trainer Gokhan Cayir krijgt uit de jeugdafdeling de beschikking over talentvolle spelers. Handhaving lijkt het doel op sportpark Harga. Vierde klasse D DVO’32 De Vlaardingse club was met Kerst al bijna zeker van degradatie en een ontslag van de trainer volgde al snel. Bij degradatie verdwijnen spelers vaak naar andere clubs en soms komen er spelers zich juist aanmelden. In het vorige seizoen liep de selectie bijna leeg en de nieuwe trainer Amin el Bouazoui krijgt nu zes nieuwe spelers onder zijn hoede. In de regio zijn VDL en PPSC goed voor de streekderby’s, maar ook het Westland ligt niet ver weg. DVO’32 zal zich niet gemakkelijk naar de top spelen met clubs als Naaldwijk, Maasdijk en VDL. Middenmoter denken wij. PPSC De Schiedamse club weet al enkele jaren hoe moeilijk het is om naar de derde klasse te promoveren. Er is altijd wel één club die zich flink versterkt, soms zelfs met de nodige pecunia. PPSC gooit het daarom over een andere boeg en zet alle krachten in om met een jonge spelersgroep de derde klas in zicht te houden. Dat zal zeker niet meevallen. Een paar spelers komen van elders. Het zou mooi zien als ze één van de drie periodetitels kunnen pakken, maar er is concurrentie genoeg. VDL Het pensioen van Kees Ketting is een adelating maar de Maassluizers moeten het na twintig jaar toch echt zonder de dappere doordouwer doen. De nacompetitie van vorig seizoen werd jammer genoeg geen succes, want VDL zou in de derde klas geen slecht figuur slaan. Maar ja, De club moet nu afrekenen met ploegen als Zestienhoven, Full Speed (twee jaar geleden nog tweede klas zondag) FC Maense, en het Westlandse trio. Bovenin meedraaien moet lukken en misschien valt er een periode te winnen. Direct kampioen worden zien we niet gebeuren. Vijfde klas D MSV’71 De derde Maassluisse club uit de Steendijpolder, MSV’71, stond twee seizoenen geleden nog op de drempel van de derde klas, maar na de ontluisterende degradatie van vorig seizoen, moet de club helemaal van onderen beginnen. De afdeling is Rotterdams gekleurd, maar klimmen uit het souterrain is een hels karwei. Twee streekderby’s kleuren de competitie nog een beetje, maar verder ontmoet de club vrijwel allemaal onbekende, meest Rotterdamse tegenstanders. De nieuwe trainer Johan Peper heeft de zware taak van het bestuur meegekregen om zo snel mogelijk terug te keren naar de vierde klas. We hopen het van harte en mogelijk is er een periodetitel te pakken. De bekerwedstrijden waren niet erg succesvol. Deltasport De neergang van Deltasport (van top tot kelder) is genoegzaam bekend, evenals de fusieperikelen. Misschien kan de ploeg zich na een aantal slechte jaren herpakken, waarbij de discipline een belangrijke rol zal moeten spelen: op het veld maar ook op de training. De nieuwe trainer Arslan Can trok vorig seizoen nog de voetbalschoenen aan, maar kon degradatie niet voorkomen. Misschien kan hij in de vijfde klas nog een wonder verrichten. Maar wij van Waterwegsport zien de vierde klas nog niet in onze glazen bol. In de bekerwedstrijden moesten flinke nederlagen geïncasseerd worden. SVV De roemruchte club, in 1949 ooit landskampioen, is net als competitiegenoot Deltasport ver afgezakt. De afdeling vorig seizoen was ook niet erg aantrekkelijk met verre reizen en weinig aansprekende clubs. SVV is nu wat leuker ingedeeld in de vooral Rotterdamse regio. Onder leiding van Ramond Bronkhorst en op het veld onder de regie van Bruno Lima kan misschien de weg naar omhoog kunnen worden terug gevonden. Bolnes lijkt vooralsnog kandidaat voor de titel. SVV kan misschien in de subtop meedraaien. In de bekercompetitie werd gewonnen van PPSC. 33

Schilderen Restauratie Monumentenzorg 010 - 415 42 33 www.koeverma.nl

ROSANNE GATSONIDES (‘OMA’) NOG LANG NIET VERSLETEN Met twee overtuigende zeges in de play-outs van de afgelopen hockeyjaargang wisten de dames van HC Schiedam het overgangsklasseschap veilig te stellen. Rosanne Gatsonides was bij de Schiedamse formatie van het trainersduo Kees Wortmann en Frank Middelhoek weer erg belangrijk. Met haar ervaring en doelpunten is de geboren Zoetermeerse wekelijks een van de aanjagers in het team en ze is nog lang niet van plan om te stoppen, “Ik geniet nog enorm van het spelletje.” Door: Mischa Keemink Mooie hockeytijd in Rotterdam De aanvalster groeide op in de jeugd van Bleiswijk, maar in de D-jeugd volgde een overstap naar ‘grote zus’ HC Rotterdam. Na alle jeugdselectieteams te hebben doorlopen volgde op 17-jarige leeftijd het debuut in het eerste. Het begin van een mooie carrière. ”Ja absoluut, ik heb bij Rotterdam een erg mooie tijd meegemaakt. We speelden met de jeugd op hoog niveau en de aansluiting bij de selectie daarna was natuurlijk geweldig. We speelden op dat moment overgangsklasse en later zelfs promotieklasse. Een fijne tijd waarin ik mooie momenten heb beleefd.” Balans privé en sport zoek “Hierna koos de club om vol voor het hoofdklasseschap te gaan. Dit betekende dat er veel speelsters van buitenaf werden aangetrokken en dat we veel meer moesten trainen. Op dat moment raakte ik de balans tussen privé en sport kwijt en ik besloot op zoek te gaan naar een alternatief.” Smaakmaker bij HCS Dit alternatief bleek om de hoek te liggen. Bij HCS werd ze met open armen ontvangen en ontpopte ze zich al snel tot een van de smaakmakers die vrijwel elke week het net wist te vinden. “Ja, het bleek een goede keuze. Vanaf dag 1 heb ik me hier op mijn plek gevoeld. Het team is leuk en de balans die ik kwijt was en ook mijn verloren spelvreugde zijn weer helemaal terug. Bovendien vind ik dat we een goed team hebben, waarmee we echt nog wel wat stappen kunnen maken.” Oma Rosanne Met slechts 28 lentes jong is de aanvalster, in het dagelijks leven websiteontwerper, inmiddels een van de routiniers van het elftal. Een rol die haar wel past. “Ja, ik word nog weleens gekscherend ‘oma’ genoemd, haha.” Maar even serieus, er zijn veel jonge meiden die doorstromen uit de jeugd. Een goede ontwikkeling natuurlijk. Alleen heeft het tijd nodig om deze meiden in te passen. Ik vind het leuk om als ‘routinier’ deze meiden verder te helpen in hun ontwikkeling.” Toekomst “Zoals gezegd heb ik het hier enorm naar mijn zin en ik zie mezelf niet zo snel weggaan. HCS voelt echt wel als ‘thuis’ en is volgens mij uniek in de hockeywereld. Zowel de topsport als de breedtesport wordt hier zeer goed gewaardeerd. Ik zie ook nog voldoende uitdagingen met het team. We moeten beginnen om dit jaar stabieler te worden, zodat we de play-outs kunnen vermijden.. Daarnaast is het leuk om goed te presteren in de Gold-cup. Misschien loten we wel landskampioen Den Bosch en je weet hoe het bij het voetbal is afgelopen met Ajax tegen de amateurs van Hercules hahaha. “

juistdrukenprint.nl

Jeremy van Mullem beleeft voetbaldroom bij spar RODY VAN BAALEN WIL GROEIEN BIJ MSV’71 Foto: Aad Cordia Een van de jongste talenvolle telgen van MSV’71 is de 19-jarige Rody van Baalen. Na het VMBO en het MBO kreeg hij de kans om bij garage Schellenboom in Hoek van Holland als automonteur te gaan werken. Met de komst van de elektrische auto is dat een uitdagende baan geworden o.a. met het volgen van veel cursussen om je verder te kunnen ontwikkelen. Door: Cees van der Pol Eigenlijk vond bij hem dezelfde ontwikkeling plaats op voetbalgebied. Al twaalf jaar is Rody lid van MSV’71, wat niet zo vreemd is, want zijn vader voetbalde er ook. Die is tegenwoordig assistent-scheidsrechter bij 1. Er was natuurlijk geen sprake van dat de zevenjarige Rody zich bij een andere Maassluisse club zou aanmelden. Pa trainde links én rechts “Mijn vader is heel belangrijk voor mij geweest. Vanaf mijn derde jaar trainde hij me met links en rechts schieten, op zo’n grasveldje in de buurt. Anders was ik nooit tweebenig geweest. Dat is nu een groot voordeel. Als rechterspits kan ik buitenom en binnendoor.” In het afgelopen seizoen waarin hij eigenlijk zijn eerste vaste basisplaats kreeg, scoorde hij al zeven keer. Maar de degradatie…. Het bleek echter niet voldoende om MSV’71 te behoeden voor degradatie naar de kelderklasse. In de finale van de nacompetitie liet de ploeg het flink afweten. (“De scheids leek niet altijd even objectief.”) Daar baalden we enorm van. Het seizoen ervóór zaten we bijna in de derde klas. Nu zijn sommige spelers gestopt (werk of blessures) een paar anderen zoeken het hogerop. Maar we hebben een nieuwe trainer (Johan Peper) en er is ook een nieuwe spits gekomen. We gaan ervoor om zo snel mogelijk terug te keren. Ik ken alleen de kracht van veel clubs niet goed. Er zitten vijf gedegradeerde clubs in onze afdeling.” Rotterdamse afdeling Rody is wel blij met de Rotterdamse afdeling, omdat hij die ploegen wat ‘minder hard’ acht. Op blessures zit Rody namelijk niet te wachten. In de JO-15 lag hij na een duel in de ambulance met een pijnlijke heupblessure die lang revalideren vergde. In februari 2023 scheurde hij zijn meniscus, een operatie volgde. Mankementjes voor een jonge speler om te overwinnen. Ontwikkeling voortzetten Rody beseft heel goed dat hij er nog niet is: “Ik kan me bij MSV’71 verder ontwikkelen. Ik heb behalve mijn vader ook veel te danken aan Jack van der Vlugt, eerst mijn jeugdtrainer, nu mijn teamgenoot. De trainer die me het meest heeft geleerd, is jeugdtrainer Baris Alptekin. Natuurlijk heeft ook Paul van Loenen een rol gespeeld in mijn ontwikkeling.” Niet weg bij MSV’71 De ploeg uit de Steendijkpolder is nog steeds de familieclub bij uitstek “Ik heb het hier gewoon erg naar mijn zin, ik heb alleen maar vrienden onder de spelers. De sfeer is uniek, ik denk hierbij aan de Megaweek. Ik ben nog jong en als ik een paar jaar verder ben, kijk ik wel. Misschien is dan een stap naar een hoger spelende club in de omgeving een mooie uitdaging. Maar zover ben ik nog lang niet. Het liefst blijf ik later bij MSV’71 in de derde of vierde klas spelen. Waar ik verder wel heel tevreden over ben, is dat diverse jeugdteams zich goed ontwikkeld hebben en vrij hoog ingedeeld zijn. In de Rijnmond Cup gaan we met een O23-team deelnemen. Allemaal goede ontwikkelingen in de Steendijkpolder.” O ja, Rody is natuurlijk zelf jeugdtrainer bij de club geworden. 37

WIJNAND VAN DER SCHEE TIMMERT AAN DE WEG BIJ ’ZIJN’ MVV’27 Zaalvoetbal is leuk, maar de 25-jarige spits van MVV’27, Wijnand van der Schee, vindt het spel op het (kunst)gras toch eigenlijk leuker. Twee jaar geleden besloot hij op aanraden van een vriend te stoppen met zaalvoetbal en meldde zich bij MVV’27 zaterdag. Onder Marcel van Wieren verdiende hij een basisplaats en de huidige trainer Hakan Copur ziet in hem ‘een multifunctionele speler met overzicht, een aanvallende middenvelder.’ Door: Cees van der Pol Kerstboomformatie De enthousiaste oefenmeester is gecharmeerd van voetbal in een kerstboomformatie (4-3-2-1) en plaatste Wijnand tijdens de bekerduels in de ‘piek’. Wijnand maakte dat vertrouwen waar en scoorde intussen al vier keer. Vorig seizoen als aanvallende middenvelder maakte hij ook al zeven doelpunten. ”Scoren blijft natuurlijk altijd leuk.” Veelzijdige speler Van der Schee begon zijn voetballeven bij Westlandia, ging daarna bij de D-tjes naar Lyra, hij woonde tenslotte in De Lier. Hij speelde er tot zijn achttiende en ging vervolgens vijf jaar in de zaal spelen. Tot twee seizoenen geleden. “Ik denk dat ik op veel posities kan spelen. Ik begon bij MVV’27 als centrale verdediger en iedere keer schuif ik een linie verder naar voren.” Een scorende spits is natuurlijk wel heel belangrijk voor een club. Sterke punten Wijnand: “Ik speel graag in de vrije ruimte, wil overzicht houden maar, ook wel afmaken. Méér met de voeten dan met het hoofd”, voegt hij er aan toe. MVV’27 zal zijn scorend vermogen nodig hebben in de zwaar ogende afdeling 3F, waarin vooral Haagse en Delftse clubs zijn ingedeeld. Waarschijnlijk allemaal veel fysieker ingesteld dan de clubs van vorig seizoen. Waterwegclubs prettiger De in Maasluis woonachtige timmerman (ZZP’er) vindt het als je diep in zijn hart kijkt wel jammer. “Ik vond de Waterwegafdeling van vorig jaar aantrekkelijker, met meer voetballend vermogen en leukere clubs. Maar ja, we zijn nu eenmaal in deze klas ingedeeld. Er zit ook wel een leuke kant aan het verhaal, want mijn broertje speelt in het eerste van Lyra en die kom ik dus twee keer tegen. Dat is wel gaaf.” Dorpsclubs Van der Schee voelt zich vertrouwd in de Westlandse of Delflandse omgeving. Lyra en MVV’27 zijn echte dorpsclubs met een ons-kent-ons-karakter. Er is nauwelijks verloop van spelers .“We hebben nu Sjoerd Heijstek, een speler van FC ’s-Gravenzande 2, erbij gekregen, maar verder doen we het met onze eigen mensen.” Verwachting Hakan Copur wil meedraaien in de top, het doel is ook wel een periodetitel. “Maar we hebben te maken met gedegradeerde clubs als DHC en Vitesse Delft. DSVP en Wilhelmus zullen ook gaan meedraaien. We gaan het allemaal zien. Vorig seizoen misten we in de beslissende wedstrijden teveel basisspelers. Tegen de lager geplaatste clubs verspeelden we onnodig (en soms ongelukkig) teveel punten.” Vastgebakken aan MVV’27? Scorende spitsen zijn met zaklantarens te zoeken. Op de vraag of hij altijd bij de dorpsclub in Maasland blijft spelen, antwoordt Wijnand: “Voorlopig wel. Ik zit hier gebakken bij de club. Maar ik ben nog jong en wie weet, komt er ooit nog een club die iets meer pretenties heeft. Dan begin ik er pas over na te denken of ik dat aankan.” MVV’27 partnerclub van Sparta MVV’27 is recent partnerclub van Sparta geworden. In 1927 was de oprichter van de Maaslandse vereniging, Jan Ouwerkerk, fanatieke fan van Sparta. Hij koos daarom het tenue van de Rotterdammers, een vooruitziende blik. Sparta helpt o.a. bij de ontwikkeling van jeugdige talenten bij MVV’27. Van der Schee vindt dat een fijne situatie voor zijn club. 39

Ontdek de Wasclub, al vanaf 28 p.m. - Fastlane - Onbeperkt wassen - Bij alle BOB vestigingen - Maandelijks opzegbaar Wasclub.nl

HONKBALLERS SCHIEDAM GLORIEUS KAMPIOEN Begin september kleurde Schiedam oranje en blauw, toen de honkballers van Schiedam hun triomf in de 2e klasse vierden. De mannen uit Bijdorp kroonden zichzelf tot kampioenen na een klinkende overwinning op Quick Amersfoort. Deze overwinning betekende de vijftiende zege in een indrukwekkende zegereeks, Slechts één keer verloren ze van Zwijndrecht. Het seizoen van Schiedam werd gekenmerkt door een ongekende slagkracht en messcherp werpen, waarmee ze tegenstanders keer op keer overklasten. Door: Elijah Valk Uitzonderlijke prestaties De cijfers spreken boekdelen: Schiedam wist maar liefst vijf keer met meer dan tien punten verschil te winnen. In acht wedstrijden scoorden ze meer dan vijftien punten. Dit toont niet alleen de slagkracht, maar ook de diepte van de line-up. Ook de prestaties van pitcher Mack Meijers sprongen in het oog. Met 100 strike-outs in slechts 57 innings en een ERA van 0.79, liet Meijers zien waarom hij een van de meest gevreesde werpers in de competitie is. “Ik ben enorm trots op deze mijlpaal. Vorig seizoen gooide ik slechts vier innings Dit resultaat had ik nooit verwacht. Het is een prestatie waarmee ik heel blij ben.” Eenheid en vastberadenheid Honkbal Schiedam is een hechte eenheid waarin jong en oud hand in hand gaan. Debuterend coach Sander Bol is trots als hij over zijn team spreekt. “We hebben een prachtige mix van jonge talenten en ervaren spelers. Iedereen heeft het hele jaar alles gegeven en dat werpt nu zijn vruchten af.” Ook speler Jim van Tol onderstreept het belang van het collectief. “Iedereen in dit team heeft zich volledig ingezet, waardoor we enorme stappen hebben gezet. We zijn niet alleen individueel sterk gebleken, maar als team waren we juist onverslaanbaar.” Vertrouwen in toekomst Lars Bol, een van de sterspelers, is optimistisch over de toekomst van het team. “Het staat er geweldig voor, maar ik denk dat we zelfs nog beter kunnen. Dit is een groep waarin ik met veel plezier speel. Eerst de wedstrijd winnen en daarna samen de overwinning vieren. Die gezelligheid en teamgeest zijn uniek. Dat maakt dit team zo speciaal.” Pitcher Tygo van Straten Europees kampioen Little League Op 16-jarige leeftijd heeft Schiedammer Tygo van Straten al indrukwekkende stappen gezet in zijn honkbalcarrière. De talentvolle pitcher van Euro Stars schitterde onlangs in vier wedstrijden op het Europees Kampioenschap Little League. Vooral in de met 10-0 gewonnen wedstrijd tegen Duitsland blonk hij uit met vijf strike-outs. Onvergetelijk “Het was heel leuk om deel uit te maken van dat team,” vertelt Tygo over zijn ervaring op het EK. “Het blijft heel bijzonder om interlandwedstrijden te spelen. We hebben twee van de vier wedstrijden gewonnen. Helaas ben ik nu te oud om de volgende keer weer mee te doen. Dit was voor mij onvergetelijk.” Uitdaging bij Euro Stars Na het EK maakte Tygo de overstap van de U21 naar het eerste team van Euro Stars in de eerste klasse. “Die stap gaat heel goed en ik ben ook blij dat ik al drie keer als pitcher ben gestart,” zegt Tygo trots. “Het niveau is uiteraard hoger, want als ik nu een fout maak, wordt dat meteen afgestraft. Je moet scherp blijven en dat is goed voor je ontwikkeling.” Trots op Schiedam Op zijn oude club Schiedam is Tygo trots. “Ja, gaaf. Ik ken die gasten goed en ik vind het leuk om naar ze te kijken. Ze hebben een goed team dat in de eerste klasse niet misstaat.” Tygo van Straten is een naam om in de gaten te houden. Met zijn talent en passie voor honkbal, lijkt de jonge Schiedammer klaar voor een mooie toekomst in de honkbalwereld. Foto: C. van Tol 41

TROTSE CO-SPONSOR JEUGDOPLEIDING SPARTA ROTTERDAM Algerastraat 20 • 3125 BS Schiedam T +31(0)10 238 09 99 • E info@nicoverken.nl • www.nicoverken.nl

Schiedams kampioenschap en supercup SD/VLD groot succes! Naast de website, waar duizenden bezoekers het laatste regionale sportnieuws vinden, en de magazines, is Waterwegsport.nl al jaren nauw betrokken bij tal van evenementen. Nu het evenementenseizoen achter ons ligt, kunnen we tevreden terugkijken op een sportieve zomer! Recordaantal jeugdteams Het Schiedams kampioenschap voor jeugdteams, dat op 1 juni plaatsvond bij Excelsior’20, was opnieuw een groot succes. Van 9:00 tot 17:00 was het sportpark het centrum van voetballend talent uit de jeneverstad. Dit jaar vierde het evenement zijn achtste editie en was met 44 jeugdteams uit alle KNVB-categorieën groter dan ooit. De sfeer was gezellig druk, en er werd fanatiek gestreden om de eer. Excelsior’20 veroverde met zeven kampioenen in diverse leeftijdsgroepen de meeste Schiedamse titels. PPSC was dominant bij de meiden en won alle drie de beschikbare titels. Supercup Een maand eerder werd gestreden om de Supercup Schiedam/Vlaardingen, de eerste editie op Vlaardingse bodem. Het was een groot succes op een bomvol CION-complex, waar Schiedams kampioen Excelsior’20 en Vlaardings kampioen Zwaluwen het publiek tot het einde wisten te boeien. Nadat Excelsior’20 via Dennis Venzelaar in de 20e minuut de leiding nam, maakte Zwaluwen voor rust gelijk. In de tweede helft hield iedereen rekening met een offensief van de Vlaardingse vierde divisionist, maar Excelsior’20 hield knap stand. Strafschoppen moesten de winnaar bepalen, en de regerend Vlaardings kampioen won overtuigend. Zij mogen de felbegeerde cup, beschikbaar gesteld door DUOCAR, een jaar in hun kantine houden. Schiedams kampioenschapvoor seniorenteams De achtste editie van het Schiedams kampioenschap voor standaardteams werd gewonnen door HBSS, dat in de finale te sterk was voor gastheer Excelsior’20. De Harga-bewoners wonnen op een bomvol Thurlede overtuigend met 5-1. Voor het eerst vond de strijd om de DUOCAR Cup in de voorbereidingsperiode plaats. Op donderdag speelden de teams in poulevorm drie halve wedstrijden, en op zaterdag volgden de finales. Dit nieuwe concept was een groot succes en werd door de organisatie, de clubs en het publiek als zeer geslaagd ervaren. Trots op de dames! Het Schiedams kampioenschap kende dit jaar een primeur: voor het eerst stond de damesfinale op het programma. Dit bleek een gouden greep. De titelstrijd tussen Excelsior’20 en PPSC eindigde na een 3-3 stand in een strafschoppenthriller. De penalty’s werden door de blauwhemden van PPSC beter genomen, waardoor de cup naar hen ging. Alle teams kregen aan het einde van de dag de wisselbokaal uitgereikt door de Schiedamse burgemeester Harald Bergmann. Geweldige edities Initiatiefnemer Mischa Keemink keek samen met mede-initiatiefnemers Ed Molenaar en Marvin Janssen terug op een geweldige editie. “We kunnen stellen dat het weer fantastische evenementen waren, waar de hele regio, jong en oud, van heeft kunnen genieten. Daar doen we het voor! De damesfinale was dit jaar de kers op de taart. De samenwerking met gastheer Excelsior’20 en CION was bovendien uitmuntend. We kijken nu al uit naar de volgende edities!”

WWW.VERKADE-VLAARDINGEN.NL Grondverzet • Wegenbouw • Bestrating • Rioolwerk Terreininrichting • Archeologie • Groenwerkzaamheden

MO BENOMAR WELDOENER BIJ DVO’32 Het leven van Mo Benomar (30) speelt zich sinds enkele weken weer helemaal af in de Vlaardingse Westwijk. Als jeugd- en gezinscoach helpt hij er al jarenlang mensen, die een extra steuntje in de rug nodig hebben. Sinds kort is hij ook weer te zien bij zijn jeugdliefde DVO’32. “Het werk en voetbal komen in mijn leven nog weleens samen”. Enthousiaste gezinscoach Vraag Mo Benomar naar zijn werk als jeugd- en gezinscoach in de Vlaardingse Westwijk en hij begint steeds sneller en enthousiaster te praten. “Ik vind het fantastisch om mensen verder te helpen.” Een tiener met leerachterstanden of een kind dat door een zware periode in zijn leven gaat? Benomar en zijn collega’s proberen hen te helpen. “Soms regelen we dat ze naar bijles kunnen in het wijkgebouw, een andere keer spelen we een potje voetbal om de gedachten even te verzetten.” Cruyff Court Maar ook in andere situaties schiet hij te hulp, bijvoorbeeld voor de aanleg van een Cruyff Court. Dat is een klein voetbalveld van kunstgras met metalen doeltjes. “We kwamen erachter dat Vlaardingen niet over zo’n veld niet beschikt, in tegenstelling tot andere gemeenten in de buurt.” Daarop besloten Benomar en z’n collega’s een gesprek aan te gaan met de ambtenaren van de gemeente. “Uiteindelijk komt er een sportinclusief court. Dat houdt in dat er op het veld ook andere sporten beoefend kunnen worden.” Kind van de Westwijk Het is een greep uit de vele situaties, waarmee de 30-jarige voetballer dagelijks te maken heeft. Het werkgebied van Benomar, waarin hij zelf al van kinds af aan woont, maakt deel uit van een nationaal programma. Dat moet ervoor zorgen dat kwetsbare wijken er bovenop komen. Benomar merkt dat de aanpak al z’n vruchten afwerpt. “Er is meer geld beschikbaar, dus we kunnen ook meer professionals inzetten om de problemen aan te pakken. Aan de andere kant weet je natuurlijk nooit hoe ver je echt bent. Veel zaken spelen zich achter de voordeur af. Daar heb je vrijwel geen invloed op.” DVO’32, een vertrouwd nest Vaak wijst hij jongeren in de wijk ook op DVO’32, de voetbalvereniging waar Benomar zelf weer voor gaat spelen. “Dan geef ik ze mee dat ze zich gewoon kunnen aanmelden. Veel jeugdspelers komen uit de Westwijk.” Zelf is hij dit seizoen na een aantal omzwervingen terug op het oude nest. Benomar speelde in de jeugd bij DVO’32 en ook nog een periode in het eerste elftal. Samen met een clubje vrienden besloot hij nu terug te keren naar de Marathonweg. Voetbalvrienden “We voetballen samen in de zaal en zeiden tegen elkaar: het zou mooi zijn om ook op het veld onze kunsten te laten zien. Toen deze mogelijkheid voorbijkwam, was ik direct enthousiast. We gaan er met z’n allen een mooi seizoen van maken.” Ander leven Mo vervolgt: “Natuurlijk heb ik vroeger, o.a. bij CWO, op een hoger niveau gevoetbald, maar ik sta nu anders in het leven. Ik heb een jong gezin en DVO’32 is lekker dichtbij mijn huis. Dat maakt deze overstap ook ideaal.” Hij sluit niet uit dat hij over een paar jaar, als zijn schoenen eenmaal aan de wilgen hangen, zich ook bij DVO’32 gaat inzetten voor de jeugd. “Wellicht in een rol als Hoofd Jeugdopleidingen. Daar zou ik best positief tegenover staan, maar zover is het nog niet.” Het is wel een mooie, open sollicitatie. 45

TIME-CRITICAL TRANSPORT

VOETBAL REIZIGER ALEX SEMEDO STRIJKT NEER BIJ HERMES DVS Hermes DVS maakte afgelopen seizoen eindelijk de stap naar de lang gekoesterde derde klasse. Als kampioen van de vierde klasse mag de club zich nu een stapje hoger voorbereiden op spannende derby’s tegen Excelsior’20, Kethel Spaland, Victoria’04 en CWO. Een heerlijk perspectief natuurlijk, maar niettemin een pittige klus. Gelukkig kan oefenmeester Gokhan Cayir sinds afgelopen seizoen rekenen op de diensten van Alex Semedo. De aanvaller voelt zich, na een indrukwekkende voetbalreis die hem zelfs in Zweden bracht, op zijn plek bij de blauwhemden. Door: Mischa Keemink Van Overschie naar Zestienhoven Alex Semedo, 29 jaar geleden geboren in Overschie, maakte de eerste voetbalmeters bij HWD, maar ging als 6-jarige al over naar Jai Hind. De amateurs van Sparta schatten de voetbalkwaliteiten van Semedo op waarde in, maar na een jaar in het rood-wit te hebben gespeeld, was daar plots de overstap naar Zestienhoven. “Ik was op dat moment 15 jaar en ik maakte mijn debuut in het eerste bij Zestienhoven. We werden kampioen en pakten bovendien de beker; ik had daar een vrij groot aandeel in, al zeg ik het zelf. Dat was erg leuk om mee te maken.” De volgende reis Krap 17 jaar oud maakte Semedo de stap naar de topklasse waar hij uitkwam voor Leonidas (“Goed niveau en veel geleerd”), waarna trainer John Hoeks hem meenam naar Hillegersberg en later naar Zuidland. Koud buitenlands avontuur Natuurlijk kon ook een buitenlands avontuur niet ontbreken in het indrukwekkende rijtje clubs. “Toen ik bij Zuidland speelde, kwam ik via een Londense vriend in contact met een zaakwaarnemer die een voorstel had voor een stage bij een aantal Zweedse clubs. Ik had er wel oren naar, maar toen ik daar landde, was het - 18 graden, dat was wel ff slikken, haha,. De stages op zich waren prima, maar ik had niet het gevoel dat ik daar langere tijd koukleumend zou zitten, “ lacht hij. Terug naar Zuidland 47 Vervolgens ben ik weer aangesloten bij Zuidland dat toen in de eerste klasse uitkwam. Daarna speelde ik nog voor Xerxes/DZB waar we onder Joop Hiele kampioen werden. Weer later vertrok ik naar Nieuwenhoorn, maar daar voelde ik me niet erg thuis. Ik speelde het hele seizoen maar ongeveer 80 minuten en verloor het plezier in voetbal.” Plezier terug De voetbalreiziger was 26 jaar, toen hij naar FC Maense verkaste, waar hij het plezier in voetballen terugkreeg. “Maar ik merkte daar dat ik toch nog de ambitie had om hoger te voetballen en die ambitie heb ik nog steeds. Ik wil er nog één keer voor gaan en ben bereid daarin te investeren. Met Hermes-trainer Gohkan Cayir heb ik goede gesprekken gevoerd, waardoor ik besloot voor Hermes DVS uit te komen. Afgelopen seizoen was weer geweldig. Ik voel me in de club en door de spelers zeer gewaardeerd. Dat we vorig seizoen uitgerekend tegen mijn oude club Zestienhoven kampioen werden, was heel mooi. Nu is het zaak om ons te handhaven in de derde klasse. Ik kijk er naar uit!”

Duifhuijsen Aandacht voor zonwering DUIFHUIJSEN SHOWROOM 2e van leyden Gaelstraat 16 3134 LL Vlaardingen 010 4351939 info@duifhuijsenzonwering.nl www.duifhuijsenzonwering.nl Overschieseweg 68 - Rotterdam - Spaanse Polder

DE VERSTERKTE DEGRADADTIE REGELING IS ER EIGENLIJK NIET Natuurlijk weer veel te laat publiceerde de KNVB de promotie/degradatieregeling voor de amateurcompetitie die drie dagen later op zaterdag 21 september van start ging. In juli jl. sijpelde het bericht door dat er nog een jaar een versterkte degradatieregeling zou volgen. De KNVB had zich namelijk verrekend. Door: Cees van der Pol Piramidebouw Sinds 2022 is twee jaar na elkaar de versterkte degradatieregeling van kracht geweest. Die had ten doel een piramidevormige opbouw van het amateurvoetbal te realiseren. Opzet in de voetbalpiramide was dat er in september 2024 zestien poules van tweedeklassers van start zouden gaan: 16 x 14 clubs is totaal 224 teams. Maar nadat de kruitdampen bij de nacompetities van tweedeklassers waren opgetrokken, bleken er nog steeds in heel Nederland 243 clubs verdeeld over poules te moeten worden. Er moesten daarom nog 19 clubs extra sneuvelen. Saneren dus, was de juli-boodschap. Regeling valt erg mee “Maar als het in de kajuit regent, druppelt het in de hut”, zei mijn vader zaliger vaak. Tweedeklas-sanering heeft namelijk ook gevolgen voor de derde en vierde klassen. Maar wie de regeling van 18 september goed interpreteert, merkt dat er voor West 2 feitelijk weinig aan de hand is. De schrik die er even inzat, is weggenomen. Voor de betrokken Waterwegclubs volgen hieronder de regelingen. Voor alle klassen geldt natuurlijk dat de kampioenen rechtstreeks promoveren. 2E KLASSE C&D (betreft: CION-HVC’10-HBSS-VFC-in klas 2D) a. De zes periodekampioenen uit de 2e klassen spelen samen met de drie herkansers van de 1e klas B en C een nacompetitie om drie plaatsen in de 1e klas. Een kans van 3 op 9 is mooi meegenomen. 33,3 % kans dat je promoveert. b. De nummers 11 en 12 van de 2e klasse C en de nummer 11 van de 2e klasse D zijn herkanser en spelen met de negen periodekampioenen van de 3e klassen E t/m G een nacompetitie om twee plaatsen in de 2e klas (Kans 2 op 12 = 16,6%) c. De nummers 12 en 13 van de 2e klasse D degraderen naar de 3e klasse d. Bijzonderheid in 2D is dat Westlandia niet meedoet om het kampioenschap en promotie. Wel kan die club eventueel degraderen naar de derde klas. 3E KLASSE E T/M G (betreft Excelsior’20-Hermes DVS-Kethel Spaland-CWO-Victoria’04 in klas 3G) en MVV’27 (klas 3F) a. De negen periodekampioenen uit klas E t/m G spelen met de drie herkansers van klas 2C en 2D om twee plaatsen in de 2e (Kans 2 op 12 = 16,6 %) b.. De nummers 11 en 12 van de drie klassen zijn herkanser en spelen met de periodekampioenen van de 4e klassen A t/m E een nacompetitie om vijf plaatsen in de 3e klas. In totaal zijn het zes derdeklassers en vijftien vierdeklassers.(Kans 5 op 21 = 23,8 %). c. De nummers 13 en 14 in elke derde klas degraderen naar de 4e klasse. 4E KLASSE A T/M E ( betreft DVO’32-VDL-PPSC in klas 4D) a De periodekampioenen spelen met de herkansers in totaal 21 ploegen om vijf promotieplaatsen naar de 3e klas ( Kans 23,8 %) b. De nummers 12 en 13 van 4D zijn herkanser en spelen samen met alle andere herkansers en periodekampioen van de 5e klassen in een nacompetitie van 25 clubs om tien plaatsen in de 4e klasse. (Kans 10 op 25 =40%) c. De nummer 14 uit 4 D degradeert naar de 5e klasse. (Hier maakt de KNVB nl. een fout. Klas 4 D 14 teams, niet 13 ) 5E KLASSE A T/M E (betreft MSV’71- Deltasport-SVV in klas 5D) a.. De periodekampioenen van de 5e klasse A t/m E spelen samen met de herkansers van de 4e klassen A t/m E een nacompetitie om tien plaatsen in de 4e klasse. (Kans 40%) b. Degradatie in de vijfde klas kan niet. 49

Uw partner op het gebied van brand en blus installaties Warande 38 - 3116 CH Schiedam- www.mvtt.nl - info@mvtt.nl - 010 426 60 57

DENNIS VENZELAAR: “Excelsior’20 Promoveren, vader nieuwe TATOEAGE” Voor Dennis Venzelaar, voetballer bij Excelsior’20, kan het seizoen nu al niet meer stuk. Genezen van een gebroken teen stapt hij het veld op als de tweede aanvoerder van het eerste. “Echt een enorme eer, dit voelt heel goed. Nu heb ik nog meer zin om te vechten voor promotie naar de tweede klasse.” Door: Ton de Leede Excelsior’20 warm bad Als 18-jarig mannetje, ruim 3 jaar geleden, kwam de zzp’er met een timmerbedrijf bij Excelsior’20 binnenwandelen. “Ik was in de coronatijd op zoek naar een andere club. Marvin Jansen belde me en nodigde me uit om een keertje op de club langs te komen. Echt waar, het voelde meteen als een warm bad. Ik merkte dat hier alles goed was geregeld en dat ik welkom was. Ik twijfelde daarom geen moment.” Alleen Schiedamse clubs Ik liet HBSS achter me waar ik van m’n 5e tot mijn 15e jaar heb gespeeld. Ik kreeg vooral training van mijn vader, met wie ik thuis weer verder sprak over voetbal. Op mijn vijftiende zat ik al op de bank bij HBSS 1, met trainer Toon Wolters. Een fijne trainer, maar ik kwam bij de club eigenlijk niet verder. Mijn vader was trainer van SVV 2, dus overstappen was niet moeilijk. Ik was zeventien en ik werd al kampioen. Ik heb ook nog een jaar bij SVV met trainer Tony Lentin gehad.” Andere positie Dennis: “Ik ben geen rechtsback meer, net zomin als middenvelder. Dat was mijn positie in de jeugd. Dit seizoen sta ik centraal in de verdediging met aanvoerder Mitchell Kalebogias. En als hij op het middenveld speelt, dan kom ik met Vince Timmers centraal te staan. Ik ben een echte verdediger, strijdlustig en coach altijd mijn ploeggenoten. Ik ben een groot fan van Frenkie de Jong en vooral Luis Suárez in z’n Ajax-tijd. Ja, Ajax is mijn favoriete club.” Start vorig seizoen fenomenaal De start van het vorige seizoen was fenomenaal. Lange tijd de afzwaaiende Bob van der Waal Venzelaar krijgt in de wedstrijd tegen Sparta de aanvoerdersband omgeschoven door 51 was Excelsior’20 ongeslagen en de eerste periodetitel was een mooie beloning. Maar daarna ging het mis. Maar nu verliep de aanloop naar het nieuwe seizoen allerminst voortvarend. Voor de beker werd drie keer een duidelijke nederlaag geleden. Gaan voor promotie “Natuurlijk moeten we weer voor een periodetitel gaan en daarna voor promotie strijden. Eerlijk gezegd denk ik dat we nu een sterker elftal hebben. Makeko Koroma, Mikaik Brito Ramos, Giovanny Semedo, Gael Bokungu en keeper Noah Deekman zijn echt spelers die ons beter maken.” Tatoeage bij promotie Vader Richard, de grootste fan van Dennis, zijn moeder en zus Melissa weten wat voetbal voor hun mannen betekent. Op de rug van pa staat een grote tatoeage van zijn zoon in zijn SVV-shirt. Als vicevoorzitter van SVV is dat niet eens zo’n rare uiting. Maar dan komt de verrassing. “Ik beloof plechtig,” aldus Pa Venzelaar, “dat Richard in een Excelsior’20-shirt erbij komt op mijn rug, als de ploeg promoveert.”

Het gezelligste café van Vlaardingen! Zaalhuur - Uitgaan - genieten van de lekkerste gerechten Schiedamseweg 17 in hartje Vlaardingen Even er tussenuit? Schitterende villa’s Zeebries, 50 minuten van Rotterdam direct aan het strand! BOEK NU ! Zeebries 8 en 9 75 m van het strand rentachalet.nl

PAPA LARS RIJDT ZEVENTIG KILOMETER OM TE TRAINEN De liefde bracht Lars Kortleven (27) naar Oosterhout, maar dat betekent niet dat hij ‘zijn’ Victoria’04 in de steek laat. Hij moet maar liefst zeventig kilometer overbruggen om in Vlaardingen te komen, maar dat kost hem geen moeite. “Al moet ik vanwege de geboorte van mijn dochter wel wat vaker thuisblijven. Dat heb ik er graag voor over.” Vriendenploeg Van kleins af aan voetbalt Lars Kortleven in de Broekpolder bij Victoria’04. Een recente verhuizing naar het Brabantse Oosterhout brengt hier dus geen verandering in. “Ik voetbal hier al jarenlang met m’n vrienden en ik vind de club geweldig. Ik hoef dus echt niet weg.” De zeventig kilometer naar Vlaardingen overbrugt hij dus zonder tegenzin. “Maar de laatste weken mis ik wel wat vaker een training, hoor”, geeft de technisch begaafde speler lachend toe. De reden is mooi: begin augustus werd zijn dochtertje geboren. Begrip “Mijn vriendin wil dat ik vaker thuis ben”, zegt hij met een brede grijns. “Daar heeft ze natuurlijk groot gelijk in en ik heb daar begrip voor. Gelukkig begrijpt ook de trainer dat ik weleens een avondje oversla. Misschien zoek ik binnenkort in de buurt van Oosterhout een club, waar ik mag meetrainen. Dat maakt het toch wel wat makkelijker en ook wat meer rust in het gezin.” Bewuste keuze Voor Kortleven was de verhuizing naar Oosterhout wel even wennen. “Natuurlijk mis ik mijn vrienden en familie. Bovendien is het hier in de omgeving wat rustiger, maar daar hebben we wel bewust voor gekozen.” Nog dagelijks is de goaltjesdief in Rotterdam te vinden. Daar werkt hij bij Equalité, het kledingmerk dat de afgelopen maanden veel naamsbekendheid verwierf en de hoofdsponsor van Victoria’04 is. Merkkleding Ook profvoetballers lopen rond in de kleding van het herenmodemerk. Lars: “Tijdens de opening van onze nieuwe winkel kwam bijvoorbeeld Ajax-speler Jorrel Hato langs. Robin van Persie en zijn zoon hebben we ook al een keer mogen ontvangen. Dat is natuurlijk heel leuk.” Modellenwerk Van stilzitten is dus geen sprake bij Kortleven, die soms zelf nog weleens model staat voor een nieuwe kledingcollectie. “Maar ik doe dat niet meer op de manier zoals vroeger, hoor”, haast hij zich te zeggen. Daarmee doelt hij op zijn werk als model en zijn deelname aan ‘the man of the world-verkiezing’. “Ik ben daar al een tijdje geleden mee gestopt. Het werd allemaal wat veel. Ik fitness nu ook een stuk minder. Dat heeft positieve effecten op het voetballen: ik ben nu minder vaak geblesseerd.” De tweede klas blijft het doel Kortleven hoopt dat hij dit seizoen met Victoria’04 ‘eindelijk’ promotie naar de tweede klasse kan bewerkstelligen. “We zijn twee keer dichtbij geweest, maar slechte periodes hebben ons genekt. De selectie is alleen maar sterker geworden, dus het moet dit jaar echt lukken. Verleden seizoen waren we één van de vier ploegen die kampioen HVC’10 kon verslaan.” De ervaren Nico Huijer en doelman Colin Kraaijbeek, de zoon van trainer Raymond Kraaijbeek, maken nu deel uit van de Broekpolderploeg. Eigen rituelen Een ding is in ieder geval zeker: bij Victoria’04 gaan ze, zoals altijd, een gezellig seizoen tegemoet. “Het groepsgevoel is goed en we dollen veel met elkaar. Sinds het moment dat bekend werd dat ik vader zou worden, noemen ze mij de ‘Daddy van Victoria’ en zo zijn er nog wel wat andere rituelen. Voor spelers die van andere clubs komen, is dat soms lastig te begrijpen. Dat snap ik heel goed” 53

“Wij zoeken topcollega’s! Interesse om bij het leukste sportteam van de regio te werken?” Mail naar: Karin@sport2000rotterdam.nl De nummer 1 voetbal lifestyle specialist in hartje Rotterdam Hoogstraat 181- 3011 PM Rotterdam - www.sport2000.nl

John de Wolf cultuurbewaker van de Kuip Afgelopen zomer was het komkommertijd in voetballend Nederland en het nieuws werd eigenlijk gedomineerd door één item. De wolf was bezig aan een opmars in Nederland en hield flink huis op de Utrechtse Heuvelrug en op de Veluwe. Nederland leek niet helemaal voorbereid te zijn op de terugkeer van dit zilvergrijze roofdier. Wellicht wat vreemd, want op de Rotterdamse velden struint al decennia lang een wolf rond die voor niets en niemand bang is en waar de aanvallers van weleer nog steeds badend in het zweet van wakker worden. Door: Leon van Voorst Geen woorden maar daden John de Wolf is misschien wel de allergrootste cultheld die de Nederlandse voetbalgeschiedenis rijk is. Hij begon zijn carrière op Spangen en na een kort uitstapje in het verre Noorden werd de geboren Schiedammer ingelijfd door de club uit Rotterdam-Zuid. Het was het begin van een droomhuwelijk, waarbij De Wolf zijn roedel na een lange droogte leidde naar vier bekeroverwinningen en één landstitel. Dat ging uiteraard in zijn kenmerkende stijl: met passie, strijd en een ongelooflijke dosis vechtlust. Met zijn kenmerkende lange haren, zijn stoppelbaard en zijn imposante fysieke gesteldheid was John de Wolf dé belichaming van ‘geen woorden maar daden’. Logischerwijs werd de centrale verdediger al snel één van de meest geliefde Feyenoorders ooit. transformeren in een ware voetbalmachine. Maar De Wolf zorgde als cultuurbewaker van de Rotterdamse strijdlust uiteraard voor een goede dosis passie in het Rotterdamse spel. Wilde haren verloren Na zijn geweldige tijd bij Feyenoord beproefde ‘Rambo’ zijn geluk in het buitenland bij, hoe kan het ook anders, Wolves (Wolverhampton Wanderers). Na nog een aantal andere clubs te hebben versleten hing de verdediger zijn schoenen aan de wilgen. Langzaamaan verloor John de Wolf zijn wilde haren: zijn lange haardos veranderde in een zilvergrijze vacht. Hij richtte zich op het trainersvak en was assistent-trainer bij onder andere Sparta, totdat zijn oude liefde Feyenoord hem weer in de armen sloot. De Wolf werd assistent-trainer van Dick Advocaat en zag Feyenoord onder Arne Slot Voorbeeld voor velen Inmiddels is John de Wolf niet alleen in het Rotterdamse geliefd en bekend. Als een syumpathieke BN’er is De Wolf vaak op televisie te zien. In programma’s als “Dancing with the stars”, “Fight with the stars” en “Ranking the stars” liet de Feyenoorder in hart en nieren zien dat hij een echte mediaster is geworden. Dat leidde ook tot optredens in hilarische reclames, waaronder de iconische reclame van Droomparken samen met de andere Feyenoord-legende Jan Boskamp. Jo de Wolf zet zijn bekendheid in door tal van goede doelen te steunen, waaronder de strij tegen ouderenwerkloosheid. Dat typeert het karakter van John: een stoere, meedogenloz verdediger met een heel klein hartje. Eén wolf mag blijven Dus al is Nederland nogal verdeeld over de opmars van de wolven in Nederland, het sta vast dat er zeker één wolf mag blijven. John Wolf is met zin verschijning, passie en hum opgenomen in het Nederlandse collectieve geheugen en zal daar voorlopig nog wel eve blijven. 55

BETROUWBARE BESCHERMING TEGEN DIGITALE BEDREIGINGEN BENT U VOORBEREID OP DE VOLGENDE CYBERAANVAL? Koopmanstraat 42 2672 GB Naaldwijk 0174 752 000 info@bictgroep.nl

DE TOPSPORT MISSIE VAN MITCHEL LUIJTEN De handbalcarrière van het talent Mitchel Luijten is de afgelopen jaren in een stroomversnelling geraakt. De pas 18-jarige Schiedammer debuteerde de afgelopen jaargang niet alleen op Super League Niveau, maar maakte ook met Oranje O18 erg veel indruk. Als klap op de vuurpijl werd de speler afgelopen maand door bondscoach Staffan Olsson geselecteerd voor een exclusieve trainingsstage bij het Development Team dat bestaat uit jonge talenten onder de 24 jaar. Die bereiden zich voor op een eventuele toekomst bij Team NL Handbalheren. Door: Mischa Keemink Voetballen werd het niet Luijten trok in eerste instantie voetbalschoenen aan, maar het was al snel duidelijk dat hij toch echt het handbaltalent van vader Gabi en moeder Steffie in de genen had. “Ja, ik heb het wel even geprobeerd, maar ik kwam er snel achter dat ik handbal veel leuker vond dan voetbal. Vervolgens ben ik bij DWS in Schiedam begonnen. Daar heb ik vier jaar met veel plezier gespeeld, waarna ik naar Quintus ben overgestapt. Ik wilde me ontwikkelen op Divisieniveau. Bij Quintus speelde ik vervolgens in alle hoogste jeugdelftallen en ik debuteerde al op mijn zestiende in de Eredivisie. Dat was natuurlijk een erg leuke periode.” Beachhandbal Hand in hand met het succesvolle zaalhandbal liep het Beachhandbal .“Ja, dat vond ik ook geweldig om te doen en ook daar heb ik mooie toernooien en wedstrijden mee mogen maken. Op een gegeven moment moest ik na het EK Beach in Praag een keuze maken. Als ik echt voor de top in de zaal wilde gaan, moest ik veel meer trainen en dat was niet te combineren met een Beach carrière. Je zult begrijpen dat ik vol voor de zaal koos.” Spelen in de Super League Vanaf dat moment ging zijn carrière heel erg snel. “Ik maakte de overstap van Quintus naar BEVO, waar ik op Super League Niveau ging spelen. Hierin zitten alle topploegen van Nederland en België samen in één competitie. Vervolgens kwam ik in Oranje O18. We speelden een goed EK-kwalificatie toernooi, maar we misten het EK op één doelpuntje. Na dit toernooi werd ik benaderd door Houten, bij welke club ik op dit moment speel in de Super League. Ik heb het daar naar erg mijn zin en maak veel speelminuten. Daar ligt op dit moment mijn prioriteit.” Papendal Hand in hand met de overgang naar Houten nam Luijten de beslissing om op Papendal te gaan wonen, waar hij instroomde op de ‘Handbalacademie’ van de Bond. Die keuze legt hem geen windeieren. “Er heerst hier namelijk een echt topsportmentaliteit. Ik woon samen met topsporters uit allerlei disciplines. De een is BMX’er en de andere doet aan handboogschieten, maar allemaal doen ze het met één doel voor ogen: slagen in de topsport. Daarnaast doe ik de opleiding Sportmanagement bij de Johan Cruijff Foundation die ik online kan doen. Dat sluit allemaal heel goed op elkaar aan, waardoor ik goed en veel kan trainen.” Intensiteit Een normale handbalweek ziet er voor de pas 18-jarige Luijten dan ook indrukwekkend uit. “In totaal trainen we acht keer per vijf dagen. Ik train ook op donderdag bij Houten. Op zaterdag heb ik dan meestal een wedstrijd en zondag is mijn rustdag, waarna de carrousel opnieuw begint. Saai? Mitchel lachend: “Nee, dat is het zeker niet. Ik mag elke dag doen wat ik het leukste vind: handballen. Ik maak de mooiste toernooien en wedstrijden mee. Als ik daar een verjaardag of een avondje stappen voor moet inleveren, doe ik dat graag! Mijn ultieme doel is uiteindelijk in de Champions League te spelen en het Nederlands team te halen. Daar ga ik de volle 100% voor. Voor nu ben ik op de goede weg, maar ik ben er nog lang niet. Ik blijf hard werken om dat te bereiken!” 57

Wil jij ook de beste zijn in je werk? Neem dan contact op voor een baan in de bouw, techniek of office. WERK VOOR DE ECHTE DOENERS! Ga naar www.vnom.nl of bel 010 - 223 96 21

Succesduo John de Ronde en Jeroen Verkade : “Wij willen altijd winnen” Toen HVC’10 vlak voor de winterstop 2023 slechts zevende stond in de derde klas D, krabbelde menig Hoekse supporter flink achter de oren.(“We zouden toch meteen kampioen worden”). John de Ronde en Jeroen Verkade die voor de eerste keer een standaardteam onder hun hoede hadden, keken er toch anders naar. John: ”Die derde klas was heus niet zo slecht als iedereen dacht. We hadden in die fase soms ook gewoon pech. Het kantelpunt lag eind november in Vlaardingen tegen Victoria ’04, toen we in die wedstrijd eigenlijk geen kans konden creëren.” Door: Cees van der Pol Ander systeem Na die wedstrijd gingen de trainers met elkaar in conclaaf over een ander systeem. John had zijn assistent al voordat ze aan de klus begonnen in augustus een spelvariant toegespeeld en die bleek in de tweede seizoenshelft succesvol. “Het is natuurlijk geen vaste prik als je begint als trainer van een standaardteam en meteen kampioen wordt. En we liepen ook tegen een Hoeks vooroordeel aan.” Bestaat HVC-DNA? John en Jeroen beiden: “Flauwekul, dat verhaal hoorden wij hier ook rondgaan. Er is geen Hoeks DNA.( d.w.z. het laten afweten op het beslissende moment). Wij willen altijd winnen. Op de training ook. We maken er een competitie van onder de spelers met een prijsje. Een ommekeer kwam ook in het trainingskamp, door spelers zelf georganiseerd. Toen merkten we ineens dat de groep dichter bij elkaar kwam. Na de kerst ging het lopen. De punten werden achter elkaar binnen geharkt met goed voetbal. Dertien wedstrijden werden achter elkaar gewonnen.” Met zo’n reeks werd de mythe van het HVC-DNA meteen flink gelogenstraft. Collega’s John en Jeroen zijn ook collega’s op het MBO Mondriaan. Het was een harde eis van John dat Jeroen met hem meeging naar De Hoek. “Ik wil sowieso een loyale assistent naast me hebben en ik weet ook wat de capaciteiten van Jeroen zijn. We overleggen zo vaak met elkaar. De training wordt altijd geopend met een warming up door Jeroen.” Daarna neemt John het tactische gedeelte voor zijn rekening. Bij de partijvorm tenslotte wordt uitgetest hoe de komende tegenstander speelt. “Dan nemen we allebei een team voor onze rekening. Jeroen coacht dat van de komende tegenstander. Wat ging er mis en wat moet er beter.” Zonder hen meteen datatrainers te noemen, verzamelen ze heel veel gegevens van hun spelers. Veiligstellen prioriteit De heroverde tweede klas D wordt een zware opgave. Er zitten vier gedegradeerde eersteklassers bij o.a. Brielle, Honselersdijk en Den Hoorn. VFC, CION en Hellevoetsluis waren vorig seizoen erg sterk: speelden allen nacompetitie voor de eerste klas. En onverwacht past de KNVB ook weer de versterkte degradatieregeling toe. “Ons veilig spelen in deze klas zou daarom een mooi resultaat zijn. Jammer genoeg zijn er maar 13 ploegen, wat een onregelmatig seizoen betekent.” HVC’10 begint de competitie bovendien met een vrije zaterdag. Een nadeel? Vrije zaterdag gebruiken John, heel nuchter: “Nee, hoor, het geeft ook weer andere mogelijkheden. Op die eerste speelzaterdag kunnen we nu vier tegenstanders bekijken. Uitstapje Vlaardingen: CION en VFC spelen beide thuis op verschillende tijdstippen. En na de winterstop krijgen we thuis meer wedstrijden dan uit. Van een nadeel moet je een voordeel maken.’ Geen onbekende voetballer die dat ooit beweerde. Voetbal is hun leven Jeroen en John steken enorm veel tijd in voetbal: elke dag zijn ze ermee bezig. Ze zijn ook nog KNVB-docenten. Voetbal bepaalt hun leven, maar thuis lopen er ook nog kleine kinderen rond, beseffen ze. Toch dient alles een hoger doel. HVC’10 zal niet hun eindstation zijn: hun ambities reiken verder. John is er open over: “Ik wil ooit graag een Divisieclub trainen. HVC’10 is echter een mooie club om mee te beginnen.” Natuurlijk gaan ze met zijn tweeën verder en hoger: John en Jeroen, een onafscheidelijk trainersduo. 59

De lekkerste limoncello van schiedam! Te verkijgen bij de slijterijen en verschillende horeca in Schiedam schietroen schietroen www.schietroen.nl

Schietroen en racketsport Schiedam een goede combinatie! Padel groeit als kool! In 2018 waren er in Nederland ongeveer 50 padelbanen, maar dit aantal is in zes jaar tijd gestegen tot meer dan 1000, verspreid over zo’n 500 locaties. Er is altijd wel een baan op korte afstand van je huis te vinden. Het aantal padelspelers is ook sterk gegroeid: van enkele duizenden in 2018 tot boven de 100.000 in 2023. De populariteit van deze sport komt o.a. door de laagdrempeligheid en de snelle leercurve van de sport. Dat maakt het aantrekkelijk voor zowel beginners als ervaren sporters. Door: Mischa Keemink Het hele jaar door Ook bij Racket Sport Schiedam explodeerde het aantal beoefenaars van de balsport, die vooral onder (oud-) voetballers erg populair is. “Het is de afgelopen jaren echt heel hard gegaan,” vertelt Algemeen Manager Jamie Velthaak. “We zijn enorm gegroeid in het aantal banen en bij ons is het voordeel dat je door ons airco/verwarmingssysteem het hele jaar binnen kunt spelen. Er zijn ook geen problemen met de buurt, wat bij openluchtbanen soms het geval is. Tel daarbij op een goede horecavoorziening en je hebt een succesformule in handen!” Toernooien Naast de breedtesport waarbij iedereen van harte welkom is, timmert Racket Sport Schiedam aan de weg met het faciliteren van internationale toptoernooien. “Elk jaar hebben we hier een P100, P250- en P500-toernooi Daar komt de top van Nederland op af. Dat is ook altijd een groot succes. Daarnaast organiseren we steeds meer aan de club of aan de doelgroep gerelateerde toernooien. Omdat je altijd met zijn vieren speelt, is padellen een erg gezellige aangelegenheid. Al kan het er natuurlijk wel fanatiek aan toegaan, haha!” Gerenommeerde trainers Voor de echte fanatiekelingen en voor wie zijn of haar Padel skills naar een nog hoger plan wil stuwen heeft Racket Sport Schiedam tegenwoordig ook een geweldig initiatief. “We zijn begonnen om gerenommeerde trainers over te laten komen. Deze komen veelal uit Spanje, het land waar Padel al jaren op het hoogste niveau wordt beoefend, om onze leden de fijne kneepjes van het padel bij te brengen. Dit wordt heel erg goed ontvangen en dat gaan we zeker uitbouwen de komende periode.” Schietroen open Een van die succestoernooien was afgelopen zomer ongetwijfeld de eerste Schietroen open. De oprichters van de populaire Schiedamse limonchello, Tim Lansbergen en Yuri Nooteboom, streken neer bij Racket Sport Schiedam en dat werd een doorslaand succes. Ruim 100 beoefenaars van de populaire sport streden in drie categorieën om de eer. De combinatie van sport en gezelligheid bleek een schot in de roos. De wijnbar van Wijnhandel Van Dijk was een gouden greep. De finale, die voor een massaal opgekomen publiek werd gespeeld, was een geweldige promotie voor de padelsport. Yuri Nooteboom daarover: “Ja, zo’n happening smaakt zeker naar meer. Het was een doorslaand succes en we denken nu alweer na over een wintrereditie. Wellicht gaan we naar een vaste plek op de kalender. Twee keer per jaar: een zomer- en een wintereditie.” 61

• Annouk Boshuizen, eigenaar TeamWearConcept en speelster van ADO Den Haag Vrouwen. Welkom bij de club! TeamWearConcept - Hoogstad 209, 3131 KX Vlaardingen T 010 - 760 36 00 E info@teamwearconcept.nl TeamWearConcept.nl

Annouk Boshuizen TERUG OP het VERTROUWDE ADO NEST Met bijna 100 eredivisiewedstrijden in de benen kan Annouk Boshuizen een routinier worden genoemd. De 26-jarige Vlaardingse debuteerde ruim acht jaar geleden bij ADO. Daarna groeide ze bij Feyenoord als aanvoerster uit tot het boegbeeld van de Stadionclub. Afgelopen seizoen maakte ze de overstap naar landskampioen FC Twente, maar een blessure gooide roet in het eten. Dit seizoen keerde de ‘verloren dochter’ weer terug naar de Hofstad. Niet om af te bouwen maar om door te bouwen met de club waar het voor haar allemaal begon. “ADO voelt als thuiskomen.” Door: Mischa Keemink Droom die uitkwam Op de vraag hoe ze het afgelopen decennium heeft beleefd, antwoordt de middenvelder lyrisch: “Het was een heerlijke achtbaan. Toen ik eerst bij Zwaluwen en later bij VDL Maassluis voor het eerst tegen een bal aanschopte, had ik dit natuurlijk nooit durven dromen. Via een open dag kwam ik op mijn 16de bij ADO terecht en vervolgens ben ik via Jong ADO uiteindelijk bij het eerste gekomen. Dat was een geweldige ervaring. In totaal heb in zes jaar bij ADO gevoetbald en toen kwam Feyenoord.” Terug naar Feyenoord Met de overstap naar Feyenoord werd direct de overtreffende trap van exposure bereikt? “Dat was echt bizar. Na zes jaar ADO was ik toe aan een nieuwe omgeving en Feyenoord startte toen met vrouwenvoetbal. Ik vond het mooi om mee te bouwen aan dit nieuwe plan. Vanaf dag 1 stonden we vol in de spotlights. Je merkte dat we echt meetelden en dat er enorm veel aandacht voor ons was. ESPN maakte een reportage en we hadden een grote schare supporters. Overal zag je ineens foto’s van ons hangen en we werden vaak herkend. Dat ik dit als eerste aanvoerster van Feyenoord mocht meemaken, was natuurlijk geweldig. We telden echt mee en dat is wel eens anders geweest.” Hoogtepunten tegen Ajax Ongetwijfeld je mooiste wedstrijd was tegen aartsrivaal Ajax in de Kuip? “Ja, dat was heel erg mooi. Met ruim 15.000 toeschouwers was dat toen het hoogste aantal kijkers ooit bij een vrouwenwedstrijd. Mijn eerste Feyenoord - Ajax was ook heerlijk. Het regende die dag pijpenstelen en we wonnen op een uitverkocht Varkenoord. Het was toen de eerste keer dat ik tegen mijn grote vriendin Chasity Grant speelde. Zij speelde toen bij Ajax, maar nu bij Aston Villa en het Nederlands elftal. We groeiden samen op bij Zwaluwen en spreken elkaar nog elke dag.” FC Twente en blessureleed Na twee mooie seizoenen Feyenoord gingen de twee ‘in goed overleg uit elkaar en kwam achtvoudig landskampioen FC Twente op de radar, “Als FC Twente komt, kun je geen nee zeggen. Ik kwam daar vrij laat binnen, maar speelde in de voorbereiding best veel. Ik heb ook mijn debuut gemaakt in de Champions League, maar daarna gooide een hamstringblessure roet in het eten. Na de winterstop kwam ik terug, maar het elftal stond goed en ik kwam weinig meer aan spelen toe. Uiteindelijk zijn we kampioen geworden, maar ik zelf miste het perspectief op speelminuten. Ondanks dat ik FC Twente een geweldige organisatie vond, besloot ik verder te kijken en dat werd ADO Den Haag.” Onderneemster Op het vertrouwde ADO-nest zal Boshuizen weer de rol spelen die bij haar past. “Ik wil graag belangrijk zijn in een team en midden in de groep staan. We hebben een heel leuke, kwalitatief sterke groep en we mikken weer op een plek net onder de top-3. Daarnaast zou ik het leuk vinden om in de komende jaren mee te denken over de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal. We hebben in Nederland de afgelopen jaren mooie stappen gemaakt, maar het contrast met het buitenland is nog erg groot. Als je naar de Nederlandse competitie kijkt, bestaat deze uit vrij jonge meiden. Dat is logisch als je de salarissen ziet. Op een bepaalde leeftijd kies je er toch voor om een baan te nemen en het voetbal op een lager pitje te zetten. Ik heb het geluk dat ik buiten het voetbal mijn bedrijf Teamwearconcept (sport- en bedrijfskleding) heb opgericht. Dat was een bewuste keuze, waardoor ik flexibel ben en altijd kan trainen. Ga dat maar eens doen als je op kantoor zit. Daar valt nog een hoop te winnen en daar wil ik me heel graag voor inzetten.” De Vlaardingse Annouk Boshuizen, als aanvoerster van Feyenoord, samen met haar voetbalvriendin, de Schiedamse Chasity Grant, voormalig Ajax-speelster en nu actief bij Aston Villa en het Nederlands elftal. 63

Made in Holland Kiq Arm 24: draaibare eetkamerstoel Showroom: Kotterstraat 8, Vlaardingen Website: www.breesnewworld.nl (Openingstijden showroom: zaterdag van 10.00 tot 17.00 uur. Doordeweeks op afspraak.)

1 Online Touch

Index

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5
6. 6
7. 7
8. 8
9. 9
10. 10
11. 11
12. 12
13. 13
14. 14
15. 15
16. 16
17. 17
18. 18
19. 19
20. 20
21. 21
22. 22
23. 23
24. 24
25. 25
26. 26
27. 27
28. 28
29. 29
30. 30
31. 31
32. 32
33. 33
34. 34
35. 35
36. 36
37. 37
38. 38
39. 39
40. 40
41. 41
42. 42
43. 43
44. 44
45. 45
46. 46
47. 47
48. 48
49. 49
50. 50
51. 51
52. 52
53. 53
54. 54
55. 55
56. 56
57. 57
58. 58
59. 59
60. 60
61. 61
62. 62
63. 63
64. 64

Home