0

30 juni 2021 Verschijnt maandelijks gratis huis aan huis in Zeewolde dorp en buitengebied B oplik Zeewolde De eerstvolgende Blik op Zeewolde verschijnt op woensdag 1 september zorgeloze zonneenergie .nl Nico Westerink houdt van mooie luchten. Om 24.00 uur op vrijdag 18 juni fotografeerde Nico Westerink ‘Lichtende Nachtwolken’ (NLC’s). Hij Koos om dat bij De Verveelding te doen. ‘Daar kon ik de reflectie in het water vangen.’ De ijskristallen heel hoog in de atmosfeer worden verlicht door de zon. De foto is gemaakt op statief met een iso waarde van 200, sluitertijd van 30 seconden en diafragma op f8. Mensen kunnen op erg warme dagen na elf uur s’avonds in noordwestelijke richting naar de hemel kijken en deze bijzondere ‘wolken’ zelf spotten. Gooiseweg eind oktober klaar Op dit moment wordt het laatste deel van de Gooiseweg verdubbeld. Tussen de kruising met de Gooimeerdijk-Oost en de Nijkerkerweg. De afgelopen maanden is de verharding en het asfalt van de nieuwe rijbaan aangebracht. Nu worden de kruispunten Gooimeerdijk-Oost en Adelaarsweg en de Adelaarseweg zelf aangepast. Na 12 juli gaat de huidige rijbaan van de Gooiseweg dicht voor onderhoud. Het verkeer tussen Zeewolde en Almere rijdt in deze fase over de nieuw aangelegde rijbaan. Vanaf half augustus wordt bij de Nijkerkerweg het kruispunt aangepast en voorzien van intelligente verkeerslichten. Er worden vrije banen aangelegd om rechtsaf te slaan van Almere naar Nijkerk en van Nijkerk naar Zeewolde. Eind september zijn de werkzaamheden voor de baanverMeld je nu aan voor vakantiewerk flevodirect.nl/vakantiewerk/ dubbeling gereed en rijdt het verkeer ook op het laatste deel van de Gooiseweg over twee gescheiden rijbanen. Nadat de werkzaamheden voor de baanverdubbeling gereed zijn, voert de provincie van 20 september tot en met 31 oktober groot onderhoud uit tussen de Nijkerkerweg en de Spiekweg. Meer informatie: www.flevowegen.nl Bij ons op het terras ..... voelt het als vakantie in eigen dorp Raadhuisplein 19-20 | T 522 2295 | www.thelux.nl GILDENVELD 4•T 036 535 9222 INFO@BAFD.NL•WWW.BROEKHUIS-ADMINISTRATIES.NL B oplik Zeewolde .nl daggkrant de Top 3 meest gelezen berichten: 1. Eemvallei Stad oplossing woningtekort 2. Met de waterbus naar Harderwijk (en terug) 3. Eindelijk: weer lekker voetballen! elke dag op de hoogte Voor het MKB! online opvallen(d) in de krant? T 036 524 2332 JAM | Zeewolde Huiswerkbegeleiding Ma t/m vr van 13:00 - 18.30 • 1 vaste begeleider per 4 leerlingen • online planningsysteem gekoppeld aan Magister • tevens bijles mogelijk (alle vakken op elk niveau) Gelderseweg 22 • Zeewolde www.jamharderwijk.nl BEZORGERS GEZOCHT! Blik op Zeewolde zoekt voor diverse wijken in Zeewolde bezorgers vanaf 13 jaar. Eén maal per maand huis aan huis. Prima verdienste. Mail naar welkom@blikopzeewolde.nl Tweespan 2a | Horsterparc T 036 8442222 WWW.TEGELDEPOT.NL Coop Verduijn De kleine supermarkt met ruime openingstijden! Ma t/m za: 08.00 - 21.00 uur Zondag: 13.00 - 19.00 uur Coop Verduijn Aquamarijn 21 Zeewolde

Matrasinruil Tot wel bij Beddenspecialist.nl ¤ 200,inruilvoordeel op je nieuwe matras! * De actie voorwaarden vind je op www.beddenspecialist.nl Kies bewust voor je nachtrust Uniek slaapgedrag inzicht met SlaapID® thuismeting Deskundig en onafhankelijk advies Jouw persoonlijke slaapoplossing op maat Uitstekende slaapgarantie en slaapservice Beddenspecialist DEN HERDER OPENINGSTIJDEN MA GESLOTEN DI 11:00-18:00 Deventerweg 7a, 3843 GA Harderwijk 0341 415 363 www.beddenspecialist-denherder.nl WO 11:00-18:00 DO 11:00-18:00 VR 11:00-18:00 ZA 10:00-17:00 Overige tijden op afspraak Wij zijn onderdeel van de Beddenspecialist.nl formule! weken!

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Quiz Heel Zeewolde Quiz’t 1. In St. Petersburg staat een museum dat bekend is door…. a Het ei van Columbus b De eieren van Fabergé c De grootste verzameling Kinder surprise- eieren d De originele tekeningen van Humpty Dumpty 3. Hij was lid van ‘t Asoosjale Orkest en zong het enige echte lijflied van Feijenoord de top-tien in. a Lee Towers b Gerard Cox c Jacky van Dam d Kees Korbijn 5. 4. In de hit-serie Lupin (Netflix) is sprake van een Lupin- festival in Etretat in Normandie. Hoevaak is dit festival gehouden? 2. Barend Servet, Fred Haché, Sjef van Oekel. Ze zijn bedacht door Wim T. Schippers, die de VPRO in de jaren ’70 wakker schudde. Wat zijn Barend Servet als hij verbaasd was? a Parbleu b Pollens c Tjemig de pemig d Mozes kriebel a Komend jaar wordt de tweede keer b Het festival is verzonnen voor de serie c Het is met vijftig edities één van de oudste festivals van Frankrijk d Wegens gebrek aan middelen is de organisatie er na vijf keer mee gestopt Wat herdenkt Frankrijk op 14 juli? a De geboortedag van Charles de Gaulle, leider van het verzet tijdens de 2e wereldoorlog en als president stichter van de vijfde republiek. b De slag bij Alesia. De gallische leider Vercingetorix gaf zich op die dag over aan Julius Ceasar. c Jeanne d’Arc zorgde op de quatorze juillet voor een overwinning tijdens het beleg van Orleans en kantelde daarmee de 100- jarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland om de troon van Frankrijk. d De bestorming van de Bastille tijdens de Franse revolutie 3 Quiz 11. Juni 2021 Doe een beroep op eigen kennis, Google, Youtube of gezond verstand. We zeggen niet dat de quiz makkelijk is maar het is te doen. Zoals één van de deelnemers zei: je moet wel goed lezen. (samenstelling: Max Wolters) 6. 7. Hoewel veel mensen het niet beseffen leiden zij aan Nomofobie. a Angst niet continu bereikbaar zijn via een mobiele telefoon. b Angst geen gebruik meer te kunnen aken van Facebook c Angst voor het verlies van aanzien/status d Angst voor boeken Charlie Chaplin deed ooit mee aan een Chaplin look- alike wedstrijd a Chaplin look- alike wedstrijden werden pas gehouden toen Chaplin op middelbare leeftijd ‘herontdekt’werd. b Chaplin begon zijn carriere als imitator van Stan Laurel na het winnen van een Laurel en Hardy look- alike wedstrijd c Charles en Sydney Chaplin deden eens voor de grap mee. Beiden verloren d Look- alike wedstrijden werden pas na de 2e wereldoorlog gehouden 8. Zeewolde heeft via de stichting Zeewolde Werelddorp een vriendschapsband met Burkina Faso. Voor 1984 heette het Opper-Volta en daarvoor een kolonie van... a Frankrijk b België c Duisland d Italie 9. Het Europees Kampioenschap voetbal werd dit jaar in 12 verschillende landen gehouden. Waarom? a Vanwege coronamaatregelen b Het EK viert ermee haar 60-jarig bestaan c Om duidelijk te maken dat sport verbroedert d Men kon het eens worden over het gastland Inzenden: a is 1 punt, b is twee punten, c is drie punten, d is vier punten. Tel het aantal punten op dat u heeft gescoord een stuur dat op als uw goede antwoord. De oplossing vóór 8 juli sturen naar welkom@blikopzeewolde.nl en vermeld daarbij uw naam, adres én welke prijs u wilt ontvangen. Bij meer goede inzendingen wordt er geloot. Als u tot de gelukkigen behoort, nemen wij contact met u op. Als de prijs van uw keuze al weg is, ontvangt één van de andere prijzen. De antwoorden worden 9 juli gepubliceerd op onze dagelijkse online dagkrant www.blikopzeewolde.nl DE PRIJZEN : De Winkeltjes: Waardebon 20 euro • The Lux : Drankje en bittergarnituur • Bakkerij de Toren: Zeewolder platbodem Editorial ‘We gaan geen Dikke Blik meer maken’ geen krant dus van 24 in plaats van de standaard 16 pagina’s. ‘We gaan het wat rustiger aan doen.’ Ik hoor het ons nog zeggen. Toch is er dit voorjaar een 'dikke' verschenen. En dit nummer voor het eerst zelfs op 28 pagina's. Het is gewoon leuk om kranten te maken en als het iets extra kan, waarom niet. OK, het levert ook extra inkomsten op, maar niet altijd, zoals deze krant. In het beste geval speelt het quitte. De krant die u nu voor u heeft bevat een zes extra pagina’s tellende special over 30 jaar poldervroedvrouw Marianne Wigbers. Marianne verzorgt al heel lang columns, zelfs al toen we nog een magazine waren, dat is nu dus bijna elf jaar. Laat ik zo zeggen: ze verdient het. Nu even een periode van relatieve rust. Op 1 september ligt er weer een Blik, het lijkt me sterk als dat een ‘Dikke’ wordt maar het bloed kruipt…… Ook namens mijn rechterhand Sandra en vormgeefster Famke wens ik u een fijne zomer. Max Wolters

Betaalbare kantoor- en praktijkruimte: Welkom bij Mast 38! Wij zijn op zoek naar oproepkrachten Lijkt het je leuk om af en toe bij ons te werken? Wij zoeken gezellige medewerkers die kunnen aanpakken om ons te helpen op feesten, voor in de bediening, om te barbecueën en op- en afbouwen van de feestlocaties. Benieuwd naar de ruimtes die nog vrij zijn? Bel: 06 5178 5625 Geef een geurexplosie aan je was Wasparfum bij je wasmiddel geeft een geur’boost’ aan de was. Wasparfum is de nieuwste wassensatie rechtstreeks uit Italië. Alle exclusieve geuren hebben een sterk eigen karakter. Wasparfum is een toevoeging aan je reguliere wasmiddel. Het versterkt de geur van frisgewassen kleding zoals nooit te voren! Door de druppelaar in de fles is het uitermate zuinig in gebruik. Enkele druppels zijn voldoende. Aanbevolen is om op maximaal 60 graden te wassen. De geur van wasparfum is 10 maal sterker dan wasverzachter: de geur blijft heel lang hangen! Bel L (mooie wasbeurt) Verkrijgbaar bij De Winkeltjes in het Ravelijn avaggio

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Redactie Hans en Grietje heeft niet stil gezeten Nog plannen genoeg Stilzitten kunnen ze niet bij Hans en Grietje, pannenkoekenhuis én speelparadijs. Coronatijd werd niet alleen benut om binnen en buiten de zaak op te frissen en de vloeren te verven maar ook om plannen uit te voren en nieuwe te maken. De Stoute Snoepheksboom is de nieuwste attractie. Niets is leuker voor kinderen dan op knopjes drukken en maar zien wat er gebeurt. Ze komen er snel achter de zat nat worden; uit een paraplu komt water naar beneden en bedriegertjes spuiten water omhoog. Oja, de boom leeft op, ogen gaan rollen en de mond gaat open en dicht én er klinkt een muziekje. Nu is dat nog één nummer, maar dat worden er meer. De grote versoepelingen lopen parallel met fraai weer. Hans en Grietje heeft terrassen genoeg en als het nodig is daarnaast nog volop ruimte. Het zijn veelal gezinnen die komen en aan de brede tafels zitten. De tafels staan ver genoeg uit elkaar. De gasten zijn happy dat het weer allemaal kan. Het goed gehumeurde personeel loopt ondanks de drukte met een grote glimlach rond, blij dat ze eindelijk weer kunnen werken. Op de bonnefooi komen aanwaaien is er al jaren niet meer bij. Reserveren is aan te bevelen. Het is druk in het bijzondere restaurant; op topdagen werken er inclusief oproepkrachten ruim zestig mensen. Bij mannen is het Speenvarkentje en de Dikke Heks populair. Vrouwen nemen vaak de Grietje of de Vis uit de Tovervijver. Kinderen krijgen bij hun pannenkoek een heksencoin waarmee ze bij de snoeptoren lekkers kunnen halen. ‘Onvoorstelbaar’, zegt Emmy Dielissen die de dagelijkse leiding en doet dat samen met bedrijfsleider Gerben van Os. Zij is de dochter van Hans en Griet. ‘Mensen komen zelfs uit ZuidLimburg’. Maar is dat wel zo vreemd, Hans en Grietje is toch het leukste pannenkoekenhuis van Nederland? ‘Dat is zeker weten waar’, zegt ze. Het pannenkoekenhuis heeft sinds het de deuren opende grote ontwikkelingen doorgemaakt. Niet voor niets is het woord speelparadijs toegevoegd. Er is een snoeptoren, een skelterbaan, een mini- spookhuis, een hobbit- landschap, een hooischuur, het springkussen en klaar is het nog lang niet. Emmy: ‘Er zijn altijd plannen en volop ambitie’. De buitenbar is al aangepast, er is een buitenkeuken gemaakt, de taarthoek is uitgebreid. ‘We hebben zoveel dingen gedaan’. Een groot spookhuis staat op het lijstje en het pannenkoekenhuisje waar het 16 jaar geleden allemaal mee begon, is al omgebouwd tot filmstudio. Daar zal een heksenjournaal te zien zijn. Het zijn digitale tijden, dus wij gaan mee.’ De eerste attractie was heel simpel maar leuk en leerzaam; in samenwerking met Natuurmonumenten in het aan de andere kant van de Sternweg gelegen Harderbos een broodkruimeltjes- en een kiezelsteentjesroute. Plan is om de Hans en Grietje heeft voor diverse functies vacatures. Voor pannenkoekenbakkers, bedienend personeel, voor de groenvoorziening, toiletdames/heren en gastvrouwen. Op de afdeling marketing is ruimte voor iemand met een toverketel vol creatieve plannen en flink wat humor. Meer info: personeel@hansengriet.nl samenwerking weer nieuw leven in te blazen. Vader Hans is het creatieve brein, een man met een rijke fantasie. ‘Mijn vader heeft dat wel heel uitzonderlijk. Hij kan wel twintig ideeën tegelijk hebben. Dan gaan we ze bespreken en worden ze ook alle twintig uitgevoerd. Heel bijzonder.’ Activiteiten zoals de sprookjesbingo k op 5 Foto: Hans en dochter Emmy Dielissen bij de Stoute Snoepboom en de prinsessendag kunnen nog niet gepland worden omdat er nog restricties zijn door corona. Vast staat wel de bekende roofvogelshow op 1 augustus. Het pannenkoekenhuis en speelparadijs is te vinden aan de Sternweg 2a. www.hansengrietje zeewolde.nl Autopuzzeltocht: Groeten uit Zeewolde ‘Groeten uit Zeewolde’ is een autopuzzeltocht voor het hele gezin vol met opdrachten en echte puzzels. ‘Tof en leuk’ zeggen José Polderman en Maggie Kleine van Breed Vermaak hebben. die de tocht bedacht Het verhaal gaat over twee kinderen, Bas en Indy, die elkaar eerder in Zeewolde ontmoet hebben en bij vertrek adressen hebben uitgewisseld, maar Bas is het adres van Indy kwijtgeraakt. Indy heeft voor hem een route uitgestippeld langs alle plekjes die ze in hun vakantie samen hebben bezocht. Als Bas alle puzzels weet op te lossen, komt hij achter het adres van Indy. Galvaniweg 8 8071 SC Nunspeet info@rontechniek.nl | www.rontechniek.nl De route kan vanaf 1 juli tot eind september online geboekt worden. Deelnemers ontvangen daarna de startgegevens. Bij de start krijgen zij het benodigde puzzelpakket. Onderweg beleef je de avonturen van de vrienden Bas en Indy en al puzzelend kom je op de meest mooie, bijzondere en leukste plekjes. Eenmaal op locatie ga je op zoek naar de verstopte puzzelkoker of maak je de puzzel uit de envelop. De puzzels zijn verdeeld in drie niveaus van moeilijk tot makkelijk en geschikt voor 5 tot 100 jaar (escaperoompuzzels). Maggie: ‘Het leuke aan deze puzzeltocht is dat je een keer niet met je neus in het scherm zit, maar echt zelf moet opletten wat er om je heen gebeurt en waar je heen moet.’ José: ‘het is een avontuurlijke tocht voor iedereen.’ Maggie: ‘Tijdens een zoommeeting van de stichting Puur Zeewolde, met allemaal ondernemers uit de gemeente, kwam naar voren dat er wel behoefte was aan een soort arrangement of puzzeltocht. Wij hadden al snel leuke ideeën voor een puzzeltocht. Eerst hebben we nog gekeken naar een digitale versie maar kwamen al snel tot de conclusie dat het met echte puzzels veel leuker is. Doel is om toeristen maar ook de inwoners te laten zien wat ons dorp voor moois te bieden heeft. We kwamen zelf ook op leuke en bijzondere plekken waar wij niets vanaf wisten.’ José: ‘We hebben zoveel lol gehad bij het samenstellen van de puzzeltocht. Tijdens de fotoshoot met de acteurs Bruce en Sara kregen Bas en Indy ook een gezicht en begon het verhaal te leven.’ Maggie: ‘Als je puur alleen de tocht doet dan is de snelle puzzelaar ongeveer vier uur bezig en de rustigere een uur langer. Als je wilt kun je er ook langer over doen als je nog even ergens wilt spelen, wat wilt drinken of een ijsje wilt eten. ‘ José: ‘Ik zou niet te lang blijven hangen, omdat je het dan niet meer in een dag redt. Je kunt beter na de puzzeltocht een keer terug komen en de locaties op je gemak bezoeken of je hakt de route in tweeën.’ Er zijn 15 locaties in de route opgenomen, inclusief start- en eind. Er zitten hele bekende locaties in, maar ook minder bekende. José: ‘De eigenaren daarvan zijn zo enthousiast en helpen echt er iets heel bijzonders van te maken. Maggie: ‘We hebben het onszelf niet makkelijk gemaakt om te kiezen voor echte puzzels voor verschillende leeftijden, maar gaaf dat het werkt.’ Puur Zeewolde hielp de dames met het leggen van de contacten en met de promotie en productie. Het doel van Puur is Zeewolde leuk op de kaart te zetten.‘ We hebben proefgedraaid en er vijf testgezinnen erop losgelaten. Ze hebben allemaal een hele leuke dag gehad.’ Meer info: www.breedvermaak.nl

vacatures Vacatures bij Naturistenpark Flevo-Natuur in Zeewolde Een vakantiepark in Nederland voor de naturist. Gelegen in een mooie water- en bosrijke omgeving. Wij zijn een grote camping met jaarplaatsen, kampeerplaatsen en verhuuraccommodaties. (Bij ons is bloot heel gewoon, als medewerker ben je representatief gekleed en draag je bedrijfskleding) Wij zijn op zoek naar een: • Receptioniste m/v • Schoonmaakmedewerker m/v • Toezichthouder zwembad m/v Voor de volledige beschrijving van de vacatures kijk op: www.flevonatuur.nl/vacatures TUNG RESTAURANT Parttimers gevraagd voor de bediening (17.00-21.00 uur) • vanaf 15 jaar • goede beloning Naturistenpark Flevo-Natuur www.flevonatuur.nl 036 522 8880 Havebo zoekt een HEFTRUCK CHAUFFEUR (40 uur) Hou jij van aanpakken en heb jij een goede dosis humor? Dan zoeken we jou! Havebo is specialist op het gebied van betonproducten en systeemvloeren. We leveren vanuit Zeewolde veel verschillende afmetingen vloeren aan onze klant. Ons bedrijf is gevestigd op het Trekkersveld. VACATURE Wat ga je bij ons doen? • • • Heftruckwerkzaamheden waarmee je betonnen producten zorgvuldig vervoert en klaarlegt; Op maat zagen van betonnen draagbalken; Administratieve handelingen verrichten in het computersysteem. Wat vragen wij van jou? • • • • • Enkele jaren ervaring als heftruckchauffeur; Goede beheersing van de Nederlandse taal in woord en geschrift; Je houdt van aanpakken en vindt het geen probleem het gehele jaar buiten te werken; Je bent in het bezit van een heftruckcertificaat; Je werkt graag in een klein team. Wat bieden wij jou? • Een marktconform salaris afhankelijk van jouw (werk)ervaring; • Werktijden liggen tussen 07.00u tot 16.30u; • Goede werksfeer in een hecht team. Ben je geïnteresseerd? Neem dan contact op met Marinus de Graaf, Hoofd Expeditie: 030-2280613. Je kunt je sollicitatie insturen via e-mail aan m.degraaf@havebo.nl Bij HAVEBO bouwen we aan het fundament voor de toekomst. Voor onze klanten en voor onze medewerkers! Kijk gerust op onze website: www.havebo.nl Voor meer informatie bekijk al onze vacatures: http://www.larsenenbuhl.nl/nl/vacatures/ en neem contact op door een e-mail met je cv en motivatie te sturen naar: hr@larsenenbuhl.nl Je wordt door de productieleider en collega’s ingewerkt. Het bedrijf voert een actief en aantrekkelijk beleid voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, met veel persoonlijke aandacht voor groei en ontwikkeling. Wij zoeken een finishing touch medewerker met passie voor perfectie. Je werkt in een prettig klein team, waarin je de laatste hand legt aan de producten: ‘De finishing touch’. Wat de machine niet kan aan bewerking, dat doe jij. Je zorgt ervoor dat de producten die vaak in het menselijk lichaam worden gebruikt, absoluut glad zijn. Deze producten moeten namelijk voldoen aan strenge medische of aeronautische eisen. De werkzaamheden vinden plaats in een schone omgeving. Een groot verantwoordelijkheidsgevoel is cruciaal en het zit in je om te streven naar perfectie. Wat is belangrijk in deze functie? • Verantwoordelijkheid kunnen dragen en nemen • Concentratie en focus • Veel affiniteit met de medische en vliegtuigindustrie • Hoge nauwkeurigheid • Je thuis voelen op zowel een productie- als assemblageafdeling waar kwalitatief hoogwaardige kleine producten geproduceerd worden • Bijdragen aan een betrouwbare planning • Verantwoordelijkheid nemen voor de kwaliteit van het eindresultaat • Doelgericht en planmatig werken aan afdelingsdoelstellingen en zelfstandig initialiseren van verbeterprocessen • Orde en netheid zijn voor jou vanzelfsprekend Wij zoeken ook een logistieke duizendpoot die kan zagen, inpakken, stralen, reinigen en monteren.

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Redactie Groetjes, ook van de koetjes Boeren Pitstop de moeite waard ‘Koeiedag. Loeileuk dat je de Blik richt op Boeren Pitstop’, zegt Carolien den Brok enthousiast. Boeren Pitstop bestaat dit jaar vijf jaar. ‘En tóch’, zegt ze, zijn er nog altijd Zeewoldenaren die dit heerlijke plekje nóg niet kennen.’ Haar ervaring is dat als mensen eenmaal zijn geweest, ze de tussenstop op de boerderij aan het Erkemederpad (het fietsnetwerk loopt over het Erkemederpad) weer meenemen in hun volgende rondjes. Soms zelfs twee keer per dag; ’s ochtends koffie, ’s middag boerenijsje. ‘Onze bezoekers worden altijd verrast door de gastvrijheid waarmee ze op ons melkveebedrijf worden ontvangen. Als ze van hun fiets afstappen staan ze meteen oog in oog met de koeien. Sommigen, vooral de toeristen uit de stad, hebben die kans nooit gehad en dan is zo’n dier van 650 kilo bést indrukwekkend. Onze gasten genieten mee van de rust én reuring op het boerenerf en kunnen een kijkje in de stal nemen. Kinderen ontdekken spelenderwijs waar de melk vandaan komt.’ Zelfs het toilethuisje is in stijl . Zelfs dit Poephuys is leerzaam, iets met mest. Gangbaar ‘Wij willen graag dat iedereen met eígen ogen ziet hoe de koeien op een gangbaar melkveebedrijf vertoeven. Daar bestaan enorm veel vragen, misvattingen en meningen over en wij willen dat mensen zich een beeld kunnen vormen hoe, en waarom, een boer met veel toewijding 24/7 voor zijn dieren zorgt. Wij hopen echt dat mensen weer tróts worden op de Nederlandse boeren. Dáárom kunnen gasten bij ons zelf ervaren hoe koel het in de stal is op een hete zomerdag, onder de geïsoleerde daken met daarop 1100 zonnepanelen. Zij kunnen de dierenarts tegen het lijf lopen tijdens haar tweewekelijkse visites. Soms wordt er voor hun neus een kalfje geboren. Ze zien hoe koeien zélf kiezen wanneer en hoe vaak zij gemolken worden door de melkrobot en kunnen zich verbazen dat de koeien comfortabel liggen op een bedje van gedroogde koeienpoep. Mest die eerst in de biogasinstallatie gebruikt is om groene stroom te produceren voor 1800 huishoudens. Bezoekers zien hoe wij aan het werk zijn en vragen ons naar het hoe en waarom. Ze merken hoe gek we zijn op koeien en waarom ons er alles aan is gelegen om zorg te dragen voor een optimale gezondheid en welzijn van onze koeien. In onze optiek gééft een koe immers wat ze kríjgt.’ Naar verwachting vanaf begin juli kunnen gasten zelf verse, onbewerkte melk tappen. Direct van de koe, verser kan niet. Puur genieten van melk die nog smaakt zoals melk hoort te smaken en waarvan je precies de herkomst weet. 7 Praat uit de Raad (Lokale) Democratie Foto: Carolien den Brok, boomhut op de achtergrond. Dochter Marjolein op de schommel Laarzenpad Sinds vorig jaar kunnen bezoekers vanaf het erf een wandeling maken op het zogenaamde Laarzenpad, een route van 2 of 4.5 km door het nabijgelegen Horsterwold waarop via spelkaarten en themaboekjes activiteiten te doen zijn. De doelgroep wordt goed bereikt; vaak stappen hele gezinnen, met de laarzen al aan, uit de auto. Niet alleen voor gezinnen leuk, maar ook voor volwassenen. ‘Ik noem het een bezinningswandeling, lekker mijmeren over nuchtere vragen die aansluiten bij het gebied waarin je loopt.’ Als corona-proof uitje was Boeren Pitstop druk bezocht, inmiddels is het weer rustiger. ‘Dat is voor onze gasten wel zo fijn. Wij genieten er zelf enorm van als we onze gasten zien genieten. Een vader die met zijn zoon op de skelter rondscheurt, gezelligheid aan de picknicktafel aan de hand van de boerenkletspraatkaartjes, spelende kinderen in de boomhut, of een dame van in de tachtig op de schommel. ‘Ik sta er altijd versteld van dat er vele fietsers en automobilisten een tussenstop maken onder de Nijkerkerbrug, met de zoevende auto’s boven hun hoofd, terwijl wij een paar honderd meter verderop we zo’n héérlijk en rustig plekje bieden. Ik zeg altijd tegen onze gasten: loei het voort.’ Boeren Pitstop is te vinden aan het Erkemederpad 2. Telefoon 06- 123 656 18. www.boerenpitstop.nl Wat is eigenlijk democratie en hoe werkt dat lokaal ? Letterlijk betekent het: demos (volk) kratein (regeert). Dit gebeurt lokaal door het kiezen van vertegenwoordigers van de inwoners in de Gemeenteraad. Zij vormt het hoogste orgaan (zeg maar “is de baas”). De gemeenteraad maakt beleid op diverse terreinen, zoals bijvoorbeeld op Ruimtelijke ordening, het Sociaal Domein, Sport , Onderwijs , Verkeer en vervoer, Groenonderhoud en niet te vergeten de Financiën. Hoeveel mag het College uitgeven (budget) en waaraan? Hoe hoog zijn de gemeentelijke belastingen, grondprijzen en diensten van de gemeente zoals paspoorten en rijbewijzen? Deze gemeenteraad benoemt wethouders en samen met de Burgemeester vormen zij het College van B&W. Zij voeren het beleid uit wat de gemeenteraad heeft vastgesteld (vaak gedeeltelijk verwoord in een Collegeprogramma) en hebben daarnaast ook een aantal wettelijke taken uit te voeren. De onderwerpen / taken (portefeuilles)verdelen zij onderling, zij vormen een collegiaal bestuur. Zij hebben een fulltime taak aan het besturen van de gemeente en krijgen hiervoor ook een salaris. De burgemeester is enerzijds lid van het College van B&W en heeft een eigen wettelijke verantwoordelijkheid bijvoorbeeld op het gebied van de Openbare orde en kan daarnaast ook andere portefeuilles hebben. Anderzijds is hij ook voorzitter van de Gemeenteraad. Onafhankelijk zit hij deze vergaderingen voor zodat er op een ordelijke wijze (democratische) besluiten kunnen worden genomen. De Burgemeester bewaakt de integriteit van het bestuur maar heeft geen stemrecht. De gemeenteraad wordt in Zeewolde gevormd door 9 partijen in 8 fracties met in totaal 19 leden. Dit aantal is afhankelijk van de grootte van een gemeente. Het zijn van gemeenteraadslid is geen fulltime functie en een raadslid ontvangt hiervoor een bescheiden vergoeding. Gemiddeld (landelijk) is een raadslid 16-20 uur per week bezig met dit werk. Veel beleid is al gemaakt in de voorgaande jaren. De Gemeenteraad evalueert dit beleid met een bepaalde regelmaat en controleert het College m.b.t. de uitvoering. De ambtenaren van de gemeente bereiden deze stukken voor, er wordt over gepraat in de fracties, die bepalen hun standpunt. Dan vergaderen de Raadsleden met elkaar in de Commissie en tenslotte neemt de Gemeenteraad als geheel een besluit. Gedurende dit proces publiceert de Gemeente de aanwezige stukken zodat de inwoners hun zienswijze kenbaar kunnen maken, ook kunnen zij gebruik maken van hun recht tot inspreken in deze vergaderingen. Meestal hebben belanghebbenden of geïnteresseerden ook al hun eigen politieke partij laten weten wat zij ervan vinden. Uiteindelijk komen de beleidsplannen, verordeningen en acties van de gemeente tot stand nadat deze door de gemeenteraad zijn goedgekeurd en indirect dus naar wens van de inwoners die hun stem hebben uitgebracht, democratisch, controleerbaar en transparant. U kunt als inwoner dus op meerdere vlakken invloed op het beleid uitoefenen door te stemmen, uw mening/ zienswijze te laten horen mondeling/ schriftelijk / per mail of via inspreken bij de Raad door onderbouwd met feiten en argumenten uw mening kenbaar te maken. Respect is hierbij van groot belang. “Ik vind dit en wel hierom “ klinkt beter dan “Ik vind dit dus u moet dat ook vinden“ Doe mee stem volgend jaar opnieuw voor de Gemeenteraad en laat u horen. column De gemeenteraad is het hoogste orgaan van de gemeente. Hans de Groot vertelt in deze rubriek waar de raad zoal mee bezig is, wat doet de politiek en wat doet het er eigenlijk toe? Wat mag en kan je als burger verwachten van de lokale politiek en hoe kan je zelf ook iets bijdragen? Hans de Groot is gemeenteraadslid voor de VVD Zeewolde maar schrijft op persoonlijke titel. Pannenkoekenhuis en speelpark Beleef het sprookje zelf! Sternweg 2a - Zeewolde Reserveren? Ga naar www.HansenGrietjeZeewolde.nl of bel 0320-268294!

Jubileum kop Poldervroedvrouw COLUMN Dertig jaar verlos ik intussen al in Zeewolde. Vier verlostassen heb ik versleten, terwijl mijn haar van donkerblond via wat omwegen naar asgrijs kleurde. Het begon met een blonde student die voor het afstuderen een gewichtig-uitziende ouderwetse dokterstas kreeg van haar trotse ouders. De tas zag er werkelijk prachtig uit, maar bleek onhandig in het gebruik met zijn markante originele koperbeslag waar soms helaas, als ik niet goed oplette, mijn panty aanhaakte. Hij was ook iets te klein, ik moest er een grote shopper naast hebben voor de voorraad disposables en een beige onhandig kunststof kratje voor mijn zuurstofapparatuur. Helaas is die tas gestolen uit ons studentenhuis, het spuuglelijke kratje (met zijn -voor studenten zeker- peperdure inhoud) lieten ze gelukkig staan, maar: exit verlostas nummero uno al voor de eerste baby geboren was. Bij de volgende koos ik voor een praktisch exemplaar, het model laat zich het best omschrijven als ‘viskoffer’. Bruin, hard plastic, degelijk, stevig, niks romantisch aan. Uitgeklapt gaf hij een ordentelijk zicht op mijn volledige uitrusting. Alles trapsgewijs voor het grijpen. Als je hem netjes bijhield paste tout er formidabel in en je kon er zelfs probleemloos op zitten. Een viskoffer in de kofferbak, een paar hengels erbij en niemand zou vreemd opkijken. Na een flink aantal jaren begonnen de slotjes het te begeven en viel mijn oog op een nostalgisch model dokterstas, stemmig glanzend bruin leer met, in deze moderne versie, een elegante zwarte sluiting en een ruim zijvak voor handschoenen. Mijn haar werd met steeds kortere tussenpozen geverfd, uitgroei vond ik vreselijk. De benodigde zuurstof ging voor de veiligheid in een aparte blauwe canvaskoffer, omgeven met een passende foam-vorm en een handzaam hengsel om hem makkelijk, bij wijze van schoudertas, mee te zeulen. Het blijft een hele toer zo met volle bepakking, zeker indien de barende op zolder verblijft. Goed voor de conditie zullen we maar zeggen. Na een aantal jaren werd het weer tijd voor iets nieuws. De dokterstas moest vervangen. Ik heb de tas niet weggedaan, soms bij lezingen of boekpresentaties gebruik ik hem bij wijze van etalage, met de houten toeter om het hartje te luisteren, een koperen unster en mijn oude bloeddrukmeter uit 1986. Tegenwoordig heb ik er een handige compacte visitetas extra bij, met doptone, O2meter en stethoscoop. Verloskoffer 2.0 werd de beproefde vis/gereedschapskistformule qua uitklap-scharnieren, maar er op zitten durfde ik niet meer. Wat indirect ook met mijn eigen 2.0 formaat te maken had. Het was een mooie donkerblauwe canvastas, hij klapte superhandig uit, was in samengevouwen toestand reuze praktisch en klein, en toch paste alles er moeiteloos in. Alleen het canvas bleek niet het allersterkste materiaal om mijn gesleep en gegooi in en uit de kofferbak aan te kunnen. Bij een bevalling naast bed, omdat barende vanwege heftige rugweeën onmogelijk kon liggen, wurmde ik me tussen verwarming en nachtkastje, deed mijn geblondeerde haar in een nette knot, en gebruikte de tas bij wijze van krukje. Ik hoorde hem kraken in zijn voegen. De baby werd gelukkig razendsnel geboren. Note to myself: Canvas is niet om op te zitten. Tot slot de Pizzabag: Inmiddels heb ik namelijk een hele hippe ergonomisch verantwoorde rugzak, de heuse ‘Rescuebag’, signaalkleurig oranje met reflecterende biezen, geheel matching met mijn huidige look. Wij togen naar Ameland voor een mini-wandelvakantie om de rugzak uit te proberen. Gevuld met de doorsnee bagage compleet met een lekkere fles Bordeaux klemvast in een speciaal houdertje. Hij was handig en stoer tegelijk, Je kunt hem overzichtelijk inpakken met verschillende gekleurde moduletasjes met klittenband. In één oogopslag zie je wat je nodig mocht hebben. Rood voor zaken betreffende bloed, geel voor alles wat met urine te maken heeft, en blauw voor infuusbenodigdheden. In de speciale houder zit natuurlijk geen wijn maar de zuurstofcilinder met beademingsballon en o2masker. Ooit hadden we een stagiaire die (heel bleu) veronderstelde dat het een thermisch-geïsoleerde Pizzabezorg-koffer betrof en toen een jonge vader de koffer galant naar de auto sjouwde noemden we hem dan ook gekscherend ‘de pizzabezorger’, er zijn nog foto’s van. Mijn mascotte is Esmeralda, een plastic figuurtje uit ‘de Klokkenluider van de Notre Dame’. Per ongeluk onderin de tas terecht gekomen, reist ze sinds 1996 met me mee. Bij een nieuwe tas wordt Essie gewoon meeverhuisd als talisman, ze laat me glimlachen. In de spiegel spot ik mijn grijze coupe, en dat geeft me een brede grijns. Time Flies. @poldervroedvrou Marianne Wigbers is al dertig jaar werkzaam als verloskundige in Zeewolde. Ze schrijft over haar belevenissen voor verschillende zwangerschapssites en houdt een blog bij. Via Blik op Zeewolde geeft zij haar dorpsgenoten een kijkje in het leven van haar alter ego Poldervroedvrouw! Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Wielen Testverslag Mini Countryman 1.6 Cooper Chili Dit is een occosion van Autobedrijf van der Knaap Broekhuis jaarbeurt Is uw auto 3 jaar of ouder en rijdt u minder dan 20.000 km per jaar? Dan heeſt Broekhuis speciaal voor u de complete Broekhuis Jaarbeurt. Wij onderhouden alle merken. incl. APK + PECHHULP 239,Geen bijkomende kosten: afmelding, EOBD meting, viergasmeting en roetmeting zijn gratis! Kom langs of maak een afspraak op broekhuis.nl € 5.650 5 KEURMERK € 6.100 Schepenveld 15, Zeewolde werkplaats (036) 522 17 38 showroom (036) 522 47 10 www.vakgaragejws.nl Expert in Volkswagen, Audi, Seat en Skoda Iedere vrijdag in maart... gratis bandenspanning controle en reset! Column Jedi Almere Markerkant 14-02 1314 AR Almere T 036 - 533 2020 Jedi Zeewolde Schepenveld 49 3891 ZK Zeewolde T 036 - 522 1330 Expert in Volkswagen, Audi, Seat en Skoda I www.jedi.nl Aircocheck voor €20,- * Airco-onderhoud vanaf € 99,- * geldig tot en met 31 juli 2021 * meer informatie op www.jedi.nl en social media € 3.600 # d F u a o n h d r u e t d c n h c a o p k v p o o r € 0 Monteur gezocht Vind niet alleen top occasions, top acties en top onderhoud bij JWS, maar ook deze TOPBAAN als eerste Autotechnicus! 0 , b i j a f o . kop

Z Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 9 " Mini staat gelijk aan plezier. En dat is niet gek, want sinds begin 2000 valt Mini onder het BMW concern." Snel vergeten Mini staat natuurlijk bekend om hun kleinste model, de Mini Cooper. Vroeger was deze écht klein, begin 2000 kwam zijn ‘retro’ opvolger. Lang niet zo klein als zijn voorganger, maar nog steeds een heel guitige en compacte auto. De kracht van deze auto licht niet alleen bij zijn looks, maar ook de grote funfactor. Rijden in een Mini staat namelijk gelijk aan plezier. En dat is niet gek, want sinds begin 2000 valt Mini onder het BMW concern. En laat dat merk nou precies weten hoe je leuk sturende auto’s maakt. Het model werd een groot succes, waardoor er ruimte ontstond om de Mini familie uit te breiden. Zo kwam er de Countryman, een stuk ruimere en hogere auto met bovendien 4 deuren. Dat maakt de auto praktischer en breder inzetbaar, alleen betekent een hogere en grotere auto in de regel dat dat ten koste gaat van de eerdergenoemde funfactor. Knap Dat gaat dus niet op voor de Countryman. Mini heeft er een heel knap een leuk sturende auto van weten te maken. De scherpte van de kleinere Mini heeft zijn grote broer ook meegekregen. Het stuurgevoel is bijna ongeëvenaard voor het type auto, niet te licht en heel direct. Het onderstel geeft daarbij geen krimp en weet onderstuur tot een minimum te beperken. De aandrijving wordt verzorgd door een 1.6 liter viercilinder benzinemotor, gekoppeld aan een fijne automaatbak. Het vermogen is maximaal 122 pk, in de praktijk ruimvoldoende voor de auto. Het betreft een motor zonder turbo, waardoor het loont wat meer toeren te maken voor een fijne acceleratie. En dat komt het sportieve karakter weer ten goede. Met name met de automaat in sportstand, dan blijft het toerental standaard al wat hoger. In de normale stand is het heel ontspannen rijden. Bijzonder Mini zou Mini niet zijn als het interieur niet bijzonder vormgegeven zou zijn. Ook bij de Countryman is er weer de herkenbare ‘ring’ midden op het dashboard. Aan de buitenkant van deze ring wordt de snelheid weergegeven, middenin is er ruimte gemaakt voor het multimedia systeem. Daar worden onder andere de radio en navigatie op weergegeven. Onder het scherm bevindt zich nog een knoppencluster voor de climate control met weer daaronder vliegtuigcocktpit achtige knoppen om de ramen mee te bedienen. De stoelen zijn van het sportieve soort, zodra je zit vouwen ze als het waren mooi om je heen door de hoge wangen. Bij een leuk stukje sturen houden de stoelen je dus goed op de plek. Achterin is er ruimteaanbod ronduit goed. Hoofdruimte te over, beenruimte is er ook meer dan voldoende. Praktisch De Mini Countryman is een auto die plezier en praktische bruikbaarheid uitmuntend weet samen te laten komen. De vormgeving is anders dan anders in de positieve zin van het woord. Gedurfd met retro invloeden. Getekend met respect voor zijn voorvaderen, uiteraard wel voorzien van nieuwere techniek. Deze occasion is te zien en te rijden bij Autobedrijf Van der knaap. De coronablues raken voor de meeste mensen gelukkig beetje bij beetje op de achtergrond. Snel vergeten dat we allemaal thuis moesten blijven, opgesloten in onze eigen wereld, geen bemoeienis van buiten of in ieder geval zo weinig mogelijk contact met anderen. Een paar dagen geleden was ik aan het opruimen in de koffiekamer bij De Basisz toen ik iemand achter mij naar adem hoorde snakken. Een klant, die het behoorlijk benauwd leek te hebben. Hij drukte zijn handen stevig tegen zijn buik. Ik vroeg hem of hij even wilde zitten om wat water te drinken. Hij knikte ja, ademde paar keer diep in en uit en toen zijn glaasje water half leeg was, wilde hij ook graag een praatje maken. Hij had in de corona periode eigenlijk een aantal operaties moeten ondergaan, maar die waren uitgesteld. Een speciaal kastje voor zijn hart was wel net voor corona in zijn borstkas gepland, maar leren daarmee om te gaan was hem nog niet echt verteld, de consulten via de telefoon werkten voor hem wat minder makkelijk dan een echt gesprek met een dokter. Een keer was het alarm dan ook al afgegaan en dat had voor veel angst en narigheid gezorgd, zeker ook omdat hij deze ervaring met niemand kon delen. Meneer had sowieso bijna geen mensen gesproken in de corona periode. In bijna anderhalf jaar tijd de dokter en een aantal medische ondersteuners en af en toe belde een kennis die wilde checken of hij het volhield allemaal. Niet dat het voor corona heel anders was, qua sociale contacten. Maar nu was het zo definitief duidelijk dat hij eigenlijk alleen op de wereld stond. ‘Ik zou wel weer wat willen betekenen voor een goed doel in het dorp, maar ik zie als een berg op tegen de eerste contacten leggen’, bekende de man, ondertussen aan een kopje koffie. Ik kon hem ‘Zeewoldevoorelkaar.nl’ tippen en ik vertelde hem ook dat De Kledingbank nu elke dinsdag en donderdag vrijwilligers in De Basisz heeft zitten, die tijd en ruimte hebben om een praatje te maken en een kop koffie te drinken. En als meneer moeite zou hebben om die stap te zetten, even een appje en dan zorgen we er echt wel voor dat hij op de plaats van bestemming komt. De opgelegde ‘blijf thuis’ door de corona is voor de meeste mensen bijna voorbij, maar voor velen blijft de situatie hetzelfde en was die al ver voor corona zo. Ogen en oren open, laten we naar elkaar omkijken om de eenzaamheid op te heffen. Dat ‘even lekker rustig alleen thuis zijn’ een keuze is en niet een gegeven. OCCASIONS ONDERHOUD REPARATIE APK Eenspan 41, 3897 AL Zeewolde T. 036 525 5757 - 06 215 854 65 M. info@autobedrijfvanderknaap.nl I. www.autobedrijfvanderknaap.nl column Martine Kruider is betrokken Zeewoldese, oud journaliste en presentatrice, mede-oprichter Stichting De Basisz, de jongste lintjesdrager van het dorp en trotse bio-boerin. € 13.950,

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 DE MOOISTE SHUTTERS! BIJ ONS IN DE SHOWROOM! Bedrijvig Redmatters werkt aan re-branding Raadhuisplein 16 | 3891 ER Zeewolde | Telefoon (036) 522 78 69 | www.roelvanderzanden.nl Succes van Texels bier komt uit ons eigen Zeewolde Het adres voor: • Keukenontwerp (perspectief) • Service (ook na de aankoop) • Vervanging werkbladen, inbouwapparatuur en achterwanden • Eigen montage Schepenveld 9 - Zeewolde - T 036 5226394 - www.culinakeukens.nl Texels bier, in het bijzonder Skuumkoppe, is behoorlijk populair. Het is te krijgen in supermarkten en de horeca schenkt het graag. De Texelse bierbrouwerij was in 2017 zelfs de grootste brouwerij van speciaalbier. Maar wie weet dat het succesverhaal deels ook uit Zeewolde komt? Wanneer? 7 juli woensdag Data najaar volgen Met gemeenteraadslid Hans de Groot aanmelden via h.degroot@zeewolde.nl De natuurvoedingswinkel van Zeewolde Streek- en dieetproducten, natuurvoeding, eieren en cadeau’s ook voor biologisch brood, zuivel en vlees ‘Essentiële winkel’ Openingstijden: ma 13.00 - 17.00 uur di t/m vrij 09.30 - 17.00 uur za 10.00 - 16.00 uur Boerderijwinkel MMM - Gelderseweg 30c - T 036 523 4964 - wwww.zorgboerderijzeewolde.nl Inmiddels is het merk toe aan rebranding. Ook voor dit project kwam Texels met de vraag bij Redmatters. Na al die jaren is er nog altijd een Full service creatief marketingbureau Redmatters kreeg in 2009 de opdracht het merk in de markt te zetten, van marketing, logo en etiket tot bierviltje en advertentiecampagnes. Bert Wisniewski nam deze taak, samen met zijn team bij Redmatters, op zich. ‘Wij hebben het merk Texels bier samen met de toenmalige eigenaren gecreeerd, samen hebben we het groot gemaakt’ zegt hij. ‘Van kleine brouwerij op het eiland naar grootste speciaal biermerk in 2017. Daarvoor hebben we ook de credits gekregen van de toenmalige directie. Dat Texels afgelopen november is overgenomen door Heineken maakt niet veel uit voor de samenwerking, het merk blijft autonoom en met dezelfde receptuur werken (tarwe van het eiland, door de duinen gefilterd water) én op Texel. Ook Heineken koestert het bier én het eiland. Wisniewski: ‘ik ben fan van het eiland geworden.’ goede klik tussen het marketingteam van de Texelse bierbrouwerij en Redmatters. ‘De re-branding moet ‘Geen revolutie maar een evolutie’ zijn. We hebben een nieuwe letter gemaakt, sterk lijkend op het oude, maar dan steviger en stoerder. Het etiket ademt meer het eilandgevoel. We hebben ook een prachtige merkfilm gemaakt, daar zijn we echt trots op.’ Te vinden op de website die ook gemaakt is door Redmatters: www.texels.nl ‘Marketing is verleiden. Wij richten ons niet op het product, maar op het gevoel. We hebben gekeken naar de essentie van het merk, je moet de emotie vinden. Als je in de neurowetenschap duikt, weet je dat zeker 95 procent van de beslissingen genomen wordt op basis van emotie en de automatische piloot. De waarneming vindt eerst plaats in het emotionele brein, dan pas in het rationele brein. Vergelijk het moet de repen bij de kassa van de supermarkt. Lekker, denk je, pas later denk je; laat maar, ik ben aan de lijn. Marketing richt je eerst op het gevoel. Met de zin ‘Proef het eiland, drink het bier’ zitten we in die emotie. Er is niemand op de hele wereld die een eilandgevoel niets zegt, niemand die er niets mee heeft. Als je dan ‘binnen’ bent, heb je de ruimte om met feiten te komen. Je moet wel een écht verhaal vertellen, anders val je door de mand.’ ‘Het is goed dat merken de waarde van marketing onderkennen. Werken voor merken met ambitie geeft Bert Wisniewsky met een blikje Texels. Nieuw in het assortiment. Foto: Jannis Lootens/Red Matters zoveel energie. Naast een goed product is marketing één van de belangrijkste poten. De ambities zijn nog altijd groot.’ Voor het herijkte merk Texels speciaalbier heeft Redmatters in samenwerking met het brandteam van de Texelse Bierbrouwerij onder andere het nieuwe logo, de branding, verpakkingen, de website, de campagne met merkfilm en online marketing ontwikkeld. Een mooi voorbeeld van full service anno nu, wat ervoor zorgt dat het merk consistent en sterk in de markt gezet wordt. De nieuwe uitstraling en (online) communicatie is inmiddels uitgerold en zichtbaar in de horeca, in supermarkten en bij slijters. Redmatters werd in 2006 opgericht door Bert Wisniewski en Jannis Lootens. Er werken nu 25 professionals en er staan verschillende vacatures open om de toekomstige groei in te vullen. ‘Wisniewski: full service bureaus zoals wij zijn er niet veel in ons land. We kunnen ons meten met de bekende Amsterdamse bureaus qua niveau, maar gaan verder in aanbod van diensten.’ Sinds zes jaar is er een kantoor in Amsterdam, aan de Herengracht. ‘Daar horen we qua niveau en onze doelgroep weet dat dan beter te plaatsen.’ Het bleek een goede zet, het aantal werknemers is sindsdien verdubbeld. ‘We staan pas aan het begin, dat gevoel hebben we nog steeds.’ Winkel & kinderboerderij GEOPEND!

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 11 ‘Ik wist meteen: Dit is het: vroedvrouw.’ Eigenlijk wilde Marianne politieagente worden, zoals haar vader, haar grootvader, haar tante. Zoals iedereen om haar heen. Ze werd afgewezen omdat ze te zacht van karakter zou zijn. Op dat moment leerde ze al voor verpleegkundige. ‘Toen ik op de verloskamers stage liep, wist ik het meteen: ‘Dit is het!’ De verloskundige die binnenstapte maakte de aanstaande ouders zo blij.’ Marianne is deze maand dertig jaar verloskundige in Zeewolde. Het aantal kinderen dat ze ‘gehaald’ heeft schat ze rond de drieduizend. ‘Ook al begeleid je de bevalling niet zelf, je komt wel aan het kraambed.’ Zo zag ze ongeveer 90% van alle in ons dorp geborenen. Ze is al toe aan de tweede generatie. Moeders die ze als baby in de handen gehad heeft, coacht ze nu bij hun bevalling. Wijs Vroedvrouw noemt ze zichzelf. Vroed is oud- Nederlands voor wijs. Tijdens haar opleiding was dat woord ‘not done’. Niet hip genoeg, bovendien zaten er ook mannen op de opleiding. Onder de naam Poldervroedvrou schrijft ze al jarenlang columns voor Blik op Zeewolde. De ‘w’ is er af gevallen. ‘Iemand had een borduursel voor me gemaakt, maar die laatste letter paste er niet op. Ik vond het wel grappig.’ Ze schreef een boek over haar belevenissen ‘Bolle buiken, baren en baby’s’, een vervolg komt er mogelijk aan. Wat het meest aantrekkelijke is van haar werk: ‘ik houd van het directe menselijke contact. Het afwisselende, dat je ’s ochtends niet weet hoe je dag eruit gaat zien. Het is zo’n uitzonderlijke beleving. De vrouw doet alles, de vroedvrouw begeleidt, geeft haar zelfvertrouwen, zorgt dat ze relaxt is. Ik spoor aan om vol te houden. Als een vuurtoren in de storm.’ Zenuwachtig Marianne is in totaal 31 jaar vroedvrouw. Het eerste jaar in Ermelo als waarneemster. ‘Vers van school liep ik het tuinpad van de praktijk op, hartstikke zenuwachtig, maar werd direct aangenomen. De praktijkhoudster zag ogenblikkelijk dat dat met mij wel goed zat. Na een jaar verkaste ik, want een drukke praktijk zag ik niet zo zitten omdat ik zelf ook kinderen wilde. Ik kwam via-via in contact met Ria Thompson en ging in 1991 met haar een maatschap aan. 80 tot 90 bevallingen per jaar, dat was te doen.’ In die tijd verwisselde Marianne ook van achternaam en trouwde met Ed Wigbers. Ze kreeg zelf twee dochters, Marie-Sophie en Frederique. Het dorp groeide en Wilke Seinhorst versterkte de praktijk in 2004. Ria ging met pensioen en kreeg de erepenning van de gemeente Zeewolde. Weer later kwam Kirsten Ketelaar erbij. Wat Zeewolde zo aantrekkelijk maakt? ‘Onder andere dat je in de nacht, als vrouw alleen over straat kunt.’ We werken ondertussen een nieuwe waarneemster in, dat geeft mij kans om meer achter de schermen te gaan werken. ‘Ik heb nog steeds enorm veel plezier in mijn vak, maar misschien wordt het tijd om het stokje over te dragen aan een volgende generatie.’ De meest bijzondere bevalling? ‘Ik kan er letterlijk duizenden opnoemen. Daarom schrijf ik ze op in columns. Ik anonimiseer wel altijd, alleen de zwangere zelf zal zich er misschien in herkennen. Ik krijg wel eens de vraag: Het gaat zeker over die-of-die? Dan ontken ik dat altijd ten stelligste.’ Tekeningetjes ‘Je kunt lastig foto’s publiceren van een baring, dus ik maak er tekeningetjes bij.’ Na diep nadenken komt de meest bijzondere toch naar boven. ‘Een vrouw die geen oppas kon vinden, had haar peuter in de slaapkamer. Om het ventje niet angstig te maken, beviel ze geruisloos. Dat was heel knap. Ik had een dekentje over haar onderbuik gelegd en haalde de baby op de tast. Toen ik de baby op de borst van de moeder legde, keek de peuter heel verbaasd omhoog want waar kwam die baby nou plotseling vandaan? Ik voelde me toen net een goochelaar.’ Het gesprek komt op de dood, die soms zo dicht bij het leven ligt. ‘Baby’s met een ernstige afwijking, die paar keer in de kerk, de plekjes op de begraafplaats, dat blijft je bij . Het is ook bijzonder om mensen in zo’n droeve periode te begeleiden.’ Ze vertelt over de keuzemogelijkheid in Nederland om thuis te bevallen. Wat haar betreft een prima gewoonte, maar wel één die onder vuur heeft gelegen. Thuisbevallingen Ze werd toen door dagblad Trouw geïnterviewd opzoek naar sensatie. ‘Dat ging niet over 3000 gezonde baby’s maar over die paar waar iets onomkeerbaars mee gebeurde. Bij thuisbevallingen gaat net zoveel, of net zo weinig mis als in het ziekenhuis. Het mooie in ons land is dat je als vrouw kan kiezen.’ Waar Marianne een hekel aan heeft is aan berichten zoals ‘vrouw bevalt langs de kant van de snelweg’. ‘Sensatie, dat haalt het nieuws. Ik denk alleen maar: was thuis gebleven!’. Ook de onzin van Facebook komt ter sprake. ‘Het was op de Eemhof. In zo’n huisje zit een sauna, het kindje heb ik daar toen aangekleed, lekker warm. Gaat het verhaal ‘viral’ dat de vrouw in de sauna beviel.’ De maakbare wereld komt ter sprake. De prenatale-diagnostiek welke relatief snel na het zien van een positieve zwangerschapstest besproken behoort te gaan worden met je verloskundige. ‘Ben je net in de wolken, komt dit al aan de orde. Met zijn niet gemakkelijke keuzes…’ Regelmaat ‘Bang zijn voor een bevalling, komt met enige regelmaat voor.’ zegt Marianne. ‘Geloof in je eigen kracht’ is al sinds jaar-en-dag onze praktijkslogan. Het is te doen, ook met de pijnstillingsmedicatie die tegenwoordig beschikbaar is. Maar het is ook heel wat, uit zo’n kleine opening een hele kokosnoot persen.’ Op de volgende pagina’s een special over Marianne Wigbers, 30 jaar poldervroedvrouw. Een selectie van de mooiste columns. Marianne 30 jaar in het vak Mijlpalen zijn er om slingers aan op te hangen! Al 30 jaar verloskundige in Zeewolde. Gefeliciteerd met dit prachtige jubileum, Marianne!!! www.verloskundigenzeewolde.nl

Hoe meer zielen, hoe meer vreugd Afgelopen week een bijzonder gezellige bevalling meegemaakt. ‘Iedere centimeter alle ontsluiting, kwam er een toeschouwer bij,’ grapte ik tegen mijn collega. Het deed haar de ogen wijd opensperren. ‘Whow, waren jullie op het laatst met zijn tienen in dat slaapkamertje?’ Dat ik wel eens wat mag overdrijven is genoeglijk bekend, maar ik vond de uitspraak zo geestig voor de anekdote, dat ik het secuur op mijn vingers natelde. 123 Aan de start die ochtend bevonden zich, één: de aanstaande vader Ricardo, twee: de puffende moeder Angelina en drie: uw erudiete vroedvrouw, en er was inderdaad een soepel verstreken drie centimeter ontsluiting. 456 Aanstaande oma werd opgetrommeld, want die zou erbij zijn, en zo ook schoonoma. Oma arriveerde met verse broodjes en ging koffie zetten. Schoonoma kwam van buiten het dorp, schoonopa Henry was gecharterd als chauffeur. Het was een warme dag, voor koffie, broodjes en sigaretten moest je achter in de tuin zijn. Opa had een nachtdienst erop zitten en vond een plekje in de schaduw, de oma’s wisselden elkaar af als zaalwachters naast de deurpost van de kraamkamer en Angelina pufte de feller wordende weeën ritmisch weg. Bij zes centimeter werd het tijd voor de kraamverzorgster. De ventilator stond aan, de zaalwachters hielden gezamenlijk rookpauze en in de slaapkamer was het tot dan toe prima te doen. 7 De deurbel. Margriet, in haar stralend witte uniform, kwam de trap op en ik dacht, hè, gezellig, wij vormen het perfecte team voor deze expeditie. Onze dappere barende kotste een afwasteil vol, en zo schatte ik het rond de zeven centimeter. Margriet leegde geruisloos ’t teiltje, vulde kruiken en regelde koele washandjes. De oma’s joelden om de beurt van: ‘Je doet het goed Ansj, hou vol Ansj,’ vergeleken luidkeels dochterlijkeactiviteiten 30 jaar Poldervroedvrouw Vikingvader met hun eigen bevallingen en het einde kwam in zicht. 89 Schoonoma moest haar nicotine nodig aanvullen, en Angelina greep naar de rug. Slechts twee centimeter te gaan en wie missen we nog? Stiekem dacht ik: als er nu een volgend persoon opduikt is het vast volledig ontsloten. Ik wierp mij op om Ansjes pijnlijke rug te masseren en toen ze haar T-shirt omhoogschoof verscheen er een enorme tatoeage. Daar hadden we toeschouwer negen. ‘Da’s Desley, toenie nog een peuter was,’ zei oma. Tussen de tribals van heup tot heup met het puntje van de bilspleet als kuiltje in zijn kin, staarde grote broer mij doordringend aan. Yess! Op naar de persweeën. Opeens nam degene-waar-wijallen-op-wachtten dan ook de binnenbocht, oma opende het raam om de buitenploeg te alarmeren. Margriet en ik keken elkaar aan, ‘Zo, nu weet de hele straat het,’ fluisterde ze droogjes. Schoonopa volgde in het spoor van schoonoma en zo was het gezelschap compleet om nummero tien te ontvangen. 10 ‘Sylvano,’ zei Ricardo terwijl hij de navelstreng doorknipte. Hij slikte wat weg en schraapte zijn keel: ‘Sylvano Henry, Pa.’ Waar ik bij de laatste perswee aan mijn eigen schoonvader moest denken, en mezelf afvroeg of ik hem bij mijn bevalling gedoogd zou hebben, was het zien van de ongeremde zielsgelukkige vader-zoon-kleinzoon omhelzing mijn cadeautje van de dag. Dat mannen niet kunnen multitasken, is een bekende bewering. Multitasken; het uitvoeren van meerdere handelingen of processen tegelijkertijd. Vrouwenwerk dus. Maar na het observeren van de bezielde bevallingsbegeleiding door een iconische aanstaande vader -we zullen hem Sweyn Førkbeard noemen, losjes gebaseerd op de gelijkenis tussen een vroegmiddeleeuwse Scandinavische koning met een vorkvormige baard en onze eveneens bebaarde held- kan ik niet anders dan mijn woorden terugnemen. We waren in het ziekenhuis, dat wilden we eigenlijk niet, maar zo gaat het soms. De ontsluitingsweeën waren heftig en er ontstond een dynamische routine rond iedere wee met King Førkbeard als aanvoerder van de troepen. Het ging als volgt; Een koel washandje op het voorhoofd van Cynthia, wee komt op, washandje zakt over ogen, dus: ‘Weg!’ en wel meteen. Spugen, kotsbakje, ‘Nu!’ Washand terug. Liefst: ‘Kouder! Natter!’ Een klein slokje drinken via een rietje. ‘Genoeg!’ Cynthia had het warm en draaide door het bed als een wildzwijn aan het spit. De verpleegkundige wilde graag de kinderlijke harttonen registreren. Daarvoor had ze een elastische band om de buik van Cynthia gebonden waarmee een grote platte dop op zijn plaats werd gehouden. Het geluid van de hartslag werd zo via een speakertje voor ons hoorbaar, een digitaal pennetje schreef mee op het ritme, waardoor een kriebelig lijntje af te lezen was op ons beeldscherm en op het scherm in het kantoortje van de klinisch verloskundige. De band zat niet goed omdat Cynthia om en om draaide. De continuïteit van de registratie was waardeloos. De verpleegkundige dreigde op strenge toon: ‘Als het zo blijft, moet je inwendige registratie.’ ‘Nee!’ zei Cynthia: ‘Dat wil ik niet!’ daarop nam Sweyn de knop in zijn hand en hield deze, vanaf dat moment continue, waar zijn vrouw ook heen draaide of woelde, op de juiste plek. Daar zijn technisch gezien meerdere handen voor nodig. Washandje, een glaasje water, kotsbakje, tussendoor zelf een boterham eten en een bakkie koffie drinken. Staand torende hij hoog boven Cynthia uit, voor zitten had hij geen rust in zijn gat. Had ik al gezegd dat hij 1,90 m is bij, pakweg, zo’n 125 kilo? In korte broek ging hij subiet op zijn knieën, precies op oog- en oorhoogte van zijn geliefde Cynthia. Moed influisteren en in zich laten knijpen. Sweyn Førkbeard ging er voor, wee na wee na wee. Ik mocht coachen bij het persen. Het werd een prachtig leermoment voor de protocolfetisjistische pleeg, want mijn barende zei: ‘Ik kan toch niet plat op mijn rug liggend poepen?’ Nee natuurlijk niet, als peuter leer je netjes op een toilet te gaan, zonder toeschouwers. In het ziekenhuis echter, ben je letterlijk gebonden aan die registratiedraadjes, infusen en metertjes. Bewegingsvrijheid, autonomie, onafhankelijkheid, het is allemaal wat lastiger. Twee jaar ervoor werd de blonde, bekoorlijke, lelieblanke Swendsdåtter Førkbeard geboren, ik was benieuwd of deze ‘Baby2’ de kwart Indische roots uit de genen van Cynthia zou erven. Donkerbruine ogen, getinte huid en een hoofd vol donker haar. Cynthia riep dat ze nu echt MOEST. Ik zei: ‘Ik maak van jouw bed en Koninklijke troon.’ Daarvoor ging de rugleuning helemaal omhoog en het voeteneinde naar beneden met uitgeklapte voetsteunen; stirrups waar je je voetzolen tegenaan kunt zetten. ‘Nou,’ zei die verpleegkundige: ‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt.’ ‘Zo leer je weer eens wat,’ zei ik een tikje snibbig. De klinisch verloskundige knipoogde naar me en tipte ons over handvaten aan iedere zijkant. Cynthia greep ze beet, zette zich schrap met de voeten tegen de stirrups en verbaasde ons allemaal -incluis haarzelf- door met enkele keren hard drukken de Pindababy Made-Raja (Koningskind2) de wereld in te persen. ZUSJE Het was een lange nacht van weeën wegzuchten en volhouden. Tegen het ochtendgloren werd oma opgetrommeld voor Elvira, de aankomend grote zus. We hoorden hoe de gezellig kletsende Elvira werd geholpen met aankleden en tandenpoetsen. Ondertussen legde oma uit dat de baby die ochtend vast en zeker geboren zou worden en waarom de slaapkamerdeur van pappa en mamma dicht bleef. Wij puften door in de warme kraamkamer. Met het enorme bed hoog op klossen onder een schuinaflopende wand en een strijkplank als bijzettafel, hadden we verder niet veel ruimte over. Het was nauwelijks afgekoeld die nacht en we besloten het kiepraam stukje te openen. ‘Laten we opletten, het te sluiten als de baby er is, om tocht te voorkomen,’ zeiden de kraamverzorgster en ik tegen elkaar. ‘Maar voor nu is het wel even lekker.’ We snoven de frisse lucht in en een perswee kwam opzetten. De hond blafte in de tuin, nu duidelijk te horen. Door een kiertje van het rolgordijn zag ik hoe hij achter een bal aanrende. In een hoekje van de tuin stond Elvira, ze deed net of ze druk was met het gooi-enbreng-spel. Ik zag wel hoe ze met een schuin oog naar boven keek en wij werkten ons zwijgend door de laatste perswee. Enkele ogenblikken later vulde de kamer zich met krachtig babygehuil. ‘Whèèèè-wheèèèèwhèèèèèèè.’ Een kippenvelmoment dat deze ochtend qua ontroering ogenblikkelijk werd overtroffen door de juichende kinderstem van Elvira. ‘Ik hoor het. Joehoee! De baby is er! Horen jullie het? De baby is er! De baby is er. Joehoeee, de baby!’ Ze danste erbij, wat een ontlading, de hele wijk mocht meegenieten. Het raam lieten we open en ik veegde stiekem een traan van mijn wang.

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Klompendans Aardappels te koop [niet op zondag] Ik passeer het bord en op mijn netvlies verschijnt direct het beeld van Mieneke. De boerin die men ooit met klompen en al de ambulance inschoof. Halverwege een thuisbevalling moeten besluiten naar het ziekenhuis te vertrekken is helemaal niet lollig, en ik mag daarover meepraten, want tijdens de geboorte van mijn tweede braken opeens de vliezen, het vruchtwater bleek een dikke erwtensoep en daar gingen we. Ik vervloekte iedere bocht tijdens de reis. Boerin Mieneke daarentegen liet zich niet van de wijs brengen. Ze wees onderweg de chauffeur een kortere route door de polder, en de gehele rit staken de klompen parmantig omhoog. Had zij werkelijk klompen aan? Of is dat alleen om mijn herinneringen mooier te maken... Wel, het ging ongeveer zo: De ontsluiting verliep traag, boer mocht gaan melken. Boerin en verloskundige puften en puften. Al wiegend over achtereenvolgens: keukentafel, aanrechtblad, trapleuning, wastafel, wasmachine en hoofdeinde van het bed, vingen zij wee na wee op. De aloude weeëndans, deze maal uitgevoerd op pantoffels. Aha, sloffen, dus geen klompen, zie je wel. En toch… Het betrof hier een paar sloffen in de vorm van houten klompen. Ik had ze al eens bij de Boerenbond-Welkoop winkel gespot en gelachen om de originaliteit. Schuimrubbercomfort in de oorspronkelijke gele kleur met het bekende oranje middenstukje, gecompleteerd met een geriefelijke voering van felgeel namaakbont. Original-Dutch-Wooden-Shoes, stond er op het labeltje, uit de verte niet van echt te onderscheiden. De baby lag in kruinligging, de spildraai volgde niet, de weeën werden minder. Mieneke was er zat van, zei ze. Bij kalfjes kon je touwtjes om de poten draaien en zo een zetje mee trekken, helaas de boerenzoon of -dochter liet Vrouwvolk Vanuit het slaapkamerraam zie ik hem staan. Opa-in-wording. Ik bevind me op een boerderij in het buitenste-buitengebied, het erf is in tweeën opgedeeld, links het huis van d’n ouwelui en rechts dat van de getrouwde dochter, in haar schoot de langverwachte nakomeling. Mijn rode Polootje staat pontificaal voor de stallen geparkeerd met schuin er achter, precies in mijn zicht, de voorraad ingekuild gras. De bruinige compacte inhoud, tot halverwege bedekt met zwart plastic, verzwaard met autobanden. Het doet me denken aan een gigantische, half uitgepakte, aangesneden boerencake. En bovenop die bult staat opa. Hij schikt iets aan het plastic, trekt een band recht, maar bovenal houdt hij het huis van zijn dochter in gaten. De hond blaft als een dolle als er een volgende auto het erf oprijdt. Het is Jenny, een Belgisch opgeleide verloskundige, die vandaag een oer-Hollandse boerenthuisbevalling mag meemaken. Jenny sjouwt een ronde tas mee, qua vorm en afmeting zou het de grote trom van de plaatselijke harmonie kunnen zijn. [Ik weet dat het de baarkruk betreft.] Wat opa er van denkt weet ik niet. Het lijkt of hij zijn hoofd schudt, een uurtje eerder zag hij mij ook al allerlei koffers en tassen binnen brengen, groot genoeg voor twee trompetten, een klarinet en set bekkens. [Zuurstoftas, bevallingskoffer, doptonetasje en, in doorzichtig plastic verpakt, een zilverkleurige po met deksel.] Opa maant de hond tot stilte, klimt van zijn uitkijkpost en sloft de stal in. Een uurtje later besluiten we dat het tijd wordt voor kraamassistentie want we zijn aan het slotstuk toe. Het arriveren van een derde auto wordt wederom aangekondigd door de schel blaffende hond. Vanachter het gordijn zie ik opa weer op post, nu compleet met riek. Uit het witte autootje stapt de kraamverzorgende in smetteloos wit uniform. Zij draagt een rammelende tubagrote koffer het huis in. [De weegschaal.] Jenny benoemde ik tot dirigent, ze is helemaal in haar element. Mijn aandacht verdeel ik tussen opa’s uitkijkpost en de vorderingen van onze boerin. Hoe graag zou ik onze tambour-maître iets bemoedigends toeroepen als: ‘Alles gaat goed hierbinnen, geen zorgen, het concert des levens is hier in volle gang.’ Er komt nog een wit autootje aan. Er stapt een zelfde wit geüniformeerde dame uit. De stagiaire van de kraamverzorgster. Vier auto’s op rij, vier dames in het pand, opa wijkt geen millimeter en denkt er het zijne van. Een jongetje wordt geboren. Niek. Als moeder en kind verzorgd zijn, gaat de jonge vader zijn schoonouders verwittigen en helpen wij onszelf aan koffie met huisgemaakte kruidkoek. In de gezellige woonkeuken kletsen en lachen we over ons perfect uitgevoerde optreden. Dan stapt opa de keuken binnen . Ik sta op om hem met zijn kleinzoon te feliciteren en vraag of het spannend was, al dat wachten. Hij kijkt de keukentafel rond naar ons dameskwartet en zucht eens diep. ‘Ik doch, mos doar nou gene doktor biekomme? Al da vrouwvolk.’ 30 jaar verloskundige in Zeewolde, wat een mijlpaal! Gefeliciteerd! Fleur Wissingh-Gottlieb www.voetreflexzeewolde.nl zich niet bij de oren vatten. Tegen de tijd dat we besloten voor extra hulp naar het ziekenhuis af te reizen, stapte Mieneke dan ook resoluut van bed, schoot in haar pantoffels, trok haar ochtendjas aan, liep, met enkele tussenpozen vanwege de weeën, kordaat de trap af, en klom op de klaarstaande brancard. En daar hebben we het in mijn brein opgeslagen plaatje betreffende het vertrek van Mieneke. De ambulancebroeders snoerden haar netjes vast, liepen de voordeur uit, richting openstaande achterdeuren van de ziekenwagen, en schoven onze Mieneke zo de laadbak in. Boerin op klompen dus. Tijdens je bevalling naar het ziekenhuis moeten verkassen is zeker geen grappige gebeurtenis. Soms kunnen de omstandigheden en een hoofdrolspeelster met een ijzeren mentaliteit het achteraf wel tot een hilarische anekdote omvormen. Achteraf? Door het gehobbel en -bobbel tijdens de rit, kwam negenponder Harm-Jan vrijwel direct na aankomst op de verloskamers ter wereld. Eénmaal op en neer over het betonplaten-bietenpad was wellicht voldoende geweest om hem netjes voor de uitgang te schudden. ‘Achteraf?’ zei Mieneke, ‘Achteraf kijk je een koe in zijn kont.’ Ver driet k op 13 Een paar zonnestralen bereiken ons via gekleurd glas-in-lood, de predikant spreekt, ik zing en ik luister, mijn malende gedachten dwalen af naar de dood. Een lucht zwaar en grijs, te zien door het andere raam, en ik weet, daarheen loopt de weg, daar loopt de weg die we straks moeten gaan… Verloskundige zijn, een leven omspoeld met vreugde, geluk, en onbevangen voor blijdschap kiezen, soms niet. Vandaag niet, vandaag delen we verdriet, vandaag deel ik het verdriet van verliezen. Waar we zo zijn ben ik vaker geweest. Ieder jaargetijde zijn eigen bladerentint. Lentes, zomers, herfst, een winterse dag, met zon, met sneeuw, een regenboog of regen, opstijgende ballonnen, een wapperend lint. Mijn hart kent die lieve kindernamen, in steen, op hout, of in de wind… Met ingetogen snikken, of rauwe uithalen, laten we laten we laten we los, de dominee bidt en ik probeer mijn verdriet een plekje te geven, daar onder de bomen, aan de rand van het bos.

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 3o jaar Poldervroedvrouw Media Vluchtkoffertje in de auto, je weet maar nooit. In de laatste nacht begonnen wat krampen. Meneer sjouwde alle spullen naar de auto, viste zijn oudste kind uit bed met pyamazak en al, gespte hem vast en sommeerde zijn vrouw om in te stappen. ‘Nee,’ zei zij, ‘ik durf niet meer.’ Ze belde de verloskundige eigen dorp. uit haar (Ergens onder de grote Die Sauna-bevalling op dat vakantiepark, hoe kwam dat zo? Wat ik ervan heb geleerd, is hoe je media-aandacht trekt bij een best serene ‘gewone’ thuisbevalling, met een superpraktisch maar komisch staartje. Tegen de laatste journalist verzuchtte ik: ‘Bij ieder krantenbericht zag ik mezelf langer in die sauna staan. Nog even en we waren meteen door gegaan naar de wildwaterbaan.’ Hier het niet zo spectaculaire maar wel goed verlopen bevallingsverhaal van het stel met een midweekje vakantie in ons dorp: Net 37 weken, een tweede kindje, vorige maal flink overtijd gegaan, nog even een break moest kunnen. rivieren.) Die verloskundige googelde de dichtstbijzijnde praktijk, belde, en kreeg mij aan de lijn. ‘Wat!?!’ Ik stond al naast mijn bed. Of ik er snel heen kon, want de barende durfde niet meer in de auto. De verloskundige begon me allerlei details en bijzonderheden door te geven over de zwangerschap en waar het huisje ongeveer stond. Ik onderbrak haar informatiestroom abrupt. ‘Weet u wel hoever het van het centrum van ons dorp naar dat vakantiepark is?’ Ik vroeg haar om zeven minuten later terug te bellen. Mijn geschatte tijdsbestek voor het omgespen van de vroedcape, starten van de vroedmobiel en vroedcity uit te rijden. Zonde om kostbare tijd verloren te laten De Bijenkoningin Een regenachtige sombere dag. Deze ochtend meldt het echtpaar van der Heijden zich voor een poliklinische bevalling. Mevrouw van der Heijden had tijdens de voorweeën nog kans gezien haar kapsel keurig in model te föhnen. Meneer van der Heijden is gekleed voor een gemiddelde dag op kantoor. Donkerbeige colbertje met lichtbeige overhemd. Onwennig zonder stropdas. Aan alles is te zien dat hij liever naar zijn werk was vertrokken. De schoudervullingen in zijn jasje houden hem nog een beetje overeind. Mevrouw draagt een onflatteus enorm wijd T-shirt met een grote zwangerschapsspijkerbroek. Haar keurig geföhnde lok valt er een beetje bij uit de toon. ‘Wilt u wat makkelijks aantrekken?’ ‘Gooi nou niet alles door de war Ton.’ Middels de hulp van een paar bitse aanwijzingen probeert hij de juiste pyjama uit de perfect ingepakte koffer te vissen. ‘Nee, die licht gele.’ Na het standaard ‘scheren-laxeren’ beginnen de serieuze ontsluitingsweeën steeds meer de overhand te krijgen. Meneer bestudeert quasinonchalant alle apparatuur om hem heen. Dankbaar als hij een kopje koffie van me krijgt. Van zijn vrouw krijgt hij de wind van voren. De lucht van koffie maakt haar misselijk. ‘Anton, bakje!’ Meneer van der Heijden is net te laat. Een gelige gal vlek siert nu het borstzakje van zijn beige ensemble. Net niet op de revers van het colbert. Het jasje gaat uit. Hangt hij secuur over een knaapje aan de kapstok. Buiten de spuug-reikwijdte van zijn vrouw. De overhemdvlek draagt hij als een onderscheiding. De mouwen worden opgerold. Meneer van der Heijden groeit langzaam aan in zijn rol. ‘Ton, washandje koud!’ Klungelig probeert hij een washandje uit te wringen. ‘Lekker koud fijn.’ Hij doet goed zijn best. Zij ziet kans om hem tussen de weeën door nog te prijzen. Het washandje is echter iets te nat, van het föhnen is niets meer te zien. In slierten hangt de lok over haar voorhoofd. Mascara blijkt niet waterproof. Mevrouw van der Heijden komt langzaamaan in de bevallingsroes. Het punt waarop uiterlijkheden er niet meer toe doen. We puffen gedrieën het zelfde tempo. De dag duurt lang, de ontsluiting verloopt traag ondanks de heftige weeën. Haar nagels duwt ze in mijn arm. ‘Hou vol mevrouw van der Heijden. Wilt U nog een slokje water mevrouw van der Heijden? Hier is uw spuugbakje mevrouw van der Heijden.’ Mevrouw van der Heijden houdt dapper vol. Aan het eind van mijn lange lange puf-dienst komt de verloskundige van de patiënte binnengevlogen. ‘Oh gelukkig, daar is MIJN verloskundige!’ De vroedvrouw is een onverwacht alles overrompelende aanwezigheid. De hele grauwe, saaie met beige tinten omgeven wee-weg-zucht-dag ziet er opeens weer kleurrijk uit als ze haar rode regenjas tussen de witte schorten en het beige colbertje aan de kapstok hangt. Mevrouw Bom. Nat, kort rechtopstaand zwart haar, geel-zwart gestreept T-shirt, fel rode lippenstift. Grote donkere ogen, extra aangezet met flink wat kohl. Ze kijkt spiedend rond. Overziet de situatie in één ogenblik. The Queen-Bee. Op zoek naar een nieuwe korf. Ik schaar me onmiddellijk aan de zijde van haar volgelingen. Mevrouw Bom neemt de leiding. Noemt mevrouw van der Heijden Els. Els noemt haar Mieke. Els heeft volledige ontsluiting, Els mag persen. Els krijgt haar zoon op haar buik. Els is alle ellende vergeten. Mieke wordt omhelsd. Mieke wordt uitgebreid bedankt en gezoend. Mieke maakt een grap over Ton zijn gevlekte shirt. Ton kan eindelijk weer lachen. Ton doet stoer over zijn rol in het geheel. Mieke geeft Els een groot compliment. Een nieuw bijenvolk is gevormd. Mieke is de Koningin. Mieke is de heldin. De zuster krijgt een slap handje. ‘Zuster, hoe heette U ook alweer?’ Meneer van der Heijden wil mijn naam weten voor in het kraamdagboekje. Een hele dag met mevrouw en meneer mee puffen en washandjes aanreiken. Mijn naam is niet dieper blijven hangen dan de afdrukken van haar nagels in mijn vel. Als eerste mag Mieke een gelukwens voor de pasgeborene opschrijven. Onder het kopje ‘overige aanwezigen’ is een plekje voor mijn felicitatie. Ik kijk nog eens naar die Mieke Bom. Haar lippenstift zit onveranderd goed. Droog staat het haar nog rechtovereind. Ik zie nu dat er flink wat gel aan te pas is gekomen. Enkel een paar zweetdruppels op de bovenlip verraden de geleverde inspanning. Haar optreden was een explosief gebeuren. Geweldige achternaam. ‘Die kreeg ik pas bij mijn trouwen hoor!’ Ze geeft me een knipoog. Geweldig mens. Het was ook bevrijdend om haar binnen te zien komen. Veni, vidi vici. Zij kwam, zij zag, zij overwon! Orde in de chaos, kind bij de moeder, ruzie opgelost. Actie en afwisseling. Bij het begin van je dienst nooit weten hoe je dag zal gaan verlopen. Ik tril ervan. Het is alsof ik na allerlei smalle bospaadjes, bochtige onverharde binnenweggetjes, zachte bermen, drukke kruispunten en verkeersopstoppingen opeens zicht krijg op de oprit naar de snelweg. Verlos-kundige. ‘Dat word ik! gaan, terwijl ik met een telefoon aan mijn oor, met één hand BH, spijkerbroek of sokken probeer aan te wurmen of telefoonnummers probeer op de slaan in mijn brein die toch niet blijven hangen. Op de Spiekweg belde ze weer, de situatie bleek penibeler in verband met persdrang. Ik zei dat ik heus onderweg was en schatte nog 17 minuten, zij besloot dan ook maar een ambulance erheen te sturen. Ik dacht: dat is best slim, want die staat halverwege de polder en is er misschien sneller. Ze had de beveiliging opdracht gegeven om zich strategisch op te stellen met de knipperlichten aan, zodat wij ( Ambu en ik) er als muggen in de nacht op af konden vliegen. Halverwege de Slingerweg zag ik in mijn achteruitkijkspiegeltje de blauwe zwaailichten van de ziekenwagen, en in de verte voor mij oranje lichtjes aan en uit gaan. Dat ging ik winnen. Tegelijk arriveerden we voor het appartementencomplex. Vader liep met peutertje op de arm. Aandoenlijk slaperig in zijn pyamazakje. Moeders lag onder de dekens verstopt, met de telefoon op speaker naast haar oor. Directe verbinding met de vroedvrouw bleek. Ik riep dat ik er was, sloeg het dekbed terug en zeven minuten later werd het kindje geboren. Niks exceptioneels voor een gemiddelde verloskundige. Geweldige prestatie voor de verse moeder die zonder aarzelen de bevelen op had gevolgd van die opgetrommelde, voor haar, wildvreemde vrouw. Kindje lag lekker bij moeder. Vader haalde het vluchtkoffertje uit de koude auto. Kruikjes om de kleertjes te verwarmen hadden we niet en mijn oog viel op de indoorsauna. Toen alles lekker warm was, fabriekte ik een aankleedkussen van een stapel handdoeken, speelde voor kraamverzorgende en vroedvrouw tegelijk en vroeg meneer een leuke foto van mij te maken. De rest is geschiedenis.

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 babys 15 Goochelaar Vannacht voelde ik me een goochelaar. Het kwam niet door de draaiende ventilator die ons koelte toewuifde. Waar bepaalde illusionisten hun blonde haren flink laten wapperen, zat het mijne in een nette knot. Ik had geen toverstafje en riep geen Abracadabra of Wingardium-Leviosa. Ik had slechts een vliezenbreker klaarliggen en fluisterde: ‘Zuchten-Lidazuchten,’ of: ‘Pers-maar-weer-Lida, goedzo.’ Misschien kwam het door de magie van het zilveren maanlicht, of omdat ik de barende onder een dun blauwwitgestippeld lakentje haar werk liet doen. Af en toe lichtte ik het laken op om de vordering te bekijken. De grote lampen bleven gedimd, en we praatten zachtjes. Zelfs de barende kreunde nagenoeg onhoorbaar, want: de kleine jongen was wakker. Hij zat pontificaal bij zijn vader op schoot, compleet met speen, rode brandweerauto en bruine knuffelbeer. Wakker geworden door ons gestommel midden in de nacht, geen oppas voor handen en dit alles juist rond het tijdstip dat zijn aankomende broertje of zusje tevoorschijn wilde komen. ´Wat kunnen we het beste met Bertwin doen?’ had Lida eerder die nacht gevraagd. ‘Lekker laten slapen,’ was mijn simpele antwoord. Tot hij liefjes om zijn moeder riep. Het roepen dat allengs over ging in huilen en harder huilen, en nog harder huilen met lange uithalen. Lida was niet bij machte om naar hem toe te snellen voor troost. Pappa’s pogingen liepen uit op niets. Zelf bleef ik sowieso buiten beeld, een vreemde aan bed zou de boel alleen maar verergeren. Oma bellen? Buurvrouw ene kant, andere kant? Respectievelijk: te ver weg: nee kent hij amper, en: op vakantie. ‘Haal hem maar uit zijn ledikantje, we doen net of er niets aan de hand is,’ zei Lida dapper maar vastberaden. Luisteren naar Bertwins gehuil was voor haar slechter te verdragen, dan de inspanning die het zou kosten om geluidloos de pijn Maria Janne Een schattig dochtertje van een nette zes pond werd geboren op een redelijk saaie doordeweekse dinsdag, de 21e januari 1964. Het was de huisarts die de voorspoedige thuisbevalling begeleidde, het was rond acht uur in de ochtend, een graadje boven nul, bewolkt maar droog. Waar hij ongeveer dertien maanden ervoor tijdens een kerstconcert werd weggeroepen -in smoking en op lakschoenen- om enkele minuten na middernacht de stamhouder op de wereld te zetten, arriveerde de dokter deze maal in de veel minder spectaculaire, maar onberispelijk gestreken witte jas. De baby draaide lege artis hechtingloos naar buiten en zo werd het gehele bevallingsgebeuren mooi voor de start van het ochtendspreekuur afgerond. Het kostte de kraamvrouw moeite om de verplichte tien dagen bedrust te houden, maar ze luisterde gedwee naar de strenge kraamzuster. Ze herinnerde zich de doopplechtigheid op eerste kerstdag, krap negen dagen na de geboorte van haar eersteling, de dominee die het zo bijzonder vond een kerstkindje te dopen, het kussentje wat ze nodig had en een winter, koud genoeg voor de Elfstedentocht. Reinheid, rust en regelmaat predikte de zuster. ‘U zult het nog druk genoeg krijgen.’ Anderhalf jaar na de dochter volgde een zomerzoontje om het gezin compleet te maken. In het fotoalbum prijkt zijn geboortekaartje naast een foto van twee peutertjes in de zandbak met zonnehoedjes op. Alsof zij daar wachtten terwijl het kindje geboren werd. Zo groeide het meisje op als middelste tussen twee broers. Ze hield van boompje-klimmen en niet van borduren of breien. Ze wilde balletdanseres worden, of peuterjuf, vervolgens lagerschooljuf en toen wist ze het zeker: politieagente. Ze ging een jaartje au-pair, verkocht ijsjes in de zomermaanden, werkte bij C&A, in een slagerij, en de bejaardenzorg, werd afgewezen voor de politieopleiding omdat ze te jong was en leerde, om tijd te overbruggen, voor verpleegster. Het was inmiddels 1985, er werd eindelijk weer een Elfstedentocht verreden, en ja, ze wilde nog steeds bij de politie. Tot ze stage liep op de kraamafdeling van het Haagse BethlehemZiekenhuis en een verloskundige aan het werk zag… Haar moeder zei: ‘Moet dat nou?’ toen ze aankondigde weer te gaan studeren, maar ze overtuigde haar ouders van het feit dat dit echt haar roeping was en verkreeg de benodigde studiefinanciering. Het eerste jaar bleef ze zitten, waardoor ze bijna afhaakte, maar haar toenmalige verkering -nu alweer 30 jaar haar man en vader van hun twee dochters- zei dat hij afhaken slap vond. Ze zette door. Een geboorte op deze feestelijke dag, dat maakt het alleen nog maar feestelijker! Is het een meisje? Dan kan ze ballerina worden, of juf, of politievrouw of misschien wel verloskundige. Lege artis= volgens de regelen der kunst. te doorstaan. Het kraambed stond niet op klossen. Om het bed te verhogen lag er op de kraamkant een extra eenpersoonsmatras. Het hoogteverschil tussen berg en dal zorgde dat Bertwin, zonder besef van al het gedoe op de bergtop, op zijn gemakje in het veilige ravijn kon bivakkeren. Pappa zat in een relaxte kleermakerszit samen met peuter, brandweerwagen en beertje. ‘Broembroem, mamma, broem,’ zei Bertwin ietwat slissend vanwege de speen. ‘Ja lieverd,’ mompelde Lida, ‘…altijdis-Kortjakje-zieeeeeek.’ Vader en zoon wiegden mee op het ritme en hadden geen idee wat zich afspeelde onder het gestippelde goocheldoek. Lida gaf geen krimp terwijl het kindje uit haar gleed en ik het met een boogje op haar buik liet belanden. ‘Broembroem.’ Toen de baby het op en huilen zette, veerde Bertwin op. ‘Broe-huh-m?’ Werkman ‘Hee, Bob de Bouwer die voor me open doet!’ Geruit overhemmetje, spijkerbroek, bretels, gereedschapsriem compleet met schroevendraaiertjes, rode veiligheidshelm, stoer en schattig tegelijk. ‘Nee, ik heet Werkman.’ Hij heeft er een gewichtige zware stem bij opgezet. ‘Luuk is naar sgool en nou ga ik pappa helpen met de sguur bouwen!’ ‘Zohee, Werkman, da’s mooi.’ Hij rent richting tuin, waar ik zijn vader naast een enorme stapel planken zie. In de keuken tref ik Monique, ze zet ontbijtbordjes in de gootsteen en veegt de laatste kruimels van tafel. ‘Goh, ben je er al?’ tijdens het koffiedrinken. Werkman graaft luidruchtig in de doos met Lego, Jack schenkt twee mokken tot de rand toe vol en Monique ploft, met de vaatdoek nog in de handen geklemd, naast me neer. ‘Phoephoe, dat was er weer eentje…’ Werkman heeft kennelijk het speelgoedje gevonden wat hij zocht en gaat aan de andere kant van zijn moeder zitten. ‘Kijk, mamma, mamma, mahmaaah, mammaatje…’ Mamma heeft de ogen alweer dicht. ‘Mamma, zal ik de bank doorzagen?’ ‘Laten we… dat maar… niet doen… hè?’ Monique fluistert het tijdens het uitblazen van de wee. Werkman fluistert terug: ‘Mamma…, pssst..., kijk…, het is niet echt hoor…, het is maar…, Lego…’ ‘Oh, dan is het wel goed.’ Ook ik denk, ach, een speelgoedzaagje van nog geen twee centimeter groot, wat kan ons gebeuren? ‘Jack zei dat de vaart erin zat, dus ik ben meteen maar vertrokken.’ Waarschijnlijk heeft Werkman zijn vader ingelicht over de komst van Babydokter want ze komen samen weer naar binnen. ‘Ik zou vandaag de schuur gaan bouwen, wat denk jij? Wil je koffie?’ Monique ziet wat bleekjes, zij wil geen koffie. Ze heeft de ogen dicht gedaan en aan de witheid van knokkels zie ik hoe hard ze in het vaatdoekje knijpt. Ik installeer me op de bank, zo kan ik de weeën van Monique observeren ‘Roarrrr! ROAAAAAAARRRRRRR! ROARROARROARRRRRRRRR!' Van schrik veren we een halve meter van de bank omhoog, ik mors bijna met mijn koffie. Werkman produceert hier met gemak het aantal decibellen horende bij een originele Black&Decker Kingsize kettingzaag en completeert zijn imitatie met bijpassende kingsize zaagbewegingen. ‘ROOOAAAARRRRR!!’ -Dingdong- Gered door de bel. Daar is oma. Werkman mag mee met helm en al. We zwaaien hem vrolijk uit. Vervolgens duikt Monique echt in de weeën, de remmen kunnen eindelijk volledig los, en zo wordt om zeven minuten over elf onze relatieve stilte wederom doorbroken. Deze maal vanwege het krachtige huilgeluid van Werkmannetje numero drie. ROOAAR! Hij zag de baby, hief zijn hoofd met een ruk omhoog, liet het speentje uit zijn mond vallen en staarde recht naar boven. Ik volgde zijn blik. Hij speurde naar een luikje, een gat of een opening en kon het niet bevatten. Keek weer naar de baby en spiedde nogmaals het plafond van voor naar achter af. Toen wees hij naar mij. Ik glimlachte vriendelijk, maakte een kleine buiging en zei: ‘HocusPocusPilatusPas, ik wou dat er een baby was!’ Vooropgesteld; ik ben geen verloskundige geworden enkel en alleen omdat ik baby’s zo schattig vind en ze constant in mijn armen wil houden. Het gaat me om de mens in het algemeen. De bijzondere band met elk stel dat zich meldt voor het laten begeleiden van hun zwangerschap. Het zit hem in het onbeschrijfelijke wat je iedere keer mag meebeleven bij het zien van een geboorte. Een hoofdje wat tevoorschijn komt, het lijfje, en daar is opeens een baby. Roze huilend en een beetje verfomfaaid vanwege zijn tocht door het krappe baringskanaal. Als ze dan zo vers bij mamma op de borst liggen, en ik zie de blijdschap, de ontlading, de stiekeme traan bij pappa, de opluchting en de onvoorwaardelijkheid van liefde, ja, dan kan ik wel zeggen: ‘Dit is het plaatje waar ik enorm van houd.’ ‘Wat goochel je toch met onze baby,’ zei mijn broer toen ik zijn dochtertje, na haar geboorte, woog, opmat, beluisterde en met vaste hand van top tot aan de petieterige teentjes secuur nakeek. Hij bewonderde mijn handigheid, -hij had mij nooit live aan het werk gezien- en verbaasde zich over de relaxedheid waarmee de baby zich door mij liet onderzoeken. Was ik tot dan toe slechts zijn kleine zusje. ‘Stond daar -bij onverwachte afwezigheid van de gynaecoloog en plotselinge aanwezigheid van onbedwingbare persdrang- opeens Mevrouw de Verloskundige,’ vertelde hij me later. Ook al was ik in eerste instantie incognito mee ter support, ook al was ik in een voor mij vreemd ziekenhuis en ook al liet ik me bijna overrulen door een coassistent die op wachten aandrong. Toentertijd was ik ruim tien jaar verloskundige en na het wisselen van enkele blikken met mijn verhit strijdende schoonzus begreep ik; “wachten” is geen optie hier, en zo coachte ik mijn eigen nichtje soepeltjes de wereld in. De gynaecoloog verscheen pas halverwege de derde acte, net toen de placenta spatloos het opvangbekkentje ingleed. De dokter knikte goedkeurend, plaatste mij zonder enige aarzeling “in charge”: ‘Jij kunt het kind ook nakijken?’ en verdween ijlings weer van het toneel, de panden van zijn onbespetterde doktersjas vrolijk achter hem aan flapperend. Ik was me onbewust van mijn zogenaamde goochelarij. Het zijn Haptonomische handgrepen die ik ooit leerde, waarbij het kindje zich voegt naar je hand. Als je in die tien jaar ruim duizend baby’s in handen hebt gehad, voelt het allemaal zo vanzelfsprekend. Dat het op gegoochel lijkt voor het toekijkend publiek, heb ik niet meer door. Handigheid zou ik het noemen. Ik, die vroeger amper een baby mocht vasthouden van mijn moeder: ‘Nee Majanne, doe maar niet, jij laat toch altijd alles vallen.’ Een uitspraak die mijn broer vast ergens in zijn achterhoofd had opgeslagen, net zoals de boze kleine ik. Misschien koos ik daarom voor dit beroep. Gewoon om mijn moeder het tegendeel te bewijzen. Al zal ik zelden een baby ongevraagd uit de wieg halen, bij een: ‘Wil jij even vasthouden?’ strek ik mijn armen subiet naar de kleine uit. ‘Ja! Hier met dat wolkje.’

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Met liefde gedaan! Ook wij feliciteren Marianne van hartelijk met haar 30jarig Jubileum! (Jolanda en Wienanda van Kraamzorg Zeewolde) Gefeliciteerd Marianne! Hopelijk tref ik je als geboortefotograaf een keertje tijdens een bevalling! 30 jaar Poldervroedvro Multifunctioneel De bevalling van Astrid van Baren komt op gang tijdens zonsopgang en halverwege de ochtend onderzoek ik haar. Drie centimeter ontsluiting, vliezen staan, weeën kunnen wat beter, maar geduld blijft een schone zaak. Astrid wil me Cola aanbieden. ‘Speciaal voor jou in huis gehaald hoor,’ voegt ze er aan toe en Paul vraagt of hij aan de slag moet met de klossen. Cola: ‘Wat lief, maar nu nog niet,’ klossen: ‘Ja, dat zou wel handig zijn.’ Mouwen worden opgestroopt en bedverhogers komen uit de verpakking. Acht in totaal, vier voor de ombouw, vier voor de poten. Ik help Paul een handje, want ik ben de beroerdste niet. Onderwijl krijgen ze gratis aanwijzingen over de benodigdheden uit het kraampakket, babykleertjes warmleggen en de beste manier om de gloednieuwe matras te beschermen. Kinderwens www.fijnfotootje.nl Marianne Wigbers 30 jaar Verloskundige Gefeliciteerd! Kinderen waren welkom, maar niet ten koste van alles. De jaren verstreken en het overkwam hen gewoonweg niet, zwanger worden. Het leven van Sarina en Huib vulde zich met andere bezigheden. Zo vonden ze het heerlijk om bij kennissen, zussen en nichtjes op kraambezoek te gaan. Sarina nam meestal een mooi gebreid en geborduurd dekentje mee, of een vestje met bijpassend mutsje of wat voor schattigs je maar kunt maken voor pasgeboren baby’s. Het was echt voldoening gevend; het proces van het uitzoeken van stof, wol en patroon, het breien, het borduren, het zorgvuldige inpakken en het uiteindelijke geven van het cadeau. ‘Dat vond ik altijd fijn om te doen,’ hoor ik van Sarina, bescheiden voegt ze er aan toe: ‘…vind ik nogsteeds, priegelen en knutselen.’ ‘Maar soms…’ Huib vertelt me over een gezellige verjaarsvisite als treurig voorbeeld van onbedoeld kwetsende opmerkingen; Peutertjes drentelden rond, baby’tjes op schoot. De verschillende moeders namen over en weer de opgroeiperikelen van ieders kindje door. Toen het Sarina’s beurt was, viel er een korte ongemakkelijke stilte. Lieve Marianne, Gefeliciteerd met dit mooie jubileum, 30 jaar verloskundige! Zes van de negenkinderen begeleid tijdens de zwangerschappen en bij de jongste, Eva, een mooie thuisbevalling! Ik heb dit als mooi en bijzonder ervaren. Geniet van dit jubileum,wij vinden je een top verloskundige. Lieve groet, Albert en Jacolien Burggraaff en alle 9 kids! ‘Hoe is het met jouw breiwerkjes?’ vroeg een jonge moeder. Er viel geen stilte, als een soort opluchting voor het aangedragen onderwerp werden de breisels van Sarina geroemd en geprezen. De stilte die niemand bemerkte bevond zich in het hart van Sarina, haar wangen kleurden. Niemand, behalve Huib. Geïrriteerd, omdat tussen de groep moeders van Jantje, Fientje of Daantje, zijn lieve Rina verworden was tot “het vrouwtje van de breiseltjes”, zette hij zijn koffiemok met een resolute bons neer en zei : ‘Weet je wat Rien, we moesten maar eens op huis aan.’ Toen ze na zestien lange jaren wachten zwanger bleek, kon Sarina het niet geloven. Huib wel, direct vol vertrouwen had hij de oude familiewieg opgehaald bij zijn ouders. Sarina’s natuur is van iets terughoudender aard: ‘Zo een zwangerschap… Een kind baren… Ga ik dat redden? Ik ben al bijna veertig…’ Hartverwarmend is het stel tijdens de zwangerschapscontroles. Beiden in pure verwondering. ‘Dat het gewoon allemaal goed gaat.’ Ze moet het iedere keer weer zeggen. Een bloeddruk als van een jonge meid, een baby die goed groeit. Ze mag zelf kiezen waar ze wil bevallen. ‘Thuis!’ zegt ze resoluut, ‘Hoe minder poespas om me heen, hoe beter het ongetwijfeld gaat.’ Als ik om vier uur in de ochtend arriveer, ligt Sarina in een rozegestippelde pyjama op bed heel ingetogen te puffen. Tot onze grote blijdschap, verrassing en verwondering is het bijna zover. ‘Echt niet gedacht, ik dacht; het wordt veel en veel erger,’ zegt ze zachtjes tussen twee weeën door. ‘Blijf maar op je zij liggen, ogen gesloten, we dimmen de felle lichten en we blijven bij je,’ fluister ik terug. ‘Wij gaan wachten tot de goeie krachtige persweeën opkomen,’ zeg ik tegen Huib. Ook al is het midden in de nacht, Huib draagt zijn overhemd. Donkerblauw-wit geruit en onberispelijk gestreken. Had ik hem zeker niet als Hoodieman ingeschat, mis ik wel de stropdas. Dat grap ik tegen hem. Hij grinnikt erom, zo breek ik een beetje zijn spanning. Ondertussen bestel ik kraamzorg en inspecteer de babykamer. In het ledikantje ligt een dekentje klaar. Neutraal van kleur, een bijpassend sloopje met daarop geborduurde beige wolkjes, goudgele sterren, een zon met stralen en een zilveren maansikkeltje. In het midden is strategisch wat ruimte overgelaten, vast en zeker voor de naam. Ze willen pas na de geboorte ontdekken wat het is. ‘Want dat is toch helemaal niet belangrijk…’ En zelfs het cliché “als het maar gezond is” relativeerden ze: ‘Want je kan van alles laten testen, zeker als je tegen de veertig loopt, maar wat doe je met die informatie? Ons kindje is welkom, hoe dan ook.’ Het persen kost wel wat tijd. -Tja, wat is wijsheid, toch nog met haar naar het ziekenhuis, onder de TL-balken met alle witte jassen eromheen, of gaan we iets langer door?- Deze discussie speelt zich af in mijn hoofd. -Uiteindelijk is er ook lang over gedaan om zwanger te worden, wat is een kwartier extra na zestien jaar.Daar komt het kruintje tevoorschijn, het hele hoofdje en de voorste schouder. ‘Pak het maar Sarina!’ Met wat hulp trekt ze het kindje naar zich toe. Het natte glibberige wezentje op haar sputtert en beweegt. ‘O, Huib, voel eens hoe warm het is. Voel dan toch hoe warm zo’n baby’tje is.’ Voorzichtig omvat Huib’s grote hand het warme lijfje van zijn kind. Behalve wat liefelijk babygepruttel, is het verder stil. De stilte van gevulde harten. Astrid heeft speciaal hiervoor een dubbelverpakking multifunctioneel afdekzeil aangeschaft. Paul vouwt er eentje met een royale zwaai uit, het is een stuk van drie meter breed en vijf meter lang. Hij maakt aanstalten om het in zijn geheel, van het opstaande hoofdboard tot ver voorbij het voeteneinde, over het bed uit te spreiden, en wel zo, dat ik vraag of hij het plafond wil witten of een muurtje gaat uitbreken. –Dat lees ik namelijk tussen de opsomming van de vele gebruiksmogelijkheden- Hij ziet dat ik een grapje maak, samen moffelen we de resterende drie meter onder het matras en vouwen er een hoeslaken omheen. Zijn As zal ritsel-, plak- en kraakvrij liggen, geen drupje vruchtwater zal onverwacht verdwalen. Astrid kiest er voorlopig voor om de felle weeën stampend op te vangen, vastgeklampt aan de vensterbank danst ze ‘as a maniac on the floor’. -BoenkboenkboenkboenkboenkHaar weeëndans doet mij denken aan een hardcore-gabberdance. Als het vruchtwater stroomt, trekken we de onder het matras gepropte drie meter alsnog over de rand en in één vloeiende beweging onder de voeten van Astrid door. In een multifunctioneel ritme kraakt het plastic mee met iedere stamp, ook hier zal geen spatje de verkeerde kant opvliegen. Het stampritme wordt tot dubbeltempo opgevoerd en gaat dan opeens over in kniebuigingen. Persweeën! Als Vince veilig in de armen van zijn moeder ligt, krijg ik mijn colaatje. Die gaat zonder knoeien naar binnen, al had het in dit geval vast geen ene druppel uitgemaakt. Een knappe forensisch onderzoeker die ooit zal kunnen bewijzen dat hier een kind geboren is.

o Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 De Kneep ouw Hongaarse Badbevalling Zij wenste een thuis-badbevalling, en hij kon niet tegen bloed. ‘Mefrouw, bijforbeeld, iek moest voor die bloednemen, iek zai tegen die frouw, iek moet in die bedje, als iek val, jai kan mai moeielijk van die grond tielen. Geloof mai, iek moet in die bedje.’ De laborante had Bernat niet geloofd, zo’n stoere vent. Hij werd wakker in ‘die bedje’, hoe hij er terecht gekomen was, was hem onbekend. Dus Bernat Fürdõszülés zou niet mijn steun en toeverlaat zijn bij zijn vrouws bevalling, dacht hij. Dat juist Angyalka thuis wilde bevallen, en als het even mocht in bad, vond ik opmerkelijk. Alle verloskundigen kennen het verhaal van Agnes Gereb, de Hongaarse vrouwenarts die gevangenisstraf kreeg, omdat ze -op verzoek van ouders- thuis geboortes begeleidde. Hongarije, een EU-land waar thuisbevallen verboden is. Hongarije, het geboorteland van Angyalka, Bernat en hun zoontje Edvard. De kleine Edvard was daar op een zespersoonsziekenhuiszaaltje ter wereld gekomen. In ieder bed een barende, kermende, zwoegende vrouw. Verlosbedjes slechts gescheiden door dunne gordijntjes. Vaders: buiten blijven! (Iets wat Bernat overigens absoluut niet erg vond.) Angyalka had zich er voornamelijk alleen gevoeld. Schatplichtig aan de Hollandse thuisbevalcultuur en voor iedere Liefelijk Sommige weeën noemde ze liefelijk. Als ze zo’n ‘liefelijke’ wee had, draaide ze sierlijk met de polsen en wapperden haar handen in de lucht, alsof ze een verfijnd klassiek muziekstuk dirigeerde. Liefelijk, zo zag het er ook uit. Ze glimlachte erbij. Nimmer had ik een barende het woord liefelijk horen gebruiken in relatie tot af-en-aan golvende weeenpijnen. De rest van het verhaal is verre van liefelijk. Naarmate de nacht vorderde, kreeg de hardcore variant namelijk flink de overhand op de liefelijkheid van de ontsluitingsweeën. Woo-Hoo! De gracieus wuivende handen, waar mijn brein onhoorbaar een bijpassend klassiek muziekje onder neuriede, balden zich plotseling tot vuisten, sloegen met afwisselend vuist en vlakke hand ritmisch op het hoofdkussen en grepen vervolgens partner Pim stevig bij de lurven. (Voor wie wil weten waar de lurven zich bevinden; ergens tussen je kladden en je hurken, de afdrukken zijn waarschijnlijk nog te bezichtigen op het lijf van de onfortuinlijke Pim.) Knokkels trokken wit weg, er werd gestampt, gevloekt en getierd, ik vreesde voor de nachtrust van de buren. Er paste precies een heel couplet van Blur song 2 in het hoogtepunt van de wee. Woo-hoo! When I feel heavy-metal And I’m pins and I’m needles Well, I lie and I’m easy All the time but I’m never sure Why I need you Pleased to meet you Wie de videoclip ooit zag weet hoe de zanger van muur naar muur stuitert en hoe hij zijn Woo-Hoo! in de microfoon grungt, waarna het couplet dynamisch gezongen/geschreeuwd wordt. Pleased to meet you, inderdaad, opnieuw voorstellen, want de Grunge-Eveline kende ik nog niet. Power en passie. Ook Pim moest wennen aan deze dynamische versie van zijn vrouw. De ontsluiting vorderde snel, wat de heftigheid van iedere niet-liefelijke wee verklaarde. Tot de laatste centimeter erg op zich liet wachten, toen werd het werkelijk afzien. De videoclip leek op repeat te staan. Woo-Hoo! Er kwam geen einde aan. Moe van het staan, liggen lukte echter niet. Bij het opkomen van iedere wee sprong Eveline op en zocht naar de lurven van Pim. In mijn hoofd startte het repeatingcouplet van de Blur song, en wel op vol volume. Woo-Hoo! ‘DIT IS HEEL HEFTIG!´ siste Eveline beleefd tussen haar opeengeklemde kaken door. We geloofden het onmiddellijk. Opeens zag ik mezelf liggen, bijna 25 jaar geleden, toen ik mijn man Ben opdroeg om de verloskundige te waarschuwen. ´JE MOET NU BELLEN!´ siste ook ik toentertijd. De spijlen van het bed stevig omklemd, witte knokkels. Het bed rammelde ervan. De manier waarop Ben onze verloskundige op de hoogte bracht, klonk als de omschrijving van een scene uit ´The Exorcist´; waar de hoofdrolspeelster een priester vertelt welke gezellige hobby´s zijn moeder in de hel kan uitoefenen om daarna groene smurrie te kotsen. Na een dolle rit richting ziekenhuis voor pijnstillingsmedicatie om die venijnige laatste centimeter dragelijker te maken, arriveerden we op de verloskamers met adequate persweeën. De pins and needles ebden weg. Daar was Alex. Al wat overbleef, was een liefelijk pleased to meet you. Woo-Hoo! Adrenaline giert. Bonkend klopt het hart in de keel met uitschietende steken naar mijn maag. Pippi! Zoveel jaren geleden, ik was pas tien, maar het tafereel staat me ineens weer glashelder voor de geest. De hoofdrolspeler hier was mijn jongste broertje. ‘TollaheeTollahooTollahupsakee!’ Zingend huppelde hij door de dakgoot terwijl mijn moeder koortsachtige pogingen ondernam hem te bewegen weer door het dakraam naar binnen te klauteren, zonder hem te laten schrikken of wankelen. ‘Ach, ons huis heeft geen dakkapel, en zelfs geen dakgoot waar ze in kan klimmen,’ hoor ik mezelf mompelen tijdens gas geven, remmen, schakelen en sturen. Het blijkt maar weer dat alles kan, gaspitten aandraaien, voordeur openen voor vreemde mensen, de schaar in de gordijnen zetten, of in je eigen haar. Nu ik er zo over nadenk, dat haarknipscenario hebben we zelfs al eens gehad dankzij oudste zus. Ik mopper op mezelf. Volgende keer gewoon naar oma! Als ik thuis kom, ligt madame prinsheerlijk op de bank. Of er niets gebeurd is, wuift ze met een koninklijk gebaar naar haar onderdaan. ‘Ha mam.’ Ik mis het ‘bedje op de bank’-dekentje. O, daar heeft ze de kat mee toegedekt. Ervoor in de plaats heeft ze de ‘kneep’ -onze roodfluwelen verkleedcape met zijn glimmend gouden binnenvoering- gracieus om zich heen gedrapeerd. Enkel het glazen kistje ontbreekt. Een paar blauwgeschminkte ogen kijken me liefjes aan, de lippenstift, tezamen met –onmiskenbaareen chocoladespoor, zit voornamelijk uitgesmeerd over haar linker pyjamamouw. Sneeuwwitje danst met de prins, de zeven dwergen Johoo-en er omheen. Zo te zien is alles goed gekomen. @poldervroedvrou gezonde zwangere de vrije keuze om zelf de wijze waarop te kiezen, zei ik: ‘Natuurlijk beval jij in bad. Bernat zeggen we eenvoudigweg dat het in Nederland zo moet.’ Op een donkere winteravond spoed ik me richting ház Fürdõszülés. Het huis schittert me tegemoet, alle lampen aan van zolderraam tot buitenlantaarn. Binnen brandt de kachel. Angyalka vind ik boven in bad, mijn brilleglazen beslaan. Bernat rent van boven naar beneden, naar boven, naar beneden. We geven hem kleine overzichtelijke klusjes. Vuilniszak, emmer, Edvard geruststellen, kraamzorg bellen, warme doeken, twee handen vol badspeeltjes ergens anders bergen. Bezig houden die man. Bril af, vest en trui uit, ik posteer me in mijn hemd op het toiletdeksel en delegeer alle klaarzetwerkzaamheden aan Bernat. ’Itt Jönnek Bernaaaaat!’ Angy’s roep laat Bernat binnenstormen. Ze grijpt zijn hand en laat niet meer los. Gevangen. Bernat zakt ontredderd op het smalle badrandje, met de rug naar zijn vrouw toe. ’Iek kaike nie!’ Ik geef hem een schouderklop en zeg blij te zijn dat hij er is. Bernat kijkt strak naar de grond, zijn hoofd schudt van nee. Angyalka houdt haar adem vast en een prachtige baby glijdt uit haar het water in. Bernat gluurt een mili17 Soms komt het zomaar ter sprake: Hoe deed je dat toen de kinderen klein waren? Euhm, ik had oppas rondom; grootouders in het dorp ten alle tijden inzetbaar; flexibele man; lieve kinderen en meelevende zwangeren. Af en toe, op zaterdag, mocht mijn jongste dochter mee op kraambezoek. Voor haar het uitje van de week, vooral als we het zo uitkienden dat we er waren tijdens het babybadderen. Maar waar zat hem nou ‘de kneep’ in deze herinnering? September 1999 Frederique is een beetje ziekjes en mag ‘bedje op de bank’. Dekentje, televisie met VHS-videoband van Sneeuwwitje, drinken, knuffels erbij, lekker uitzieken. Oudste gaat naar school en moeders heeft dienst maar geen bevalling aan de gang. ‘Ik kan je ook naar oma brengen hoor,’ zeg ik. Maar ja, oma heeft geen Disneyfilms, en tekenfilmpjes kijken, is nu juist het fijne van een beetje ziek zijn. Om half elf rent Sneeuwwitje voor de tweede maal huilend door het donkere bos en ik moet dringend een enkele kraamvisite. ‘Blijf jij hier zoet tv kijken? Ik ben zo weer terug.’ Ze roept: ‘Voohoor!’ en gebaart dat ik opzij moet. seconde over zijn schouder en griezelt, zijn hand nog altijd klem in die van zijn vrouw. ’Ain bloodbaad,’ prevelt hij, en dat lijkt ook wel een beetje zo. Gooi een scheutje frambozensiroop in een waterglas, en het waaiert grenzeloos uit. Angyalka schenkt me de liefste glimlach ooit als ze het kindje op haar borst krijgt. We laten Bernat vrij. Toen Bernat me naderhand uitliet, boog hij zich samenzweerderig naar me toe. ’Hoeveel moet iek u gefen?’ Ik snapte hem niet meteen, maar wat bleek: Hongaarse artsen laten zich graag steekpenningen toestoppen om voorspoedige bevallingen te garanderen. Hij kreeg een gepaste doch stevige hug van me. ’Dit meemaken, man, is onbetaalbaar!’ @ármentesített belvizes mélyföld bába 10:35 Mobiel in mijn zak en huistelefoon met snelkietoets op de salontafel. ‘Toemaar,’ spreek ik mezelf toe, het duurt minstens een half uur voor deze video teruggespoeld moet. 10:47 ‘TiedelidieTiedelidom.’ HOME, lees ik op mijn Nokia. ‘Mamma, ik heb meekup op en de kneep om, nu ben ik Superman.’ ‘Wat?’ ‘De rode kneep, je weet wel, van Superman.’ Ik herinner me vaag de mantel van Sinterklaas onderin de verkleedkist helemaal op zolder. ‘Schatje, ik ben bijna weer thuis, blijf je alsjeblieft gewoon in de huiskamer?’ Mijn stem klinkt een octaaf hoger dan gewoonlijk. Voor de make-upsessie moet ze sowieso naar boven zijn gelopen. Ik visualiseer een besmeurde badkamer met waterproof mascara op mijn witte handdoeken, oogpotlood-blauw op de spiegel, rode lipstick-klodders in de wasbak en rougepoeder overal. Ze is gek op die met glitters en de grote kwast. De paar straten van de kraamvisite naar huis zijn voldoende om alle mogelijke scenario’s door mijn hoofd te laten afspelen. Inclusief l’ histoire de Pippi Langkous…

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 ‘Er zitten hele gemene steentjes tussen’ 18 Duurzaam Titel pagina Het onverwachte succes van het Blotevoetenpad ‘Ojee, Marieke heeft weer wat’, dacht Henri toen ze nu zeven jaar geleden met het idee voor een blotevoetenpad kwam. Maar wat Marieke Moens in haar hoofd heeft…...Rondom het erf van de Sternhof aan de Sternweg werd een pad aangelegd van 500 meter lang met verschillende soorten ondergrond, van modder tot kiezel en mijnsteen en van zand tot, jawel, ingegraven pet- flessen. Verwachting De verwachting toen het pad klaar was dat er in een paar jaar een paar honderd bezoekers uit Flevoland zouden komen en dat dat het dan wel was. Dat bleek een misrekening. Sinds de opening tot nu maakten er duizenden mensen gebruik van. Meest gezinnen, maar ook wandelclubjes. Marieke ziet steeds vaker terugkerende gasten. Elk jaar wordt het pad uitgebreid, met een picknickterras met speeltoestellen, met een route door de moestuin. Her en der hangen er kaarten met opdrachten, ‘huppel dit pad af’ en het zijn niet alleen de kinderen daar gevolg aan geven. Kaarten om je te laten nadenken met filosofische teksten maar ook heel leerzame opdrachten. Af en toe is er een doorkijkje naar de omliggende landerijen. Het pad ‘liep’ al netjes, maar door corona nam het aantal fors bezoekers toe. Uit Zeewolde, de polder, midden- Nederland. Niet meer een paa r honderd, maar een paar duizend. Dat neemt ‘gedoe’ met zich mee. Ze laat een paar bordjes met huisregels zien. ‘Af en toe moet ze tegen mijn zin wel politie-agente spelen en mensen wijzen op wat wel en niet kan.’ Parkeerwacht Henri is de man van het organiseren en heeft de coördinatie op zich genomen. Hij is parkeerwachter en met zijn strooien hoed op en zijn onverwoestbaar goede humeur ook animator. Gasten werden ontvangen in de receptie waar ook de gasten van de bed en breakfast en de camping zich vervoegen. Door de drukte was er behoefte aan een aparte receptie. Van de combinatie om een tent of de caravan neer te zetten en de kinderen de vrije hand te geven, wordt regelmatig gebruik gemaakt. Henri is helemaal om en heeft er de grootste lol in om weer wat nieuws te bedenken en uit te werken. Zo kan er heel erg live een spelletje dr. Bibber gespeeld worden. Er is een doolhof en een labyrinth en een plaats om even bij te komen. Dat hij een groot liefhebber van hergebruik is, is overal duidelijk. Ingenieus De vaak ingenieus gebruikte tweedehandsspullen geven de route karakter. Het past bij de sfeer. ‘Mensen komen hier aan met de auto en zijn drukdrukdruk, na afloop zijn ze heel rustig. Het is niet alleen het pad, het is het hele sfeer eromheen die kalmte uitstraalt.’ Soms rijden mensen terug als ze zien dat het geld kost. Het pad is er niet vanzelf gekomen en moet ook onderhouden worden. Uitbreiding Momenteel wordt gewerkt aan een uitbreiding naar twee kilometer. Het blotevoetenpad is de naam feitelijk ontstegen, het is een volwaardige avonturenroute. Marieke: ‘Het is de leukste tak van ons bedrijf geworden.’ Het blotevoetenpad is te vinden aan de Sternweg 14. Meer informatie: www.sternhof.nl Nieuw in Zeewolde, Acupunctuur! Behandeling op afspraak. Intake is gratis. 06 37 46 06 06 www.qinamiek.nl Marsweg 24a, Zeewolde | T 06 333 458 90 | www.altiuszeewolde.nl Verkrijgbaar bij: De Winkeltjes | Ravelijn Raadpleeg altijd een professional bij twijfel over het gebruik. Blijf (sport)blessures de baas coosa Natuurlijk Blik op natuur Wat doe jij met je tuin? Voor wie richt je het in, denk je ook aan onze kleine medebewoners? Om de achteruitgang van de biodiversiteit te stoppen, beginnen we in onze tuin. Graag neem ik je mee op ontdekking hoe je de natuur in je tuin kunt halen. Advertorial golfclub! Deze keer wil ik het hebben over voedsel. Hoe zorg je ervoor dat er in je tuin voedsel is voor dieren? En voor welke dieren dan? Eten zoals het gebekt is… Het ene dier is het andere niet, de één eet zaden en bessen, de ander insecten. Weer andere eten wormen of drinken nectar bij de verschillende bloemen. Begin bij de inrichting van je tuin bij de basis. Veel soorten zijn afhankelijk van insecten, denk aan de meeste vogelsoorten. Dat kun je vaak aan de vorm van de snavel zien. Het roodborstje, de koolmees en de heggenmus zijn druk bezig met het zoeken naar insecten om hun jongen te voeden. Veel soorten komen in de winter op de voedertafel voor zaden en vetbollen. Voor jonge dieren is dit niet geschikt, die hebben vaak dierlijk voedsel nodig en kunnen stikken in een pinda. Insecten vormen de basis. Het voorjaar vormen rupsen van vlinders een belangrijke voedselbron vogels. Maar liefst 95% van de vlinders in Nederland is een nachtvlinder, die zijn er in allerlei soorten. Ga er maar eens met de zaklamp op uit! Door in je tuin verschillende soorten (inheemse) planten te zetten, kun je ervoor zorgen dat er van het voorjaar tot het najaar bloeiende soorten zijn. Daarmee kun je insecten vrijwel het gehele jaar van voedsel voorzien. Gebruik geen gif in je tuin. Structuur in je tuin. Verschillende planten bieden verschil in structuur; beschutte plekken, open plekken en hoge plekken. Hoge vegetatie is belangrijk als oriëntatie en uitkijkpost voor insecten. Maak bijvoorbeeld eens een plek voor vlinders met rottend fruit of laat (een deel van) de vruchten van je fruitboom op de grond liggen. Wespen kunnen voor overlast zorgen, maar zijn ook belangrijke opruimers in de natuur. Zitten ze column Liesbeth Hunink geeft haar dorpsgenoten tips over wat zij kunnen doen op het gebied van biodiversiteit. Liesbeth is eigenaar van het ecologisch adviesbureau Hunink Ecologie. op een rustige plek, laat ze dan zitten en geniet van hun bezigheden. Winterklaar. En dan wordt het weer herfst en gaan we de tuin winterklaar maken. Ruim je tuin niet te veel op zodat eitjes, rupsen en poppen kunnen overleven. Beter is om de tuin in de winterperiode met rust te laten en in het voorjaar de tuin pas op te ruimen en klaar te maken voor het voorjaar. Bladeren bieden een veilige plek voor insecten in de winter of ruimte voor een egel om te overwinteren. een wondermiddel uit de natuur Kurkuma, 60 capsules 14,95

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Duurzaam Uit landelijk onderzoek blijkt dat 70 procent van de mensen zich bewust is, of zorgen maakt over de klimaatverandering. Op deze pagina tips en trucs om in je directe omgeving in actie te komen. Oerhollandse natuur De favoriete plek van boswachter Rob Zonder ook maar een moment na te denken zegt boswachter Rob Koetsier ‘de Horsterberg’ als hem gevraagd wordt naar zijn favoriete plek. Lopend naar dit uitkijkpunt blijkt het ook een favoriete plek van vele anderen. Rob werkt sinds maart in Zeewolde maar al dertig jaar bij Staatsbosbeheer en kent de bossen in Zeewolde goed. ‘De Horsterberg is fantastisch, het is een uitloper in De Stille kern. Het mooie is dat vanaf één punt het hele gebied kunt beleven. Er zijn een paar mooie uitkijkpunten, bankjes staan langs een halfverhardpad dat iets lager ligt. Het is de Stille kern in een notendop. Je ziet het plassengebied en de bossen. De plassen zijn aangelegd. De grond is verwerkt in de berg maar ook gebruikt als fundering voor de aanleg van wegen.’ Onnederlands mooi ? ‘Nee’, zegt Rob, ‘Het is juist een typisch Nederlands gebied. Nederland is natuurlijk een delta- gebied. Als je terug zou gaan naar de oertijd was het kenmerkende van de delta dat er af en toe door zandafzetting afgesloten rivierarmen kwamen en dat daar spontaan bos ontstond. Wat je hier ziet is dus een oer-Hollands landschap. Je kan met een beetje geluk de koniks (paarden) zien en vogels. Je kunt bosvogels en watervogels zien en met een beetje geluk lepelaars, spechten, boomvalk.’ De Horsterberg is via een betonpad goed bereikbaar voor mensen die minder valide zijn. Dit pad wordt veel gebruikt, met name in het weekend. In het verleden kon je er wel in, maar er was geen weg of pad. Je kan vanaf hier het gebied zelf in. Struinen in dit gebied is prima, of via het boswachterpad. Via het pad rijd ook de Eco-kar, die met (nu in eerste instantie kleine groepjes) natuurliefhebbers het gebied in gaat. Het pad, in totaal ongeveer vijf kilometer, voorkomt ook verdwalen. De Stille kern beslaat 1000 aaneengesloten hectares. Het is nergens in Zeewolde stiller. Aan de overkant van de Flediteweg ligt nog een 250 hectare. Reserveren van een natuurexcursie met de ecokar: www.puurzeewolde.nl Een vast hoogtepunt is de grote vijf reensafari- safari’s. Elke maand één safari. Met jeeps (Landrovers) is de actieradius groter. De dieren trekken zich weinig van de excursie aan, zeker als mensen in de auto blijven. Soms schrikken ze even als de auto plots om de hoek verschijn en gaan ze de dekking in. Fietsroute dwars door natuurstrook Elke keer verbaasd over de Grote Trap van gemaakt. Het verkeersluwe fietspad is omgeven door natuur. Je fietst tussen bosjes, kruidenrijke open plekken en meanderend water vol planten en kleine dieren. Er zijn schuilhutten en picknickbanken. ‘Iedere Flevolander zou ‘m gefietst moeten hebben’, zegt Rolf Hendriks. Bevooroordeeld misschien omdat hij voor Het Flevo-landschap werkt, de organisatie die het pad beheert? ‘Nee. Ik fiets de route wekelijks meerdere keren omdat het een leuke route is. ‘ Misschien wel de mooiste van onze provincie. ‘Meestal fiets ik de route alleen, soms met m’n vrouw of dochter. Zij zijn elke keer verbaasd over de grote vogelrijkdom die het gebied nu al heeft. In de zomer staat de vegetatie soms zo hoog, dat je door een groene tunnel lijkt te fietsen. In het najaar trekt het gebied erg veel zwermen vogels aan, van spreeuwen tot vinken en putters. Ze komen af op de vele zaadvormende planten in het gebied. Soms is dat een echt spektakel. Het slingerende pad is een verademing kaarsrechte wegen in de polder. Het fietspad geeft je telkens een andere invalshoek op de omliggende polder.’ De Grote Trap (geopend in oktober 2019) is een 11 kilometer lang en 100 meter brede natuurstrook en is aangelegd over het tracé dat ooit bedoeld was als verlengstuk van de N702. De natuur heeft er al tientallen jaren zijn gang kunnen gaan. Uiteindelijk is van deze strook langs de Wulptocht een fraai toegankelijk natuurgebied Milieuvriendelijker Barbecueën Bij barbecueën staat vlees centraal maar gril eens een groentespies. Lekker en gezond. En gebruik eens andere ‘brandstof’. Zo’n 95 procent van de Nederlanders barbecuet minimaal één keer Energieloket vaker open Het energieloket in het Ravelijn 1 is weer open. Om aan de grote vraag te voldoen is het aantal openingsuren fors uitgebreid. Het energieloket helpt bij het slim gebruiken van energie. Dat dienst zowel de eigen portemonnee als het milieu. Het energieloket geeft aan inwoners en bedrijven onafhankelijk advies over energiebesparing en over het zelf opwekken van energie, energieneutraal verbouwen, financieringen en subsidies. Zolang de voorraad strekt krijgen bezoekers gratis een energiebespaar-bag, vol met slimme oplossingen om comfortabel en energiezuiniger te wonen. Het energieloket is geopend op woensdag en donderdag van 10.00 tot 13.00 uur en op vrijdag en zaterdag van 14.00 tot 17.00 uur. Voor mensen die niet in de gelegenheid zijn naar het spreekuur te komen is er gelegenheid contact op te nemen van de telefoon, e-mail of chat. Meer info: www.energieloketflevoland.nl per jaar met familie of vrienden, 40 procent doet dit zes keer of vaker. Barbecueën gebeurt steeds vaker elektrisch of op gas, dat is een stuk milieuvriendelijker dan op houtskool of briketten. Zo komen er geen schadelijke stoffen in de lucht en dat is beter voor je eigen gezondheid en voor het milieu. wToch is voor velen houtskool het echter werk, maar ook dat kan een stuk milieuvriendelijker. De meeste houtskool komt uit Argentinië, Brazilië en Zuid-Afrika. Afhankelijk van de kwaliteit is voor één kilo soms wel acht tot tien kilo vers hout nodig. Soms wordt houtskool onder primitieve omstandigheden, met veel schade aan het milieu, gemaakt. Het Nederlandse bedrijf Echt verkoopt duurzame houtskool, briketten en houtkrullen. De producten worden in een circulair proces gemaakt van FSC-hout, dat niet wordt verbrand, maar verkoold. Het FSC-certificaat garandeert dat voor elke gekapte boom een nieuwe wordt aangeplant. Het hout wordt gedroogd en daarna in een oven van 500 graden Celsius verkoolt. De energie die in dit proces vrijkomt, wordt afgegeven aan een nabij gelegen dorp, waar huishoudens er hun huizen mee verwarmen. Volgens het bedrijf is er door deze productiewijze ook minder hout nodig dan voor eenzelfde hoeveelheid houtskool die op traditionele wijze wordt geproduceerd. De consument zou ook minder houtskool nodig hebben. Het bedrijf Eco-logisch maakt briketten van kokosnotenschalen (voor één kilo is drie kilo schalen nodig), een restproduct/afval van de kokosvruchtvleesverwerkende industrie. Volgens dit bedrijf branden deze briketten zeker drie keer langer dan houtskool. De kokosnotenschalen worden verbrand om kool te krijgen en worden vervolgens vermalen en geperst. Ze komen per schip uit de Filippijnen, Indonesië of Thailand. Kijk ook op ECHTGOED.NL en ECO-LOGISCH.nl Tuinsalade is een openbare Facebookgroep. Het doel is om liefhebbers van het zelf kweken van groenten, kruiden en fruit met elkaar in contact te brengen. Zo kunnen ervaringen, tiops en trucs met andere moestuiniers gedeeld worden. Maak een salade of soep van je eigen (vierkantemeter) moestuin. https://www.facebook.com/ Tuinsalade vergeleken met de Het is een voor Flevoland a-typisch fietspad. Het loopt niet kaarsrecht, zoals de meeste fietspaden in de polder, maar slingert zich door het landschap en kent de nodige hoogteverschillen. Het verbindt de fietsbrug over de A6 bij Almere met de Kop van het Horsterwold. Bij het begin, halverwege aan de Vogelweg en aan het einde van het pad zijn parkeerplaatsen aangelegd. Het idee was dat er een unieke mogelijkheid zou ontstaan om te fietsen zonder last van voorbijrazend verkeer. Je hoeft nu alleen maar op de vriendelijke Herefordkoeien te letten. Staan ze op het pad, stap dan af en loop er omheen. De Grote Trap, een vogel, komt er zelf niet voor, het is een ‘wenssoort’ (en de verwachting is dat dat wel zo blijft). Kijk op https://www.flevolandschap.nl en klik op ‘fietspaden’ Nog niet uitgefietst? Vervolg dan je weg langs (en door) de Oostvardersplassen, het Horsterwold en de Knardijk. Of nog noordelijker het Larserbos en het Larservaartsluisbos. Een prachtig rondje vol afwisselende en verrassende natuur. 19 Moestuiniers delen tips in Facebookgroep

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Bedrijvig Tiffany Blom geeft begeleiding aan huis Wat houdt individuele begeleiding in: het maken van een dag- of weekplanning, maken van een wandeling of een uitstapje, van winkelen tot doktersbezoek, samen boodschappen doen, ondersteuning bij administratie of heel simpel maar o zo belangrijk: een praatje maken. Tiffany is goed beslagen, naast haar praktijkervaring kan ze terugvallen op de opleiding SPW4 en de regelmatige cursussen die zij volgt om haar kennis op peil te houden. ‘Ik heb veel kennis van dementie en ik volg nu een cursus hoe ik mantelzorgers het beste kan ondersteunen.’ Tiffany Blom is voor zichzelf begonnen als Individueel Begeleider Thuis voor ouderen. ‘Ik zag om mij heen dat hier veel behoefte aan is.’ ‘Ouderen kunnen met behulp van een individuele begeleider langer thuis wonen in hun vertrouwde omgeving, dat geeft meer leefplezier. Daarnaast draagt het bij aan het ontlasten van de mantelzorgers.’ Tiffany (30) heeft tien jaar gewerkt in de ouderenzorg (dementie) als activiteitenbegeleidster. De afgelopen twee jaar werkte ze bij een woon- en zorgvoorziening. ‘Hier wonen de bewoners zelfstandig en met de zorg die zij wensen en/of nodig hebben, maar naast de zorg merkte ik dat ze nog meer nodig hebben, met name het afgelopen jaar met al die beperkende maatregelen werd dat heel duidelijk. Mensen die behoefte hebben aan ondersteuning bij de dagelijkse dingen die hen niet meer zo goed afgaan, kunnen contact opnemen om kennis te maken. Tiffany werkt zowel particulier als via PGB. In dat laatste geval is een WMO-indicatie nodig. Deze is aan te vragen bij de gemeente Meer info: www.Blomaanhuis.nl JAM biedt (heel) veel deze zomer De activiteiten van JAM zijn voor iedereen, dus ook voor kinderen die door ad(h)d, autisme, ziekte of beperking recht hebben op een PGB of ZIN. Bij alle activiteiten zijn ervaren begeleiders aanwezig. Het programma biedt veel. Van een uitje naar het klimbos tot wind- en blokarten (strandzeilen), outdoor lasergamen, suppen, kanoën, varen in de sloep met picknick, Nemo science museum, Walibi, Apenheul, Artis, Beekse Bergen, subtropisch Bosbad Putten of De Brake in Nunspeet, trampolinepark Jump XL, escaperoom/lasergame bij Kok Experience, indoor driftkarting + virtual reality gaming bij De Fabriek Kaderen Om aandacht naar een (bepaald deel) van een foto te trekken worden verschillende technieken gebruikt. De samenstelling van het beeld (compositie) en de ‘lijn van derden’ is een voorbeeld hiervan. Niet alleen het onderwerp, maar ook de samenhang met de omgeving, de compositie, maakt een foto van ‘een kiekje’ tot ‘een schot in de roos’. Ook lijnen en vormen in de foto leiden de aandacht naar een specifiek punt. Een bijzondere vorm is ‘framing’, wat je het beste zou kunnen vertalen als ‘kaderen’. Een kader kan een portret zijn voor een ‘doorkijkje’ zoals een raam of een poort. Natuurlijke kaders zoals een schuine tak op de voorgrond, zijn vaak het mooist en ogen spontaan, al weet de fotograaf wel beter. Hier een voorbeeld van een eekhoorn in een natuurlijk kader en het zonnebloem zaadje dat hij oppeuzelt valt precies in ‘de lijn van derden, met in de kijkrichting van de eekhoorn de meeste ‘open ruimte’. Hierbij is de foto met twee denkbeeldige Jan Willem Hage is een gepassioneerd fotograaf. In zijn studie fotografie miste hij een boek aan de hand waarvan een fotograaf zich kan ontwikkelen, een soort ‘reisgids’. Daarom besloot hij ‘Een schot in de roos’ te gaan schrijven. Volgend jaar komt dit boek uit. Hij neemt je via deze column mee op zijn reis, vooral op zoek naar het ‘verhaal’ achter de foto. Harderwijk en survivallen, glow in the dark midgetgolf en klimmen, paardrijden, een clinic longbord. Iets rustiger aan bij het soorwegmuseum in Utrecht of het zuiderzeemuseum in Enkhuizen, het Aviodrome, het openluchtmuseum in Arnhem en uiteraard het Dolfinarium. Of voel je een echte Banksy tijdens de graffity workshop. Elke woensdag wandelen met de hond (met fisbee en ballen) met picknick onderweg. Elke vrijdag de kookworkshop JAM Culinair JAM biedt ook taalcursussen aan voor Engels, Frans, Duits, Spaans en Russisch. Vijf weken lang wekelijks op maandag of woensdag een dagdeel. Ben je al wat verder met het leren van een van deze talen? Dat is geen probleem. De cursus passen wij gemakkelijk aan op jouw niveau. Er is aandacht aan lezen en schrijven, spreken en luisteren. De groepsgrootte is vier tot zes leerlingen. De cursus is geschikt voor het basisonderwijs en voortgezet onderwijs. Voor kinderen voor wie wiskunde een onoplosbare som is, is er een speciale wiskundecursus. Het zomerprogramma vindt plaats op werkdagen en zaterdagen tussen 9.00 en 17.30 uur. Aankomst en vertrek is altijd vanaf de Laan 19401945 nr 1 in Harderwijk. Voor meer informatie of inschrijving: Astrid de Bruin (06-11083676) of Jantine van Hunenstijn (0610520682). www.jamharderwijk.nl Feestje bij notaris René Schaap ‘Je moet wel een mensenmens zijn’ Het mooie van het notariaat? Notaris René Schaap hoeft er niet lang over na te denken. ‘Het is een waardevol beroep.’ De krenten in de pap? ‘Je spreekt heel veel mensen, dat is één van de leukste kanten van dit beroep. Ik heb bijna heel Zeewolde wel aan tafel gehad. Als notaris ben je onafhankelijk, dat is bijzonder. Je staat tussen de partijen in, je geeft iedere betrokkene advies. Omdat je een geheimhoudingsplicht hebt, durven mensen je zonder terughoudendheid veel te vertellen. Je krijgt hun vertrouwen. Dat is en blijft toch bijzonder. Je bent ook jurist; je geeft mensen mee wat ze mogelijk over het hoofd zien, je bent pro- actief.’ Rijen boeken over recht staan er in zijn werkkamer. ‘Is het zo moeilijk dan?’ wordt wel eens gevraagd.’ Notaris ben je niet zomaar, een zesjarige studie (tegenwoordig vier jaar), daarna een postdoctoraal van drie jaar en zes jaar ‘stage’ als kandidaat notaris. Daarna pas ben je benoembaar. Dat gaat per Koninklijk Besluit. Notaris is een vrij beroep, wat echter niet betekent dat een notaris zich zomaar overal mag vestigen: er is een commissie die naar de economische haalbaarheid kijkt. René Schaap is sinds 2003 notaris maar startte 1 juli precies 15 jaar geleden met een eigen kantoor. Het kantoor aan het Kerkplein bestaat uit elf medewerkers (niet iedereen kon aanwezig zijn voor de foto). Onroerend goed vormt het hoofdbestanddeel van de werkzaamheden, daarnaast ondernemingsrecht en familierecht. ‘De wetten in ons land zijn goed geregeld, toch blijven er steeds kwesties komen. Recht is nooit ‘af’. Regelmatig zijn er wetswijzigingen en uitspraken van rechters die van belang zijn voor notarissen. Vandaar de verplichte permanente educatie. Constant het vak bijhouden. Het kantoor heeft tijdens het 15-jarig bestaan al twee crises doorstaan. De financiële crisis kwam toen het kantoor net ‘op stoom’ raakte en er net veel nieuwe en goede medewerkers waren aangetrokken. Dat was een lastige periode. Corona was ook spannend. ‘Er zit nu weer overal beweging in, dat is fijn.’ www. notarisschaap.nl COLUMN horizontale en verticale lijnen in 9 gelijke vakken opgedeeld, wat vaak een prachtige compositie geeft. De foto is op ooghoogte van de eekhoorn genomen, zodat ‘gelijkwaardigheid’ en diepte ontstaat. kop

e Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 21 Warme nachten én goed slapen Het algemene beeld is dat de zomers warmer worden en langer gaan duren. Hoe zorg je dat je nachtrust niet onder die warme nachten gaat lijden? Met de airco kan je de kamer koelen, maar als je die uit zet is het zo weer warm. Beter is, simpelweg, goed beddengoed. Pufpuf. Je laat het dekbed voor wat het is, het is er te warm voor en je slaat het van je af. In de loop van de nacht trek je het toch weer over je heen omdat het te fris wordt. Toch is ook dat niet echt comfortabel. Hoe dat komt is logisch. Een mens transpireert in de nacht gemiddeld een kwart liter vocht en dat moet dan wel worden opgenomen in het dekbed of het matras. Juist daar zit vaak een probleem. Goedkoop beddengoed neemt slecht vocht op. ‘Dat ervaar je als warm en benauwd’, zegt beddenspecialist Albert den Herder. ‘Dat geldt voor dekbed en hoeslaken.’ Het hoeslaken geeft het vocht door aan het matras. Hij legt uit dat er veel verschil zit in de kwaliteit van het gebruikte materiaal. De gebruikte vezels bepalen hoeveel vocht er opgenomen wordt. Ook ‘dichtverven’ is een probleem. ‘Hoeslakens zijn er tegenwoordig in de meest fraaie prints, maar de kwaliteit van de gebruikte verf en de finish bepalen de isolatiewaarden. Bij een slechte kwaliteit is het alsof je een plastic zak over je dekbed (en je matras) doet.’ Goed beddengoed kost wel wat meer maar het is ook een investering in de levensduur, het gaat langer mee. Duurkoop is uiteindelijk goedkoper. De prints worden steeds fraaier, de afdrukken steeds scherper. Door de scherpere druk springt de afbeelding er meer uit. Door de toenemende vraag wordt het ook steeds betaalbaarder. Den Herder heeft beddengoed van budget tot exclusief. De kwaliteit is niet alleen bepalend voor de isolatiewaarde maar ook bepalend voor de kleurechtheid en de soeplesse. Nog iets over dekbedden. Wol is aan een opmars bezig. Wol staat bij ons gelijk aan warm, maar dat is een misvatting. Wol isoleert het beste. Jaren geleden was wol nog wel ‘zwaar’, maar dekbedden met wol worden steeds lichter zodat het soepel om je heen valt. Het is wel zo dat je daar wel voor betaalt. ‘Voor iemand die het snel warm heeft is dit de beste keus’, zegt Albert den Herder. ‘Dat laat je ook all- season Aan de Mast ondernemen in een gezonde werkomgeving Coronatijd was voor ondernemer André Post uit Zeewolde reden om het verzamelgebouw Mast 38 op bedrijventerrein Schepenveld te moderniseren en maatregelen te nemen om het klimaatsysteem grondig te vernieuwen. Hij nam het eveneens in Zeewolde gevestigde bedrijf Noordpool in de arm. Er zijn nu airco units geïnstalleerd volgens de nieuwste technologie. In iedere ruimte is het werkklimaat instelbaar voor schone, gezonde en naar wens gekoelde lucht. Een automatisch decentraal ventilatie systeem met warmteterugwinning werd geleverd door Boersma & de Wilde uit Harderwijk. Dit systeem zorgt voor voldoende toevoer van verse lucht, zeker in deze tijd belangrijk, want binnenlucht in werkruimtes moet continu goed worden geventileerd. Na deze grondige renovatie en een aantal aanpassingen en verschuivingen komen er vanaf juni 2021 Column Deze maand is de ondernemersmicrofoon in handen van Tessa de Leeuw van Holland Reklame & Standbouw. Op 1 februari 1982 is het bedrijf, door de ouders van Tessa, ingeschreven bij de KvK in Haarlem. Sinds januari 1994 zijn ze gevestigd op Trekkersveld in Zeewolde van waar in oktober 2019 Jeffrey en Tessa (broer en zus) de taak op zich hebben genomen het familiebedrijf voort te zetten. Holland Reklame & Standbouw; full service standbouw, flexibel en gedreven. Van uniforme verhuurproducten tot levering van weer werkruimtes beschikbaar. Kleine en grote ruimtes, volledig naar eigen wens in te richten. Naast de mogelijkheden voor kantoorwerkzaamheden, vergaderingen en presentaties, zijn de ruimtes ook ideaal als praktijkruimte. Denk hierbij aan een praktijkruimte voor fysiotherapie, werkplek voor beautyspecialisten of voor startende bedrijven in welke sector dan ook! Bovendien scoor je als ondernemer pluspunten wanneer je jouw klant ontvangt in de professionele entree. Een representatieve entree die bij praktijken aan huis vaak gemist wordt. Mast 38 heeft als doel een verbindingsplek te creëren voor onderneop liggen terwijl een dekbed van dons het beste gewisseld kan worden, één voor de zomer, één voor de winter. Beddenspecialist Den Herder is gevestigd aan de Deventerweg 7A in Harderwijk (tegenover Gamma). WWW.DENHERDER.NL De vlak voor de coronaperiode gerestylde winkel van Den Herder is goed ontvangen. Klanten zijn erg verrast, zegt Albert den Herder. Het is ruim en sfeervol. De nieuwe vloer, de frisse kleuren en de verlichting zorgen ervoor dat de presentatie optimaal is. De routing langs de bedden is ook duidelijker, zodat makkelijker keuze’s gemaakt kunnen worden. mers met groeiambitie. Ontmoeting staat hier centraal. ‘Het gebouw dwingt om elkaar tegen te komen’, zegt André Post. ‘Het gebouw is gefocust KNIP UIT & BEWAAR het verbinden van ondernemers en gezamenlijk kennis naar boven halen.’ Er zijn ruimtes van verschillende oppervlakten beschikbaar. Dit betekent dat de huurder zelf kan invullen hoeveel (praktijk)ruimte er nodig is om het vak goed uit te oefenen. Door middel van deze keuze krijgt de ondernemer de kans om de (praktijk)ruimte op groei in te richten. Voor meer informatie: www.kantoorruimte-zeewolde.nl of 065178 5625 (zie ook advertentie elders in deze krant) Uw online SCHOENMAKER in Zeewolde HAAL- EN BRENGSERVICE! 06 - 344 89 317 Professioneel Gereedschap Huren Voor bedrijf en particulier Eenspan 13 Zeewolde 088-6040260 A1VERHUUR.NL compleet ingerichte en exclusieve stands. Tessa de Leeuw: 'We werken momenteel met een team van 30 enthousiaste medewerkers. We richten ons op binnen- en buitenevenementen. Het werkgebied reikt van lokaal tot internationaal. In het voor- en najaar in de beurshallen. In de zomer vooral buiten evenementen. Hierbij valt te denken aan grote sportevenementen, festivals, concerten, beurzen en waar eenieder momenteel mee te maken heeft: de vele test-en vaccinatielocaties. Binnen Zeewolde zijn wij bijvoorbeeld betrokken bij Pinkendag en de intocht van Sinterklaas.'. In hoeverre heeft jullie bedrijf mogelijkheden om duurzaam te werken? 'We maken gebruik van standaard herbruikbare panelen die duurzaam geplaatst kunnen worden. We hebben bijvoorbeeld 150.000 m2 tapijt op voorraad in diverse kleuren. Alles wordt hergebruikt. Ieder product wat we uitbrengen moet herbruikbaar zijn in de massa. We kijken naar mogelijkheden om ons wagenpark duurzamer te maken, er wordt LED verlichting in en om het pand gebruikt. Hout en aluminium krijgen bij ons een extra leven en ook met de ontwikkeling van een schoonmaakmachine wordt het waterverlies met 90% gereduceerd.' Is er nog iets wat je kwijt wil? 'In deze periode waar de hele evenementenwereld stil is komen te vallen, hebben wij gelukkig, met onze kennis en flexibiliteit en uiteraard mede dankzij de samenwerking met onze fantastische partners en vaste leveranciers, ons steentje bij kunnen dragen aan de diverse test- en vaccinatiestrategieën van de overheid. Verder kijken wij uit naar de toekomst waarin de diversiteit van onze onderneming garant staat om in te springen op de situatie die op dat moment nodig is in de markt.' Tessa de Leeuw Ondernemersmicrofoon Bedrijfskring Zeewolde kop Prikbord

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Varia opvallen(d) in de krant? informeer naar de mogelijkheden! bel T 036 524 2332 of mail naar info@blikopzeewolde.nl Baccala agro dolce e pronto (zoete zure kabeljauw) School zag hij niet zo zitten. ‘En school mij niet’. Zijn vader zei: ‘Werken jij’. En dat deed hij. Anne Hofstra heeft vorige week afscheid genomen, na 43 jaar werken in het Horsterwold. Ingredienti voor 3 persona.: 500 gr. Pesce 4 el olijfolie 3 el olijfolie 1 rode ui 1 wortel 1 st. bleekselderij 100 gr passata di pomodori 10 gr pijnboompitten/10 gr rozijnen[zacht] 100 gr droge pruimen[zwart] 1 pepertje 3 bl. laurier. Bloem Hapjespan Gietijzeren pan Procedimento : Kabeljauw in stukjes door de bloem wentelen en even bakken in de olijfolie. In de gietijzeren pan de fijngehakte groenten aanfruiten in de olijfolie Vervolgens passata, pijnboompitten, rozijnen, pruimen, pepertjes en laurier toevoegen, Na 5 minuten de vis erbij, na 20/25 min op zacht vuur is uw gerecht klaar. Buon apepetito Weetje: De oude Grieken en Romeinen maakten van laurier de kransen voor de winnaars van de Olympische Spelen. Als je in deze tijden aan de universiteit afgestudeerd bent, ben je laureatus (omringd door laurier). Laurier was de favoriete boom van Petrarca, samen met Boccacio en Dante de stichter van de lingua Italiana. Arrivederci alla prossima volta. Felice Felice Cicoria is, zegt hijzelf, ‘de meest Italiaanse kok van Nederland.’ Hij heeft van alles gedaan en veel meegemaakt maar alles stond in het teken van lekker eten. Biologische producten zijn voor deze Romein van geboorte een must. column Eerst bij de Rijksdienst als veldmedewerker. ‘Hier waren niet zoveel regels. De polder was een prestigeobject van de overheid, er kwamen altijd weer emmers met geld. Twee maal per jaar hadden we werkoverleg, er werd wel voor je gedacht. Prima werkgever. Via cursussen heeft hij zichzelf opgeleid. Later Staatsbosbeheer, waar ‘ze’ simpel zeiden: dat en dat moet gedaan worden. ‘Hoe je dat deed…..ik mocht het zelf invullen, de regionale directie stond altijd achter me. Ik kreeg hier de ruimte, heb me kunnen uitleven. Ik heb altijd de grenzen opgezocht. Het was een fantastische tijd.’ Het dorp Zeewolde heeft hij van niets zien groeien. ‘Het dorp en de mensen, dat ligt me aan het hart.’ Struinen Anne ging met mensen ‘Struinen in de natuur’. Sommigen, hogerop, ‘ik noem geen namen’, hadden er geen goed woord voor over. De vogels zouden wel eens gestoord kunnen worden.’ Zei Anne: ‘Daar moeten we heen’ en ging zelf wat anders doen. Zo vormde zich vanzelf een groep. Of hij leidde mensen naar een plek waar ze een brede plas water moesten overzwemmen, deed zelf zijn kleren uit en zwom naar de overkant. Kom dan! Beteuterde blikken, want je zomaar naakt uitkleden, stel je voor. Op het laatst bleek er dan een boomkano te liggen. Na een paar uur struinen zwom iedereen zonder blikken of blozen terug. De invloed van de natuur en van de excursieleider. Hij liet hij mensen in de lengte door een sloot lopen, een sloot die eindigde in een koeiendrinkplaats. Door de drek klauterde je op het droge. Niemand vond het erg. Levensenergie Het meest bijzonder zit voorin zijn geheugen. De groep die als experiment een paar maanden wilde leven van wat de natuur opbrengt. Twee jaar lang leurden ze met hun idee tot Anne ervan hoorde. ‘Ga je gang’. Zo leefden zeven volwassenen en twee kinderen in en van het bos. Prinses Irene hoorde ervan en kwam informeel langs en dronk natuurkoffie. ‘Ik ben een halve dag met haar op stap geweest, van haar heb ik de filosofie overgenomen van de resonantie van bomen, bomen als bron van levensenergie.’ Anne is iemand bij wie het glas altijd halfvol is, ondanks alle persoonlijke tegenslagen in zijn leven. Anne is de laatste jaren beheerder van de kampeerterreinen De Dasselaar en De Banken. ‘Mijn hart zit erin, het waren zandbulten toen ik hier kwam, er was niets. In ‘79 hebben we het ingezaaid’ . Nu zijn het misschien wel de mooiste terreinen van Nederland. Het staat er op topdagen helemaal vol, ruim 600 mensen. Op de Dasselaar staat een schuilhut waar bij slecht weer fietsers hun potje kunnen koken en kunnen slapen als ze een ‘vochtdoorlatende’ tent hebben. Op dat idee kwam hij na een fietstocht naar Spanje. Energetisch Voor het sanitairgebouw op kampeerterrein De Dasselaar stond een eikenboom. Waarom die het niet overleefd heeft blijft in het vage maar er staan nu een gingko bilabo, een Japanse notenboom. Tempelboom, zegt hij zelf. Er staan er maar een paar van in Zeewolde. Het is een ‘naaldboom met blad’, een tussenvorm. ‘Die heb ik heel bewust uitgezocht, de boom moest wel uitstralen wie en wat ik ben. Deze boom is energetisch en geeft resonantie. ‘Een nalatenschap? Ja, nu je het zegt.’ Pupil JAM alsnog geslaagd De ondersteuning die JAM gaf aan een leerling kreeg wel een heel bijzonder fraai slot. De leerling was bij het examen op zijn school gezakt met slechts 0,3 punt voor het vak biologie. Zijn docent en de tweede corrector vonden dat een vraag fout had gemaakt. Docent Sven van JAM was echter oplettend, bekeek het examen nog eens en meende dat het antwoord goed was. Sven: ‘Het was misschien wat krom omschreven en daardoor tweeledig te interpreteren. Ik adviseerde onze pupil naar school te gaan en navraag te doen. Daar bleek de docent het met me eens te zijn. Ook de tweede corrector beaamde dat. De school nam contact op met het Ministerie van Onderwijs die een spoedprocedure startte en al snel akkoord gaf. Ik heb begrepen dat dit zelden voorkomt.’ De leerling kreeg daardoor twee volle punten extra op de puntenscore, net voldoende om alsnog de vlag uit te kunnen hangen. En Sven? Die is de held van het team van JAM. JAM is een instituut voor leerlingen met leer- en gedragsproblemen. Meer informatie www.jamharderwijk.nl Natuurkoffie voor de prinses ‘Als vrije vogel kreeg ik hier de ruimte’ kop

Z Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 23 Leuke kleding voor leuke prijsjes Kledingbank heeft alle maten voor dames en heren. ‘Het idee bestond bij ‘onze’ klanten dat de tweedehandskleding bij De Basisz te duur was, terwijl de prijzen er standaard zeer laag liggen’, dat zegt Marianne Stienstra van de AKZ, de Arme Kant van Zeewolde. Van haar kwam het idee een Kledingbank in Zeewolde te beginnen. Dat lukte toen hiervoor contact werd gezocht met De Basisz. De samenwerking tussen de twee organisaties bestaat al jaren, maar wordt met de komst van de Kledingbank verstevigd. Door Marianne’s idee van de Kledingbank, dat meteen door haar AKZ- collega’s werd omarmd, kan nu de doelgroep goed benaderd worden. Het plan sloeg ook goed aan bij De Basisz, waar de kledingkeuze groot is. ‘Mensen die het maar moeilijk kunnen rooien gingen al vaker naar Nels Kledingservice in Harderwijk. Ik hoop dat mensen snel ontdekken dat ze nu ook in hun eigen dorp terecht kunnen, aldus Marianne.’ De collectie bestaat overigens niet alleen uit kleding, voor dames, heren en kinderen, maar ook uit sieraden, accessoires en schoenen. Op de foto is vrijwilliger van De Basisz Naomi te zien, die de paspoppen van mooie setjes voorziet. Elke dinsdag en donderdag van tien tot drie is Marianne samen met Marja de Vries aanwezig voor de Kledingbank. Marja is vrijwilliger van de AKZ én de Voedselbank. De dames kennen de mensen en de mensen kennen hen. De drempel is daardoor nog lager. Bovendien weten Marja en Marianne precies wat er in de winkel hangt! ‘Als wij zien dat mensen twijfelen, geven wij kledingadvies. Dat staat u prima mevrouw’ of ‘combineer het eens met dit tuniekje’. ‘Hier heb je een leuke outfit voor pakweg een tientje, waar krijg je dat nu? De kleding is ook heel geschikt als iets zoekt voor belangrijke zaken als een sollicitatie of een (bruilofts)feest. Marianne hoorde ooit zelf tot de doelgroep, dat maakt dat een gesprek makkelijker van de grond komt. ‘Ik praat makkelijk, er zijn geen taboes.’ Ze weet ook waar ze het over heeft als ze zegt dat mooie kleding zelfvertrouwen geeft. Op dinsdag en donderdag van 10-15 uur zijn de vrijwilligers van de Kledingbank in De Basisz. Mensen kunnen geholpen worden bij het uitzoeken van een leuke outfit of een gezellig praatje komen maken nu de versoepelingen zijn ingetreden. Bij de AKZ zit ze nu negen jaar. ‘Ik heb nog nooit ergens zolang bij gezeten. Gevoelsmatig ben ik er elke dag mee bezig, vaak achter de schermen. Dit is zo mooi om te doen.’ De koffietafel van de Kledingbank is er voor gesprekken. ‘Hier wordt niet geoordeeld. Daardoor Gratis vogelconcert in oude gronddepot App met zes IVN natuurwandelingen ontstaan gesprekken en ja, soms komen ook problemen op tafel. Het lijkt soms wel een spreekuur van de AKZ. Het kan zijn dat de lage prijzen nog een brug te ver zijn, dan passen wij er samen een mouw aan.’ Bijkomend effect van de eerste publiciteit is dat meer mensen bij het uitruimen van hun garderobekast aan De Basisz/de Kledingbank denken. ‘Mensen die kleding voorheen weggooiden gunnen hun spullen nu een tweede kans voor de Kledingbank. Dat is een mooie extra!’ De Kledingbank is gevestigd in De Basisz, Mast 35, Schepenveld. broedt bijvoorbeeld. De app geeft zelfs aan hoe de vogel klinkt. Speelbos het Klauterwoud is door vele ouders en kinderen ontdekt. Ze kunnen er lekker rennen en vliegen. Er worden naar hartenlust hutten gebouwd. Jongeren gebruiken het graag als ontmoetingsplaats. Soms is het echt druk, maar even verder lopen en je komt nog maar weinig mensen tegen. Het gebied wordt regelmatig onderhouden op natuurwerkdagen door vrijwilligers onder leiding van Landschapsbeheer. Het gebied wordt (werd) ook regelmatig onderhouden door schapen die met name de voortwoekerende reuzenbereklauw opruimden. Veel grote bonte spechten, prrrr gaan ze op de bomen tekeer als een hamermachine. Ze zijn op zoek naar insecten onder de schors. Marleen vertelt dat ze een ‘schokdemper’ in het achterhoofd hebben, anders zouden ze constant een hersenschudding hebben. In het volgende ‘Het gronddepot is een uniek gebied’, zegt Marleen Wessels van het IVN. ‘Mensen die hier soms al jaren wonen, zijn verbaasd over de rijkdom van dit gebied. Hoe volwassen de bomen zijn. ‘Dat je dit zo dicht bij hebt.’ Het succesvolle natuurplaatjesalbum van supermarkt DEEN (alle tweeduizend exemplaren verkocht) is een belangrijke aanjager geweest voor veel mensen om dit stukje ‘stadsnatuur’ te bezoeken. ‘Hoor je ‘m. De nachtegaal’. We zijn net in het gebied als Marleen de oren spitst. De prachtige zang zullen we verder niet horen. Niet getreurd, het vogelconcert maakt alles goed. Marleen is verantwoordelijk voor de app met zes natuurroutes in en om het dorp. ‘Onze activiteiten gingen vanwege corona niet door, dan zoek je iets anders’. In totaal heeft het IVN landelijk enkele honderden wandelroutes. Eén van de Zeewoldese wandelingen gaat door dit uniek en bij de aanleg van de eerste wijken van het dorp spontaan ontstaan stuk ‘dorpsnatuur’ aan de Gelderseweg. In het midden klei, aan de randen zandgrond en tegen de dijk aan vennetjes met riet. De variatie is groot, aan vegetatie, aan leven. Via een pop up scherm geeft de app informatie. In de buurt van de plaats waar de nachtegaal gebied is de ondergrond van zand, ‘de sfeer van de duinen’, met heel andere vegetatie en andere dieren. We maken een uitstapje. Uit het bos, de dijk op en er ontrolt zicht de weidsheid van het Wolderwijd, met een fraai uitzicht op de meeuwenkolonie die huist op één van de eilanden van steel van het Tulpeiland. Het is muggentijd als deze privéexcursie plaatsvindt. Geen tijd om lang te blijven stilstaan dus. ‘Ben jij ook lekgestoken?’ mailt ze de volgende dag. We lopen door naar de vennetjes. Het gebied is een keer door vrijwilligers ‘geschoond’ maar de natuur laat zich niet dwingen. De vennen worden gevuld worden met water dat onder de dijk doorsijpelt, kwelwater. Op sommige plekken zie je het opborrelen. Er staat riet, er zijn waterplanten, watervogels. Hadden we al gezegd dat de variatie op dit kleine gebied heel groot is? We gaan weer het bos in. Wilg, abelen, wilde appel, lijsterbes, kornoelje. Niets hier is aangelegd. Het is allemaal aangewaaid. ‘Prachtig wat zich hier ontwikkeld heeft. In alle jaargetijden is het hier mooi.’ Wat vooral opvalt: het is heerlijk stil. En dat midden in een dorp. Voor de app: https://www.ivn.nl/ afdeling/zeewolde/ Opgeven om het gebied te beheren als vrijwilliger: www.landschapsbeheerflevoland. nl Op youtube staat een mooi met een drone gemaakt filmpje: https:// youtu.be/-1_jjpuUUI0 Het gebied is door de gemeente aangewezen als inbreidingslocatie voor woningbouw. Die aanwijzing betekent nog niet dat het ook daadwerkelijk woningen gebouwd zullen worden. ‘Verschrikkelijk’, zegt Marleen, ‘daar moeten we echt niet aan denken.’ Er werd al eerder enkele malen over woningbouw in dit gebied gesproken. De FlevoPost schreef ruim twintig jaar geleden al in twee delen een ‘In Memoriam’.

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 coosa Natuurlijk CBD Nacht voor de ideale nacht CBD Nacht van Hemplife is een hoogwaardige wateroplosbare CBD olie mét als extraatje melatonine. De basis is zuiver bronwater, verrijkt met natuurlijk hennepextract vol CBD. Daarnaast bevat het ook MTC olie en een verantwoorde hoeveelheid melatonine. Heeft geen enkele psychoactieve werking op het lichaam. Druppel direct in de mond of in een glas water of vruchtensap. Aanbevolen dosering: 9 druppels CBD per nacht. Inhoud: 20 ml (ongeveer 450 druppels),CBD: 1% (~200 mg), Melatonine: ~15 mg. Melatonine heeft een slaapverwekkend effect en wordt daarom toegepast om aandoeningen of situaties waarbij het slaapritme is verstoord. Verkrijgbaar bij: De Winkeltjes | Ravelijn Raadpleeg altijd een professional (zoals een huisarts of specialist) bij twijfel over het gebruik. Actief Zeewolde wil ‘actief samen vooruit’ Nieuwe stroming in Zeewolde: Sociaal- liberaal Redactie 'Red snapper met safraansaus' ‘Uit eten’ is toch echt leuker buitenshuis ‘Uit eten’ moest vele maanden thuis. Het kan gelukkig weer in een sfeervol restaurant, gezelligheid om je heen en iets lekkers op tafel. Het kan alweer een paar weken en sinds een paar dagen ook zonder allemaal corona-restricties, alleen de anderhalve meter moet nog gerespecteerd worden. Het zijn blije gezichten die we bij The Lux zien. Niet alleen bij de gasten maar ook bij het personeel, dat blij is dat ze weer kunnen doen wat ze het liefst doen, gasten in de watten leggen. Dat kon ook al iets eerder op het terras, maar ‘binnen’ heeft weer een andere charme. De behoefte aan ‘uit’ eten is heel groot, hoe groot, vertelt Zoey, die op een stormachtige dag in de bediening werkte. ‘Het waaide flink, maar mensen lieten zich niet weerhouden. De dienbladen vlogen bijna uit mijn handen en de frites van de borden. Fijn dat het nu ook weer binnen kan.’ Zij en haar 24 collega’s zijn trouw gebleven. Van het schreeuwende tekort aan mensen heeft The Lux geen last. Het zegt veel over het plezier dat ze hebben. Of Zoey iets kan aanraden met dit warme weer? Hoegaarden radler 0 % zegt ze zonder aarzeling. ‘Een heerlijk frisse ‘bite’, zegt vaste gast Ronald, die er bij is komen zitten. Vorig seizoen werd Duvel van de tap trots gepresenteerd. De beste investering van het afgelopen jaar was de (kelderbier) installatie van stalen tanks zodat Hertog Jan vers uit de tap komt. Of Ronald nog wat kan aanbevelen.? Zonder aarzelen: ‘Voor de lunch de omelet the lux, voor het diner de biefstukpuntjes.’ The Lux biedt een keuze uit 19 hoofdgerechten. Nieuw op de bistro- achtige kaart is de Red Snapper, een visschotel. Deze baarsachtige witvis, zeer populair in de VS, wordt op de huid gebakken en geserveerd met een exclusieve saffraansaus. Kok Ronald vertelt dat de huid tot voor pakweg tien jaar geleden vrijwel altijd werd weggegooid. ‘Tot men erachter kwam dat de huid een krokante toevoeging is.’ vernieuwend zijn. Samenwerken staat hoog in het vaandel. De nieuwe partij wil burgers, ondernemers en politiek binden met als doel verder te bouwen aan het dorp. Wat de drie betreft is het dorp nog lang niet af. ‘Wij willen een sociale en ondernemende gemeenschap realiseren.’ Hij haalt het voorbeeld aan van de motiemarkt, die er gekomen is dankzij Burgerbelang.’ Op de website staan de standpunten, ‘maar pin ons er niet aan vast, de standpunten zijn niet in beton gegoten. Wij verwelkomen ideeën.’ ‘We gaan hiermee de versplintering in de politiek te lijf. Het onderscheidende is het actieve. Wie wil er nu niet actief zijn?’ De nieuwe partij wordt de tegenpool van PvdA, Burgerbelang en Zeewolde Liberaal bundelen hun krachten en gaan de gemeenteraadsverkiezingen van komend voorjaar in als één partij: Actief Zeewolde. De partij is nog in oprichting. Tot de partij officieel in het kiesregister is opgenomen treden de drie partijen op onder eigen naam. Fractievoorzitter Yvonne van Bruggen is heel blij met deze samenwerking. Fractievoorzitter Ruud Visser van Burgerbelang: ‘We staan hier ontstellend positief tegenover’. Samen hebben de partijen vier zetels. ‘Je moet groter zijn wil je verschil maken en groter zijn is absoluut noodzaak als je bestuursverantwoordelijkheid wilt dragen.’, zegt woordvoerder Rob Smeets van Zeewolde Liberaal. In het college plaatsnemen is wel de ambitie van de nieuwe partij. Heeft de partij de ambities ook ‘vertaald’ in zetels? ‘We hopen de vier te kunnen houden’, zegt Smeets. ‘Ik heb twee keer meegemaakt dat er torenhoge verwachtingen waren die niet uitkwamen. We gaan ons niet rijk rekenen.’ Blijven het er vier, dan zijn hij en zijn kompanen blij. Worden het er meer ‘dan gaat het dak er wel af.’’Onze ideeën komen overeen. Als liberaal geloof ik in vrijheid voor het individu, maar dat moet niet ten koste gaan van anderen. Daar ontmoeten we de PvdA.’ Smeets ziet een brede sociaal- liberale partij voor zich. ‘Wij zijn er voor Zeewolde. Wij willen over onze schaduw heenstappen; de partij is minder belangrijk dan de doelen.’ Actief Zeewolde wil zowel vooruitstrevend als Leefbaar Zeewolde, deze partij mag ‘best een beetje zenuwachtig worden’ Smeets noemt de grootste partij in de gemeenteraad passief en behoudend. ‘Wat niet betekent dat we niet kunnen samenwerken.’ Speerpunten zijn woningbouw voor jong en oud. Woningbouw met name in het omstreden G- gebied. Dat zou Zeewolde planologisch in balans brengen. (zoals bij de start van het dorp ook de bedoeling was, red.). De grond is al van de gemeente. Smeets: ‘Het is dus niet kostbaar.’ De plannen om in dit (bos)gebied te bouwen hebben ruim 26 jaar geleden geleid tot de oprichting van Leefbaar Zeewolde. Actief Zeewolde wil ook het schoolzwemmen terug en wil ook op recreatief en toeristisch gebied meer, een grote attractie. ‘We zien graag een Seawold Science Center, waar aandacht is voor duurzaamheid die Zeewolde kenmerkt en waarin de bijzondere geschiedenis van ons dorp, het jongste dorp van ons land.’ Wat opvalt is dat D66 niet bij de club zit. De reden is dat het landelijke hoofdbestuur van de democraten het advies heeft gegeven om geen samenwerkingsverbanden aan te gaan. D66 stemde op lokaal gebied al vaak mee met de drie partijen die nu fuseren, de verwachting is niet dat dat zal veranderen. Nog opvallender is het ontbreken van GroenLinks, de huidige samenwerkingspartner van de PvdA. Dat heeft, vertelt Yvonne van Bruggen simpelweg te maken met te weinig menskracht. GroenLinksers zijn van harte welkom bij Actief Zeewolde.’ De leden van de drie partijen hebben inmiddels ingestemd met de fusie. Voorlopige blijven de drie partijen onder de eigen naam functioneren, maar zullen als één spreken. Voordat ze dat doen als Actief Zeewolde moet er nog heel wat geregeld worden. Ruud Visser denkt dat het ‘ergens in het najaar’ zal zijn. Meer informatie: www.actiefzeewolde.nl Ruud Visser van Burgerbelang wijst op de plaquette in de ontvangsthal van het gemeentehuis. ‘In 2007 hebben we de 20.000ste inwoner verwelkomd. We zijn nu bijna 15 jaar verder. Officieel hebben we nu 22.309 (telling 1 januari) inwoners, trek daar de arbeidsmigranten vanaf (misschien 600) dan is er een zeer geringe groei. Er wordt wel gebouwd maar de gemiddelde woningbezetting is gedaald van afgerond 2.7 naar 2.1. Doordat er naar zijn smaak te weinig gebouwd wordt, trekken met name jongeren weg, of komen na hun studie niet meer terug. ‘Er worden ook weinig kleine seniorenwoningen gebouwd zoals bijvoorbeeld Knarrenhof/Molenhof.’ 20 ml 25,00

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 25 Uitdaging: een duurzaam sportpark ‘Ik wil er altijd het uiterste uithalen’ Ben Scharft (51) is vrijwilliger bij de korfbalvereninging Wolderwijd en VV Zeewolde en namens de korfbal zit hij in het bestuur van de Stichting Exploitatie Sportpark de Horst. De afgelopen jaren is duurzaam voor mij, als vader en als vrijwilliger steeds belangrijker geworden. Duurzaam kan gaan over een duurzame sportlocatie met LED verlichting, zonnepanelen en een gescheiden afvalinzameling, of over een duurzame ‘relatie’ met leden en ouders; een praatje, zichtbaar zijn en een luisterend oor. Dat geldt ook voor onze trainers en coaches, de kernwoorden zijn waardering, respect en familiegevoel, maar ook voor gasten en andere verenigingen. Ik wil daar altijd het uiterste uithalen. Naast een mooie, gezonde en een sterk groeiende korfbalvereniging, een grote ambitieuze voetbalclub en een duurzaam privé leven wil ik mijn steentje bijdragen aan een nieuwe impuls voor ons prachtige sportpark. ‘Ik probeer mijn passie en inzet over te dragen op de jeugd, die het straks van mij mag gaan overnemen.’ De Stichting Exploitatie Sportpark de Horst is eigenaar van de kunstgrasvelden op het sportpark, van zeven kleedkamers en de accommodatie van KV Wolderwijd. ‘Duurzaamheid is een van de pijlers binnen de stichting. Naast een leverancier van groene stroom, wordt er veelvuldig gekeken naar de optimale inzet van LED verlichting op de velden en uitbereiding van de 200 zonnepanelen. Voor mij zie ik een sportpark wat voldoet aan alle nieuwe standaarden. Waar sporten voor iedereen, ook in de komende decennia, mogelijk is en waar jong en oud ook kan chillen en recreëren. Een duurzaam sportpark is een uitdaging, die ik graag aan ga, samen met de gemeente, de verenigingen op het sportpark en alle overige instellingen en verenigingen in ons dorp. Korrels De perikelen rond de kunstgrasvelden met de rubber korrels hebben als gevolg dat we keuzes moeten maken die de duurzaamheid van het sportpark ten goede komen. Zo komen er binnenkort extra roos‘Theater mooier dan ooit’ ters bij de ingangen van het veld en wordt er een 18cm hoge rand rondom het veld geplaatst om zo de verspreiding van de rubber korrels buiten de velden zoveel mogelijk te beperken. We kijken ook hoe de kunstgrasvelden er over een aantal jaar uit zullen komen te zien. Naar duurzame ontwikkelingen die straks beschikbaar zijn als deze velden aan vervanging toe zijn. Kantine ‘Toen wij onze kantine realiseerden in 2017 hadden we als vereniging niet de middelen om alle wensen op gebied van duurzaamheid te realiseren: dat werd gewoonweg te duur. In samenwerking met de stichting hebben we in een later stadium wel een aantal mooie duurzame projecten kunnen neerzetten. LED verlichting op veld 2 en zonnepanelen op de kleedkamers. De keuze van de shirts en trainingspakken voor de korfbalvereniging is een duurzame geweest: iedereen speelt en traint in dezelfde outfit. Zo hebben Wat hebben we jullie gemist, is de boodschap van de campagne ‘Theater mooier dan ooit’. Zeewolde LIVE is een vrijwilligersorganisatie die (muziek)theater brengt. Het programma bestaat uit Mooi Wark, Joris Linssen, Diederick Ensink en Sven Ratzke. Bij Mooi Wark draait het vooral om improvisatie en interactie met het publiek. Het repertoire bestaat vaak uit veel vrolijke nummers, meestal rock-’n-roll. Diederick Ensink speelt ‘ Diederick’s Debuut’, een muzikale one-man show, waarin hij meer dan tien Onderschat liefde niet Advertorial golfclub! grote ogen de zeemeeuwen volgde. De vreugdekreten wanneer we het eiland oprijden. De vakantie begint in de auto, is een oud gezegde. Voor mij beginnen de leukste vakanties op de Teso naar Texel. Zelfs nu je in de auto moet blijven. Wanneer je de boot afrijdt, ben je letterlijk los van het vaste land en alles wat daar is. Werk, school, dagelijkse sleur. Dit keer gaan we met zijn tweeën. Dat is nog nooit gebeurd en we kijken ernaar uit. Jij ook, want je bent vier dagen met opa en oma. Het lijkt een win-win. En nu voelt het eerst onwennig, alsof ik iets vergeten ben. De reistassen, mijn handtas, zonnebril? Krampachtig grijp ik heen en weer, maar het is er allemaal. Op de boot zie ik een jongetje van drie. In gedachten zie ik jou en al die keren dat we samen gingen. Die keer dat het zo hard waaide en jij met je haren steil omhoog de reling vastgreep. De eerste keer dat je met Een vurige vraag? column Chantal van Klaarbergen, getrouwd en mama van een zoon (6), begeleidt ouders in haar praktijk ‘vurige kinderen’. Iedere maand deelt zij opvoedtips en inspirerende verhalen. Heb jij een vurige vraag over opvoeden of kinderen en emoties? Mail naar chantal@ vurigekinderen.nl. Wie weet beantwoordt zij jouw vraag de volgende maand. Texel is fijn. We slapen uit, drinken wijn, lezen een boek, liggen op het strand en fietsen. Met zijn tweeën. Toch ben jij er altijd. In de gesprekken die we voeren, in de woordgrapjes die we van je overnemen. Ik herken je overal in. In het kindje wat met het zand speelt op het strand. Het kind wat weigert weer mee het strand af te gaan. Ik knik naar de moeder die rood aangelopen nog een poging doet. Het is geen ernstig gemis of drawe minder kleding hoeven aan te schaffen en kunnen er langer mee doen. Wij hebben jaren geleden al gekozen om KiKa als goed doel te koppelen aan onze vereniging. KIKa staat ook op onze shirts. Afgelopen januari werd Ben Scharft onderscheiden als sportvrijwilliger van het jaar tijdens het Sportgala. Waar haalt hij de energie vandaan? ‘Na jaren bij verschillende clubs te hebben gespeeld ben ik me gaan inzetten als vrijwilliger. Ik vind het belangrijk dat je als ouder een bijdrage levert als vrijwilliger van de club waarbij jezelf of je kinderen sporten (twee dochters korfballen , zijn zoon voetbalt). Er is geen vereniging of club in Nederland die zonder de steun van vrijwilligers kan. Ik haal mijn voldoening uit het plezier van de sporters en waardering van de leden van de verenigingen. Mijn werk als vrijwilliger is geslaagd als ik zie dat men plezier beleeft aan het sporten bij een vereniging. En dan maakt dat niet uit of het korfbal of voetbal is.’ muziekinstrumenten bespeelt. Met humor neemt hij het publiek mee in zijn persoonlijke muzikale verhaal. Joris Linssen speelt met Caramba het programma ‘Dichterbij’. Het is de zesde avondvullende voorstelling van de Nederlandstalige band rond de zanger/tv-presentator. Een theaterconcert vol mooie muziek, ontroerende teksten en heel veel energie en lol. Een dampende en ontroerende show. Sven Ratzke is een entertainer en verhalenverteller pur sang, die prikkelt, verwart en verleidt. Zijn nieuwe voorstelling heet ‘20th Century Songs.’ Daarna, op 28, 29 en 30 Januari 2022 is het Nationaal Theater weekend. Zeema, maar een aanwezigheid. Het is verbinding. Je hoort erbij, je hoort bij ons. Ook wanneer je er niet bent. Het is goed om elkaar eens te missen en te merken hoe sterk liefde is. Onderschat liefde maar niet. Een heilige graal bestaat niet in opvoeding, maar liefde maakt een groot verschil. Ik schreef laatst over een boek waar dit in stond: ‘Liefde is als koers zetten op een zeereis. Wanneer je het stuur een paar graden naar links of rechts zet, zie je niet meteen verschil. Toch zorgt het ervoor dat je uiteindelijk in Lissabon aankomt in plaats van Londen.’ Een moeder zei eens tegen mij: ‘Wij wolde LIVE heeft optredens van diverse artiesten gepland, maar de artiesten mogen pas in november bekend worden gemaakt. Zeewolde LIVE houdt rekening met de Coronamaatregelen zoals geadviseerd door het RIVM. Theaterbezoek kan om die reden gecanceld worden. Zeewolde LIVE zoekt vrienden. Zeewoldenaren kunnen Voor 35 euro per jaar de stichting helpen bij het brengen van een cultureel aanbod in ons mooie dorp. www. zeewoldelive.nl houden onvoorwaardelijk van onze zoon en dat is maar goed ook.’ Ik moest erom lachen, maar ik snap wat ze bedoelt. Liefhebben en opvoeden zijn twee verschillende dingen, maar opvoeden zonder liefhebben lijkt een onmogelijke opgave. Terug in Zeewolde en op het schoolplein scan ik de hordes kinderen en ouders. Ik wacht op de glimp van jouw jas, haren of stepje. Ik zie je staan en mijn hart maakt een huppelsprong. We zijn weer thuis.

Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 26 Rode linzen dahl met flespompoen ‘Schatje’ is de trots van Dick Deze warme rode linzen dahl is super vullend, makkelijk en zo klaar! Flespompoen heeft net zoals gewone pompoen veel pitten die vaak weggegooid worden. Voor een gezonde snack kun je de pitten in de oven bakken met een beetje olie, peper en zout voor ongeveer 10-15 minuten op 170 graden. Recept voor 4 personen Bereidingstijd: 45 minuten Benodigdheden Steelpan • Diepe pan • Koekenpan • Snijplank • Mes • Oven • Bakplaat Ingrediënten 1 flespompoen (ca 800-1000 gram), schoongemaakt en in blokjes gesneden (je hoeft de pompoen niet te schillen, en bewaar de pitten!) • 2 tomaten in blokjes gesneden • 1 ui, gepeld, voor de helft in halve reepjes en andere helft gesnipperd • 4 tenen knoflook, gepeld en fijngesneden • 200 gram rode splitlinzen • Verse gember (2-3cm), gesnipperd of geraspt (je hoeft de gember niet te schillen!) • 1 tl. gemalen kurkuma, koriander, komijn en mosterdzaad • 1 el. curry poeder + een beetje extra • 100-150 ml kokosmelk Verse chili peper, in reepjes gesneden • Verse koriander • Zonnebloem olie • Peper en zout Bereidingswijze Verwarm de oven voor op 200 graden. Verdeel de flespompoen met een beetje olie, zout, peper en een beetje curry poeder op een bakplaat en bak in de oven voor 45 minuten. Doe de linzen, verse chili peper, en de helft van de verse gember in een pan met water en breng aan de kook, het water moet ongeveer 1 vingerkootje boven de linzen uitkomen. Draai het vuur laag, doe de deksel op de pan en laat 7-8 min. stoven. Ondertussen fruit je de gesnipperde ui en gember aan in een beetje olie in een diepe pan, voeg de gemalen kurkuma, koriander en komijn toe en fruit voor 1 minuut. Voeg de gesneden tomaat en knoflook toe en fruit aan voor zo’n 5 minuten. Ondertussen fruit je de halve ui reepjes en mosterdzaad aan in een beetje olie in een koekenpan op laag vuur. Zodra de ui glazig is haal je het van het vuur af. Zodra de linzen klaar zijn (als er nog veel water over is, giet dit af) voeg je dit toe aan het ui en tomaat mengsel. Voeg de kokosmelk en curry poeder toe aan het linzen mengsel (dahl). Zodra de flespompoen klaar is voeg je dit toe aan de dahl. Breng op smaak met peper zout. Verdeel over vier borden, garneer met verse koriander en het ui en mosterdzaad mengels en serveer met rijst of naan. Eetsmakelijk! Jolien Kokje en Sanne Kokje schrijven elke maand een Vegan recept. De één vanuit Engeland en de ander vanuit Duitsland maar beide getogen in Zeewolde. ‘Dit is een minder jaar’ zegt Dick Westland. ‘De bloemen hebben veel last van Botritis, een plantenschimmel die bij vochtig weer behoorlijk kan huishouden. Toch staan Dick’s pioenrozen er zo te zien weer mooi bij. Hij is één van de weinigen in ons land die pioenen kweekt. Als hobby wel te verstaan. Professionele kwekers genoeg; Nederland is de grootste snijbloemen exporteur van deze fraaie plant. ‘Wat doe je ermee’, vragen mensen wel. ‘Daar heb ik eigenlijk nooit goed antwoord op’. Hij wijst op een groot uitgevallen exemplaar. ‘Kijk, daar doe ik het voor.’ Bij het zien van zijn tuinen op het volkstuincomplex aan de Woldlaan is wel duidelijk waarvoor: de overvloedige bloemenpracht. ‘Het is één van de mooiste tuinbloemen, er bestaan bijna geen lelijke pioenen.’ De pracht is van korte duur, met een dag of vijf is het wel gebeurd maar omdat er zoveel soorten in Dicks tuinen staan bloeit er altijd wel wat. De geur is overigens overweldigend. De pioenroos is behalve fraai ook één van de oudere plantensoorten en ze kunnen knap oud worden, wel 50 tot 60 jaar. De boompioen haalt wel een paar eeuwen, in China staan planten van 600 jaar en ouder. Dick strooit met Latijnse namen. ‘Dat je ze allemaal kent is niet onlogisch als je er bijna dagelijks inzit.’ Opvallend is dan de 2004-17, van een Oostenrijkse teler gekocht. ‘De man vond ‘m niet mooi genoeg voor een naam’. Die man zou de plant nu eens moeten zien, maar een vergelijking is niet helemaal eerlijk. De zware Flevolandse klei hoort tot de beste gronden die er zijn voor pioenen. Een snelle jongen is de pioenroos niet. Het duurt wel 5 tot 6 jaar voordat een zaailing voldoende kracht heeft en gaat bloeien. Van de 1000 zaailingen is er meestal één tot twee bijzonder genoeg om te vermeerderen. In de kas staan er duizenden. Waar moet hij ze kwijt? ‘Ik zou er graag een stukje van de Flevopolder voor willen huren.’ Aan de Woldlaan staan de meer gewone cultivars en zaailingen, thuis in de tuin meer de wilde soorten en nieuwere cultivars. De pioenen leveren Dick ,via Facebook, contacten op over de hele wereld. In de USA was hij bij een collegakweker. ‘Het ging, een week lang, alleen over pioenrozen. Hij zegt het niet, maar het kan bijna Doe mee aan het NK Tegelwippen Heel Holland wipt Van 30 maart tot 30 september kan iedereen meedoen aan het NK Tegelwippen. Iedereen kan meedoen door tegels te vervangen door groen in zijn eigen (gevel)tuin. column De eerste editie, vorig jaar, was nog alleen een strijd tussen Amsterdam en Rotterdam; nu voor het eerst landelijk wippen. Meedoen kan door het aantal gewipte tegels op te geven via het formulier op https://NK-tegelwippen.nl. Je wip telt mee voor de nationale Tegelteller. Met meer planten in de tuin kunnen we ons aanpassen aan het veranderende klimaat. Het riool wordt ontlast omdat regenwater in de bodem verdwijnt en de biodiversiteit toeneemt. Hoe ga je te werk? Welke planten kunnen het beste in jouw tuin? De stichting Steenbreek heeft op bovengenoemde website een aantal DIY (Do It Yourself) tips op een rij gezet: ‘Groene vingers in zeven stappen’. Ook vind je er informatie over een beplantingsplan, de makkelijkste planten en heel veel meer. Het NK Tegelwippen maakt deel uit van de campagne ‘Een groener Nederland begint in je eigen tuin’. Meer tips en tricks op www.huisjeboompjebeter.nl of www.ivn.nl (ook tips over de moestuin) niet anders of Zlatícko, ‘Tsjechisch voor schatje’ is zijn trots, een zelf gekweekte gele variant met volle bloemen én kort op de steel, zodat ze niet gaan hangen. Zlaticko is afgelopen winter geregistreerd bij The American Peony Society. Ook ‘White Duke’ (genoemd naar David Bowie) een vroege gevulde witte pioen is zelfgekweekt en zal hopelijk na een aantal jaren van evaluatie ook worden aangemeld. Wortelstokken van nieuwe cultivars kunnen veel geld opleveren, maar daar is het Dick niet om te doen. Uitgeselecteerde pioenen worden om-niet gedeeld met mede-liefhebbers. Dick legt uit dat als ergens een pioen heeft gestaan, een andere pioen op die plek niet meer optimaal zal groeien. De grond is uitgeput en vervuild met gifstoffen van de vorige plant. Echte veredelaars bestuiven handmatig, maar Dick laat de bijen het werk doen. Het is dan wel een kwestie van de juiste soorten bij elkaar zetten. Het wemelt van de nijvere beestjes, soms schuimen ze er met vier of vijf tegelijk rond in de bloemkelk tussen de stuifmeeldraden, een fraai gezicht. ‘Vroeger waren er meer bijen. Die afname, daar mogen we ons best zorgen over maken’. kop

Z Blik op Zeewolde - 30 juni 2021 Varia Anita van den Brink Sportservice Flevoland ondersteunt sporttalenten De rubriek ‘Toppers van de Toekomst’ wordt verzorgd door Sportservice Flevoland. Elke provincie heeft een provinciale sportorganisatie. Sportservice Flevoland is daarbij een Olympisch steunpunt. De toppers worden begeleid door Topsport Flevoland, een bedrijfsonderdeel van Sportservice Flevoland en een officieel door NOC*NSF erkend topsportsteunpunt voor de begeleiding van sporttalenten en Regionale Training Centra (RTC). Het is het officiële kenniscentrum voor talentontwikkeling in de sport in onze provincie en daarmee het provinciaal aanspreekpunt voor topsporters en sporttalenten. Topsport Flevoland ‘vertaald’ het landelijke topsportbeleid naar een regionaal niveau. Rudi Tuijn, directeur van Sportservice Flevoland en Topsport Flevoland legt uit: ‘Wij vinden het belangrijk dat iedere inwoner van Flevoland zijn/haar talent kan ontwikkelen, op zijn/haar eigen niveau. Wij richten ons met name op de bovengemiddelde sporters, Remeha Tzerra 28c (cw 4) De Zeewolder turner Bryan Vis ontving een bijdrage vanuit het Flevolands Talentenfonds Zeewolde. De bijdrage werd mogelijk gemaakt door de gemeente Zeewolde. De foto is gemaakt door Erik Vis. in hun ontwikkeling op weg naar de top.’ ‘Wij richten ons op de individuele begeleiding van sporters door bijvoorbeeld de inzet van specialisten in ons faciliteitennetwerk zoals sportpsychologen en -diëtisten. Daarnaast adviseren en begeleiden wij Regionale Training Centra (RTC). Daarvan zijn er vijf, allen gevestigd in Almere. Een RTC is een voltijd trainingsprogramma onder aansturing van de sportbond. ‘Zo kunnen sporttalenten meer trainingsuren maken dan bij hun eigen vereniging, krijgen zij extra faciliteiten aangeboden Atag A285C (cw 5) én kunnen zijn langer in hun eigen omgeving blijven wonen terwijl zij wel een intensief trainingsprogramma volgen’. Sporttalenten met een officiële NOC*NSF status kunnen één keer per jaar een aanvraag indienen voor een financiële bijdrage uit het Flevolands Talentenfonds. www.topsportflevoland.nl COLUMN Terug naar normaal De maatregelen die al anderhalf jaar van toepassing zijn, worden steeds meer terug geschroefd. We mogen steeds meer. Eindelijk mag ik mijn studenten weer bezoeken op de leerbedrijven waar ze stage lopen. De afspraak is altijd met de praktijkbegeleider van het stagebedrijf en de student samen op het stageadres. Het grootste deel van vorig schooljaar en de afgelopen maanden vonden de evaluatiegesprekken online plaats vanuit mijn huis. Fysieke bezoeken waren uitgesloten. Het was erg wennen en het was niet fijn, maar de belangrijkste zaken konden door gaan. Wat ben ik blij dat ik weer op pad mag en bij stagebedrijven langs mag gaan. Het eerste bezoek zorgde voor een gênante situatie. Deze praktijkbegeleider en het bedrijf waren voor nieuw voor mij. Bij binnenkomst liep ik met een uitgestoken hand op deze man af. Hij dook nog net niet opzij, maar deed wel een kleine stap achterwaarts en keek me een beetje geschokt en verbaasd aan. In een fractie van een seconde realiseerde ik me mijn ‘blunder’. Een hand geven ter begroeting bij binnenkomst zit er al een leven ingebakken. In mijn enthousiasme was ik straal vergeten dat dit nu not done is. Even wist ik me geen raad en mijn hersenen maakten overuren. Wat nu te doen? Een boks geven? Of is een ellenboog beter? Oh nee, dat mag ook niet, want dan houden we geen 1,5 meter afstand. Een buiging dan maar, zoals ze dat in het verre Oosten doen? Nee, dat voelde ook niet echt als een optie. Ondertussen stond mijn student met een afwachtende en onzekere blik te kijken naar het ongemakkelijke tafereel dat zich voor zijn ogen afspeelde. Gelukkig reageerde de praktijkbegeleider heel vriendelijk en zei ‘laten we die hand maar even vervangen door een ellenboog in de lucht’. En zo gezegd, zo gedaan. Er volgde een goed en ontspannen gesprek. €855,-* Remeha Avanta 28c (cw 4) €871,-* Atag A244CL (cw 4) €895,-* Nefi t Proline NxT V2 (cw 4) €955,-* Brian Franken Technieken Galvaniweg 8 8071 SC Nunspeet Hoofd- en eindredactie: Max Wolters Medewerksters: Sandra Hoefakker Famke van Buren Vormgeving: Blik op Zeewolde Sluiting advertenties: vrijdag 12.00 uur Disclaimer: Deze uitgave is met de grootst mogelijke zorgvuldigheid samengesteld. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor eventuele onjuistheden, onvolledigheden etc. Niets uit deze uitgave mag openbaar worden gemaakt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. zie tel. 0341 25 80 00 CV-ketel defect? Binnen 24 uur een nieuwe cv ketel geïnstalleerd! … alle topmerken op voorraad … installatie door eigen montage-team … 24-uurs servicedienst … informeer naar onze onderhoudscontracten €1.300,-* 130 Nefi t Trendline HRC 30 (cw 5) 0, €1.345,-* www.bft.nl voor een compleet overzicht * exclusief montage Advertentietarieven: info@blikopzeewolde.nl Bezorging: In een oplage van 9200 gratis huis aan huis in Zeewolde maandelijks op woensdag. Geen krant ontvangen? Mail naar info@blikopzeewolde.nl Uitgever en copyright: Marbeau Mixin' Media Blik Zeewolde op Maalgang 12 3894 GD Zeewolde T 036 524 2332 €1.048,-* 104 Intergas Xtreme 36 (cw 5) €1.292,-* , Atag i36CZ (cw 5) Achteraf moest ik heel hard lachen om mijzelf en de situatie en nam me voor om voortaan met volle handen ergens naar binnen te lopen. Dat zou een uitgestoken hand voorkomen. Bij het volgende bezoek had ik echter geen volle handen, maar was wel bewust. Dus stak ik ter begroeting maar een hand in de lucht en bleef op twee meter afstand staan bij de entree. Dat ging best soepel en deze manier van groeten werd goed ontvangen, dus dat wordt voorlopig mijn nieuwe groet bij bedrijven. De door mij online begeleidde examenstudenten zijn inmiddels klaar met hun stage. Bijna iedereen kon wel fysiek stage lopen; bedrijven hadden de werksituatie goed aangepast naar de voorgeschreven maatregelen. Bij aanvang hadden de meesten geen zin om stage te lopen. De start was in januari; de dagen waren donker en buiten was het koud en nat. De lessen die ze tot die tijd hadden, en dat waren er niet zo veel, waren online en die konden ze vanuit hun warme bed volgen. Nu moesten ze fulltime stage lopen en letterlijk in beweging komen. De meesten moesten wennen aan het ‘vroege opstaan en de vreselijk lange werkdagen’, maar na een paar weken kwam er bij velen een omslag. Op een enkele uitzondering na was iedereen blij. Blij om weer een vast ritme en regelmaat te hebben, blij om weer onder de mensen te zijn. En natuurlijk omdat ze tijdens hun stage veel leerden ‘veel meer dan van die online lessen’. Dat was erg fijn en leuk om te horen. Helaas moest ik de gesprekken vanuit mijn huis voeren. Af en toe veroorloofde ik me een grap: ‘ik ben jaloers op jou, want jij bent wel op locatie aan het werk en ik doe dat vanuit huis’. Bij de afrondende gesprekken hoorde ik veelvuldig dat veel studenten op zagen tegen de laatste schoolperiode. ‘Dan zit ik weer thuis’, ‘dan is het ritme weg en dat ga ik heel erg missen’, ‘ik heb echt geen zin om weer de hele dag bij mijn ouders te zitten’ waren veel gehoorde uitspraken. Volgende maand is de diploma uitreiking. Gelukkig mag familie aanwezig zijn. Dat wordt een mooie en feestelijke afsluiting zijn van deze bijzondere schoolperiode. Ik ben er bij en zal voor ze buigen; dat hebben ze verdiend. Anita van den Brink schrijft over Zeewolde en haar dagelijkse belevenissen in de breedste zin des woords. Ze observeert, neemt geen blad voor de mond en gebruikt graag dichterlijke vrijheid bij haar schrijfsels. Ze is moeder van twee dochters en werkt als stagecoördinator bij MBO Amersfoort. column Colofon 8 8 8 8 8 8 8 8 Top Top Top Top Top Top Top Top

1 Online Touch

Index

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5
6. 6
7. 7
8. 8
9. 9
10. 10
11. 11
12. 12
13. 13
14. 14
15. 15
16. 16
17. 17
18. 18
19. 19
20. 20
21. 21
22. 22
23. 23
24. 24
25. 25
26. 26
27. 27
28. 28

Home