0

Op de voorpagina en hieronder een aantal foto's van de Slachtemarathon 2024. Zie ook de verhalen van de lopers vanaf pagina 9 Ook de trouwe supporters trotseerden wind en regen Doorkomst in Lytsewierrum Behalve regen was er ook modder…. Supporters Ook voor Jannie en Sippy applaus! 2

Agenda Juli en augustus 2024 Alle activiteiten vinden plaats in het dorpshuis De Lytse Fjouwere, tenzij anders vermeld. Juli 4 Diplomakaatsen jeugd 6 F6ugelwacht Rikkersfeest op de kade van Rien 7 Zomerzangdienst in de Fermanje Itens 12 dorpsfeest de Fjouwer doarpen 13 dorpsfeest de Fjouwer doarpen 14 dorpsfeest de Fjouwer doarpen 28 Leden partij K.F Itens e.o. 31 PC Franeker Augustus 7 Freule Wommels 9 Federatie kaatsen welpen/pupillen 10 Kopij Diggeloer sept-okt 16 Nachtkaatsen 25 KNKB kaatsen pupillen jongens 30 Jeugd ouder kaatsen Let op: 18.30 uur 15.30 uur 11.00 uur vanaf 16.30 uur hele dag hele dag 11.00 uur 13.00 uur 22.00 uur 10.00 uur 18.00 uur 6 juli Rikkersfeest 12 - 14 juli Dorpsfeest 3

Agenda Van de redactie Van de feestcommissie De Slachte weromsjen ‘Nieuwe’ ondernemers in het dorp Kroegferhalen Fûgelwacht de Fjouwer Doarpen Adverteerder in beeld - Bakkerij Puur Posthuma Binne it EasterItensers? DeSlachtemarathon - een dagje met de lokale organisatie Even kennismaken met … Jorrit, Leonie en Maud Nijs fan SBS De Romte Lustrumjaar voor Swit&Sit Rin! Nieuws van KF Itens e.o. Hoe giet it no mei … âld ynwenner Minne Zwaagstra? Inhoud van deze Diggelfjoer 3 5 6 9 15 18 22 28 31 33 35 38 42 45 48 Kolofon Doarpskrante sûnt 1982 foar Hinnaard, Itens, Rien en Lytsewierrum Ferskynt rûn 1 jannewaris, 1 maart, 1 maaie, 1 july, 1 septimber, 1 novimber Kopij stjoere nei diggeloer@live.nl foar de 10e fan 'e foarige moanne; ek foar famyljeberjochten en alle fragen en kommentaar Redaksje Elisabeth - Esther - Watse - Hans Abonneminten foar âld ynwenners ensfh.: € 19,80 it jier. Adfertinsjes: 5 x swart-wyt + 1 x kleur: 6 x kleur: 1/4 pagina - 1/2 pagina - 1/1 pagina - € € € 55,00 103,00 199,00 € € € 72,00 134,00 242,00 De tariven wurde alle jierren yndeksjearre mei de CBS-priisindeks Frijwillige bydrage wurdt tige op priis steld en kinne jo oermeitsje nei: Bankrekken Dorpsbelang / Diggeloer: IBAN NL 33 RABO 0349 5031 68 ûnder fermelding fan: Donaasje Diggeloer Dorpsbelang “de Fjouwer Doarpen”: dorpsbelang@de4doarpen.nl 4

Van de redaktie Door Elisabeth De zomer komt eraan! Al kwam de regen onlangs nog met bakken uit de hemel, op 20 juni is toch echt de zomer begonnen. In mei hebben we gelukkig al redelijk wat mooie dagen gehad, bijvoorbeeld met de 5e editie van de Swit en Sit rin. Hopelijk kunnen we binnenkort met zijn allen van de zomer genieten, want het dorpsfeest komt eraan, het Fûgelwacht rikkersfeest begin juli en natuurlijk zijn er volop mooie zomerse (sport)evenementen in onze provincie. Deze Diggelfjoer is alweer de laatste voor de zomervakantie en wat is ‘ie weer goed gevuld! (ook al zeggen we het zelf). Watse is op pad geweest met de Fûgelwacht van de Fjouwer doarpen en Esther ging in gesprek met adverteerder Nynke Posthuma (bakker Wommels). Jullie kunnen via deze Diggelfjoer kennismaken met dorpsbewoners Jorrit, Leonie en Maud fan Greate Wierrum en de familie Dijkstra op Meilahúzen. Misschien geldt dan wel voor één van hen dat ze niet binnen de ‘officiele grenzen’ van de Fjouwer doarpen wonen, maar wat ons betreft maken ook de bewoners van dit aangrenzende gebied deel uit van onze ‘mienskip’. Verder kijken we terug op de Slachte (15 juni), de kaatsvereniging doet verslag van verschillende partijen en de Swit& Sit kijkt terug op een prachtig mooi sportevenement in onze dorpen. In de vorige Diggefjoer stond dat it Ielrikkersfeest op 29 juni zou plaatsvinden, maar deze datum is verplaatst naar zaterdag 6 juli. En dan natuurlijk het dorpsfeest op 12,13 en 14 juli! Hebben jullie er ook al zin in? In deze Diggelfjoer staat het laatste nieuws voor het feest gaat beginnen. Laten we er met zijn allen een mooie zomer van maken! Alvast een fijne zomervakantie toegewenst en tot begin september. Redactie Diggelfjoer, Hans, Esther, Watse en Elisabeth Luuk van der Werk stond met een prachtige kinderfoto in de vorige Diggelfjoer! Deze keer weer een lief kereltje! Wie herkent deze dorpsgenoot? 5

Van de feestcommissie Beste dorpsgenoten, Het is bijna zover! Nog een kleine 2 weken en dan gaat het toch echt gebeuren. De start van de eerste (en voorlopig laatste) Epische spelen in de wereld! En dat allemaal midden in ons eigen Fjouwer Doarpen. Dat is toch niet te geloven? We zijn ontzettend blij dat alle 6 buurten/dorpen van de Fjouwer Doarpen zich hebben aangemeld voor de landenwedstrijd! Helemaal top! We zijn ontzettend benieuwd naar jullie creativiteit en hopen dat jullie vooral ook heel veel voorpret beleven aan de voorbereidingen. De landenwedstrijd kent een strakke planning, dus zorg dat iedereen op tijd klaar staat! Opgeven, opgeven en nog eens opgeven! Dit is ook HET moment om jezelf of je team op te geven voor de spelletjes op zaterdag en het kaatsen op zondag. De eerste teams voor de 10-kamp hebben zich al aangemeld! We hebben 10 originele spelletjes bedacht en hopen op een recordaantal deelnemers. Lukt het niet om een team van 4 personen te vinden? Geen paniek! Je mag ook een incompleet team opgeven. Dan proberen wij er t.z.t. een compleet team van te maken. Je mag je team ook compleet maken door iemand van buiten de Fjouwer Doarpen te vragen. Dus niet twijfelen, maar meedoen! Let op 1. alle deelnemers hebben deze keer een fiets nodig en 2. per team moeten er een paar goed opgeladen telefoons meegenomen worden! De fiets graag parkeren t.h.v. het dorpshuis en de boerderij van Jan Gerben en Anke Strikwerda. Wat betreft de spelletjes verklappen we verder natuurlijk niet te veel, maar er zit één spelletje tussen waarbij tenminste 2 teamleden in het water zouden kunnen vallen. Het kledingadvies is een legging of korte broek en schoenen die nat mogen worden. En hou voor de zekerheid een droog setje kleding achter de hand. Ook de kinderen kunnen vanaf nu opgegeven worden voor de kinderspelletjes. Hoe eerder hoe liever, want dat geeft ons tijd om alles goed voor te bereiden. 6

Kaatsen Door het grote aantal deelnemers van vorig jaar houden wij er rekening mee dat we dit jaar gebruik gaan maken van een extra kaatsveld! Dat is voor zover wij weten nog nooit eerder gebeurd in Itens, dus kan wat ons betreft met recht een epische gebeurtenis genoemd worden. We hebben gekozen voor een variant van het kaatsen, waar zoveel mogelijk mensen aan mee kunnen doen. We spelen dus met een grote bal en op een klein veldje waarbij de bal niet in 1x over de bovenlijn mag worden geslagen. Verder spelen we 3 individuele lijsten, gelijk aan het kaatsen tijdens Koningsdag. Het wordt dus een laagdrempelige wedstrijd waarbij het vooral draait om het plezier en de gezelligheid. Versiering Hoewel het dit jaar geen onderdeel is van een wedstrijd, hopen wij dat alle buurten toch even goed laten zien dat het feest is in onze dorpen. Het staat immers zo gezellig en zorgt ervoor dat iedereen direct in de goeie sfeer is. Weet dat het door ons in ieder geval zeer gewaardeerd wordt! Intekenen Begin mei zijn we bij alle inwoners van de Fjouwer doarpen langs geweest met de intekenlijst. Bij deze willen we iedereen, die heeft ingetekend, graag bedanken voor zijn of haar bijdrage! Zonder deze bijdragen is het beslist niet mogelijk om een feest als dit te organiseren. Ondanks dat we meerdere keren aan de deur zijn geweest, hebben wij bij een aantal huizen niemand aangetroffen. Ook jullie kunnen, als je dat wil, natuurlijk alsnog intekenen. Neem in dat geval even contact met ons op. BBQ Opgeven voor de barbecue kan tot uiterlijk vrijdagavond 12 juli 23:00 uur in de feesttent. Betalen kan dan ook. Ben je er niet op vrijdag, maar wil je op zaterdag wel graag mee barbecueën, vraag dan even of iemand anders voor jou wil inschrijven. Ook als je op zaterdagavond niet meedoet aan de BBQ kun je natuurlijk nog altijd gezellig meeëten op het veld. De snackwagen van Heeres blijft namelijk ook ‘gewoon’ open. 7

Opgeven, Contact, vrijwilligers & Vragen De feestcommissie is bereikbaar via ons emailadres ouwerdoarpendorpsfeest@hotmail.com. Iedereen die zichzelf of een team wil opgeven voor de Epische spelen, kan ook gebruik maken van dit e mailadres. Wij wensen iedereen nog heel veel voorpret toe en zien jullie graag terug tijdens de Epische Spelen op 12, 13 en 14 juli! Feestelijke groet van de feestcommissie Anne, Elisabeth, Hans, Iris, Jan, Jorrit, Oane en Watse Reserveren dorpshuis De Lytse Fjouwere Aanvragen kan alleen nog via de mail. Ons mailadres: delytsefjouwere@gmail.com 8

De Slachte weromsjen Troch Harmke Wat in dei, wat in dei. Aginda frij hâlden, moannen foar traind en lang nei útsjoen en doe hienen we min waar. Hurde wyn en in soad rein. Alles yn it wetter fallen? Nee! Poncho’s oan en ek mei soppende skuon kinne je de iene foet foar de oare sette. En dat waard dan ek manmachtich dien. It waar hawwe jo net y 'e hân, mar jo eigen sin wol. Ik moast in lyts stikje tsjin de tried yn fytse om myn trui bij famylje De Jong op te heljen (tankjewol dat ik dy ûnder it draven even bij jimme delgoaie mocht). It wie mar in lyts stikje, mar wat wie der folle kontakt. Even in praatsje, in oanmoediging en oeral in laits op it gesicht. De Slachte wie wer prachtich! It applaus ûnderweis wie foar de sporters, op dit plak wol ik tige tank sizze oan alle frijwilligers en supporters lâns de kant! Ús tank oan jimme is grut! Hjirûnder binne in oantal reaksjes te lêzen fan ûs doarpsbewenners. Tressa (Itens): Ik heb de Slachte gelopen, samen met mijn jongste zus. Deze tocht vond ik zwaarder dan de vorige edities. Met name de laatste zes kilometer vielen tegen: regelmatig eten en de blik op oneindig en op finish feestelijk onthaald. Helaas wel blaren opgelopen vanwege de vele regen. Maar de zon maakte veel goed. Onderweg genoten van alle muziek en festiviteiten! En zeker, over vier jaar wil ik graag weer van de partij zijn. Groet Tressa Anneke en Jannie (Lytsewierrum), Leandro (foarhinne Rien) Wy hawwe in echt een hiele moaie en gesellige dei hân, ondanks it minne waar. Wy hawwe ûngefear 8,5 oere rûn (neffens myn horloage) mar wy hawwe der ynklusyf pauzes langer oer dien, omdat wy even oanstutsen by de gesellige tintsjes ûnderweis, wy hawwe genoaten fan alles en ús supporters. Derby makken wy ek tagelyk gebrûk fan in skûl mogelikheid foar de gruttere reinbuien. Oan it ein ta ha wy gesellich mei inoar hân en we wiene alle trije ferbjustere oer hoe fris wy de finish berikten! Snein al wat stive fuotten, mar ek dat foel ús net ôf, moandei wie de spierpine alwer sa goed as ferdwûn koartom in moai aventoer en wa wit oer 4 jier wer?! Reinder & Elisabeth Abels-Gorter (Itens) Zaterdag 15 juni hebben wij samen de Slachte marathon gelopen. Voor het eerst 42 kilometer achter elkaar door ons mooie Friese landschap gelopen. Het was een hele ervaring, met vooral ’s ochtends (veel) regen. Gelukkig werd het in de loop van de dag droger. We hebben genoten van de sfeer en het entertainment onderweg. 9

Rienk Rispens Voor al uw tuinwerk Verhuur van - hoogwerker - houtklover - klepelmaaier - minikraan - sloophamer - stenenknipper - stobbenfrees - stoomreiniger - takkenversnipperaar - trilplaat en trilblok - tuinfrees - verticuteermachine 10

Wat een mensen waren op de been om dit prachtige evenement mogelijk te maken; wat ons betreft Fryslân op zijn best! Of we de Slachte nog een keer gaan lopen? Zeg nooit nooit, maar wij denken dat we nu op zoek gaan naar een ander doel. Elfstedentocht op de fiets ? Nienke (Lytsewierrum) We startten om 9.15 uur in Oosterbierum, na een busrit vanuit Reard. Ons doel van de dag: het eindpunt bereiken, maar vooral een leuke dag hebben. Ondanks de stortbuien, het gestoei met onze goedkope poncho’s en natte voeten, hebben we met z’n vieren een hele gezellige dag gehad. We hebben gelachen en genoten van ieder zonnestraaltje dat maar tevoorschijn durfde te komen. We hebben stevig doorgestapt, maar ook af en toe lekker gepauzeerd. Hoe dichter we bij de finish kwamen, hoe meer energie we kregen. De afslag naar Lytsewierrum nemen was dus ook geen punt van twijfel. Rond 20.00 uur kwamen we over de finish en hebben onze overwinning afgesloten in de feesttent. Over 4 jaar weer! Annemarie (Lytsewierrum) De Slachtemarathon was ook deze keer weer een heel spektakel. Er was veel om te doen en ik besefte goed dat ik ook meedeed. Het beloofde een mooie dag te worden. Natuurlijk was het weer een grote verstoring in het plezier. Wij startte om 7.25 en hadden binnen een half uur de eerste grote bui te pakken. Zelfs mijn schoenen waren in de eerste bui nat. En, jammer genoeg bleef dat de hele dag zo. We kwamen om 18.30 uur aan. Er ging veel tijd verloren met wachttijd voor toilet en e.h.b.o. Allemaal hetzelfde lot, dat schept ook wel een band. Veel bekende gezien en gesproken. Dat is ook bijzonder. Nog nooit eerder de hele dag met natte schoenen en sokken gelopen. Soms weer droog gewaaid maar dan diende zich de volgende bui alweer aan. Voor mij de 5e keer. Ik weet het kan veel leuker. Zo jammer dat al de creativiteit en muzikaliteit van zovelen wat verloren ging in het slechte weer. Over 4 jaar doe ik het graag weer. Het zal dan vast beter zijn met het weer. 11

Jouke (no Skearnegoutum), tegearre rûn mei Herre ( Hinnaard) Wy binne efkes oer 10en starten en 20 oer 6en wienen wy yn Raerd We ha lokkich net folle buien hân ûnderweis. De sfear wie goed, en wy hawwe in soad bekenden ûnderweis troffen. At it ús past wol ik de Slachte oer 4 jier wol wer rinne . Regina rûn tegearre mei Alinda (beide Lytsewierrum): We hadden jammer genoeg niet echt een vroege tijd en waren er vanuit gegaan dat we niet vroeger konden starten, maar bij nader inzien had het wel gekund en mede door het rare weer hebben we minder kunnen genieten van alle activiteiten rondom de Slachte. We hebben alles in 10 uur en 12 minuten gelopen. Graag zou ik het met mooier weer nog wel eens willen ervaren. Gelukkig hadden we veel/ voldoende geoefend en hebben we weinig gebreken gehad. 12

De dravers Anne (Rien) De Slachte halve marathon; de start zou om 6.30 uur zijn. Dit werd 10 min later, waardoor wij in de regen stonden te wachten, dus nat van start gingen. Ondanks de regen heb ik heerlijk gelopen. Bij Lutkewierum werd ik aangemoedigd door mijn familie en mensen uit ons dorp, dit gaf mij een boost. De laatste 2 km begon ik mijn spieren te voelen en werd het lopen zwaarder. Na 2.20.33 uur kwam ik over de finishlijn. Wat een heerlijk gevoel. Ans (Meilahûzen) De heale maraton van de slachte wie moai, mar wol pittich yfm mei de hurde rein en wyn. Ondanks dat ha ik derfan genoaten. Myn tiid wie 2 oeren en 9 min. En oer 4 jier soe ik wol wer de heale drave wolle. Harmke (Rien): Al moannen hie ik yn ‘e holle om foar it earst in maraton te draven en dan de iennige echte: De Slachte. Spitich genôch goaide in blessuere roet troch it iten. In moanne ha ik amper traind en ek dernei is de blessuere net hielendal oer gong. Heal maaie ha ik toch de knoop troch hakt, dat de hiele it net wurde soe.. As alias Sarah ha ik de heale maraton draafd. De taskôgers oan de kant joegen my fleugels. Om de safolle kilometer stienen der bekenden en sa koe ik myn gemiddelde tiid folhâlde. It lêste ein foel my mear dan swier, mar ik wie tige bliid mei myn tiid fan 1.39. No earst mar herstelle dan sjogge we letter wolris wer. Sybren (Itens): Ik ha de heale Slachtemarathon draaft. Ik hie tot 18 km traint. Ondanks it minne waar fûn ik it in hiele leuke ervaring en foel 't my neat ôf! Myn tiid wie 1:48. It kriebelt ek wol om oer 4 jier de hiele Slachtemarathon te dwaan . 13

Hele marathon Jan Gerben (Itens) Wat draven oanbelanget bin ik wol tefreden, earste helte gie moai op twa oeren, bij 28 km ûngefear rûnen myn bovenbenen wat fol! Koe derom it tempo net fest hâlde. Dat ik úteinliks foar 11 oere binnen wie ferwûndere my. Foar myn gefoel wie ik folle letter, mar dat foel wol ta. Kwa waar kinne we wol koart wêze, tink. Dat wie net best. mar goed, der hie elkenien fan de hiele maraton lêst fan. En de folgjende kear bin ik seker wer fan de partij. Op nei de 10x. Jan Gerben syn tiid wie 4:23 Jorrit & Friends Anke & Vriendin 14 Berber

“Nieuwe” ondernemers in het dorp... Door Esther Wolkom Thús, luxe appartementen zo heet de nieuwe recreatie-onderneming die Hindrik Koning en Jolanda Kruidhof aan de rand van Itens zijn gestart in juni 2024 jl. Wolkom Thús (wolkomthus.nl) bestaat uit twee (en in de toekomst drie) camperplaatsen en vier luxe vakantie- appartementen én (in de toekomst) een camperrevisiewerkplaats. We kennen Hindrik en Jolanda natuurlijk al langer. Het stel woont met hun kinderen Milou en Nyck al zo'n tien jaar aan de Hearedyk in Itens. Hindrik is zelfstandig ondernemer (Koning installatietechniek), Jolanda werkt bij de gemeente Fryske Marren. Ze zijn beide actief in het dorp voor bijvoorbeeld de kaatsvereniging en sponsoren menig evenement in onze vier dorpen. In de toekomst zal dat echter met hun nieuwe bedrijf zijn: Wolkom Thús. Jolanda: “We springen het diepe in! Alles in deze stap is nieuw voor ons. We zijn natuurlijk al langer als zelfstandige aan de slag, maar hebben geen ervaring in de toeristische sector, werkten nog niet eerder met en voor gasten, maar we gaan het gewoon doen.” Het roer gaat echter nog niet volledig om: “Voorlopig blijf ik nog wel wat klussen doen als installateur. Zo kan ik vanuit mijn stabiele basis steeds meer groeien in het werk waar ik denk mijn passie in kwijt te kunnen” aldus Hindrik. Naast het verhuren van de camperplaatsen en de luxe vakantie-appartementen wil het stel in de loods een werkplaats inrichten waar Hindrik aan de technische revisie en op- en aanbouw van luxeproducten zoals bijvoorbeeld alarmsystemen en airco’s van campers kan werken. Maar waarom campers? Jolanda: “We zijn zelf een aantal keren met een camper op vakantie geweest en vonden dat gelijk te gek. Toen is eigenlijk onze liefde voor campers ontstaan. We kwamen op luxe en minder luxe camperplaatsen terecht. 15

Daarnaast is Hindrik natuurlijk handig, hij zou graag het installatiewerk in de campers willen doen. Na weer een campervakantie is het zaadje wel geplant.” Hindrik: “Rond de start van corona, zo in 2020 begonnen de ideeën verder te borrelen… Als we nou eens camperplekken realiseren... Als we nou eens een werkplaats voor campers starten... Als we nou eens een B&B starten...” Uiteindelijk nam de voorbereiding voor de realisatie van hun project meer tijd dan gedacht en werd het idee van een Bed & Breakfast verruild voor verhuur van luxe appartementen, maar in juli 2024 is het zo ver: Wolkom Thús gaat open! “Ja, je weet van tevoren niet goed wat er op je af komt in’zo'n project, maar dat er vertragingen zijn, calculeer je altijd wel wat in”, volgens Jolanda, “zo hebben we te maken gehad met verkeerde leveringen van het materiaal, nam het vergunningstraject meer tijd in beslag dan gedacht, hadden we lekkende kozijnen, liepen we schade op bij de afbouw van de appartementen die hersteld moest worden en noem maar op. Maar ach, nu kunnen we eindelijk ”los". Hindrik en Jolanda realiseren Wolkom Thús op het terrein aan de Hearedyk, waar ze ook wonen. De camperplekken liggen aan de achterkant van het terrein, aan het water, met zicht op Easterein. In de nieuwe accommodatie hebben ze op de begane grond een receptie/ kantoor, een werkplaats, een vergader- eetzaal, sanitaire ruimtes en een afwasplaats voor de campergasten gerealiseerd. Op de bovenverdieping die je via een buitentrap bereikt, zijn vier luxe 2persoonsappartementen gebouwd. Twee appartementen zijn vrijwel klaar en twee appartementen verdienen nog wat afbouwtijd- en aandacht: “We hebben de laatste maanden echt ontzettend hard gewerkt aan de afbouw van Wolkom Thús. Dagen van 7-22:30 uur zijn geen uitzondering geweest", zegt Hindrik, “wanneer de twee appartementen af zijn doen we het eerst weer even wat rustiger aan met het bouwen. Dat betekent dat we in het najaar weer verder gaan om de laatste twee appartementen verder af te bouwen”. “We zijn heel erg benieuwd hoe het gaat lopen” zegt Jolanda, “campers kunnen vanaf nu bij ons zonder reservering aan komen rijden en een plekje zoeken. 17

We hopen natuurlijk dat ze ons snel weten te vinden en we letterlijk op de kaart komen te staan. En dat geldt ook voor de appartementen. Twee van de vier luxe appartementen gaan op korte termijn open. Het is nu zaak om ons goed op te laten vallen tussen de andere aanbieders”. Alhoewel het stel ook nu al samenwerking zoekt met recreatie-ondernemers in de Greidhoeke. Hindrik: “De Greidhoeke wordt echt wel op de kaart gezet door de lokale ondernermers hoor. Die wind hebben we wel mee.” Daarnaast zouden ze in de toekomst graag samen willen werken met lokale ondernemers om hun gasten te verwennen met lokale producten. Na een uitgebreide rondleiding op het terrein en door de accommodatie ben ik werkelijk onder de indruk. De ondertitel van Wolkom Thús, luxe appartementen is niet voor niks. De afwerking van het geheel is superdeluxe en het zal de gasten aan niets ontbreken. Jolanda: “Bij de inrichting hebben we ons laten adviseren door studenten van Firda, waardoor het een heel mooi geheel is geworden. We willen met onze appartementen een luxe thuisgevoel creëren, waarbij onze gasten even in alle rust en ontspanning kunnen genieten van de luxe en het prachtige uitzicht over de landerijen”. De appartementen zijn ingericht voor twee personen en naast een heerlijke zit- en eethoek, vind je er ook een kookgelegenheid en in sommige appartementen zelfs een vrijstaand bad. Natuurlijk is het installatiewerk in de appartementen tiptop in orde en is het comfortniveau uitstekend door de isolatie en mogelijkheid tot koelen in de zomer door een airco. “We gaan eerst maar eens een half jaar draaien” zegt Jolanda, “dan zullen we vast nog wel tegen wat dingetjes aanlopen die anders of beter kunnen. We zijn vooral heel erg benieuwd wat de mensen zullen vinden!”. We wensen deze 4-dorpsgnoten veel succes met de nieuwe onderneming! 1 jannewaris 2024 Kroechferhalen Troch Watse Nee, de oanlieding foar dit ferhaaltsje hat neat te krijen mei âld en nij. Dêr sit dizze kear ek net in oar smout ferhaaltsje ferskûle efter de titel. It is nammentlik in stjerdatum. De stjerdatum fan Gré Jansen-Smeding. Utsein by de aller âldste bewenners fan Rien sil dizze namme nei alle wierskynlikheid noch net in protte werkenning oproppe. Mar dochs hat dizze frou altyd in hiele sterke bân hân mei Rien. Gré Smeding is nammentlik de dochter fan miskien wol de lêste wiere kastlein fan Rien. Gré, berne yn 1930 yn Lytsewierum as Lucretia, is de dochter fan Dooitze Smeding en Trijntje Nauta. 18

Fan 1929 oant 1962 wenje en libje sy yn de Wetterherberch yn Rien. Jan Spannenburg fertelde earder alris oer it fraaie biljert dat Dooitze en Trijntje yn harren herberch stean hiene. Gré giet nei de iepenbiere skoalle yn Itens en hat in prachtich moaie tiid yn Rien. Se moetet hjir in freondinne foar it libben en letter ek har grutte leafde Guus Jansen. Yn 1955 trouwe Gré en Guus en sette harren ta wenjen yn in wenark yn Snits. Goed trije jier letter ferhúzje sy nei Ljouwert ta. Gré en Guus krije tegearre 4 bern Gré wurdt letter ek beppe en mei ek noch oerbeppe wurde. Sa as dat wol faker giet mei minsken dy’t âlder wurde, sjogge sy graach werom nei it ferline en harren eigen jeugd. Sa ek Gré. Mei it âlder wurden fertelt sy har bern en bernsbern hieltyd faker oer har moaie tiid yn Rien. It Skilderij Yn it hûs fan Gré hinget boppe de bank altyd in skilderij fan it kafee yn Rien. It doek wie earder fan har heit en mem en it is faak de oanlieding foar Gré om har neiteam in ferhaaltsje te fertellen oer eardere tiden. As der nei it ferstjerren fan Gré in rouadvertinsje opsteld wurde moat, beslute har bern it skilderij te brûken as eftergrûn. Troch dy kar kom ik yn april yn kontakt mei harren. As ik útlis dat ik ynteresse ha yn de skiednis fan ’t kafee yn Rien en wolris in stikje skriuw oer wat him eartiids dêr ôfspile hat, komme sy stik foar stik mei deselde reaksje: ‘Wat skande dat wy dit net earder witten ha. Us mem hie dy hiel graach fan alles fertelle wollen’. Mar sa gean dy dingen soms no ienris. Better te let as hielendal net It is fansels spitich dat ik gjin kâns mear ha om Gré te freegjen nei har libben yn de Herberch fan Rien, mar har ferhalen binne mei har ferstjerren net allegearre ferlern gien. Foar in part binne sy trochjûn oan har bern en oan in freondinne fan har, dy’t der gelokkich noch wol is. Tante Jet út Amsterdam. Oer har sil ik in oare kear fertelle. Op 6 april binne de bern fan Gré en Guus (Simon, Dolf, Tineke en Erna) nei Rien ta kommen. Mei tank oan Willem en Alien koene sy foar it earst sûnt harren bernejierren de binnenkant fan it kafee besjen. It plak dêr’t sy al sa’n protte ferhalen oer heard hiene. Boppedat brochten sy foar my njonken de âlde ferhalen ek in ferskaat oan foto’s en papieren út it ferline mei. Om te begjinnen in seldsume foto fan de binnenkant fan it kafee. In foto dy’t oanslút by it eardere ferhaal fan Jan Spannenburg oer it moaie biljert fan Dooitze Smeding. 19

Want dizze foto lit sjen dat it biljert der echt stien hat. Lytse Simon sit hjir nammentlik boppe op de biljerttafel fan syn pake Dooitze. Efter Simon is noch in stikje fan de eardere bar sichtber. De doar efter Simon jout tagong ta it priveefertrek fan de famylje Smeding. Dat is in lytse keamer oan de kant fan de dyk. Simon sit hjir op ’e foto dus mei syn rêch nei de dyk ta. De lêste foto is fan Dolf, Erna, Simon en Tineke, wylst sy it skilderij fêsthâlde dat altyd by harren mem yn de keamer hong. De skilder (B.Sieperda) moat dit wurk makke ha op it plak dêr’t ek dizze foto makke is. Ta neitins oan Gré Jansen – Smeding 20

Fûgelwacht de Fjouwer Doarpen - maaie 2024 Troch Watse Nei ôfrin fan de jiergearkomste fan de fûgelwacht kom ik yn petear mei Jan Hoekstra en Jurjen Eringa fan de fûgelwacht. Jurjen nimt dizze jûn ôfskie as bestjoerslid fan de wacht om’t hy ferhuze is. We sitte gesellich nei oan de bar en tusken de bedriuwen troch betinke wy dat it eins ek heechtiid wurdt om de fûgelwacht ris foar it fuotljocht te bringen, oan de lêzers fan Diggeloer. Want as jo de nijsbrief fan Fûgelwacht ‘De Fjouwer Doarpen’ net krije, kin it ek samar sa wêze dat jo gjin idee ha dat wy hjirre in tige aktive fûgelwacht binnen ús mienskip ha. In pear wiken letter sykje ik de mannen opnij op foar in fraachpetear. Ik tocht sa: yn in relatyf koart skoftke tiid is it bestjoer fan de fûgelwacht neffens my aardich wat betroude gesichten kwyt rekke. Dus miskien moatte wy de hjoeddeistige bestjoersleden dêrom earst mar efkes foarstelle oan de lêzers en dan tagelyk efkes fertelle wat jimme funksje is yn it bestjoer? Dat kin wol! En ien foar ien stekke sy fan wâl. ‘Ik bin Jan Hoekstra en wenje yn Reahûs. Fan jongs ôf oan bin ik al leafhawwer fan de natuer en benammen fan de greidefûgels. Binnen it bestjoer ha ik de rol fan ponghâlder.’ ‘Ik bin Edgar Jansen, ik wenje yn Rien oan de Opslach. Lykas by Jan it gefal is bin ik ek al as lyts jonkje ferslingere rekke oan de fûgels yn it lân. Yn it bestjoer bin ik tegearre mei Sjoerd Stenekes ferantwurdlik foar de neisoarch. Sjoerd docht foaral in soad ildwurk en ik rjochtsje my mear op de administrative kant.’ ‘Ja, no en ik bin Jurjen. Ik ha sûnt koarten dus gjin rol mear binnen de fûgelwacht mar wie de sekretaris fan de feriening. Sûnt koarten binne wy dus ferhuze nei Koudum ta. Dus ik bin njonkelytsen dêr mar lid wurden fan de fûgelwacht.’ 22

Fakatueres It deistich bestjoer bestiet hjoed-de-dei dus út trije minsken. Sa te hearren misse jimme ek in pear rollen yn it bestjoer. Hawwe jimme soms ferlet fan nije minsken? Jan: ‘Bûten it bestjoer om ha wy in grutte ploech mei trouwe frijwilligers. Dy fiere sawat al it fysike wurk foar ús út. Mar wy sykje yndied wol immen dy’t saken foar ús regelje wol. Tink oan it skriuwen fan stikjes, it meitsjen fan ús nijsbrief, it byhâlden fan ús webside ensafuorthinne. As sa’n persoan dan ek noch fan geselligens hâldt en ûnderwilens by de gearkomsten graach wat slop ouwehoere mei, dan is it hielendal klear. Leafde foar fûgels is fansels ek in moaie bykomstichheid, mar perfoarst net needsaaklik. Nije frijwilligers foar yn it ild binne fansels ek altyd tige wolkom.’ Wat docht de fûgelwacht eins allegearre? Jan: ‘Yn ’e kearn giet it fansels om it beskermjen van fûgels. Eartiids wiene dat allinnich de greidefûgels, mar tsjintwurdich sjogge wy folle breder. Us fûgelwacht is ien fan de pak’m beet 75 fûgelwachten dy’t oansluten binne by it oerkoepeljende Bûn foar Fryske Fûgelwachten (de BFVW). Eltse wacht hat it behear oer in stikje fan Fryslân en past yn dat gea, harren wachtgebiet, op de fûgels. Us fûgelwacht hat ek noch in hiele protte oare aktiviteiten njonken it beskermjen fan greidefûgels. Wy organisearje bygelyks ienris yn it jier in ekskurzje en yn ’t winterskoft klaverjasse wy altyd in kear yn de Lytse Fjouwere. Dêr hâlde wy ek elts jier in gesellige bingojûn. Ungefear 4 kear yn ’t jier krije al ús leden in digitale nijsbrief tastjoerd en dan is der simmerdeis fansels altyd it Rikkersfeest yn Rien, mei in fisk-wedstriid foar de jongerein. Edgar: ‘Jan jonge, do ferjitst ús briedsoarch noch te neamen’. Oan it fytspaad tusken Rien en Lytsewierrum ha wy in prachtige Swellewâl realisearre. Yn alle doarpkes stiet ek in strampel mei einekuorren en dan binne der fansels noch ús fûgelhûskes. Lange Frans hat fan ’t winter hast 100 nije fûgelhûskes makke. Der hingje yntusken safolle dat der suver mear beammen binne mei in hokje as beammen dêr’t net in hokje ynhinget.’ Hoe liket it yn it fjild? Hawwe jimme al earste resultaten? Edgar: ‘No it liket op it earste gesicht net hiel min. Benammen tichtby Reahûs binne in pear hiele moaie hoekjes mei in protte fûgels. Mei in pomp wurdt dêr wetter op it lân brocht en dat soarget der hast altyd foar dat der ek fûgels op ôf komme.” Jan: “Mar it is no noch mar begjin maaie. As dit boekje útkomt, begjin july, kin it wol hiel oars lykje. Yn dy moaie stikjes tichtby Reahûs sit ek fretterij yn de foarm fan in stienmurd. Dus dat is minder goed nijs foar de fûgels.’ 23

Is de fûgelwacht wat jimme oanbelanget wol takomstbestindich? Ik bedoel bern gean net mear it lân yn om te aaisykjen en de measte fûgels hawwe it ek mar tige dreech. Allegearre tagelyk: ‘Jawis sit der takomst yn ’e fûgelwacht. Jan: “Neffens my giet it hieltyd mear de goede kant wer op. Der binne hieltyd mear boeren dy’t harren bewust binne fan it feit dat sy ek each foar de natuer ha moatte. Tagelyk komt der hieltyd mear jild beskikbaar foar it beskermjen fan de greidefûgels. Ek de mooglikheden om ‘predatoren’ (binne natuerlike fijannen of rôfbisten, red.) koart te hâlden nimme ta. Us eigen fûgelwacht hat dan ek noch in bredere maatskiplike funksje. Dus neffens my sit it mei de foarútsichten wol goed.’ Ambysjes Wat binne jimme plannen foar dit jier en fansels ek foar de jierren dy’t noch komme? Jan: ‘Ien fan de dingen dêr’t wy meidwaande binne is it realisearjen fan briedkasten foar de Berchein. Wy ha der no ien tichtby de Swellewâl fan Lytsewierrum mar wy wolle eins tichtby elk doarp sa'n kast ha. Bercheinen meie graach yn in hol ûnder de grûn briede, dus it binne kasten dy’t yngroeven wurde moatte, tichtby de sleatswâl. Wa’t in moai plakje foar sa’n kast hat moat beslist efkes kontakt mei ús sykje.’ Jurjen: ‘Ja en jimme moatte dit jier ek de Bingo wer efkes oppakke no, want dat is der it ôfrûne jier by yn sjitten.’ Favo fûgel Wat binne eins jimme persoanlike favorite fûgels, mannen? Edgar: ‘Ja no, ik wit net oft it handich is om te sizzen mar de frijwilligers dêr’t ik de neisoarch mei doch neame my tsjintwurdich wol ‘mr. Merkel’. Dat komt omdat ik eins alle nêsten dy’t wy tsjinkomme yn it ild registrearje mei de spesjale app fan de BFVW. Ek nêsten fan de poep dus. It is beslist net myn favorite fûgel want dat is en bliuwt dochs wol de ljip’. Jan: ‘Shit, dy wol ik ek neame. In skries fyn ik ek moai hear. Mar om te sjen en yn dwaan en litten is it dochs ek foar my de ljip favoryt. Mei de putter as moaiste sjongfûgeltsje.’ Jurjen en do? ‘Dan kies ik foar it tomke. Dat der sa’n soad leven út sa’n lyts fûgeltsje komme kin fyn ik altyd prachtich om te sjen en te hearren’. Ek lid wurde? Eartiids krige eltse nije ynwenner fan de Fjouwer Doarpen besite fan in sekere G. Koldyk. Dy sei dan dat elkenien yn it doarp lid wie. Mei oare wurden ‘it soe wol hiel nuver wêze as jo net lid waarden…’ Passe jimme dizze taktyk noch altyd ta of giet it hjoed de dei dochs wat oars. Jan: ‘Dy posysje stiet ek noch iepen!’ Jurjen: ‘Wy sykje noch ien dy’t dêr lykas Germ mei fuortkomt’, mar mei tanksij syn ynset ha wy no wol in hiele protte leden!’ 24

Wa’t ek graach lid wurde wol fan de fûgelwacht kin it bêste efkes in e-mail stjoere nei edgarjansen@hotmail.com RIKKERSFEEST Op sneon 6 july organisearret de fûgelwacht wer it jierlikse rikkersfeest. It begjint om 15:30 oere mei in fisk-wedstriid op de kaai yn Rien. Dêrnei kin elkenien gesellich sitte op de Kamp en tuskentroch genietsje fan hearlike rikke iel en oare fisk. Mis it net, soe ’k sizze! 25

Adverteerder in beeld: Bakkerij Puur Posthuma Door Esther Puur Posthuma, een bakkerij met vestigingen in Wommels, Scharnegoutum, Sneek en Bolsward is al tientallen jaren adverteerder in onze Diggelfjoer. Ik tref eigenaar Nyncke Posthuma- Brandsma op een vrijdagnamiddag in de hoofdvestiging, de bakkerij in Wommels. Nyncke (42) is sinds 2015 eigenaar van bakkerij Posthuma: “Ik zit al twintig jaar in het bedrijf, maar niet als eigenaar. In 2004 ben ik ‘gewoon’ in loondienst begonnen in de bakkerij van mijn vader. Ik heb eerst de mavo in Wommels afgerond, daarna middelbare detailhandel in Sneek en later de bakkersopleiding met voedingstechnologie in Wageningen gevolgd. Daarna kwam ik als vanzelfsprekend in ons bedrijf terecht. Vanaf 2010 kwam ik ‘erbij in’ en werd ik mede-eigenaar naast mijn vader.” Nyncke is een doortastende jonge ondernemer, die met veel verve het familiebedrijf voortzet. Ze is de derde bakkersgeneratie Posthuma in het bedrijf. 28

Nyncke: “Mijn pake begon het bedrijf in 1935 in Arum. In de jaren vijftig – mijn vader moet een jaar of vijf of zes geweest zijn – zagen mijn grootouders meer kansen in Wommels en zijn ze naar Wommels vertrokken. Je moet je even voorstellen dat er toen nog wel vier of vijf bakkers in Wommels zaten en toch zagen ze handel. Ongelooflijk toch?”. Het liep goed met de bakkerij in Wommels en Nyncke haar vader nam het bedrijf over en werd daarin bijgestaan door haar moeder. De tweede generatie kreeg vier kinderen, waarvan Nyncke er één is. Ze werden alle vier vrijgelaten in hun beroepskeuze. Nyncke bleek meer dan een gewone belangstelling te hebben voor het bakkersvak en het bedrijf van haar ouders. Haar broer en zussen hadden dat niet. Toen ze voor de bakkersopleiding in Wageningen koos, zeiden haar ouders nog: “Wist it seker? It hoecht net. Do meist sels kieze!”, maar haar nieuwsgierigheid was in al die voorgaande jaren allang gewekt en een bestemming in het familiebedrijf was voor Nyncke dan ook zo klaar als een klontje. Nyncke:”In 2004 dus in loondienst gekomen van het bedrijf en in 2010 kwam ik er echt ‘bij in’. Toen hebben we samen ook afspraken gemaakt over de bedrijfsovername, die mijn vader en ik in een looptijd van vijf jaar voor ons zagen. Dat is ook gelukt. In 2015 heb ik het bedrijf overgenomen. Mijn ouders zijn nog met regelmaat te vinden in het bedrijf, ondanks dat ze nu met pensioen zijn. Soms voor advies, soms als koerier, maar in hoogtijdagen rondom de feestdagen ook achter in de bakkerij. Dat hoeft niet, maar ze zijn altijd welkom. Ik vind dat fantastisch en koester dat.” De afgelopen vier jaren heeft Nyncke voor een aantal bedrijfseconomische uitdagen gestaan in haar bedrijf. Met name de grondstoffen- en energiecrisis hebben haar de nodige hoofdbrekens en soms slapeloze nachten bezorgd: “terwijl ik eigenlijk nooit slecht slaap van het bedrijf, het komt zoals het komt”. Tijdens deze crises rezen de kosten voor energie en grondstoffen de pan uit en wisten we gewoon niet goed hoe de toekomst eruit zou zien. Een echt onzekere tijd. Ze noemt daarbij nog de coronacrisis die voor een paradox zorgde in de aansturing van de bakkerij. Ze waren aan de ene kant blij met het feit dat ze open mochten blijven tijdens de lockdown – immers, de bakkerij voorzag in eerste levensbehoefte -, aan de andere kant stuggelden ze met de bezetting in de bakkerij door bakkers die corona opliepen, het 1,5 meter afstand houden in de bakkerij tot het aanbieden van vrijstellingen voor de bakkers tijdens de avondklok (en dus in de nacht over straat moesten tijdens lockdown). Gelukkig lijkt het stof nu weer neer te dwarrelen en heeft Nyncke weer vol het vizier op de toekomst. Ze vertelt vol trots over haar eigen duurzame tarweteelt: “We willen graag brood bakken zonder hulpstoffen en daarbij grondstoffen gebruiken die dat mogelijk maken. Daarom ben ik op zoek gegaan naar partners die samen met mij een goede grondstof willen produceren, zodat dat kan. Met de Bakkers van Verloop uit Gorredijk en Koopmans Melen uit Leeuwarden is Puur Posthuma op zoek gegaan naar agrarische ondernemers die een goede tarwe kunnen telen. Nyncke: “Het heeft echt jaren geduurd. Eerst probeerden we het in het noorden van Friesland, maar de oogst viel daar tegen. Nu hebben we een ondernemer gevonden in de Hoekse Waard onder de 29

rook van Rotterdam die met ons puzzelt en zoekt naar het juiste product en daar loopt de teelt nu heel goed. We zijn erg tevreden over de tarwe die we nu zelf telen. We noemen het Nedertarwe.” Hoe bijzonder is dat? Een bakker die het brood bakt van z’n eigen teelt en dus meel? In dit proces komt ook Nyncke haar passie terug voor de voedingstechnologie. Ze vertelt dat ze graag nieuwe producten ontwikkeld. Dat ze graag onderzoekt wat het beste past. Met deze eigen Nedertarwe zijn er geen toevoegingen in het meel nodig, zoals suiker en zout. En dat is waar ze voor gaat. Nyncke is met recht trots op het familiebedrijf. Ze is de derde generatie en mensen werken er erg graag. Ze heeft 34 medewerkers in dienst en ook uit onze ouwer doarpen werken dorpsgenoten bij haar: “We hebben één medewerker die al meer dan veertig jaar in dienst bij ons is”. Dat zegt wel wat. Een familiebedrijf waar het goed toeven is. De toekomst ziet Nyncke als veelbelovend: “We hebben winkels in Sneek, Bolsward, Scharnegoutum en bakken al onze producten in de winkel en bakkerij in Wommels. Naast de winkels leveren we aan zorginstellingen, zoals Patyna, aan vaste horecapartners, aan buurtwinkels in Arum, Winsum en IJsbrechtum en menig bedrijf en organisatie. Mooie drukte dus.” Ze hebben de winkel in Wommels net verbouwd: “Dat was het sluitstuk op de modernisering. In 2015 werd de bakkerij helemaal verbouwd en up-to-date gemaakt en nu is de winkel ook in een nieuw jasje gestoken.” Op de vraag waar ze de komende periode haar energie aan geeft, antwoordt ze: “We gaan aan de slag met kerst! De zomer is meestal de periode dat er wat meer rust zit in het werk, zodat we tijd hebben om nieuwe producten te ontwikkelen of samenwerkingen te zoeken met bedrijven voor bijvoorbeeld kerstpakketten.” Nyncke vertelt dat ze lokale samenwerkingen steeds meer terugzien in hun bedrijfsvoering. Zo zijn in de winkel van Nyncke producten van andere lokale ondernemers zoals Greidelân zuivel, te koop. Die samenwerkingen ziet ze ook graag terug bij de samenstelling van cadeaupakketten en kerstpakketen. “Dus als lezers van Diggeloer nog goede ideeën hebben voor samenwerkingen met lokale partners, dan hoor ik het graag!”, aldus Nyncke. Naast het werk, besteedt Nyncke natuurlijk tijd aan haar gezin. Ze woont met man en kinderen - zoon (5) en dochter (8) - in Reahus. Daarnaast is ze op dit moment in training om de halve Slachtemarathon te volbrengen. Nyncke: “Het hardlopen vind ik fijn. Het zorgt ervoor dat ik mijn hoofd leeg kan maken na een werkdag en ik doe onderweg weer inspiratie op of kom op ideeën voor mijn bedrijf.”. Het familiebedrijf van onze adverteerder “Bakkerij Puur Posthuma” is volop in ontwikkeling en sterk verbonden met en in de regio. Dat blijkt alleen al uit het feit dat ze adverteren in onze lokale dorpskrant. Daar zijn we ontzettend blij mee. Dank daarvoor! 30

Binne it EasterItensers? Troch Esther Jimme komme hjoed yn de kunde mei wer in hoatjse nije ynwenners fan ús Fjouwer Doarpen. As dochs net? Oan it paad fan Itens nei Reahûs -dat Meilahúzen hjit- stean in tal pleatsen. Foar de earste pleats is it maklik: dizze minksen wenje yn Itens. Mar hoe mear asto it efterlân yn rydst en hoe fierder de toer fan Itens êfter dy bliuwt, hoe mear de twifel ek taslagt by my. Is dit no noch Itens as it dit Reahûs as dit Easterein? En de twifel is net foar niks sa blykt. “De pleatsen dy’t fierder oan it paad lizze, mar noch wol foar it wetter nei Easterein, heare net by Itens, mar by Easterein”, seit Johannes Dijkstra. Johannes Dijkstra en Engelien Reitsma wenje sûnt jannewaris 2023 op de lêste pleats oan de rjochterkant op Meilahúzen. As ik de keamer by harren binnenstap, leit dêr sawol de Doarpskrante fan Easterein as de Diggeloer fan de Fjouwer Doarpen op tafel. Hoe mear dúdlik kin je de twaspalt treffe? Sy wenje op de grins fan Itens mei Easterein. Soest sizze kinne dat dizze minsken wier nije ynwenners binne: Fan EasterItens! “It giet hjir wol faker mis”, seit Johannes. “Oan de oare kant fan it wetter hjit it ek Meilahúzen, de nûmers telle oer de fytsbrêge gewoan troch. Wy binne no. 1, mar oer de brêge sit no. 5, 7, 9 ensaf. Allinne kinne je dêr fanút Itens net mei de auto komme. Dat is fanút hjir allinne te fytsen oer de brêge. D’r moat hjir dan ek faaks in auto keare om ‘oan de oare kant’ te kommen’”, seit Johannes. Engelien: “Dy moatte dan hielendal om, oer Reahûs”. Johannes en Engelien litte my d’r yn en ik tref harren twa soannen Jente (20) en Dytmer (19) ek thús oan. Harren famke Marike (16) is op it stuit yn Easterein by kunde. “Sorry noch hear, foar ús pony!”, begjint Engelien, “it wie fansels net de bedoeling dat hy jim tún trochbarge.” Engelien hat it oer harren pony dy’t op de pleats fan harren skoanmem Anna Marike Dijktra stiet yn Itens. De pony naaide in pear wiken út bij it ôfsadeljen en stode by Anke en Jan Gerben Strikwerda it hiem op. Lokkich gjin ûngelokken en neidat de pony in pear slagen om de pleats fan Anke en Jan Gerben draaft wie, bedaarde hij wer en koe wer it lân yn. Engelien kin fansels de minsken noch net, dus ik antwurde: “Nee, dat wie net by my hear. Ik wenje op Hinnaard. Mar lokkich is alles goed beteard!” Jente skoot ek oan de tafel oan. Jente fertelt dat hy – skriuw mar op - ‘levenswetenschappen’ studeart yn Grins. 31

“Minsken witte net altyd wat dit is, mar ik bin in protte dwaande mei biology en biomedyske technyken”. Hy fynt it in moaie stúdzje en komt noch elk wykein thús nei Easterein. Hy mei dan graach piano spylje en is mei syn heit dwaande mei de ferbou yn de pleats. Engelien: “Jente is ús ynstallateur. Hy hat hjir tegearre mei Johannes in soad betrieding oanlein en ynstallaasjewurk dient.” As ik letter mei de famylje in slach troch de pleats mei, sjoch ik de technyske ynteresse werom yn de brommer wêr’t Jente oan sleutelt: “Mar wol hielendal op elektrysk. Ik meitsje myn eigen batterij en hy koe al ride oan’t healwei Easterein”, laket Jente. Johannes Dijkstra is yn Boalsert berne, seit er: “Mar al gau ferhúzen wy mei heit en mem, myn broer en sussen nei Easterein. Fanôf myn tienerjierren binne wy ferhúze nei de pleats oan de Hearedyk yn Itens, wêr’t myn mem no noch wennet.”. Engelien fertelt dat se yn Allingawier opgroeit is en doe’t se yn 1997 Johannes tsjinkommen is, binnen se tegearre yn Easterein bedarre. Engelien: “Mar net foardat we, nei ús stúdzjes reizige ha. Tegearre hawwe wy hast in jier yn Asie west. Dêr ha we in protte besjoen: Australië, Laos, Singapore, Maleisië, Thailân. Prachtich .” Werom yn Fryslân, hiene se gjin wurk en gjin wenplak. Johannes bedarre nei syn stúdzje ‘levensmiddelentechnologie’ by de Drie Mollen (no United Coffee Company) en Engelien, mei har stúdzje yn de sjoernalistyk yn de marketing en kommunikaasje by it bedriuw Movacolor. Engelien: “Wy tochten, dan earst mar Easterein. En yn it doarp ha we prachtich wenne.” Sunt in pear jierren wie it stel wol wat op syk nei mear romte om it hiem en wat avontoer. Se woene graach bûtenút. Se ha hjir en dêr wol wat bean op moaie plakjes, mar it wie it steeds krekt net. Neidat se in skoft lyn by de eigners fan de pleats al ris in bryfke yn de bus dien hiene, belle de eigner. “S soene ferhúzje en de pleats kaam op Funda”, seit Engelien. En sa kaam it klear. Yn jannewaris 2023 koene se d’r yn. Op is stuit wurket Johannes as haad fan de sintrale kwaliteitstsjinst fan Cloetta. Dat bedriuw sit ek yn Snits en makket u.o. kougom en sa. Johannes: “Wy ha 7 fabryken yn Europa, yn Sweden, Ierlân, Slowakye en Belgie. It is in grut bedriuw en dat is moai”, seit Johannes, “d’r wurkje sa’n 2500 man”. It is in drokke, mar moaie baan. “Ik kin ek in protte fanút hûs dwaan”, fertelt Johannes. Engelien is Manager Business Development en Public Affairs by Campus Fryslan fan de RUG yn Ljouwert. Sy haldt har ûnder oare dwaande mei kommunikaasje by dizze kampus, is wurdfierder, mar is ek in soarte fan ‘makelaar’ tusken ferskatene organisaties en it underwiis en ûndersiik fan de campus. “Wy binne in protte dwaande mei it finen fan lokale oplossingen foar fraachstikken dy’t oer de hiele wrâld spylje sa as circulaire ekonomie, technologie, goed bestjoer, mar ek behâld fan natoer, mienskip, sûnens, taal en kultuur. It is moai om sa fan betsjutting weze te kinnen”, fertelt Engelien. Dat se harren neist de drokke banen net hoeche te ferfelen thús, blykt wol út de ferbouplannen wer’t se oer fertelle: “De pleats is yn goede steat , mar je foeche der wer in nij haadstik oan ta, dat is it avontoer”. 32

Johannes timmert hiel wat ôf, Jente hat betrieding ferfongen en oanlein, en mei har beiden hawwe se sinnepanielen lein. Engelien fertelt:” Mei in arsjitekt ha wy in plan makke om de pleats foar de takomst ree te meitsjen. Dat betstjut, goed ysoleare en duorsum boue. Arsjitekt Bart Zantma hat yn oerlis mei ús in untwerp makke en dêr wurkje we no stadichoan nei ta”. Johannes mei graach timmerje, dat is syn hobby en de earste projekten binne al klear: “de badkeamer is klear en we ha ek in stal foar de bisten makken bûten”. Op dat stuit mingt Dytmer sich yn it gesprek: “Ja, de stal wie bedoelt foar de hynders mar dy stean no noch by beppe yn Itens, want die fynt dat ek wol gesellich om wat hynders te hâlden.” Dytmer is oerdeis by De Mik yn Wommels foar deibesteging en wurket by in soarchboerderij by de Potten yn Snits. As hy thús is, is hy drok mei alle bisten: skiep, hinnen, geiten, knynen, poezen. Dytmer fuorret alle bisten en mjukset se út. Dat mei hy graach dwaan, al fynt ‘r it soms ek wol wat drok nei in lange dei. Dochter Marike makket har op it stuit klear foar de Mavo-eksamens op it Bogerman yn Snits en wol dernei de ferpleegkunde – oplieding yn. Engelien fertelt dat se harren prima fermeitsje op Meilahúzen en sa no en dan seker te finen weze sil yn Itens (mar ek yn Easterein ) . In protte wennocht tawinske! De SlachteMarathon op 15 juni: een dagje ‘meelopen’ met de lokale organisatie Door Hans Het was weer een prachtige belevenis. Heel veel gezellige lopers - hardlopers en wandelaars - veel enthousiast publiek, dat hen kwam aanmoedigen, muziek - koren en korpsen - en natuurlijk ook weer heel veel vrijwilligers om alles in goede banen te leiden. Het was een prachtig gezicht: mede door de buiigheid liep een vrolijk lint van kleurige regenjassen over onze Slachtedyk. De voorbereiding van zo’n gigantisch evenement (ik zou bijna zeggen: ‘episch’, maar dat evenement komt nog, red.) is al tijden geleden begonnen en daar zijn tal van van organisaties bij betrokken, zoals gemeentes, provincie, hulpdiensten, dorpsverenigingen etc. Zo is ook ons eigen Dorpsbelang van de Fjouwer Doarpen daarbij betrokken. Jan Hofstra en Johan Postmus pakten het op, maakten plannen, overlegden met de Slachte-organisatie, deden inkopen voor de catering, verzamelden tenten, regelden op het laatste moment nog een trailer voor de muziek en zochten andere vrijwilligers om te helpen. 33

Die vrijwilligers stonden vrijdagochtend klaar om de tenten op te bouwen, de tafels, stoelen, potten en pannen uit het dorpshuis (dank!) op te halen en de tenten te versieren, vrijdagmiddag werd door Anja en Johan heerlijke soep gekookt en zaterdagmorgen vroeg (vanaf 5.00 uur!) werden de tenten ingericht, de kruispunten afgezet en stond iedereen klaar om de eerste halvemarathondravers veilig over ons dijkvak te begeleiden. Daarna kwamen de marathondravers en was er even rust voordat de grote stoet van de marathonwandelaars langskwam. Ook de verkeersregelaars waren er; een groot deel van de wegen rond de Slachteroute was helemaal afgesloten en zo ook rond Lytsewierrum en moesten mensen soms flink omrijden om op hun bestemming te komen of konden er helemaal niet komen met auto of fiets. En dan merk je dat vrijwel iedereen daar heel plezierig op reageert, de auto netjes aan de kant zet of vraagt welke alternatieve route er is. Ondertussen was de catering goed op gang gekomen en werden er druk koppen koffie, soep en broodjes worst met zuurkool verkocht. De wandelaars konden even in de tenten zitten of schuilen voor een van de buien en genieten van de gezellige muziek. De allerlaatste wandelaars kwamen uiteindelijk begeleid door de bezemwagen precies volgens planning rond 19.30 u langs wat het moment was om de wegen weer vrij te geven en de boel op te ruimen. En zo kwam een eind aan een lange, maar mooie dag met heel veel gezelligheid, stoere lopers en trouwe vrijwilligers! Met dank aan alle vrijwilligers die dit soort evenementen toch weer mogelijk maken en met name: Jan Hofstra, Johan en Anja Postmus, Frans Visser, Fokje Bootsma, Hiltsje Leyenaar, Marja Dijkstra, Dorien Kooistra, Marilou Sayson, Geertje Vrieswijk, Hiltsje van de Weide, Agatha en Jan Flier, Gerard Witteveen, Jitske, Redmer en Joram Hofman, Esther Brouwer PS: de stappenteller van Johan gaf aan dat hij zaterdag alles bij elkaar ook een halve marathon heeft gelopen…. 34

Even kennismaken met … … Jorrit, Leonie en Maud uit Lytsewierrum Door Hans Hij komt uit Veenwouden en zij uit De Purmer (natuurlijk bij Purmerend), ze kennen elkaar van het werk, zijn al sinds 2016 een stel en wonen ook alweer ruim 6 jaar aan de Nijlânsdyk in Lytsewierrum. Nou dat is het wel zo’n beetje. Wil je meer weten? Lees dan maar verder in dit verhaal over twee gezellige mensen en hun leuke dochtertje Maud, dat binnenkort 2 jaar wordt. De tijd vliegt en ik had natuurlijk al veel eerder bij Jorrit en Leonie langs moeten gaan voor een gezellig gesprek en op gezette tijden spraken wij elkaar wel, zoals bij de activiteiten rond het dorpsfeest en zo, maar van een ‘officieel’ gesprek met verslaglegging daarvan in deze Diggeloer kwam het niet. Tot nu. Toen ik met de sutelaksje aan de deur kwam werd al een kopje koffie aangeboden, maar dat was op dat moment niet handig; er waren nog wat meer adresjes te doen… Maar het was wel een leuk moment om Maud even in actie te zien. Zij zat lekker en geheel zelfstandig een bakje vla leeg te lepelen, wat met haar bijna 2 jaar heel aardig lukte. Toch belandde een klodder vla op haar truitje; ze keek even naar mij, toen naar haar truitje en lepelde de klodder vervolgens triomfantelijk van het truitje naar haar mondje. Wat een schatje! Leonie vertelde dat haar naam de twee ‘werelden’ weergeeft van de roots van Jorrit en Leonie, afkomstig uit Friesland en Noord-Holland: Maud Benthe. Leonie van Twisk is in Noord-Holland opgegroeid als dochter van een melkveeboer en is dus gewend aan het wonen in een omgeving met veel weilanden en verre uitzichten. Na basisschool ging Leonie net als haar twee zussen in Hoorn naar het voortgezet onderwijs. Dat was een hele reis elke dag met fiets en bus heen en weer. In hun ruime huis wonen ze op een prachtige plek aan de Nijlânsdyk, zo’n beetje op de grens tussen Lytsewierrum en Scharnegoutum. Destijds waren ze op zoek naar een huis dat een beetje buiten uit lag, maar niet te ver van de stad of in ieder geval dicht bij de nodige voorzieningen. En als het even kon met de mogelijkheden om paarden te houden en dus een stukje grond. 35

Het huis van Stanley en Brenda, die nu in Rien wonen, voldeed eigenlijk aan alle criteria. Ze trokken erin vlak voor kerst 2017 en kochten meteen een kerstboom om wat sfeer erin te brengen. En in 2019 zijn ze getrouwd. Jorrit en Leonie kennen elkaar van het werk; ze werkten toen en nu nog steeds bij Antea Group, voorheen Ingenieursbureau Oranjewoud. De ‘baas’ vond het goed dat ze een stelletje waren (met 1500 collega’s komt dat wel vaker voor) en ze kunnen nog steeds werk en privé goed gescheiden houden. Jorrit: Toen wij eind 2016 een relatie kregen, besloten we dat eerst stil te houden. Maar in maart daarna gingen we samen naar Berlijn en toen was er sch(r)ik bij de collega’s, want ineens waren we allebei niet te bereiken, dus ontstond er een vermoeden… Wat doen jullie bij Antea Group? Jorrit: Antea Group is een adviesbureau en ik werk dus in de vestiging Heerenveen. Wij werken in het vakgebied van kabels en leidingen; dus zo’n beetje waar ze bij ons voor de deur nu mee bezig zijn. Er is op het moment natuurlijk heel veel gaande met meerspanningsleidingen en bijvoorbeeld gasprojecten. Wij werken ook veel voor de Gasunie. Ik heb tot mijn 21e in Veenwouden gewoond en heb in Leeuwarden gestudeerd aan de HTS, werktuigbouwkunde. En daarna ben ik gaan werken bij Oranjewoud in Heerenveen en kocht ik een huis in Drachten om een beetje reuring op te zoeken. Daar was best een goed uitgaansleven. Ik kon daar lopend naar de kroeg en weer rollend naar huis. Het was daar best een mooie tijd; bijvoorbeeld bij Champino. En met de bus was je zo in Leeuwarden. Wat voor werk doe jij bij Antea Group? Leonie: Daar doe ik o.a. bodemonderzoek. Ik heb in Wageningen gestudeerd, waar ik ben afgestudeerd op bodemerosie. Op zich heb je dat niet veel in Nederland, maar je leert wel welke invloed dat heeft op de leefomgeving en hoe je daarmee kan omgaan. Officieel ben ik nog steeds gestationeerd in Rotterdam, maar daar kom ik niet veel. Ik werk veel in het havengebied van Rotterdam en verder in NoordBrabant, Zeeland, Utrecht. Gelukkig is door Corona er wel veel veranderd op het gebied van thuiswerken, zodat ik veel met Teams vanuit huis kan doen, maar één keer per week ga ik wel die kant op. Toen wij een huis zochten was voor ons de keus: ga je in je werkgebied wonen, waar het minder aangenaam is of ga je wonen waar je in het weekend lekker woont. Zoals je ziet kozen we voor het laatste. De vrijheid in Friesland en de ruimte en de ouders van Jorrit wonen in Veenwouden. Mijn ouders wonen in Noord-Holland op de boerderij en een uurtje rijden daarheen vinden we wel te doen. We wilden ook graag buiten uit wonen, want ik kom van de boerderij en Jorrit komt uit een dorp, dus de stad was het niet voor ons. Jorrit: En ook mijn vader komt van de boerderij en zijn broer, mijn oom, boert nog steeds en als kinderen waren wij daar vaak in de vakanties en zo; dus ik ken ook het buitenleven heel goed. 36

Leonie: En de regio Sneek leek ons wel prettig, omdat je daarvandaan in alle richtingen snel op weg bent. Plus de familie van mijn moeder komt uit de kop van Noord-Holland, Anna Paulowna, Schagen en zo, dus dat is ook mooi dichtbij. En de kleinschaligheid van de dorpen hier en bijvoorbeeld Wommels vinden we ook heel prettig, zoals de verloskundigenpraktijk daar, wat allemaal erg overzichtelijk en persoonlijk is. Jorrit: Dat is in Friesland toch al heel anders dan in de Randstad. Hier zegt iedereen elkaar gedag, ook al ken je elkaar niet. En kom je om kwart voor vijf nog een winkel binnen, dan word je niet weggekeken, maar word je gewoon vriendelijk geholpen. Maar jij wilde niet liever in Noord-Holland blijven? Leonie: Dat hoefde niet persé. En als je verder uit de Randstad weg wil, dan kom je in Noord-Holland voorbij Hoorn terecht in de Wieringermeer en daar is ook niet veel te beleven en de huizen zijn duurder dan in Friesland. Kom je dichter bij Amsterdam, heb je ook meer files ’s morgens van 7 tot 9 uur. En heb je ook geen mogelijkheid van een stukje land. Jullie zochten wel specifiek een plek, waar je ook paarden kon houden? Leonie: Ja zeker! En we wilden niet al te ver van de stad en voorzieningen vandaan zitten. En dat vonden we dus hier, waar we op 2 kilometer van Scharnegoutum af zitten. En een stukje grond, want ik heb vanaf mijn achtste al paard gereden tot ik ging studeren. Dus ik wilde, als ik de kans kreeg toch weer gaan paardrijden. En dat is hier dus gelukt met alle nodige voorzieningen. Paardrijden doe ik trouwens in Bolsward bij de manege, want echte buitenritten doe ik niet. Maar nadat ik een paard had gevonden kwam het volgende, want een paard alleen kan niet, dus toen kwam er ook nog een muildier (een kruising tussen een paard en een ezel). Jorrit: Eerst dachten we aan een geit, maar dan krijg je ruzie met de buren. En een schaap, maar daar vind ik niet zoveel aan en toen hebben we plan opgevat om er een ezel bij te zetten, dat leek mij wel grappig. Maar een ezel schijnt heel hard te balken. En zo kwamen we uit op een muildier; dat is wel handig. Die eet niet zoveel en schijt niet zoveel. Het is wel een grappig beestje met veel bravoure. Leonie: En ze is heel eigenwijs, want ze wil ook niet voor een karretje lopen ofzo. Maar jij bent niet echt een paardenman? Jorrit: Dat is wel grappig, want ik heb altijd geroepen dat ik geen paardenmeisje wilde. Maar toen Leonie op het eind van haar zwangerschap van Maud liep, heb ik natuurlijk de paarden verzorgd. Toen heb ik er echt tijd en energie in gestoken en dan blijken het best leuke dieren te zijn. Dit paard is groot en sterk, dus als je er iets mee wil, moet je er wel een goeie relatie mee hebben. Dat was wel fraai: toen we het paard gingen ophalen en ik er dus helemaal geen ervaring mee had, drukt de vorige eigenaresse het touw in mijn hand en liep meteen weg. Dat was best spannend. Maar inmiddels begrijpen we elkaar beter. Ik heb overigens mijn eigen paard en dat staat in de schuur: een mooie KTM-motor. 37

Jullie nemen inmiddels al deel aan de buurtactiviteiten? Leonie: We hebben natuurlijk ons werk, familie en onze vriendengroepen uit de studie, maar in de loop van de tijd kom je steeds meer in aanraking met de buren en de activiteiten. We hebben de kinderopvang en daar ontmoet je mensen en je moet ook zelf je best ervoor doen door naar de dorpsfeesten te gaan. Jorrit: Wat dat betreft zijn we veel op Scharnegoutum gericht. Dat komt ook doordat wij, als we op weg gaan, altijd die kant op rijden. En het is dichtbij, dus ook daar worden we uitgenodigd voor de dorpsfeesten, buurtvereniging en andere activiteiten. Leonie: Aan de andere kant zoeken we ook regelmatig op de fiets Itens op. En net zoals met het dorpsfeest vorig jaar krijgen we wel de indruk dat het daar ook een hele actieve omgeving is. Wat ik vooral erg leuk vind hier zijn de slootjes: in Noord-Holland heb je alleen maar kaarsrechte sloten en hier kronkelen de slootjes heel leuk door het land. Hier kronkelt alles en rij je van de ene oude zeedijk naar de andere. Daar kan ik van genieten. En van de mooie uitzichten, want als je om je heen kijkt zie je overal een mooi kerkje; dat heeft veel charme. Geniet maar van wonen in het mooie Fryske Lân! Nieuws van S.B.S. ‘De Romte’ Door Remmelt Bouma We beginnen deze keer met babynieuws! Na de geslaagde babyshower voor juf Regina op 12 april kwam er al snel babynieuws vanuit Easterwierum! Juf Regina en Sjoerd hebben een prachtig meisje op de wereld gezet met de mooie naam ‘Marit Hanna’. Mem, Heit, Jilles en natuurlijk Marit maken het goed en juf Regina geniet nu volop van haar verlof! De kinderen van De Romte hebben een prachtig cadeau geknutseld en deze heeft juf met open armen ontvangen. Wij wensen juf Regina nog een heerlijk verlof toe! Wat juf Regina door haar verlof mist is het schoolreisje. Op 1 juli gaan we met de hele school naar Duine Zathe! Natuurlijk gaan we ook dit keer met de bus. Deze bus brengt groep 4 t/m 8 ’s middags in Weidum, omdat deze groepen het schoolreisje voortzetten met een kamp!! 38

Altijd mooie vooruitzichten in de laatste weken van een schooljaar. Waar we ook druk mee bezig zijn geweest op De Romte is het maken van de IEP toetsen. Met deze toetsen meten we de groei van de leerlingen. Groei bij rekenen, spelling, begrijpend lezen en technisch lezen. Met de resultaten van deze toetsen kunnen wij als leerkrachten weer een goed plan maken voor het geven van de juiste lessen. Zo zijn de leerlingen en het team druk bezig, maar onze ouders zitten ook niet stil! Sinds kort zijn er prachtige plantenbakken te bewonderen op het schoolplein. Jan Gerben Strikwerda heeft samen met Watse Zeinstra bouwpakketten gemaakt, zodat de leerlingen ze in elkaar konden schroeven. Het ziet er gezellig uit en het was de één na laatste stap van ons plan waar we al twee schooljaren mee bezig zijn. De laatste stap is nu ook bijna zover om te zetten, namelijk het nieuwe klim- en klautertoestel voor op het plein. Mocht alles goed verlopen dan hopen we het nieuwe toestel begin volgend schooljaar te “openen”! Wat ons verder bezig heeft gehouden is het fietsverkeersexamen in Bolsward voor groep 7,8 waar iedereen voor geslaagd is. De leerlingen van groep 1,2,3 hebben richting de zomervakantie het thema camping en er is een heuse camping ontstaan in het lokaal! Ook heeft er weer een sportdag plaatsgevonden die bijna niet door kon gaan vanwege het weer. Gelukkig was het woensdag 12 juni droog en kon groep 3-4-5 afreizen naar Witmarsum waar de sporten, kaatsen, hockey, korfbal en dansen aan werd geboden. Groep 7/8 kon helaas niet naar de Klomp in Wommels, maar door snel handelen van collega’s konden zij nog naar De Blauwe Golf in Leeuwarden. De peuters en groep 1 & 2 hebben een sport en spel dag gehad op 13 juni. Bewegen is gezond! Bedankt voor het lezen en op naar de welverdiende zomervakantie! Voor meer informatie: kijk op onze website, volg ons op Facebook en Instagram. Nog leuker is het om na de vakantie gewoon even binnen te lopen: van harte welkom! . 39

Presteert je Bosch Powerpack E-bike accu niet meer voldoende? Na een revisie bij DeGroeneAccu werkt hij weer als nieuw (en in veel gevallen zelfs beter)! Loek Bergmans - tel 0657529568 DeGroeneAccu.nl service@degroeneaccu.nl 41

Lustrumjaar voor Swit&Sit Rin! Met maar liefst 103 deelnemers kijkt de organisatie terug op een zeer geslaagde 5e editie van de Swit&Sit Rin. Dit jaar verschenen er maar liefst 26 kinderen bij de kidsrin en deden er 17 wandelaars mee aan onze vernieuwde wandeltocht! Het weer was mooi, we hadden een super gezellig optreden van Sipke de Boer en een fantastische XXL hottub. Dat maakte de dag compleet. Prachtig om te zien dat we weer op zoveel vrijwilligers konden rekenen. Dank hiervoor! Tot volgend jaar bij de Swit&Sit Rin: zaterdag 31 mei 2025! Namens team Swit&Sit Rin, Tineke Kamstra, Hinke Politiek en Ans Booy NB: Wij zijn opzoek naar nieuwe bestuursleden! Wil jij het Swit&Sit team komen versterken? Neem dan contact op met 1 van de bestuursleden Uitslagen Kidsrin 1 km meisjes Kidsrin 1 km jongens 1. Anna-Rixt Koopmans 2. Ilse-Marije Koopmans 3. Rixt Stegenga Kidsrin 2 km meisjes 1. Tess Brouwer 2. Fabiënne Palstra 3. Esmeé Jorritsma Ruerd Terwisscha v. Scheltinga Melle Stegenga Ids Bronwasser Kidsrin 2 km jongens 1. Joris Nijholt 2. Sido Greidanus 3. Oscar Talman 5 km snelste vrouw: Ineke de Bruin 5 km snelste man: Harold Brouwer 10 km snelste vrouw: Romy IJsbrandij 10 km snelste man: Lieuwe Palstra 42

Nieuws van K.f. Itens e.o. Hallo allen, Een aantal maanden is het seizoen weer bezig. Mooie wedstrijden zijn al gespeeld en zo komen er nog vele aan. Zaterdag 27 april was de eerste wedstrijd. Deze is al een tijdje terug, maar hierbij alsnog de uitslagen van een mooie dag kaatsen. Þ 1e Vrouwen: Noor van den Ende Þ 2e Vrouwen: Hester Zeinstra Þ 1e Heren: Gerard Witteveen Þ 2e Heren: Hessel Abels Þ 3e Heren: Rick Veffer Zondag 26 mei hebben we het bekende teatsen gehad. Een mooie dag waarbij we net voor het onweer klaar waren. De prijzen waren als volgt verdeeld: Þ 1e priis winnaarsronde : Meint, Jolanda & Ylse Þ 2e priis winnaarsronde: Gerard, Esther & Hylke Þ 1e priis verliezersronde: Rick, Hessel & Judith Þ 2e priis verliezersronde: Durk, Marike & Hester De komende partij zal tijdens onze dorpsfeesten zijn. Wij hopen als bestuur op een enorme opkomst, dus geef je nu snel op via kf-itens@live.nl of bij één van het bestuur. 45

Vakantieabonnement Ook dit jaar biedt BMF weer het vakantieabonnement aan: drie maanden lid voor € 7,50. Dit abonnement geeft geen toegang tot de Online Bibliotheek. Inschrijven op dit abonnement kan van 1 juni t/m 31 augustus; de looptijd is dan drie maanden na inschrijfdatum. Het abonnement stopt automatisch. Regiobijeenkomsten Fryslân ûnderweis Het verbeteren van de bereikbaarheid van Fryslân. Dat is wat de provincie belangrijk vindt. We gaan dan ook graag met u in gesprek! Zie: fryslan.frl “LYTS BEGIN” LYTSEWIERRUM Alles wordt duurder en maar wij houden de prijzen laag. Bildstars 10 kilo 20 kilo Irene’s 10 kilo € 10,00 € 17,50 € 10,00 Frieslanders, Borgers en uien Wachten op de nieuwe oogst Voor uw paard, geit of konijn: HEERLIJKE VOERWORTELS 1 zak 20 kilo 3 zakken voor € 4,00 € 10,00 Altijd kleinere hoeveelheden mogelijk! Voor alles geldt: voor donderdag besteld = in het weekend in huis! LANGSKOMEN KAN NATUURLIJK OOK! BEL/APP HOFSTRA - 06-205 62 566 Buorren 2 - LYTSEWIERRUM 46

Hoe giet it no mei… âld ynwenner Minne Zwaagstra? Troch Watse Foar dizze rubryk sykje wy kontakt mei minsken dy’t lange tiid diel útmakken fan ús mienskip, mar no earne oars in plakje fûn ha. Dizze kear is Minne Zwaagstra ús haadpersoan, mar ik sil fuortdaliks mar bekenne dat ik in protte eigen belang hie om Minne te freegjen foar dit stikje. Wy diele nammentlik in foarleafde foar de autocross en dat is foar ús beiden eins op itselde stuit begûn. Minne: “Ik bin berne yn 1971 oan de Monsamabuorren 3 yn Hinnaard. Doe’t myn heit de pleats ferkocht oan de famylje Zoodsma, binne wy yn de eardere iepenbiere skoalle oan de Hearedyk 1 kommen te wenjen. Dêr ha wy oant en mei 1984 wenne. Ik gie nei de iepenbiere skoalle en wie doe altyd in protte by Ronald Tijink. Nei myn tsjinsttiid bin ik yn de bou oan it wurk gien en bin der eins nea wer útrekke. Sûnt 2007 haw ik myn eigen mitselbedriuw: Zwaagstra Metselwerken. Krekt nei’t ik foar mysels begûn wie ûntstie de krisis yn de bou. Dat foel beslist net ta, mar ik ha eins nea sûnder wurk sitten. Ik mitselje fansels in protte mar doch ek in soad oar wurk. Lykas foegje, ympregneare, lead ferfange en ek wol komplete gevel renovaasjes. Sa bliuwt myn wurk ek ôfwikseljend. Ik haw in protte wurk yn Amsterdam en omkriten, mar fansels ek wol yn Fryslân. Minsken dy’t in mitsel- of gevel putsje ha meie mei gerêst skilje.” Crossauto’s Doe’t ik yn de achtste klasse fan de legere skoalle siet, hienen wy út it klasselokaal wei sicht op it lân efter jimme eardere pleats en it leanbedriuw fan Wiebren Rispens. Us master, Wopke Dragstra, mocht altyd ferrekte graach oer de polityk eamelje mar ús ynteressearre dat fansels gjin moer. As der dan oan de ein fan de middei ynienen crossauto’s fan efter jimme pleats it lân yn stoden, dan koe Wopke prate oer de PvdA wat er woe, mar ús gedachten wienen dan earne oars! Nei skoaltiid fleagen wy dan fuortdaliks op`e fyts nei jimme pleats ta om te sjen wat der allegearre barde. Dyn broer Fokke wie dan faak oan it sleuteljen en eltse kear as hy wat oan de auto feroare hie, moast it fansels ek wer efkes testen wurde. Dan waard de auto wer starten en fleach hy mei in protte kabaal de reed, efter jimme pleats, op en del. 48 Replika Kwek

Ik fûn it prachtich en wie faak by Fokke yn it hok te finen. Hy fûn it altyd goed en stjoerde nea ien fuort. Earst wiene it Simca’s en letter waarden it Renaultjes 12 dêr’t Fokke mar ek Siepie Boonstra en Nanne Boon út Rien yn riden. Foaral mei dy Renaults koene sy hiel goed meikomme. Sy wiene ien fan de earsten dy’t gebrûk makken fan dizze auto’s mei oandriuwing op de foartsjillen en dat gie hiel goed. Ik wit noch dat Fokke in wite Renault 12 hast hielendal klear makke hie foar in autocross yn Skearnegoutum. Doe seach ik ynienen dat der hielendal net in rolkoai yn siet. Ik sei tsjin Fokke: “Hoecht der net in koai yn?” Fokke reagearre mei: “ferrek ja, dat bin ik eins hielendal fergetten. Hy loste it op troch in grutte houten balke ûnder it dak te setten. Dat mocht doe nammentlik ek noch. De cross yn Skearnegoutum waard úteinlik ôfsein omdat it te wiet wie, mar Fokke en in pear oaren hiene noch wol efkes in pear rûntsjes riden. Fokke kaam út de auto en sei doe tsjin my: “Der moat dochs mar in koai yn, want sa kin it ek net. Ek wit ik noch hiel goed dat hy altyd in stjoerknop op syn stjoer sette. Sokke dingen fine jo faak ek wol werom yn in trekker, want dan kinst mei 1 hân maklik it stjoer in pear slaggen omdraaie. Sokke dingen ferjit ik nea wer.” Kwik, Kwek en Kwok Neidat hy in oantal jierren mei Renaults yn de rodeoklasse riden hie begûn Fokke te bouwen oan in auto foar yn de swiere klasse. Dêr diene auto’s mei swiere V8 motoaren oan mei. Fokke brûkte it ûnderstel fan in Toyota Crown, die dêr de carroserie fan in einepyk/2CV boppe-op en brûkte de motor út in Ford Mustang. It gehiel waard skildere yn klassike Citroën kleuren. It idee kaam tink ik fan Douwe van der Weide, want dy hie nammentlik al earder sa’n soarte auto makke. De auto fan Douwe hie efterop de namme KWIK stean en dy fan Fokke krige de namme KWEK. Om ende by dyselfde tiid boude Nanne Boon in auto foar yn de ‘keverklasse’ mar hy seach it net sitten om mei de namme KWAK om te riden, dus hy neamde syn auto KWOK. Ik hear Nanne noch syn eigen ferklearring jaan: “Ik was toch altijd al een vreemde eend in de bijt”. De beide crossende einepiken fan Douwe en Fokke wiene op eltse cross in tige opfallende ferskining. It wienen net de aldersnelsten, mar sy fûlen troch harren úterlik beslist op. It kaam ek wol foar dat oare dielnimmers besochten om de beide einepiken yn de feart te triuwen. Sa fan ‘dêr hearre jimme thús’. Fokke wie in kreatyf man. Hy fûn fan alles út om syn auto sneller te meitsjen. Nei de earste pear crossen kaam hy ta ûntdekking dat syn auto eins wat te licht wie en dêrtroch te folle stuitere. Fokke loste it op troch wetter yn syn bannen te dwaan. Gjin idee hoe’t er dat die, mar it wurke perfekt. Soks mocht fansels net, mar der wie nimmen dy’t der ea oan tocht om op soks te kontrolearjen. 50

Groot assortiment aan Compleet onderhoud van uw Harley Davidson Schade taxatie en schade herstel Harley Davidson motoren Bagger ombouw en custom verbouw waaronder spuitwerk en special paint Verhuur van Harley Davidson Dealer van KessTech - MCS - Zodiac - Parts Europ Verkoop met lease plan en Financiering mogelijk Prof Zernikestraat 7 - 8606 JS Sneek - 0515 413462 Whatsapp: 06-27015399 - frankysmotorcycles@gmail.com Schilderwerken Knevelman in Itens - 06-43231940 - Info@schilderwerkenknevelman.nl 51

Makkum Op 30 april april wie der eartiids altyd autocross yn Makkum. In bysûndere cross mei beste prizen, mar dêr’t omwille fan it spektakel ek de gekste dingen betocht waarden. Bygelyks in brede feart fol mei wetter bylâns de baan, in skâns yn it parkoers en in massastart wêrby’t de lichte auto’s tagelyk mei de swiere auto’s starten. Se ha sels in kear betocht om te riden op in baan yn de foarm fan in 8, sadat de auto’s inoar krústen. It is eins in wûnder dat der yn dy tiid gjin deaden fallen binne. Fokke en Douwe wiene dêr ek altyd fan de partij. Mar by dy cross waard Fokke syn auto ek in kear finaal krom riden. Hy wûn de earste race fan dy dei, mar by de twadde race hie hy de ferkearde fersnelling skeakele en kaam sadwaande hielendal yn ’e ferdrukking telâne. Nei dy klap knapte hy syn auto noch wol wer op, mar hy waard nea wer sa goed as dêrfoar. In skoftke letter hat hy syn bysûndere auto doe fuort dien. In lytse 10 jier ferlyn namen in oantal leafhawwers fan doetiids it beslút om nij libben te blazen yn de eardere swiere klasse. Sy ha doe de ‘âlderwetske stockcar club’ oprichte en in pear âlde crossauto’s fan eartiids opknapt of neimakke om der opnij mei te riden. Net mear om de prizen of om inoar yn de feart te triuwen, mar foar de wille en as demonstraasjesport. Doe krige ek KWEK ûnferwachts samar in twadde libben. Ien fan dizze leafhawwers, Pieter Jonker fan Stiens, naam it beslút om de auto fan Fokke nei te meitsjen. Sa barde it dat der nei jierren fan ôfwêzigens wer in einepyk oer de baan gie yn Makkum en Hallum. Sûnt 1997 wenje iksels ek yn Makkum. In jier letter wie der in jubileum cross en doe ha iksels ek in kear meiriden yn in Fiat Regatta. Ik ha in prachtige dei hân, mar wit ek noch dat ik hiel faak ynhelle bin troch Ronald Morien. Nei in pear rûntsjes seach ik him al yn myn binnenspegel. Ik tocht bliksem dêr hast him al! Noch deselde dei wie der immen dy’t myn auto wol keapje woe en dat ha ik doe ek mar dien. Dan wie ik der ek mar wer fan ôf no. In klaaikeamer diele Ik ha fan jongs ôf oan altyd al leafde foar it toaniel hân. Dat is tink ik al begûn doe’t ik noch yn Itens op skoalle siet. Doe’t ik letter yn Wommels en Makkum wenne siet ik ek altyd by it toaniel. Ik ha yn prachtige stikken spile en it nivo gong geandewei ek omheech. Sa barde it dat ik frege waard om mei te spyljen yn ferskate iepenloftspullen. Ik ha û.o. meispile yn de Himrik, yn Ysbrechtum en Dronryp en ek 2x yn in krystmusical op it Hearrenfean. Dat lêste wie wol hiel bysûnder want ik wie yn dat selskip eins de iennichste amateur spiler. Op de doar fan de klaaikeamer stie myn namme mar ek dy fan Rients Gratema en Aart Staartjes. Dat wie wol hiel bysûnder en moai om mei te meitsjen. Ien fan myn lêste rollen wie dy fan poaier yn de rockopera Tommy, mei muzyk fan The Who. 52

De Trochknaller Doe’t de keatsferiening yn Makkum 100 jier bestie ha ’k tegearre mei noch immen út Makkum mei skreaun oan in keatsrevu. Doe’t in pear jier letter de Makkumer Autocross 30 jier bestie waard ik opnij frege om mei te tinken. It earste idee wie om wer in revu te meitsjen mar dat seach ik eins sels net sa sitten. Oer it algemien sil it autocross-publyk net sa gau nei in toanielfoarstelling ta gean en ik woe graach wat meitsje dat sawol de leafhawwers fan toaniel mar ek seker it typyske autocross publyk oansprekke soe. Doe ha wy úteinlik betocht om de crossbaan te belûken by it spul en ek echte crossauto’s en live rockmuzyk te brûken yn it stik. Mar foar sokke stikken bestean fansels gjin draaiboeken en dat betsjut dat jo mei-inoar it tsjil opnij útfine moatte. Benammen de timing tusken it spyljen, de livemuzyk en de ridende auto’s wie tige wichtich en hat hiel folle tiid koste. Om ferhalen en anekdoates te sammeljen bin ik ek op besite west by crossers fan doe, út Makkum, Hallum en Hollân. Ik ha sokke moaie ferhalen oanheard en sa ferskriklik hurd lake Watse. Tuskentroch krigen wy ek noch te krijen mei de koroanakrisis. Dat hat der úteinlik ta laat dat it stik 2 jier útsteld is. It wie in meunster opgave en hat in geweldich soad tiid en enerzjy frege, mar it hat úteinlik 3 geweldige foarstellings en in gouden Gurbe oplevere. Op in bepaald momint wiene wy der oan ta om crossauto’s te regeljen foar yn it stik. Fan in oantal auto’s wist ik daliks al dat ik dy beslist yn it stik ha woe. Myn eigen persoanlike favoryt fan eartiids, de nû. 20 fan Gerrit de Vries út Hallum en fansels de replika einepyk fan Fokke syn eardere crossauto. Wy ha in hiel soad tiid en geduld frege fan de riders dy’t meidien ha. Sy fregen harrensels lange tiid ôf wêr’t sy no eins mei dwaande wiene, mar as ik harren no wer ris tref hawwe sy it der eins allegearre oer hoe moai it wie. Dat docht jo dan wol hiel goed. Automatysk lid In skoftke nei de trochknaller trof ik Piter Jonker wer ris. Hy sei tsjin my: “Do moast de pyk ophale Minne, want anders gaat hy straks in de griper”. Troch de ferhalen dy’t ik him ferteld hie wist Piter wol dat ik in bysûndere bân hie mei syn einepyk. Hy fertelde my dat hy der eins te min tiid foar hie en wol fan syn pykje ôf woe. Ik sei tsjin Piter dat hy de einepyk net yn de griper dwaan mocht en dat ik him dan byneed mar oernimme moast. Sa is it kommen dat ik no sûnt in pear wiken sels de eigener wurden bin fan KWEK. De einepyk mei in swiere Amerikaanse motor ûnder de kap. Tagelyk bin ik dêrmei ek ynienen lid wurden fan de ‘âlderwetske stockcar club’. Want elk dy’t in âlde stockcar yn it hok hat is skynber automatysk lid. By Piter hie de auto de lêste jierren bûten ûnder in kleedsje stien, dus ik ha him earst hielendal neisjen litten en ek opnij skildere. Ik ha Fokke syn namme op `e auto setten en ek krektlyk as Fokke dat hie in stikker der opplakt fan Wiebren Rispens syn leanbedriuw. Hy is no hielendal klear foar myn earste cross op 29 juni yn Makkum. Ik ha der sin oan. De sirkel is rûn.” 53

Fabrykswei 1, 8734 HV Easterein - info@theunishofstee.nl Bellen 0515 331280 - Whatsapp 06 28414529 54

It origineel, yn aksje yn it lân efter ús eardere pleats. Op de eftergrûn it leanbedriuw fan Wieberen Rispens Watse: “Doe’t myn broer Fokke de orizjinele KWEK makke wie ik in mantsje fan in jier as 5. Ik wie sûnder twifel syn aldergrutste fan en hartstikke grutsk, mar ride wie der foar my fansels noch net by. Ik bin net fierder kaam as der yn sitte en dan sels it lûd fan de motor neidwaan. Oant ik op 30 maaie by Minne op besite gie om dit ferhaaltsje te meitsjen. Minne wachtet my op mei de crossauto njonken him op de oprit. Ik ha eins gjin kar en wurd fuortdaliks efter it stjoer fan syn crossauto setten en dan mei ik in lyts blokje om, oer it parkearterrein. Machtich. Wat in lûd en wat in lekker gefoel! Tige tank Minne. Tanksij dy is myn sirkel ek rûn. Fokke is ferstoarn yn 2006 en leit begroeven yn Itens. Syn replika hat hy spitigernôoch nea riden sjoen, mar ik bin der wis fan dat hy sa grutsk as in pau west hie.” Kwik fan Douwe vd Weide Minne tinkt mei waarme gefoelens werom oan syn tiid yn de Fjouwer Doarpen. “As ik oan de oare kant fan Snits wêze moat, ryd ik eins altyd binnentroch.” Wa’t Minne en KWEK sels graach ris riden sjen wol kin op 7 septimber noch te plak yn Blijham en oars yn 2025 yn Makkum en Hallum. Wa’t ferlet hat fan in mitselbedriuw kin Minne berikke fia zwaagstrametselwerken@kpnmail.nl 55

1 Online Touch

Index

Home