0

DE BEAUVOORDSE DORPSGAZETTE - VINKEM & WULVERINGEM - WINTER 2021 - januari-februari-maart ‘22 - 39ste jg. nr. 4 - AFGIFTEKANTOOR ALVERINGEM - P209410 De zee voltooit het amen, sluit haar ring rond de wereld pendelt tussen eb en overvloed in goddelijk geluid. © Fernand Florizoone streekdichter °1925 Uit “Zee van naamloosheid” 1991- p. 16

herbestemming KERK IN DEZE EDITIE VINKEM naast alle aanbevolen, trouwe sponsors, hartelijk dank voor de medewerking aan dit winternummer aan Jef Ameeuw, Beauvoordse Feestraad, Bewonersplatform Beauvoorde, Dirk Boeten, Ferdinand Bouckhout, Brandweer Westhoek-Veurne, Arthur Bultynck, Ludo Coulier, Peter Debeir, Johan Dezutter, Tim Duyck, Fernand Florizoone, Johan Franchois, Yvette Goossens, Luuk Gruwez, Rita Hauspie, Dirk Pauwels, Johan Prinsier, Marc Segher, Stadsbestuur Veurne, Sieglinde Steenkiste, Camiel Swertvagher, Katja Tytgat, Veerle Vercammen, directie en de leerkrachten, leerlingen en ouderraad van onze vrije basisschool 1000-poot 39ste jaargang, nr. 4 - winternummer - januari-februari-maart 2022 DE BEAUVOORDSE DORPSGAZETTE verschijnt driemaandelijks op het ritme van de seizoenen en is het tastbare infoblad voor al wie houdt van het tweelingendorp Beauvoorde, deelgemeente van Veurne, officieel gekend als Vinkem en Wulveringem. Eindredactie, concept, realisatie, opmaak en lay-out: Stefaan Duron Vinkemstraat, 4 - 8630 Vinkem-Beauvoorde - webredactie www.beauvoorde.be - Abonnementen/steun, reacties en suggesties/artikelen +32 478 41 28 63 - stefaan.duron@telenet.be - grote bestanden via www.wetransfer.com - foto’s: max. dpi Coverfoto - © Ludo Coulier - Westende Drukker - Mediatopper Ieper - oplage: 600 ex © Bepaalde achtergronden + foto’s Voor het overnemen van artikelen en foto’s uit De Beauvoordse Dorpsgazette is schriftelijke toestemming met bronvermelding nodig. Elke auteur gaat er onvoorwaardelijk mee akkoord persoonlijk en volledig verantwoordelijk te zijn voor de inhoud (tekst én © foto’s) en de publicatie van zijn/haar artikel in deze Beauvoordse dorpsgazette. © schilderij Vinkemkerk (M. Dejonckheere) - Stef Duron / foto Tim Duyck / muzieknoten Gordon Johnson via Pixabay / foto PUP - Dirk Pauwels 2

01 - COVERFOTO - © foto Ludo Coulier - poëzie Fernand Florizoone 02 & 03 - IN DEZE EDITIE Dank aan velen … - Colofon - inhoud - Edito 04 & 05 - BEWONERSPLATFORM vragen en antwoorden Stadsbestuur Veurne - TRAJECTCONTROLE 06 - POP UP POOWEEZIE - in nuuze taale over nuuze streeke 08 & 09 - HET KRUIDIG HOEKJE ... - Johan Dezutter Thymus vulgaris of Echte Tijm 10 - U P D A T E HERBESTEMMING KERK VINKEM 11 > 13 - OPBOUWWERK IJZERSTREEK DANKT … 13 - WINTER - poëzie Ludo Coulier 14, 15, 21 - GEZINSBOND BEAUVOORDE 14 - ABONNEMENT & STEUN 2022 15, 24, 28, 46, 47, 58, 59 - 1000POOT onze bruisende vrije gesubsidieerde basisschool 16 > 19 - CAMIEL SWERTVAGHER - nieuwjaarsbrief 22 & 23 - FERDINAND BOUCKHOUT - nieuwjaarsbrief 26 & 27 - HERITA - RESTAURATIEBLOG behanglagen als jaarringen van een bewoningsgeschiedenis 29 - CHIRO TREZEBEES - jaarthema ‘Vonken’ & Chirosouper 31 > 38 - ACHTER DE LENS IN BEAUVOORDE luthier TIM DUYCK - instrumentenbouwer 39 - FERM BEAUVOORDE - bakles & spelletjesnamiddag 39 - KREA-HAUS - van bubbelplastiek tot luchtzakjes ... 40 > 45 - HERITA - herfst in de schrijfresidentie LUUK GRUWEZ, prozaschrijver, essayist, dichter 49 > 53 - VAN BOERENMEISJE TOT KASTEELVROUW - d. 3 & 4 “De lotgevallen van Juliana Flyps en haar kasteelbewoners” auteur: Jef Ameeuw 55 - PAROCHIERAAD - KERKFABRIEK 55 - KAARTERSCLUB ‘NOOIT MOE’ 56 & 57 - DAGBOEK VAN EEN ONTWIKKELINGSWERKER GAMBIA - Inleiding - Johan Dezutter 61 > 64 - ER WAREN EENS … MUZIEK EN LIJSTJES - part 19 Dirk Boeten, DJ Vermant 65 & 66 - BEAUVOORDSE EVENEMENTENKALENDER januari-februari-maart ’22 - o.v.v. de coronamaatregelen 67 - SAMEN VOOR EEN BRANDVEILIG DORP # IkKnalZonderVuurwerk - Brandweer Westhoek-Veurne 67 - H O P L R - Via Hoplr ben je als eerste op de hoogte! 7, 20, 25, 30, 48, 54, 60, 68 SPONSORS die Beauvoorde en jouw aandacht verdienen! Zeevogels vliegen op en varen mee op de golven van de zeewind. ♫ ’De Noorderwind’ - Will Tura ♫ De coverfoto op je hoornvlies nodigt uit om uit te waaien op het strand en langs de vloedlijn. Warm ingeduffeld, haren in de wind … Alleen jij, met je gezin of viervoeter. De snijdende wind, het schurende zand, de zilte lucht smaakt op je lippen. Een kotter trotseert de storm en vaart koers naar zijn thuishaven, het ruim bol verse vis. Mensen op de vlucht in propvolle rubberbootjes; een riskante overtocht naar ’het beloofde land’ doorkruisen het gesprek. Volgen van het dravend hoefslagspoor: de door de pikeur gemende middellijn achtervolgt de sulky ... Honden rennen, verkennen, ontdekken en brengen hun baasjes in gesprek. Joggers lopen zich fit … Nagenieten bij een kopje warm … met zicht op zee. Met gloeiende wangen rijden we naar huis … onze thuishaven, ‘óns beloofde land’ … tegemoet. Voor je ligt een verse dorpsgazette, de wintereditie van 2021! Veel warmte en leesplezier! Het ga je goed! 3

- Onderhoud bank op het van Wilderodepleintje BP De houten zitbank op het pleintje is aan onderhoud toe. Het BP vraagt om deze bank te herstellen (bovenste lat van de rugleuning is rot en staat los). CBS Antwoorden CBS n.a.v. BP-vergadering van donderdag 02 september 2021 Uittreksel uit de notulen van de zitting van het college van burgemeester en schepenen van 25 oktober 2021 Aanwezig Peter Roose, burgemeester ; Anne Dequidt, Pascal Sticker, Jan Verfaillie, Jonas Bel, Guido Hoste, schepenen ; Joke Jonckheere, algemeen directeur Vragen van het bewonersplatform (BP) en antwoorden van het college van burgemeester en schepenen (CBS) - Zone 30 BP Het bewonersplatform wenst betrokken te worden bij de verdere uitrol van de trajectcontrole. CBS Het college zal niet nalaten om hierover met de het bewonersplatform te communiceren. - Kasteeldreef aanbrengen signalisatie BP Het BP vraagt wat het definitieve besluit is van het CBS. CBS De situatie ter plaatse zal verder opgevolgd worden. - Openbare verlichting Wulveringemstraat tussen nrs 6 en 8 BP Het BP vraagt dat de ontbrekende lantaarn terug op de oorspronkelijke plaats zou geplaatst worden. Het is daar gevaarlijk donker. CBS Fluvius werd gecontacteerd en zal de armatuur terugplaatsen - Onderhoud fietspad Gouden-Hoofdstraat BP Het BP vraagt wie verantwoordelijk is voor het onderhoud van dit fietspad CBS De UTD heeft inmiddels onderhoudswerken uitgevoerd - Banken hoek GoudenHoofdstraat en Kwadestraat, en tussen Driekoningen en Kwadestraat BP Deze banken werden toegezegd in 2019 bij besluit van het CBS (Advies van de technische dienst d.d. 1 april 2019) maar nog niet uitgevoerd. Het BP vraagt wanneer deze banken zullen geplaatst worden. CBS Het college betuigde inderdaad in zitting van 29 april 2019 zijn akkoord om op de gevraagde locaties, vast te monteren zitbanken uit de voorraad te plaatsen. Dit gaat hier wellicht om een vergetelheid. Opdracht wordt gegeven aan de UTD om de plaatsing op de korte termijnplanning te plaatsen. Opdracht wordt gegeven aan de UTD om de bank te herstellen. Werd reeds voor uitvoering opgenomen op de planning. - Petanqueveld BP Wanneer wordt de aanleg van het petanqueveld met een zitbank voorzien ? CBS Op heden kunnen we daar geen tijdspad voor opgeven daar de aanleg ervan enkel kan aangevat worden na goedkeuring door Onroerend Erfgoed. - Feestverlichting BP Het bewonersplatform vraagt om de kerstverlichting uit te breiden naar de dorpsstraten. CBS De opdracht voor levering en plaatsing kersverlichting loopt voor de periode 2019 – 2022 en kan bijgevolg binnen dit contract niet uitgebreid worden. - Herstel doorgang aan 1000poot BP Herstel muurtjes aan wegversmalling OC Caroline en basisschool 1000 poot CBS Via een sleuf zal nagezien worden hoe diep de onderliggende leidingen zitten, ten einde geen "accidenten" te hebben bij het mogelijks afbreken van de muurtjes en uitgraven ondergrond, zodoende deze kunnen opgevuld worden met teelaarde en beplanting. Het zal van de diepte van de leidingen afhangen of het technisch mogelijk is. 4

Traag verkeer met trajectcontrole "De verkeersveiligheid blijft een belangrijke bekommernis voor het stadsbestuur. De afgelopen jaren werden in meerdere dorpen experimenten opgezet om de geldende verkeerslimieten te laten respecteren. We moeten bekennen dat deze experimenten, met extra straatmeubilair of parkeervakken, niet altijd even succesvol waren. Ook na plaatselijk overleg en participiatie, bleek niet elke weggebruiker of aangelande tevreden met een te smalle of een te brede rijstrook" leidt burgemeester Peter Roose (Veurne Plus) in. Ook de handhaving in zones 30 was niet evident, omwille van een gebrek aan maatschappelijk draagvlak om bij overtredingen rijbewijzen in te trekken vanaf 42 km/uur. Het College van Burgemeester en Schepenen gooit het nu over een andere boeg en maakt gebruik van een nieuw decretaal kader om kleine snelheidsovertredingen (minder dan 20 km/uur) te bestraffen met een gemeentelijke administratieve sanctie (GAS). Deze GAS-boetes bedragen tussen de 53 EUR en 163 EUR, afhankelijk van de snelheid. Wie de snelheidsgrens met méér dan 20 km/ uur overschrijdt, zal nog altijd via de lokale politie of het parket een klassieke geldboete ontvangen. De handhaving zal gebeuren aan de hand van vaste palen met ANPR-camera's, die in een bepaalde zone de gemiddelde snelheid berekenen van het doorgaand verkeer in de dorpskern. Op die wijze, zal een laagvlieger - op elk moment van de dag - kunnen geregistreerd worden en direct beboet worden. Volgens burgemeester Roose is met de goedkeuring van het bestek in de gemeenteraad de eerste stap gezet om een private partner te zoeken die in de dorpen Aveka pelle, Beauvoorde, Bulskamp en Houtem (+ de Albert I laan) de nodige infrastructuur zal plaatsen, onderhouden en de noodzakelijke verwerkingssoftware ter beschikking stellen om de GAS-boetes te innen. De concessiehouder krijgt voor deze dienstverlening een vergoeding dat gelijk is aan een percentage van de vastgestelde overtredingen. Deze methodiek heeft als voordeel dat de stad niet zelf moet investeren in de infrastructuur. Het College van Burgemeester en Schepenen hoopt tegen het einde van 2021 een kandidaat concessiehouder te kunnen aanstellen, zodat de volgende stap, met name de uitrol in 2022, kan opgestarten. Volgende vergadering van het Bewonersplatform Beauvoorde OC Caroline donderdag 3 maart ‘22 20.15 u Iedereen welkom! Met vriendelijke groeten! namens het BP Eddy Vekemans, coördinator Yvette Goossens, secretaresse 5

Adam. G’eeële daagn lieëp Adam roend in zien’n blooëtn En stak pèèrn, druuvn en pesjn in ze moend. En at e vis en e bradde kieëkepooëtn, E droenk kerremèèk en e leefde stief gezoend. Uut de groend trokn workels, beeëtn en raapn Binst datn geeëtemèèlk en veel ves fruutsop droenk. Achter eetn gienkt ‘n e goe tuksje goan slaapn ‘n Ad gin probleemn en e bleeëf ie ossan joenk. Mor Adam loeërde nor ol die roare beeëstn Die beezieg woarn me keppe-keppe doeën. Dat speeln, dat wos vo nem en echte feeëste Suurtoe binst ’t drukke poariengsizoeën. Zeg God e je vo mien ook gin zo e beeësje Vo te speeln en te vrieën nor ertelust. ‘k Zien olle heeëlegodsjche nachtn oleeëne T is tiet daj ook mie liebiedoo ki blust. ‘k Gon e ki peinzn zei dien oedn vint do boovn ‘k Gon probeeërn da vannacht te arangeeërn Moje moe mie toen zeekerlik beloovn Oe ze d’r is, daj gie je karre nie go keeërn! ‘k Moeëtn e stiksj’ aaln uut je rebbekasse da go zeeër doeën, ‘k go je dus doeën slaapn. En morgen roln je n oogn uut nundr kasn Oe j go zieën wien dan ‘k weerol en esjchaapn. Ik kieëzn wel vor e voleediege verdoovieng Zei die sjchietr van e Adam en apropoo Morgn is ‘t ofiesjeel nuuze verloovieng Komt e glas drienkn en peist op e kadoo. E kwam wakker en mieëk ze spieërn losjes. Mo van ‘t versjchot sloegt’n achtroovr op de groend Da sjchepsl adde och heeëre mo twi bosjes, Da’s veel minder dan het zwien en dan ‘n oend. God zei streng: Dieën die ‘t kleeëne nie e gèèrt En gin vlienders in ze buuk voeëlt landn, is vo mien part ’t grooëte ook nie wèèrd en dorbie, j’ et gie toch ook mo twi andn!. De zunne slieëp en ’t wos doenker lik in ‘t duuvelsgraf, Oe ’t neeëstn vint an t’ eeëste wuuf e pieëper gaf. God keeëk toeë en vroeg, wuk peis j’ ervan? Pakt ol me rebn, zei Adam, en makt nog zukke wuuvn der van! Het trio Dirk Pauwels, zijn echtgenote Margriet Soetaert en Veronique Pylyser brengen samen Pop Up Pooweezie voor het voetlicht. Als kennismaking met hun taalcapriolen verwijs ik graag naar hun fb-pagina https://www.facebook.com/ groups/715385148817363. Onder de titel ’Beste moandagleezer’ krijg je van Dirk wekelijks een heerlijk stukje verse ‘pooweezie in nuuze taale’ op je bord. Daar vind je ook wanneer er optredens gepland zijn. In ‘De schakel’ van het Veurnse college schreef Eddy Bonte - aug. ‘21: “Kort na zijn pensioen, kwam de artistieke aard van onze oud-leerling Dirk Pauwels (promotie 1969) weer bovendrijven, nu op literaire wijze. Na zijn hertaling van evergreens in het Veurns, volgde zijn bundel “Van God, de Biebl, de Kerk' en ’n Paster”. 6 En nu is er “Kleurfotoos”: veertig gedichten over dieren: de katte, ‘n oend, ’n oarienk, de vienke, de kroaje, de vos, de vliender,’n oane, de puut, ’t keun … Alle portretten dragen Dirks handelsmerk: spitse humor. Ook de aftelrijmpjes zijn bijzonder geslaagd. En ook bij Dirk blijkt dat dieren en mensen niet ver uit elkaar liggen. Zo zit de “kameeliejong” in de politiek. …” ‘Kleurfootoos’ is de vierde dichtbundel van Dirk: 50 blz leesplezier in ons wondermooi dialect. Kostprijs 10 euro Verzending: 2 euro Interesse? … ook in andere uitgaven ... Contact - Dirk Pauwels 0479 96 87 68 of dirkpauwels@hotmail.com © fotocompositie - Sofie Van Biervliet

D J s 7 8630 Beauvoorde Een smaakvolle samenwerking tussen 058 29 91 31 - 52 04 41 Herita/Kasteel Beauvoorde & brouwerij De Plukker Bdrijf A egrieck mstraat 2b Beauvoorde 058 29 92 19 dameslingerie strandmode herennachtmode Ooststraat 48 8630 Veurne Tel. 058 31 32 77 Kapsalon Patsy dames en heren zonnebank Patricia Andries Gouden-Hoofdstraat 8630 Beauvoorde - (058) 29 80 86 7 G é J. Bellefroid schilderwerken Rozenbergstraat 9 3050 Oud-Heverlee uit sympathie

Wintertijd is meestal ook de tijd van verkoudheden, loopneuzen, hoesten, grieperige toestanden… Sedert twee jaar hebben we dan ook nog de niet onbelangrijke factor Corona, die een ernstige aanslag op onze luchtwegen kan veroorzaken. Daarom vond ik het belangrijk om dit keer één van de betere kruiden voor ons ademhalingsstelsel te bespreken. Geen echt inheems kruid, maar een mediterrane plant die sinds eeuwen in bijna elke moestuin zijn plaats heeft verworven. Thymus vulgaris of Echte tijm Vindplaats en herkomst In het gehele Middellandse Zeegebied op zonnige hellingen. Nauw verwant met de Wilde tijm (Thymus serpyllum). Er zijn meer dan 400 variëteiten beschreven. Groeit het vaakst op goed doorlatende, droge, kalkrijke of rotsachtige bodem; zon-minnend! Geschiedenis Echte tijm werd reeds in het Oude Egypte gebruikt bij het balsemen van lichamen. Ook voor het ontsmetten van tempels en openbare gebouwen. De Grieken gebruikten gerookte tijm tegen infecties. Griekse artsen (Hippocrates, Dioscorides, Theophrastus, Galenus) raadden tijm aan bij hoest, luchtwegenaandoeningen en wormen … Wilde tijm werd wegens zijn weerstand-verhogend effect ‘het antibioticum van het arme volk’ genoemd. Gebruikte delen Verse bloeiende toppen met afgeritste blaadjes Belangrijkste inhoudsstoffen Etherische olie: vooral Thymol en Carvacrol Flavonoïden, Triterpeenzuren, Fenolzuren, looistoffen, bitterstoffen, saponinen. Mineralen: natrium, kalium,calcium, fosfor, selenium, silicium, lithium, magnesium, mangaan, tin, zink. Vitamine C, bètacaroteen, riboflavine, thiamine, niacine. 8 Uitwendige toepassingen Spruw, aften, tandvleesontsteking, angina, sinusitis, neusverkoudheid, bronchitis, … Enkele druppels etherische olie mengen met een draagolie of vaseline om uitwendig aan te brengen. Wonden, ontsmettingsmiddel voor de huid, sneden, zweren, schimmelinfecties, artrose, artritis, jicht, jeukende huidaandoeningen, psoriasis, bij een ontgeurend voetbad, … Tijm wordt vaak gecombineerd met Eucalyptus radiata bij het opgietwater in de sauna! Dit geeft een enorme boost op de ademhaling, met betere zweetafscheiding als gevolg! Johan Dezutter Indicaties Orale inname bij ... aandoeningen van keel en luchtwegen, verkoudheden, Grippale aandoeningen, neusverkoudheid, Faryngitis, angina, sinusitis, strottenhoofdontsteking, heesheid, bronchitis, hoest, prikkelhoest, kinkhoest, astma, … Anorexie, indigestie, flatulentie, oprispingen, opgezette buik, verstoorde darmflora, krampen en kolieken. Ook bij vermoeidheid, zwakte, moeilijke concentratie, depressie, spanningshoofdpijn, migraine,…

Verwerkingsvormen Moedertinctuur, infuus, fijngemalen plantenpoeder, etherische olie, siroop, zalven of crèmes … Kan heel goed gecombineerd worden met tal van andere kruiden of producten, met gelijkaardige of aanvullende/ complementaire werking. Bijvoorbeeld: met Echinacea, propolis, vitamine C bij grippale toestanden of virusinfecties! Culinair gebruik Echte tijm is eetlust-bevorderend en spijsverterings-bevorderend! Het behoudt goed zijn smaak bij slow-cooking! Het is een essentieel onderdeel bij het samenstellen van een ‘Bouquet garni’ met laurier en peterselie. Wordt vaak gebruikt in soepen, sauzen, dressings, marinades, stoofpotten, bij vlees, bij wild en gevogelte, bij vis, in eiergerechten, enz ... Echte tijm wordt eveneens vaak verwerkt in boter, azijn, kaas, olie, dranken en likeuren. De echte tijmhoning is een weldaad voor keel en luchtwegen bij een kruideninfusie. Waarschuwingen Het gedroogde kruid is veilig bij normaal gebruik. Etherische olie niet gebruiken bij kinderen jonger dan 3 jaar. Inwendig gebruik van de etherische olie is niet zonder gevaar en moet steeds onder begeleiding van een ervaren therapeut gebeuren! Bij gebruik van etherische olie in zalven, crèmes, draagolie … maximale dosering 3 %! Besluit Het culinaire gebruik van tijm is heel nuttig en smaakvol! Het gedroogde kruid in een winterse kruidenthee ontsmet uw luchtwegen. Bij gebruik van de etherische olie laat u zich best bijstaan door een aromatherapeut of herborist! Een warme, liefdevolle winter aan allen, en houd u gezond! Johan Dezutter, Herborist - Fytotherapeut Boekhandel ‘t Ezelsoortje Wulveringemstraat 14 - Beauvoorde Bron: Groot handboek Geneeskrachtige Planten, Dr Geert Verhelst (2de druk) © bron tekening: Koehier (1887) via Wikipedia © foto wikispecies - portaal biologie 9

© postkaartenarchief - Karine Taillieu - Bulskamp Toekomst kerk Vinkem Stadsambtenaar Peter Debeir: “Gezien de huidige situatie inzake corona zal er dit jaar ter plaatse geen participatiemoment meer plaatvinden. Dit wordt uitgesteld naar het volgend jaar 2022. Dank voor jullie begrip!” Wordt vervolgd! Dit moeten we helaas on hold zetten. 10

- staand: Xavier Dehouck, Ria Fleurbaey, Luc Moermans, Roger Cooleman, Willy Tybergein, Marc Martens, Berdine Warlop, Gerard Top, Veerle Norman, Luc Herreman, Veerle Vanden Auweele, Luc Delancker, Mieke Ostyn, Dirk Vandecasteele, Monique Mol, Stefaan Sampers, Maurits Timperman - zittend: Daniël Pauwels, Viviane Maertens, Marc Segher, Maggy Duquesne, Lieve Lemahieu “Beste vrienden ‘De ogen zijn op ons gericht. Ze kijken naar ons. De ogen van wie? Wie kijkt er naar ons? De toeristen die naar ’t kasteeltje komen, die op een zaterdag of zondagnamiddag door het dorp wandelen. Zij kijken naar ons. De vreemdeling, Veurnenaar, Kortrijknaar, Genknaar of buitenlander die even één of ander expositie komt binnenwippen. Zij kijken naar ons. Maar ook de persmensen, de journalisten. Voeg daarbij persknipsels, … Maar ook verantwoordelijken, gezagdragers, ministers houden ons in de gaten. Kijk naar het bord!’ Dit zijn de woorden van Carol (Vandoorne) die hij neerschreef in een verhandeling in 1968. Het was een blauwdruk, waarin hij het had over het experiment Driekoningen, het experiment WulveringemVinkem, een experiment volledig op het platteland van de Westhoek. dit paleis van de wind, waarin bomen naar de einders sluipen, koren keuvelend aan gebeden, tijden even vogels zijn, dit paleis van de wind, waar woorden klei, een trage reiger, bezig met het wachten, daar staat het zwijgen open, en zijn de mensen weiger, verzonken in hun sloten. ‘Ons’ verduidelijkt Carol verder, zijn meer dan de vijf vrienden, ‘ons’ is zelfs nog meer: de VVV Veurne Ambacht, ‘ons’ is nu ook Opbouwwerk, de jongste stichting om onze westhoekgemeenten sociaal en cultureel verder op te bouwen. Hij heeft het hier ook over het restaurant en het café Driekoningen dat door die vijf vrienden aangekocht werd en waar 11 vriendelijkheid, netheid en blijheid moeten in acht genomen worden. Een jaar later, in juni 1969 werd de vzw Opbouwwerk IJzerstreek opgericht. Wie waren de eerste stichters? We lezen in de statuten: Rika Delooze, onderwijzeres; Denijs Cecile, huishoudster; Ryckeboer Margareta, huishoudster; Verplancke Hilda, huishoudster; Wullen Maria, huishoudster. Zij waren respectievelijk de echtgenoten van Carol Vandoorne, leraar; Walter Platevoet, tandtechnicus; Albert Hendrycks, architect; Raymond Pylyser, technisch ingenieur en Robert Decarne, timmerman. Het experiment Driekoningen of het experiment Wulveringem-Vinkem moet volgens Carol gedragen worden door enkele krachtlijnen opdat iedereen naar ‘ons’ zou kijken: De samenwerking en ook de medewerking van de dorpsgemeenschap. Dit is dan ook heel goed gelukt omdat de stichters

vanaf het begin de steun kregen van burgervader Michel Duron, van pastoor Demeester en van meester Lucien De Witte. Bij tal van activiteiten waren de dorpelingen present, ook o.a. voor het slapen in Vinkemkerk tijdens de tentoonstellingen. Het project moest gedragen worden door vrijwilligers, wat vandaag niet meer zo evident is. Er moest heel duidelijk een Vlaamse herkenning zijn. Belangrijk was de liefde voor het gesproken en geschreven woord. Wie herinnert zich niet de mooie poëtische zomeravonden in de Driekoningenschuur die vanaf 1975 georganiseerd werden en waar talrijke dichters ‘met prinselijke veder’ een podium kregen. Belangrijke dichters die het poëtisch project steunden en veel poëzieliefhebbers naar Beauvoorde brachten waren Tine Ruysschaert, Anton van Wilderode en Jan D’Haese. Fernand Florizoone was de dichter aan huis. Later verschenen dan geschreven gedichten aan ramen en in het straatbeeld. En uiteindelijk waren er de poëziewandelingen. De Snuffelhoek werd officieel geopend in mei 1990 onder de naam ‘Boekenboetiek’. In 1995 werd de tentoonstelling ‘dichter dan dicht is toe’ aangekocht. Die werd ondergebracht in Huize De Bryarde, het conciërgehuis van het kasteel, gehuurd van de Koninklijke Academie voor Nederlandse taal en Letterkunde en werd officieel geopend op 28 mei1993. Vanaf 1990 wordt gestart met de artiestenmissen, eerst in Izenberge, later in de kerk van Wulveringem. Dichters of woordkunstenaars lazen voor, al dan niet uit eigen werk terwijl de viering opgeluisterd werd door diverse zangkoren. Pastoor Frans Terrie, minnaar van poëzie ging de viering voor. Een tweede aandachtspuntje was de beeldende kunsten. De jaarlijks weerkerende zomertentoonstelling in juli en augustus heeft duizenden kunstliefhebbers naar Beauvoorde gebracht. In 1968 reeds werd werk getoond van betekenisvolle kunstenaars in de bovenzaal van het gasthof ‘Driekoningen’. Er werd geopteerd voor kwaliteitsvolle figuratie. Dat zal een constante blijven in het Beauvoords kunstgebeuren. In 1972 werd een beroep gedaan op de bekende kunstcriticus Jan D’Haese om de tentoonstellingen samen te stellen. In 1996 kwam Joost De Geest, beheerder van het kunstpatrimonium van het Gemeentekrediet als curator. Op een schitterende wijze heeft hij een vervolg gebreid aan het werk van Jan D’Haese. Daarbij werd steeds rekening gehouden met kwaliteit, figuratie en museale kunst. De laatste 4 jaar werd er naar vernieuwing gestreefd door ook meer hedendaagse, jonge kunstenaars aan bod te laten komen. Een derde constante is de grensoverschrijdende werking. ‘De grens is geen begrenzing’, schreef Fernand Florizoone. Opbouwwerk IJzerstreek heeft vanaf haar bestaan aandacht besteed aan de samenwerking met FransVlaanderen. Dit resulteerde in ontmoetingen met Noord-Franse gemeente- en stadsbesturen en met belangrijke Franse kun12 stenaars, zoals Vanhecke, Gadenne, Rouland, enz. Pierot Devos uit Bergues was het grote aanspreekpunt en fungeerde dikwijls als katalysator voor de samenwerking met onze zuiderburen. Met Aardenburg uit Nederland kwam een culturele uitwisseling tot stand, vooral op literair vlak. In 1972 werden de eerste loopwedstrijden georganiseerd onder leiding van Denis Lippens. Dit resulteerde in 1990 tot het organiseren van de gezondheidsmarsen en de tweedaagse Beauvoorde-Bergues en Bergues-Beauvoorde als hoogtepunt. In 1979 werd de toneelgilde St. Omaars opgericht. Het Plovikoor net zoals het toneel is ontstaan in de schoot van Opbouwwerk IJzerstreek. Dit illustreert eveneens hoe het gesproken en gezongen woord een belangrijke plaats innamen in het culturele denken van de vereniging. In 1987 werd voor het eerst een kerststallenwedstrijd georganiseerd. Dit zou verder uitgroeien tot ‘kerst in het dorp’ met de kerststallenwandeling. Een hoogtepunt van waardering voor het culturele vrijwilligerswerk in Beauvoorde kwam er in 2004. Opbouwwerk IJzerstreek werd door het ANV (Algemeen Nederlands Verbond) onderscheiden met de VisserNeerlandiaprijs als een terechte waardering voor een volgehouden belangeloze culturele werking. En of ‘ons’ het gehoord heeft! Dit Beauvoords mirakel is gangmaker geweest en heeft zeker tot voorbeeld gediend voor vergelijkbare initiatieven

in en buiten de Westhoek. De veelheid van dergelijke initiatieven in het Vlaamse land illustreren dit ten overvloede. Het arcadisch samengaan van cultuur en natuur heeft Beauvoorde bekend gemaakt in Vlaanderen en ook daarbuiten. Natuur en cultuur met de mens en het mysterie als centrale gegevens zijn de zachte waarden in deze gecommercialiseerde getechnitiseerde (sic) samenleving waar de druk van de media alles overheerst en waarin megaevenementen door enorme reclamecampagnes ondersteund worden. Niet toevallig is hier, in dit verstild en verinnerlijkt polderdorp, een culturele dynamiek ontstaan en gegroeid. De visie en de ondernemingsgeest van enkele cultuurminnende pioniers, samen met de niet aflatende inzet van die vele vrijwilligers uit het dorp en van ver daarbuiten hebben het mogelijk gemaakt, met karige middelen, om gedurende 52 jaar aan cultuuroverdracht te doen, om cultuur naar mensen te brengen en mensen naar cultuur. Hartelijk dank aan de stichters, en een grote merci aan jullie, vrijwilligers, voor de creativiteit en de jarenlange volgehouden inzet. Hierbij denken wij ook aan die vele medewerkers die er niet meer zijn. Sedert 1991 ben ik jullie voorzitter geweest. Met dankbaarheid, een glimlach en de herinnering aan jullie en de vele aangename uren die wij samen doorgebracht hebben neem ik maandag a.s. afscheid. Ik heb steeds geprobeerd mijn best te doen. Met een gedicht van Jozef Deleu, dat ik van hem toegestuurd kreeg, neem ik afscheid. Weggaan Je moet geen afscheid nemen Je moet het huis verlaten Zonder om te kijken Je draagt het warm en wakker Bewoont het ook afwezig Je moet geen afscheid nemen In door tijd verkleurde bladen Blijven woorden dromen Krachtiger dan daden In mei bloeien de bomen Ook de oudste boomgaard Staat in gloed Je moet geen afscheid nemen Je moet het huis verlaten Zonder om te zien J. Deleu” Toespraak n.a.v. het bedankingmaal in restaurant Driekoningen in Beauvoorde op zaterdag 13 november 2021 Marc Segher, voorzitter” Winter Als de lijstergrauwe morgen met ijle lucht mijn adem kleurt Als de schrome zon met moeë stralen moeizaam slechts de dag opbeurt Als nevelslierten en witte dauw kale naakte takken rijpt Als gure wind, snedig snibbig rode wangen knijpt Als weidse groene velden en grauwe vlakten ruilen voor een maagdelijk witte tooi Dan luiden priemend witte klokjes een nakend lente-emplooi. Ludo Coulier © foto - Stef Duron - Kasteeldreef - winter 2012 13

90 1926-2016 33ste Kaas- en Wijnavond zaterdag 12 februari ‘22 om 19 uur - OC Caroline Iedereen is er van harte welkom! Inschrijven kan tot zaterdag 5 februari 2022 bij Johan Franchois op tel.nr. 058 29 83 89 of via e-mail : johan.franchois-dewaele@telenet.be Onze leden krijgen nog een persoonlijke uitnodiging. Via onderstaande bankgegevens kan je je abonnement hernieuwen. het abonnement voor 2022 kost 10 euro * “Krijg je deze gazette gratis in je brievenbus? Of … nam je deze dorpsgazette mee bij een verdeelpunt? Ben je tevreden over de inhoud? Wil je een onderwerp bespreekbaar maken, neem gerust contact op. Wil je een extra bijdrage leveren? Dank je wel!” (*) abonnement geldig, mits ontvangen betaling vóór 10 maart ‘22 14

Binnen het Gewest Veurne behoren zes Beauvoordse gezinnen tot de winnaars van de “Spaar- & Winactie” die gehouden werd van 1 september tot en met 13 november ‘21. gezin Demolder - Chaerel gezin Gyssels - Vandecasteele gezin Hauspie - Wullepit gezin Heytens - Pieters gezin Joncheere - Casier gezin Naeyaert - Decroos Ze wonnen 10 € extra spaarkorting in hun online-portemonnee, die ze opnieuw kunnen gebruiken bij nieuwe aankopen bij de spaarhandelaars. Zo geniet je voortaan altijd van 5 % bij Torfs en JBC. Ook op de toegang in het zwembad van Nieuwpoort krijg je 5 % bondskorting. Voor 2022 krijg je 2 bonnenboekjes: dit van Veurne plus het boekje van Ieper en Poperinge. Maak er maximum gebruik van. Zo verdien je sneller je lidgeld terug. Met vriendelijke groeten Rita Hauspie Gezinsbond Beauvoorde wenst iedereen een gezellige Kerst en een gezond en gelukkig 2022! Johan, Dirk, Lieve, Renaat, Christophe, Isabelle, Rita de bestuursploeg van de Gezinsbond Beauvoorde duizendpoot ouderraad Een gezellige avond met je dorpsgenoten en zo onze school ‘1000 poot’ steunen? Dat kan! Neem er alvast je agenda bij en kruis zaterdag 19 februari 2022 aan. Naar jaarlijkse gewoonte schuiven we met z’n allen aan om te smullen van onze heerlijke spaghetti à volonté. We kijken ernaar uit om jullie te verwelkomen. Dit gaat terug door in OC Caroline vanaf 18 uur. Tot dan?! De ouderraad en het leerkrachtenteam van de ‘1000 poot’ Dit uiteraard onder voorbehoud van de coronamaatregelen. De zaal staat reeds vast, maar we zien wel wat de toekomst brengt. Karen Hauspie, voor de ouderraad 15

SAFCAM (DBYES) Salesian Formation Centre for Africa and Madagascar Don Bosco - Dagoretti Market Road, Nairobi, KENYA PO Box 2, 00502 - Karen, Nairobi, Kenya website: www.safcam.org e-mail: safcam@safcam.org december 2021 Beste familieleden, dorpsgenoten, medebroeders en vrienden, Hartelijke groeten vanuit Kenya in Afrika met weer wat nieuws van het afgelopen jaar… In januari van dit jaar 2021 hebben we, zoals de jaren voorheen, weer vorming gegeven aan de directeurs van de Don Boscohuizen in de Regio AfrikaMadagascar. Omwille van de coronatijd gebeurde het deze keer “online”. Begin februari heb ik zelf wat geproefd van die corona, maar het was gelukkig van korte duur en helemaal niet erg. Na een opname van een zestal dagen in een kliniek in Nairobi en na een week quarantaine in mijn gemeenschap kon ik mijn werk weer verderzetten zonder problemen. Nog in februari en in het begin van maart was er weer een vorming “online” voor een tamelijk groot aantal leden van de salesiaanse familie en leken die met ons meewerken. Het ging over het opvoedingssysteem van Don Bosco in Afrikaanse contexten. En zoals voor al onze vormingssessies gebeurde dit in het Engels en in het Frans. Op Pasen (4 april 2021), vierde ik met mijn gemeenschap de 40ste verjaardag van mijn priesterwijding. Dat was een gelegenheid om dankbaar terug te blikken op al die jaren van priesterleven. Het deed deugd ! Kort daarop kreeg ik een verrassende vraag van onze Algemeen Overste. Vanuit Rome vroeg hij mij of ik het “buitengewoon canonisch bezoek” in zijn naam kon doen in de salesiaanse provincie van ATE (Afrique Tropicale Equatoriale). Ik moest er wel wat over nadenken en daarrond wat bidden vooraleer een positief antwoord te geven. Uiteindelijk heb ik mijn “jawoord” gegeven voor die “dienst” die ik dan ook tegelijkertijd beschouwde als een “offer” (“service” en “sacrifice”). Binnen de congregatie, gebeurt dergelijk bezoek om de 6 jaar in elke salesiaanse provincie. Ondertussen was er al wel een andere vormingssessie gepland en die moest toch ook kunnen doorgaan, nl. een “online”-sessie over “Opvoeding tot liefde”, weer in het Engels en in het foto - met de medebroeders in Don Bosco Libreville, Gabon 16

een week in beslag genomen. Na het afsluiten van dit buitengewoon bezoek ben ik dan op 13 juli naar Nairobi teruggekeerd, en dit juist voor enkele dagen want ik moest me voorbereiden voor de volgende reis. Op 17 juli vertrok ik naar Rome om er verslag uit te brengen van het buitengewoon bezoek in ATE bij de Algemeen Overste en zijn raad. Ik verbleef een week aldaar. Vanuit Rome vloog ik op 24 juli met jeugdverantwoordelijken in Sarh, Tsjaad Frans. Dit gebeurde in de periode van half-april tot half-mei. Daar ik moest vertrekken voor dat buitengewoon bezoek in ATE, nam mijn medebroeder François het roer in hadden zodat alles toch zo normaal mogelijk verliep. Ik vertrok op 30 april naar de salesiaanse provincie van ATE die bestaat uit 5 landen : Kameroen, Gabon, de Centraal-Afrikaanse Republiek Tsjaad en Equatoriaal Guinea. In deze aangegeven volgorde bezocht ik de huizen van Don Bosco. Maar er kwam nog een zesde land bij, nl. Togo in AFO (de salesiaanse provincie van Afrique Francophone Occidentale), omdat dààr novicen en filosofiestudenten zijn die toebehoren aan ATE. Tijdens het bezoek in al die landen was het nodig een persoonlijk gesprek te hebben met elke medebroeder. Daarbij kwamen ook nog de ontmoetingen met de groepen van de salesiaanse familie, met de leken die met ons meewerken en met jongeren waar dit mogelijk was. Het hele bezoek heeft twee maanden en naar Brussel : het was het begin van een mooie vakantietijd in België. De Algemeen Overste gaf me wat extra vakantietijd na dat buitengewoon bezoek ; ik bleef in ’t land tot 7 oktober. En ik heb er echt van genoten ! ’t Was zeer aangenaam bij de familie te zijn, bij medebroedes, bij vrienden en kennissen. Gelukkig was het toen ook wat rustiger i.v.m. de corona. Dankzij enkele weldoeners, familie en vrienden in België, was het mogelijk om een kleuterschool te steunen in het bisdom Kabgayi (Rwanda). Deze school voor arme kinderen in het binnenland wordt ter harte genomen door een oud-leerling van Don Bosco. De ouders en de kinderen zijn heel dankbaar voor de aangeboden hulp. Op 8 oktober kwam ik dan weer aan in Nairobi om mijn werk te hervatten : de batterijen waren ondertussen goed opgeladen en ik kon onmiddellijk aan de slag gaan! Er was dan al een eerste ontmoeting in ons huis hier : een vergadering van de regionale commissies voor vorming en jeugdpastoraal. Op 3 november vertrok mijn medebroeder François, waarmee ik 3 jaar lang goed heb samengewerkt voor de permanente vorming in de Regio. Hij beëindigde zijn dienst en keerde terug naar zijn salesiaanse provincie van Zuid -Afrika. En zo moest ik nu wat alleen “boeren” voor die vorfoto - met medebroeders van Bata, Equatoriaal Guinea 17

foto - met de Zusters van Don Bosco in Lomé, Togo ming ... in afwachting dat een andere medebroeder mij komt bijstaan. Van 9 tot 12 november was er dan de vergadering van de provinciaals van alle salesiaanse provincies van Afrika. Dat gebeurde in het provincialaat van Don Bosco, in het centrum van Nairobi. Ik nam er ook aan deel want ik kreeg de taak van secretaris toebedeeld. Daarna begonnen we weer met onze vormingssessies “online”, van half november tot half december. Het ging dan over “Don Bosco - opvoeding - jeugdpastoraal”. Eind november-begin december kon ik ook zelf nog bezinningen geven (online) voor de Vrijwilligsters van Don Bosco, hier in Kenya. En dan van 9 tot 15 december kon ik mijn jaarlijkse retraite doen hier in ons eigen huis van Don Bosco. Tot daar de activiteiten van dit afgelopen jaar 2021. Hou de moed erin ondanks alle beperkingen rond corona! Moge er ook foto - met de provinciale raad van ATE, in Yaoundé, Kameroen 18 echte vrede komen in de wereld ! Er zijn nog steeds zoveel haarden van geweld en oorlog : hier bij onze buren in Ethiopië, maar ook elders in Afrika en in de hele wereld. En toch mogen we de moed niet verliezen! Moge Gods menswording er ons weer toe aanzetten om echt “goede” en “schone” mensen te zijn! Mensen die “rechtop” blijven staan en anderen helpen! Elke mens is geroepen om “beeld van God” te zijn. In zijn menswording heeft Jezus dit heel duidelijk getoond. We zijn allen uitgenodigd om meer en meer op Hem te gelijken en liefdevol samen te leven met elkaar. Aan jullie allen wens ik een vredevol kerstfeest en een gelukkig 2022! Camiel Swertvagher, sdb.

foto boven - afsluiting van het buitengewoon bezoek in ATE, Yaoundé, Kameroen foto midden - regionale commissie van de vorming, Nairobi, Kenya foto onder - Vergadering van de provinciaals van Afrika in Nairobi, Kenya 19

De Beauvoordse Dorpsgazette IBAN BE22 0011 4920 2547 BIC GEBABEBB Elke steun is welkom! Dank je wel! www.adviesvdb.be 0477 40 49 73 EPB & Veiligheidscoördinatie antoon.vandenberghe@telenet.be energieadvies Onledegoedstraat 37 8800 Roeselare www.apotheekbulskamp.be begeleiding advies respect zorg Vandecasteele Dirk Bulskampstraat 94 8630 Veurne 20

Op 9 oktober organiseerde de Gewest Gezinsbond i.s.m. Gezinsbond Beauvoorde de herfstsmoefeltocht. Op deze tocht waren 200 volwassenen, 57 kinderen en 28 medewerkers aanwezig. Het mooie herfstweer maakte van deze avond een super mooie wandeling met start aan het OC Caroline via de Gouden-Hoofdstraat en de Wulveringemstraat naar het kasteelpark waar iedereen kon genieten van een lekker aperitief. Eens buiten het park genoot het gezelschap van de omgeving in de Kasteeldreef en belandde mondjesmaat bij de familie Robrecht en Maria Debaillie-Vandenberghe voor een lekker soepje. Daarna ging het verder zuidwaarts tot op het einde van de Boonakkerstraat. Richting dorp in de Gouden-Hoofdstraat slaan de wandelaars linksaf. Langs de Vinkemkerk brengt de Zomerweg ons tot aan de hoeve van familie Johan en Marleen Naeyaert - Decroos . De heerlijke geur van de lekkere vol-au-vent met frietjes en groentjes kwam ons tegemoet. De tocht werd verder gezet tot aan het OC Caroline om af te sluiten met een taartje en koffie. Na nog een gezellige babbel ging iedereen tevreden naar huis. Rita Hauspie 21

Hello Beauvoorde den ben. Ja, de vraag van Stefaan moet ik met ja beantwoorden: de Beauvoordse gazette komt altijd toe, en ik lees ALLES wat erin staat. Mijn enige band zou ik bijna zeggen met mijn vertrekpunt en waar ik tenslotte geboren ben en opgroeide: kindertuin bij ‘ma mère’ Clara (1 jaar) en Juffrouw Blanche Notredame (2 jaar), lagere school bij ‘den ouden meester Witte’ (6 jaar), en dan die geschiedenis die te lezen was in de laatste nummers: waar Herman Missinne, Michel Top en Hugo Pyfferoen het over hadden, en de voetbalploeg, van Craye’s, via officieel dan Maurice Huyhe’s weide naar Veldes (blijkbaar vergeten in het vorig nummer) naar de weg naar Izenberge. En dan de tweewekelijkse tocht voor de verplaatsing, met de camionette van Leon en een paar auto’s, o.a. Valeer Valcke. Zo zijn we groot geworden. Ik zou wel nog een match willen spelen, maar: alleen in mijn dromen is dat mogelijk. Nu 10 000 km naar het Oosten toe, geniet ik van mijn oude dag. Met nog wel activiteiten allerhande, maar vooral met tevredenheid en dankbaar voor dat kleine begin dat toch wel wat potentieel had en zich heeft kunnen ontwikkelen. Net als ik verleden jaar schreef: ik vraag me soms af of ik nu nog Westerling/Beauvoordenaar ben of Oosterling/Hong Kong-er geworEn ik moet toegeven, ik ben geen van beiden, het eerste (niet meer) is stilaan geschiedenis ofte herinnering. En het tweede is een utopie (Chinees worden), maar dan toch, ik ben hier thuis. Laat ons beginnen met de taal: ‘welke taal spreek je het ‘best/ meest/liefst’ wordt me soms gevraagd. Best, wellicht West Vlaams/ Bachten de kupe’s. Maar dan de taal van 60 jaar geleden. Meest, Kantonees = Chinees dialect van Zuid-0ost China. Maar dan met een accentje waarbij me soms gevraagd wordt uit welke streek in China ik eigenlijk kom. Liefst: zeker Kantonees, want is het meest spontane en zelfs voor een weinig dingen de enige taal waarin ik me direct kan uitdrukken. En, belangrijk, de taal waarin ik nu het makkelijkst ‘kluchtjes kan vertellen’: alle Chinese moppen zijn woordspelingen, eigenlijk meer cultuur dan taal. Vertrouwen: persoonlijk, in sommige opzichten meer Oosters dan Westers. Bezoek aan de dokter bijvoorbeeld: meer vertrouwen in Chinese medicijnen met inbegrip van acupunctuur, dan Westerse met de vele neveneffecten van de medicijnen. Ook voor de dagdagelijkse gedachtegang en het gebeuren in het leven geeft de Chinese wijze me meer vertrouwen dan wat ik, (ja bijna) dagelijks, lees in Het Nieuwsblad! 22 De omgeving verandert wel degelijk je denk- en gedragswijze, zonder dat je het opmerkt. Je stelt de feiten vast! Eten en drinken: zal wel een probleem wezen! Ik kan dromen van de ouderwetse tafel thuis: hutsepot (op moeders wijze) in de winter, frieten met mayonaise en stoofkarbonaden (mijn moeder maakte zeker de beste!). Maar de Zuid Chinese huisgemaakte “dim sam’s” zijn toch hemels (ik leerde destijds dat we in de hemel rijst zouden krijgen met gouden lepeltjes), ik verkies ‘stokjes’. (Stefaan) verleden jaar zegde je me dat ik het nogal filosofisch aanpakte. Ben een beetje in dezelfde val getuimeld geloof ik. Maar kom, ik ben wel van Beauvoorde, maar voel me toch meer Hong Kong-er vandaag. Tenslotte 1943-1962 tegenover 1969-2021 maakt 24 tgv 66%. (De studententijd was verdeeld: Brussel, Namen en Leuven.) En het verschil is toch zo groot dat ze moeilijk in elkaar overvloeien. Toch kan ik nog dromen van sneeuw en ja, van hutsepot. Maar dromen zijn kort en bedrog, zegde men. Ik voel me hier thuis. En mag ik op verleden jaar terugkomen: ook veiliger in deze corona-tijd. Ik wens alle oude en nieuwe Beauvoordenaars, (want als ik namen lees, is de meerderheid me onbekend) een Zalig Kerstfeest en veel goeds voor 2022. Ferdinand Bouckhout

De foto’s boven van half november tijdens een kleine conferentie bij mij thuis met een 20-tal personen. Ik kreeg bezoek van mijn studenten, een groepje van een 12-tal klasgenoten uit de jaren 1990’98. Het meisje op de foto was die dag jarig. Sorry ... ‘mevrouw’, moeder van 3. Twee dagen later mocht de ‘man’ op de foto de verjaardag van zijn priesterwijding als Franciscaan vieren. Op 2 december ging ik een glas drinken met vrienden. Het was ‘Palm’: rode letters op het glas. We vierden de speciale datum 20211202: het jaar 2021, de 12de maand, 02de dag in beide richtingen te lezen. In het Chinees schrijft men nl. de datum: jaar-maand-dag, in deze volgorde. Is uitzonderlijk dat dit van beide richtingen net hetzelfde is. Dus: moet gevierd worden!!! Denk nu niet dat we alleen feesten, eten en drinken. Maar, … we nemen het leven langs de goede kant, ondanks covid. 23

school@platteland voor 5 en 6 4 oktober * De poedermelk voor onze kalfjes maken, meten, wegen en berekenen. * Het verschil tussen magere, halfvolle, volle en verse melk zit hem in het percentage vetgehalte. Proeven we het verschil? * Over de vier magen van een koe en de weg van de melk ... Een enthousiaste bende op de boerderij! 12 oktober We hebben vandaag de schrikdraad in de weide gecontroleerd op mogelijk verlies van elektriciteit ... geleiders en isolatoren? Ooit al van gehoord? De kinderen van klas 5+6 weten er alles van … 25 oktober De laatste keer van de reeks school@platteland. De kinderen mochten hun ouders rondleiden op de boerderij en uitleggen wat ze allemaal leerden. Groot enthousiasme en brede glimlachen van zowel de kindjes als van de ouders/ grootouders. - van boven naar beneden - links - Sofie Roose - Jane Dequeecker - Vienna Fieu - Renco Devos en Noé Hoedt rechts - Sofie Roose en Noé Hoedt - Renco Devos - Mauriz Bruneel - Renco Devos - Noé Hoedt - Vienna Fieu - Bas Cools - Remco Dever 24

RESTAURATIEBLOG behanglagen als jaarringen van een bewoningsgeschiedenis Behangpapier verschaft niet alleen kennis over leefruimtes, moderniseringen en heersende modes, het vertelt ons ook veel over bewoners. Wat was hun persoonlijke smaak en financiële draagkracht? Omdat behang vaak vrij nauwkeurig kan worden gedateerd, is het van grote betekenis voor bouwhistorisch onderzoek. Nieuw behang is vaak op oud behang geplakt. Zo ontstaan er in de loop der jaren behangpakketten. Die zijn vergelijkbaar met de verflagen die tijdens een kleurenonderzoek tevoorschijn komen. De lagen zijn te lezen als jaarringen van een bouw- en bewoningsgeschiedenis. de Ridderzaal De Ridderzaal is de oudste en zonder twijfel meest imposante ruimte van Kasteel Beauvoorde. In de 17de eeuw was het de leefkamer van de familie de Bryarde. Het was Arthur Merghelynck die deze ruimte tot Ridderzaal doopte. Hij plaatste er harnassen als decoratiestukken en maakte zo indruk op zijn gasten. De zaal moest de indruk wekken dat het kasteel een perfecte reconstructie was van het verleden, maar ook een plek waarin werd geleefd. Merghelynck deed gerichte aankopen om zijn kasteel te decoreren. Het 17de-eeuwse goudleerbehang was één van de items die Merghelynck op de kop kon tikken. Goudleerbehang was op het einde van de 16e eeuw de nieuwste trend op het vlak van wandbekleding. Het verving geleidelijk aan de wandtapijten in de huizen van de rijke burgerij. Het behang paste perfect bij de luxueuze look die Merghelyck wilde geven aan de ontvangstruimte voor zijn gasten. De onderzoekers maakten de na26 gels en nietjes in het behang voorzichtig los met fijne tangen en een koevoet. Vervolgens wrikten ze de lijmlaag tussen leder en wand los met een spatel. Bij sommige vellen moesten de naairanden worden doorgesneden. Bij het wegnemen van het goudleer ontdekten de onderzoe© foto - Veerle Vercammen - via Herita

groene behanglaag doen vermoeden dat het goudleder al een keer eerder werd afgenomen. Het goudleer bevond zich ook achter de lange bank bij het raam. Bij het wegnemen ontdekte men dat het behang aan de bank was bevestigd achter houten planken en vastgemaakt met nagels en lijm. Het gebruik van lijm bracht een grote schade aan de picturale laag van het goudleer. kers dat de muren vroeger waren bekleed met een gebloemd groen behangpapier in de stijl van de Arts and Crafts Movement (1880 – 1900). Onder dat groene behangpapier bevond zich een ander met blauw en rood gebloemd papier. Achter de lambrisering, van de grond tot aan de vensterbanken, vonden de onderzoekers behang met een dessin van imitatiehout. Reeds bestaande resten van het goudleder op de Alles werd genummerd ingepakt in zuurvrije dozen met tussenliggende bescherming van PEschuim en Tyveck. Het behang werd per wand ingepakt. Op de dozen werd genoteerd van welke wand het behang afkomstig was. de Fumoir Ook in de Fumoir (rookkamer) moest behangpapier worden verwijderd links van de schouw om vertakkingen van de zwam te behandelen. Het behang, met leeuwen als motief, dateert uit de 19de eeuw en werd door Merghelynck nog zelf berookt. De rokerskamer bevindt zich aan de oostelijke vleugel en werd in 1879 door Merghelynck heropgebouwd. Ze werd onderverdeeld in twee smalle ruimtes: de Rookkamer en de Boudoir. In de rookkamer zaten de mannen na een heerlijke maaltijd bijeen om na te praten, te roken of gezelschapsspellen te spelen. De afname van het papier ging vrij eenvoudig. Door het vocht was de kleefkracht van de lijm grotendeels verloren gegaan. Enkel centraal zat het behang nog hardnekkig vastgelijmd. Hier werd het papier via fijne verneveling gecontroleerd bevochtigd met gedistilleerd water. Na enige tijd kwam ook hier de verlijming los en kon het behang worden afgenomen. De friezen boven en onder werden losgesneden en afzonderlijk afgenomen. Ook hier werd alles genummerd en zorgvuldig bewaard. Artikel via Sieglinde Steenkiste - onthaalverantwoordelijke - © foto’s - Veerle Vercammen - via Herita 27

zondag 3 oktober 2021 Eindelijk eerste communie! Na zoveel corona-uitstel kwam het er toch van. De 9 kinderen die inmiddels in het tweede en derde leerjaar zitten, maakten er een mooie viering van. Priester Bart zag dat het goed was ! - achteraan: Laura Roose - Edward Vanraes - Sil Dezeure - Lize Secq - Yvonne Bruneel - vooraan: Baptist Dezeure - Daan Cools - Tuur Defever - Sien Vermeesch 28

is het jaarthema voor ’21-’22 We staan er niet altijd bij stil, maar in de Chiro doen we de dingen heel bewust samen, en niet alleen. Door samen te werken, delen we onze energie met elkaar. Meer zelfs, we wekken nieuwe energie op en geven elkaar impulsen. Elk met ons eigen engagement en onze motivatie laten we de Chiro iedere keer opnieuw stralen en dat mogen we dit jaar extra waarderend in de kijker zetten. 29

“Mijn passie voor muziek begon op mijn veertiende, toen ik mijn eerste gitaar kocht. Ik begon het instrument te analyseren en raakte zo geïntrigeerd door de bouw van het instrument. Ik koos er voor de toelatingsproeven ‘instrumentenbouw’ aan het conservatorium van Gent te doen omdat ik een hogere studie wou volgen in muziek. Mijn voorkeur ging uit naar de traditionele gitaarbouw. Na mijn Mastergraad met onderscheiding te hebben behaald koos ik ervoor om een eigen instrumentenbouwatelier op te richten en koos als locatie het charmante kunstdorp Beauvoorde. Ik bouw en restaureer hier klassieke gitaren op traditionele wijze (schaven, beenderlijm, touw en spieën, Franse politoer, etc.) maar met een moderne visie.” Sinds de lente van 2021 is het atelier van Tim verhuisd van Wulveringemstraat 14 naar een ruimere locatie in de GoudenHoofdstraat 26. Openingsuren vrijdag - van 15.30 u > 18 u zaterdag - van 13 u tot 18.30 u zondag - van 13 u tot 18.30 u bij voorkeur op afspraak: timduyckguitars@gmail.com © foto’s links - Stef Duron © foto Tim Duyck 31

VOORAF Zijn Beauvoordeverhaal begon op pinkstermaandag 21 mei ‘2018 met de officiële opening van het atelier in de Wulveringemstraat 14. De locatie was op het gelijkvloers aan de rechterkant in de vroegere jongensschool die Herita toebehoort. Die ging van start in de Onze-Lieve -Vrouw-Hemelvaartkerk tegenover het kasteel Beauvoorde. Na het welkomstwoord door Johan Dezutter en een korte inleiding door Tim genoten de genodigden van een gitaarconcerto van Iben Naessens. (rechts op de foto - © Stef Duron) Tim en Iben ontmoetten elkaar tijdens hun studententijd. Iben bespeelde voor ons twee gitaren, door Tim gebouw. Het betrof de eerst-gebouwde én de toen meest recente klassieke gitaar van Tim. Daarna kwam freelance journalist en tekstschrijver Marc Dejonckheere uit Zonnebeke aan het woord. De mystery guest op deze opening was niemand minder dan Willem Vermandere. Daarna volgde nog een gemoedelijke receptie en een interessant bezoek aan ‘t Ezelsoortje van Johan Dezutter en het instrumentenatelier van Tim. Een ideale match waarbij ze elkaar aanvulden betreffende de instrumentenbouw én het bespelen ervan. Interview Tim Duyck (°1992) Stef Duron Om klokslag 11 uur op Vinkemkerk komen we allebei toe op de afspraak in de Gouden-Hoofdstraat huisnummer 26. Zaterdagochtend 11 december, na dagen van somber weer met regen en storm, … eindelijk de zon op je rug voelen doet deugd. Tim laat me via de gang binnen in zijn nieuwe atelier met zicht op de Vinkemstraat. Het zonlicht valt binnen en brengt alle kleuren tot leven. De inrichting straalt rust uit. Eén muur hangt vol met gitaren. Binnen welke tijdspanne kan je een gitaar bouwen, Tim? Doorsnee bedraagt dit 350 uren, vanaf de houtkeuze tot en met het leggen van de eindvernislaag en het monteren van de snaren. Dat kan wel variëren. Dat kan iets korter zijn ofwel iets langer, afhankelijk of het een nieuw model betreft, waarvan eerst nog een ontwerp moet gemaakt worden. Een gitaar bestaat uit veel laagjes fineerhout Tim brengt me in een kamer waar het houtfineer gestockeerd ligt met o.m. het fel gegeerde en zeldzame mahoniehout van wel 150 jaar oud met zijn prachtige tekening dat dienst doet om er de rugzijde van de gitaar mee te maken. Voor de rug van een gitaar lijmt (epoxylaag) Tim 3 lagen met een dikte van 0,7 mm samen: twee lagen gewoon mahoniehout die samen met de buitenste laag met de prachtige tekening een samengesteld fineer van 2,1 mm vormen. (zie foto’s op volgende pagina) © foto Stef Duron - .Marc Dejonckheere, Johan Dezutter, Tim Duyck, Iben Naessens en Willem Vermandere Omdat epoxy in het hout dringt, maakt het de verlijming en het hout nog harder en voorkomt dat het hout vochtig wordt en zou barsten. Want hout is een hygroscopisch (vochtopnemend) en anysatropisch (de eigenschappen zijn niet in iede32

re richting dezelfde met betrekking tot absorptie, brekingsindex, geleidbaarheid, treksterkte, etc.). het gitaarfront kan maken. Hoe hoger in de bergen een boom groeit, hoe minder hij daar groeistoffen kan opnemen, en hoe dichter de jaarringen zijn. Daardoor kan je het fineer dunner maken om een bepaalde klank te bekomen. Het fineer van een fijnspar of ceder uit de Alpen met bredere jaarringen zal dikker gemaakt moeten worden om dezelfde klank te krijgen. Het atelier houdt Tim zo stofvrij mogelijk om de vernislaag van zijn uitgestalde gitaren te beschermen. Een vernislaag kan aangetast worden door stof, zeker de gepolitoerde. Het politoeren gebeurt bij mij op een historisch correcte manier van vernissen waarbij ik met gellak, alcohol en een beetje olie laagje per laagje over een tijdspanne van 3 weken aanbreng. Het is een heel fragiele vernis. Ik gebruik ook synthetische vernissen, die met een spuitpistool worden aangebracht. Polyeruthaan kan beter tegen stof. (© foto’s fineer & machines - Stef Duron) Stoflockers zorgen ervoor dat een ruimte stofvrij blijft, maar dit is hier niet de bedoeling. Dit is wel zo in het bedrijf Maene in Ruiselede waar ik werkzaam ben. Ik sta daar in voor de eindcontrole (PTA : pianotechnische-afwerking) van historische instrumenten: piano’s-forte, clavecimbels, … Het gaat wel om nieuwbouw-piano’s. Het mechanische gedeelte, de globale assemblage en het speelvaardig maken van de piano’s behoort hoofdzakelijk tot mijn takenpakket. Een piano is een pak complexer dan een gitaar. Omdat in mijn vorig, klein atelier (© foto - Tim Duyck) in de Wulveringemstraat ook mijn machines stonden, vormde het stof een groot probleem. Daarom koos ik voor de huidige locatie waar ze in een afzonderlijk lokaal zijn ondergebracht. Een gitaar is fragieler, heeft slechts 6 snaren in tegenstelling tot een robuuste piano, die zwaarder en solider is. Als luthier moet ik met veel meer zaken rekening houden: het hout is veel dunner. De diktes van de gelamineerde zijkanten en vooral van de gitaarfronten en de binnenste balkjesconstructie die op hun beurt nog verschillen in lengte, hoogte en dikte; dit alles samen bepaalt de klank. (© Tim Duyck - foto rechtsboven) Hoe dikker de gitaarwanden, hoe warmer de klank? Hoe dichter de jaarringen van het gebruikte hout op elkaar staan, hoe stijver het hout is, hoe dunner je 33 Dit bepaalt mee het gewicht van het instrument, want hoe lichter een gitaar weegt, hoe comfortabeler voor de gebruiker. Een zwaar instrument is té vermoeiend om te bespelen. In de praktijk wordt het front in drie lagen in een vacuum-zak plat geperst en nadien bol getrokken tot een koepelvorm, die de totale stevigheid in de hand werkt. Aan de binnenkant van het front houden balkjes die met een mal dezelfde bolvorm krijgen het front in de gewenste koepelvorm. Het komt neer op nauwkeurig werken tot op een honderdste deel van een mm. Het front moet uiteindelijk ‘als een doosje’ klikken in de omtrek van de tekstvervolg op p. 36

Een luthier werkt overwegend niet uit winstbejag, terwijl dit bij een fabriek wel het geval is, m.a.w. meer kwantiteit dan kwaliteit. Hoeveel gitaren vervaardig je zo per jaar? zijkanten . De bolvorm van het front bepaalt ook de hoek waarmee de hals aan de gitaar bevestigd wordt, wat op zijn beurt bepalend is voor het correct spannen en de trekkracht van de snaren. Het is dus tijdens de opbouw constant anticiperen op de volgende stap … Wat een hele uitdaging is. Ik zie hier twee gitaren waarvan het front geen centrale klankopening heeft. Ik werk met metalen snaren omdat die een heel andere klank geven: veel meer volume, veel meer speelcomfort voor de muzikant. Dit model is bedoeld als ondersteunend instrument voor de gebruiker. De klank van een klassieke gitaar komt via de ronde opening in het front naar de toeschouwer toe. Wanneer de muzikant de klank naar zich toe wil brengen, dan zou die opening van positie moeten veranderen. Dit pas ik toe op het nieuw model met een opening aan de zijkant waardoor de klank naar de speler toe komt. En om toch wat klank naar het publiek te brengen, is er onderaan een quasifrontopening bij gemaakt. Het front mag nu aan de binnenkant met een kleiner aantal balkjes stevig gevormd worden, omdat het ‘klankgat’ verplaatst is. Een opening is een fragiele plaats. Door die afwerking win je zogezegd oppervlakte waardoor de klank zich binnenin beter en volledig kan verspreiden naar de twee nieuwe openingen. (foto boven) Een ambachtelijk gemaakte gitaar is een heel ander instrument dan de exemplaren die in een fabriek aan de lopende band gemaakt worden. Een luthier kiest de houtsoorten en combineert die kundig op het vlak van de jaarringen, dikte en hardheid. Bij voorbeeld is mahonie dichter dan een esdoorn en zal dus dunner gemaakt kunnen worden. Het is specifiek maatwerk. Tim geeft het voorbeeld van een conservatoriumstudent die met een fabrieksinstrument werkte. Van nature waren zijn handen kleiner dan normaal en had hij moeite om tijdens het spelen zijn vingers voldoende te spreiden. Om dit op te lossen maakte Tim voor hem een gitaar op maat waarvan hij de snaar- en mensuurlengte verkleinde en de frets dichter bij elkaar kwamen te liggen. Zo kon hij comfortabeler spelen. In een fabriek is dit onmogelijk omdat alles standaard gemaakt wordt. 36 Zelf heb ik een trage uitvoer: drie tot maximum vier gitaren per jaar. Een fabriek produceert er duizenden per week. Ik werk liever langer aan een gitaar waardoor de kwaliteit hoogstaand blijft. Door alles manueel uit te voeren heb ik meer voeling met mijn instrument in opbouw. Ik gebruik handgereedschappen zoals schaven, beitels, e.d. Mijn houtmachines gebruik ik als ondersteuning van mijn handwerk. Zelfs de vorm van de gitaarhals is volledig handmatig opgebouwd en afgewerkt. Op die wijze blijft het een ambachtelijk product. Je steekt een deel van je ziel in het instrument. Ja, dat is ook de bedoeling. Elk instrument is een uniek stuk. De modellen bleven tot nu toe ongeveer hetzelfde. Nu ben ik daar van afgestapt. Door het gebruik van nieuwe houtsoorten en andere inleg creëer ik momenteel een nieuwe reeks unieke gitaren. Ik zie hier aan de muur een gitaar hangen met een bredere hals. Voor mijn masterproef tijdens mijn opleiding in het conservatorium ontwierp ik mijn eigen gitaar. Wat ook de start betekende voor mijn creativiteit. Een bredere hals was nodig voor een zevende snaar: een extra bassnaar, een lage si. Normaal gaat een gitaar tot de lage mi. Die lage si biedt je de mogelijkheid om stukken uit de barokperiode te spelen, die normaal voor de luit bedoeld waren. Hier ligt nog een luit in opbouw, op vraag van een klant die momenteel wat afstand heeft genomen. Daardoor blijft de afwerking nog on hold. Ik stak er al heel wat tijd in om het corps te bouwen.

(© foto rechts - Stef Duron) Ze hadden een ander repertoire. De mensen kregen meer interesse voor de romantische De afwerking krijgt zeker een vervolg. Een luit heeft meer snaren dan een gitaar en wordt hier en daar ten onrechte als de voorloper van de gitaar genoemd. Van 1600 tot de barokperiode (1700) werd de luit het meest bespeeld. De luit wordt zeker nog bespeeld. gitaar omdat die minder snaren telde dan de luit en daardoor gemakkelijker te bespelen was. Een luit kan van 11, 16 tot 24 snaren hebben. De vorm van de romantische gitaar doet mij denken aan vrouwelijke vormen … Het heeft niks met anatomie te maken. En ook niet om op je dijen te laten rusten. Het gaat hier eerder om het vergroten van het volume. In de barokperiode speelde men meestal alleen. Nadien werden er ensembles en kamerorkesten gevormd. Daardoor was er meer volume nodig. (© Wikipedia - schilderij - barokgitaarspeelster - Johannes Vermeer - Delft) Na de barokgitaren kwamen rond 1800 de romantische gitaren in beeld, waarvan ik er een zestal heb gemaakt. (© foto onder - Wim Duyck) Vandaar dat ze de gitaar groter gemaakt hebben. Qua volume kennen we de viool, de altviool, de cello en de contrabas. Ieder instrument heeft zijn eigen functie. De ensembles – kwartet of kwintet – samengesteld door die verschillende instrumenten met eigen typische klank produceren samen een volle klank. In de belle-epoque kwamen de concertzalen in opmars en was er meer volume nodig. Bij de Steinway-piano – werden de snaren gekruist en gebruikte men gietijzeren frames om alles veel steviger te maken. Daardoor kon er meer spanning op de snaren gezet worden. Daarna kwamen de grote concertvleugels om nog meer volume te creëren. Aan de muur hangt hier een barokgitaar met natuurlijke snaren die samen met de luit bestond. In de gitaarwereld is net hetzelfde gebeurd. Bij symfonische orkesten hoorden gitaren die meer volume konden geven. Ze werden dus groter en dikker, puur ten gunste van het klankvolume. 37 Toen bestonden er nog geen micro’s en klankversterkers. Stalen snaren op de gitaren gaven nóg meer volume. Wat ik nu opbouw zijn steelstrings, die een scherpere klank geven. Ik ben linkshandig. Is het voldoende om de gitaar te wisselen van kant en de snaren andersom te monteren? Zó eenvoudig is dit niet. Constructief is dit een heel andere gitaar. De gitaar wordt in zijn geheel letterlijk omgedraaid’ Hem gewoon fysisch omdraaien voldoet niet. Belangrijk én interessant om weten is dat een gitaar een bas-kant en een discant-kant heeft. Discant is een muziekterm om de hoge tonen aan te duiden. Tegenover discant staat bas, waarmee de lage tonen worden aangeduid. Bij het frontzicht op een gitaar ligt de bas-kant links en de discantkant rechts, m.a.w. de klank van de snaren verhoogt van links naar rechts, van laag naar hoog, van dikkere snaar naar fijne snaar. De drie fijnere snaren (discant-kant) moeten harder aangespannen worden dan de eerste drie. Dat betekent dat die zijde van de gitaar steviger moet gemaakt worden met aan de binnenkant hogere balkjes. Met deze uitleg weet je dat het niet voldoende is om de snaren gewoon te wisselen voor iemand die linkshandig is. Bij de massaproductie in een gitarenfabriek heeft iedere werknemer op de duur zijn eigen specialiteit en is dus één van de schakels in

het opbouwproces, terwijl een luthier ambachtelijk werkt en van zijn gitaar - vanaf de keuze van het hout tot de finale afwerking - een uniek instrument maakt. Als luthier heb ik een enorme vrijheid. Ik kan kiezen of ik een gitaar of evengoed een luit of een ander snareninstrument maak. Ik hang niet vast aan een bepaalde taak. Ik kan doen wat ik wil. Dat is voor mij het leuke aan het zelfstandig gitaarbouwer zijn. gitaar. Ik zou het dubbele kunnen vragen, maar dat doe ik niet, uit respect voor anderen. Ik doe dit ná mijn stresserende dagtaak als zelfstandig beroep liever dan bvb. op reis gaan of op café gaan. Al doe ik dat laatste uiteraard wel ‘ns met vrienden. Mijn gitaren gooi ik niet op internet te koop, hoewel ik daar een hogere prijs voor zou krijgen. De mondelinge reclame is de beste die ook tot de verkoop ervan leidt. Zo weet ik waar en bij wie mijn gitaren terechtkomen. Deze job hier in dit atelier is mijn uitlaatklep, net zoals dit bij anderen muziek maken of sporten kan zijn. Wanneer ik zelf fineer wens te maken, dan kan ik bij mijn werkgever terecht. Zij beschikken over een lintzaagmacine waarmee dit mogelijk is. De vocht-gereguleerde houtvoorraadkamer Een rek vol specifiek uitgekozen houtsoorten, bestemd voor mijn instrumentenbouw. Hout voor de binnen-balkjes, het zeer harde ebbenhout als opleg van de gitarenhals, ceder en spar … specifieke bladen voor het bovenblad van de gitaren, fineerhout voor de inlegwerkjes rond het klankgat en de randen van het instrument. Alles wordt er onder een constante vochtigheidsgraad van 50 % bewaard. Ik wil niet rijk worden met het bouwen van instrumenten. Het blijft een passie, een drang naar perfectie. Foutjes kunnen altijd gecorrigeerd worden, maar dat is wat ik zeker wil vermijden. Mijn vraagprijs voor een unieke gitaar is 25 % goedkoper dan hetgeen collega’s ervoor vragen. Momenteel kost een gitaar bij mij € 3 000, wat niet veel is voor een volledig met de hand gemaakte © foto - Stef Duron 38 Alle inkomsten van mijn werk investeer ik opnieuw in het aankopen van materiaal en hout voor mijn instrumentenbouw. Het leuk daarbij is dat je breake even kan werken. Dit jaar kwam ik door het toedoen van een medestudent die in Gent de masteropleiding gitaar volgde op een festival in Zwitserland terecht waar ik mijn gitaren mocht voorstellen. Die student – Nicolas - was een natuurtalent en speelde beter gitaar dan de docenten zelf. Toen hij op mijn vraag één van mij eerste gitaren bespeelde, kreeg ik een eerder afwijzende reactie. Hij vergeleek dit - onterecht - met zijn persoonlijk instrument – kostprijs € 20 000 – dat hij met zijn spaargeld bij een Franse luthier had laten maken. … En toch … uiteindelijk werden we wel bevriend. Ondertussen is hij beroepsmuzikant en woont hij in Zwitserland. Daar is hij docent gitaar en tevens een gerenommeerd professioneel muzikant en treedt hij er ook op. Ondertussen bleven we contact houden en tijdens een stop in België wilde hij een bezoekje brengen aan mijn eigen atelier, toen nog in de Wulveringemstraat. Bij het bespelen van één van mijn recente instrumenten was hij volledig mind blown. Hij was volop positief en enthousiast over de evolutie die ik ondertussen gemaakt had. “De gitaren klinken goed, en spelen zo goed …” Ik was net bezig met mijn eerste romantische gitaren te bouwen. Nicolas bezat er nog geen en vroeg of hij er een kon kopen. We kwamen tot een akkoord en bij een volgend bezoek kwam hij de gitaar ophalen. Later vroeg hij me om een ukelele te bouwen, wat uiteindelijk uitmondde in een bestelling van 9 stuks. Dit jaar kwam hij met een voorstel om deel te nemen aan een festival dat hij organiseerde in de Zwitserse bergen nabij Montreux. Ik mocht er mijn collectie gitaren exposeren en kreeg ik de kans om connecties te leggen. Ondanks de collectieve vakantieregeling op het werk bij Maene kreeg ik van mijn baas de toestemming om die buitenkans met open armen te grijpen. Aan elke gitaar hangt er stukje van mijn levensverhaal aan vast. Als ik een moeilijke periode heb, dan ga ik een duistere gitaar bouwen. Iedereen heeft wel ‘ns een lastige periode. En je ziet dat aan mijn gitaren. Evengoed andersom ... Die uitlaatklep … komt terug in mijn instrumenten. Aan elke gitaar hangen herinneringen. In principe zou ik de gitaren die hier aan de muur hangen in kisten moeten opbergen, maar dat doe ik niet omdat dit hier naast een atelier ook een winkel is, waar ik mijn werk te koop aanbiedt.” We gingen zodanig op in ons gesprek dat het afgesproken uurtje twee uren werd … “Wie even wil langskomen is hier altijd welkom, want over mijn passie en liefde voor de instrumentenbouw en de muziek ben ik nog lang niet uitgepraat.”

1 Online Touch

Index

Home