Gids bij de RV-Bijbel Ontstaansgeschiedenis Rodenbergs Predikanten Fonds (RPF) 2023
hoofdstuk 1 Tel uw zegeningen hoofdstuk 2 Is de mens toe aan een nieuw woord ? hoofdstuk 3 Eli waarschuwde zijn kinderen niet hoofdstuk 4 komen tot de hemelse rivier hoofdstuk 5 gebieden hoofdstuk 6 op weg naar de eeuwigheid hoofdstuk 7 De Rodenberg Versie : vervangende openbaring hoofdstuk 8 territoriale openbaring : het afbreken van de programmering hoofdstuk 9 de touwtjes laten vieren hoofdstuk 10 wereld in puin : wat gezaaid is zal geoogst worden hoofdstuk 11 van jehovah-getuige tot overloper – de hyperbolische werkelijkheid – wat is er gaande in de geestelijke wereld ? hoofdstuk 12 laten wij opgaan naar de zee hoofdstuk 13 Het vakantie-huis hoofdstuk 14 de hemelse pijlen hoofdstuk 15 ken je de geestelijke verkeersborden ? hoofdstuk 16 Het bosdorp en de wildernisweg hoofdstuk 17 het wildernis dorp hoofdstuk 18 de strijd tussen Orion en het zeemonster hoofdstuk 19 Het opvangcentrum van tante Sjaan hoofdstuk 20 De wildernis stammen hoofdstuk 21 de mobielocratie – hebben buitenaardse wezens dit opgesteld ? ja, de screamers hoofdstuk 22 de mobielocratie 2 – ontwaakt gij die slaapt hoofdstuk 23 de mobielocratie 3 hoofdstuk 24 Aarde en zee hoofdstuk 25 don’t forget to forget hoofdstuk 26 woord voor woord – de donderdag avond overdenking hoofdstuk 27 de kringloop van de hemelse zee hoofdstuk 28 de rivier van de hemelse vergetelheid hoofdstuk 29 de berg van de hemelse vergetelheid hoofdstuk 30 het verhaal gaat verder hoofdstuk 31 de hemelse centralisatie hoofdstuk 32 van supermarkt tot warenhuis hoofdstuk 33 waiting for the winds hoofdstuk 34 Het orionse genesis – het rusland geheimenis hoofdstuk 35 De veertiger jaren : opkomst en val van het vlees – de orionse ladder hoofdstuk 36 gehoornde zwijnen hoofdstuk 37 De strijd tegen het nederlandse monster – de komst van het nieuwe genesis
hoofdstuk 38 de nieuwe genesis – de komst van het boek behemma – een nieuwe dag met behemma – een nieuwe bedeling hoofdstuk 39 groeien door de hemelse bloem hoofdstuk 40 Wat betekent het verstaan van God’s stem ? hoofdstuk 41 van genesis tot behemma hoofdstuk 42 bloemen : de sleutel tot de eeuwige jeugd hoofdstuk 43 de schepping door het geheim van de tranen hoofdstuk 44 de strijd tussen areta en kakia hoofdstuk 45 de komst van areta hoofdstuk 46 het natuur-nederland hoofdstuk 47 Het aretaisme – een nieuwe stroming tussen islam en christendom in hoofdstuk 48 Meneer, ik houd van uw jasje hoofdstuk 49 De achillespees van het vlees hoofdstuk 50 de groene hel hoofdstuk 51 Terugkeren tot de oerspiegel hoofdstuk 52 Wilde jongens – gillende jongens hoofdstuk 53 Het verslaan van het ongeletterde en overgeletterde oervlees hoofdstuk 54 de amazone oorlogen hoofdstuk 55 Het gevaar van zowel ondergenezing als overgenezing hoofdstuk 56 De moeder van de bijbel hoofdstuk 57 De oude bijbel apocrief verklaard hoofdstuk 58 de broodnodige verzoening tussen Jakob en Ezau (christendom en islam) – de wereld is een tikkende tijdbom – het levensbelang van de komst van de nieuwe Numeri hoofdstuk 59 van eden tot qidmah hoofdstuk 60 de mens bedrogen door de letter hoofdstuk 61 het beloofde land hoofdstuk 62 de oerzonden hoofdstuk 63 te zoet bevonden hoofdstuk 64 Deuteronomium versus Kamba hoofdstuk 65 tot inzicht komen hoofdstuk 66 De tocht van Odysseus in de tachtiger jaren hoofdstuk 67 de omgekeerde wereld hoofdstuk 68 het tijdperk van de hoer hoofdstuk 69 het eiland der sirenen hoofdstuk 70 Wat de Jezus verhalen verborgen houden – de dieptes van Bethlehem hoofdstuk 71 de slagtand van het zwijn hoofdstuk 72 Het universum van Pythagoras hoofdstuk 73 verborgen geheimenissen in de bethlehemse wildernissen hoofdstuk 74 het oervlees sterft af aan het oervlees hoofdstuk 75 Dwalen door de Bethlehemse wildernissen – de drie verborgen pilaren van het christendom – het pad van Ishmael hoofdstuk 76 de smalle brug hoofdstuk 77 De wedergeboorte van de kennis hoofdstuk 78 het grotere pinksteren hoofdstuk 79 de armer wordende armen hoofdstuk 80 there’s no love out there
hoofdstuk 81 het versmallende pad hoofdstuk 82 wat is er gaande ? - de nieuwe belevingslens hoofdstuk 83 De ladder van Ezau hoofdstuk 84 de triomf van aser (osiris) hoofdstuk 85 Lost in paradise hoofdstuk 86 de witte paradijsvogel hoofdstuk 87 geen gnosis zonder diagnosis hoofdstuk 88 de nationalistische drugs van zelfvergoddelijking hoofdstuk 89 De Bewegings-Wet van Newton : Van Doorn tot Lunteren en terug – Het dak is eraf hoofdstuk 90 Een stukje amsterdamse geschiedenis – het boubers-geslacht en het grote Tgeheimenis – fundamenten van de nieuwe bijbel hoofdstuk 91 de egyptische achtergrond van de strijd tegen de nephilim hoofdstuk 92 Ga de Jordaan over hoofdstuk 93 de danaiden van stalin hoofdstuk 94 de hegeliaanse matrix hoofdstuk 95 de hegeliaanse matrix 2 hoofdstuk 96 giftige vissen in de stroom hoofdstuk 97 door betekenis bereikbaar hoofdstuk 98 Het prisma van Pniël hoofdstuk 99 we leven als in de dagen van noach hoofdstuk 100 polonaise in oorlogstijd hoofdstuk 101 hemelse ziekenhuizen hoofdstuk 102 Het morgen offer hoofdstuk 103 de nieuwe filosofie hoofdstuk 104 van ervaring tot ervaring hoofdstuk 105 God is ‘Soms’ hoofdstuk 106 help, ik ben profetisch hoofdstuk 107 de hemelen scheurden open hoofdstuk 108 van lokaal tot lokaal hoofdstuk 109 het nut van het spreken en denken in hemelse talen hoofdstuk 110 De pelgrimstocht tot Nazareth hoofdstuk 111 de steen der filosofen hoofdstuk 112 De twee Eva's hoofdstuk 113 Het verschil tussen geestelijk geloof en vleselijk geloof hoofdstuk 114 de oerwoudsrivier hoofdstuk 115 Kennis is zeldzaam hoofdstuk 116 de schatzoeker
hoofdstuk 1 Tel uw zegeningen Het nieuwe onderwijs is ten einde gekomen. Het nieuwe onderwijs is samengebundeld in 26 onderwijsboeken, waarvan de laatste nog niet is verschenen. Dat komt nog. Ontbreekt er nog een of meerdere boeken in uw verzameling ? Vraag deze boeken gerust aan. Ze zijn geheel gratis. Het nieuwe onderwijs liep vanaf 2017, en daarvoor was er het oude onderwijs wat in de Halal te vinden is, en daarvoor is nog ouder onderwijs, wat liep vanaf 1993. Inmiddels zijn dit verschillende honderden boeken. Een tijdperk is ten einde gekomen. We gaan een nieuwe bedeling in. We zullen beginnen met het Rodenbergse Onderwijs, gebaseerd op de Rodenbergse versie van de tweede bijbel, een boek wat overigens nog moet verschijnen, maar waar we al wel mee beginnen om uit te prediken, opdat u bescherming ontvangt tegen wat er vandaag de dag aan parasieten over de wereld wordt uitgestort. Houdt uw hart veilig, en hang vast aan het hemelse woord. ‘Zij is rechtvaardigheid, en zij heeft in deze rechtvaardigheid volhard, Daarom kent zij geen mededogen. Waarom vraagt gij mededogen aan uw maker ? Weet uw maker niet het best wat goed voor u is ? Ziet, zij is het goede. Zwijg toch, oh mens, want gij bent maar een zucht.’ BELOCH 4:9-10, RODENBERG VERSIE, DE TWEEDE BIJBEL Een vriend van mij die dichtbij Amsterdam woont zei : ‘Het zijn gekke dagen en veel mensen zijn ziek. Moeder natuur is aan het terug slaan, veel doden in China. China is te snel gegroeid, ook wat industrie betrefd. Daar gaan ze nu de rekening van betalen aan moeder natuur. Wereldwijd vallen de mensen bij bosjes tegelijk om. En ze weten het donders goed, die wereld leiders. Oh, wat zullen sommigen hard gestraft worden. De Natuur en God kennen geen onderscheid.’ Veel gebeden worden niet verhoord, veel wat de mens wil wordt niet gegeven, en dat heeft een reden. De mens bidt overmatig, en de mens wil overmatig. De mens is allang over natuurgrenzen heengegaan, en moet nu weer terug. Vandaar dat het psalmenboek in de Rodenberg versie van de tweede bijbel ook stelt dat de hemel meedogenloos is. Dat is niet in eigenlijke zin, maar in de zin dat de mens terug moet keren tot wat al gegeven is, want dat is de mens genoeg en daar zit het in. Tel uw zegeningen, kijk wat u heeft, ga terug tot de boodschappen die al gegeven zijn, het hemelse onderwijs, en dan is de hemel lang niet zo meedogenloos als het lijkt. De meedogenloze is de hemel, opdat wij niet teveel van het goede krijgen. Dat is een natuurwet. Overvoeding is altijd een gevaar, want dan wordt de mens opgeblazen. Daarom is de hemel meedogenloos, voor uw eigen bestwil, om u te beschermen. Laten we daarom buigen tot de hemel en ons onderwerpen aan haar wil, want zij weet wat goed voor ons is. Als de hemel meedogenloos lijkt, laten we dan net als de psalmist van psalm 15 van het boek
Beloch in de Rodenberg versie van de tweede bijbel bidden : U geeft geen gehoor aan mijn geroep, Meedogenloos lijkt Gij. Kom toch in mijn hart, Ik wil van U leren. Als dingen meedogenloos zijn, dan is dat om ons terug te drijven tot de hemel en om van haar te leren. hoofdstuk 2 Is de mens toe aan een nieuw woord ? Corona heeft zijn miljoenen verslagen. Rusland is in 2022 als een groot monster opgestaan en heeft de volkeren tot armoe gebracht en in diepe nood. Vele doden door pest, honger en door geweld. De aarde vraagt om een antwoord, en het antwoord is niet te vinden, want de mens moet terugkeren tot het hemelse pad dat smal is. De mens moet van haar leren. De mens heeft een nieuw hemels Woord nodig, zoals al werd aangekondigd in het boek van de voorouders, de bijbel. Boekrollen zouden open gaan, hemelse boekrollen, in tijden van grote onrust en grote wanhoop en eenzaamheid. In die tijden leven we nu. Laten we opkijken naar het hemelse Woord. Mijn prediking liep ten einde. Ik had steeds minder en minder inspiratie. Soms kwam er maar een zinnetje door per dag of een paar kleine alinea’s, en dat was ik niet gewend. Ik was in een grote woestijn terechtgekomen, maar ik begon dromen te krijgen van de voorouders, over een overleden vrouwelijke collega, een soort moederfiguur, en zij sprak dat ik me moest voorbereiden op auteurschap. De droogte ging nog even door, en ik begreep haar niet. Maar toen begon het toch echt te komen. Het begon hemels te regenen met een nieuw woord, en ik zag het nieuwe hemelse woord. Dat hebben we wel nodig in deze tijden, om er doorheen te komen. Velen zien het niet meer zitten. Veel jeugd is moegedraaid, velen denken aan zelfmoord. De hulpdiensten draaien overuren. Maar zal de mens klaar zijn als het nieuwe Woord gaat komen ? Zal de mens het oppikken ? Je kunt niet voor een ander kiezen.
hoofdstuk 3 Eli waarschuwde zijn kinderen niet Het leven is een stel mechanismen waar we niet aan kunnen ontkomen, een strijd tegen goed en kwaad. Het kwaad moet uitgeschakeld worden, of in een andere richting worden gezet, veranderen, gerecycled worden. Er zijn een heleboel gelijkenissen om dat uit te beelden. Het kwaad moet allereerst onderscheiden worden, en er moet een alarm zijn. De Rodenbergse versie van de tweede bijbel noemt al heel snel, aan het begin van het boek Behemma, de naam Eli. Eli waarschuwde zijn kinderen niet. Hij was de hogepriester van Israel in de tijd van Samuel, maar liet zijn kinderen maar aanrotzooien. Samuel was hem dankbaar, dus schijnbaar had hij ook goede dingen gedaan. Het boek Behemma noemt hem de verzachter aller verzachters, en hij had de wonden van Samuel verzacht, en zijn ziel, en hij had zijn huis voor Samuel opengesteld, waar Samuel de stem van de hemel hoorde, en in dit huis was ook de deur tot de hemel. Het probleem was echter dat Eli te zacht was, en zo kon ook de zonde voortwoekeren. Die luie, lauwe, onverschillige kant in de mens moet afsterven. Laat Eli geen wortel in je schieten. Altijd moet je oppassen voor de geest van Eli die dingen goedpraat en dingen wegwuift, die het alarm uitdooft. ‘Oh, dat valt nog wel mee, oh, dat zal zo’n vaart niet lopen, oh, dat kan best wel, want alles is genade,’ enzovoorts. De geest van Eli heeft een heel arsenaal aan excusen die hij zal gebruiken om de zonde in jou en je naasten te laten voortleven. Het kwaad is altijd op zoek naar het goede en zoekt dat uit te doven, en juist ook door list en bedrog. Gelukkig liet Samuel zich er niet door meesleuren. Samuel ging goed en bedachtzaam om met het Woord dat hij had ontvangen. In het boek Behemma had Samuel ontdekt dat het een hemelse bloem was die tot hem sprak, en Samuel zei dat hij die bloem altijd zou dienen, en dat zijn bloem van gehoorzaamheid nooit zou verwelken. Het huis van Eli werd ook wel het huis van Venus genoemd, het huis van de liefde, het huis van zorg, maar liefde en zorg kunnen al snel uit de hand lopen. De liefde is waakzaam. Samuel spreekt over een levendgevende bloem die hem gouden water te drinken gaf, en hem werd ook gouden brood te eten gegeven in het huis van Venus, als een beeld van honing en propolis, antistoffen van de natuur. Samuel spreekt ook over de bloem van dankbaarheid die in hem bloeide voor altijd vanwege deze dingen. Samuel kwam vanuit Mercurius tot Venus, stelt het boek Behemma. Mercurius is de markt, waar je altijd moet werken voor je geld, maar Eli in het huis van Venus was te goeiig. hoofdstuk 4 komen tot de hemelse rivier ‘U bent de hemelse rivier. Laat uw rivier mij leiden, en laat Hoop mij Uw Woord doen verstaan. Bescherm me des daags tegen de stekende vlieg. Zwakte brengt mij tot aan uw wateren.’ BELOCH 10:4,5 RODENBERG VERSIE, DE TWEEDE BIJBEL
Heeft u weleens nagedacht over de hemelse rivier, hoe die zal stromen ? Hoe het door de hemelse bossen heenloopt en langs de hemelse woningen en door de hemelse woonplaatsen ? Heeft u er weleens over nagedacht hoe dit vruchtbaarheid bewerkt in de levens van hen die daar wonen ? Oh, ik wil u aansporen om de dingen van boven te zoeken en niet de aardse dingen. Het goede nieuws is dat we naar de dingen van boven mogen toegroeien, en dat de hemelse rivier ons ook tegemoet komt. Als een waterval komt het naar beneden, maar waar is die waterval ergens ? Heeft u daar weleens over nagedacht ? Soms lijken alle poorten van de hemel wel gesloten te zijn, en is er niets om ons heen wat maar in de verste verten op de hemel lijkt. Kent u die momenten ? Er zijn momenten dat wij ons zwak en hopeloos voelen, ook machteloos, dat we misschien het wel zouden kunnen uitroepen : ‘Waar gaat dit heen ?’ Maar nu is het juist zo dat het zaadje eerst moet sterven om te kunnen groeien. Eerst gaat de mens diep de aarde in en moet zich door al die verslavingen heenworstelen. De mens is verslaafd aan de aarde, en moet verschrikkelijke heren dienen. De mens is hierdoor verzwakt en kan niet meer opkomen vaak. Vaak zijn de gewichten te zwaar, en wordt de mens bedreigd. Maar weet u wat nu het mooie is ? De tiende psalm van het nieuwe psalmenboek gaat juist erover dat de hemelse rivier ons tegemoetkomt in onze zwakte. Juist in onze zwakte mogen wij tot de hemelse wateren komen, en mogen wij gevoelig worden voor de plaats waar deze hemelse waterval de aarde raakt. Juist in onze zwakte zijn wij sterk, want hierin kan de hemel zich ten volle openbaren. Daar mogen wij open voor staan. De hemelse rivier kent de weg. Laten wij daarom wel open staan voor de hemelse rivier om ons te leiden. Laat het maar door je heenvloeien, en volg het maar. Waar een wil is is een weg. Maar laten we hierin dan niet het slechte en onze verslavingen gaan goedpraten. We moeten niet kritiekloos worden naar de dingen van de aarde. De hemelse rivier wil ons ook toerusten en bewapenen. Het zal niet zonder slag en stoot gaan. De psalmist zegt namelijk in de eerste drie verzen van deze psalm : ‘Breek de ketenen van mijn geweten, waar vissen van mij hebben gegeten. U ziet de ketenen van mijn hart. Uw warmte heeft mij overrompeld, Uw kracht heeft mij de bergen doen verstaan. Laat mij niet bloot staan voor mijn vijanden. Bedek mijn hoofd met Uw hemelse gordel.’ De psalmist doet hier een beroep op de oorlogshemel. De psalmist draait er niet omheen, stelt het niet beter voor dan het is. hoofdstuk 5 gebieden In de dagen dat de goden nog op aarde leefden was Sjoe op aarde. Zij konden zich snel verplaatsen en hadden geen voertuigen van node. In het huis van de voorouders klaagde een meisje dat een voorouder haar iets had aangedaan, maar toch was ze droevig dat hij was overleden. Haar moeder was Aurel, en haar nichtje was genaamd Carole. Zij waren van de stamlijn van Sjoe. Achter mijn huis werd er soep verkocht, en aan de zijkant was er een grote weg, met tussenwegen en zijwegen. De grote weg maakte scheiding tussen gebieden.
hoofdstuk 6 op weg naar de eeuwigheid Wat zijn Rodenbergse predikers ? Het zijn predikers die hebben begrepen dat leven en literatuur bestaat uit hyperbolische stijlfiguren. Ze geloven dus ook niet in een letterlijke eeuwig brandende hel, en al helemaal niet voor andersdenkenden of andersgelovigen, want die zijn juist welkom, vanwege de verscheidenheid van literatuur, en die moet er ook wel zijn, om de missing links naar boven te halen. Rodenbergse predikers zijn gebaseerd op het nieuwe woord door de natuur gegeven, en al lang geleden aangekondigd door de voorouders. Dat nieuwe woord moet wel komen, want het oude formaat gaat het niet redden. Het nieuwe woord werkt, heeft de missing links. Het is een orakel. Dan komt er ook een nieuw geloof, maar geloof is maar een woord, en het kan meerdere betekenissen hebben, verschillende betekenissen, dus geloof is maar net welke semantiek je hebt. Geloof is een schakel in een groter geheel. We hebben altijd gezegd : Het gaat niet om zomaar geloven, maar om geleid worden, om de hogere kennis, en dan kom je tot een nieuw geloof. Blind geloof is nooit een goede raadgever geweest. Er moet eerst een basis zijn, en het moet dus om geleid geloof gaan. Geloof is een uitingsvorm zonder je daarbij teveel op te dringen. Geloof spreekt voor zichzelf en wijst ergens naartoe. Ik kan zeggen : Ik geloof in het Woord, om daarmee aan te tonen dat ik niet gebaseerd ben op materie, want materie gaat het niet voor elkaar krijgen. Geloof in het Woord laat ook weer de zinloosheid van oorlog zien. Een Woord heeft iets zachters, iets subtielers, en daarom heb ik altijd van het Woord gehouden, en dan gaat het om het eeuwig Woord. Dat loopt door alles en iedereen heen. Ik mag zeggen : ‘Ik geloof in het Woord. Ik geloof dat het Woord werkt. Ik sta op het Woord,’ om daarmee aan te geven dat ik tegen letterlijke oorlog ben, maar dit is een geestelijke, literaire oorlog, waarin je jezelf moet oefenen en toerusten. Geloof is dan het toe-eigenen van het Woord, en let wel : dit is een eeuwig Woord. Ik kan daar niet zomaar op vertrouwen, maar het is een worsteling, zoals het nieuwe Woord dit ook noemt als de arena. Er is dus niet zomaar geloof. Het is seizoensgebonden, en komt voort uit een geestelijke strijd, want we zijn geroepen om alle dingen grondig te testen, en niet zomaar genoegen te nemen met de eerste de beste voorbijganger, zoals het nieuwe Woord, de Rodenberg Versie van de tweede bijbel, zegt in Zeeën 1:26 : ‘Trek dingen in twijfel, stel vragen, en trek ook de antwoorden in twijfel en stel vragen. Telkens weer. Gij neemt geen genoegen met het eerste de beste antwoord. Gij stelt uw vertrouwen niet zomaar op voorbijgangers.’ Er moet dus heel veel vals en blind geloof afgebroken worden. Vers 27 zegt : ‘Overal liggen valkuilen op het geestelijke pad, die uw denken proberen te strikken. Er is een oorlog
om uw ziel. Wordt wakker en besef dat gij in het oerwoud bent, en dat er overal op je gejaagd wordt, dat het levensgevaarlijk gebied is. Weest op uw hoede. De vijand is sluw. Velen heeft de vijand al bedrogen.’ Dus niks zomaar geloven. Er zijn een heleboel mensen die op de automatische piloot leven, maar elk vals en overmoedig automatisme moet afgebroken worden. Dus niet zomaar eenvoudig en simpel geloven. De mens wordt opgeroepen tot studie. Er ligt een werkopdracht voor de mens, en wij kunnen stellen : Het nieuwe Woord gegeven werkt. Het doet de mens hieraan herinneren, en het praat dingen niet zomaar weg. Positief denken is juist denken in groter verband, door dingen heenprikken, en geen schakels overslaan, dus in die zin is het inclusief en gericht, als een werkend denken. ‘Ik geloof in positiviteit’ wil dan ook zeggen dat je dingen onder ogen komt, het pad, de seizoenen. Het is iets positiefs, want zo werkt de natuur, en zo werkt het orakel. Je kunt niet zomaar een hele hoop mooie, goede of wijze uitspraken van de voorouders bij elkaar rapen, en het dan de bijbel noemen, want het moet ook op elkaar afgestemd zijn, gerangschikt zijn en je moet er een hemelse sleutel voor hebben gehad, anders is het nog allemaal van het vlees. Het nieuwe Woord kwam als een natuurverschijnsel en was ook met geen mogelijkheid tegen te houden. Als wij muzikanten waren, dan hadden we wel hemelse liederen doorgekregen, maar wij zijn predikanten en schrijvers, van het pastoraat, en daarom heeft de natuur ons gekozen om voor het nieuwe Woord door ons heen te werken, en niet bijvoorbeeld de bakker of de kruidenier of de postbode. En het gaat verder niet om ons, maar om het Woord wat kwam, wat we hebben opgetekend. Het Woord heeft verder geheel zichzelf geschreven. Wij hebben daar geen inmeng in gehad. Maar is het niet zo dat je gewoon geleid moet worden door het hemelse in je hart ? Ja, maar we hebben het over een systeem, want de mens is vergeetachtig. Dingen moeten opgetekend worden, zoals dat vroeger door rotstekeningen ging. Het gaat uiteindelijk om de literatuur, om de werkzaamheid van het geheel, en daarom moest en moet het Woord komen. Zonder de bibliotheek gaat de mens het niet redden, droogt de mens uit. Zonder de bibliotheek, zonder het Woord, komt de mens tot ijdele zelfzuchtigheid. Dus toch is er dan weer iets wat gepredikt dient te worden, anders waren er geen predikers nodig. Ik geloof dat zondemachten geen macht over mij hebben. Ik geloof dat leugenmachten geen macht over mij hebben. Ik geloof dat heersende machten geen macht over mij hebben. Ik geloof dat roddelmachten geen macht over mij hebben. Ik geloof dat valse machten geen macht over mij hebben. Ik geloof dat het Woord werkt. Ik sta op het Woord. Zo tap je in de hogere universele literatuur. Dat geloof heeft alles met waakzaamheid en onderzoek te maken. Dan is je geloof uitgestegen boven oppervlakkig geloof. Je moet hoop blijven houden, als een eerste stap naar de hemelse literatuur, en dan liggen er nog zoveel belangrijke stappen tussen hoop en geloof. Geloof is onderdeel van een hemels systeem, en geloof is dus geen one-man-show. Strijdt om in te gaan, met het Woord in je hand. Daar heb je voor gestreden, dat heb je verdiend, dat is een overeenkomst, daar heb je boete voor gedaan. Daar heb je voor gewerkt, dat heb je grondig getest in de arena. Dat is je niet komen aanvliegen. Je bent volledig mens en menselijk, en mag
daarin de hogere natuur ontdekken en deelworden van de hogere natuur. Dat is als een opname. Haviksogen van het nieuwe Woord gaan over de aarde, en zullen hen die open staan daartoe opnemen, op weg naar de eeuwigheid. We hebben gezien dat de wolven weer tot Nederland kwamen, en we zie dat zeearenden weer naar Nederland komen, vanuit Duitsland, Polen en Rusland. Dat is een profetisch teken. Het zijn tekenen van de komst van het nieuwe Woord. hoofdstuk 7 De Rodenberg Versie : vervangende openbaring De eeuwige kennis bestaat uit duizenden regels waar het allemaal vanaf hangt. Zeeen 17:16 (RV) We hebben voortgaande openbaring, teruggaande openbaring, maar er is ook vervangende openbaring. Dat moest wel met het boek Romeinen want er was ook heel wat verdraaid en er waren missing links. Vandaar het boek Zeeen in de Rodenberg Versie. De eeuwige kennis bestaat uit duizenden regels, en die staan allemaal opgetekend in het Woord, in de Rodenberg Versie. Dat is een nieuwe bijbel. Het is niet zomaar voortgaande en teruggaande openbaring, maar ook vervangende openbaring want de wereld is onder meesters en heersers gezet waar heel wat aan mankeert en dat kun je wel om je heen zien. De duizenden regels van de eeuwige kennis worden niet in de scholen gepredikt. Mensen die de duizenden regels predikten werden door de eeuwen heen vastgezet als politieke gevangenen, en werden zelfs omgebracht. Zo duister is de wereld waarin we leven. Is het dan niet zaak om als prioriteit te hebben de duizenden regels van de eeuwige kennis te leren en te memoriseren en ze toe te passen ? Dat is dus niet slechts bestuderen, maar het gaat veel verder. Maakt de mens hier tijd voor vrij ? Kun je van jezelf zeggen dat je die duizenden regels kent ? Zo niet, dan heb je een opdracht. Duizenden regels waar het allemaal vanaf hangt ? Wat is dat ? Het leven. We hebben hier een schat in aarden vaten. De eeuwige kennis heeft zich geopenbaard. Ja, ik wil de duizenden regels leren kennen, Ja, ik zou graag dat leven willen aannemen, Oh, eeuwige kennis, leidt mij dichter tot u.
Waarom zouden wij de eeuwige kennis wel willen hebben, maar niet de duizenden regels van de eeuwige kennis ? Zonder de regels is er geen kennis, want dan rommelt het maar wat aan en wordt het pseudo-kennis. Dat zien we om ons heen gebeuren. De mens is afgeleid van de ware, eeuwige kennis, en is eenkennig geworden. De regels niet willen kennende heeft de mens zijn eigen regels gemaakt. De verschrikking ervan is om je heen te zien. Wees dankbaar dat de hemel uitkomst biedt, de mens tegemoetkomt. Zie ik u in de hemelse rivier ? Ik zie er naar uit en hoop u daar niet te missen. hoofdstuk 8 territoriale openbaring : het afbreken van de programmering Ik ben vandaag weer in de natuurstad geweest waar ik wel vaker kom. Ik heb er ooit eens drie maanden gewoond en kwam er vroeger al veel, dus ik beschouw het nog steeds als mijn stad. Er is altijd zware buitenaardse activiteit als ik daar kom. Ik stapte op de trein in mijn bosdorp en ging op weg. De intercom haperde telkens, alsof de dame van de intercom die de stations aankondigde de hik had. Dat is een profetisch teken : de programmering wordt afgebroken. Toen ik ging uitchecken om de natuurstad in te gaan stond er een man met een map bij de uitcheck machine. Hij zei : ‘Ga maar.’ Ook een teken. Verderop in de natuurstad was er een man in werkkleding die een apparaat bij een fiets hield. Ook een teken. Alles wordt opnieuw geprogrammeerd. We zijn in een nieuwe bedeling gekomen. De oude bedeling is voorbij. We zijn nu in de Rodenberg bedeling, van de Rodenberg Versie, de RV. Dat is een nieuwe bijbel. Er waren vragen of we dan niet helemaal opnieuw aan het beginnen zijn. Ja, en nee. Dit is zogeheten ‘vervangende openbaring.’ Het is onderdeel van territoriale openbaring. Er is voortgaande openbaring, teruggaande openbaring en vervangende openbaring, en het kan raakvlakken hebben. Territoriale openbaring wil zeggen dat het ‘machts’-openbaringen zijn, van inname, maar eigenlijk moet je ‘zorg’ zeggen. Het houdt zich bezig met de heersende machten van het systeem, en het dweilt dus niet met de kraan open. Je moet bij het hoogste poppetje zijn, de poppetjes achter de schermen die de touwtjes in de handen hebben, die de ordes geven. Territoriale openbaring heeft te maken met niet zomaar boeken, niet zomaar wegwerp-tijdschriften, maar bijbels, grondwetten dus. Daar is territoriale openbaring om te doen : het pakt de hoogste schakels aan. Ik houd altijd mijn ogen en oren goed open als ik in de natuurstad ben. Er stond een oude telefooncel die was omgebouwd als mini-bieb, waar je boeken kon brengen en boeken kon meenemen. ‘Pak een boek, breng een boek.’ Zo wordt het lezen gestimuleerd. Bij een afvalbak was er een gelegenheid om je flessen met statie geld ernaast te hangen voor hen die het kunnen
gebruiken. Iemand zei : ‘Mijn moeder belt weer.’ Bij het stoplicht keek ik aan de overkant, waar een donkere man ook op het groene licht wachtte. Toen het groene licht kwam stak hij zijn vinger op, zo van : ‘Ja, we mogen door.’ We keken elkaar even aan. Ergens verderop bracht een man een loopplank aan achter zijn auto, en er kwam een hond uit. Het zijn allemaal tekenen. hoofdstuk 9 de touwtjes laten vieren Lezen : De hemel is duisternis. Laat uw linkerhand niet weten wat uw rechterhand doet. Vuch 4:33 Ik ken een bergpad wat leidt tot haar hart, Het is smal en kronkelig, en bloederig tot in diepste duisternis Vuch 5:16 De baarmoeder kan alleen bereikt worden door ijs en duisternis, en door honger als een beeld van de hemelse onthechting. Vuch 7:2 Het koningschap in u moet sterven, doorboort worden. Dit is de ware opstanding, de opstanding in de naakte wildernis. Zij leven in leegte en duisternis. Vuch 2:17-18 (RV-Bijbel) Als welwillende mens hakkel je soms, heb je last van blackouts, en hapert het soms. Deze duisternis heeft zeker een plaats in het leven, en het belang van duisternis komt ook weer in de RV-bijbel naar voren. Laat je linkerhand niet weten wat je rechterhand doet. Hoogmoed en trots is altijd weer een gevaar, dat je wil laten zien hoe belangrijk je wel niet bent, en wat je wel niet allemaal hebt gedaan. De duisternis laat juist die touwtjes wat vieren, in de duisternis raakt dit allemaal weer verward, want eigenlijk heb je nog niks gedaan. De mens moet opgaan tot eeuwigheidswaarde, en die ligt verborgen in nederigheid en ingetogenheid. Veelal is de mens het dodenrijk, de onderwereld, vergeten, en paradeert men in het licht, om gezien te worden, om op de foto te gaan, en zo is er veel zelfverafgoding. Kun je werken in het verborgene, zonder alle pracht en praal, zonder al het aardse loon ? Natuurlijk heeft de mens ook een verantwoordelijkheid, dus het gaat erom daar een beetje balans in te vinden. Vandaar : de touwtjes laten vieren. Allereerst moet je dan zorgen dat je bij het hemelse touw aankomt. Er zijn een heleboel aardse touwen waar de mens van moet loskomen, en die moet de mens dan ook niet meer gebruiken.
hoofdstuk 10 wereld in puin : wat gezaaid is zal geoogst worden Het is totale chaos in de wereld. Kinderen worden niet onderwezen. Er is geen vrijheid van meningsuiting. Alles wordt letterlijk genomen. Religie is hysterisch uit de kom geschoten. Men dweilt graag met de kraan open. Men zift muggen en slikt kamelen. Men vecht om pietluttigheden, houdt het zwaard de verkeerde kant op gericht, vecht tegen schijnvijanden. Ga zo maar door. Daarom moet de RV-bijbel wel komen om dit allemaal recht te zetten, want nu is de bijbel die de voorouders in elkaar gefrommeld hebben nog de autoriteit en het is drugs. Dat hebben we moeten verdiepen. Zo kwamen we uiteindelijk aan bij het geestelijke woord wat erdoor opgesloten werd gehouden, in de kern van de bijbel, in de bron. Kent u dat pad ? Ik had een droom over Meatloaf die vorig jaar overleed. Hij had de bron van eeuwige jeugd gevonden, en was nu weer als een jonge knaap, en veel dunner. Hij was in een band met een paar leden van de Womack familie. Hij zong ook zijn eigen lied ‘Blind as a Bat’, over dat God’s liefde blind is. Maar de mens oordeelt naar het vlees. De hele wereld ligt in puin : dieren in de holocaust, de Rusland oorlog die maar voorduurt en heel Europa in de afgrond van de dertiger jaren heeft gestort, de aardbeving in Turkije en Syrie die vele mensen het leven heeft gekost, maar wat doet de mens ? De mens verandert niet, heeft er niks van geleerd, en zoekt nog steeds de dingen die van de aarde zijn. De mens zoekt de geestelijke dingen niet, en is totaal van God en gebod los. Wat doet de mens ? Die gaat aapjes kijken bij de grammy’s om hulpeloze mk-ultra slaven belachelijk te maken. Ze hebben de rotte tomaten en aardappels meegenomen. En daar gaan ze lekker alles op een ander projecteren. Lekker makkelijk. Je hoeft er niet veel voor na te denken. Dat is het wereldnieuws vandaag de dag. ‘Ja, maar die en die hebben plastische chirurgie gedaan.’ So what ? Heb je enig idee waarom ? Heb je zelf weleens in de spotlights gestaan voor lange tijd ? Sommige mensen hebben die baan, en leven in een glazen huis, en kunnen niet wegkomen. Plastische chirurgie wordt juist gedaan vanwege alle projectie, omdat de mens teveel met uiterlijkheden bezig is, en niet met het geestelijke. Het is een symptoom, en men is bezig met symptoombestrijding. Men moet naar de wortel toe van dit alles. Vele mensen zijn psychisch ziek, en worden zo nog wel erger psychisch ziek gemaakt. Daar verdient de psychiater weer bakken geld aan, en dat is precies wat het is. De geest van psychiatrie is die van belachelijkmaking, bullying. Zo verdient die geest zijn geld, zo verwerft die geest zijn klanten. De dag ervoor had ik een droom dat ik in boeren gebied was, veel boerderijen, en het liep over in bosgebied. Bij een van de boerderijen was een stalletje waar foto’s hingen van varkensmensen. Ze bewogen volgens een bepaald patroon en het was fake, want er zat geen leven meer in. Ze waren totaal overgenomen door de markt. De mens volgt gewoon zijn lusten na, en als er problemen zijn wordt het lekker op iemand anders geschoven, en dat gaat het gemakkelijkst door uiterlijkheden. Heb je zelf eens een tijd in de schoenen van mensen geleefd voordat je een oordeel over ze hebt geveld ? Aan de andere kant van het boeren gebied liep het over in dorpgebied, en er waren daar hulpverleners die mensen trachtten terug te brengen tot het geestelijke woord. Ik kreeg een cassette recordertje met bandjes van een hulpverlener. Het had rode en donkere kleuren. Ook hoorden daar nog papieren bij. Het ging om het hemelse woord wat tot de aarde aan het terugkomen was. Wat dagen daarvoor had ik een droom dat een moeder van een pastorale hulpverlening was
overleden. Ze was ook een zangeres. Ze was geliefd, maar ze was al lange tijd ziek. Het was een soort moeder overste. Het was het boek 2 Korintiers, want die moet vervangen worden. We gaan een nieuwe bedeling in. Voor dit tijdperk heeft de mens een steviger fundament nodig, en gaat de mens het niet zomaar redden met 2 Korintiers. Dat hadden de voorouders zo goed en kwaad als het ging in elkaar gefrommeld, maar het heeft geen draagkracht meer om dezelfde positie op te houden. Daar zijn shamanen ook voor : om overbelaste boeken en goden hulp te bieden. En nog een dag of dagen daarvoor had ik een droom over dat Zuid Italie het Vaticaan was, als een V, en een vagina voorstelde, terwijl Noord Italie het mannelijke geslachtsdeel was. Is dat goed of slecht ? Beiden. Alle religies zullen meeveranderen en tot een hoger niveau komen als het geestelijke woord komt voor deze tijd, terwijl andere delen nog meer zullen vervleselijken. Er zullen zowel vleselijke als geestelijke oogsten zijn. Wat gezaaid is zal geoogst worden. hoofdstuk 11 van jehovah-getuige tot overloper – de hyperbolische werkelijkheid – wat is er gaande in de geestelijke wereld ? Met de uitgave van de tweede preview van de RV-Bijbel zijn er grote veranderingen in de geestelijke wereld. Wezens en energie-vormen van de Nieuwe Wereldvertaling van de Jehovah Getuiges zijn erdoor vrijgezet en zijn aan het overlopen, in zeer grote getallen. Zij hebben gezien dat de RV-Bijbel werkt, dat het klikt en klopt, en zullen er nu voor werken, dus ze horen bij ons. Het is een grote ontwaking en een grote verlichting. Wij zijn erin verheugd met hen samen te werken. Zoals gezegd is de RV-Bijbel niet zomaar een tweede bijbel, maar een eerste bijbel. Het is een compleet systeem, terwijl alles wat eerder werd uitgegeven van de tweede bijbel slechts brokstukken waren. Het werd al in de bijbel aangekondigd dat het zou komen. Wij hebben daar altijd op gewezen, zo van : Luister, we zijn er nog niet.’ De bijbel, het boek van de voorouders, waar nog heel veel aan ontbrak, wees er op dat er een groter werk zou komen (Johannes 14:12), dat toendertijd de mensen aan een heleboel dingen nog niet toewaren, maar dat ze pas later naar de volle waarheid geleid zouden worden (Johannes 16:12-13). Er was nog veel te zeggen, maar ze konden het toendertijd nog niet dragen. Laten we zien wat er verder gaat gebeuren. Dit is voortgaande en teruggaande openbaring in actie, als vervangende openbaring. Er zijn een heleboel bijbelgeesten die dienen weg te vallen, waar de mens in verstrikt is geraakt. De mens snakt naar adem. De mens kan niet verder. Daarom moet het
nieuwe Woord komen. Vandaag de dag heeft de mens geen andere keus meer. Literatuur is leven. Altijd weer leidt de hemel tot boeken, tot bibliotheken, opdat de mens komt tot de hemelse systemen, en niet zomaar losse flodders. Ga tot de bron. Ga tot het werkzame deel van de natuur. Is dit een aards koninkrijk ? Nee, maar er zal een nieuwe aarde komen : in je hart. Die ligt er al, in je hart, en het Woord, het onderwijs, de eeuwige kennis, is de sleutel. Het komt je niet aanwaaien. Het is een puzzel. Het leven is een puzzel avontuur. Vandaag de dag wordt dit geopenbaard. Ik nodig u uit om in uw hart te gaan, tot het sprekende Woord. Het is het Woord van het hart. Het is universeel en zit in ieder mens. De oude mens en de oude orde, de oude wereld, wil er niet aan geloven. Zij hebben immers al hun goud der dwazen gevonden. Zij aanbidden al het gouden zwijn waar ze dagelijks in het dal omheen dansen. Ze hebben van de vrucht van de zwijnenboom gegeten en hun hoofden zijn in zwijm, in vals geluk, ten koste van de armen en de dieren om hen heen. Altijd weten zij het beter. Ze zijn zwaar aan de drugs hierdoor, waar het boek Anderlech, in de tweede preview, over verteld. Wacht niet op hen. Het is niet belangrijk wat zij denken en geloven. Ga je eigen pad en meet het af aan de hemelen. Test het aan de hemelen, en niet aan de lagere aardse regionen waar de zwijnenvolgers denken het voor het zeggen te hebben. Het is altijd groter. Kom tot het grotere Woord, het grote Woord, zoals de indianen altijd bezig waren met het grote geestelijke, los te komen van het bekrompene aardse, er als een vogel bovenuit zweefden. De nieuwe bijbel laat heel duidelijk zien wat voor een godsonzin er is ontstaan, en geeft een eerlijke beschrijving van het verschijnsel ‘god’, ‘het geestelijke’, ‘de geboden’, ‘het volk van god’, in de context van de hogere, hemelse literatuur. We hebben te maken met hyperbolen in een hyperbolische werkelijkheid, oftewel het zijn overdreven zinnebeelden om te wijzen op iets. Het zijn literaire stijlvormen die iets willen benadrukken. hoofdstuk 12 laten wij opgaan naar de zee De mens is in een optocht naar de hemelse zeeen die gekomen zijn. Ze zijn in tochten door de dorpen, de straten, de weilanden en de duinen, op weg naar de hemelse zee. De prediking mag niet lichtvaardig zijn. Woorden mogen niet lichtvaardig uitgesproken worden, want het vlees misbruikt woorden, telkens weer. De mens gaat langs de rivieren, langs de struiken, langs de bossen, en door de bossen, op een tocht naar de hemelse zee, in grote stoeten, want in de hemelse zee is zuivering, en dat is wel nodig. De mens moet weer leren dingen met mate te doen, dingen met mate te zeggen, niet zwaarvaardig te zijn. Dat leert de mens in de hemelse zee, in de golven. De mens is in een optocht tot de hemelse zee, want de hemelen zijn open gegaan. Is dat makkelijk ?
Nee, want er zijn een heleboel dingen die opgeruimd moeten worden, en een heleboel dingen die gezuiverd moeten worden. Het is een bijtend zout, maar dat is om de wonden te ontsmetten. Ik proef de hemelse zee. Ik hoor het ruisen van de hemelse zee. Hier is het Woord geopenbaard, als een orakel, om de mens te leiden. Ik had een droom van buitenaardse aha muziek. Het was heel rijk, en geheel instrumentaal, en predikers begonnen het als achtergrond van hun preken te gebruiken. Het was de muziek van het hemelse woord. Ik zag de optochten naar de hemelse zeeen die gekomen waren. Mensen lieten alles achter om op de tochten mee te gaan. Ze namen hun kinderen mee. Het waren lange rijen mensen. Allemaal waren ze in grote verwachting. Het hemelse woord zweefde boven de wateren, klaar om hen te onderwijzen, hen te zuiveren, en binnen te nemen. Er waren ook grote strandtoiletten. De mensen konden daar al hun rotzooi uitkotsen en uitpoepen. Het zand van de zee was hun genezing. Laten we opgaan naar de hemelse zee, alles achter ons laten. Laten we de hemelse muziek volgen, en niet meer luisteren naar de muziek van het vlees. De woorden van het vlees zijn verleden tijd, die moeten we achter ons laten. Het was allemaal eenkennigheid. In het zuiverende water van de zee, en in het zand, mag ons hart verruimd worden. Er is veel meer, het kan veel beter. De mens kan het leven vanuit hele andere hoeken beleven. De hemelse stralen zijn rijk en vol van gezichtspunten die met elkaar samenspelen. Dat zijn de stralen van de hemelse zee, van het hemelse Woord wat erboven zweeft. Het komt op vanuit de zee, en gaat weer terug tot de zee. Kom, laten wij opgaan tot de zee. Neem een ander mee. Ga ver, ver van huis, want het is daar niet pluis. hoofdstuk 13 Het vakantie-huis Het is niet altijd makkelijk voor mensen om op te staan. Dan moeten ze weer de nachtmerrie in, want laten we eerlijk zijn : De hersenen werken door dodelijke cocktails aan hormonen. Het is ook niet zo gek : dit is de wereld buiten het paradijs. Je wordt in deze wereld hormonaal aan de drugs gehouden, door je eigen lichaam. De mens is opgesloten in deze drugs-realiteit. Daarom moest de hemel wel kleine gaatjes in de mens slaan, pijlen op de mens afschieten, om de mens zwak genoeg te maken om aan deze drugs-gevangenis te ontkomen. Natuurlijk liet de drugs-gevangenis dat niet op zich zitten, en sloeg terug, en daarom moest de hemel nog meer gaatjes in de mens slaan, nog meer pijlen op de mens afschieten, en een hemels visnet zenden, om de mens op te halen. Ik had een droom vannacht dat ik op de paradijs aarde was. Er waren ook wat goede trollen die huisjes hadden met hele mooie natuurkleuren. Ik logeerde bij een tante en er waren niet genoeg bedden, dus hadden we een matras geleend bij een opvangcentrum, waar ik zelf ook eens korte tijd had gewoond op de paradijs aarde. Toen ik na de logeerpartij de matras weer terugbracht waren daar mensen die ik kende, meisjes, en ik was blij ze te zien, en zij waren blij mij te zien. Het opvangcentrum was een soort vakantie-huis. Het was mooi weer en ik was met wat anderen het
dorp ingegaan. We gingen ook naar hun huizen. Ik sprak met een van hen, maar ik kon me niet goed concentreren, en ik vertelde hem dat ook, omdat ik in meerdere werelden leefde. Hij was zelf ook bezig met computers en met virtuele werelden, en had huizen die hij ook weer doorverkocht. Ik vroeg hem toen of hij zelf ook met geestelijke dingen bezig was. hoofdstuk 14 de hemelse pijlen De voorouders hadden een bijbel in elkaar gefrommeld zo goed en kwaad als het ging, wat zeker nog niet het eindresultaat was, maar een noodbijbel. Er stonden belangrijke dingen in, maar ook gevaarlijke dingen. De mens was nog in de macht van het vlees, ook religieus gezien. Vandaar dat de vervangbijbel moet komen, de nieuwe eerste bijbel. De voorouders vragen hier ook om. Die zijn nu om ons heen in een andere energie vorm. In de nieuwe eerste bijbel wordt er gesproken over hemelse pijlen om de schelp van het vlees waarin de mens nog opgesloten zit te doorbreken, zodat de ziel vrijkomt. Deze verbrokenheid is belangrijk en dienen we ook te aanvaarden. Ken je de hemelse pijlen in je leven ? Heb je ze aanvaard ? De mens moet tot de innerlijke tranenrivieren komen, wat een beeld is van de vrijmaking van de ziel. De mens zit vol met vleselijke gedachten, en dat heeft zich lopen oppotten, en dat heeft de huidige wereld geschapen, buiten de paradijs aarde. Daarom moet de schelp doorbroken worden door de hemelse pijlen, zodat het leven weer kan stromen, de ziel kan vrijkomen. Zo komt de mens weer in contact met de hemel, en zo kan de mens weer geleid worden door de hemelse stromen. Die zijn zo sterk, zo bruisend, dat de mens zich daar niet tegen kan verzetten, tenminste als zo’n mens is vrijgemaakt. Het gaat niet buiten de hemelse pijlen om. De Vur sprak daar al over, in de tweede bijbel, maar nu is het tijd om juist door de hemelse pijlen te komen tot de nieuwe eerste bijbel, dat wat diep opgesloten lag. De wachters van het vlees moeten door deze pijlen wegvallen. De mens zit te vol met het vlees. Dat heeft zich met lagen over de hersenen gelegd, zodat de mens de stem van de hemelen niet meer kan verstaan en volgen. Het vlees heeft heel veel surrogaat gemaakt, en de mens heeft er genoegen mee genomen. Dat is de aard van het vlees. In die zin moet er dus een vleesvervanger en een bijbelvervanger komen. Het is een hemels visserswoord. Er zal een hemelse vissersboot komen. De pijlen zijn gericht op het vlees. Die pijlen zijn dus hemelse woorden. Die zullen nieuwe hormonen in de hersenen aanmaken, en nieuwe neurale paden, zodat de mens doorgang vindt. Het vlees zal stikken, maar de ziel van de nieuwe mens zal tot leven komen. Dan voel je je ineens een heel ander mens. Dan ben je niet meer wat anderen van je hebben gemaakt.
hoofdstuk 15 ken je de geestelijke verkeersborden ? Oppassen in het verkeer. Heeft dat ook nog een geestelijke betekenis ? Natuurlijk. Er zijn ook verkeersregels voor het leven op zich, en voor de geestelijke dingen. Je kunt niet zomaar rond gaan racen. Je moet op de verkeersregels letten van het geestelijke. De voorouders hebben zo goed en kwaad als dat ging in hun noodbijbel, die ze in elkaar hebben gefrommeld, deze verkeersregels proberen te beschrijven, maar er ging heel veel mis. Het vlees regeerde nog teveel. Men was aan de hormonale drugs. Daarom komt in deze dagen de vervangbijbel, de vleesvervanger, en die zal alle verkeersregels voor geestelijk verkeer en levensverkeer goed laten zien, want er zijn wel degelijk regels, anders zou het een zootje worden, en zou iedereen elkaar overhoop rijden als die er niet waren. De geestelijke verkeersagenten zijn dus belangrijk, en de geestelijke verkeersborden. Ken je die al ? Die worden besproken in de bijbelvervanger, de nieuwe eerste bijbel, de RV-Bijbel. Gisteren is de derde preview uitgegeven. Wat is er deze keer gebeurd in de geestelijke wereld ? We hadden het na de uitgave van de tweede preview over de overloop van vele energieen en wezens van de Jehovah Getuiges, maar wat is er deze keer gebeurd ? In een droom waren er deze keer overlopers vanuit het Jodendom. Die hebben ook hun eigen bijbel, maar ze zijn overgelopen tot de RV-Bijbel, omdat ze uit hun eigen bijbel daardoor werden vrijgezet. De oude bijbels hebben geen draagkracht meer voor tijden zoals dezen, en de voorouders roepen het uit, want ze willen verder. Ja, er staan belangrijke dingen in de oude bijbels, maar ook hele gevaarlijke dingen, en het had nog missing links. Dat gaven de boeken van de voorouders zelf toe. Ook in de Oahspe stonden zulke teksten. Het moest dus nog verder. Dus : wees voorzichtig in het verkeer, en leer de verkeersborden kennen, ook van het geestelijke. De derde preview bevat het boek 'Belech', wat negen hoofdstukken bevat. hoofdstuk 16 Het bosdorp en de wildernisweg De tweede nacht na de uitgave van de derde preview van de rv-bijbel, het boek Belech, heeft ervoor gezorgd dat er nog meer Joden overliepen tot de rv-bijbel. We hebben het dan over wezens en energieen, geestelijke wezens, die eerder leefden in de Joodse bijbel. In een droom zag ik die energieen overgaan. Ook brak het door tot een hele lange bosweg, een wildernisweg die eindigde in een bosdorp, en langs de kanten van de weg bij het dorp was ook nog veel bos. De boeken van het Nieuwe Testament waren snelheidsmaniakken, race-auto’s, en kwamen langs. En ik was een wilde jongen, als een punker, met verf in het haar en het haar stond ook rechtop, en ik had een wilde jongens jas aan, en verder gewoon sportschoenen. Ik was met iemand anders. Mijn tante woonde ook in het dorp. We kwamen in een woonwijk, maar er kwam een hond achter ons aan die erg blafte. De hond kwam vanuit een tuin, en we gingen toen snel naar de buren van dat huis, waar we daar de tuin ingingen en op het hek klommen. Die mensen kwamen toen naar buiten en vroegen wat er aan de hand was, en toen vertelden we het.
hoofdstuk 17 het wildernis dorp De tweede nacht na de uitgave van de derde preview van de rv-bijbel, het boek Belech : Nog meer Joden begonnen over te lopen, Joodse energieen, Joodse wezens. In een droom had ik lang door de wildernis gelopen en kwam eindelijk aan bij een wildernis dorp. Er was een weg met huizen aan de linkerkant al, en aan de rechterkant was het nog veel bos, maar verderop liep het over in huizenwijken. Over de weg reed een racecar. Het waren racecars van het Nieuwe Testament. De Joden hebben het Nieuwe Testament nooit aangenomen. Het ging hen allemaal te snel, het was te modern. Ikzelf heb er altijd dubbele gevoelens over gehad. Ik was met iemand anders. We gingen de wijken in. Mijn tante woonde er ook ergens. Ergens bij een rijtjeshuis begon een hond tegen ons te blaffen en was nogal opdringerig, dus wij gingen naar de tuin daarnaast, en klommen op het hek. 1993 was een mooi jaar, soms ook moeilijk. Ik was net getrouwd. We waren gelukkig met elkaar. We gingen in die tijd weleens naar Beth Yeshua, een Joodse kerk in Amsterdam. We hadden een cassette bandje van daar, Joodse muziek, wat we heel veel draaiden. Dat is lang geleden. Toen internet kwam heb ik veel gezocht naar de muziek, maar kon het niet vinden. Ik kon me de artiest niet meer herinneren, en de liedjes ook niet. Maar in de droom van vannacht hoorde ik een lied ervan weer. Er waren immers vele Joden vrijgezet. Ik werd wakker met het lied in mijn hoofd. Ik heb het toen opgezocht op het internet, en het bleek erop te staan, ook de andere liederen. Het was van Bruce Cohen. Hij zingt in zowel Hebreeuws als Engels. Ik voelde me weer helemaal thuis, zoals ik dat vroeger ook voelde als ik ernaar luisterde. In ieder geval was het lied wat ik in mijn droom hoorde genaamd Anachnu (‘wij’ in het Hebreeuws). Het cassette bandje kwam uit 1992. Wat een mooie jaren, en we konden het niet vasthouden, maar het houdt ons vast, en we kunnen naar de muziek van dat tijdperk luisteren. In Beth Yeshua ontmoette ik trouwens ook de engel in 1993 die mij vertelde geen alcohol meer te drinken. Dat heb ik sindsdien ook niet meer gedaan. Niet dat ik het daarvoor veel deed, maar soms een slokje bij het avondmaal. Niet meer doen, het is vergif. In het wildernis dorp, in de droom, kwamen de mensen uit hun huis en namen hun hond weer terug. Ook hun buren waren naar buiten gekomen, waar wij op het hek waren geklommen. hoofdstuk 18 de strijd tussen Orion en het zeemonster Er was een strijd met zeemonsters van chaos. Hieruit kwam de schepping voort, en die strijd was nog niet afgelopen. De mens is nog steeds in gevecht. De schepping is nog niet gekomen.
Je denkt dat je geboren bent, maar je zit nog in de baarmoeder, en er is een strijd tussen Orion en het zeemonster. Orion roept. Wanneer voelde jij je in je leven als een gevondene ? Belech 1:78-81, RV-Bijbel De derde nacht na het uitgeven van de derde preview van de rv bijbel, het boek Belech. Tante Sjaan, een vriendin van mijn pas overleden tante, die net als haar in de kleding branche werkte, had in een droom een opvangcentrum voor mensen die moesten herstellen van hun religie waar ze uitkwamen, zoals de vele Joden die waren overgelopen. Ik was daar ook, maar sommige plaatsen in het opvangcentrum waren onbereikbaar, want daar had je een sleutel voor nodig, maar die gaf tante Sjaan aan mij. Het deel waar een sleutel voor nodig was was genaamd de Kristallen Pyramide. De Joodse mens was op een zeiltocht. Verder op de zee werd het zeilschip plotseling omringd door de haaien van het Nieuwe Testament. Dat is iets heel dubbels, want er waren nog missing links. Er was een kloof tussen Israel en de Egyptische bronnen. Het Nieuwe Testament had die bronnen opgeslokt, dus diep van binnen bevatten ze nog wel die waarheid, en daarom moeten we dus ook niet eenzijdig omgaan met het Nieuwe Testament of ze eenzijdig wegkieperen, maar in ieder geval deden de haaien een aanval op het schip. Deze haaien waren genaamd : Uddels, Wopse, Salau, Meete, Pra, Zesse, Slek, Slik en Hengst. Deze haaien verscheurden de Joodse mens. De Joodse mens werd tot een Nieuw Testamentisch mens. Een nieuw wereldrijk was gekomen. De Joodse mens moest toen de onderwereld in om op zoek te gaan naar de geheimen. De Joodse mens had geen andere keus, want was door deze zeemonsters opgeslokt. Het waren overigens zwart-witte haaien, bijna als haaiachtige vormen van orca’s, maar het waren nog steeds haaien. Er waren nog steeds missing links, want de mens moest nog terug naar het oer en Orion. Die link wordt vandaag de dag gelegd door de rv-bijbel, de vervangbijbel, want de eerdere bijbel was nog een noodbijbel, als een noodgebouw, waarin de mens nog door vele tunnels moest. Zo was dat ook in mijn huwelijk. We kwamen in Beth Yeshua, waar we ons thuis voelden, maar toch miste er iets. We waren op een zeilschip, maar plotseling werden wij omringd door de haaien, en wij werden verscheurd, en ons huwelijk. Ik vond het cassette bandje van de Joodse muziek waar we toendertijd naar luisterden terug gisteren, met behulp van een droom, maar de haaien vielen direct weer aan met iets. Ze willen niet loslaten. We zullen dus dieper moeten gaan. Op naar de vierde preview. Deze haaien van het Nieuwe Testament willen niet loslaten. Ze gaan door tot het bittere einde. Daarom moet de volledige rv-bijbel komen. Op naar het opvangcentrum van tante Sjaan.
hoofdstuk 19 Het opvangcentrum van tante Sjaan De vierde nacht na de uitgave van de derde preview van de rv-bijbel, het boek Belech. In een droom was ik bezig het wildernis dorp te verkennen. Het opvangcentrum van tante Sjaan lag door het hele dorp heen, allemaal verschillende gedeeltes. Ik ging door het dorp heen, het winkelcentrum en kwam zo aan de andere kant van het dorp, wat overliep in weilanden met bos erachter. Een meisje liet het me zien. Ze ging heel snel, en ik ging ook haar richting op en kwam bij een boerderij waar een witte hond was, golden retriever achtig, maar wel gewoon een ander soort. Hij blafte wel even, maar deed verder niks. Daarna was ik nog even in een bepaald gedeelte van het opvangcentrum, in een huiskamer. Ik vertelde wat er was gebeurd, dat er nog even een flinke aanval was. Er waren wat Joodse mensen daar, en ook mijn oudtante en oudoom waren er, die altijd bij elkaar hadden gewoond. Een donkere Joodse vrouw zei dat ik mijn kaken moest houden, wat ik een vervelende opmerking vond, maar er was ook een andere donkere Joodse vrouw. Zij had een hoed op en had een gitaar. Ze was het lied ‘You are the one’ van Bruce Cohen, van het Joodse cassette bandje uit 1993 waarvan ik de liederen weer had gevonden. Ze zei toen dat die vrouw het niet zo bedoelde. De donkere Joodse vrouw met hoed en gitaar leek een beetje op mijn levenspartner van die tijd. Ze had een hele mooie energie en aura. Ik vond het wel vreemd dat die andere Joodse vrouw had gezegd dat ik mijn kaken moest houden. Mijn oudtante en oudoom zeiden in ieder geval : ‘Beterschap’ tegen me. Ze had het niet zo bedoeld in de zin van dat het oorlog was, en dat iedereen wel dingen had, maar ik vond dat dat wel geuit moest kunnen worden, en dat je elkaar best wel wat kunt ondersteunen. Het kwam bij mij nogal hard over, zo van : ‘Houd je kaken.’ Maar ja, zij zat daar natuurlijk ook niet voor niets, en had ook het een en ander meegemaakt. Er was ook een Joodse vrouw bij van een lichtere kleur die sprak met veel gebaren. hoofdstuk 20 De wildernis stammen Om elke vierkante meter wordt gestreden door het vlees, om elke vierkante centimeter strijdt het vlees. Laten we er niet te gemakkelijk over denken. Het is oorlog, geen tijd voor feestjes. Het vlees stalkt onverbiddelijk en laat niet los. Je moet dan ontwaken en beseffen dat je in een zwijnenjacht bent. Dat zijn geen volwassenen die op zwijnen jagen. Nee, de volwassenen slapen. Het zijn kinderen. Dan proberen je medejagers je te doen ontwaken. Misschien was je wel gebeten, knock out geslagen door het wilde zwijn. Ik was het boek ‘Vissen’ aan het lezen in de RV-bijbel, een lang boek, en ik voelde me geestelijk in het wildernis dorp, waar ik een ijsje at, en ik was met de andere kinderen. Buiten het wildernis dorp waren in de wildernis stammen met vrouwen en meisjes die rieten rokjes droegen. Ik zag het in de geestelijke wereld, dwars door de woorden heen.
hoofdstuk 21 de mobielocratie – hebben buitenaardse wezens dit opgesteld ? ja, de screamers De RV-Bijbel is weer een stap richting Israel, want het Nieuwe Testament was veelal afgeweken van de originele Joodse symbolische betekenissen. Joodse energieen en entiteiten zullen daarom ook veel makkelijker aansluiting vinden op de RV-Bijbel dan het Nieuwe Testament. Laten we niet vergeten dat slechts 2% van Israel christelijk is, gebaseerd op het Nieuwe Testament. Het Nieuwe Testament heeft potentieel, maar moet teruggeleid worden tot de meer Israelitische en Egyptische bronnen, maar hoofdzakelijk gaat de RV-Bijbel terug naar het oer en het hogere Orion, naar de oerbronnen van het bestaan waar latere werkelijkheden van afweken. Met de uitgave van de vierde preview van de RV-Bijbel, het boek Vissen, zijn er overal in de geestelijke wereld Joodse feesten. De Joodse energieen en wezens, ook natuurwezens, zijn blij dat het Woord gekomen is. Maar wat nu ? Gaat het allemaal zo gemakkelijk ? Nee. Er zijn buitenaardsen genaamd de Screamers, en zij hebben de gehele aardse matrix gemaakt als in een mobielocratie, oftewel alles wordt onder controle gehouden, getraceerd en gemanipuleerd door de mobiel, en de mens is totaal mobielgek. Tegenwoordig heb je voor heel veel dingen de mobiel nodig, en dat terwijl instellingen voor financiel verkeer erop blijven hameren dat bedrijven oplossing dienen te ontwikkelen die werken voor alle groepen consumenten, dus dat er meerdere manieren moeten zijn van verificatie voor de klanten, dus je mag mensen niet afhankelijk maken aan mobiele telefoons. Er zijn mensen die geen mobiel hebben, en er zijn ook mensen die geen mobiel willen. Het is allemaal al veel te ver gegaan. De Screamers werken door de mobiel, de tandartsvullingen, de psychiatrische etiketten, en door vlees eten, enz. en houden de mens zo afhankelijk. Ze bewaken de matrix. Het zijn dementors. Ze maken in de geestelijke wereld hele harde geluiden, en dat vertaald zich dus op een andere manier vaak in de materiele wereld. Geestelijken en shamanen zien dit en waarschuwen er tegen. De Screamers zijn vorsten en machten van het Nieuwe Testament, voornamelijk de westerse vormen, maar ook de oosterse vormen veelal. Tot zover maar even. hoofdstuk 22 de mobielocratie 2 – ontwaakt gij die slaapt Ben ik het eens met die feesten ? Nee. Het is geen tijd om feesten te vieren. Ik begrijp het wel, maar de boodschap is juist voorzichtig te zijn, subtiel, anders is het slechts een projectie. We staan recht tegenover de Screamers, en zij willen het volk niet laten gaan. Ze zijn sluw en
komen in allerlei vormen. Het zijn phishers, hackers, ransomewarers, etc. en hopen dat de mens verder toehapt. De screamers hebben de mens bij de ballen : mobielverslaving, sociale media verslaving, autoverslaving, vlees-verslaving, als een mak schaap naar tandarts en psychiater, die niks om je geven gewoonlijks, maar je als een zak geld zien, enz. De screamers zijn overal om ons heen. Ze schreeuwen als we het vleselijke willen loslaten en tot het geestelijke willen gaan. Dat werkt ook door de families. Families zijn vaak constructies van de screamers om je in de matrix te houden, als alarmen. We hebben het dan over de vleselijke families. De screamers schreeuwen als je niet helemaal in de maat loopt, als je niet zoals hen bent. De mens denkt dat hij vrije keuze heeft, maar in het vlees heb je dat niet, want de screamers beslissen alles voor je, en doen zich voor als je eigen wil, dat je denkt dat je het zelf bent. Als je moet kiezen dan schreeuwen ze net zolang totdat je kiest wat zij willen dat je kiest, en dan wordt je daarvoor beloond met allerlei vleselijkheden, een goed gevoel, en dan ben je nog trots op jezelf ook. Ontwaakt gij die slaapt. hoofdstuk 23 de mobielocratie 3 Ik had een droom van een jonge vrouw die haar kind vlees te eten gaf. Er werd toen bijgezegd dat er toen al kanker in het kind aan het ontwikkelen was. Ik hoorde toen het woord ‘duivelkunsten.’ Als je vlees eet is dat al kanker in beginstadium. Kanker is abnormale cellen die zich chaotisch delen en die sneller groeien dan normale cellen. Het zijn dus corrupte en parasitaire cellen die zich gaan spreiden en alles gaan aanvreten. Zo is de mens dus al gebouwd op kanker, op een soort semi-kanker of proto-kanker, en dan kan het snel mis gaan vroeg of laat, alhoewel het zich op een andere manier kan vertalen. Het zijn screamercellen, van een buitenaardse soort, van het lagere orion, het vleselijke orion. Zo werkt de mobiel en mobiel-verkeer ook. Het is de kanker van de technologie : je brein wordt erdoor overgenomen.
hoofdstuk 24 Aarde en zee Het weekend komt eraan. Wat een drama vindt er telkens plaats op het wereldtoneel. Je hoeft de krant maar open te slaan. Heeft het hemels woord er nog wat over te zeggen ? Het hemels woord wijst op het verdovende gevaar van de zonde en het vlees, maar toont ook het pad hier doorheen, en dat is niet het voor de hand liggende. Het pad ligt onder de grond, en dat is zeker zinnebeeldig. Ook gaat het pad tot de zee. Het zijn krachtige symbolen die door hun waarde tot waarheid zijn geworden. Misschien heb je er weleens van gehoord, van natuurmensen, dat je je aarde en zee elementen in balans moet houden. Het boek 'Stranden' van de vijfde preview van de RV-Bijbel noemt ook nog de moedermelk als element. En natuurlijk mag het element 'lucht' niet ontbreken. Aarde, zee, water, melk, bos, bloemen, honing, lucht, zijn allemaal zo wat elementen die in balans moeten komen, hun plaats moeten vinden, en ze kunnen zowel in positieve vorm komen als in negatieve vorm komen, en daarom is de gematigdheid en de juiste verhouding hierin zo belangrijk. hoofdstuk 25 don’t forget to forget Ik geloof in een nieuwe wereld. De natuur laat het telkens weer zien : na winter komt lente. Maar het is cyclisch. Het komt telkens terug, het is chronisch. Waarom ? De hogere werelden vissen ons voortdurend op. Zijn dat werelden die meer weten ? Het zijn juist ook werelden die minder weten, want de mens weet teveel. Daarom is het visnet een symbool wat telkens weer terugkomt in de RV-bijbel. Het visnet : wen er maar aan. Telkens wordt je weer opgenomen door hogere werelden, juist om een heleboel overbodige kennis weer te verliezen. Ze vissen aan de rivier van vergetelheid. De mens is vergeten te vergeten. Je mag een heleboel loslaten in de rivier. Schone lij, opnieuw beginnen, als een kind. De mens weet teveel. Daarom gaan er pijlen door zijn vlees, pijlen door zijn hersenen, zodat het allemaal mag wegsijpelen. Sommige pijlen kunnen we niet verwijderen. Laat maar zitten. Het zit er niet voor niets. Het overbodige kan zo wegstromen.
hoofdstuk 26 woord voor woord – de donderdag avond overdenking De vrijmaking is iets heel moois, als een natuurmoeder die de mens opzoekt in de stad en de mens een bevrijdend zicht van de natuur zendt om de mens terug te brengen tot de natuur. Rivieren 8:1 Moeder natuur is tederheid, maar het is heel pijnlijk voor het vlees, en het vlees begrijpt het ook niet, en vertaalt het op een hele andere manier. Er is een confrontatie tussen Moeder natuur en moeder vleselijkheid, en er is een gevecht. Maar kijk naar het woord natuur : Nat uur. We gaan het dus niet droog houden, want het is een nat uur. Moeder natuur leidt ons terug tot de zee, diep in de wildernis, en tot de wildernis. Van daaruit mogen we haar eilanden en landen leren kennen. Moeder natuur is helemaal tot de stad gegaan om ons op te zoeken. Kijk maar om je heen : Zij is daar. Er is nog zoveel natuur in de steden. Zij heeft ons niet aan ons lot overgelaten. Wij mogen haar sporen volgen. Zij komt ons daarin ook tegemoet, want zij is de goede visser, en vist ons op in haar netten. Het teruggaan tot de natuur betekent zoals het bovenstaande vers zegt : zicht krijgen op de natuur. En dat zicht mag onze bevrijding worden, onze vrijmaking. Bevrijdend zicht op de natuur, wat houdt dat in ? Er staat trouwens : ‘bevrijdend zicht van de natuur’, dus dat we leren te kijken met de ogen van de natuur, en het houdt ook in dat we de natuur leren begrijpen. We zijn intens met de natuur bezig. Kijk nog maar eens naar het woord natuur : naturen, we turen het na. We moeten gaan leren naturen en na-turen, de natuur na-turen. Dat is een hele opdracht, en daar is een pad voor, door Moeder natuur gebaand. Zij kwam tot de stad om ons de natuur te brengen, het natuurzicht. Het natuurzicht brengt de mens weer terug tot de natuur, zegt het vers. Het natuurzicht leert de mens ook te wandelen in de natuur, op het natuurpad. We mogen zo de natuur in ons ontdekken en de natuur ook worden. Je bent een stukje natuur. Diep in je ligt het natuurzelf. De natuur is dus een zender, een natuurzender, en ook een opzoeker, een natuuropzoeker, en het heeft ons zelfs opgezocht in de stad, en wij mogen deelhebben aan dat proces. Daarom zijn wij ook tot de stad gegaan, om de natuur te zenden. Steeds minder natuur is er in de stad, maar wij mogen zaaien. Wij mogen het natuurwoord brengen, op de manier van de natuur, subtiel dus. Kijk maar naar hoe de planten en bloemen communiceren. De natuur is obscuur. De natuur zit niet voor een dubbeltje op de eerste rang. De natuur heeft hele andere wegen, ondoorgrondelijke wegen. Het natuurwoord mindert altijd weer, komt in golven, werpt haar visnetten uit. Als we dat gaan begrijpen, dan weten we wat de vrijmaking is. Het natuurwoord wordt dus gezonden om op te halen, als een visnet dus, van de goede visser. Het uur is nat, we houden het niet droog. Aan touwen en in netten worden mensen op het schip gehesen door de goede visser. De zondvloed is gekomen, dat hebben we gezien, maar daar blijft het niet bij. De zondvloed is ervoor om mensen op het schip te krijgen. Het natuurwoord is de ladder. Woord voor woord rijgen wij. Zij is van de hemel gezonden.
hoofdstuk 27 de kringloop van de hemelse zee De mens strijdt tegen de hemelse oceaan, en de mens is hierin maar een druppel. Rivieren 1:1 Hoe kan een druppel zich beroemen tegen de zee ? We zien het om ons heen gebeuren. Het vleselijke strijdt altijd tegen het geestelijke. Vele druppels vormen woeste golven, en ze strijden tegen de zee en tegen elkaar. Ze gaan tegen elkaar in, klotsen tegen elkaar aan, en dan is er schuim. Je kunt er om rouwen, maar je kunt er ook gebruik van maken : surven op de golven om te komen tot een mooi eiland. Het is niet de bedoeling dat je er geheel in wegzinkt. Toch ben je zelf ook maar een druppel, en mag je het relativeren en zicht krijgen op de zee. Het spreekt ook van flexibiliteit en omvorming. Het zeewater verdampt en wordt tot wolken, wat later weer regen geeft op het land, opdat de plantjes groeien. Zo is je leven als druppel heel waardevol. Uiteindelijk wordt je dus van zeedruppel tot regendruppel, en zo kom je aan land. Ze mag je helpen de bloemen te laten bloeien. Zo is het leven : Je bent maar een druppel in de zee, maar door de verdamping wordt je opgenomen tot de wolken, om vervolgens als regendruppel weder te keren, ook maar heel klein, en heel fijn en subtiel. Er zijn zoveel andere druppels. Vele druppels vallen in de rivieren en gaan weer terug naar de zee, en dan gaat het weer overnieuw, maar als je uiteindelijk de bloem hebt bereikt, en je in de bloem wordt opgenomen, dan zal je bijdragen aan de nectar van de bloem, en als de bij je dan meeneemt dan wordt je tot een honingdruppel. Dat de mens dus maar een druppel is is helemaal zo gek nog niet. Het is een mooi en groots plan. Als de mens zo ver is gekomen, dan is de mens zijn geestelijke waarde gaan ontdekken. De mens is opgenomen tot de bijenkorf, tot de honingraat, als beeld van een diep geestelijk leven. De mens strijdt niet meer tegen de hemelse oceaan dan, maar heeft de warmte in zichzelf gevonden, om die ook uit te dragen. De honing als beeld van het diepere, geestelijke leven, absorbeert het hemelse, weerkaatst het hemelse, in soberheid. Het is puur natuur. Het is niet overmatig en niet overmoedig. Je wordt dan geoogst door de hemelse imker. Je bent dan voeding van het hemelse woord. En zo ga je van woord tot woord, en hoe hoger je komt, des te dieper je neerdaalt, van neerdaling tot neerdaling, totdat je weer een zeedruppel bent. Dat is de kringloop van de hemelse zee, waarin je steeds een ervaring rijker wordt, totdat je gaat beseffen dat de zee ook in de zeedruppel is.
hoofdstuk 28 de rivier van de hemelse vergetelheid Is er nog leven in ons ? Stroomt de rivier van hemelse vergetelheid nog in ons ? Rivieren 10:15 Waarom wordt de hemelse vergetelheid gelijkgesteld aan leven ? Omdat buiten de hemelse vergetelheid de dode kennis regeert. De mens is veelal opgebouwd uit dode kennis, en de dode kennis heeft de ziel van de mens gedood. Het is zeer giftige kennis, als de beet van een slang of een spin. Wij zijn op weg naar de rivier van vergetelheid. Het is een lange weg, en de weg wordt steeds smaller. We moeten loskomen van dode kennis, van vleselijke kennis. De rivier van vergetelheid komt ons dan ook tegemoet. Het omhult ons in onze nachtmerries. Het haalt ons uit de greep van de wurgslang. Maar dan moeten we nergens meer aan vasthouden, alles loslaten. En wedergeboren worden in de schoot van de rivier van de hemelse vergetelheid. Deze werelden zijn opgebouwd uit dode kennis. Het verkoopt goed. Het slikt gemakkelijk weg. Maar de rivier van de hemelse vergetelheid is een tegengif. Het moet door je heen gaan stromen, als een grotere werkelijkheid. Je moet bereid zijn de nachtmerrie achter je te laten, een nieuwe taal te spreken, de hemelse rivier van vergetelheid door je heen laten stromen, je laten vullen, ook door je hoofd, want daar ligt zoveel dode kennis. Eerst moet je helemaal leeg worden. Laat het maar door je heenstromen, laat alles maar los, en laat het je maar opnemen. Laat je geheugen maar wissen van dode kennis. De rivier van de hemelse vergetelheid leidt je dan tot het hemelse woord waarmee je gevuld mag worden. Het woord is ook minderend, niet opgeblazen, niet verdichtend. Het woord leidt dus altijd terug tot de hemelse vergetelheid. Ze houden elkaar in stand, ze stuwen elkaar op. Dat is een natuur verschijnsel. De hemelse vergetelheid is de beveiliging van het hemelse woord. Zo kan het nooit opgeblazen worden. Ik droomde eens over de rivier van de hemelse vergetelheid. Het ging de scholen binnen, en de stoelen waarop de kinderen zaten begonnen te bewegen, en de rivier nam de kinderen mee naar buiten, en nam hen toen over het schoolhek. Laten we tot deze rivier gaan. Laat het je meenemen. Ga maar kopje onder. De nachtmerrie van dode kennis is een zware, waar we elke dag weer in zijn. We hebben de rivier van de hemelse vergetelheid nodig. Kom, rivier van de hemelse vergetelheid. Leidt ons tot de levende kennis, de hemelse kennis van uw woord. Het is een belangrijke kringloop van Moeder natuur. Telkens weer gaan wij de nachtmerrie in om daar de rivier van hemelse vergetelheid te brengen.
Neem anderen maar mee. Daarom ben je in de nachtmerrie : om anderen op te halen. Haal ze maar uit de nachtmerrie. Bevrijd hen van hun dode kennis, opdat de rivier van hemelse vergetelheid ook door hen mag stromen. Alles moet veranderen. Dat begint in jezelf. Heel veel vergeten. Alles moet anders. En laat het dan ook weer los, want de rivier van hemelse vergetelheid zal het zelf doen. Laat het maar stromen, en stroom maar mee. Houdt je aan niks meer vast. hoofdstuk 29 de berg van de hemelse vergetelheid We worden opgeroepen tot een hemelse plicht, een hemelse oorlog. De opname is dus een dienstoproep. Dan begint het pad. De dagen in het vlees zijn dan voorbij, en je gaat in het geestelijke verder. Rivieren 16:11 Voedt het vlees niet. Voedt de vleselijke werkelijkheden om je heen niet. Er is het hemelse woord omhuld door de hemelse vergetelheid waarin je je werkzone en werk-elijkheid hebt. Het vlees werkt door de zintuigen en het lichaam, dus daarom ben je volledig in de strijd betrokken, ook lichamelijk. Als je door het vlees aangevallen wordt houdt dan soms je ogen dicht, want het kan juist allemaal via je ogen werken. Ook hinkelen kan soms helpen, als het vlees teveel door de grond, door de aarde, op je inwerkt, via je benen. Of even heel laag gaan lopen, knielen of liggen, als het vlees teveel vanuit de hoogte, vanuit de lucht, op je inwerkt. Door lager te gaan, bijvoorbeeld door te hurken, kan het vlees ook zicht over je verliezen. Zo kan de bliksem van het vlees je niet treffen. Het bovenstaande vers noemt de opname. Er zijn nogal veel misverstanden over de opname. Met de opname is niet alles afgelopen. Het is een hogere dienstoproep. De opname is een oproep tot een hogere oorlog, dus ook een bewapening. Maar laten we telkens weer beseffen dat de oorlog een studie opdracht is, dus niet zomaar een geestelijke oorlog op zich. Je moet studie materiaal innemen, dus de oorlog is vrij symbolisch. Het betekent gevoelig te worden tot de opname, met de opname te spreken. De opname is een school-orgaan, en vandaaruit wordt je uitgezonden. Op de berg van de hemelse vergetelheid moet je alles achter je laten, niet meer door dode kennis geleid worden, maar verder klimmen, zodat er steeds meer dode kennis van je zal wegvallen. Laten we tot die berg gaan en alles achter ons laten. Laten we de rivier van de hemelse vergetelheid volgen tot die berg. Op deze berg worden we zowel ontwapend als bewapend. De wapenrusting van het vlees gaat eraf, en we ontvangen hier de hogere geestelijke wapenrusting. Dat is wat de hogere oorlog is : zie die berg te beklimmen. Dat is niet makkelijk. Er zijn roofdieren op die berg, moeilijke paden, soms is het verschrikkelijk stijl, en gaan er zware stormen en winden rond. Er zijn zoveel valse vergetelheden en valse hemelen die de mens weer naar beneden willen trekken. Bewapen je met kennis. Ga de studie opdracht aan, en houdt je vast aan het hemelse woord. Dat
woord komt de mens tegemoet. Dat woord komt je niet zomaar aanwaaien, maar moet je verdienen. Ga steeds hoger, ga niet meer terug. Kom tot de hogere zichten op de berg van de hemelse vergetelheid. Op zoveel manieren spreekt de berg tot ons, op zoveel manieren neemt de berg ons binnen. Sluit geen compromissen. Ga ervoor. De wereld beneden wordt in de greep gehouden door de meest monsterlijke beesten. De oorlog gaat om kennis. Het is een informatie oorlog, maar er is zoveel dode kennis en dode informatie, valse informatie, om te verliezen. ‘Nee, nee,’ roepen de mensen. ‘Kom terug.’ Zij willen niet dat je ontwaakt. Zij willen dat je hun marionet blijft, hun trekpop. Telkens weer zuigen ze je leeg. Je moet dus hoger de berg op om hier van los te komen, om tot de hogere, en betere waarheid te gaan, ook al is die hard voor het vlees. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. hoofdstuk 30 het verhaal gaat verder Wat is afgoderij ? Het is het verabsoluteren en overmatig centraal stellen van een deelwaarde. In die zin kan dus ook God een afgod worden, of de hemel, of de natuur, gewoon omdat het nu eenmaal niet op zichzelf staat en niet op zichzelf mag staan. Ook het Woord kan tot afgod worden, literatuur. Denk aan de bijbel-verafgoders, de letterslaven. De letter op zich doodt, maar het geestelijke doet leven. Ook het geestelijke kan al snel tot afgod worden als het uit z’n grotere verband wordt gerukt. Denk aan de overmatige verafgoding van de heilige geest. Telkens gaat het weer om zoeken naar verband en verhouding, naar variatie en creatie. Daar zijn verschillende beelden voor, zoals de bijen, maar ook dat moet je niet verafgoden op een ongezonde manier. Obsessies zijn soms goed, maar overdrijf het niet. De mens gaat zeker door seizoenen heen om herstel te brengen. De valleien worden verhoogd en de bergen verlaagd. Daarom is het belangrijk om langs de rivier van de hemelse vergetelheid op te gaan tot de berg van hemelse vergetelheid, om los te komen van dode kennis die uit balans is. Zo krijgt de mens zuiver zicht. Het medicijn tegen afgoderij is dus goede scholing, goede literatuur, goede principes. Het gaat niet zomaar om het navolgen van allerlei stemmetjes, of dat God of een andere hogere macht het wel even voor ons gaat doen. Je bent zelf bij dit proces betrokken. Langs de rivier van vergetelheid tot de berg van vergetelheid, en daarachter is een nieuwe wereld : oerwoud, wildernissen, maar niet zonder gevaren. Virussen kunnen zich voordoen als apen of spinnen, gevaarlijke spinnen. Er liggen onbekende virussen op de loer voor de mensheid, waar de geestelijken al tijden tegen strijden. De aapgeesten zijn tricksters, jokers, spammers, phishers, en kunnen het menselijk lichaam hacken. Achter de spinnenmachten zijn sowieso vaak weer grotere apenmachten te vinden. Deze apen zijn zwaar aan de drugs van de valse vergetelheid, namelijk de onverschilligheid, het egoisme en de hebzucht. Ze leven helemaal in hun eigen wereld, en het is een monkey business. Het zijn drugsdealers. Daarachter bevinden zich vaak nog de vissen, zoals zalm. Ze komen ergens voort
vanuit de rivier, waar ze hun onderkomen hebben, en worden telkens met de stromingen meegezogen, en zijn zwaar aan de drugs. Ze leven onbekommerd in de vergetelheid, maar dit is een vergetelheid van het kwaad, een valse vergetelheid van de dode kennis. Het vlees moet gedood worden. Er ligt een opdracht voor de mens om deze machten, deze valse principes, deze dode vergetelheid, te overwinnen. Het vlees, de zonde, is op het ziekbed geworpen, en woelt in een doodsslaap, ijlende. We mogen dat ook proclameren dat het vlees dood is. Het rent als een kip zonder kop. Het zijn allemaal stuiptrekkingen nog. Ik had een droom dat alles wat niet bij elkaar hoort van elkaar los werd getrokken. Uiteindelijk zullen valse verhoudingen het niet vol blijven houden. Ook had ik een droom over het verschil tussen defect en effect. Defect is datgene wat het niet in de mappen weet te houden, maar er zelf mee aan de haal gaat, voor zijn tijd, en dan alles op een defecte manier aan elkaar plakt, maar uiteindelijk werkt dat dus niet, want het past niet bij elkaar. Effect heeft het als je het in de mappen laat waar het hoort en het niet overmoedig eruit haalt. Mensen willen vaak stad en naam maken. hoofdstuk 31 de hemelse centralisatie Hoe kom je dieper in de verborgenheid ? Allereerst moet er besefd worden dat de mens niet dieper kan gaan vanwege de afgoden die in de weg staan. Er zijn dingen centraal gezet die niet in die zin centraal mogen staan. Soms is dat gewoon een brok. Dan draait alles om iets eenzijdigs en loopt alles vast, en dan ontstaan daar markten omheen, en dan leven ze van iemand anders zijn lijden en van bedrog. Het centrum mag geen eenzijdige brok zijn als een opeenhoping. Het centrum moet een verfijning zijn van dynamieken die elkaar telkens afwisselen, aanvullen en in de gaten houden, opdat het wiel zal draaien, als een hemelse klok. Gematigdheid is hierin een sleutelprincipe, en ook variatie, afwisseling, waarin er gezocht moet worden naar de hemelse balans en volgorde, ook de hemelse hierarchie, om zo los te komen van de vleselijke hierarchieen van mensen. Dit proces is de hemelse centralisatie, dat de mens helemaal opnieuw moet leren centraliseren, hoofdzaken te onderscheiden van bijzaken, opdat er doorgang is tot de diepere verborgenheid, zodat de mens in het hemelse verkeer kan wegzakken. Hemels centraliseren is dus een soort tetris spel waarin er steeds weer dingen wegvallen, opzij schuiven. Daarvoor moet je dus ook hemels leren concentreren, inventariseren en hemels leren jongleren. Het is een levend rangschikken. Het wordt uitgebeeld door een hemels visnet. Je hebt vele lijnen nodig om het visnet te doen werken. Het werkt allemaal met elkaar samen. Het is niet slechts een lijn, maar velen. Het gaat dus om het leren denken in lijnen, verdiepingen en vakken. Ook moet je dus leren denken in afwisselingen opdat je gematigdheid kunt uitoefenen.
Ik had een droom dat ik in een natuurstad was. De huizen bestonden allemaal uit gangen die ook weer door kleine kamertjes of ruimtes heengingen, en die gangen waren ook tussen de huizen, en telkens waren er deuren tussen, als een soort doolhoven waarin de mens verborgenheid had. Zo werd het hemels centraliseren in stand gehouden. Vroeger werd de natuurstad geplaagd door monikken van de nachtmerrie. Die waren toen verdreven, maar hun schaduwen en geesten waren er nog wel. Ik was in de gangen en ging langs de kamertjes en kleinere ruimtes, van deur tot deur, en soms zag ik zo’n schaduw van een monnik, maar het vaagde ook weer snel weg. Ze konden niet meer aarden. Ze droegen ook hele vreemde hoedjes. Hoe kom je door de nachtmerrie heen ? Door het te leren aanvaarden en dragen, om het zo te verwerken, en door het hemels centraliseren. Leren hemels vissen betekent eerst je hemelse visnet in orde te krijgen, door de hemelse centralisatie. Het hemelse visnet is iets groots en veelzijdigs, als het hemelse centrum waar je allereerst zelf doorheen moet. Daarom is het een thema wat telkens weer terugkomt in de RVBijbel. Probeer het hemelse visnet voor je te zien, en de dynamieken, de lijnen, wetende dat wanneer je geen gematigdheid en variatie beoefend, en vervalt tot eenzijdigheid en vleselijke centralisatie van materialistische dingen dat het hemels visnet dan niet zal kunnen werken, en dan zit er in principe een heel groot gat in. Dan bereik je verder niks. Wat zijn nu precies de verdere valkuilen in de hemelse centralisatie ? Je moet niet overmatig objectiviceren want dan wordt het steriel, kil en zakelijk, maar je moet ook niet overmatig personificeren, want dan wordt het een projectie, en dan speel je in principe verstoppertje, zoals mensen die het telkens over God hebben, maar niet de principes hanteren, en dus in wezen gewoon aan voorouder-aanbidding en persoonlijkheidscultussen doen. Het gaat er dus om balans hierin te vinden. God mag geen schuilplaats voor het vlees worden. De schijnwerkelijkheid waar de mens in leeft, de matrix, is een gevolg van vleselijke centralisatie. hoofdstuk 32 van supermarkt tot warenhuis Om ons heen zijn de dode systemen. Het vlees is allang dood, maar dit zijn nog de stuiptrekkingen. Daarachter ligt het bos. Daar naartoe is de tocht, door veel ontraadselingen, puzzels. De dode laagjes van het vlees moeten eraf. Die geven nog verwarrende signalen af, verdraaiingen, vreemde echo’s. Je kan je er kwaad om maken, maar je moet de jacht in. Je moet een hemelse visser worden. Allereerst moet je zelf door het visnet gevangen worden,
de fuik in, en ook de fuik aanvaarden. Om ons heen zijn de dode systemen dus, systemen die niet ademen, en ook alle adem weghalen. Alles proberen ze te verstikken met hun nonsense. Grote nonsense is het. Ontken die realiteit. Het is de matrix. Heb er geen binding mee. Ga je eigen weg, de hogere weg. Ga hemels centraliseren, zorg dat je dat hemelse zuigsysteem afkrijgt, dan kan al het vlees wegvallen. Ga hemels aarden. Zorg dat je goede grond onder je voeten krijgt. Om ons heen zijn de dode systemen. Ze zijn morsdood, al lang geleden vervlogen. Het komt en gaat, telkens weer vaagt het weg, want het is de realiteit niet. Het zijn nachtmerries, en als dan de ochtend komt zijn ze weer weg. Blijf bouwen, blijf werken, in de hemelse werk-elijkheid. Prik er doorheen, want er worden grote spelletjes gespeeld. Om ons heen zijn de dode systemen, systemen allang vervolgen, als eb en vloed komt het telkens terug en vaagt dan weer weg, maar kom tot de ware hemelse zee, van hemelse vergetelheid, en laat al die dode dingen achter. Kijk naar de bloem die bloeit, kijk naar de bij die van bloem tot bloem gaat, gematigdheid en variatie. Om ons heen zijn de dode systemen, aan de steroiden, maar weet dat het om afgestemdheid gaat, niet om gespierdheid. De vleselijke spieren van de gevallen, lagere mensheid versperren hen de weg, trekken hen mee, naar een wereld van bedrog. Het zijn allemaal kunstjes van bacterien. Het gaat niet om sterk zijn, maar om volharding, vastberadenheid. Het gaat niet om kracht, maar om flexibel zijn. Sober zijn leidt je veel verder. Oververzadiging is bedrog, de honger is je gids. ‘Je zit de boel te verzieken’ ‘Oh moeder, wat en piene piene piene’ ‘Het is weer bar en boos,’ zeggen de tantes bij het kaarten. Elke dag als je opstaat mag je weer zeggen : ‘Weer een dag om te puzzelen.’ Elke dag als je opstaat mag je weer spoorzoeken,
naar de padvinderij. Dat gaat door bos en wildernis, soms heb je een schram, soms moet er een pleister op. ‘Je zit de boel te verzieken’ De tantes zijn aan het kaartspelen. Soms mag je meedoen. Soms doen ze het als je naar school moet of al op bed ligt. Het is een vreemd spel wat ze spelen, met vreemde jokers, soms vreemde kaarten, en die komen dan in het spel, en blijven circuleren, totdat er nieuwen komen. Het vlees heeft zijn evenwichtsorgaan verloren, en ook zijn geheugen. Breek de zegels, ontken de matrix, het is allang uit de hand gelopen, en deze krachten zijn dood. Het zijn slechts stuiptrekkingen. We waren ontvoerd, en werden tot producten in de supermarkt, maar nu moeten we tot het warenhuis gaan, om te worden waartoe we voorbestemd zijn. Grote wonderen gebeuren er in het warenhuis. De dingen spreken. Wonderlijke verhalen, wonderlijke avonturen. hoofdstuk 33 waiting for the winds De nieuwe wereld wordt gedragen door de winden van vergetelheid. In de RV-Bijbel zijn passages die wijzen op hoe winden en stormen hebben bijgedragen aan de schepping, ook aan de schepping van het Woord. Hiervoor moet veel gezaaid worden. De christenen vragen vaak : ‘Bent u al wedergeboren ?’ of : ‘Hebt u de wedergeboorte al ontvangen ?’ En pinksterchristenen vragen : ‘Hebt u de Heilige Geest al ontvangen ?’ of : ‘Hebt u het heilige
geestelijke al ontvangen ?’ Evangelische christenen zijn vaak bezig met de opname, en die zou dan volgens velen vóór de grote verdrukking plaatsvinden, oftewel vóór het ragnarok, vóór het tahulen, maar we hebben gezien dat we er dwars doorheen moeten. We kunnen dat niet overslaan. Wel is het dus zo dat ze de opname vaak letterlijk nemen, maar het is iets wat we in ons binnenste moeten ontvangen, dus we kunnen dan ook vragen : ‘Hebt u de opname al ontvangen ?’ We moeten ons ernstig uitstrekken naar de opname, die ernstig zoeken. ‘Bent u al een opgenomene ?’ Die opname zal gebeuren midden in de grote verdrukking, wanneer we verbroken raken en hard aan onszelf sterven op het strijdveld van Ragnarok, of dat wat de christenen ook wel Armagedon noemen. De grote winden van hemelse vergetelheid zullen hiervoor komen. Met de komst van het Nieuwe Testament kwam er een nieuw bewind op aarde. Corrupte leiders sloegen hier een slaatje uit, en ze konden het goed vervormen tot gereedschap in hun hand. Vannacht had ik een droom over het boek Judas. Het boek Judas had de harten van de mens ingenomen, en bedreef tirannie, en het was een dreig cultuur. We werden allemaal onderverdeeld in groepen van allerlei nationaliteiten. Er waren Engelsen en Fransen. Een Franse jongen sprak tegen mij, en ik legde hem uit over het Plumares mysterie. Ik wees op de wolken, en dat de wolken elkaar nog overlapten, maar dat daar een heel ander patroon achterlag wat geopenbaard zou worden. De wolken zijn dus een soort puzzel, een soort code die gekraakt moet worden, en dan heb ik het over de wolken van het huidige tijdperk, zoals het huidige tijdperk in elkaar zit. Het plumares mysterie is de naam van het zesde boek van ons lesprogramma van het nieuwe onderwijs. Nog even een uitleg wat Plumares betekent, vanuit het boek : ‘Plumares momenten zijn momenten van verwarring en verwerping, waarin je je plaats niet kent, en ronddoolt. Het zijn lege tabletten die hoger inzicht nodig hebben, die nog geplaatst moeten worden. Deze plumares stenen of tabletten zijn dus belangrijk om het huis te bouwen. Wij mogen de plumares stenen dus niet zomaar verwerpen, omdat ze groot potentieel hebben. Dit is ook weer een stukje van het aanvaarden.’ ‘Forceren helpt niet. We zijn in een labyrint. Alles moet op een natuurlijke manier gaan, de tijd krijgen om te groeien.’ ‘De plumares spiegels staan door het hele heelal. Ze zijn overal om ons heen, en brengen alles tot tegengestelden, spiegelen en verdraaiien alles.’ ‘Maar ook in en rondom ons huis zijn er zulke plumares spiegels, en zelfs in ons lichaam. Het is dus belangrijk hier gevoelig voor te worden en je leven te gaan begrijpen. Het zijn als het ware allemaal golfjes en stroompjes van zeeen en rivieren die door elkaar heenlopen. Soms lijkt het alsof ze er een potje van maken, maar er is een hogere orde. De mens moet leren deze stromen te detecteren, te volgen, te ervaren waar ze afbuigen, en hoe ze afbuigen, en hoe het zich doorvertaalt en spiegelt. De mens mag zo tot de oorspronkelijke waarden komen, om zo beter zijn leven te leren begrijpen. Dit is dus een groot vraagstuk van de etymologie van het shamanisme.’
‘Hoe buigt iets zich af door de spiegels en lensen van het leven, in het labyrint van het bestaan ? Hoe ontstaan de dingen, hoe vormt het zich door al die caleidoscopische verbuigingen, verspiegelingen en schaduwen ? Dat is het vraagstuk van de etymologie van het shamanisme, oftewel het plumares mysterie. Het is de leer van de oorsprongen, en hoe die bronnen zijn gaan vloeien. Ze dalen neer en stijgen weer op met vernieuwd inzicht. Bronnen putten en scheppen weer uit andere bronnen om zichzelf te versterken, te verdiepen. Dit is een groot buitenaards natuur mysterie, als het leren kennen van de spiegels van het universum, het onderscheiden ervan. Soms is het belangrijk om even stil te staan en jezelf af te vragen : Welke spiegels zijn hier aan de gang ? Het zijn prisma stenen die een bepaald spectrum hebben opgewekt waardoor wij de dingen beleven zoals we het beleven.’ ‘Ook herinneringen kunnen plumares spiegels zijn. Ze kunnen je het leven heel anders laten bekijken en beleven. Dit kunnen goede herinneringen zijn of slechte herinneringen, maar we mogen door deze spiegels gaan om tot verdieping te komen. Dit is een hele uitdaging. Sommige spiegels zijn heel klein, en anderen heel groot. Sommigen liggen misschien op de achtergrond, maar anderen kunnen de sleutel vormen voor je verdere leven. Zo kunnen plumares momenten dus ook hele goede momenten zijn van herkenning, verzoening en diepte zicht.’ ‘Genade stelt de wet buiten werking, de valse wetten. Dit is in diepte niets anders dan inzicht, de onderscheiding van de plumares tabletten, van de spiegels.’ ‘Genade is dus inzicht. Hoe dieper het inzicht, hoe dieper de ontwaking, wat resulteert in een hoger absorberings-vermogen, oftewel vetverbranding, de fijnere energie.’ ‘Het atheisme is de sleutel tot de diepere leegte, de sleutel tot vergetelheid, en zo de decoder van het grote Plumares Mysterie. Alle profeten moesten in het atheisme ingewijd worden, wat in het Grieks ook betekent het verwerpen en ontkennen van de goden van stad en staat. Het heilige atheisme, de heilige atheos, was uitgezonden als een heraut van het oordeel wat over de afgoden zou komen.’ Al deze principes worden in het boek verder uitgelegd. Het is daarom ook niet verwonderlijk dat dit een van de meest gelezen boeken is van ons lesprogramma. Ik sprak daarover met de Franse jongen, maar dat ging een beetje door gebarentaal en Engels, want mijn Frans is niet zo best. De bezetters van het Judas-bewind waren in het gebouw waar wij waren en zij waren aan het dreigen. Alle voeten moesten gecontroleerd worden, en sommigen zouden gemarteld worden. Ze gingen toen langs alle voeten met hamertjes. Ook mijn voeten controleerden ze, maar ze deden verder niks. Een andere Nederlandse jongen pakten ze wel op, en die begon te schreeuwen. Het boek Judas : zowel goede als slechte, hele slechte, dingen. Daarom moet er nog een vervanger komen. Ik ontmoette een Engelse zangeres. Ik scheen haar eens een brief te hebben geschreven over een boom waarin vleselijke vogels zaten, en die vogels moesten sterven, neervallen, opdat de boom verder zou kunnen groeien. Dat is ook met de vleselijke vissen van anti-hulp. Die moeten eerst sterven voordat de mens verder zal kunnen. De vrouw scheen nogal onderdrukt te worden door een of andere hoge piet in de muziek-business, en die zat ook in het Judas bewind. Ik zocht hem op, maar hij ontkende alles. Volgens hem had hij nooit met de zangeres gewerkt. De zangeres stelde dat ze de brief kwijt was die ik haar eens had gestuurd. Toen ze de inhoud van de brief uitlegde zei ik
dat ik 80 a 90% zeker die brief had gestuurd, dat die dus waarschijnlijk van mij kwam, en ik zou nog eens in mijn archieven kijken of ik de kopie ervan nog zou kunnen vinden en weer naar haar zou kunnen sturen. Het zou dan vijf jaar geleden zijn geweest, zei ik, en toen noemde ik zes jaar, maar zij zei toen : ‘langer geleden,’ en toen zei ik : ‘het kan ook zeven jaar geleden zijn geweest,’ en toen zei ze ‘ja, het moet van zeven jaar geleden zijn geweest.’ Het Judas bewind begint te twijfelen aan zichzelf, en trekt zich ook terug, ontkent dingen, wat al eerder gebeurd is. Er moet echt een vervanger gaan komen. Daar zien we naar uit. Ik zag de wolken van het plumares mysterie, en er lag nog wat achter, wat geopenbaard zou worden. De winden van de hemelse vergetelheid zullen ons leiden tot de wolken van de hemelse vergetelheid, en daarachter is de boom van de hemelse vergetelheid. We kunnen dat een beetje vergelijken met de ygdrasil, de boom die alle werelden onderverdeeld, uit de germaanse mythologie, oftewel de wereldboom. De Engelse zangeres zong ook over dat soort thema’s. Ze vroeg om meer hemelse woorden. Ze was heel hongerig. Ik gaf haar toen een omhelzing. Laten we de winden van de hemelse vergetelheid volgen, en wachten om erdoor opgenomen te worden, wat vanzelf gebeurt als we ernaar zoeken en als we ze volgen. Laten we ons intens bezig houden met het geheimenis van de opname, wat in principe dus een opname tot inzicht is. Het Judas bewind moeten we ook op waarde schatten. Het is een geestelijke grondwet, en hierin is een belangrijke basis en wortel te vinden, waar de RV-Bijbel mee verder gaat, wat telkens terugkomt, namelijk : ‘Want er zijn zekere mensen binnengeslopen – reeds lang tevoren tot dit oordeel opgeschreven – goddelozen, die de genade van onze God in losbandigheid veranderen.’ Hier zien we dus al dat velen vasthouden aan de verwesterlijkte vorm van genade, die zeer gevaarlijk is, zeer giftige drugs. Dat is de zombie drugs. Velen slikken het. Vandaar dat de voeten gecontroleerd moesten worden, de basis. hoofdstuk 34 Het orionse genesis – het rusland geheimenis We hebben het al vele jaren over het Rusland geheimenis. Dit geheimenis moet verder uitgewerkt worden. Rusland is Ragnarok wat moest komen, stelde ons lesboek ‘Leven op de Paradijs aarde – deel 2’ begin 2021, een jaar voordat Rusland Oekraine binnenviel. Maar wat is het ? Wat is er gaande achter de schermen, want we hebben te maken met het vleselijke Rusland en het geestelijke Rusland. Rusland heeft Europa teruggestort in de dertiger jaren : terug naar start. Europa wilde niet luisteren naar de hogere boodschappen, wilde niet Franciscaans worden, niet ascetisch, niet sober leven. De put van Rusland, wat is het ? Op de top van de dertiger jaren viel Duitsland binnen, want
de mensen wilden het geestelijke niet, en werden zo met het vleselijke geconfronteerd, wat weer terugwees op het hogere geestelijke. Natuurlijk zit daar een les in. Alles wijst terug op het hogere. Het Germaanse sprak. Zoals de christenen Jezus terugverwachten, zo verwachtten de Germanen Surtr, de reus van de herschepping, die zou komen op zijn dodenschip met moeder Hel, de godin van de vruchtbaarheid. Dat zou gebeuren op het toppunt van Ragnarok. Moeten wij opnieuw de veertiger jaren in, of kunnen we gewoon nu dieper de dertiger jaren in om het diepere verschijnsel te begrijpen, te zien waar het op wees ? De Egyptenaren verwachtten Ra op zijn dodenboot, Ra en zijn onderwereld-bemanning, en we zien al deze dingen terug in het sinterklaasfeest, van sinterklaas die komt op zijn boot met zijn zwarte pieten. En de pieten stellen dan het gereedschap voor van Ra, om door de poorten van de onderwereld te kunnen. Dat is ook het geheimenis van Ra-Shu, waar we veel over geschreven hebben. Shu of Sa was als het ware de achternaam van Ra, en stond voor zijn onderscheidingsvermogen, zijn intelligentie, de hemel, om boven het aardse uit te stijgen, als een vogel. In het Hebreeuws komt dat terug als de rasha, de stammen van de wilde jongens, zij die zich afgezonderd hebben van het wereldse. Er is een groot verschil tussen de wilde jongens en de wereldse jongens die zich geconformeerd hebben, die allemaal hetzelfde zijn. Wij hebben daar veel over geschreven. En dat rasha geheimenis ligt diep verborgen in de psycho-analyse van Rusland. Maar wie luistert hier naar ? Of ze zijn overmatig pro-Rusland, of ze zijn overmatig anti-Rusland. Nuance is ver te zoeken vandaag de dag. Men overpolariseert en generaliseert er maar op los vandaag de dag, en gaat zo van vlees tot vlees. Ze willen niet zien wat er achter de schermen ligt. Ze willen het niet bekijken in de context van de geschiedenis en de voortijden. Men kijkt er niet pastoraal en psychologisch naar. Het is allemaal zwart-wit wat de pot schaft, maar er moet nog synthese komen. De wilde jongens zijn de herauten, de aankondigers, van het amazone tijdperk. De amazones zullen komen. Moeder Natuur zal haarzelf herstellen. Deze wereld moet de baarmoeder weer in, moet weer een geestelijk moederbesef gaan krijgen. Elk macho gedrag, en elk vitesse gedrag, moet eraf. Stoere en vlotte jongens behoren niet tot de wilde jongens, want dat zijn reclame makers voor de stad. Ze hebben moeder natuur om zeep geholpen, maar moeder natuur zal hen hun plaats wijzen. De parasieten zullen afsterven, overweldigd worden door de hogere natuur. Nu leeft de mens nog parasitair. De mens heeft nog parasitaire ideeen en idealen. De mens is haar vijand, leeft in vijandschap tegen haar. Er is een stok in haar hand, een speer die zij werpt, een pijl die zij afschiet. Zij wil de mensheid doen ontwaken, maar daarvoor moet het vleselijke afgedaan worden. De mens moet besneden worden, en de vleselijke mens moet sterven. De mens is dus in gevecht met zijn spiegelbeeld. De mens is zijn eigen ergste vijand. Surtr komt terug, de grote, herscheppende context in de Germaanse literologie, en Ra komt terug, Ra-Shu, oftewel de rasha, de wilde jongens, die onder het natuurvuil van de moeder zijn als zwarte pieten. Ra was met zijn dodenreizigers diep de grond onder gegaan. Door het Shu-geheimenis van de hemel keerde hij weer terug. Kijk daarom naar Rusland en ontcijfer het. De geschiedenis herhaalt zich, ook al is het vleselijk, het wijst op geestelijke realiteiten. De spaanse griep was de 1900se corona en er was de eerste wereldoorlog, en het leidde de mens tot de put van de dertiger jaren, en toen kwam Duitsland, en toen kwam Rusland. Deze entiteiten zijn met elkaar in gevecht.
Er ligt iets diepers onder. Weer herhaalt het zich vandaag de dag, totdat we het dieper zullen zien. Het roept, en het is het geroep van de wilde jongens die de komst van de amazones aankondigen. Niemand gaat met het vleselijke wegkomen. De Rasha zijn de asceten die niet conform zijn. Ook Jeremia behoorde tot de rasha. Hij streed ook tegen de oude, ingedutte inzettingen, net zoals Ismael en Ezau. Rasha, of rosh : de beginne. Er zal een nieuw genesis komen. Dat is het boek Behemma. Hierin zal de oerkennis geopenbaard worden, het ware genesis. Dat is een orions genesis. We zien om ons heen de putten van de danaiden. Zij scheppen voor eeuwig water in een bodemloze put of vat, dragen voor eeuwig water naar de zee. Dat zijn de vleselijke christenen die we om ons heen zien, altijd met vorm en ijdelheid bezig zijn, waar alles om hun eigen clubje draait, hun eigen familie, etc. Ze leven langs alles heen. Het zijn de sluiers van het leven. We moeten daar doorheen om onze weg zien te vinden. Het is heel tragisch, maar er liggen diepere dingen onder verscholen. De reis is terug naar het orionse genesis. Van belang is het dus dat de danaiden uit je leven worden gedreven. Ga bij jezelf na in hoeverre en hoe je nog water naar de zee draagt. Vorm geen eenheid met de danaiden. Het zijn de doellozen, waterloze wolken. hoofdstuk 35 De veertiger jaren : opkomst en val van het vlees – de orionse ladder Ja, we zijn in de dertiger jaren terechtgekomen, door het Rusland geheimenis. Nu moeten we vat krijgen op het veertiger jaren geheimenis, de overgang van de dertiger naar de veertiger jaren, als onderdeel van het Ragnarok. De Germanen kwamen. Duitsland viel Europa aan op grote schaal. Er drong iets, wat zich vleselijk vertaalde. Er is een hoger Duitsland en een lager Duitsland. We moeten gaan kijken wat er achter de schermen gebeurde. In werkelijkheid kwamen de Valkyries om de gevallen berserkers en einherjars op te nemen. Zij waren bedekt met de moeder aarde, als zwarte pieten. Zij droegen het geheimenis van de moeder aarde en waren klaar om ingewijd te worden. De Valkyries kwamen, maar in de materiele wereld kwam dit omgedraaid door. Er was iets heel anders, iets veel diepers, gaande in de geestelijke wereld. Dat geheimenis moet ontrafeld worden. Het is allang gebeurd. En het blijft zich herhalen totdat de mens het gaat zien. De veertiger jaren. Wat is het ? De valkyries, de germaanse strijdgodinnen met hun gevleugelde helmen, kwamen, voor de opname. We zien de ladder tot de hemel verschijnen. Het vlees doet een totaal aanval. Rusland moest deze aanval temperen. Uiteindelijk kwam nazi-Duitsland, het lagere, vleselijke Duitsland, ten einde door Rusland, door Stalin. De rasha kwam, de wilde jongens, hen die door de valkyries waren opgenomen en terug werden gezonden de strijd in. In het ragnarok ga je van strijd tot strijd. Er moeten vele afgoden vallen. Ook moeten er vele reuzen en vele beesten vallen. Dat gebeurde in het tijdperk van de veertiger jaren, het hoogtepunt van de ragnarok.
In de veertiger jaren breekt de wolf Fenrir los om de goden te verslinden, maar komt hierdoor ook zelf ten val. Reuzen slepen elkaar tot de afgrond. In de veertiger jaren storten alle elementen in. Het is een nieuw genesis, een orions genesis. Goliath roept tot de mensheid. Het is een machine. Het is allemaal voorgeprogrammeerd. Doet steeds hetzelfde kunstje. De veertiger jaren : de opkomst en de val van het vlees, als de orionse ladder. hoofdstuk 36 gehoornde zwijnen Wat punten ter overdenking : De geest van genesis is een kudde van dunne gehoornde zwijnen met lange snuiten en slagtanden. Om de wildernis in te komen moet je geheel monnik worden. In stoeten van monikkenkoren kun je de wildernis in. De pijn van het baren versterkt de band tussen moeder en kind. hoofdstuk 37 De strijd tegen het nederlandse monster – de komst van het nieuwe genesis Nederland is een echt familie land. Alles voor de familie doen, en de rest is bijzaak. ‘Dingen moeten in de familie blijven.’ Dat is dus wel een hele gevaarlijke gedachtengang, en dat is meer hoe mensen zijn die in het vlees leven, het familisme en exclusivisme. Ook trappen velen tegen religie aan, maar juist in religie zijn nog dat soort principes, alhoewel schizofreen genoeg zijn de christenen dan vaak nationalistisch familistisch, maar dat zijn allemaal familiaire geesten. Ik zeg tegen mijn kinderen soms als ze iets weg willen doen het juist niet aan de familie te geven, maar erbuiten, vanwege die reden, om hen goed dat zaai principe te leren, want ja, bij hen staat ook familisme op de loer, en als ze dus alleen maar zouden zaaien op familie grond dan zou het hen juist naar de keel gaan grijpen vanwege exclusivisme, en dat is dan nog wel de familie van het vlees, dus
van de matrix. Maar in ieder geval zou ik niet met dat soort stellingen of mensen die dat soort stellingen uitdragen kunnen leven, omdat het heel verstikkend is. Het hoort bij het straatje vrekken. Beetje putten van de danaiden achtig. Het Nederlandse monster : het is een lijm monster. Er zitten gevaarlijke, giftige ingredienten in, wil alles aan elkaar plakken, ook als het helemaal niet kan. Alles wordt op een hoop gegooid. Veel mensen proberen nu van het vlees af te komen, en andere overmatige dierproducten, om meer plantaardig te leven, vegan. Mensen proberen te consuminderen, en te minderen dus op dierlijke producten zoals melk. Vervangingen zijn dan bijvoorbeeld soja-melk, rijstdrink, hazelnootdrink, amandeldrink, erwtendrink, etc. Ja, rijstdrink is ook een goede vervanging, maar dat vind ik vaak veel te sterk, dus vaak doe ik dan een half bekertje rijstdrink, en de rest water, en ja, ik begrijp mensen helemaal als zij ook niet telkens soja willen ter vervanging van melk, want soja is dus slechts een van de vervangingen, dus dat kan dan in de juiste mate/verhouding gevarieerd worden. Kokosdrink kan soms genomen worden (ook zeker niet teveel), dus dat neem ik dan zo af en toe, en rijstdrink dus, soms gewoon volledig, maar ook ´halfvol' om het zomaar te zeggen, dus met de helft water. Amandeldrink neem ik echt heel heel soms, of hazelnootdrink, en er zijn wel meerdere soorten, en dat zijn ook allemaal vervangingen die uitgeprobeerd kunnen worden. En qua maaltijd-basisen dus varieren met : - aardappelen - couscous - voorgekookte maismeel - quinoa (ook weer niet te vaak) - soms bulgur - heel soms linzen Paracelsus zei : ‘Alles is vergif. Niets is zonder vergif. Alleen de dosis maakt het vergif.’ Daar gaan de lesboeken ook over, en dat is dus de kunst ja. Rijst is geen basis, want het is veel te verdichtend, wat dus niet wil zeggen dat je het niet kan eten. In bewerkte vormen, dus waarin die structuren zijn afgebroken heb je dat veel minder, dus bijvoorbeeld rijstdrank en rijstwafels (gepoft). Met mate dus in gewone vorm. Het is dus wel gewoon voeding ja. Macaroni was een droom over, wat ook staat in leven op de paradijs aarde deel 1, waar dus ook brood wordt aangepakt : hoofdstuk 16 : 'Dingen lopen gelijk met elkaar op want de wetenschap gaat ook steeds verder, en dat gaat dan kruizen. Dingen liggen dus helemaal niet zo simpel. Ik heb bijvoorbeeld al heel lang geleden een droom gehad over het gevaar van fluoride om maar eens een voorbeeld te noemen. Ik kon zo zien
wat het in de hoofden van kinderen deed, en ik stopte toen met fluoride en werd dus zelf ook van allerlei chronische hoofdpijnen verlost, en er komt steeds meer in de wetenschap aan het licht hoe gevaarlijk die troep is. Ik heb toen ook dromen gehad over gevaar van brood en macaroni. Ik neem dit bloedserieus want als ik dat niet zou doen zou het mijn leven kunnen kosten. Ik ben toen met beiden gestopt, en vanuit de wetenschap kwam er dus ook steeds meer bevestiging dat er veel gevaren aan brood zijn verbonden. Daar is ook een hele beweging over gekomen, met bestsellers vanuit amerika enzo.' 'Dan hebben we ook nog het kruizende probleem van buitenaardse krachten/ demonen die dus brood gebruiken, territoriale machten, die al hun troeven erop hebben ingezet. Niet leuk om te horen, zeer zeker niet, maar we zijn in oorlog. dus dan zijn er territoriale machten in rotterdam die dan protesteren : 'nederland broodland', en 'brood is de heer', met van die oude, gepensioneerde, betuttelende reclame stemmen. Ik zeg niet dat je dan helemaal geen brood meer kunt eten, en er is altijd verschil tussen slecht en slechter enzo, maar minderen op brood is zeer belangrijk, dus eigenlijk meer variëren. Ik zeg het nu weer : varieer. Je kunt zeggen dat er met ander voedsel ook veel aan de hand kan zijn, en ja, dat is zo. ook met voedsel is het parelduiken, profetisch, hoe door dit mijnenveld heen te komen, en het is dus vaak kiezen tussen twee slechten, maar als er dan hele duidelijke gevaren worden aangewezen zoals brood, macaroni, suiker, zoutoverdosis etc. dan wordt je wel voorzichtig en denk je twee keer na voordat je iets pakt. Je kunt dus gaan voor het 'goede' of voor het beste. Daar heb ik een tijdje terug ook over geschreven, wat het dan betekent als een mens 'het goede pad' opslaat in plaats van het beste. Heleboel mensen zijn brave, goeie, gehoorzame sullen.´ Tot zover leven op de paradijs aarde, deel 1. Er staat dan niet bij wat die droom over macaroni dan inhield. Het was in een soort ruimte onder de grond en een soort aardworm of lintworm, heel groot, viel aan, en er MOEST MOEST gestopt worden met macaroni eten want daar werkte dat ding doorheen, echt heel smerig, en je ging er bijna van over je nek. Het is en blijft linke soep dus er zal nog beter onderzoek moeten komen hoe dat dan precies werkt. Dus iets of wat klopt er niet in dat product, in die industrie, dus ook zeker geen basis voedsel. Er is ook heel veel geschreven over mond bacterien hoe dat werkt en hoe de mens daar helemaal in is verstrikt, en dus door het riool, het wc putje, en dat werkt met elkaar samen. Het bespeelt de hersenen, en houdt de mens in de vleselijke matrix, dus heel parasitair, en er wordt veel aan verdient, en zo blijven ze die griezels doorfokken ook, dus 'mensen' worden dan huurwoningen voor die parasieten. Die parasieten kunnen je dan kopen of huren, levende van je herseninhoud en andere organen etc. Dus om die strijd verder aan te pakken : Het riool, wc-putje, doet vele mensen vroegtijdig overlijden. Als kind had ik daar ook al nachtmerries over hoe dat ging. Dus ja, we hadden het er al over dat je er soms zout in kan doen of soda, en dus met een siliconen wc borstel eroverheen, maar wat ook helpt om de wc enigszins 'schoon' te houden is dus minstens twee keer per week voordat je gaat slapen een teentje knoflook in de wc te doen, en dat kun je dan 's ochtends gewoon wegspoelen. Blijf daarnaast wel gewoon schoonmaken en soms zout of soda gebruiken. Er gaat een nieuw genesis komen, namelijk het boek Behemma. Het is een belangrijk fundament om het Nederlandse monster, oftewel de parasiet die Nederland in de greep houdt, te verslaan. Dat
is dus een geestelijke oorlog, een studie-opdracht. Dit beest houdt belangrijke manuscripten verborgen. Die zijn belangrijk om verder te komen. Het zijn orakels. Het beest vreest dat de mens deze orakels vindt. Hiertoe moet de mens van Nederland tot het Rodenbergse Nederland gaan, oftewel het pastorale, geestelijke, hogere Nederland, om zo verlost te worden van het vleselijke, lagere Nederland. Dat is een doortocht door het riool. De mens zit diep opgesloten en wordt vastgehouden door de genesis matrix. Dit is een zwaar giftige matrix die de mens aan de drugs houdt, hormonale drugs, en waardoor de mens in zware wanen, psychoses, ook massa-psychoses leeft. De mens ziet het dan niet meer helder, en wordt afgeleid, zoals de danaiden in hun putten. Het gaat om de natuurreligie. Dat wat ze God noemen is dus gewoon de natuur, moeder natuur. Wordt dus ook een natuurmonnik om je goed aan de regels van de natuur te houden, daar streng gedisciplineerd in te worden, stoicijns. Zo kom je dieper de natuur in. Ik droomde over de Orionse natuurmonnik koren, die in stoeten zo dieper de wildernissen inkonden. Dat is de sleutel en de weg tot het Rodenbergse Nederland. Dat is het schip, de vissersboot, want de rest zal vergaan, het vleselijke zal afvallen als een kleed. Neem afscheid van het vleselijke Nederland. Ga geen handjes schudden, want dan nemen ze je alsnog mee. Die hand die je uitsteekt laten ze niet meer los. Geef ze geen vinger meer, alleen de middelvinger. Ren weg, neem afstand, ga het schip op. De Rodenberger monniken gaan terugkomen. Dat moet wel, want zij dragen de sleutels tot moeder natuur. Zij hebben geen compromissen gesloten met de wereld. hoofdstuk 38 de nieuwe genesis – de komst van het boek behemma – een nieuwe dag met behemma – een nieuwe bedeling Ik liep door de tuin. De wind blies zachtjes in mijn gezicht. Ik was op zoek naar iets speciaals, iets dat ik nooit zou vergeten. Ik keek in de verte naar de mozaïek-ramen van de kerk. Ik zag een gezicht van achter het mystieke raam naar me zwaaien. Ik rook een zachte adem van rozen en narcissen, en ik liep door de tuin, naar de kerk ernaast. Ik ging het portaal binnen en vroeg me af wie ik daar zou ontmoeten. Deze kerk vertegenwoordigt de vrije, hemelse fontein, die in ieders hart leeft, als men daarnaar wil leven. Sommigen zullen dichter bij deze fontein komen, anderen zullen het meer en meer verlaten. Behemma 1:1-7 Zo begon het allemaal. Zo begint ook het boek Behemma, de nieuwe Genesis. Het is een nogal sprookjesachtig begin, maar verderop in het boek wordt dat voorhangsel weggeschoven. Na deze teksten wordt er direct al een probleem besproken, wat eigenlijk al in vers 7 begon : ‘Sommigen zullen dichter bij deze fontein komen, anderen zullen het meer en meer verlaten.’ Dat is een reeel
probleem al. Vers 8 zegt dan : ‘Er zijn zes bloemen in het huis van Eli, de hogepriester van Israël, de uitverkorene. Hij was de verzachter aller verzachters, en nu nam God hem weg, want hij waarschuwde zijn kinderen niet.’ Vers 9 is dan nog tragischer : ‘Samuel’s tranen zullen voor eeuwig op zijn graf vallen.’ However : Het is poëtisch. Daarna worden er woorden van hoop gesproken. Er is hoop in de bloemen, want die kunnen het verhaal zo draaien dat het goede er uit voortkomt. De bloemen staan voor poëtische variatie, die alle facetten laten zien, en dan ook alles herscheppen, in een nieuw zicht. De hele wereld kijkt nu naar Poetin, en vraagt zich af : Wat is hier gaande ? Iedereen houdt zijn adem in. Maar dat kun je ook poëtisch bekijken. Zijn naam zegt het al eigenlijk. Zo kun je de bloemenvelden ingaan om met dit mysterie te worstelen. Wordt zelf als een bloem. Heb het gezicht van een bloem, dat wil zeggen : Beschouw alles poëtisch. Ken de regels van het poëtische. Het is een gedicht. ‘Sommigen zullen dichter bij deze fontein komen, anderen zullen het meer en meer verlaten.’ Daar kun je hele tragische, legitieme prediking over voeren, maar je kunt ook de paradox van dit vers ingaan, het door de mozaïek-ramen bekijken. Het leven brokkelt telkens weer af, om nieuwe gezichten te laten zien. We zien in de eerste verzen van het boek Behemma een samenspel en een tegenspel tussen kerk en tuin. Als je naar je innerlijke natuurkerk bent gegaan, tot je innerlijke vrije, hemelse fontein, dan blijft het daar niet bij. Deze fontein stroomt ook weer de kerk uit, de tuin in, en je mag die stromen volgen. Je mag de rivier volgen, en het water ook brengen daar waar het niet is. Ik werd vanochtend wakker en een hemelse vlieg kwam tot mij. Ik kon de hemelse natuur dwars door alles heenzien, de vele subtiele effecten, het kaleidoscopische. En ik zag de boeken Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium uit de hemel vallen, en het boek Behemma steeg hoog op in de hemelen. Deuteronomium, de duistere grondwet in de harten, werd uitgebannen. Dat moet gezegd worden, dat mag gezegd worden. We zitten in de Genesis matrix, en nu is het tijd voor een nieuw Genesis. Roshland laat het zien : We moeten terug naar het begin, naar het orionse oergenesis. Is dat verantwoorde prediking ? Ja. De boeken van de voorouders hebben geen draagkracht voor deze moderne tijden. Wij als shamanen moeten zowel hun goden als hun geschriften van hen bevrijden, want die zijn overbelast. Ze werden overmatig centraal gesteld en overmatig versimpeld en geromantiseerd. Zo viel de mens in slaap. Kom niet aan hun heilige huisje. Nee, maar de boeken Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium zijn uit de hemel gevallen, zijn in veiligheid gebracht, want ze waren te hoog neergezet, te centraal. Ze moeten geholpen worden door de shamanen, tot rust gebracht worden. Ze worden teveel lastig gevallen, te vaak uit hun verband gerukt, zij en hun goden. Er moet balans komen tussen kerk en tuin. De kerk is diep en de tuin is groot. Durf ook over het tuinhekje heen te gaan. Er wordt heel veel van u afgehouden. Er wordt heel veel niet verteld. De mens is niet verfijnd. Daarom moet de mens terug naar de bloemen, het poëtische, het insectische. Leer van de insecten. Ze zijn veel genuanceerder. Vele mensen zullen overstuur zijn van bovenstaande woorden vanwege hun orthodoxe eenzijdigheid en stijfkoppigheid. Hoe durf ik dit allemaal te zeggen over hun heilige boeken. Maar zij hebben die boeken niet eens lief. Zij kennen die boeken niet eens. Die boeken roepen uit naar bevrijding, want ze zijn geketend in de kerken, en moeten die kerken op hun wenken bedienen. Ook deze geschriften mogen dus vrijkomen en hun plaats en veiligheid vinden in Behemma, door de mozaïek-ramen. Het is een bijzondere steen gegeven. Insecten komen vanuit de steen : een nieuwe dag met Behemma.
Wees als een insect. Die zijn paradoxaal, dialectisch. Larger than life. De nieuwe bijbel gaat er komen. De nieuwe bijbel moet komen. Met een nieuw genesis. Een nieuwe bedeling. hoofdstuk 39 groeien door de hemelse bloem Er zijn zes bloemen in het huis van Eli, de hogepriester van Israël, de uitverkorene. Hij was de verzachter aller verzachters, en nu nam God hem weg, want hij waarschuwde zijn kinderen niet. Samuel’s tranen zullen voor eeuwig op zijn graf vallen. Behemma 1:8-9 Nooit zou ik op de stoel van Eli willen zitten. De geest van Eli is tuchteloos. We zien generatie na generatie van kinderen door de geest van Eli opgroeien die de weg niet kennen. Het wordt ze niet geleerd. Geestelijke discipline wordt hen niet geleerd, wel wereldse discipline soms. Het is een geest van de dood. Die kinderen zijn nog nooit geboren, maar worden in het graf opgesloten gehouden. Ze moeten leven in hevig opgedoste mausoleums, in grafsteden. Leidt je kinderen naar de bibliotheken en de museums, opdat ze leren van de geschiedenis. Vader Eli, deze bloem bloeit vanuit mijn hart voor u. Ik, Samuel, uw uitverkoren zoon, ik kom naar u toe, want u hebt me vanuit Mercurius op doen komen en me naar het huis van Venus gebracht. U verzachtte mijn wonden, u verzachtte mijn ziel en gaf me gouden brood om te eten. In uw huis, o vader Eli, kon ik de stem van God horen die tot mij sprak. Mijn bloem van dankbaarheid zal voor altijd bloeien. U hebt mijn deur naar de hemel geopend. Behemma 1:10-12 Eli was niet door en door slecht. Samuel had veel aan hem gehad. Samuel kon ook het goede in hem zien. Eli was immers de hogepriester van Israel, dus zal Samuel veel geestelijke kennis hebben overgedragen, waardoor Samuel kon groeien. Het probleem was dat Eli te zacht was, te vriendelijk. Hij liet zijn zonen maar aanrotzooien. Het zal als een kerk geweest zijn van liefde, vergeving en genade. Op zich zijn dat goede kwaliteiten, maar als er geen heiligheid en tucht is, geen bewaarder en bewaker van de heiligheid dus, dan kan het al snel ontaarden. Dan gaat het namelijk bederven. Dan dien je in principe gewoon vergif op. Hoe dan ook heeft Samuel ervan geleerd, ook al werd hij erdoor vergiftigd. Hoe dan ook werkte God door dit alles heen. Hoe dan ook had Eli voor Samuel de deur naar de hemel geopend. Dat andere moest Samuel dan maar van iemand anders leren, of gewoon door zijn contact met God zelf. Elk mens om ons heen laat een bloemenblaadje zien, of meerdere bloemenblaadjes, maar voor de volle bloemen met de volle cirkels van bloemenblaadjes moeten we bij God zijn, en dan moeten we ook oog hebben voor de bloemen die wij nog niet kennen. Drie keer hoorde ik de stem van de Heer, en drie keer sprak u tegen mij dat u het niet was. U verwees me naar de bloem, de bloem van Venus. Deze bloem bloeit vanuit mijn hart naar deze
bloem, die tegen mij sprak. De bloem die mij het leven schonk, de bloem die mij gouden water te drinken gaf, ik zal U voor altijd dienen. Mijn bloem van gehoorzaamheid zal nooit verwelken. Behemma 1:13-16 Het goede van Eli was dus dat hij Samuel in ieder geval verwees naar de bron waar hij moest wezen. Eli was geen mindcontroller, maar een wegwijzer, alhoewel een hele lakse, iemand die zijn verantwoordelijkheden wegschoof. God kan al heel snel een excuus worden. Veel mensen verstoppen zich achter God. Vaak heeft het vlees een schuilplaats in God. Hoe dan ook droeg Eli Samuel aan God op, en daarom kon Samuel niet boos en bitter naar hem zijn. Er wordt hier gesproken over een bloem van gehoorzaamheid, wat wil zeggen : Laat je geestelijke gehoorzaamheid volledig zijn. Zorg dat je geen bloemblaadjes mist. Om de volledige hemelse bloem in je hart te ontvangen, moet je leven van het voedsel wat de bloem schenkt, oftewel de hemelse honing, hier genoemd het ‘gouden water.’ hoofdstuk 40 Wat betekent het verstaan van God’s stem ? Vader Mozes, waar bent u. U was de drager van deze bloem, u raakte de zijkant van mijn kin aan en maakte mijn hart sappig. De hemelse bloem in mij zal me naar uw hart leiden, waar alle sappen zich verzamelen. Breng me naar mijn werkplaats, breng me naar mijn hemelse wapenrusting, zodat mijn hoofd in uw hemel kan zweven om daar voor altijd te verblijven. Laat me uw tuinen van hemelse woorden binnengaan om uw stem weer te horen. Laat de bloem van begrip mijn aderen volgen. Meng het met mijn bloed, zodat ik voor altijd van u ben. Behemma 1:17-21 Het hart wordt sappig als het verbonden wordt aan de bron. Dan stroomt alles weer door, heen en terug. Dan wordt het hart volledig doorgespoeld. De hemelse bloem verbindt ons hart met het hemelse hart, en dan zal het gaan werken, kunnen we de geestelijke werken doen en de vleselijke werken achter ons laten. Wij mogen zo ook deelhebben aan de geestelijke bloedlijnen. Als we verbonden zijn aan de hemelse bloem, kunnen wij ook zo de hemelse tuin binnen gaan, waarin deze hemelse bloem is. Dit zijn literaire tuinen, tuinen van hemelse woorden. Als we God’s stem willen horen moeten we ook bereid zijn om boeken te lezen, want alles staat al opgetekend. Het gaat niet zomaar om een stemmetje. Allerlei stemmetjes kunnen heel bedrieglijk zijn. Het gaat om de grotere context, om de hemelse kennis. Dat is het waarlijke ‘verstaan van God’s stem’. Het is niet zomaar iets van ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet,’ of ‘ik hoor ik hoor wat jij niet hoort’, maar als je daadwerkelijk God’s stem verstaat dan heb je de hemelse boeken gelezen en heb je een boodschap te verkondigen, dan ben je een onderwijzer. Onderwezen om te onderwijzen.
hoofdstuk 41 van genesis tot behemma Aankondiging van het poetische en symbolische boek ´Behemma´, de nieuwe genesis. Kent u het boek Genesis ? Dan zou u zeker het vervolg erop kunnen lezen. Door de tijden heen zijn er soms nieuwe genesisen verschenen (o.a. in het eeuwig evangelie) die een stuk kleiner waren en slechts voorbereidingen, en die behoorden tot de tweede bijbel, maar we spreken nu over de vervanger van Genesis en dus over een nieuwe eerste bijbel. dit is dus niet zomaar een tweede bijbel. De nieuwe genesis, oftewel het boek ´Behemma' is in de zevende preview van de komende RVbijbel, dat is dus een nieuwe bijbel voor deze tijd, en het boek ´behemma´ is dus het vervolg op genesis EN DE VERVANGER, omdat de mensheid daar nu aan toe is. Genesis is het fundament van de kerk en het christendom, zo goed en kwaad als dat ging. meer daarover in het artikel, wat een goede inleiding geeft. Dit nieuwe Genesis is zonder twijfel een van de grootste dingen die wij ooit hebben uitgegeven. Je kunt er helemaal in wegdromen als in een stuk paradijs. Het paradijs wordt uitvoerig besproken in deze opvolger en vervanger van Genesis. Het boek is sterk en meedogenloos. Niets kon dit boek tegenhouden. Het was een natuurverschijnsel, buitenaards. Het was nu hiervoor de tijd. Bestudeer dit orakel en laat het je herscheppen. Het breekt de geestelijke wereld open. Het is een nieuw fundament voor de wereld, waarop veel gezaaid moet worden. Het is een dodenboek, een dodenreis tot de hemel, tot het paradijs. Het doorkomen en ontvangen van de nieuwe Genesis, de vervanger van Genesis, het boek ‘Behemma’ is in etappes gegaan, en heeft iets langer dan een half jaar geduurd. Dit kwam als een natuurverschijnsel en was niet tegen te houden. Het Woord moest geopenbaard worden. Het is dus niet zomaar wat literatuur, maar een theofanie, de verschijning van God, die haarzelf aan haar volk openbaart. Genesis ligt GECEMENTEERD in de mensheid. IEDER MENS is erdoor gecementeerd. Het kwam en nam in beslag. Het is het fundament van de kerk. Denk niet dat het allemaal goed spul was. Nu wordt Genesis vervangen, want het heeft de draagkracht niet meer voor deze tijden. Dat is dus een grote en diepe ervaring, zoals ook met het doorkomen van het boek. Meer dan een half jaar heeft het geduurd. Zo lang heeft het de tijd genomen. Toen we bij het ontvangen van hoofdstuk 38 waren aangekomen, aan het einde van het boek, het laatste gedeelte, toen had ik een droom dat ik terugwas bij het ouderlijk huis. Ik was in de tuin, en die was veel groter en totaal omgespit. Er was alleen omgespitte grond, zand, en er liepen wat dieren rond, zoals een bok, een schaap, een soort paardachtige dieren, waarvan één van die paarden ook hoornen had, die rechtop stonden, maar dit waren zachtere hoornen. Wat andere dieren kende ik niet. Het waren buitenaardse dieren, heel prachtig. Zij waren vrijgekomen. Bij de buren was de tuin ook geheel omgespit. Bij het ouderlijk huis was ook de garage weg. Daar lag nu ook omgespitte grond, en bij de andere buren was er een hoge muur, en daarachter lag oerwoud, heel prachtig. Dat was dus hun tuin of hun gebied. Daar had
ik vroeger ook dromen over gehad. Toen ik langzaam wakker begon te worden hoorde ik de stemmen van de dieren, die heel krachtig waren. Er was dus iets gebeurd in de geestelijke wereld, en die ochtend begon het laatste gedeelte van het boek Behemma door te komen om het af te sluiten, van hoofdstuk 38-40. Het boek heeft 40 hoofdstukken dus. Ik werd die ochtend na de droom wakker met een gloeiend warme borst, alsof er iets in mijn borst was gekomen. En toen kwamen dus de laatste hoofdstukken door. Al met al is er veel kennis in terug te vinden van de Vur en de Halal. Toen ik wakker werd na de droom had ik ook een hele diepe adem. De ochtend nadat het laatste hoofdstuk was doorgekomen werd ik wakker en hoorde het getsjierp en geritsel van de paradijselijke insecten die waren gekomen en hadden overwonnen. Er was een dromerige roes in de slaapkamer, wat ik vroeger ook als kind veel ervoer en hoorde, vooral tijdens de weekenden en de vakanties. Onderwerpen in het nieuwe genesis zijn : het paradijs, de urim en de thummim, de nephilim, het verhaal van Job, de zondvloed, het teken van Noach, het paradijselijke lichaam, het verhaal van Sarah, het laatste oordeel, enzovoorts. Het boek laat stapsgewijs zien hoe de nephilim werd overwonnen. Dit is dus al gebeurd. Het laatste oordeel heeft in het paradijs al plaatsgevonden, maar de mens moet er nog toe ontwaken, en daartoe is het boek gekomen, om het te verkondigen, erover te prediken. Ook gaat het boek over de overwinning over Goliath, die ook tot de nephilim behoort. David wordt in het nieuwe genesis, in het boek Behemma ‘Ahn’ genoemd, wat de Orionse vorm van David is. Het boek begint met een gebed van Samuel om zijn geestelijke vader Eli op te wekken. Eli is nogal een tragische figuur, want hij liet zijn kinderen maar aanrotzooien. Het laat precies de situatie in Nederland zien en in de rest van de wereld, die onder de geest van Eli is. Samuel bidt voor een verandering van zijn hart. hoofdstuk 42 bloemen : de sleutel tot de eeuwige jeugd Zodra iemand zich ging bezig houden met het boek, dan kwam de nectar van de bloem in het hoofd van diegene, en dan werd diegene steeds jonger. Behemma 18:37
De nieuwe Genesis, het boek Behemma, beschrijft de geestelijke oorlogsvoering zo diep en uitvoerig dat er geen materiele oorlog meer nodig is. Het beschrijft de geestelijke jacht zo uitvoerig dat er geen materiele jacht meer nodig is. Het boek begint met een gebed van Samuel voor Eli, dat hij opgewekt zal worden en dat zijn hart veranderd zal zijn. Het boek eindigt met de afkapping van het geslachtsdeel van Goliath. Bloemen zijn poetische wezens. Ze tonen hele andere paden dan die van de mens. Ze hebben hele andere manieren en gewoonten. Ze leven langs alles heen wat de mens heeft gemaakt en de mens doet, en maken daar wat anders van. De mensheid zoals die nu is is ver van de bloemen afgedwaald, en van de taal van de bloemen. Poezie is ver te zoeken. Alles hebben ze verletterlijkt en overmatig gesexualiseerd en geobjectiveerd, en daar hebben ze dan een walgelijk en idioot romantisch sausje overheen gegooid waarvan je over je nek gaat, maar het schijnt goed te verkopen in zombie land. De zombie haalt zich er aan op. We moeten terug naar de bloemen, mensen, terug naar de taal van de bloemen, en dat is waar de nieuwe genesis dan ook overvloedig mee begint. Dat is ook de sleutel tot de eeuwige jeugd. Samuel betrok de bloemen in zijn gebed voor Eli. Bloemen hebben een voleindigende kracht, brengen de missing links terug, laten de grotere cirkels zien. Samuel deed een beroep op die hemelse krachten. De bloem vertegenwoordigt de volkomenheid van God, van de hemel, de zorgvuldigheid en tederheid, het escapisme ook, om teveel drama en stress te voorkomen. De bloem hangt tussen werelden in. De bloem laat altijd weer los, laat altijd weer vrij. Dat is ook wat de liefde doet : de liefde laat vrij, de liefde manipuleert niet overmatig, maar heeft ook respect voor de keuze van de ander. Liefde is nooit gedwongen. De bloemen weven een nieuwe wereld, zingen een heel ander lied dan de gevallen mensheid. De bloemen verheffen zich altijd weer boven het vleselijke uit. Ze hebben de tijd niet voor aardse dwalingen en drogbeelden. Ze blijven doorgroeien en blijven voortbloeien, zichzelf en anderen hierin herscheppende, ook hun zicht op de dingen. De mensheid is moegedraaid. Alles moet altijd maar, en men sleurt elkaar hier in mee. Iedereen is aan elkaar geketend, en een ieder ketent de ander. Er is het grote wiel van subjectiviteit, het veranderen van gezichtspunt. Hier is het samenspel tussen gezichtspunt en het veranderen van gezichtspunt. Zij die niet tot deze lelie komen zullen door het water worden opgeslokt. Behemma 22:5 We zien de aandacht gericht op de lelie, de waterbloem. De nieuwe Genesis gaat veel over de zondvloed en wat het inhoudt. Uiteindelijk is de lelie dan een beeld van de boot waarin redding is voor de mensheid, het veranderen van gezichtspunt en dit laten samenspelen met de gezichtspunten. Dat is heel belangrijk. Bloemen blijven spelen met mensen. Ze laten de mensheid niet aan hun lot over. Ze blijven spelen met de ideeen van mensen en de voorstellingen van mensen, om er het beste uit te halen, maar ze laten zich er niet door opslokken. Ze brengen het tot steeds hogere niveau’s en tot steeds diepere betekenissen.
Het water van de zondvloed is ook niet iets overdramatisch, want het wordt in de nieuwe genesis gewoon beschreven als de baarmoeder. Daar is waar de onwillende zondaren weer naar terugkeren. Daar zal alles gerecycled worden. Het vleselijke zal verder verwerkt worden, en ook het goede, totdat alles tot hogere vormen is gekomen. Samuel had de krachten van de hemelse superbloemen tot zijn beschikking. Deze bloemen waren in het huis van Eli en groeiden met hem op, en zijn altijd aan zijn zijde gebleven. Samuel bespreekt deze bloemen ook, en bidt tot deze hemelse bloemen, als tot het palet van de eigenschappen van God, van de geestelijke natuur dus. Die schoonheid ligt dus opgeborgen voor een ieder die de bloemen als sleutels hebben leren kennen tot de verborgen hemelse kennis, voor een ieder die de bloemen ook als zodanig heeft aanvaard in het leven. Er is een heleboel wat de mens nog niet weet over bloemen. Dat is iets wat alleen door geestelijken en shamanen uitgelegd kan worden. Dan hebben we het dus over het paradijs. Het paradijs heeft haar eigen gewoontes en levensstijl, wat in de nieuwe genesis, het boek Behemma, van de RV-Bijbel wordt besproken. Dit gaat door het hele boek heen. Het paradijs blijft bij ons, blijft met ons meegroeien en meebloeien, dwars door alles heen. De bloemen van het paradijs leren ons los te laten, maar ook vast te houden aan goede principes, de moed niet te verliezen, maar het beste ervan te maken. Samuel bespreekt de zes bloemen van het huis van Eli waarmee hij opgroeide, en de zesde bloem is die van het laatste oordeel. Ook dat wordt verder in de nieuwe genesis besproken, wat dat precies is, want daar is nogal veel onwetendheid over, en men heeft dit verschrikkelijk lopen versimpelen. Het laatste oordeel is iets van het paradijs zelf, als een ontwaking. De bloemen zullen ervoor zorgen dat het eerlijk gebeurt, en boven denken is, wat in geen hart is opgekomen. Het laatste oordeel is dat alles terugkeert tot het stof van het paradijs. Alles wordt daar gezaaid, en dan zal er een nieuwe wereld komen. Er moet dus ook heel veel gaan slapen. De mens moet de nacht van het paradijs in, zoals Samuel dat ook aan het begin van de nieuwe genesis beschrijft. Nee, het is geen onverschilligheid en zorgeloosheid, geen onoplettendheid, als de bloemen loslaten en het loslaten prediken. Neen. Ze laten slechts de touwtjes vieren. Ze zullen altijd op hun manier voor de ander blijven zorgen, altijd op een veilige afstand blijven en hun uitnodiging zenden, aanmoedigen om met hen mee te gaan. Ze zullen voor je blijven bidden, zoals Samuel voor Eli. Ook het ijs kan warmte geven. Dat is de taal van de bloemen, en die moeten we leren. We nemen risico’s, altijd weer, maar er zijn voorzorgsmaatregelen, en alle dingen zullen medewerken ten goede en ten nut, en telkens is het weer scheppingsmateriaal voor de bloem, ook als dingen foutgaan. Het is de taal van de schepping. Het is juist het leren werken met fouten en onvolkomenheden.
hoofdstuk 43 de schepping door het geheim van de tranen Tranen, het verleden van de hemel. Tranen zijn de boten om naar het verleden te gaan, tranen zijn de voertuigen om het hiernamaals binnen te varen. Tranen zijn de voertuigen om elkaar te bereiken. Behemma 4:16 Bloemen zijn geleiders van de schepping. Ze kunnen harten genezen. Ze kunnen missende schakels weer doen terugkeren. Ze kunnen cirkels rondmaken. They can ‘make sense’ of things. De vierde bloem in het huis van Eli is de bloem van wedergeboorte. Het is de bloem van Maria, en ook de bloem van Eva. De bloem brengt de sleutel om de poort van het paradijs te openen, namelijk het zwaard van Adam. De bloem opent de rivieren. De bloem zal ook alle tranen afwissen, leiden tot het droge land. Dat wil echt niet zeggen dat er niet gehuild moet en mag worden, waar we het weleens eerder over gehad hebben. Het wil zeggen dat onze vleselijke tranen gewist worden, en ook dat we niet bovenmatig zullen lijden, en dat het lijden ook niet voor altijd bij de drama zal blijven, maar dat we hogere zichten zullen krijgen op het lijden die oude tranen zullen wegwissen. (zie ‘leven op de paradijs aarde – deel 2, hoofdstuk 16) We komen zo dus tot de ware, hogere tranen. Daarom zegt het Woord ook : ‘Breng me naar de laatste oceaan, die de laatste traan wegspoelt’ in Behemma 1:28. Wij moeten dus onze oude tranen inleveren voor de hemelse tranen. De hemelse tranen zijn veel meer tranen, als een oceaan waar onze laatste oude traan in wegspoelt. Het wenen van de wereld stelt niet veel voor. Elke wereldse traan van het ego houdt zoveel van de hemelse rivieren van ware tranen verborgen. Daarom opent de bloem van wedergeboorte, de bloem van Maria en Eva, dan ook de rivieren, in het eerste hoofdstuk van Behemma. De vijfde bloem in het huis van Eli is de bloem van Jozef, de bloem van dromen, en die dringen het hart binnen om Eli te waarschuwen. Samuel noemt Eli zijn innerlijke vader. Het is niet slechts een probleem van buiten, maar een probleem van binnen. Iedereen heeft een innerlijke vader van het vlees die alles probeert af te zwakken, alsof alles nog wel meevalt, dat er geen verandering nodig is, dat we het best al wel goed doen, of dat toch alles genade is, of wat voor andere smoesjes dan ook, geloof en noem maar op. ‘Vertrouw maar op God,’ zeggen ze dan, en zo schuiven ze alle verantwoordelijkheid af. De mens moet niet vertrouwen, maar veranderen, want er ontbreekt heel wat aan al die afgodsbeelden die ze gemaakt hebben, de ‘slaap lekker’ goden van de New Age.
Lekker vlees eten, lekker kip eten, terwijl de tijdbom tikt. Wat heeft de mens met de schepping gedaan ? Nee, de mens is nog niet wedergeboren. De wedergeboorte brengt de ware tranen, het ware zuchten, en zo ontvangt de mens de ware dromen om de ware waarschuwing te brengen, tot Eli. Dit is dus een waarschuwing die gepaard gaat met gebed en tranen. Alleen door deze bewatering groeien onze bloemen, want anders gaan ze dood. Zorg voor de geestelijke bloemen die in je hart groeien. Ze hebben een boodschap te brengen, en die moet eerst rijpen, dus verpruts het niet. Er is een gebruiksaanwijzing voor het leven. Niets komt vanzelf. Je moet het verdienen, oftewel er zelf bij betrokken zijn, anders wordt het wel heel erg ‘spooky’. Teveel over geloof en genade praten is wolkerigheid. Daar winnen we de oorlog niet mee. Waar het visioen ontbreekt, gaat het volk ten onder, speelt het volk voor leider. Behemma 38:4 Onze geestelijke zintuigen moeten opengaan. Je kunt niet varen op alleen maar ‘van horen zeggen’, of op ‘ik geloof het allemaal wel.’ Nee, wees persoonlijk erbij betrokken, ga het persoonlijk zien en werk aan je relatie met God, persoonlijk, met je hogere innerlijke zelf, je hogere innerlijke kennis, om te ontkomen aan de vleselijkheid van Eli die in de mens sluimert. Dat is een innerlijk gevecht, een worsteling met Eli. Vers 5 zegt dan : ‘Als het volk het boogschieten onderhoudt, is het gelukkig, doelgericht, vol onderscheiding.’ Leer dus de geestelijke oorlog en de geestelijke jacht, haar wetten, de symboliek ervan, opdat je zult ontkomen aan de wereldse oorlog, de lagere aardse materiele jacht. Onderhoudt en bewerk de schepping dus, wat je gegeven is. Leef niet van het verboden vlees. Het pad van Jozef leidt terug tot het huis van Eli waar Samuel opgroeide, waar Eli van was afgeweken. Ook zou hij de vleugels van Benjamin nodig hebben om daar terug te komen. Nu, Benjamin wordt ook verder besproken in het boek Behemma, de nieuwe Genesis. In hoofdstuk 25 gaat het verder over Benjamin, in het hoofdstuk van ‘Waarschuwingen van Noach aan de zondaar’ : Als we tot de stam Benjamin zijn gekomen, zijn ingewijd in de geestelijke gehoorzaamheid, dan zullen we merken dat er nog steeds veel drangen in ons zijn die tegen de geestelijke gehoorzaamheid ingaan. (vs. 28)
Geestelijke gehoorzaamheid is dus wat Eli nodig heeft om los te komen van de tuchteloosheid, want zijn kinderen waren in de greep van een slang gekomen en flink gebeten en vergiftigd door zijn lauwheid en gemakszucht. Geestelijke gehoorzaamheid is waar de stam Benjamin voor staat. Het was het jongere broertje van Jozef. Er zijn dus de drangen van Eli in de mens die verderop in het hoofdstuk overmoed worden genoemd, en een gebrek aan diepte-interpretatie. De geest van overmoed wil alles letterlijk maken, zodat hij het niet hoeft te verdiepen, niet hoeft te vergeestelijken. De geest van overmoed objectiviceerd dus alles. Lekker makkelijk. Kun je zo in een handtasje meenemen. Maar dit kostte Eli de nek. Benjamin wordt zo bewapend om de jacht aan te gaan, om de lauwheid te overwinnen. Efraim, een van de zonen van Jozef, is ‘de vrucht van de bloem’ in het Hebreeuws, de honing, zodat we de bloem van Jozef ten volle kunnen benutten, om zo ingewijd te worden in de stam Benjamin. Ook moeten we net als Mozes zo de geestelijke Wet ontvangen (31:33,42). Door tranen wordt de boot gebouwd, stelt het boek Behemma (4:16). Zo zien we ook dat het niet iets oppervlakkigs is, maar iets wat is doorleefd. Door de tranen wordt je namelijk persoonlijk erbij betrokken, als een wapen tegen valse genade en vals blind geloof. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Als een baby niet huilt bij de geboorte is het dood. De tranen zijn een teken van gezondheid. Dan heb je een uitlaatklep. Dan kunnen de hemelse rivieren door je stromen. Tranen zijn creatief, scheppend, en kunnen je de juiste richting in leiden als het hemelse tranen zijn. Wel moeten we dus de tranen van het vlees, van het ego, overwinnen. Er zijn zoveel bedrieglijke tranen in de wereld. De ware tranen die van boven komen maken het harde oog en harde hart los, opdat er andere geestelijke zichten kunnen doorbreken. Naar een traan luisteren, is een leugen verliezen. Ogen zonder tranen kunnen niet zien, ze zullen alleen de leugen zien. Tranen zijn de appels van onze ogen. Ik wilde wijsheid zien. De hemel gaf me de tranen om het te zien. Mijn tranen zijn mijn ogen, mijn tranen zijn mijn benen. Daarmee kan ik alles doen, een lichaam van tranen. Behemma 4:18-19 Juist door de geestelijke tranen kunnen wij ons bewegen dus en hebben we goed, profetisch zicht. Daarom heb ik al vanaf het begin al over de tranen gepredikt, hoe belangrijk die zijn. De hemel is daar waar alle tranen samenvloeien. Er is een doorgang naar het verloren paradijs. Geef het terug aan mij. Waar alle tranen van de wereld samenkomen, rijst een ster, wordt onze
nieuwe wereld geboren. Werk met de tranen, bouw door de tranen. Als je wijsheid wilt, vraag dan eerst om een traan, waardoor je de wijsheid kunt zien. Als je een vriend wilt, vraag dan eerst om een traan, zodat je die vriend kunt bereiken. Voordat je iets vraagt, vraag om een traan, en daarin zullen alle andere dingen verschijnen. Behemma 4:20-22 Zo bouwde Noach dus zijn boot : door zijn tranen, en alleen zo kon hij het volk waarschuwen, want hij had iets te bieden. De tranen zijn ons niet voor niets gegeven. Zij hebben een boodschap en een bouwplan. Het is dus scheppingsmateriaal. Wederom geboren worden in de bloem der spiegelingen.... De nectar van deze rivier was een goed iets om te drinken.… Behemma 4:24 Nogmaals : de geestelijke bloemen in ons hart kunnen alleen bloeien door de tranen. Daarom is de nectar en de honing ook het grote geheim van de rivier, en het geheim van de wedergeboorte. Samuel werd gelaafd aan de borst der bloemen. Zo groeide hij op, geestelijk aan het hemelse hof. Hij werd niet voor tranen gespaard. Hij moest het geheim van de tranen ontdekken. Kunnen wij op die boot de morgen bereiken ? Op naar een nieuwe dag, op naar een nieuwe wereld, op naar nieuw zicht, door onze tranen gewoven. Heb je geen tranen, dan heb je helemaal niks. Wees dankbaar met iedere traan die je in je leven krijgt en beschouw iedere traan die je in je leven ontvangt als een kostbaar juweel. hoofdstuk 44 de strijd tussen areta en kakia De sobere moest zo komen tot het Areta visnet, en was een Aretaiet, een volgeling van Areta, van de geestelijke oefening. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Maar de sobere streed met haar in het visnet, want er is ook een valse kennis. Het Areta visnet is hard en gaat diep. Het is niet zacht en zoet.
Areta staat daar met de gesel. De mens moet geoefend worden in de wildernis, anders zal de mens niet overleven. Odenlech 5:6,9,17,18 In het boek Odenlech van de RV-Bijbel wat gaat komen zien we het verhaal van Areta weer terug. Areta is een eigenschap van God, waar we veel over hebben geschreven, bijvoorbeeld in het boek ‘De Aretaitische Filosofie’. In de RV-Bijbel zien we veel het visnet als symbool van het lijden verschijnen. Het is hard en diep, zegt het boek Odenlech, en het is niet zacht en zoet. Nee, we stellen het niet romantischer voor dan het is, zoals de heks Kakia dat heeft gedaan, de valse godin van het vlees, van de wereld. Die heeft het hele christendom dus lopen romanticeren, gemakszuchtig lopen maken, als een optelsommetje, genade, geloof, Jezus, hup, klaar is kees, en dan is zij een dolle mina. Kakia is ook de godin van de westerse christenen, want ze verafgoden moeder de kerk. Daarom moet de sobere ook strijden in het visnet en niet denken dat hij zomaar wordt opgenomen tot zaligheid. Areta is de oproep tot geestelijke oorlogsvoering. Het vlees wil emanciperen en domineren, als een dolle mina, als een Kakia, en velen zijn wedergeboren in het vleselijke en wereldse door deze moeder van de zonde en van valse religie, die dus eigenlijk gewoon een masker is om door te kunnen blijven zondigen. De bruid van het vlees wil met je trouwen. Je voelt je misschien gevleid, maar trap er niet in. Zij is een graf. De sobere is in worsteling met Areta, want er zit ook nog zoveel Kakia tussen, in zijn belevingswereld, in de wereld op zich, het bestaan. Areta is ook nog steeds met Kakia in gevecht. Telkens weer wordt ze door dit monster opgeslokt. Dat is het lijden van moeder natuur. Daarom oefent ze haar kinderen voor de strijd. Daarvoor heeft zij het visnet en de gesel. Wij mogen bidden om het visnet, het visnet omhelzen, het visnet kussen, opdat het visnet ons niet zal vernietigen. Juist hen die van het visnet weglopen en er niets mee te maken willen hebben zullen door het visnet ten onder gaan. Odenlech 6:26-27 Het visnet is bedoeld om het vlees te laten sterven en de ziel op te halen. Dat is zowel een worsteling als een aanvaarding, het aanvaarden van het lijden, het kussen van het visnet en de gesel. We moeten dus het belang inzien van het visnet, maar niet naief zijn. Het lijden is niet passief, maar moet dus wel getoetst worden. Aanvaard het lijden, maar toets alle dingen. De wereld is gezombificeerd door Kakia. door omkoperij. Daarom moeten we wel de lat hoger leggen om niet in hetzelfde lot te vallen.
hoofdstuk 45 de komst van areta Het katholicisme en de islam predikten beiden het ‘loon naar werken’ principe, maar het werd zwaar verletterlijkt en gematerialiseerd tot tirannie over het volk. Daarom kwam de reformatie die streed tegen het materialisme, om het weer te vergeestelijken, maar ze vielen in de valstrik van overmatige genade. Ze hadden meer op het geestelijke moeten wijzen, en niet alles maar wegstrepen door overmatige genade, want zo suste het volk in slaap, ging het volk aan de drugs en verloor haar plichten en verantwoordelijkheden. Daarom kwam in de jaren 1900 de charismatische beweging meer en meer opzetten om op het geestelijke te wijzen, maar het pseudo-charismatische sloeg terug met het voorspoeds-evangelie om de ontsnapte mens weer te ketenen in het materialisme, door een religieuze mayonaise bij de patat. De RV-Bijbel moet dus komen om de boodschap van het toetsen te brengen en te herstellen. We zijn inmiddels in de jaren 2000 terechtgekomen, in de twintiger jaren alweer. Alhoewel de beginselen van de RV-Bijbel al in de zeventiger jaren begonnen te ontstaan, kwam het in de jaren 2000 meer en meer aan de oppervlakte, en laat het nu pas zijn gezicht zien in de twintiger jaren. De eerste brokstukken zijn opgekomen, aangekomen, aan het strand gespoeld, waar wij dankbaar mee zijn. De boeken worden opgesteld. In het boek Odenlech komt het verhaal van Areta en Kakia weer terug. Het is de boodschap van discipline, van het toetsen, vanwege de gevaren die op de loer liggen. Het is een fundamenteel boek van de RV-Bijbel. In de christelijke bijbel werd Heracles tot Jezus, maar de principes kwamen te weinig tot hun recht. Ook waren er door de tijden heen veel elementen en principes van de Areta en Kakia mythe verloren gegaan, waar veel over werd geklaagd. Er is veel literatuur over verloren gegaan. Dat is een groot verlies, en dat is dus ook een reden waarom de RV-Bijbel er wel moet komen. De christelijke bijbel heeft de draagkracht niet. Er zijn teveel missing links. hoofdstuk 46 het natuur-nederland Ik was boodschappen gaan doen in het centrum, en ik liep terug met mijn twee tasjes, even langs mijn oude buurt, waarvan ik zowel goede als nare herinneringen heb. Het was mooi weer, en ik had weer even dat verliefde gevoel naar mijn oude buurt. Ik had alleen maar mooie herinneringen toen ik er naar keek. Op het grasveld waren ze de kermis aan het opbouwen. Langs de kant van de weg stonden grote vrachtwagens, en er liepen wat kermismensen rond. Aan de straat er dwars tegen aan stond een oude grote caravan. Ze waren gekomen. Even voelde ik me weer kind. Ik ging de grote weg over en liep toen naar mijn nieuwe buurt en kwam langs wat kinderen die een soort winkeltje hadden gemaakt. ‘Speelgoed te koop !’ riep een van de kinderen telkens. Nederland moet weer kind worden. Nederland moet weer gaan spelen, creatief met dingen omgaan. Ik droom over een pastoraal Nederland. U ook ? Een pastoraal Nederland waar iedereen elkaar helpt, waar iedereen het beste er van maakt, en creatief met Nederland bezig is. Dat is wat het Rodenbergse Nederland is, en daarvoor is goede literatuur nodig, en goed onderwijs. Er is zelfs een nieuwe bijbel voor nodig, een nieuwe paradijselijke openbaring. Daar is een godsverschijning voor nodig, een theofanie. Nederland is diep in het riool gezonken en moet het riool overwinnen en
terugkeren tot de natuur, opdat het een natuur-Nederland wordt. Nederland Natuurland. hoofdstuk 47 Het aretaisme – een nieuwe stroming tussen islam en christendom in De islam en het christendom, de twee grootste religies ter wereld, kwamen voort uit het Judaisme. De islam kwam ook voort vanuit het christendom, als het moeilijke broertje. Toch was Nederland liever Turks dan paaps. Hoe dan ook is er een grote kloof tussen islam en christendom, als een tikkende tijdbom, en die kloof moet overbrugt worden. Beiden kunnen elkaar vinden in de Areta en Kakia mythe. Paulus, Petrus en de oude profeten waren in de Griekse grondtekst volgelingen van de godin Areta. Dat was een geoefendheid, een discipline, en die discipline is ook zeker terug te vinden in de islam. Het westerse christendom had deze mythe ondergesneeuwd, en daarom moest de islam wel komen, maar op zich redden we het niet met deze dynamieken. De mythe zal geheel in ere hersteld moeten worden, en de wortels ervan in het Judaisme zullen geopenbaard moeten worden. We zien dus als missing link het Aretisme in het geheel, als de brug tussen het christendom en de islam om deze mythe weer te doen herleven, want die was zo belangrijk. Het westerse christendom was in de handen gevallen van de heks Kakia, van de wereldgezindheid, wat in principe gewoon puur new age was. Het boek Odenlech zal komen, in de RV-Bijbel, om deze mythe weer opnieuw te vertellen en uit te werken. Het pad tot Areta zal getoond worden. Dat is het pad van Ismael. Wij hebben hier al veel over onderwezen, denk aan het boek de Aretaitische filosofie, maar het boek Odenlech zal die samenhang nog eens extra laten zien, hoe belangrijk dit is, om zo los te komen van westers-christelijk kakiaisme. Het is dus de brug om de oorlog tussen christendom en islam te sussen en om zo de daadwerkelijke geestelijke oorlog te laten zien. Iedereen kan hiervoor een Aretaiet worden. De broederlijke en zusterlijke lijnen lopen dwars door de islam en het christendom heen. Het Aretisme is dus een muur die niet tussen islam en christendom staat, maar die dwars door die religies heenloopt, helemaal terug naar het Judaisme. De muur zal dus een kwartslag draaien. De mens wordt niet meer veroordeeld over of die nu christelijk of islamitisch is, maar of de mens Aretaitisch of kakiaitisch is. Dat is de ware en geestelijke oorlog. Daar gaat het boek Odenlech over. De voorouders willen dat dit boek hersteld wordt. Het zal hen ook helpen. Het zal hen een veilige woonplaats geven. Het aretaisme is dus als een rivier die zowel door de islam als het christendom stroomt, en ook door het Judaisme. Het sluit dus zowel aan op de islam als het christendom, en dus het Judaisme. Hoe kun je dan een Aretaiet of Aretist zijn ? Het betekent het vlees overwinnen en ‘tot kennis komen’, aan de hand van referentie punten, want de mens is zeer vergeetachtig. Je kunt niet als een loos zieltje zeggen : ‘Oh, ik zie wel hoe het komt, want ik heb een stemmetje in mijn hoofd die mij alles ingeeft wat ik nodig heb.’ Zo wordt veel gedacht, maar zo werkt het niet. Je wordt naar de bibliotheken gezonden om boeken te lezen en om ‘kennis op te slaan’, want de mens is vergeetachtig. Vandaar dat de hemelse literatuur, het geestelijke woord, van fundamenteel belang is in het Aretisme. Je moet dus een echte boekenist zijn, een librarian, om je inventory te bouwen. Je moet leren weven met kennis, structuur te leren aanbrengen, anders zal het telkens tussen je vingers
door wegglijden, en ben je in principe gewoon aan de drugs. Profetie moet dus altijd terugleiden tot het Woord, tot het Orakel, en dat is in de geestelijke wereld, maar zo mogen wij het paradijs op aarde bouwen. Dat heeft niks met de dode letter te maken, want ‘de letter doodt’, maar met het geestelijke leven, waarin je ‘leert en memoriseert’. Het is de genezing van het geestelijke geheugen, waarvoor eerst het vleselijke geheugen afgebroken moet worden. Dus laat het maar komen, al die korte termijns geheugenstoornissen, opdat je op een hoger geheugen wordt aangesloten, op het geheugen van Areta dus. Profetie zonder Woord is niks, loos. Wij zijn geroepen om bewaarders te zijn, geroepen om het geraamte van de kennis te bewaken. Profetie zonder school is niks waard, want dan bouw je op zand. Als de stormen en de wateren dan komen, dan wordt alles weggespoeld. Velen vergooien hun leven aan zo’n houding. De andere extreem is dan de volgeling van de dode letter. De mens heeft dus een hard visnet nodig, het visnet van Areta, om daar eerst door opgenomen te worden, opdat het vlees kan sterven. De mens moet dit visnet leren kennen, wat absolute noodzaak is. Profetie zonder geoefendheid, zonder volhardheid is dus waardeloos. De mens moet het hemelse referentie-kader leren kennen om zo los te komen van alle aardse en vleselijke referentie-kaders. Dat gebeurt in het Aretisme. Oefen uzelf. Leer memoriseren. Leer de hemelse referentie-punten kennen waaraan alles getoetst wordt. Leer een verzamelaar te zijn. Heb je alle zuilen ? Is je plaatje compleet ? Heb je alle missing links ? Heb je de twaalf werken van Heracles volbracht, of rust je nog op je lauweren, denk je dat alles je wel als gebraden kippetjes je in de mond zal vliegen ? Dat is ook wat de twaalf discipelen van Jezus betekenen, en de twaalf stammen. Het zijn twaalf werken. De Kakiaiet is de spijbelaar, en de Aretaiet is de harde werker. Zonder hard werk komt er niks tot stand. Wie niet zaait zal niet oogsten. Laat het harde werk je lust zijn. Dat is de enige manier om aan de heks Kakia te ontkomen. hoofdstuk 48 Meneer, ik houd van uw jasje Ik liep naar het centrum en was in de supermarkt, en een oud lied van Tina Turner speelde over dat we geen helden nodig hebben, geen andere wegen naar huis, maar dat we door deze arena heenkomen. Ik had weer even dat tachtiger jaren gevoel, alsof ik als een reus was teruggekeerd van de oorlog, en er was ook een kinderkoor aan het eind. Ik heb dat lied vroeger helemaal grijs lopen draaien. Ik dacht : Dat moet voor die kinderen wel een goed gevoel zijn geweest dat ze samen zongen met de oorlogsgodin. Ik zag wat kinderen in de supermarkt en die keken naar mij alsof er een reus van de oorlog was teruggekeerd. En geloof me : Zo voel ik me echt niet altijd, maar ik besefte ineens hoe lang ik was, en ik ben ook best wel lang, boven de 1 meter 90, maar ik voel me
echt niet altijd zo, en het dringt vaak ook niet tot me door. Toen ik klaar was in de supermarkt en naar buiten liep om naar de andere supermarkt te gaan liep ik langs wat andere kinderen, en een meisje zei : ‘Mijnheer, ik houd van uw jasje.’ Ik zei : ‘Ja ? Mooi hè.’ Ik noem het mijn shamaanse jas. Het heeft van die korte, rafelige franjes. Het was voor mij een teken dat de jongeren het werk ook oppikten, en ik voel mij in die zin ook een trendsetter. Maar ja, als ik soms bekenden tegenkom zeggen ze dat ook weleens : ‘Mooie jas.’ We hebben geen andere wegen nodig naar huis, we gaan er dwars doorheen, op het pad van Areta. We hebben geen helden nodig die ons er wel even uithalen, geen opnames vóór de grote verdrukking. We moeten zorgen dat we door deze arena heenkomen. Dat was het thema van de film Mad Max in de tachtiger jaren, en ook in de liederen van Tina Turner van die tijd, die in die film meespeelde. Ik heb nog steeds de film en het boek, en we hebben er in het verleden ook veel over geschreven. Het blijft terugkomen. Het is het pad van Areta. hoofdstuk 49 De achillespees van het vlees Het pad van Areta is hard. Maar het is het beste pad. In het christendom werd dit het smalle pad genoemd. In de oorspronkelijke Griekse grondteksten waren de oude profeten en de apostelen volgelingen van de godin Areta, waar we veel over geschreven hebben. Oorspronkelijk waren het Judaisme en het christendom dus het Aretisme. Ook de islam, het jongere broertje, kwam uit diezelfde bron. De islam moest ook veel rechtzetten wat in het Judaisme en christendom verkeerd was gegaan. Er moest veel meer geredeneerd worden vanuit Ismael en Ezau, twee belangrijke archetypes, en de RV-Bijbel gaat daar mee verder en diept het nog verder uit, zoals bijvoorbeeld in de opvolger en vervanger van het boek Exodus. Toen de openbaring bij hoofdstuk 16 was aangekomen van dit boek, begon mijn ruggegraat helemaal warm te worden. Er zijn veel veranderingen gaande in de geestelijke wereld. Er komen nieuwe fundamenten. Er hangen vreemde energieen in de lucht. Er is een grote geestelijke oorlog omtrend dit boek. De mens is in groot programmatie-gevaar, dus daarom moet het geestelijke Woord wel geopenbaard worden. Er staan grote gevaren op de loer voor de mensheid. Laten we onze hoofden buigen en ons verootmoedigen, opdat we de zachte, leidende stem van moeder natuur kunnen verstaan, en op het pad van Areta terechtkomen en blijven, niet op het pad van kakia, de wereldsgezindheid. Er is nu een strijd : vers tegen vers, interpretatie tegen interpretatie, en het gevecht is om onze ziel. Het is erop of eronder. Eén ding is zeker : het vlees zal eronder gaan, zal ten onder gaan. De natuur zal niet rusten, en heeft inmiddels de achillespees van het vlees gevonden en laat niet meer los. Het vlees is er goed bij. De vis is in de fuik, aan de speer, en zal niet meer losgelaten worden. Het vlees is woest, als een wild varken, die in een strik is
geraakt. Wees dus heel voorzichtig. Blijf gematigd in de dingen die je doet. Neem van niets teveel. Verneder je onder de hand van moeder natuur. Ga niet hoger dan je voegen. Doe stappen terug waar nodig, om haar volkomen ruimte te geven in je leven. Er is een weg hier doorheen. Er hangt veel onheil in de lucht, veel gevaar, veel bedrog, maar er is een weg doorheen. Luister naar haar zachte stem. Laat haar spreken, door zelf stil te worden. Er gaat een nieuw Exodus boek komen, de opvolger en vervanger van Exodus. Dan zal er helderheid gaan komen. In deze wereld gaat het veel om het IQ, maar ze vergeten veelal de EQ van de empathie en de GQ van het geestelijke. Die factor ontgaat ze vaak helemaal. Het is de bedoeling dat ze in balans komen. Hoe zit het met je eigen balans ? Zul je hier in de komende tijd aan werken ? Ze kunnen niet zonder elkaar. Zo zul je zelf ook de achillespees van je vlees vinden, de zwakke plek van je vlees, en het zo kunnen overwinnen. hoofdstuk 50 de groene hel Ik was wat lijsten aan het doorlezen van oude pockets van de jaren vijftig tot de jaren zeventig. Eén van de pockets was genaamd ‘de groene hel’, en de titel trok mijn aandacht. Ik had die nacht een droom dat ik in het oerwoud was, in ‘de groene hel’, en ik kwam toen tot een gebied van paddestoelen, die ook soms heel groot waren. Het leidde mij tot een ijsgebied, en op het koudste punt ging het over in het ijs van een andere wereld, als een dimensie-overgang. De bijbel liet al zien dat eigenlijk door de overmoed van Mozes ze niet daadwerkelijk in het beloofde land kwamen. Door de zonde van Mozes werden ze in principe naar een vals oord geleid, waar Jeremia ook tegen waarschuwde. Vandaar dat het pad van Ismael in de wildernis het diepere pad is die veel verder en dieper leidt, zoals de RV-Bijbel stelt, en dit pad van Areta leidt door volharding en geoefendheid tot het oord van Rebekkah, of Bakkah, wat de oudere naam is van Mekka. De islam kwam dus om dit diepere pad te laten zien, wat in principe ook in de bijbel uitgestippeld was min of meer in het verhaal van Ismael, maar wat dus gesorteerd en verdiept moest worden in de RV-Bijbel. We hebben het dus over belangrijke missing links. Het pad van Areta leidt dus tot Rebekkah, wat het boek Odenlech in de RV-Bijbel stelt. De exodus van de RV-Bijbel is dus veel meer gebaseerd op het Ismael verhaal. Toen ik bij het ontvangen van hoofdstuk 20 van de opvolger en vervanger van Exodus was gekomen zag ik mijn leven voorbijglijden als een illusie. Het boek had er altijd achter gelegen, en hierin vond ik vaste grond.
hoofdstuk 51 Terugkeren tot de oerspiegel Alles om ons heen is weerspiegelingen. Het komt van een ander tijdperk en is inmiddels verdraaid. Van belang is het dus om op zoek te gaan naar de oerspiegel, naar de bronspiegel. Dat is een hele opgave, een heel avontuur, als een tropentocht, een tocht door het oerwoud. Maar het is dus wel belangrijk, want anders is het slechts symptoom-bestrijding. Je helemaal loskappen van geschiedenis, nostalgie en zo jezelf weg te laten zinken in sterk water, het moderne, heeft niets maar dan ook niets meer te maken met strategische territoriale oorlogsvoering, maar met het nalopen van wind, de weerspiegeling, en dan ben je eigenlijk bedrogen door de rode lap van de stierenvechter. We zien het veel om ons heen gebeuren. De mens is afgeleid, op een dwaalspoor gebracht, door de moderne media. Er worden ons voortdurend rode lappen voorgehouden. De media liegt, de witte, gehoorzame media, maar ook de zwarte media liegt veelal, de rebelse media, de complot denkers. Veelal houden ze er hun eigen agenda op na, en hebben ze een markt te onderhouden, en verkopen zo hun kwakzalfjes. Het gaat erom terug te keren tot de rode media, de geestelijke media. Het gaat erom de oproep van de geestelijke oorlog te verstaan, en dat is een territoriale oorlog, dus dan ontkom je niet aan de geschiedenis waar die wortels liggen, en dat is niet zomaar slechts de aardse geschiedenis, die heel bedrieglijk kan zijn, maar de geestelijke geschiedenis. Wat is er precies gebeurd ? Hoe is daadwerkelijk de matrix ontstaan ? Dat is stategische geschiedenis. Dus dan kom je bij de geestelijken en de shamanen terecht, hen die heel dichtbij de natuur leven. Soms moet de mens dan weer helemaal omgeleid worden om in rustiger vaarwater terecht te komen. Eerst moet de mens de schuilplaats vinden, moet de mens komen tot de oerspiegel, de bronspiegel, en niet meer allerlei vage weerspiegelingen navolgen die zichzelf ook weer hebben lopen afspiegelen, want zo wordt je in een donker gat gezogen. Dit is zo diep gegaan dat de mens werd tot een robotoid, een bot, en voor wat ? Vaak spelen ze nu voor hun eigen bedrijfje, hun eigen koninkrijkje, en kunnen de diepere patronen niet meer onderscheiden. De mens moet terugkeren tot de eeuwige jachtvelden waar de mens van is afgedwaald, en de strijd aangaan tegen het oervlees, want daar zit de wortel. Het gras groeit wel door als je het niet bij de wortels uitrukt. De mens verstopt zich veel achter de IQ, maar IQ is vaak de slaaf van het aardse, geconditoneerd door aardse maatstaven als pavlov hondjes. Ze zijn getraind in het voor de hand liggende, en worden zo afgeleid door de rode doek van de stierenvechter. Vaak is het al AI, artificial intelligence, en worden ze bestuurd door de grote, gewiekste machines van de markt, als een reclame-bot, terwijl ze het niet eens doorhebben. En wat is er gebeurd met EQ (empathie) en GQ (het geestelijke) ? Waar blijf je dan met je hoge IQ ? AI is alreeds een dood IQ, hoe hoog het ook mag wezen. Dode kennis, dode informatie, letterslaven van allerlei soorten aardse media, pro of anti. Ze zitten helemaal vast in de materie, in hun krantje, in de actualiteit van het moderne leven, en literatuur, proza, poezie is ver te zoeken. Het is een totale nachtmerrie. Maar ja, weerspiegelingen, hè ? En dan moet je terug naar de bron. De oerspiegel laat het oervlees zien wat ontmaskerd moet worden en verslagen. Alleen dan kun je verder. Loskomen van AI-identiteiten. Loskomen van schaduw-zelven. De AI-botten, robotoids, marcheren overal, totaal geconformeerd. Ze zijn niet uniek. Ze hebben hun groepje, hun clan, en het is zo allemaal op het niveau van een voetbal fanclub. Dan loop je gewoon voor een markt, niet meer noodzakelijk voor de waarheid.
De geschiedenis herhaalt zich, telkens weer, en de mens leert de les niet. De mens moet terug naar de wortels en stoppen met symptoom-bestrijding, het dweilen met de kranen open. Men bouwt illusie op illusie in de matrix, en kan de weg niet meer terugvinden, en versteent zo. De muren hebben verhalen te vertellen. Kinderen worden er in opgesloten, maar de mens luistert niet. Daarom hebben we het verhaal ‘het koppige geitje’ laatst uitgebracht, een allegorie over Nederland en eigenlijk de gehele wereld. De AI-botten marcheren voor de rapture. Kinderen worden uit hun bedjes getrokken en klaargestoomd voor deze markt-machines. Het is afschuwelijk. Ze worden uit elkaar getrokken door witte en zwarte media, maar uiteindelijk gaat het erom dat ze tot de rode media komen, de geestelijke natuurmedia. Luister, en blijf luisteren. Blijf kritisch, en dat begint met zelfkritiek. Keer terug tot je bronzelf. Ben je nog wel van jezelf, of van iemand anders ? Voor wiens dromen marcheer je ? Alleen in de hogere geestelijke kennis kun je ontwaken. Dan gaan je ogen open. Soms moeten er dan eerst heel wat zintuigen gesloten worden, aardse zintuigen, aangeleerde zintuigen, door de matrix geinstalleerde zintuigen. De AI-botten marcheren voor de nieuwe wereld, maar er is een hogere wereld. Je kunt het allemaal ontstijgen als een vogel, als je maar open staat om het hogere te leren. Het is iets wat we telkens weer zeggen, telkens weer herhalen, want de mens is gebrainwashed, geconditioneerd. Het oervlees moet sterven, en ook de stem van het oervlees. De zonde heeft zijn oorsprong in het oer. Het is zo oud als de wereld zelf, als het heelal, het bestaan. Religieuze organisaties dreigen met de eeuwige hel als je niet helemaal marcheert zoals hen. Ze spreken elkaar allemaal tegen. Maar wat is tijd ? Tijd is een illusie. Een dag is als duizend jaar, en een eeuwigheid is als een week. De mens moet tot de eeuwige kennis komen, wat betekent de volkomen kennis. We hebben dat wel eerder genoemd. Tijd is een verzameling van items, een verzameling van principes, en de eeuwigheid betekent dat je verzameling compleet is. Dan ben je gekomen tot de oerspiegel, dan zie je waar het allemaal vandaan komt en hoe het zich heeft lopen vervormen, tot het naargeestige aan toe. Dan kun je het relativeren, het lezen als een gedicht, en dan kun je het overdenken om zo tot diepere betekenissen te komen, diepere principes, en dan komt je leven in een andere vibratie. Dat is een grote ontwaking. Dan wordt de eeuwige wet in je hart gegraveerd. Het is niet zo eng en bekrompen als de mens om ons heen dat voorstelt. De mens moet nog gaan zien wat daadwerkelijke schepping en herschepping betekent. God is eindeloos veel creatiever dan de mens is. God is de scheppingskern. De mens is daarvan afgeweken en heeft een eigen schepping gemaakt, en zo ook God geschapen naar zijn eigen menselijke beeld, geheel aards en verdorven. ‘Kijk wat er met je gaat gebeuren als je mijn product niet koopt.’ Zo is de eeuwige hel hun inkomen. Het oervlees moet eraf, wat vele koppen heeft, vele stemmen die tegen elkaar ingaan. Ga je naar links wordt er gedreigd met eeuwige hel, en ga je naar rechts, wordt je ook bedreigd met eeuwige hel, waar je dan ook naartoe gaat, ook als je in het midden blijft staan. Het oervlees moet eraf en we moeten weer komen tot het oorspronkelijke gedicht, de oerspiegel, de oerbron, alles wassen in de rivier. Breng het maar allemaal naar de rivier. Daarin mag je je ware weerspiegeling zien, en die wereld die voor ons al zo lang wordt achtergehouden. De mens heeft een probleem : de oerzonde, de oerleugen, de oer-afdwaling.
Hulpeloos als de jonge mens is wordt hij hierin meedogenloos opgevoed. Op een dag zal de mens hiervan ontwaken Dan gaat de mens zien dat het oervlees zich juist verborgen houdt achter het moderne vlees. Symptoombestrijding is iets van het oervlees zelf, om de mens af te leiden van de wortels, en om een markt draaiende te houden. De mens weet nu eenmaal dat bedrog veel geld in het laatje brengt. Geld is voor de mens veelal belangrijker dan andermans gezondheid. Andermans gezondheid is een bedreiging voor hun geld. Geld houdt de mens graag afhankelijk. Zo is het geld zorgeloos. Gemak dient de mens, zeggen ze dan. Daarom is gemak het ware geluk niet, niet het hoogste goed. Dan kun je beter een omweg nemen, over zanderige paden, en dan kun je ook nog van de natuur genieten. De natuur werkt nu eenmaal via omwegen. Daarom is de natuur, en zo ook God, moeder natuur, ondoorgrondelijk. Een hele uitdaging, een hele uitdaging. Mag ik u uitnodigen om op die tocht te gaan ? De hogere natuur waakt over onze ziel, kent de valstrikken, en wil ons altijd dieper trekken. Er wachten grote geheimenissen op ons. De hogere natuur is altijd boven denken, dat wat in geen hart is opgekomen. Het zijn van die aha momenten : ‘Aha, dus daar is het vandaan gekomen.’ hoofdstuk 52 Wilde jongens – gillende jongens In de tweede bijbel is er het thema van de klok van de gillende jongens. Als we naar de tachtiger jaren kijken dan waren daar Prince en Michael Jackson die nogal veel gilden in hun muziek, als een beeld van de gillende jongens. We zien het ook in de mythologie van de negentiger jaren zoals in de Zombie clip van the Cranberries en op de cover art van Marillion’s ‘Afraid of Sunlight’, wat een soort verbinding is tussen martelaren, engelen en kinderen, de wilde jongens. Het gegil heeft meerdere redenen, niet alleen maar om het lijden, maar het is ook een toetsmiddel, de gillende toets. Heb je tot tranens, zwetens en gillens toe getoetst, voordat je datgene nam wat je aangeboden werd ? Want de mens identificeerd zich te snel met gedachten en gevoelens, en denkt dan dat het erbij hoort, dat het een deel is van zichzelf, en zo leven andere wezens in hen. Vandaar dat we gillend moeten toetsen. Wat betekent dat ? Moet je letterlijk gaan gillen ? Nee, natuurlijk niet. Je moet jezelf voorstellen als gillend bij iedere gedacht die zich aanbiedt. Ren er maar van weg, ga het maar toetsen, en worstel er maar mee tot tranens, zwetens, bloedens en gillens toe, opdat je het niet zomaar overmoedig en roekeloos aanneemt en overneemt als iets van jezelf. Iemand zei eens : ‘De verlichting komt als je beseft dat je je niet meer moet identificeren met je gedachten.’ Je moet dus gaten zien te vinden in de stroom van gedachten, waarin je verlichting kunt vinden. Wij hebben veel gewaarschuwd tegen
dit soort leegte-ervaringen dat het je niet mag ontwapenen tot het punt dat je je met die leegtes en gaten gaat vereenzelvigen, maar je moet die dus ook toetsen, en gillend toetsen is zeer krachtig. Blijf draaien, worstel jezelf los, want de mens wordt geconditioneerd. Er hangen vreemde energieen in de lucht. Het gaat allemaal veel te snel. Alles is zich in rap tempo aan het moderniseren, en de mens wordt zombie. Daarom is het toets arsenaal het belangrijkste arsenaal om binnen te gaan, en daarvoor moet je je afzonderen, ook van je eigen ingebeelde identiteit. Besef dat je je gedachten niet bent. Toets het eerst. Ga weer terug tot de twijfelzone. Valse zekerheden worden goed verkocht, als warme broodjes over de toonbank, maar het is vergif. Michael Jackson en Prince waren dus onderdeel van de gillende jongens klok, uit de poezie van de tweede bijbel. Ze representeerden elk een ander uur, want zij waren soms ook gillend naar elkaar, lagen in grote competitie soms. Zo is het met alle mensen om ons heen. Ze vertegenwoordigen allemaal een ander uur. De één staat op half zes, en de ander staat op half acht, en weer een ander op twaalf uur. Verlichting betekent boven je gedachten uitstijgen en komen tot het hemelse woord. De leegte is dus zeker geen eindbestemming, want ook moeten we met de leegte worstelen, en tot diepte komen. Maar het pad gaat wel door de leegte. En dan heb je de gillers zeker nodig. Het kan niet te rustig blijven. Er is zoveel valse stilte ook in deze wereld. Zovelen vechten niet meer. Het doet hen allemaal niks meer. Zoveel leegte is onverschilligheid, gevoelloosheid. Maar het is zeker zaak dat we loskomen van de valse identiteit die ons wil besturen als poppetjes in de poppenkast. Ga naar de gillende jongens klok en kom weer tot leven en laat het je onderwijzen. Dompel je onder in oudere tijden, want deze nieuwe tijden zijn zwaar gevaarlijk, vergiftigd, als iemand die de macht over het stuur heeft verloren. Deze nieuwe tijden zijn behekst. Het gaat erom terug te keren tot eerdere literatuur, en tot de hemelse literatuur die op het punt staat geopenbaard te worden. De opvolger van het boek Exodus zal komen. Het gaat over een eerdere hof dan Eden, namelijk de Qidmah. Er zijn een heleboel missing links in het boek Exodus, die in de opvolger en vervanger van Exodus aangereikt worden. De wilde jongens gillen, niet alleen als martelaren, maar ook als oorlogsvoerders. Ze zijn net als de wilde jongens van het boek ‘Heer der Vliegen’ op jacht naar het beest en moeten beseffen dat het beest in henzelf is, als hun lagere natuur. De wilde jongens gillen, niet zomaar vanwege het lijden of de jacht of de oorlog, maar hoofdzakelijk vanwege het toetsen. Toets tot gillens toe. De vijand is namelijk erg subtiel en zal van elk gaatje in de wapenrusting dankbaar gebruik maken, van elk beetje lauwheid in ons leven dus. De vijand loert en dringt daar binnen waar we niet nuchter en waakzaam genoeg zijn.
hoofdstuk 53 Het verslaan van het ongeletterde en overgeletterde oervlees Zij die op gaven hopen zullen bedrogen uitkomen. Duizen 25:2 Waarom gilden Prince en Michael Jackson naar elkaar, in hun competitie ? Ze waren van verschillende uren op de gillende jongens klok. Ze moesten elkaar ook testen. De gillers moeten de gillers testen, en dat moet ook weer door gegil getest worden. Je kan dus niet zomaar een giller worden. Het gaat dus om het overlappend gillende toetsen, het gillen naar het gillen naar het gillen etc. om het te testen en niet zomaar een roekeloze giller te worden. 1983 herinneren velen zich als het jaar van Thriller, Michael Jackson, maar het was ook het jaar van Octopussy. In 1983 was ook de verkoop van de eerste mobiele telefoon, maar die waren toen alleen nog maar voor de allerrijksten, want ze waren wel duizenden dollars. De octopus van de mobiele telefoon begon toen al snel als een razende om zich heen te grijpen. Velen werden gegrepen door deze octopus. Octopussy had een paleis waar alleen vrouwen worden toegelaten. Zij had vrouwen-legers als een amazone-aanvoerster. In het boek Behemma, de nieuwe Genesis, gaat het over de okto-amazones. Okto betekent acht in het Grieks, en het wijst op de achtste dag, de dag van de besnijdenis van de mannelijke borst in het boek Behemma. De okto-amazones hadden als taak de vrouwen van de nephilim te scheiden. Nephilims zijn hen die onbesneden zijn van borst, wat hoogmoed uitbeeldt, trots, protserij. Het oervlees hapert. Het verstand van het oervlees hapert, het geheugen van het oervlees hapert, en het evenwichts-orgaan van het oervlees hapert. Houd goed je ogen open en maak er gebruik van. Teruggaan naar het paradijs betekent niet zomaar teruggaan naar de hof van Eden. Neen. We moeten veel verder terug, veel dieper. Daar gaat de opvolger en vervanger van het boek Exodus over. Dit is het boek genaamd Duizen. Het gaat over het terugkeren naar Qidmah, wat een ouder en dieper gedeelte is dan Eden, en het wordt uitgelegd wat het is. De polariteit tussen het oervlees en het oergeestelijke wordt getoond. Het is als de strijd tussen Juda en Israel, en dit zorgt er ook voor dat Juda en Benjamin met elkaar verzoend worden. Die strijd zien we ook terug in de competitie tussen Michael Jackson en Prince, die er altijd was, maar aan het einde van de dag zijn ze ook weer gewoon elkaars broeders. Ze horen bij elkaar. Ze zijn gewoon verschillende uren van de klok van de gillende wilde jongens. Dat is dus een toetsklok. Ismael was gekeerd tegen iedere man, en iedere man was gekeerd tegen Ismael, als een beeld van het toetsen. De mens leeft nu nog vanuit lagere spasmes, automatismes, maar het boek Duizen zal de bron openen van de hogere spasmes, de hogere natuur-automatismes, als een nieuw magnetisme en antimagnetisme. Dat is de nieuwe Exodus van de RV-Bijbel, met 40 hoofdstukken, net zoals de oude Exodus. Het heeft ook ongeveer hetzelfde aantal woorden als de oude Exodus, iets meer, over de 32000 woorden. Telkens weer is de boodschap : van het letterlijke komen tot het symbolische, van het afgeslotene tot het voortgaande, als nomadisch geestelijk leven. We zien een ander paradijs verhaal. Het gaat
dieper. We zien wat er achterligt. Dingen worden teruggedraaid. Ook wordt er weer gewezen op het loonsprincipe : Zij die op gaven hopen zullen bedrogen uitkomen. Grijp je maar zo naar dingen of heb je daadwerkelijk de prijs betaald. Dan moet je eerst kijken naar wat de prijs is, bewustwording krijgen van de geestelijke economie. Dat is waar het boek over gaat. Je hebt dus een meetinstrument nodig, een schattingsinstrument, en dat wordt alleen gezonden tot de soberen. Neem eerst eens wat stappen terug met dingen. Er is niet zomaar vermaning of vertroosting, stelt het boek. Velen gaan naar de kerk om vertroosting te krijgen, misschien wat richting, bemoediging, en misschien ook wat vermaning, maar in diepte ligt er een oorlogsoproep. Dan hebben we het dus over de geestelijke oorlog. Alles is vergeestelijkt. Letterlijke oorlog is vaak materialisme, en daar probeert het boek juist vandaan te leiden. Het oervlees is in letterlijke oorlog. Zie ze grijpen, zie ze vreten, alsof het een wedstrijd is wie er het meest uitpuilt, maar het is allemaal een drogbeeld. We moeten terug naar de bronnen waarvan dit was afgeweken. Dan zal alles betekenis krijgen, en dat is goed voor je geestelijke gezondheid. Niets wordt overgeslagen. Alles wordt aangepakt en verdiept. Het kan niet eeuwig blijven zoals het nu is. Het vleselijke gordijn zal wegvagen. Werk dus aan je ziel, aan wat echt belangrijk is. Bouw je ziel op door hemelse boeken, want de rest zal vergaan. Zorg dat je vaste grond hebt. Eens zal dat toch moeten gebeuren. Als je maar waan op waan bouwt heb je straks niks en moet je helemaal opnieuw beginnen. Dat is wat dit tijdelijke leven is. Men leeft langs al het belangrijke heen. Werk dus aan je ziel. Geef je ziel goed voedsel. Sluit je aan op de bron. Dan heb je met hogere letterkunde te maken. Velen volgen de dode letter, of hebben de letter geheel weggeduwd. Maar de hogere letterkunde leert weer hoe om te gaan met de letter, hoe het te verdiepen. Zo kom je tot de hoogste, geestelijke letters. Zij geven leven en eeuwig leven. Maar de sluiers zullen wegvallen. Al het ongeletterde en overgeletterde vlees moet afsterven. Dat heeft met geestelijk jachtsloon te maken, stelt het boek Duizen, de opvolger en vervanger van het boek Exodus, dus niet zomaar met geloof, genade en gaven. Duizen is een machtig orakel gezonden in deze tijd om door de bedriegelijkheden van het oervlees heen te komen. Velen zijn vastgeraakt in de drogbeelden van het oervlees waar ze dagelijks mee en van leven. hoofdstuk 54 de amazone oorlogen Het was ochtend, en ik had de gehele opvolger en vervanger van Exodus doorgekregen, wat een proces is geweest van vele maanden. Net toen het klaar was en ik alles had ontvangen hoorde ik een ekster heel dichtbij het raam. Ik ging naar het raam en drukte een strip van de luxaflex een beetje omhoog om naar buiten te kijken. Vlakbij het raam staat een denneboompje en daar zat hij op een tak, en hij wipte toen op een andere tak dichter bij het raam. Hij keek naar me, hij zag natuurlijk iets bewegen, en hij was heel nieuwsgierig. Het was een ontzettend groot ding. Hij was helemaal niet bang. Hij was prachtig, en ik sprak even tegen hem. Het was een prachtige boodschapper van God. Hij draaide met zijn hoofdje, en bleef kijken. Ik voelde een enorme kracht in mijn binnenste vloeien. Hij was zo dichtbij. Er zat alleen nog een raam tussen en de luxaflex. Het was een
krachtige ontmoeting met de natuur, en toen vond ik het wel welletjes en liet de strip van de luxafles die ik ophield weer los. Ik was al net begonnen met het doorkrijgen van de opvolger van Numeri. Er moet nog veel gebeuren, maar het was een mooi begin. God had zijn Woord gezonden, zijn boodschapper. Laten we heel duidelijk zijn : religie is levensgevaarlijk als het niet plaatsvindt binnen de context van spiritualiteit, symboliek en letterkunde. Het is iets abstracts van de natuur, en het is zeker aan regels en patronen verbonden. Laten we daarmee onze ziel opbouwen, want de rest zal wegvallen, als schaduwen, als steigers. Alles zal verdiept worden, en betekenissen zullen draaien. Niets gaat zomaar weg, maar wordt verdiept. Religie zonder spiritualiteit is als een voertuig zonder stuur, maar spiritualiteit zonder religie is dat ook. Die twee hebben elkaar nodig, vullen elkaar aan, maar beiden gaan ze te gronde, en richten elkaar te gronde, als het niet binnen de context van de natuur en de letterkunde plaatsvindt. Dan gaat het niet meer om de markt. We hebben geestelijke gezondheid nodig. Daarvoor zijn die boeken. Ze zetten heel wat recht, en het is dichterlijk. Het is proza. Het letterlijk nemen zit daar niet bij, want dat is een vorm van materialisme. Spiritualiteit kan, net als religie, heel gevaarlijk zijn als het is losgeslagen. Daarom is veel kennis het enige medicijn. Daarvoor zijn we op aarde, om het te vergaren en te delen. De Duizen, de nieuwe Exodus, begint met de amazone oorlogen. Vrouwen tegen vrouwen. Er zijn vleselijke amazones en geestelijke amazones. Ook dat moet je niet overdrijven. Er moet weer een goed beeld komen wat het verschijnsel ‘vrouw’ betekent, en daarin zijn vele gevaren. Het boek beschrijft een eerdere zondeval waarin de man probeerde over de vrouw te heersen. De vrouw slaat dan terug, zo goed en zo kwaad als dat gaat, en er zijn dus ook vrouwenoorlogen. Vrouwen tegen vrouwen. Alles moet ook getoetst worden, en uiteindelijk moet het vrouwen-idee door evolutie tot gestalte komen. Men heeft zowel te veel als te weinig van de vrouw genomen, en daarom moet de mens weer richting en betekenis krijgen, zodat het probleem opgeheven kan worden. hoofdstuk 55 Het gevaar van zowel ondergenezing als overgenezing Het lijden was bedoeld om de diepere betekenissen te openen en verbinding te maken met verloren delen van de onderwereld. Duizen 40:2 We hebben altijd gewaarschuwd tegen excessies in de charismatische beweging. Wonderen, tekenen en genezing horen bij het geestelijke, maar zijn aan regels verbonden en niet overmatig, anders heb je een nieuw probleem. Soms kan de nadruk teveel op genezing liggen ten koste van
andere dingen. We kunnen alleen anderen genezen als we zelf door hun pijnen heen zijn gegaan, dus daarom willen geestelijken en shamanen ook vaak niet van genezing weten, zijn ze niet gericht op genezing, omdat het lijden in hun leven een middel is om anderen te helpen en te begrijpen. De genezing mag niet ten koste van je visnet gaan, dat er een gat in je visnet komt. Kennis is dus vaak lijden en uiteindelijk is de ware genezing dus kennis. Diometrie is aan de hand van cijfers en statistieken een diagnose stellen en op die basis een medicijn, en het medicijn is dus vaak juist een onderdeel van het probleem. Laat het diep tot je doordringen want ik had er een droom over, en over een hemelse gezant genaamd Visuel. Ook werd er toen gesproken dat het mannelijke geslachtsdeel de ‘klacht’ voorstelt. Mensen hebben dus klachten om die reden dat er zo kennis vergaard kan worden, ook van andere tijden. Genezing moet niet verspild worden en mensen lauw maken en in slaap sussen, want de mens moet juist de principes leren van reinheid. Het regent niet allemaal zomaar vanuit de hemel. Daarom hebben we een strijd te voeren tegen de invloeden van zowel ondergenezing als overgenezing, wat eigenschappen zijn van het oervlees. Dat kan dus alleen door gematigdheid, moderatie, soberheid, bezonnenheid. Richt je niet zomaar op genezing, maar op het herstel van de geestelijke letterkunde, en dan zal genezing vanzelf op de juiste tijd, in de juiste mate, en in de juiste richting komen. Er zijn wonden die niet genezen hoeven worden omdat ze juist je communicatie middel zijn, je middel om kennis in te nemen, en je te beschermen tegen de krachten van het vlees en de matrix, het collectieve vlees en oervlees. Soms zitten er dus pijlen in ons vlees en oervlees voor een reden. Geef het dan tijd en werk ermee. Uiteindelijk gaat het niet om genezing, maar om je pad te vinden, de ware interpretatie van dingen. Soms is er meer openbaring nodig. Soms herkennen we dingen nog niet. Uiteindelijk gaat het niet zomaar om genezing, maar om de taal te leren van het lijden, en daarin zal een heel andere en natuurlijke genezing in plaatsvinden. Het medicijn mag niet verspild worden, want dan richt het kwaad aan, en wordt het giftig. Vandaar dat diometrie en letterkunde zo belangrijk zijn. Leren om te gaan met de letter, want anders doodt de letter. Velen zijn slaven van de letter, en er zijn ook velen die slaven van genezing zijn geworden, de gezondheidsfreaks. Alles draait bij hen om het je goed voelen, gezond zijn, happy zijn, ten koste van anderen en van een heleboel andere dingen, als de vloek van het positieve. Ze bagatelliseren de problemen, vooral die van anderen, en niet alleen dat, maar ze manipuleren ook, proberen de ander voortdurend schuldcomplexen aan te smeren, en proberen puzzelstukjes die niet in elkaar passen omdat er nog een ander puzzelstukje tussenmoet, of meerderen, te forceren. Dat is de vloek van de gezondheidscultus. Ja, het is tot een afgod geworden. Je moet dat volgen, alles moet in orde zijn, anders tel je niet mee. Er zijn ook extreme charismatische bewegingen van dat soort. Handjes in de lucht en dan maar de oogkleppen opdoen. Neen. We zijn geroepen als shamanen, juist om de diepte in te gaan. Soms is bevrijding niet nodig of niet mogelijk, voor een hoger doel. Daarom stelt het boek van de nieuwe Exodus, Duizen, dat men niet zomaar terugmoet naar de hof van Eden, maar naar een diepere wildernis van het paradijs, genaamd Qidmah, wat een nomadisch gebied is, omdat er nog zoveel te onderzoeken is, en het is een gebied van tucht en discipline, die aanvaard moet worden, opdat het de mens een veel heilzamer medicijn brengt, namelijk die van het verstand, want de mens heeft door al die fabels, al die menselijke overleveringen en tradities en al hun sprookjes zijn verstand verloren.
Dingen hoeven vaak niet genezen te worden, maar de mens moet leren van dingen vandaan te blijven, leren bepaalde dingen niet aan te raken, leren richting te vinden, andere bezigheden, en dan schuift alles vanzelf op de achtergrond. De mens hoeft vaak niet genezen te worden, want het was juist een alarm, een waarschuwing, en dan moet de mens weer komen tot het geestelijke werk en de dingen van boven zoeken. De mens hoeft vaak niet genezen te worden, maar moet leren het pad te vinden, door de grenzen te leren waarbinnen de mens reinheid mag leren oefenen. Ik heb zelf ook veel psychisch lijden gehad, anders zou ik dit werk nooit kunnen doen, en ik zie de waarde er van in, en wil niet zomaar van dingen af. Ik heb het nodig. Ik ga er nog steeds doorheen, zoals de oude profeten er ook doorheen gingen, en iedere andere shamaan. Het is een medicijn op zich. Als ik werk is alles op de achtergrond. Zolang ik werk is het lijden anders, van een andere wereld, vanuit een andere betekenis, en opent het ook werelden. Daar houdt ik me aan vast, en dan is genezing niet eens meer nodig. hoofdstuk 56 De moeder van de bijbel Zij houdt haar kind in haar armen, Zij sust haar kind, Zij geneest haar kind, laat haar kind de navelstreng voelen, het is nog maar een feutus, gedompeld in fetale nachtmerries Het is een strijd tegen de neo-nazi’s die leven door lijkenparasieten die ze blijven inslikken als drugs, nationalistisch als ze zijn, want zij zijn het verheven ras, superieur boven iedere andere scheppingsvorm, en zij wanen henzelf ‘de enigen’, als de blinde demiurg, de blinde afgod, in de gnostische mythologie. In de gnostische mythologie is dat een strijd tegen de archonen, en in de christelijke mythologie is dat een strijd tegen de demonen en de wereldbeheersers der duisternis, want demonen worden weer geregeerd door hogere demonen, de zogeheten ruler-demons, of rulerarchons, en die staan allemaal onder de demiurg als zijn handlangers. De afgod is blind in zijn dienst tot de buik, de verslaving aan drugs en roekeloos eten, vandaar de alcohol en de lijkenparasieten die ze inslikken. Het zijn tafelschuimers, maar de tafel leidt op een heilloze weg. En kinderen willen niet vies worden. Ze zijn bang gemaakt voor de natuur. Dan tel je niet meer mee als je sober leeft en van de natuur. Er zijn een heleboel kinderen die daarom het leger niet inkunnen of durven, terwijl ze wel weten dat de wereld onder beheersing is van de neo-nazi’s, dat dat een groot probleem is. De bijbel schreeuwt onder deze onderdrukking. De neo-nazi’s hebben hun geloof, ook hun geloof in
de bijbel, omdat dat nu eenmaal de erfenis is van de voorouders, en daar strijden ze om, als een hebbedingetje, niet dat ze de bijbel echt gelezen hebben of bestudeerd, want ze volgen de bijbel verder niet. De bijbel heeft hulp nodig, het is de roep van de voorouders die roepen : ‘Dit is het nog niet. We moeten verder ! De exodus is nog niet klaar !’ Vandaar dat we vandaag de dag een nieuwe bijbel ontvangen die het wel kan opvangen, en die wel een verder pad heeft. Die MOET er komen. De voorouders staan daar op. En die wordt niet zomaar even door iemand verzonnen. Die wordt geopenbaard vanuit de natuur, vanuit de hemel, vanuit God, de hogere intelligentie, en die kan niemand stoppen. Boeken hebben ook een moeder nodig. Ze voelen zich vaak hopeloos alleen, en we weten allemaal dat de bijbel tot slaaf is gemaakt. Goden worden tot slaven gemaakt van mensen. Eigenlijk zijn dat geen mensen, maar parasieten. Daarom zijn de shamanen er. Ja, u hoort het goed : Boeken hebben genezing nodig, bevrijding nodig, een moeder nodig, de hogere boeken nodig. Boeken leven vaak in gevangenschap. Hoor je de roep van de boeken ? Boeken worden vergeten, boeken raken verloren, zo is dat altijd geweest. De hogere letterkunde van de natuur is daarom nodig. Het is territoriale letterkunde. Mensen volgen de dode letter, en mensen doden de letter. Zo is dat altijd geweest. Daarom moet de mens komen tot de hogere boeken. De bijbel is ten onder gegaan door de mens, verdraaid, misvertaald, verschopt, tot afgod gemaakt, en ga zo maar door. Daarom moet de moeder van de bijbel komen, en die zal komen. Zij houdt haar kind in haar armen, Zij sust haar kind, Zij geneest haar kind, laat haar kind de navelstreng voelen, het is nog maar een feutus, gedompeld in fetale nachtmerries hoofdstuk 57 De oude bijbel apocrief verklaard Het is vandaag 8 juni 2023, een grote dag. Waarom ? Omdat de oude bijbel van de voorouders apocrief is verklaard, oftewel in de geestelijke wereld heeft het zijn canonieke status, oftewel gezaghebbende status, verloren. Bedenk dat presidenten en andere hooggeplaatsten vaak moesten zweren met hun hand op de bijbel, terwijl er in de bijbel ook nog zoveel verdachte dingen stonden als erfenis van de ‘dark ages of the mind’. De mens stond nog in de kinderschoenen. We willen recht doen aan de bijbel, aan de goede dingen in de bijbel, die de voorouders hebben meegegeven, maar het is allemaal te ver gegaan, en de bijbel heeft meer verdragen gekregen dan het
aankon, dus daarom nemen wij de bijbel in bescherming, en verklaren het als bijgeschriften. Ze kunnen het gezag in deze tijden niet meer dragen. Theologie heeft altijd de regels gegeven voor het geestelijke, dus het blijft wel belangrijk. Velen hebben theologie de rug toegekeerd, zijn van dit strijdveld weggegaan, en leven nu in spirituele feestjes en joyrides, en zijn tot hun eigen afgod geworden, in het hedonisme, in het rotzooi-maar-raak tijdperk. Sommigen zullen de schouders optrekken in onverschilligheid, want voor hen telde de bijbel toch al niet. Ze hebben zich er nooit druk om gemaakt, maar ze vergeten hoeveel mensen, kinderen en dieren nog onder dit absolute, totalitaire gezag ten onder gaan. De bijbel wordt zowel overschat als onderschat. Anderen zullen misschien denken : Interessant, en wat nu ? De hermitatische apostelen hebben de bijbel apocrief verklaard, want er is nu genoeg materiaal binnengekomen van de moederbijbel, de RV-bijbel, die de oude bijbel van de voorouders gaat vervangen. Doen die hermitatische apostelen dat zomaar even ? Nee, zij hebben hiertoe de opdracht van de hemel, en als ze dat niet zouden doen, zouden ze veel bloed aan hun handen hebben, dus het is absolute noodzaak. Dat wil niet zeggen dat de RV-bijbel al af is, maar het is een basis om dit te doen. Dus een nieuwe synode ? Ja, een Rodenbergse synode. Zo hebben de zielen doorgang. Misschien heb je iets van die strijd gemerkt. Misschien heb je er iets van opgevangen of ben je zelf door die strijd heengegaan. Je mag staan op dit nieuwe fundament, als op de dijk tijdens een watersnoodramp. Het water blijft maar stijgen, maar op de dijk staat een ladder naar boven. Blijf klimmen. Blijf je ziel opbouwen met het nieuwe woord vanuit de hemel gegeven, zoals al in de oude bijbel werd voorspeld. Boekrollen zouden geopend worden. Het roept het volk op weg te gaan van de vleespotten, en te gaan tot het geestelijke beloofde land. hoofdstuk 58 de broodnodige verzoening tussen Jakob en Ezau (christendom en islam) – de wereld is een tikkende tijdbom – het levensbelang van de komst van de nieuwe Numeri Belangrijk is de nieuwe Numeri, oftewel de opvolger en vervanger van Numeri, het boek II Duizen. Het laat zien hoe het allemaal gekomen is dat we nu in een wereld als deze leven, en laat ook de weg er doorheen zien, dus in dat opzicht is het belangrijk en verhelderend. Zij die de Halal hebben gelezen en hebben bestudeerd zullen veel van deze kennis herkennen, maar het is belangrijk dat dit een nieuw gezagsboek voor de wereld wordt, namelijk het herstel van de vrouwen. Zonder vrouwen zijn we nergens. We hebben onze moeder aarde en moeder natuur nodig, en zo wordt zij genezen, hersteld onder de volkeren. Zien we hier naar uit, dat we onze moeder de eer brengen die zij verdiend ? Het is de bron van ons leven. Samen mogen wij tot haar berg gaan, de berg in Eden, die overgaat in het Qidmah gebied, het nog diepere gebied van het paradijs. We moeten terugkeren tot de tucht, want dat is ons leven, onze bescherming, en zo loskomen van de stoel van Eli waarop de mensheid zit, de stoel van tuchteloosheid, want dat is een heilloze weg, die geen weg is. Het is een doodlopende weg en een valstrik. Laten we dankbaar zijn dat dit boek in deze dagen aan ons wordt geopenbaard, vanuit de natuur, vanuit de wetenschap van de theologie. Nogmaals : theologie staat dus voor regelgeving in het geestelijke, als een richtsnoer. Verlaat haar niet, oh volk, maar heiligt
haar. Zij is uw moeder. Alleen zo kunnen we afrekenen met de valse verdraaide moederbeelden van het oervlees. Luister dan toch, mensen. Er is zoveel terrorisme in de wereld omdat de grondvesten niet goed zijn. In de bijbel werden Ismael en Ezau in het verdomhoekje geplaatst, en het heeft de grootst mogelijke problemen gebracht. Er moet weer vrede komen tussen deze volkeren : Jakob moet met Ezau verzoend worden. Wees dus niet te overchristelijk, want er rust een religieuze bom onder deze wereld. Wees niet overchristelijk, niet onderchristelijk, en ook niet zomaar christelijk, maar ga dieper. Deze verhoudingen komen in de nieuwe bijbel veel beter tot hun recht, als we het over Ismael en Ezau hebben. Het wordt geheel uitgediept, en er worden nieuwe bruggen getoond. We zijn niet zomaar van de chrislam of chrislims, maar we gaan veel dieper tot de fundamenten van Ismael en Ezau. Vandaar dat de nieuwe Numeri ook een heel rijk boek zal zijn. Je maakt contact met de grondslagen van het leven en kijkt veel verder en dieper dan zomaar islam en christendom. Je gaat door de menselijke overleveringen en tradities heenprikken en ziet wat er gaande is. Zo niet, dan bent u nog steeds op een heilloze weg die geen weg is, als een doodlopende weg, een muur. Velen willen niet mee met de vernieuwingen, willen hun macht niet verliezen, willen de kennis van de oude natuur niet verliezen want het is hun markt. Mensen, kom toch van uw hoge en snelle paarden af. U strijdt een verloren strijd anders. Kunnen islam en christendom verzoend worden ? Het moet wel, anders is er geen hoop voor deze wereld. Er staat veel te veel op het spel. Denk na, en luister naar de roependen in de woestijn, en wees zelf een roepende. U bent geroepen om te roepen. De sleutels liggen in het nieuwe Numeri wat zal komen, oftewel het boek II Duizen. Het boek Duizen was al de opvolger en vervanger van Exodus, maar nu moeten we verder. hoofdstuk 59 van eden tot qidmah Ik was met het voorgeslacht in een droom. Mijn oma en twee oudtantes hadden zoals ze zeiden extra apocrieve bijbels, als bijgeschriften, en eentje daarvan bevatte ook bijbelboeken van de oude aardse bijbel, zoals het boek Jozua, maar die teksten waren heel anders dan op aarde. Ze leefden in een andere wereld. Hun beroemdheden leken erg op die van de aarde, maar het was anders. Eén zo’n beroemdheid wilde mij en mijn meisje of vrouw als predikant hebben. Ik bezocht deze wereld met een collega-predikant. Mijn oma en twee oudtantes lieten mij in ieder geval die apocrieve geschriften zien. Deze apocrieve bijbels hadden kaften van soepel, buigbaar kunstleer en de inhoud was van dat hele dunne vloeipapier. Het voorgeslacht houdt het in ieder geval goed bij, de openbaring van de nieuwe bijbel, de rodenberg versie. Het boek numeri is een open wond van de mensheid. In deze dagen wordt de wond dichtgenaaid, gehecht, met de verschijning van de nieuwe numeri, het boek II Duizen als de opvolger en vervanger ervan. Dit boek leidt ons tot de overgang tussen het Eden gebied en het Qidmah gebied dieper in de oerwereld. Daarvoor moeten we tot een bergstrook gaan waarin de geestelijke buffeljacht op het oervlees plaatsvindt. We moeten langs deze wachters heen. Er is dus niet alleen
een geestelijke oorlog tegen het oervlees, maar ook een geestelijke jacht op het oervlees, en dat is dus een jacht in jezelf, eigenlijk gewoon een studie opdracht, het vergaren van de oerkennis. hoofdstuk 60 de mens bedrogen door de letter Het is een dichterlijke oorlog, een letterkundige oorlog, een psalmelijke oorlog. De mens is bedrogen door de letter, en is een meeloper. De mens moet worstelen met de letter. De oorlog is in de letterkunde. hoofdstuk 61 het beloofde land Als iedereen het maar altijd beter weet dan de ander en maar aanrotzooit, elkaar de hersenen inslaan over wat de waarheid zou zijn of God, of God’s wil, dan moet er een WETENSCHAP daarvoor zijn, en zij die NIET willen studeren hierin en zomaar uit de losse hand zichzelf tot afgod boven de ander maken vallen dan al af. Dat mag duidelijk zijn. Volg daarom het intellectuelen pad van studie, want de wereld met al hun opgedrongen meningen van ongeletterdheid en spijbelarij is een heilloze weg. We zien dat heel duidelijk in de aardse families nu die zich van geen kwaad en kennis bewust zijn en die niet willen dat er ook maar iemand uit hun secte ontsnapt. Er moet dus een wetenschap zijn, en niet zomaar een wetenschap. Het is een wetenschap van het toetsen, en die bestaat al, en wordt opgericht door de nieuwe bijbel. Die komt niet zomaar uit de hemel vallen, maar die is gebaseerd op jarenlange studie en werk. Dat is niet zomaar een mening van iemand, maar openbaring vanuit de hemel die beproefd is en die niet gestopt kan worden. Er moet een wetenschap zijn van de waarheid, en dat zal de toets zijn. De waarheid wordt je namelijk niet bij de geboorte meegegeven. Daar moet je voor strijden. De waarheid is niet menselijk. De mens liegt en bedriegt altijd maar weer om zijn zin te krijgen, zonder fundament. Er is geen enkel fundament voor de hedendaagse mens. Daarom zijn de geestelijken er, en onze boodschap is : De oude mens zal afgedaan worden en de nieuwe mens zal aangedaan worden. Hoe dan ook zal dat gebeuren, of de mens dit nu zelf doet of door iets anders. We moeten verder. We moeten het oude achterlaten. Kijk daarom verder en kijk omhoog. One monkey cannot stop the show. Een druppel van de zee kan de zee niet tegenhouden. Het maakt niet uit of de mens voor of tegen kiest. Dit zijn dingen die moeten gebeuren. De stroom is te sterk voor een mens. De natuur zal haarzelf openbaren. De mens zal in het ongelijk gesteld worden. De plagen kwamen, en het oervlees bekeerde zich niet. Dat was al bekend, dat was al aangekondigd. Ze hebben zich niet bekeerd, maar God’s werk zal doorgaan. Niemand strijdt succesvol tegen moeder natuur. Ze zal haarzelf
herstellen. De jacht, de visserij en de slacht zijn symbolen om de strijd tegen het oervlees uit te beelden, de strijd tegen de zonde en tegen de leugen, de vrucht van de zonde, maar het westen heeft die beelden lopen verletterlijken, om zo hun cultus, lees : hun markt, op te richten. Vandaar dat Israel ook een van de meest vegetarische landen is, omdat zij weten dat het slechts symbolen zijn !!! Stelletje dwazen hier in het westen !!! Breek uw afgoderij af !!!!!!!!!!!!!! Dat is een hemels bevel. Zo niet, dan zul je daar vroeg of laat de gevolgen van dragen. Ja, scheld maar tegen de profeten, maar het vlees zal geofferd worden. Daartoe zal de nieuwe Numeri komen, die rijk is in dat soort taalgebruik. Het vlees zal niet ontzien worden. We zagen in Numeri 21 dat Mozes een koperen slang oprichtte in de woestijn, om de Israelieten te herinneren aan de uittocht, maar in het boek II Duizen richt Mozes een touw op, verwijzende naar het eeuwige touw van het toetsen. De mens op aarde laat zich binden door allerlei tijdelijke touwen waardoor ze zich laten voortleiden. Het doel van het toetsen is het eeuwige touw te ontvangen en daardoor voortgeleid te worden, als een loon. Dit zal leiden tot het beloofde land, onherroepelijk. Zo staat het vlees niet meer in de weg. Wij mogen een relatie aangaan met het eeuwige touw. Het windt er geen doekjes om. Het is de oerkennis die bindt. Dat is het enige medicijn om daadwerkelijk los te komen van de aardse gebondenheden, van aardse slavernij. Het eeuwige touw komt telkens weer terug in de nieuwe bijbel. Werk aan het ontvangen van het eeuwige touw. Het komt niet zomaar uit de lucht vallen. In de nieuwe bijbel word de gehele wetenschap omtrend het ontvangen van het eeuwige touw beschreven. De vreze des Heeren is ook symbolisch. Het betekent namelijk alertheid, waakzaamheid, dat je niet zomaar overal inspringt wat je hier op deze gevaarlijke aarde wordt aangeboden. Mensen worden omgekocht op alle hoeken van de straat. hoofdstuk 62 de oerzonden Gebruik het boek II Duizen, de opvolger en vervanger van Numeri, voor de geestelijke oorlogsvoering. Dit is geen oorlog tegen personen, maar tegen valse principes die zich verpersoonlijkt hebben, wat we het oervlees noemen of het collectieve vlees, de oerzonden.
hoofdstuk 63 te zoet bevonden Nee, je mag niet aan de bijbel zitten, want dan kom je aan hun heilig snoepgoed. Maar de bijbel moet nog gezifd worden, want er zit nog vergif tussen en op sommige plaatsen is het te zoet, alsof alles wel even door geloof en genade geregeld kan worden, als geestelijk met pensioen gaan. ‘Ja, maar wij willen daar niet mee belast worden,’ en ‘uw probleem is mijn probleem niet,’ en dan even wat geloofs-optelsommetjes doen. Ja, het is opportunisme. ‘Na mij de zondvloed.’ Nederland lijdt aan godsdienstwaanzin door gebrek aan kennis. Waar openbaring ontbreekt verwilderd het volk, en speelt het volk voor leider. Het is de godsdienstwaanzin van het ego, want ze zitten allemaal zelf op de troon. Ga bukken als het onweert ! Stop met betweterige spelletjes in een land waar iedereen weer een andere mening heeft en waar ze op sociale media elkaar de hersens inslaan. Dan moet je stoppen met spelletjes spelen en teruggaan tot de bron en je aan haar onderwerpen, aan de hogere kennis, en dit is een wetenschap, en die ligt er, en het kost tijd om dat te leren. Snelle zelfovertuiging zou dat allemaal afbreken. Nee, aan de bijbel mag je niet zitten, want dat is hun heilige huisje, hun koninklijk toilet van onverschilligheid. Kak alles maar weg in geloof en genade, en rotzooi maar raak. Maar dat is niet eens meer de oorspronkelijke bijbel, want ze hebben alles misvertaald en verdraaid. Door de tijden heen hebben ze een gruwel gebouwd, ook al zitten er dingen in waar je zeker niet van af moet wijken. De bijbel te zoet gemaakt voor de moderne tijden. hoofdstuk 64 Deuteronomium versus Kamba Ik had vannacht in een droom een confrontatie met de parasiet van Deuteronomium, een vleesparasiet, die ook door vleesparasieten werkte, dus een lijkenparasiet. Ik wees hem daar weer op, maar hij haalde gewoon zijn schouders op, en had een gemaakte glimlach erover, en dat is hoe Nederland voortdurend het vleesprobleem afwimpeld : het wordt in de doofpot gestopt, alhoewel velen aan het wakker worden zijn, en er veel wordt gehamerd op de noodzaak van het stoppen met vlees eten (lijken eten). De parasiet van Deuteronomium was genaamd Wenko, en was een oude, gezette man met wit haar, een circusbaas, en hij kwam in vadervorm. Hij werd toen door twee of drie hemelgezanten, hemelgetuigen, van een lage heuvel afgeduwd. Ook de nieuwe Deuteronomium is aan het doorkomen, het boek Kamba. Dit boek komt vers voor vers door. De nacht ervoor had ik een droom over Odyseus die vasthield aan het eeuwige touw, terwijl anderen om hem heen gewoon maar roekeloos voortleefden. Odyseus liet zich aan de mast binden, en had bijenwas in de oren gestopt, om zo te ontkomen aan de verleidingen van de sirenen, en dat is belangrijk ook vandaag de dag. We moeten het eiland van de sirenen zien te ontwijken. Dat kan alleen door vast te houden aan het eeuwige touw.
hoofdstuk 65 tot inzicht komen Ze houden zichzelf voor de gek dat Jezus de zonden wel even wegneemt. Dat is allemaal bijgeloof, en ze gebruiken dit als excuus om gewoon lekker door te zondigen. Allemaal leugens, allemaal menselijke overleveringen en tradities. Je moet de zonden namelijk overwinnen, en tot inzicht komen. Niets komt vanzelf. Groeien in kennis, en zo tot de waarheid komen, en los te komen van leugens. hoofdstuk 66 De tocht van Odysseus in de tachtiger jaren Het is een zware strijd tegen de nephilim, de gevallen valse mannelijkheid van het oervlees, van de oerzonden, wat altijd weer wil pronken met zijn hersenloos vlees. Het is afkerig aan de hemelse kennis, heeft het geestelijke verloochend. Misschien ken je het wel. Daarom kwamen er in de tachtiger jaren de twee grote dichterlijke natuurverschijnselen van een meer ingetogen mannelijkheid die in balans was met vrouwelijkheid, in de vorm van Michael Jackson en Prince, die de jeugd moest beschermen tegen de opkomst van de nephilim, zoals in de dagen van Noach. Zij predikten de boodschap van liefde en vegetarisme, de schoonheid van het hemelse Woord, in proza. Ja, het waren prozaische verschijnselen van de literatuur. Ik ben zo blij dat wij mee werden gesleurd met muziekbladeren, met dichterlijke kunst, in plaats van vuile, hersendode, zieldodende bladen van de nephilim zoals Men’s Health. Altijd weer protsen de nephilim met walgelijkheden en gruwelijkheden om het innerlijke kind te doden, en altijd weer rennen er kleine repelsteeltjemannetjes met stropdasjes omheen om er een markt van te maken. Het is een mentale ziekte. Maar nog erger : het is het afschuwelijke beest van de oerzonde die het smalle pad niet wil begaan, en zoveel mogelijk probeert mee te sleuren op het pad naar het verderf, wat een heilloze weg is. Daarom was ik blij met Prince en Michael Jackson, als engelen gegeven door de Heer in die moeilijke tijd van de tachtiger jaren, het opgroeien tussen zoveel gevaren. Zij lieten het Woord zien, niet het opgeblazen vlees, en veel jeugd werd zo bewaard tegen de om zich heengrijpende zee van de oerzonde. Er werd een ark gegeven in de tachtiger jaren door deze dienstknechten van de Heer. Het was veel groter dan henzelf. Het was iets universeels, iets globaals, iets hemels, waar ze ook altijd op wezen. Ze hadden een gave en deelden die met anderen. Het was als een openbaring. Het heeft mij altijd geinspireerd, tot de dag van vandaag, heeft altijd aan mijn zijde gestreden. Prince kon je niet in een hokje stoppen. Hij sjokte niet met de massa mee. Hij was anders, kwam van een andere wereld. Hij predikte dat sexualiteit iets geestelijks was, onze relatie met het goddelijke, niet iets goedkoops. Hij had iets ongrijpbaars. Hij was niet cliché. Hij was als Odyseus die zichzelf aan de mast had gebonden met was in zijn oren om niet ten prooi te vallen aan de verleidingen van de sirenen. Zo zie ik Prince. Hij hield vast aan het eeuwige touw, terwijl anderen
om hem heen, maar wat rondbazelden en roekeloos leefden. Hij was in gevecht met deze sirenen. Hij was in gevecht met de nephilim. Michael Jackson ook. Ze zijn nu beiden weg, maar hebben hun erfenis achtergelaten. Wij hebben de tachtiger jaren nodig om er doorheen te komen. Er werden eeuwige principes geopenbaard. De wilde jongens waren gekomen, waarvan Burroughs had gedroomd. Zij gingen met 1984 op de vuist. Ze waren geliefd door de jeugd, want zij voelden dat iemand voor hen opkwam. Ze waren hele machtige figuren in de tachtiger jaren, veel machtiger dan zomaar wat politieke, fletse figuren, en daarom werden ze ook zwaar vervolgd, op allerlei manieren, wat al in hun prille jeugd begon, omdat ze anders waren. Ze kwamen uit een andere wereld. Prince zong over het einde der tijden, wat hij de paarse regen noemde, het mengsel tussen bloed en lucht, en dat was een dichterlijk verschijnsel. In zijn eerdere albums sprak hij er al over dat er invasies zijn geweest van toeristen op aarde die de wereld hebben ondergelopen, die alleen maar hier kwamen om door de lens van een camera te leven, en zo hun kinderen bedriegen met aards genot, dat de liefde niet meer wordt geleerd (zie zijn nummer ‘Sexuality’). hoofdstuk 67 de omgekeerde wereld De mens is trots, loopt te blaffen en bluffen over zijn vlees eterijen, en maakt iedereen belachelijk die hem een halt toeroept. Kom niet aan zijn heilige speelgoed, zijn heilige huisjes. Daarom moesten Prince en Michael Jackson het ook ontgelden, en vele geestelijken. De mens bewaakt zijn ingebeelde terrein met nog meer inbeeldingen. Het is een waanparadijs waarover de mens zich heer en meester waant. De mens heeft zichzelf tot God, tot afgod gemaakt, en wordt door geen enkele kennis verhinderd. Hoe kan dat ? Och, ziet u, dit is de omgekeerde wereld buiten het paradijs. U moet hier de geestelijke strijd en jacht aangaan om te overleven. hoofdstuk 68 het tijdperk van de hoer LETTERLIJK zijn ze dronken van bloed, hen die nog steeds vlees eten. Ze zijn dronken van het bloed van de martelaren en de heiligen, en van de dieren, ook van de kinderen. Nu de plagen zijn gekomen drinken ze het nog steeds. Ze zijn dronken. Ik heb de hoer gezien. Ze veegt haar mond af en spreekt : ‘ik heb niks gedaan.’ Het is allemaal het oervlees. Ze rijdt op het beest van het oervlees, en ze is bewapend met de oerzonden, en strijdt tegen de profeten. Klaagt hierover, oh volk, opdat gij het teken van God moogt ontvangen, en niet onder hetzelfde
oordeel zal gaan komen als de hoer. Vreest en siddert deze dagen, want deze dagen zijn een groot kwaad. Zucht en weent over de zonden opdat gij zult ontkomen. Ze zijn dronken van bloed. Ze komen bij elkaar voor het avondmaal om het bloed van hun afgod te drinken, hun Jezus-afgod, ja, die hebben ze tot afgod gemaakt en daarvan drinken ze het bloed. Dan kun je zeggen : ‘Maar dat is symbolisch.’ … Was het maar waar ! Ze eten letterlijk de hele dag door vlees, lijken, ook op brood. Ze eten letterlijk het vlees van de afgod dus aan hun godentafel, en wanen henzelf als Christus. Ren dan tot de bergen en de wildernis als je zulke dingen ziet gebeuren. Het is godsdienstwaanzin en een duivelse cultus, een secte. Maar dat mag je niet zeggen. Dat willen ze niet horen. Als Jezus vandaag zou terugkomen dan zou hij er met de zweep doorheen gaan, want het is verworden tot een hoerenhuis. Ze verkopen de heilige dingen van God. In corona tijd gaan ze extra dicht tegen je aanstaan in de winkel. De mens is tot zombie geworden, totaal doorgedraaid. Klaagt en vlucht tot de bergen, tot de wildernis, als je die valse christussen op je af ziet komen. Ze willen alles met zich meesleuren, het verderf in. Mensen krijgen corona en komen in een caravan terecht, en nog erger, hier in Nederland. Het hele volk is verdwaasd, dronken van bloed, godsdienstwaanzin, eerder zelfdienst te noemen. Het zelf hebben ze tot God gemaakt, en dat stijgt magisch boven alle anderen uit. De mens is zwaar en zwaar aan de drugs, zwaar dronken. De tijd van het waarschuwen is allang voorbij. Dit zijn slechts de echo’s. Die werken door de heiligen en de geestelijken heen. De toekomst is allang geweest. ‘Ja, maar je moet een beetje kunnen leven,’ zeggen ze dan. Ik heb u de weg ten leven getoond. Onderhoud de schepping en zorg voor haar, en ga tot uw binnenkameren. Bind uzelf als Odysseus aan de mast, houdt vast aan het eeuwige touw. Laat haar niet los. Stop was in uw oren vanwege de gevaarlijke geluiden van de sirenen, hun verleidelijke gezangen. Het is overal te horen. We zijn in strijd met de sirenen. Sluit je ogen als al die gevaarlijke vormen op je af komen. Ze willen je ziel doven en je mee sleuren in het verderf. Maar moet je dan altijd maar waarschuwen ? De waarschuwing is het leven. Dat is wat een moeder doet. De kerken zijn dronken, dronken van bloed, veel bloed. Het is het tijdperk van de hoer. Ze spelen Russisch roulette met kinderhoofdjes. Hoog lopen ze te protsen met hun instituten, die trouwens allemaal omgekeerd zullen worden als God zal terugkomen, de hemelse kennis.
hoofdstuk 69 het eiland der sirenen Mijn schoonmoeder was laatst overleden. Het was een moeilijk mens, maar ieder mens draagt ook iets goeds met zich mee, een stuk hogere natuur, dus ik kon alles op waarde schatten. Ik was in een droom duidelijk in een parallelle wereld, en ik kwam bij haar parallelle zelf. Het parallelle zelf van mijn vroegere levenspartner, haar dochter, was daar ook. Sommigen klaagden over haar gedrag, maar ik kwam voor haar op en zei : zij kan er toch niks aan doen dat ze meervoudige personaliteiten heeft ? Ik liep toen naar haar moeder toe, en knuffelde haar. Het was een goed gevoel. Het was in een parallelle wereld waar alle dingen anders zijn. Ik moest toen met de bus ergens naartoe, en ik moest ook overstappen, maar bij het overstappen kon ik de volgende bushalte niet vinden. Alle mensen waren druk hier en liepen door elkaar heen. Ik kwam toen in een buurt terecht, in een steegje achter de huizen, waar kinderen speelden, opzegversjes deden, iets opvoerden, en daarachter lag een grotere straat waar kinderen in een optocht renden. Ik sprak even met de kinderen in het steegje. Eentje bonste met haar hoofd tegen een muur aan, en ik zei dat ze voorzichtig moest doen en zegende hen. Het was dichtbij een strand, bij een zee, waar een grote vogel ons allemaal over had gebracht, en hier was een soort kinderparadijs, maar de kinderen droegen nog steeds grote trauma’s met zich mee. De nieuwe bijbel spreekt over het kinderparadijs, waar ze los komen van de moederborsten van het oervlees en de heilige moederborsten vinden van de hemelse kennis, wat ook wel de borstenboom wordt genoemd, als een melkgaard, wat ook komt uit de Azteekse mythologie. De hemelse bloem is hiertoe een wegwijzer. We zullen dat allemaal nog bespreken, en die boeken zullen dus nog gepubliceerd worden. De sirenen die Odysseus tegenkwam op zijn tocht zongen de liederen des doods, wat we kunnen lezen in het geschrift ‘Odyssee’ van Homerus. Het zijn liederen van vernietiging die de sirenen zingen. De godin Kirke had Odysseus op het hart gedrukt niet naar de gezangen van de sirenen te luisteren. Dit waren vrouwen die half vogel waren. Al het gif van hun gezangen hadden ze zoet gemaakt. Ze betoverden alle mensen die bij hen in de buurt kwamen, en daarom moest Odysseus op zijn schip bij het eiland van de sirenen vandaan blijven. Hij liet zich vastbinden aan de mast, zodat hij zich niet kon bewegen. Een ieder die in de klauwen zou vallen van de sirenen zou niet meer terugkeren naar vrouw en kinderen. Ze zouden hem trekken tot een weiland vol met witte doodsbeenderen, en mannen die daar in ontbinding zijn en er is overal bloed. Maar ze hadden dit alles met bloemen bedekt. Komt je het niet bekend voor ? Dat is de wereld waarin wij leven, op het eiland van de sirenen. Het is een dal des doods wat is opgesmukt. Odysseus kon er alleen maar doorheen komen door zich te laten binden door het eeuwige touw, door zich te richten op de heilige gebondenheid, en hierin te volharden. Toen de Argonauten, die zochten naar het gulden vlies, de sirenen ontmoetten konden ze hier alleen langskomen met de hulp van Orpheus die door zijn goddelijke liederen hen beschermde. Die liederen staan niet op zichzelf maar komen van het goddelijke woord, de hemelse literatuur, en daarom is het ook zo belangrijk dat vandaag de dag het Woord wordt hersteld. Dat heeft de mens nodig om langs de sirenen te komen en aan hen te ontkomen. De mens leeft nu nog in gevangenschap op het eiland van de sirenen.
De Argonauten waren op zoek naar het gulden vlies, zoals de Kelten op zoek waren naar de heilige graal, en in de nieuwe bijbel, de RV-bijbel, zijn de soberen op zoek naar het eeuwige touw wat door Mozes was opgericht (vgl. de oprichting van de slang in de woestijn door Mozes, in de oude bijbel). Dat is een tocht naar de Urim, de priesterlijke toetssteen. We mogen ons ook afvragen in hoeverre Prince en Michael Jackson de taak van Orpheus dragen voor deze tijd, als dichters. Daarna kwam dus Odysseus die alleen door het eeuwige touw kon ontkomen aan de sirenen, wat dus een beeld is van de heilige gebondenheid, van de Urim. De sirenen waren hiervan zo overstuur dat ze zich in de zee stortten en zelfmoord pleegden. Zo werden velen van hen tot rotsen. Het gevaar is er nog steeds mensen. Deze mythes moeten nog tot vervulling en verdieping komen. Daartoe moet de nieuwe bijbel, de RV-bijbel komen. In de komende tijd zal de vervanger van Numeri, en ook de vervanger van Deuteronomium verschijnen. Dit zullen lijvige boeken zijn die de paradijs mythologie uitwerken. We zullen tot de dieptes van Eden gaan, tot het Qidma gebied, en het kinderparadijs zal hersteld worden, oftewel het is de bedoeling dat we tot ons innerlijke kind komen. Dat zal een stuk traumaverwerking zijn. Het innerlijke kind was gedood, in de val gelokt, door de geest van Repelsteeltje. Dat heeft ook weer met de sirenen te maken : schone beloftes, valse beloftes. Zoals het nu is is de mensheid nog opgesloten op de eilanden van de sirenen. Het is het eiland Anthemoessa, Anthemusa, ook wel Sirenum Scopuli genoemd. Het ligt tussen Aeaea, het eiland van de godin Kirke, en de rots van Scylla, in de Tyrreense Zee, ten westen van Italie. Deze eilanden hadden scherpe rotsen waar de schepen van zeemannen naartoe werden gelokt, om hen zo tot de dood te leiden. En ja, hier werd het Romeinse rijk geboren, en het westerse christendom, een van de grootste verleidingen en misleidingen door de sirenen. Het is het bedrog van het rijke westen. Hieruit moeten we ontsnappen door omgang te leren hebben met het eeuwige touw, en te leren toetsen door de Urim, wat beschreven is in de nieuwe bijbel. Een sirene zou alleen maar kunnen leven totdat iemand onbeweegbaar langs haar heen zou kunnen gaan. Dan zou ze haarzelf in de zee werpen en tot rots worden. Pas op voor de geluiden vandaag de dag, de liederen, want het zouden weleens giftige liederen van de sirenen kunnen zijn om je ziel te doden. Daarom moet je alles goed toetsen en tot het eeuwige touw gaan, en daaraan vasthouden, daarin volharden. Herken ook de hulp tot je gezonden. Het eeuwige touw komt de zoekers tegemoet. En onthoud : velen zullen het zoeken, en weinigen zullen het vinden. Het pad is smal, en de poort is eng. Prince was het verschijnsel van Orpheus in de duistere nacht op zee, om de mens te beveiligen tegen de sirenen. Het was een gave gegeven aan de wereld. Het gaf koers aan de zoekers van het eeuwige touw. Ga tot het schip van Odysseus, opdat je Orpheus kunt horen in de nacht. Ga tot de ark. Als het schip voorbij de sirenen zal zijn gegaan zullen ze vanzelf afsterven. Krijg vat op deze mythe en de waarde ervan, en leer het toe te passen in je leven als een medicijn. Naar wie zullen we luisteren ? Naar de bedrieglijke, dodelijke gezangen van de suikerzoete Sirenen, of naar de wijze en waarschuwende instructies van de godin Kirke ? Moeder God probeert ons te bereiken in deze mythe, en deze lijnen lopen ook door de nieuwe bijbel heen.
Als ik de radio hoor vandaag de dag hoor ik vaak sirenen. Ik houd me vast aan het eeuwige touw. Als je de stemmen van de mens hoort op de tv vandaag de dag, dan hoor je vaak sirenen. De mens is onder zware betovering, in het land der sirenen. Het zijn hoeren die ons willen verleiden tot de oerzonden, tot het oervlees. Prince was ook in gevecht met hen, en overwon. Michael Jackson was ook in gevecht met hen, en overwon. Daarom konden ze dit werk doen. Maar dat wil niet zeggen dat de strijd gestreden is, want het gaat door etappes, door vele lagen. Elke verdieping in onze groei heeft zijn eigen sirenen. hoofdstuk 70 Wat de Jezus verhalen verborgen houden – de dieptes van Bethlehem ‘Filosofen worden niet geboren en sterven ook niet; want als ze eenmaal de realisatie van onsterfelijkheid hebben bereikt, zijn ze onsterfelijk. De dwaas leeft maar voor vandaag; de filosoof leeft voor altijd.’ -- Manly P. Hall Het eeuwige touw is een soort ‘draad van Ariadne’ om door het labyrinth te komen en de minotaurus, een beeld van het oervlees, te verslaan. Velen zijn geroepen, maar weinigen zijn uitverkoren. Wat betekent dit ? Mijn opa zei dit vaak, die in de hervormde kerk zat, vaak met tranen in zijn ogen. ‘Miljarden gaan naar de hel,’ zei hij, soms huilend. Ook huilde hij soms aan tafel na het avondeten na het lezen in de bijbel. Ik had zo met hem te doen, en begreep hem helemaal. Velen zijn geroepen, weinigen zijn uitverkoren. Hoe kun je daarmee leven ? Het is iets dichterlijks. Velen zullen het zoeken, maar weinigen zullen het vinden, want het pad is smal en de poort is eng, die ten leven leidt. Wat betekent dit ? Velen zijn op de brede weg, maar er zijn ook velen op het zogeheten smalle pad, maar op het smalle pad moet je komen tot het eeuwige touw, tot de draad van Ariadne, anders wordt je op de verkeerde smalle paden geleid, want die zijn er ook. Het is een labyrint, en te zijn op een smal pad zegt niks, helemaal niks. Je moet de Urim vinden, en je volhardend vasthouden aan het draad van Ariadne, het eeuwige touw, anders kom je nooit meer uit het labyrint. Ook moet je de minotaurus verslaan, het rundermonster, een beeld van het oervlees. Velen worden verleid, of laten zich verleiden, door de sirenen. De mensheid zit opgesloten op een sireens eiland, in een sireense gevangenis. Dat is een labyrint. Alleen de draad van Ariadne, in het Etruskaans : Areatha (vgl. Aretha), kan er uit leiden, oftewel het eeuwige touw. Het is een beeld van de urim en de thummim. Die stenen moeten in het labyrint gevonden worden, en alleen zo kan de minotaurus verslagen worden. De mens moet van genade komen tot loon. De matrix is dus zwaar sireens. De mens wordt verlokt door drogbeelden, die de sirenen op de mens afzenden, door de liederen, die als jachtnetten zijn. Dit is een territoriale oorlog, dus ga de machten achter de machten zien. Ga de sirenen zien die over de steden heersen, over de kerken en de samenlevingen, over de landen, en continenten. Alleen door de urim en thummim, en te leren hoe die te gebruiken, kun je deze oerzonden en oerleugens verslaan. Dit wordt uitgelegd in de nieuwe
bijbel. De pentateuch moet vervangen worden. Het loon is de kennis zelf. We verdienen zo kennis. Manly P. Hall zei : ‘Het is niet door de lagere natuur te vernietigen dat de mens deugdzaam wordt; het is door de transmutatie en regeneratie van elke basiskwaliteit en houding dat hij goddelijkheid bereikt.’ Daarom zijn we met deze dingen bezig en steken we onze kop niet in het zand. Je kunt niet zomaar goddelijk zijn, maar moet je eerst aan het goddelijke onderwerpen, het goddelijke eerst gaan leren herkennen. Dat gaat dwars door alles heen, ook door de werken van de voorouders, en vandaar dat de nieuwe bijbel daar ook op aansluit. Eerdere ideeen moeten uitgewerkt worden. We moeten niet opnieuw het wiel uitvinden. Maar Nederland heeft 17,5 miljoen algemene experts, die het allemaal al weten. Zij weten alles al, en weten alles beter dan de ander, en hebben zo zichzelf tot afgod gemaakt. Het is drugs toegediend door de sirenen. Daarom : ga niet alleen maar het smalle pad op, maar zoek ook naar het eeuwige touw. Alleen zij dit het vinden zullen leven. De dwazen weten niet van zichzelf dat ze dwaas zijn. Ze denken dat ze wijs zijn, maar ze zijn eenvoudig te herkennen. Ze missen de socratische basis van het weten niets te weten. Zoals Manly P. Hall zei : ‘Wijsheid komt niet zomaar. Daar moet je om vragen.’ Hij stelde dat de mens is omgeven door een bovenzinnelijk universum waarvan hij niets weet, omdat de centra van zintuiglijke waarneming in hemzelf niet voldoende zijn ontwikkeld om te reageren op de subtielere trillingswaarden waaruit het universum is samengesteld. Daarom : Als je niet tot de diepte van filosofie, theologie en metafysica gaat dan ben je al dood en blijf je dood. Daarom leeft de dwaas alleen maar vandaag, en de filosoof voor altijd, zoals Manly P. Hall aangaf. Hij was een schrijver, gnosticus en filosoof die vele boeken over deze onderwerpen heeft geschreven. Hij leefde van 1901-1990. Hij hamerde op de noodzaak van de brug tussen religie, filosofie en wetenschap. Dit is zeer belangrijk, want afgezonderde religie waar deze brug mist wordt selectief fundamentalisme als een tikkende tijdbom. Dit zien we terug in de extreme takken van religies, die allemaal het kenmerk hebben dat ze niet zijn onderwezen in filosofie, filologie, en etymologie. Ze zijn aan de hersendodende en hartsdodende drugs van de sirenen. Als je niet door blijft leren en alleen maar handeltjes gaat draaien en vechten voor je clanswapen dan nemen boze geesten je over. Ze komen binnen door de gaten in de educatie, daar waar je missing links hebt, daar waar je je tijd verdoet aan nutteloosheden, daar waar je je prioriteiten niet op orde hebt. Velen zijn nieuwsgierig en niet leergierig. Ze blijven in dezelfde cirkeltjes rondtollen en worden zo prooi van de sirenen, die hen meesleuren tot de landen der dwazen. Er zijn overal gevaren. Daarom is de Vreze des Heeren onze leidraad. Alleen die Vreze leidt tot het eeuwige touw. Alleen degenen die het eeuwige touw hebben bereikt hebben daarvan het bewijs. Het is niet iets voor de dwazen. De minotaurus, de rund van het oervlees, dient in ons te verdrinken. Het is een woest beest, als de woestheid en onstuimigheid van de mannelijke fallus. In ‘De geheime leringen van alle tijden’ (1928) schrijft Manly P. Hall dat filosofie om de waarden gaat, en de hierarchie van de waarden, en dat alleen de filosofie dat kan bepalen. We kunnen stellen dat oppervlakkigheid daarin een totale
‘killer’ is, en de beginvorm van het bestaan is nog die dwaasheid, omdat alles nog maar aan het begin is van de evolutie. Er moet nog evolutie komen. Nu zijn we nog in de nachtmerries van de feutus. Er is nog geen wedergeboorte geweest en geen schepping. Hall stelt dat de opdracht van de filosofie is om de oorzaken van dingen vast te stellen, of het hart van de zaak. Filosofie is de wetenschap van de relaties van kennis tot de noodzakelijke doeleinden van de rede, waar Immanuel Kant ook op wijst. Hall noemt de zes disciplines van de filosofie : 1. metafysica, die zich bezig houdt met de abstracte onderwerpen van kosmologie en theologie. 2. logica, die zich bezig houdt met de leerregels van het denken, en de leer van de drogredenen 3. ethiek, individuele verantwoordelijkheid, het bepalen van de aard van het goede 4. psychologie, het onderzoeken van mentale oorsprongen 5. epistemologie, de aard van de kennis en de mate van absolutisme 6. esthetiek, de wetenschap van de harmonie, de elegante nobelheid, of zoals we kunnen stellen de mate van genade en universalisme, de leer van het gracieuze. Hall wijst op Plato die stelde dat de filosofie de hoogste gave was aan de mens gegeven, het grootste goed van de hemel. Hall stelt dat het nu echter allemaal is vervalsd met de meningen van mensen. De nectar van de goden is vergiftigd hierdoor, door de moderne tijd. Heraclitus vergeleek het met de vallende ziekte van het geestelijke. Het is dus een epileptisch verschijnsel. De mens valt voortdurend weg. Hall waarschuwt voor de toenemende oppervlakkigheid van het moderne filosofische en wetenschappelijke denken, juist door het zich overgeven en aangetrokken voelen door het materialisme. Hij wijst op Sir Francis Bacon die stelde dat een beetje filosofie de mens neigt tot atheisme, maar diepte in de filosofie brengt de mens weer terug tot religie. Er moet dus een wisselwerking zijn. Altijd moet de mens toch weer terugkeren tot religie, anders kun je de diepte niet in. Daarom blijven wij ook bezig met het vraagstuk van religie, en blijven wij het uitdiepen. Religie is namelijk de wetmatigheid van de metafysica. Dan hebben we het dus niet over oppervlakkige genade-religie, of geloofs-religie, maar over wetenschappelijke religie. Dan zien we dus ook duidelijk de brug tot de natuur. We hebben het dus over natuurreligie, ook paleolithische religie, de oerreligies, van de primitieve volkeren. Hij heeft het dan over de leer van transmigratie, die ontdekt kan worden in de retoriek en de discipline, dus van jongen worden tot dienstmeisje, tot een plant, een vogel, een vis, en dan zwemmen in uitgestrekte zeeen, wat dus ook een onderdeel is van het geestelijk reizen. Hij wijst dan op Archytas die stelde dat plezier een pestilentie is omdat het in strijd is met zelfbeheersing van het geestelijke. Plato was een leerling van Socrates, die de materie beschouwde als een onderwerp van drogbeelden en generatie, en Plato reisde veel, stelt Hall, en werd ingewijd in de hermetische filosofie van Egypte. Cicero beschreef de platonische filosofie als een samenstelling van dialectiek, natuurkunde en ethiek. Plato beschrijft God als een wezen dat geheel op zichzelf is, de oorzaak is van zijn eigen goedheid, voldoende voor zijn eigen gelukzaligheid, als de eeuwige bron. De Absolute is dus de Ene in de platonische filosofie. God is onsterfelijk alleen door zichzelf. Leren is in de platonische
filosofie het herinneren en het objectief maken van alle vorige kennis, ook van vorige levens of van vroegere bestaansvormen. Niemand die onwetend was over de geometrie mocht tot de platonische filosofie komen. Van neoplatonisme tot Nietzsche kan dan een valstrik worden voor de oppervlakkigen, stelt Hall, want de oppervlakkigen lopen weg met het woordje ‘macht’, en zien het als het recht van de sterksten, aards gezien, terwijl Nietzsche erop wees dat de ware macht deugd, waarheid en zelfbeheersing is. De dwazen verkrachten dus de filosofie met harteloosheid, en rukken het uit zijn verband, altijd weer, wat dus de vergiftiging is van de goddelijke nectar. Hall wijst op de hopeloosheid en hulpeloosheid van de materialistische wetenschap waar Henri Bergson op wees, een intuitionalist, die God zag als de voortdurende worsteling met de beperkingen van de materie. Hall wijst op de filosoof Herbert Spencer (1820-1903) die evolutie beschrijft als een steeds toenemende complexiteit met evenwicht als de hoogst mogelijke toestand. Spencer stelt dat het leven een continu proces van homogeniteit naar heterogeniteit en terug is. Spencer stelt dat God oneindige intelligentie en oneindige diversiteit door oneindige tijd en oneindige ruimte is, en zich manifesteert door een oneindigheid van zich steeds verder ontwikkelende individualiteiten. Hall komt tot de conclusie dat filosofie voortkomt vanuit de religieuze mysterien van de oudheid, en dat de filosofie na het verval van de mysterien van religie werd gescheiden, en dat het daarom zo oppervlakkig is. Daarom moet hij die de filosofie wil leren ook de mysterien weer opdiepen. Hij wijst dan op Alexander Wilder (1823-1909), een theosofische neoplatonist, die stelde dat de Mithraïsche riten de mysteriën van Bacchus verdrongen, en dit werd de basis van het gnostische systeem, dat eeuwenlang de overhand had in Azië, Egypte en in het verre Westen. Mithras was gebaseerd op het verslaan van de wilde rund van het oervlees (vgl. de minotaurus). Veel gnostische literatuur is door de eeuwen heen verloren geraakt, vanwege de vijandigheid van de vroege christelijke kerk, stelt Hall. Daarom is het gehuld in diepe duisternis en mysterie. Slechts weinig is bewaard gebleven, stelt Hall. Hij wijst dan op de Serapis cultus, die werd gezien als de ziel van Osiris, het terugtrekken van de wilde rund, wat op een ceremonie wijst waarbij de heilige Apis, de rund, elke vijfentwintig jaar in de wateren van de Nijl wordt verdronken. In principe werd het christendom op dit soort cultussen gebaseerd. Hall wijst dan op een cultus in Bethlehem voordat de Christus cultus kwam. Er was daar een bos van een nog oudere Syrische Heer, namelijk Adonis, ook wel Tammuz genoemd, en Adonai, wat ook veel de naam van God is in het Hebreeuwse Oude Testament. In de Joodse maand Tammuz werd Adonis doorboord door de slagtand van een wild zwijn tijdens de jacht, wat zijn dood betekende. Na drie dagen of maanden stond hij op. Hij vertegenwoordigde de zomer die door de winter, het wilde zwijn, werd vernietigd, door het kwaad. We komen dit verhaal in principe ook tegen in de grondteksten van de oude bijbel, en in de Halal. Wij moeten de slagtand van het zwijn aanvaarden. Eerst sterven we in de worsteling met het zwijn, wat een beeld is van het oervlees, van de hebzucht en de ongehoorzaamheid. Ook Attis, die een oudere Frygische, Turkse Heer was, werd
gedood door een zwijn. Het laat zien dat we de worsteling met het oervlees moeten aangaan, en dat daarin ons eigen vlees zal sterven, ons oude leven, maar dat daardoor het nieuwe leven zal opstaan. Uiteindelijk wijst dit allemaal terug op het jachtsleven van Ezau. De cultus van Adonis, van Adonai, waar de Joden hun naam voor God aan ontleenden, was een grote cultus in Israel, Syrie, Libanon, Kanaan, Babylon, Egypte en Griekenland, die zich overal verspreidde. Dit was wat later de Jezus verhalen verborgen gingen houden. Uiteindelijk moeten we terugkeren tot het diepere Betlehem, het vroegere Betlehem, en worstelen met het zwijn van de oerhebzucht. Door allerlei genade en geloofspraatjes van het westerse christendom werd dit ondergesneeuwd. We moeten de slagtand van het zwijn aanvaarden die ons doorboorde. Eerst zullen we omkomen in deze strijd, omdat onze oude natuur moet sterven, en daarom is de slagtand van het zwijn ook het mes der besnijdenis. Daar wijzen de Attis mythologieen uit Turkije ook op, want daarin werd het gevecht met het zwijn, waarin Attis stierf, vergeleken met de besnijdenis of ontmanning van Attis. Alle valse mannelijkheid, alle valse natuur, moest eraf. Het zwijn van het oervlees in hem moest sterven, en hij moest wedergeboren worden in het zwijnenbloed, zoals Mithras wedergeboren moest worden, gedoopt moest worden, in het bloed van het rund van de oerzonde. We moeten ons niet helemaal blindstaren op het bloed van Jezus, maar zwijnenbloed moet stromen. Het vlees moet eraf. We moeten belijden : Ik aanvaard de slagtand van het zwijn. Ik aanvaard de dood door het zwijn. Ik aanvaard het lijden door het zwijn. Ik aanvaard de doorboringen door het zwijn. Zo overwinnen we uiteindelijk dit verschrikkelijke beest van het oervlees, deze behemoth, waar de nieuwe bijbel, de rv-bijbel, ook uitvoerig over gaat, en de halal. Pas dan kunnen we zeggen : ‘Het is volbracht.’ Hierdoor stond Adonis na drie dagen of drie maanden weer op, en natuurlijk is dat symbolisch. Ook in die dagen was het ontspoord, was er persoonsverheerlijking in plaats van principeverheerlijking, waar Ezechiel ook over klaagde. We moeten leren met religieuze gedachten te werken zonder ze te accepteren, in de zin van dat we tot de principes moeten komen en die uitwerken en het niet laten ondersneeuwen in oppervlakkige persoonsverheerlijking. Hall wijst op de leerregels van Pythagoras die belangrijk zijn. Pythagoras stelde dat vlees eten het zicht vertroebelde, en dat rechtsprekers geen vlees mochten eten daarom. Het denkvermogen werd namelijk ondermijnd door het vlees eten. Zouden ze toch rechtspreken terwijl ze vlees aten dan zou het niet bedachtzaam en eerlijk genoeg zijn. Pythagoras stelde dat alles in de natuur deelbaar is in drie delen. Alle dingen bestaan uit drie, wat ook weer de opstanding van Adonis na drie dagen of maanden verklaard. Pythagoras verdeelde het universum ook in drie delen, namelijk de Allerhoogste wereld, de hogere wereld, en de lagere wereld. In welke wereld leef je ? Velen gaan tot de hogere wereld, maar niet tot het allerhoogste. Velen zijn dus op het smalle pad, maar toch wijken ze af, omdat ze niet streven naar het eeuwige touw, de heilige gebondenheid. Ze geloven het allemaal wel. Ze zijn gebonden aan personen, niet zozeer aan principes. Ze hebben water bij de moedermelk gedaan.
We hebben velen op het smalle pad, maar velen hebben hun eigen smalle paden gemaakt. Velen zijn in slaap gesust door de christelijke slaapliedjes van geloof en genade, en baseren daar hun gerechtigheid op, en hebben niet ten diepste geworsteld met het zwijn van het oervlees, van de hebzucht en heerszucht, en ze hebben de slagtand die hen doorboorde niet aanvaard. ‘Ons mag geen pijn gedaan worden. Wij willen alles hebben. Wij moeten alles hebben. Wij willen de tucht niet.’ Ze eten nog vlees, letterlijk of figuurlijk, en daarom is hun denkvermogen vertroebeld, en zijn hun prioriteiten omgedraaid, en zo volgen ze hun eigen wegen, in roekeloze dwaasheid. Ze willen dingen niet in een groter verband zien, want dan zouden ze omwegen moeten maken en studeren, zouden ze tot de dieptes van Bethlehem moeten gaan, in de wildernissen van Bethlehem, tot de grotten van Adonis. Pythagoras stelde dat we op niet bezochte paden moesten wandelen, en niet op de openbare paden. Degenen die dus naar wijsheid zoeken moeten dit in eenzaamheid doen. De tong moest beheerst worden, en de mens moest het eeuwige volgen. De mens moest dus eerst leren zwijgen, tot de verstomming komen, waar de nieuwe bijbel ook diep op ingaat. De mens moest niet proberen de geheimen van het leven te ontrafelen zonder spirituele en intellectuele verlichting. Het probleem is dat de mens wetenschap buiten God en de filosofie heeft opgericht. Dat is een vergiftigde wetenschap dus, zeer giftig. Zoek de dingen die boven zijn in plaats van aardse goederen op te hopen. Laten we beseffen dat Pythagoras een pre-socratische filosoof was die dus ook Plato heeft beinvloed. Als we het over de Joodse Heer hebben, een van de namen van God in de oude bijbel, Adonai, dan heeft dat een enorme diepte, en laat het dit aspect zien, niet als een persoon maar als een principe. Het gaat om het Adonai-principe van sterven aan het vlees in de strijd, wat ook de betekenis is van Jehovah. Daar komt het telkens weer op neer. Adonai gaat over de strijd tegen het zwijn van de hebzucht. Waar men van die strijd afwijkt, komt men in persoonsverheerlijking, persoonscultussen, zoals in het westerse christendom. Is Jezus een koning ? Ja. Moeten we alles aan de voeten van Jezus neerleggen ? Ja, maar dan meer als een Jezus-principe. Eren en vereren is iets heel anders dan afgoderij. Het gaat om het Jezus-bewustzijn, en verder moeten we afkicken van buitensporige Jezus-verafgoding die al deze waarheden hebben ondergesneeuwd. Het volk is zwaar aan de drugs, en het komt ook in allerlei andere vormen. Mijn oma zei altijd, wat ik me nog goed kan herinneren en wat me ook wel op de lachspieren werkte vanwege dat ze dat altijd zo super vroom en heilig uitsprak : ‘Die gelooft en gedoopt zal worden, die zal zalig zijn.’ En dan met de nadruk op ‘die’. ‘Die zal zalig zijn.’ Mijn oma was dan wel zwaar christelijk, maar ze geloofde ook dat Valhalla de hemel was, wat het Germaanse paradijs is. Daar sprak ze over, en dat vatte ik als kind goed op. Daar kon je alleen komen als je in de strijd zou sterven. Daarom waren de Germanen ook zo bang voor een natuurlijke dood, en lieten zich soms op hun sterfbed door een speer doorspietsen. Het heeft een diepe en grote waarheid in zich, namelijk dat we met het oervlees moeten worstelen, en eerst zal dit zwijn ons doden, opdat we afsterven aan ons zelf, aan ons oude leven, dus daarom moeten we de zwijnenslagtand aanvaarden en dragen in ons. We hebben dit nodig. Het gaat er niet om wat we willen, maar om wat we nodig hebben, en daarom bidden we dan ook : ‘Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede,’ want de hemelse wil is de hemelse kennis. ‘Die zal zalig zijn.’ We hebben het dan niet zomaar over een waterdoop of doop in het geestelijke, maar over de doop in het zwijnenbloed van de oude natuur. Alleen als we dit zwijn confronteren zullen we overwinnen. Dat is waar Adonai voor staat, en dat loopt helemaal
terug tot Edom, wat trouwens de naam was van het paradijs in de Septuagint. Niet Eden, maar Edem, Edom. We komen dan uit bij Ezau, in het Edomitisch Judaisme, het jagersvolk, wat een geestelijke waarheid draagt, en Edom werd ook het wijsheidsvolk genoemd. Daar wijdt ook de nieuwe bijbel veel aandacht aan, en dit moet om de verhoudingen tussen het christendom en de islam te herstellen. De zegels moeten verbroken worden, de muren, en er moeten bruggen gebouwd worden, en deze verborgen bronnen moeten besproken worden, en gebracht tot de mensen, opdat zij hun zielen ook daarin kunnen zaligen. Er is een enorme dreiging van de islam omdat deze missing link ontbreekt. Vandaar dat de nieuwe bijbel wel moet komen. Mijn oom nam ons eens mee naar het bos in de avond, en toen gingen we op zoek naar wilde zwijnen. Het was al donker, maar we vonden ze niet. Toch was dat heel spannend. Later kreeg ik een boek van hem over de oude beschavingen, van Babylon, Assyrie en Perzie. Ik schreef hem ook eens een brief en toen had ik een beeld van een bos met een zwijn bij een grote steen. Het wijst allemaal terug op deze dingen. Hij woonde altijd bij ons in de straat. Hij droeg die geheimenissen met hem mee. hoofdstuk 71 de slagtand van het zwijn Er was een magisch verschijnsel in het paradijs waardoor de mens doorboord moest worden : de slagtand van het zwijn. Daarbuiten was alles slechts illusie. Wij hebben de slagtand van het zwijn nodig om ons los te maken van het vlees. Het Adonaisme ligt verborgen en bedolven onder de opkomst van het westerlijke christendom. Daarom is de Halal er, en daarom is er de nieuwe bijbel, de rv-bijbel, oftewel de Rodenberg Versie. En daarom schreef Manly P. Hall hierover in 1928. De dertiger jaren en de veertiger jaren waren de slagtand van het zwijn. Dat moeten we aanvaarden. De slagtand van het zwijn is de tucht. Het grijpt weer terug in het verleden. De eerste wereldoorlog was een onafhankelijkheids-oorlog, de strijd tot emancipatie, wat resulteerde in de Spaanse Griep, de corona van die tijd, aan het einde van de tiender jaren van de jaren 1900. Tammuz, de babylonische Adonis, werd tijdens de jacht door een wild zwijn aan een boom gespietst. Komt ons dit niet bekend voor ? Werd Jezus niet aan een boom gespietst ? Maar we hebben enkel in het westen het halve verhaal gehoord. Het ligt verborgen in de dieptes van Bethlehem. Toen Adonis bij zijn geboorte vast kwam te zitten maakte een zwijnenslagtand hem ook los, zodat hij geboren kon worden. De slagtand van het zwijn is dus nodig voor onze wedergeboorte. We hebben het dan over leringen van het oer-Israel, die later werden weggekapt door het opkomende christendom.
In het Roggebot bos bij Kampen hoorde mijn tante ineens gesnuif achter haar en ze probeerde weg te rennen. Ze dacht dat het haar middelste broer was, maar het bleek een wild zwijn te zijn. Dat soort dingen laten je niet meer los. Ik heb ook al heel lang een beeldje van een wild zwijn op de kast staan. De geschiedenis roept. De mens heeft dingen over het hoofd gezien. Je moet de zwijnenslagtand aanvaarden die je doorboort. Altijd maar weer prijst die het opgepofte. Kijk maar eens om je heen hoe de mens houdt van het opgeblazene, het pronkende, altijd maar weer haantje de voorste. Nederigheid wil de mens niet. Je kunt zeggen als je in zo’n wereld leeft : ‘Het is om te janken’, maar besef dat God een dichterlijk en prozaisch verschijnsel is. Het is een verhaal. Je moet de slagtand van het zwijn die je doorboort aanvaarden. Alleen zo is er wedergeboorte en de overwinning en overstijging van het oervlees. Je ziet het om je heen. De mens heeft een hang naar het snelle en naar bluf. Het brede pad, het gemakkelijkste pad, en dat noemt de mens mooi en knap. De mens is verleid door de sirenen, door de verboden vrucht van gemakkelijke, aardse kennis. Het spuit er zo in voor twee kwartjes. De mens laat zich bedriegen door zijn zintuigen. Oh ja, koel, gaaf, knap, mooi, ja heerlijk, want de mens wordt door het oervlees bevredigd, lekker snel aan je trekken komen, hoef je niks voor te doen, want het is immers goedkoop : geloof en genade. Ze nemen er genoegen mee, denken niet voor henzelf. Ze glijden met de dode massa mee, wat zalig is voor het vlees. Je ziet de zwijnen om je heen die zich volvreten en dronken zijn. Je mag geen parels voor de zwijnen werpen. Geef jezelf niet aan hen over. Werp je niet voor hen neer. Je moet met de zwijnen worstelen, en zeer zeker raak je gewond in die strijd door de slagtand van het zwijn, maar dat moet je aanvaarden, want je hebt het nodig. De wond door het zwijn is een belangrijke wond, want het bevat je eeuwige leven. We moeten daarom de slagtand van het zwijn in ons hart ontvangen. Dit is de oerreligie, zoals het in het oer-Israel werd gepredikt. In deze religie gaat het dus niet zomaar om kennis en loon, maar om de overwinning over de zonden, dus we spreken over een oorlogskennis en een oorlogsloon. Verzaak de oproep tot de strijd niet, en de oproep tot de wilde jacht. Het gaat niet alleen om het aanvaarden van de slagtand van het zwijn, maar ook om het aanvaarden van de worsteling met het zwijn. hoofdstuk 72 Het universum van Pythagoras ‘In een nachtvisioen, in een droom, werd het eerste Korinthe afgebeeld als een groep opgeblazen jonge mannen die met hun lichamen pronkten. Zij waren ver weg van het goddelijke, paradijselijke
lichaam van de schepping. Met hun lichamen doofden ze de ziel uit, en deden aan zelfverheerlijking. Zo mogen we afstand doen van het eerste, opgeblazen Korinthe. Ook Laodicea wordt opgeroepen om tot de wildernis van God te komen.’ Kamba 14:11,33,34 Ik had een droom dat ik iets moest doen omtrend Israel, en ik was thuis iets vergeten, dus ik liep terug. Er waren nieuwe buren en ik sprak even met ze. Ik zag toen ergens een gigantische paashaan waar mensen langsheen moesten zien te komen. De mens moet een nieuw beeld krijgen van pasen. Het heeft te maken met het worstelen met het zwijn, en de zwijnentand. De mens bevindt zich op zeer dun ijs, en heeft over alles een grote mond, speelt over alles een expert, en rechter, zonder door enige kennis te worden verhinderd. Educatie neemt de mens niet serieus. De mens sjoemelt overal tussendoor, al smokkelend, en gaat over lijken. De bewijzen zijn zoals gewoonlijks flinterdun, waarop de mens zijn leven bouwt. Macht willen ze hebben, geen educatie. Korinthe stond voor opgeblazenheid, en Laodicea stond voor lauwheid. Deze dingen werken met elkaar samen, wekken elkaar op, als een vicieuze cirkel. Het zijn draaikolken veroorzaakt door sirenen. Alleen het eeuwige touw brengt er doorheen, en je te wijden aan de worsteling met dit zwijn. Ik kwam vannacht in een droom ook weer mijn oude karate leraar tegen in het winkelcentrum. Hij zei dat hij naar me op zoek was, wat ook weer op deze dingen wijst. Het gros van de mensen leeft langs alles heen. Het gaat om die enkelingen, en dat moet ook wel, want als dit contrast er niet was, dan zou het de enkeling verlammen, als alles al door de grote massa’s gedaan zou zijn. Dan zou de enkeling geestelijk sterven, geestelijk verlamd raken, en dan stelt het niets voor, dan is het niet beproefd. Het is dus een noodzakelijke kunstvorm in de dichterlijkheid dat er maar weinigen binnen zullen gaan, terwijl velen het zoeken. Ook velen zoeken het niet. We komen dus weer uit bij de onderverdeling van het universum van Pythagoras, de leraar van Socrates, Plato en Aristoteles : de Allerhoogste wereld, de hogere wereld en de lagere wereld. In welke wereld leef jij ? Waar wil jij leven ? Het gaat er niet om waar je van buiten bent, maar waar je van binnen bent. Als je om je heen kijkt dan zie je dat iedereen weer wat anders van je verlangt. Ze spreken elkaar allemaal tegen. De ene wil dat je dit doet en denkt, en gelooft, en de ander wil dat je dat doet en denkt en gelooft. Heb je dat opgemerkt ? Heb je opgemerkt dat het nooit goed genoeg is ? Dat je het nooit goed kan doen ? Je kunt tegen ze zeggen dat ze allemaal weer wat anders zeggen, dus dat het dan niet klopt, maar je zult merken dat maar bar weinig mensen daar gehoor aan geven. Ze gaan toch wel door, hoe dan ook. Wat moet je dan doen ? Neem alles cryptisch, en probeer het
shamaanse medicijn in hen te vinden en trek dan verder. Worstel met het zwijn, aanvaard de zwijnentand, en maak gebruik van zijn onderdelen. Maak gebruik van de diversiteit en de variatie van het leven. Die moet er wel zijn, anders is er geen prikkeling. Ga ook op zoek naar de harmonie achter alle dingen. hoofdstuk 73 verborgen geheimenissen in de bethlehemse wildernissen Toen de mens zich boog over het kindeke Jezus in een stal in Betlehem vergat men de worsteling die Adonai had met het zwijn van het oervlees dieper in de wildernissen van Betlehem. Velen zagen het kindeke Jezus als een buitenkans om aan de dienstoproep van Moeder God te ontkomen, om zo vervroegd met pensioen te gaan met de drugs van geloof en genade die het kindeke met zich meebracht, als je meedruipt met de westerlijke interpretatie van dit verhaal. Natuurlijk, ook het Adonai verhaal was ontspoord op vele manieren, die ook wel Tammuz en Adonis wordt genoemd. Het was een eerdere soort van Jezus Christus, of een eerdere Mohammed. Er was veel persoonsverheerlijking en objectificatie, zoals in het latere christendom, en veel betekenissen gingen verloren. Het zou eigenlijk om de principes moeten gaan. Mythes hebben dus altijd een groot gevaar dat het tot materialisme wordt. Daarom moet er onderwijs over deze dingen zijn. Maar we hebben het hier over een bron, een bloedader, of slagader, van Bethlehem, en die bron werd door het westerse christendom dichtgegooid. De ellende was niet meer te overzien want men streed niet meer met het zwijn van het oervlees. Tijd om in de diepte te gaan. In Sumerië was Adonai Dumuzi genoemd, en Damu, of Damuzi. Damu betekende de getrouwe zoon. Hij was de stervende zoon van de godin Inanna-Ishtar, wat elk jaar uitgebeeld werd door de natuur, waardoor Damu de onderwereld inging, en vervolgens gezocht werd door Inanna-Ishtar om tot leven gewekt te worden. Dat was waar deze religie om ging : Moeder God op zoek naar haar zoon. Inanna-Ishtar was de godin van de liefde en de oorlog, dus die riep ook haar volgelingen op tot de oorlog, tot de worsteling met het zwijn van het oervlees, in de wildernis, in de dieptes van Betlehem. Kun je het stalletje van Bethlehem wat in de stad wordt verkocht loslaten om in de dieptes van Bethlehem’s wildernissen te gaan om te worstelen met het zwijn van het oervlees ? Dat was het werk van Damu, wat later werd tot Adam. Damu werd doorboord door de slagtand van het zwijn, gespietst aan een boom, en werd daarom gezocht door Inanna-Ishtar. De slagtand was het besnijdenismes, en dat is ook wat de Egyptische Adam betekent, d’m, namelijk de besnijdenis van het hoofd, van het verstand, de besnijdenis van de top, van de vleselijke overheersing dus, als een beeld van de territoriale oorlogsvoering in de hemelse gewesten. Daarom is en blijft Adam een belangrijk archetype, en wordt het rijkelijker uitgelegd in het verhaal van Damu. Ook Adam viel in de onderwereld en werd gezocht door Moeder God. ‘Adam, waar zijt gij ?’ Ook Adam werd
gespietst aan de boom door de leugen van de slang, of de leugen van het zwijn, doorboord door de zwijnenslagtand. Paradeisos is Grieks voor jachtvelden. Adam, Damu, was in een worsteling met het zwijn van de oerleugens, van de oerzonden, en werd hierin eerst doorboord, en daalde zo af in de onderwereld. In de Septuagint, het Griekse Oude Testament, ging het over de hof van Edom, Edem, niet Eden, dus het wees op Ezau. Als we het over Ezau hebben, over Edom, dan hebben we het over de wilde jacht die de mens moet voeren op het oervlees. Ezau, Edom, het wijsheidsvolk, was een beeld van het paradijs, de Paradeisos. Dit grijpt allemaal heel diep. Ezau kwam tot Jakob en moest alles afleggen, zijn status, zijn titel, zijn eerstgeboorterechten, om zo tot het rode te komen, als een beeld van de dood door de slagtand van het zwijn. Toen Damu tot de onderwereld ging in de Mesopotamische religie moest hij bij elke poort iets afleggen, totdat hij helemaal naakt was en in gevangenschap en slavernij tot de eeuwige duisternis, opdat hij nooit meer zou kunnen terugkeren tot slavernij aan het oervlees. Dit gebeurde door de zwijnenslagtand. Alleen zo kon het zwijn van het oervlees overwonnen worden. We zien dit ook nog terug in het verhaal van Jezus en de zwijnen, waarin hij de zwijnen in de zee liet storten om daar te verdrinken. Dat is een symbolisch beeld. Ishtar werd tot Easter, tot pasen, wat het hele proces laat zien van de schepping vanuit de afdaling in de onderwereld. We hebben het dan over de worsteling met het zwijn, als we het over het pasen hebben, en het doorboord worden door de zwijnenslagtand ter besnijdenis van het oervlees. We hebben het dan over de diepere vóórchristelijke geheimenissen van Bethlehem. Uiteindelijk bracht dit Damu-Tammuz tussen de borsten van Moeder God om de hemelse melk te ontvangen. We kunnen daarom zeggen dat de mesopotamische religie heel dualistisch was. Ja, het ontspoorde, wat uiteindelijk leidde tot het westerse christendom, maar er was ook een pad doorheen, wat ook door Israel heenliep, en wat de nieuwe bijbel weer terugbrengt. Moeder God die in de Bethlehemse wildernissen dwaalt, op zoek naar haar zoon. Dat gaat veel verder en veel dieper dan zomaar de stal waarin het kindeke Jezus werd geboren. Velen komen niet verder dan dat. Ze gaan niet geheel de weilanden door totdat ze het bos bereiken. Ze zijn misschien wel op het smalle pad, al dan niet zelf gemaakt, maar ze hebben het eeuwige touw niet gevonden. Daar zijn ze niet naar op zoek. Ze hebben immers de Jezus-afgod. Ze hebben een stalletje gekocht in de stad, en denken dat ze er zijn. Ze willen het eeuwige touw niet, want dan zouden ze moeten worstelen met het zwijn van het oervlees en dan zou hun eigen geliefde, beminde, dierbare en kostbare vlees eraan gaan. Niemand mag aan hun heilige stalletje komen. Moeder God dwaalt alleen in de diepe Bethlehemse wildernissen en onderwerelden op zoek naar haar zoon. Bij elke poort van de onderwereld moet je iets afleggen, totdat je naakt bent, dus daarom volgen velen haar niet. Ze hebben liever imitatie. Alles in hun leven is imitatie. Ook het smalle pad is imitatie. In de Bethlehemse wildernissen en onderwerelden, ver van het klassieke stalletje van kindeke Jezus vandaan, worden alle valse lichten gedoofd. Je komt daar niet ver met allerlei fabeltjes en menselijke overleveringen en tradities. Je moet het allemaal afleggen bij de poort.
hoofdstuk 74 het oervlees sterft af aan het oervlees Het oervlees sterft af aan het oervlees. Door het oervlees aan het oervlees afsterven. Het universum is wijsheid. Het zal altijd wegen proberen te vinden die wijsheid aan je te overhandigen, maar zal geen paarlen voor de zwijnen werpen. In de gnostiek ging het oervlees van Mithras eraan door de hoorn van het wilde rund van het oervlees. Eerst stierf hij om tot overwinning te komen. We kunnen dat vergelijken met hoe AdonaiTammuz stierf door de zwijnenslagtand. De hoorn van het wilde rund is een belangrijk item in de eeuwige prediking. We moeten worstelen met het wilde rund van het oervlees zoals Mithras. Ook het Mithraisme is ontspoord. Dat kun je in Spanje zien. Ze hebben deze mysterien gruwelijk lopen verletterlijken. Het is objectificatie geworden in plaats van dat ze het dieper hebben lopen vergeestelijken. Deze tragedie moet de mens geestelijk uitvoeren. Het is proza. Het beeldt de lange slopende weg om af te rekenen met het oervlees, met de oerleugens en de oeronwetendheid. Het laat zien hoe de mens moet afkicken van de oerdrugs. Aanvaard de hoorn van het wilde rund in je leven. Aanvaard de worsteling met het rund van het oervlees. Aanvaard de dood door het rund. Pas als de waarheid hiervan aan het licht komt, de mens onderwezen wordt, kunnen we afrekenen met deze afschuwelijke traditie die ze hier van gemaakt hebben in Spanje. In de dieptes van de Bethlehemse wildernissen zien we deze geheimenissen, waar Ahn (David) en Ezau nog steeds jagen op het wilde rund van het oervlees. Beiden werden zij doorboord door de hoorn. Beiden kwamen zo tot inzicht, en beiden stierven zo af aan hun oervlees en raakten verlost van deze verschrikkelijke drugs. Het gaat erom boven water te komen. In de vissersoorlogen wordt men doorboord door de vissersspeer, wat men ook moet aanvaarden, als de speer in de zijde van Yeshua. Aan het begin van mijn predikantschap had ik een ontmoeting met dit rund van het oervlees. Het verscheen aan mij, een wild rund, en er waren overal lichten in mijn kamer, paars en groen. Ik lag in bed en had een lange strijd. Eerst moeten wij doorboord worden, aan onszelf sterven door deze hoorn die diep gaat. Eerst worden wij vervolgd. Eerst gaan wij door grote onderdrukking door dit beest. Dit is opdat al het oervlees in ons eraf gaat. Sterven aan het oervlees door het oervlees. Het oervlees sterft af aan het oervlees. Dat is een woest en slopend, lang gevecht met het rund van het oervlees, als met de behemoth, zoals Job ook die strijd had. Het knaagt aan je. Het probeert je gek te maken. Het is een
tragedie. Er zal niks maar dan ook niks van ons ego overblijven. Deze strijd maakt korte metten met elk bedrog. Je wordt gespietst door de hoorn aan een boom, net als Yeshua, en hangt daar net als Odin, in zijn gevecht met het wilde, woeste, dolle rund. Er is geen ontkomen aan, want dat rund is in onszelf. Deze tragedie moet in onszelf uitgevoerd worden en tot een goed einde gebracht worden, tot universele wijsheid, en niet tot plaatselijke domheid. We moeten het geheimenis van Spanje overstijgen en tot zuiver gnostisch Mithraisme komen. Veel van de gnostische overleveringen zijn door de eeuwen heen verloren gegaan. Je moet niet denken dat je buiten het intellectualisme het rund van het oervlees kunt verslaan. Alleen de filosofen zullen overwinnen. Er zijn geen simpele optel en aftrek sommen van geloof en genade in de diepere wildernissen van Bethlehem. Dit beest van het oervlees kan alleen benaderd worden door de filosofie. Onderleg jezelf dus in de filosofie. De filosofie laat de procesvoering en bewijsvoering zien van het geestelijke, en de religie laat de leerregels zien van het geestelijke. Je hebt beiden nodig, en ze zullen je dieper in de natuur brengen. We zijn omringd door de universele wijsheid die zich aan ons opdringt. Er is geen ontkomen aan. Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaald hem wel. Breek los uit de stal van Bethlehem. De hoorn van het rund zal daarbij helpen. Het snijdt ons los van het oervlees, en snijdt het oervlees in vele stukken. Deze hoorn komt ons juist tegemoet. De vikingen dragen het op hun helmen, als een groot geheimenis. Mithras was zo geboren en wedergeboren uit een steen, uit de hoorn van het rund, en zo moeten wij ook wedergeboren worden. hoofdstuk 75 Dwalen door de Bethlehemse wildernissen – de drie verborgen pilaren van het christendom – het pad van Ishmael "De prijs van onverschilligheid is geregeerd worden door slechte mannen." Plato Plato had het over onverschilligheid in publieke aangelegenheden. Ook theologie is zo’n aangelegenheid. Het is het fundament van de samenleving. Het adonaisme en mithraisme was het fundament van het christendom, doordat het steeds meer ging ontsporen tot een persoonlijkheidscultus en objectificatie. Het stierenvechten van Spanje komt ook door ontspoord mithraisme, toen de Romeinen Spanje veroverden. Er kwam teveel nadruk op het doden van het wilde rund in plaats van het gedood worden door het wilde rund, door de hoorn van het wilde rund. Daarom verletterlijkte het zich. Men streed niet tegen het oervlees, maar verborg het oervlees, en verdedigde het oervlees. Oorspronkelijk was het wilde
rund een deel van Mithras wat hij moest overwinnen, als een beeld van de oerzonden. Dit was de basis van de schepping in het mithraisme. Er was niet zomaar Adam en Eva, maar Mithras en het wilde rund. Eerst moest hij door de worsteling met het wilde rund ten onder gaan. Zijn oervlees moest eraan afsterven. Daarom is de hoorn van het wilde rund ook zo belangrijk. Hierdoor kwam hij tot wedergeboorte, en uit die hoorn kwamen de geestelijke gaven. De vader, de pater, was een hoge graad in het mithraisme, wat het westerse christendom ook helemaal uit z’n verband trok, want daarop werd de patriarchie gebouwd. Alles ging om mannen. What happened to the matriarchy ? I mean … seriously. Are you serious ? We hebben onze moeder nodig. Zonder onze moeder is er geen leven. Wat hebben ze met haar gedaan ? In het mithraisme werd het al tot een mannen-alleen society. Dat kun je dus terugzien in het latere westerse christendom, wat ook allemaal om mannen gaat, en in de vrijmetselarij e.d. Are you serious ? Waar is de moeder ? Deze jongetjes zijn op een joyride en moeten teruggeroepen worden. Terug naar de baarmoeder, want in het gnostische mithraisme, in het filosofische mithraisme dus, waarin de nuances worden gelegd, daar is het ‘vaderschap’ een beeld van de verbrokenheid, juist het doorboord worden door de hoorn van het wilde rund, in de worsteling met het oervlees. Maar ze hebben er iets protserigs van gemaakt. Met de stropdas elke zondag haantje de voorste, met de borst vooruit lopen bassen op de preekstoel. Bibberende vrouwtjes in de kerkbanken, slaafse vrouwtjes. En de kinderen zijn allemaal aan Saturnus geofferd, de kinderetende afgod. Dat gaat en gaat maar door, dus iemand moet die mallemolen stopzetten. We moeten terug tot de fundamenten van het mithraisme en het in orde krijgen. Mithras werd geboren uit de hoorn, uit de steen, dat wat hem ramde, en zo moeten wij ook wedergeboren worden uit dat wat ons ramde. We moeten die hoorn in ons leven aanvaarden, dat wat recht door ons heenging, genadeloos. In het zoroastrisme, een voor-christelijke perzisch-iraanse religie, is hij een yazata, een hemels wezen, die de brug tussen deze wereld en het hiernamaals bewaakt, als een rechter. Diep in de wildernissen van Bethlehem moeten wij teruggaan tot deze brug om verder aan het oervlees af te sterven. We zien daar het mysterie van Mithras. We zien Mithras in worsteling met het wilde rund van het oervlees, en moeten deelhebben aan deze strijd, en de hoorn aanvaarden, de hoorn door het vlees. We worden in deze strijd onherroepelijk aan de boom gespietst door deze hoorn, maar dit is om ons voor te bereiden en af te zonderen, als een speciale toerusting. Hierin worden wij geoordeeld door het Mithras-principe en wordt gezien of wij wel helemaal aan het oervlees zijn gestorven om verder te kunnen over de brug. Nu, dit is zeer belangrijk, want we gaan zo een nog diepere wortel zien van het christendom, die daaronder verborgen ligt, nog dieper in de Bethlehemse wildernissen. Deze wortels komen ook weer terug in de nieuwe bijbel, de rv-bijbel, die nodig zijn om er doorheen te komen. De mens is volledig vastgeraakt in het moderne westerse christendom en allerlei andere vormen ervan, want juist ook het orthodoxe, extremistische atheisme is daar een vorm van. Deze geest is een kameleongeest. Het werkt gewoon allemaal met elkaar samen om de mens in de matrix te houden, in eindeloze cirkeltjes, als het water scheppen in bodemloze vaten, zoals de danaiden deden, wat een oordeel was. Ze werkten in het huis van de leugen.
De Chinvat brug, de ziftende brug, waarop iedere ziel geoordeeld wordt, eindigt of in het huis der leugen, het huis van Druj, of in het huis der liederen, het huis der psalmen, Garodman, het paradijs. Het is het huis van gebed en gezang. We kunnen denken aan Ismael en Abraham die dit huis in de wildernis bouwden, nadat Ismael die lange slopende tocht in ballingschap maakte. We hebben het adonaisme besproken, de worsteling met het wilde zwijn, en het mithraisme, de worsteling met het wilde rund, de worsteling met verschillende vormen van het oervlees. Mithra staat op de brug, en dan zien we een andere yazata, een ander hemels wezen in het zoroastrisme, namelijk Sraosha, de gids op deze brug. Deze brug gaat over de poort van de hel en is smal, de smalle brug. Velen zullen van deze smalle brug afvallen tot het huis der leugens, het huis van Druj, de gehele industrie van roddel en fake news waar mensen zich aan laven, ook vandaag de dag. Het zijn huizen van schrokoppen. Nieuws willen ze, en dat verkopen ze door, en ze vergeten zich te wijden aan geestelijke principes en waarden. Idolen willen ze. Helden die alles voor hen doen, terwijl zij toekijken. Het zijn sportkijkers, de beste stuurlui die aan wal staan. Het zijn toeristen die door een camera leven. Nu, luister goed. Sraosha staat voor het hanengevecht. De haan van het oervlees vloog Sraosha aan in het gnostische sraoshisme. We hebben dus het adonaisme, het mithraisme en het sraoshisme, als drie belangrijke wortels van het christendom die we moeten begrijpen, in de gnostische context. Sraosha stierf door de aanval van de haan, in het gnostische sraoshisme, en werd zelf tot een haan, dragende het hemelse woord, omringd door gebed. Gebed is het wapen van het hemelse woord. Zo is er het hanengevecht tegen het oervlees. Het Sraosha principe is de boodschapper van God, van Ahura Mazda, in het zoroastrisme. Deze hemelse haan is een beeld van het geweten, van strijdvaardige discipline in het onderhouden van de hemelse principes, de hemelse leerregels. Sraosha bestond al voordat het zoroastrisme op kwam zetten, dus we hebben het nu over een hele diepe wortel, die heel diep reikt. De haan van het oervlees is als de tong van het oervlees, het woord van het oervlees. In de nieuwe bijbel in het boek Duizen, de opvolger en vervanger van het boek Exodus, staat hierover in hoofdstuk 18 : 34. De tong van het beest van vlees manifesteert zichzelf als een valse messias om de oude wegen tot Ahn te verbergen, en te veranderen. 35. Het kwam om tijden en wet te veranderen. Het zou worden tot een haan, die ook te vinden zou zijn op de toppen van de kerken. De haan zou aanbeden worden. 36. De wereldse heersers waren geinteresseerd in vechthanen voor de markt, om het volk te amuseren, blind te houden, afgeleid, zodat de elite de controle zou kunnen bewaren. 37. Door het ontvangen van het vlees ontving het volk de tongen van het vlees. Deze tongen brachten verdeeldheid. Dit was altijd het mandaat van de wereldse heersers : 'Verdeel, en heers.' In Behemma 21, de opvolger van Genesis, staat : 45. In de territoriale jacht op de kipgeesten zijn woeste hanen, als kemphanen. Zij vechten onderling
en vliegen territoriale jagers aan. 46. Kuta-hanen zijn zwarte hanen met witte, blauwe, paarse of rode kragen. 47. Deze veren hebben een verlammende werking, zijn slaapverwekkend. Het zijn zwaar giftige veren. 48. Jelo-hanen veroorzaken spasme, blokkeren en verwarren de spieren en het zenuwstelsel. Wij moeten de aanval van de haan aanvaarden, en de dood door de haan. Het vliegt ons aan in het leven, opdat we verder kunnen. We moeten het hanengevecht in ons leven aanvaarden. De hemelse haan komt hier uit voort, als overwinnaar, door de dood heen, als de opstanding van het hemelse woord. Het is dus nauw verbonden aan het eeuwige touw wat ons voortleidt. Het verklaart ook de interesse die ik altijd heb gehad voor le coq artikelen. Ik had er schoenen en kleding van, nog steeds zo nu en dan. Het sprak tot me. Het wijst terug op deze dingen. Le coq is een haantje in een driehoek. Je kunt dat zien als de driehoek van adonaisme, mithraisme en sraoshisme, de wortels van Bethlehem, dieper in de Bethlehemse wildernissen. De wilde haan heeft ons toegetakeld, onze ogen uitgepikt. We moeten dit aanvaarden en hiermee verder gaan, het uitwerken. Als we het over de haan hebben dan hebben we het over het verbaliserende vermogen van de mens, van het interpretatie-vermogen, en dan moeten we heel voorzichtig zijn, en beseffen dat de mens een heleboel al dan niet hormonale drugs heeft genomen wat met dat vermogen speelt, en wat het corrupt heeft gemaakt, door en door corrupt. Het heeft de mens tot een drama queen gemaakt. Het woord van het oervlees is drama, want drama verkoopt, maakt voortdurend slachtoffers. Het hemelse woord is filosofie, geen domzinnig roddelblad. Het hemelse woord is diepte, en heeft zijn eigen drama en tragedie, maar dit wordt uitgevoerd in psalm en proza. Ook is Sraosha, de stem van het geweten, de gids en beschermer van de armen. Het is het idee van hemels loon. Hij wordt ook wel Sorush genoemd, en strijd tegen de Druj, de leugen, het valse loon, het loon van het oervlees. Het Woord is het eeuwige touw, wat alleen maar komt als loon. Dit is waar het Sraosha principe aan verbonden is. De haan is dus de wachter van het huis der psalmen, en de mensheid moet klaar komen met dit geheimenis. Ga diep de tempels in, stop niet waar anderen stoppen. Ga diep tot de fundamenten en de verborgen bronnen. Blijf niet stilstaan, want overal om je heen zie je mensen in zombies veranderen, omdat ze genoegen
nemen met alles wat om hen heen is, van de gevestigde orde. Die orde gaat vallen, wanneer wij komen tot de bron. hoofdstuk 76 de smalle brug Door de worsteling met de pentateuch, de bron van zowel het goede als slechte op deze aarde, komt de mens tot de hemelse tetrateuch van de nieuwe bijbel, wat niet iets menselijks is, maar een natuurverschijnsel. Niemand kan dat stoppen. Denk je eens in wat voor afschuwelijke gedrochten het zijn : Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri, Deuteronomium, vooral de westerse misvertalingen ervan. Daarom moest God wel een simulator maken van deze boeken, maar die leiden tot de tetrateuch, het fundament van de nieuwe bijbel, de rv-bijbel. Als je je door de tetrateuch hebt heengeworsteld, dus door Behemma, I en II Duizen en het boek Kamba, dan sta je voor een enorme, enorme afgrond, waarin de boeken van de koningen en de kronieken krioelen als gevaarlijke slangen. Als je de pentateuch hebt verslagen en vervangen, dan ben je er nog niet, want hier lokken en lonken de boeken na de pentateuch. Er zit verschrikkelijk tuig tussen. Er moet hier dus een brug over gebouwd worden over deze immense afgrond, en dat is een smalle brug. hoofdstuk 77 De wedergeboorte van de kennis Wat we om ons heenzien is de snelle, overmoedige institutionalisering en technocratisering van het oervlees, tot de Fjork. Hier horen de persoonlijkheids-cultussen van zelfverheerlijking ook bij, die zwaar narcistisch zijn en psychopatisch, sociopathisch, en zwaar, heel zwaar sadistisch en overmatig pervers, sado-masochistisch, als de voedingsbodem voor dit systeem. Het implantaat is diep gegaan. De mens wil het niet zien. Ze zijn allemaal bang voor het implantaat alsof het nog moet komen, maar HET IS AL GEWEEST. Laat je niet bedonderen, laat je niet beduvelen. HET IS AL GEWEEST. Het ZIT er al in. DAT is wat de Fjork is, waar de boeken ‘De Twaalf Kleine Profeten’ en ‘Het Plumares Mysterie’ over gaan. Zelfs vele geestelijke mensen en gnostici willen dit niet horen, lopen er van weg, want het zou hun oervlees maar eens ontmaskeren waar ze nog een compromis mee hebben, een dealtje mee hebben gesloten. In de kerken hoor je dit soort dingen ook niet of nauwelijks. Het zijn deserteuren, weglopers, die alles op de toekomst
projecteren om zo niet te hoeven vechten tegen dat wat al IS en WAS. De ware criminelen gaan vrijuit. De territoriale geesten is allemaal ver-van-hun-bed show. Ze kijken liever naar het zichtbare en tastbare en maken zich daarover druk, want dat verkoopt goed, en dat gelooft iedereen, want dat is het materialisme, directe bevrediging van de zinnen. Dan ben je levende al dood. Ga je diepere emoties weer voelen, en hard jezelf in de proza. Kom tot de verhalen, de diepere verhalen. Fjork heerst. De technologie van het oervlees, alles snel snel, al die overmaat aan mobiele telefoons waarmee kinderen al als baby worden gebrainwashed. De mens is gek van telefoons. Leren willen ze niet. De Fjork heeft alles verslonden. Wat moeten we dan ? Het beest zal zichzelf opvreten. Dat is wat het ourobouros principe is. Alle tekenen zijn daar. Al hun overmaat aan technologie vliegt vanzelf in de fik. Het is een strijd tegen computers, de overmaat aan machines, zoals in Terminator en Duin, de Butleriaanse Jihad. Strijd voor de natuur. Strijd tegen de overtechnocratisering waarin je wordt tot een ding, tot een slaaf. Het is ziekelijke overcontrole. Dat is wat de Fjork is. Het beest is van metaal geworden, van ijzer. Alles wordt bestuurd door hogere micro-chips. De mens is al totaal gechipped en ze hebben het niet eens door. Ze zijn al totaal gezombificeerd door de overmatige technologie waarin alles steeds sneller moet, steeds beter, steeds gemakkelijker. Het is een ziekte. Het is een valstrik. Het is een ramp. Het is niet getest. Er zijn missing links. Het is schijnveiligheid. Maar het oervlees heeft haast. Ziekelijk is het oervlees in zijn tafelschuimerij. Hij wil alleen maar eten en eten. Alles is overgesexualiseerd, als een smerige saus eroverheen. Fjork is het systeem van de dood wat als een bezetene om zich heengrijpt, om maar zoveel mogelijk met zich mee te sleuren, maar herinner het ourobouros principe : Het oervlees zal zichzelf opvreten. Je ziet het voor je ogen gebeuren : Het systeem valt zichzelf aan. Zo zuivert de natuur zichzelf, door dit recyclings-principe. Geef het de tijd. De gnostici werden vroeger vervolgd vanwege het ouroboros teken, want het was een teken van wedergeboorte, en de kerk vond dat de kerk zelf dit teken was. Ga het voor je zien : het beest zal zichzelf opvreten. Het bijt zichzelf in de staart. Het oervlees komt op en gaat weer, en de wedergeboorte van de kennis zal overblijven.
hoofdstuk 78 het grotere pinksteren "De wereld gaat van de ene dwaasheid naar de andere; en de man die, uitsluitend vanwege de mening van anderen, en zonder enige wens of noodzaak van zijn eigen, zwoegt voor goud, eer of een ander spook, is niet beter dan een dwaas." - Goethe Ik had een droom dat mijn oudste dochter tegen haar moeder zei : ‘Je ouders zullen snel sterven.’ Haar moeder zei toen : ‘Die zijn al dood.’ En ze vond het niet leuk dat dochter dat zei. Ik zei toen dat het geestelijk was, dat de ouders van het vlees snel zouden sterven, de bronnen van het vleselijk leven. Na het vervangen van de pentateuch door de tetrateuch staan we voor de enorme afgrond van de boeken van de koningen en de kronieken die daar wemelen en krioelen als slangen en wormen. Wat een duistere put is dit. De Davidische geesten vliegen je om de oren. Het is het boek wat na de pentateuch komt, na de thorah, namelijk het boek Nevi’im. profeten of woordvoerders. Het volk wilde een koning, dus die werd door de profeten in het zadel gehesen, en dat waren veelal vleselijke koningen. Dus je staat dan voor een enorme afgrond. En ik heb vroeger de dromen wel gehad, over David’s huis in de velden, en die velden waren vol met leeuwen, en ik had zoiets van : Maar in de bijbel ontbreken er dan dingen. Ik was heel ergens anders, en er moet dus een brug komen over deze immense afgrond, want dat met die leeuwen ging lang niet altijd goed. Het waren dingen die uitgewerkt moesten worden. Er ontbrak een heel groot stuk literatuur, want de mens zou tot het eeuwige touw geleid moeten worden, de heilige gebondenheid die zou komen na het uitstorten van het heilige geestelijke. Er moest dus nog een groter pinksteren komen waarin dit zou gebeuren, een pinksteren waarin de mens het eeuwige touw zou ontvangen om hem profetisch te leiden, waardoor men niet meer zou zondigen. Na de tetrateuch in de nieuwe bijbel is er het boek ‘de terugkeer’ die de davidische afgrond overbrugt, waar het epos verder gaat. We zien de triomf van de stam Aser, Aser in een verborgen grot omhuld met het eeuwige touw, waar het vlees is afgestorven. Wij moeten die grot vinden. Daar gaat onze tocht naartoe, en dan moeten we als Jakob over de Jabbok. Een groter pinksteren, is het nodig ? Zeer zeker. Asimov zei dat de mensen niet willen. Ze willen de waarheid niet, maar hun tradities. Weinigen zullen het eeuwige touw zoeken, want de rest wil hun leven, hun eigen wil, niet loslaten, en maken allemaal hun eigen brede of smalle paden. Ook op de smalle paden is er veel bedondering. Er worden hele vreemde vertakkingen gemaakt op die valse paden. Het is dus een uitdaging om te gaan tot de vervanging van de Nevi’im, na de vervanging van de pentateuch. Dit zal helemaal doorlopen tot het boek ‘De Hermitatie’, de vervanging van het Nieuwe Testament. Veel te doen dus. Het eerste boek van het nieuwe bijbeldeel ‘De Terugkeer’ is II Kamba. We zien de wilde natuurvrouwen opgesloten in de kooien van de menselijke overleveringen en tradities. Deze kooien zijn ook de voorhangsels van de natuurkennis.
We moeten heel veel geduld opbrengen in deze wereld, en er wordt veel opgeroepen tot geduld, maar hoe doe je dat ? Hoe kun je geduld oefenen ? In het eerste hoofdstuk wordt gesteld dat diepte de sleutel is tot geduld. Geduld komt dus door woord en kennis. Houd je daaraan vast, en zorg dat je er diep ingaat, anders wordt je door de stormen van overmoed snel uitgerukt. We leven in het tijdperk van oninteresse. Mensen zijn ongeinteresseerd, en volgen alleen maar het populaire na. Ze meten alles af aan de meerderheid. We hebben een touw nodig om ons vast te houden, om Odyseus gebonden te houden aan de mast, opdat hij niet door de sirenen meegezogen zou worden. Daarom is er de tocht tot het eeuwige touw. Dan moeten we alles achter ons laten en de Jabbok overgaan. De mens is te groot geworden. Nu is het zaak dat de mens kleiner wordt, boete doet, om door de enge poort binnen te gaan, maar de mens heeft zijn eigen enge poorten gemaakt van het vlees. Daarom moeten we wel tot een groter pinksteren gaan. Ben je al tot het grotere pinksterfeest gegaan, dat van het eeuwige touw ? Het boek stelt dat we leger moeten worden, opdat de natuur weer plaats in ons kan nemen. Het principe van de ouroboros wordt besproken, van het beest wat zichzelf verslindt, en waardoor er wedergeboorte is, en waarvoor de kerk de gnostici vervolgden, want de kerk geloofde dat er alleen maar wedergeboorte was door de kerk. In het boek worden de profeten erbij gehaald, want ze laten allemaal een deel van het pad zien, een attribuut wat we nodig hebben. Zo kan de mens langzaam loskomen van het koninklijke vlees wat hij had verkozen boven het profetische. De komende tijden gaan we zien hoe dit pad precies loopt en wat de valstrikken zijn. Ik wil afsluiten voor vandaag met een uitspraak van George Orwell : "We zijn nu gezonken tot een diepte waarop herformulering van het voor de hand liggende de eerste plicht is van intelligente mannen." hoofdstuk 79 de armer wordende armen Er is een urgente roep tot minimalisme. De mens heeft meer van moeder natuur genomen dan hij mocht, en daarom is alles uit balans en is er een grote kloof tussen arm en rijk. De rijken worden rijker, en de armen worden armer.
hoofdstuk 80 there’s no love out there Als je ziet dat om te produceren je toestemming moet krijgen van mannen die niets produceren, als je ziet dat mannen rijker worden door omkoping, en de wetten je niet beschermen tegen hen, maar hen beschermen tegen jou - Wanneer je ziet dat bedrog wordt beloond en eerlijkheid een zelfopoffering wordt – dan zou je kunnen weten dat de samenleving verdoemd is. - Ayn Rand ‘There’s no love out there,’ hoorde ik iemand zeggen over het hiernamaals. Laten we niet verwachten dat we hier op aarde onze zinnen te buiten kunnen gaan en roekeloos kunnen leven, alles kunnen doen wat niet mag en niet kan, en dan denken dat we door het hiernamaals met open armen worden ontvangen, zo van : ‘Ja, alles is wel goed, alles is genade, welkom thuis,’ en dat we dan op onze lauweren kunnen rusten. Neen. Liefde is een loon-systeem. Je hoort het goed. Liefde is ook een spiegel. Dat wat je uitzendt aan liefde komt naar je terug. That’s it. Geloof niet in verdere sprookjes. Alle liefde komt tot je terug in een omweg, in een zaai en oogst programma dus, waar je geduld voor moet opbrengen, als een beproeving, en geduld komt door diepte. Nu, dat is voor velen niet leuk om te horen. Ik hoorde iemand zeggen dat de manier waarop ons karakter gevormd en gezuiverd wordt door lijden gaat, en dat lijden betekent : ‘jezelf ophouden onder iets’, ‘volharden onder iets,’ opstaan en volhouden onder een bepaalde druk dus. Zo gaat dat, dat heeft de mens nodig, die spanning, anders zou er geen leven zijn, zou er geen zuivering zijn, en dat heeft ook weer allemaal met het loon-systeem te maken, maar de mens heeft allerlei fabeltjes bedacht om eraan te ontkomen. ‘Heuvelen val op mij, bergen bedekt mij,’ roept de mens. De mens heeft allerlei gemaks-apparaatjes verzonnen om te ontkomen aan de oproep om profetisch te leven en te toetsen. De mens is te ver gegaan met al die moderne toestanden, omdat ze het profetische niet willen dus, dus al die toetstechnieken en profetie technieken die ze hebben weggeschoven, in die leegtes komen nu dan dit soort dingen. Ze hebben het zelf gewild, en de prijs is vuur. Verschrikkelijk. Daarom gaat de nieuwe bijbel komen EN DAN BEKIJKEN ZE HET MAAR. Ze blijven maar spelen met de levens van zichzelf en anderen. Het kan hen allemaal niks schelen, allemaal zombie gedrag. Als je allemaal maar haat aan het zaaien bent en onverschilligheid, wat kun je dan verwachten ? Als je op de vleselijke akker zaait kun je dan het geestelijke oogsten ? Hoe kun je haat zaaien en liefde oogsten ? De mens heeft vlinders in zijn buik van het vlees, van andere liefdes, van de afgoden van deze tijd. Wat voor babies zullen dan geboren worden ? De mens speelt met vuur, met gevaarlijke spinnen. De mens is verliefd op de zonde en de leugen en wil niet leren. Het is een bekend verhaal. Zelfs het smalle pad hebben ze nagemaakt en er vallen velen op te pletter omdat ze het eeuwige touw, de heilige gebondenheid, oftewel het grotere pinksteren, niet willen. Het gaat mis op de kermis van de wereld. We horen het telkens weer. Hun apparaten deugen niet, en ze offeren hun kinderen eraan. Telkens weer vallen ze te pletter. Telkens weer storten hun
maaksels in. Ze willen het niet leren. Telkens weer hebben ze hun duizenden smoesjes, want het verkoopt zo goed, en dan kunnen duizenden instanties zich erover buigen om er ook hun boterham aan te verdienen. Uiteindelijk loont de misdaad niet. Onder deze druk moeten we leven. We moeten wel. Op naar de nieuwe bijbel. Er zijn veel verwijzingen naar de oude bijbel in de nieuwe bijbel. Er zullen doorgangen zijn voor het volk, maar de brug is smal, en wordt steeds smaller, opdat men het oude leven verliest, geheel. hoofdstuk 81 het versmallende pad Hoe zit dat precies met hemel en hel ? Is dat nu echt zo dat de zondaren voor eeuwig zullen lijden in de hel en de uitverkorenen voor eeuwig plezier hebben in de hemel ? Nee, natuurlijk niet. Dat is heel erg kort door de bocht, en zo heeft ook Israel dat nooit geloofd. De uitverkorenen zullen ingewijd worden in de hogere geheimenissen. Ze zullen tot kennis komen. De zondaren blijven rondtollen in onwetendheid over deze dingen, dus daarom maken ze dit soort fabeltjes. We gaan op tot de hogere natuur. Er zullen simulators komen van alle dingen. Alles zal doorgekloond worden totdat er hogere vormen zijn van alle dingen. Alles zal gerecycled worden. Deze simulators zijn als ‘living dolls’ die alle oude vormen gaan vervangen. De mens zal tot een hogere frequentie komen en de geopenbaarde hemelse kennis zal het gaan reguleren, zodat de mens met deze energie kan werken. Eerder was dat nog te gevaarlijk, en er zijn nog steeds gevaren, namelijk van hackers die in dit proces willen inmengen en het willen overnemen. Het pad wordt steeds smaller, totdat het een eeuwig touw is. Je moet dus verder gaan, doorlezen, opdat je niet ergens blijft vasthaken, blijft vastplakken op het smalle pad. hoofdstuk 82 wat is er gaande ? - de nieuwe belevingslens Wat is er gaande in deze wereld ? Parasieten hebben de mens overgenomen. De mensheid slaapt. Alleen de enkeling ontwaakt.
Parasieten, mond-parasieten, vlees-parasieten, lijken-parasieten, riool-parasieten, houden de mens in gevangenschap door een onzichtbaar mondbitje, wat om ieders mond zit, en waar ze zichzelf doorfokken, en vandaaruit de breinen van de mens besturen en geblokkeerd houden. Zo blazen ze de mens op door het ego, opdat zijn ziel sterft. De onzichtbare mondenrekken waarin ieder mens gevangen zit communiceren met elkaar, als een media. De medische markt is ook een soort media, een nieuwsdienst. Zo communiceren ze. Alles wat in ziekenhuizen gebeurd en in medische praktijken is het drukken van kranten. En verkoopt het goed ? Reken maar. Daar komt weer allerlei ander tuig op af. Blaf, blaf, blaf. De hond mag niet ongehoorzaam zijn aan het baasje. Wat moeten we doen ? Is dit echt gaande ? Ik had een droom van een zee, een woeste zee, waar een hele grote rode ovalen schijf boven hing, als een staande rechthoek. Het was als een lens, als een planeet. Het was de hemelse kennis, en transparant. Ik bevond me in een zeekooi, en een groot zeedier kwam en brak de kooi open. Ik moest door een deur rennen een tunnel in, en kwam zo in de schijf, als in een soort ufo of spaceship. Wat we om ons heen zien zijn allemaal lenzen. We moeten tot de juiste lens komen, de hogere lens. Met de komst van de nieuwe bijbel komt er een nieuwe belevingslens. hoofdstuk 83 De ladder van Ezau We zijn in een visioen en we moeten de codes kraken. Het leven is intelligentie. Is het je opgevallen dat het leven is opgeslagen in bepaalde kunstvormen ? Het leven is niet willekeurig, maar opgeslagen in codes, en die codes moeten gekraakt worden. Wie of wat is God dan ? God is het hemelse Werk, maar het is ook de hemelse Test. Je komt dan weer terug bij de urim. De priesters konden geen werk doen zonder de urim. Je hebt de urim en de thummim nodig voor leiding in het werk. Het gaat niet zomaar om gaven. In de gnosis noemen wij de gaven gewoon loon. Maar dan is het dus belangrijk om te komen tot het hemelse Werk. Uiteindelijk gaat het om het Werk en niet zomaar om de gave.
God ? Houdt dit in de gaten : Als we het hebben over de namen van God, dan zijn dat : Werk, Kennis, Test, Loon Worstel met die dynamieken. Probeer daar vat op te krijgen, als Jakob op Pniel. Dat is waar de nieuwe bijbel over gaat. Het leven is intelligentie, geen willekeur. Eindig niet bij de clowntjes met de harmonica’s. Die zijn overal. Ga tot Pniel, ga de Jabbok over en vecht voor je leven. Het leven is een gevecht. Alleen de overwinnaars zullen leven. Dat is een gedicht. Dat is een kunstvorm. Dit gaat eerst door een heleboel onbegrip. De clowntjes met de harmonica’s om je heen hebben daar geen geduld voor, die willen het niet begrijpen. Die doen ook geen moeite om het te begrijpen. Die volgen het lesprogramma niet. Die weten alles al. Weet niks weet alles beter. Het zijn bourgondische kabouters die alles al in kannen en kruiken hebben. Huisje, boompje, beestje, tuintje, alles is klaar, alles is af in hun leven. Ze hebben de cirkel geforceerd rond gemaakt, en nu verkopen ze hun vlaai. Koeienvlaai, mensen, gewoon koeienstront. Ga de Jabbok over, kom tot Pniel, en zoek naar de ladder van Ezau, een groot geheimenis in de nieuwe bijbel, wat al in de Egyptologie bekend stond als de ladder van Shu. Shu streed met het wilde rund van het oervlees, en door het bloed ontstond de ladder van Shu. Shu nam niet van de koeienvlaai van het oervlees, maar ging de strijd aan. Hij was dus de Egyptische Mithras, en werd door dit gevecht de lucht, de wind, de storm. We zien dit raadsel terug in Spanje, waar ze hebben het verletterlijkt. Het is een markt geworden. De overwinnaars zijn onbegrepen en willen ook niet begrepen worden. Hegel zei dat slechts één man hem ooit begreep, en dat die man hem ook niet begreep. De ladder van Ezau is dus een mithraistische ladder die helemaal terugleid tot zijn Egyptische wortels. Wij moeten alles achterlaten om op die ladder te gaan. Wij moeten worstelen met het wilde rund van het oervlees en geen koeienstrontverkopers worden, want dat is slechts een excuus. Dat doen ze allemaal om ons heen, omdat dat de gemakkelijkste weg is, de clowntjes met de harmonica’s, de one-trick-donkeys. Het zijn allemaal illusies om ons op het pad te testen. Het leven is een Test, vastgelegd in een gedicht. De dichter is onbegrepen. Ook dat is vastgelegd in het gedicht. Zo is de cirkel rondgekomen. Dat kon alleen gebeuren door de ladder van Ezau, door het gevecht met het wilde rund van het oervlees tot het einde toe, tot bloedens toe, te doorstaan. Dan
breken de hemelen door. Zo werd Shu tot de hemelen. Zo kwam hij tot de hemelen, om het grote geheimenis te leren kennen. Het leven is een geheimenis. hoofdstuk 84 de triomf van aser (osiris) Wat hebben Adonis, Adonai, Tammuz en Attis gemeen ? Ze kwamen allemaal om door een wild zwijn. Het was een grote cultus in Bethlehem en het midden Oosten nog voordat het christendom kwam opzetten. Ook Osiris (Asar, Aser) kwam in principe om door een zwijn, want Seth die hem vermoordde en in stukken reet wordt soms ook beschouwd als een zwijn of varken. Na de dood van Osiris weet Isis het nog voor elkaar te krijgen een kind voor Osiris te verwekken, Horus. Horus verslaat uiteindelijk het wilde zwijn, als een beeld van het overwinnen van het oervlees, het overwinnen van de onwetendheid. Op de troon van Osiris, op de treden daar naartoe, zien we het gevecht met het wilde zwijn, zo is dat opgetekend in de hieroglyphen. Zonder dit gevecht kunnen we niet tot die troon, de troon van Aser, komen, en is er ook geen triomf van Aser, waar de nieuwe bijbel over spreekt. Toen Horus het zwijn van het oervlees overwon, zijn onwetendheid overwon, door studie dus, en door testen, ontstond Thoth, het Woord, het profetische woord. Er is geen profetie, geen hemels woord, dan door te sterven aan het oervlees. Zo komen wij op de troon van Aser om zo te tronen over de zondemacht, opdat de zonde ons niet verslindt. Zo overwinnen wij de leugen. We moeten komen tot het hemelse woord en het aardse woord achterlaten. Dit is Shu, het opstandingsproces, het opgenomen worden in de wolken door de winden. Shu betekent in het Egyptisch het uitladen, het leeg worden, opdat de mens met het hemelse vervuld kan worden. hoofdstuk 85 Lost in paradise Lost in paradise, Everything is in disguise, Open your eyes. Monsters kun je gewoonlijks niet zien. Monsters zijn parasieten, dus die zijn vaak onzichtbaar voor het menselijk oog. Het menselijk oog is heel beperkt, en de mens waant maar raak alsof hij alles weet. Als de mens het niet ziet, dan bestaat het niet voor de mens. Heel kortzichtig. Maar wie een beetje verstand heeft ziet dat de wereld vol van ellende is,
en dat gulzige machten zich hebben verstopt achter de schermen, en die zijn veel strategischer dan de mens zelf. Waarom zouden ze zichzelf verraden ? De grootste roofdieren houden zich goed gecamoufleerd, en geven zichzelf niet prijs. Zoals we weten doen de mensen aan symptoom-bestrijding, en gaan niet tot de wortel, omdat ze dan ook hun vlees zouden moeten opgeven. Het monster Lamez is een octo-krokodil, oftewel een kruizing tussen een octopus en een krokodil. Hij wordt ook wel genoemd : Oog en mond. Hij heeft geen hart en geen hersenen, maar leeft door zijn oog en zijn mond. Hierin is hij ontzettend sluw. Zijn ogen liggen op zijn lichaam. Het zijn dus een soort uitpuilende ogen. Hij houdt deze wereld in bedwang. Ik had een droom dat dit beest in een net werd gevangen, maar hij sleurde nog heel veel met zich mee, een ieder die alleen maar leeft door zijn oog en zijn mond, alles voor het oog en de mond, zonder hersenen, zonder hart, en zo zijn vele mensen. Vele mensen zijn bezeten door dit monster, door deze parasiet, en worden meegesleurd met dit beest. Veel mensen zijn levende al dood. Ze zien de schoonheid van een bloem niet meer. Tegenwoordig snijden ze bloemen los van hun wortel en zetten het in een vaasje op tafel waardoor de bloem een vroege dood sterft. De mens durft niet meer van pure natuur te genieten. De mens geniet alleen nog van de dood, zombie is de mens. De mens geniet alleen maar van het vleselijke en door het vleselijke. God is tot een stopwoord geworden, maar heeft geen betekenis meer. Oh, de zombie kan religieus zijn, zeer religieus, maar het heeft geen leven meer, geen ziel, geen diepte. Alles is al weggetrokken door dit beest. En het beest zuigt en zuigt maar. Het vreet zijn weg door de mens, en spuit zijn gif. We leven in een dystopie. Overal om ons heen zien we dit beest. We leven in de zombie apocalypse. De mens heeft niks geleerd, en draait maar in dezelfde rondjes. Ze bemoedigen elkaar met oude filosofie, met oude stokpaardjes, maar het heeft geen betekenis meer, geen diepte meer en geen samenhang. Men doet niet meer aan ‘practise what you preach.’ Het is een wereld waarin Lamez God is. De mens heeft het monster tot God gemaakt, tot God gekroond. De zonde en de leugen is heer en meester over de mens, de grenzeloze hebzucht en het zelfbedrog. Tot drogbeelden is de mens gekomen om die te verafgoden, en de mens is naief, zeer naief. De mens is een meeloper. Massaal gaan ze tot de drekgoden van deze tijd. Nooit heeft de mens genoeg, en de mens zet graag de roze bril op. Daar wordt de mens voor beloond door de drekgoden. De mens houdt zich graag blind, want zo kan het monster zijn vernietigende en verslindende werk voortzetten. De mens predikt bluf, en bluf predikt de mens. Alles draait om de mens, opdat de mens blind blijft, en makkelijke prooi. Het monster Lamez. Ik zuchtte. Het roofde zielen, vrat de zielen op, en die werden wedergeboren door dit monster. Kinderen van Lamez. Met een stockholm syndroom gaan ze door het leven. Ik had een droom van een paradijsvogel, geheel wit met een zwarte vlek om de ogen. Ik kon er niet lang naar kijken, zo intens was het, als de hemelse bergtoppen. Het was een prachtige hemelse vogel, maar het maakte mij depressief, en ik was in grote vrees. Het was alsof ik hemelse kernenergie zag. De vogel was bedroefd, want de vogel was door de mensen verjaagd. De mens ziet
depressie en vrees ook als iets slechts, terwijl een somber gemoed beter is dan een lachende dwaas, en de Vreze des Heeren is het begin van alle wijsheid en kennis. Het is om de mens te beschermen. Maar de mens heeft het weggelachen. De lachende dwaas. De mens lacht alles weg, met zijn roze bril op. Door de depressie komen we in contact met God en krijgen we oog voor de ander in nood, en depressie is ook het medeleven, niet meer nemen dan je nodig hebt. Het kan iets heel moois zijn, als hemels onderwijs, en het heeft te maken met wakker worden, emancipatie, loslaten. Depressie betekent tot het kleine gaan, de grote bluf loslaten. De mens heeft meer genomen dan nodig was, meer dan hij verdiende. De mens heeft het van anderen weggenomen. Verneder jezelf dus, verootmoedig jezelf, en ga tot de hemelse tranen. Laat ze maar door je heenstromen. Ik weende toen ik de vogel zag, en over wat ze de vogel hadden aangedaan, en de vogel nam mij op, nam mij mee. En ik zag het hemelse Woord uit de zee komen als een eiland. Lost in paradise, Everything is in disguise, Open your eyes. hoofdstuk 86 de witte paradijsvogel Waarom was ik depressief toen ik de prachtige witte paradijsvogel ontmoette met de zwarte vlekken rondom zijn ogen ? Omdat ik de leegheid van alles inzag, de ijdelheid van alle dingen. Het was geen somberheid zoals die van de wereld, maar een hemelse somberheid, een hoopvolle somberheid, een vreemd geluk. De hemelse depressie is dus iets heel anders dan de aardse, wereldse depressie. Het was bitter, maar tegelijkertijd ook zoetig. Ik droomde en zag dat de depressie geen doodlopende weg was, maar hemels sarcasme. Sarcasme is het gebruiken van extreme, tegengestelde beelden waarmee we vervolgens iets anders bedoelen. Het is een bepaalde taal. Het is onderdeel en bron van de dichterlijkheid. Hemels sarcasme leert ons om niet alles zo serieus te nemen, het meer te relativeren, zonder daarbij in onverschilligheid terecht te komen. Alles is toch anders dan de mens denkt, er is toch meer gaande, en de mens ziet dingen over het hoofd en komt zo tot drogbeelden. De mens denkt te snel, oordeelt te snel, en moet weer rust vinden in hemels sarcasme. Dat heeft niks te maken met werelds sarcasme. Het is een strijd tussen hemels sarcasme en aards sarcasme. Er is namelijk ook een vals sarcasme van het vlees, wat niet meer dichterlijk is en onthullend, maar bedrieglijk.
hoofdstuk 87 geen gnosis zonder diagnosis Wat is eeuwigheid ? In het Nederlands zeggen ze ‘altijd’, oftewel alle tijd, en in het Engels zeggen ze ‘always’, oftewel alle wegen. In het Engels is tijd dus gewoon ruimte, en eeuwigheid is alles bij elkaar genomen, alles wat er is. Dat moet heel veel zijn. Probeer maar eens in gedachten heel ver in de ruimte te gaan. Als het ergens zou ophouden, als een muur, dan moet er ook weer ruimte zijn achter de muur, dus eigenlijk is ruimte eindeloos. Maar laten we goed bedenken dat ruimte onderhevig is aan principes, en dat ruimte een metafoor is van principes. Het leven is abstract, omdat we met hyperbolen leven, in een sarcastisch universum dus. Ja, het is een grap. De mens wordt heen en weer bespeeld, sarcastisch benaderd door het leven, maar in de diepte is het een lesboek. In de diepte is het een taal die de mens nog niet kent, heeft het veel diepere betekenissen en is alles anders. Het leven is intelligentie. Je mag dat elke dag als je opstaat tegen jezelf zeggen : Het leven is intelligentie. Daar mag je dan naar leven, en dat geeft hoop. Uiteindelijk is er een grotere intelligentie dan de mens zelf. Daar mag de mens naartoe groeien, daar mag de mens toe ontwaken. Maar is het leven niet juist een gebrek aan intelligentie ? We worden juist op die plaats gezet waar nog een groot lek is. Hier kruizen zin en onzinnigheid. Het is hier elke dag oorlog. Elementen beuken op elkaar in. Van je familie kom je nooit af lijkt het wel. Dan is er weer dit, dan is er weer dat. Het leven is een jacht naar kennis. ‘Waarom doe je mij dit telkens aan ? Want zo is er altijd oorlog in mijn brein.’ Maar het leven is een jacht. Alleen door de jacht naar kennis leven en overleven wij. Het leven zit heel intelligent in elkaar, en laat eerst de dwaasheid zien. Het leven zet ons niet de roze bril op. We houden het materiele leven als een orakelsteen in onze hand. Het materiele leven hoeft maar een heel klein deel van ons te zijn. We mogen leven door het geestelijke, en het geestelijke mag werken met deze orakelsteen, de spiegelingen opvangen en verwerken. Serieus, het materiele leven hoeft maar 1% van je leven te zijn. Houdt de orakelsteen in je hand en kijk ernaar. Zo kun je er ook afstand van doen. Dat gebeurt ook altijd als je slaapt. Profetie is als de navelstreng. Dat is niet zomaar een stemmetje in je hoofd, maar het leren werken met de orakelsteen die het
leven is. Leven en werken met het orakel is geen natte vinger werk. Je moet leren hoe het orakel werkt. Het leven is intelligentie en dat kruist nu eenmaal met onintelligentie, om juist de vinger op de zere plek te leggen. Het leven is dus diagnosticeren. Dat is wat het orakel is en het orakel doet, en zo bevat het orakel ook het medicijn als het op de juiste wijze wordt gehanteerd. hoofdstuk 88 de nationalistische drugs van zelfvergoddelijking De macht van het hindoeisme is niet te onderschatten. Het is zelfs de bron van het boeddhisme en het westerse christendom, ook de charismatische beweging. Veel van onze beschaving komt regelrecht uit India, zowel goede dingen als slechte dingen. Yoga is tot een product geworden in het westen, van ontspanning, maar het heeft de mens verlamd. Het is een markt. Ken je de zure, vrome gezichten van Yoga-meesters die hun rotzooi proberen te verkopen ? Je ziet ze ook in de kerken en in de charismatische beweging. Ze wanen zichzelf als god, steken met kop en schouders boven de ander uit. Je bent hun tijd en energie niet waardig. Ze kijken dwars langs je heen. Ken je die mensen ? Ze zijn aan de drugs van de zelfvergoddelijking, maar dat houdt in dat ze nationalistisch god zijn over anderen, dus daadwerkelijk het zelf boven de ander. Ken je zulke mensen ? Met kop en schouders steken ze boven je uit, en dan bedoel ik ook echt met kop en schouders. Je bent in een wurggreep, want zij zijn het superras. Ze zijn opportunistisch en doen niet aan geestelijke oorlogsvoering, maar aan psychologische oorlogsvoering. Ze spelen machtsspelletjes met je brein. Dat is de oorlog die zij voeren. Ze zijn in een drugsverlamming, als zombies. Yogi’s hoog op hun paarden. Het gaat hen om de munt, niet om de kennis, dus de kennis houden ze kort. Ze hebben maar een kort lontje. Ze doen aan symptoombestrijding, gaan niet tot de wortel, want zo kunnen ze aan je blijven verdienen. Ze kunnen heel geheimzinnig doen. Je hoort niet tot hun club. Je bent hun waarheid en wijsheid niet waardig, tenzij je hen naar de pijpen danst en je de kassa overmatig spekt. Dan hebben ze ineens alle ogen voor je en alle tijd. Dan gaan ze over lijken voor je. De dikke geluksboeddha slaapt in het westen. Wil niet gewekt worden. Die wordt geprezen in het
westen, en heerst ook in de kerk. Maar ook Yoga is een grote god in het westen. Het is kop in het zand, de roze bril op. Het is een afschuwelijke afgod, die ook in III Kamba in de nieuwe bijbel wordt besproken, maar er komt ook zoveel goeds uit India, waar het boek ook aandacht aan besteedt. Misschien herinnert iemand zich nog het gevecht wat Bruce Dickinson had met de westerse geluksboeddha. Ga de strijd aan met de westerse geluksboeddha en met de Yoga-afgod die over de kerken heerst. Het zijn hedonistische afgoden. Ik had eens een droom over dat de rivieren van India vol lagen met doden. Het zijn rivier-zombies, ze komen uit de rivier. hoofdstuk 89 De Bewegings-Wet van Newton : Van Doorn tot Lunteren en terug – Het dak is eraf Het is zelfs gevaarlijk om te denken. We moeten grondig toetsen. De lucht zit vol met giftige gedachten. De mens maakt zijn eigen vijand. De daadwerkelijke vijand wil de mens niet zien, want dan zou dat diep in hemzelf graven. De mens dweilt liever met de kraan open, om de illusie van werk te hebben, maar het is geen hemels werk. Het heeft geen eeuwigheidswaarde. Men vecht voor eigen koninkrijkjes. Vaak is dat wat men vijand noemt God zelf die hen een halt toeroept. De mens is te ver gegaan en op dwaalwegen terecht gekomen. Kijk om je heen. Doe je roze bril af die verkeerde vijanden aanwijst, de vijanden van de roze bril. Het is de hemel die je probeert te doen ontwaken. Roze brillen worden goed verkocht. Het is big business. En deze business heeft zijn eigen legers en rechters om deze markt te garanderen, te verzekeren, te laten floreren. Maar hoe lang zal dat duren ? Hoe lang wil de mens nog slapen, en hoe lang zal de mens nog slapen ?
Alles gaat in cirkel bewegingen. Zoals de wet van Newton stelt heeft alles een gelijke reactie, een tegengestelde reactie en een passieve reactie, dus drie reacties. Deze reacties bepalen of iets al dan niet beweegt. Deze reacties bepalen de snelheid van iets, de richting, en of iets al dan niet leeft. Het is dus niet zo vreemd waar we doorheen gaan. Uiteindelijk is ontwaking het doel, het vinden van de juiste richting. Ik werd geleid om info te krijgen over mijn oude bijbelschool, de tweede waar ik naartoe ging. Deze bijbelschool was in Lunteren, een prachtig weilandenrijk en bosrijk dorp op de Veluwe, waar zich ook het middelpunt van Nederland bevindt, wat ik toendertijd ook met mijn Surinaamse vriendin bezocht. Dat was in het bos. Onze school lag aan de rand van het dorp aan de rand van de weilanden. Het was een prachtig gebied. Ik ontdekte dat het dak, de zolder eraf was gegaan, van het middenstuk. Aan de rechterkant waren de lokalen, het jongensdeel en het gastendeel, en aan de linkerkant was er het meisjesdeel en nog een kantoorgedeelte. In het middendeel woonde op de zolder het beheerdersechtpaar, een verschrikkelijk stel. Men vroeg zich altijd af hoe zulke verbitterde mensen beheerdersechtpaar konden zijn van een pinksterbijbelschool. Ik had eens in de nacht een hemels woord gekregen en ik ging naar het zolderlokaal in de rechtervleugel, een verdieping hoger dan waar mijn kamer was, om het op te schrijven. De beheerder had licht gezien vanuit zijn zolderwoning in het middengedeelte, en kwam naar het lokaal toe. Hij vroeg wat ik kwam doen. Ik zei dat ik een hemels woord had gekregen wat ik moest opschrijven. Hij geloofde daar niet in, zei hij. Ik vroeg me af wat hij dan deed op een pinksterbijbelschool als hij daar niet in geloofde. Hij liet me toen ik voor het eerst op school kwam wel al zijn knopjes zien, zijn beheerderspaneel, wat zeker interessant was, maar dat was één van de weinige keren dat hij echt aardig deed. Toen hij eens een preek moest geven in de kapel hadden velen er dan ook geen grote verwachtingen van. Maar goed, het dak was er afgegaan, de zolder was verdwenen, waar dit verschrikkelijke echtpaar wat de school terroriseerde altijd woonden. Er gleed een gevoel van vrede over me. Ik kon de natuur weer ruiken en proeven, alsof er een nachtmerrie over was gegaan. Dat was ook de wet van Newton. Er was een goede tegenreactie gekomen. Alles heeft een tegengestelde reactie uiteindelijk. Het leek alsof ik er weer was, in Lunteren, op de plaats waar eens de bijbelschool was. Die was er niet meer. Ik dwaalde door de gangen, en ik zag het hemels Woord nederdalen. De hemelse vogels waren gekomen. Het was nu alsof de natuur, het bos, ook in het gebouw was doorgebroken. Het is nog steeds om me heen. Het leidt mij. Niks is voor niks geweest. Ik moet denken aan de eerste bijbelschool in Doorn, ook in prachtig bosrijk gebied, en er waren ook weilanden. Het beheerdersechtpaar daar waren ook moeilijke mensen. Ik had eerst een kamer in het koetshuis, het jongenshuis, want ik woonde intern. Daarna had ik een kamer in het hoofdgebouw. Bij de keuken moest ik dan altijd een trap op, en een paar trappen verder kwam je op de meisjeszolder. De meisjes liepen dus altijd langs mijn kamer, en ik had telkens weer een andere bijbeltekst op mijn deur geplakt met wat plakband. Soms schreven de meisjes dan reacties op de bijbelteksten. Maar op een zekere dag klopte de beheerder aan. Hij zei dat ik geen bijbelteksten meer op de deur mocht plakken, want hij was bang dat het de verf van de deur zou beschadigen. Het is maar waar je je prioriteiten hebt liggen. Maar ja, het is de wet van Newton he, dat alles een tegenreactie heeft, en dat de tegenreactie ook weer een tegenreactie zal hebben. Het Woord zal
uiteindelijk doorbreken. Ik heb goede herinneringen verder aan die scholen, en het zal nog mooier worden. De wet van Newton zal het tot nieuwe hoogtes gaan brengen. Ook daar zal het bos doorbreken, en zullen de hemelen zich openen. Soms heb ik dromen over de twee scholen, en ik reis telkens heen en weer, nomadisch als ik ben, want in beiden liggen bepaalde hemelse schatten opgeborgen. Het zijn beiden hemelse dynamieken. Ook dat is de bewegings-wet van Newton. hoofdstuk 90 Een stukje amsterdamse geschiedenis – het boubers-geslacht en het grote Tgeheimenis – fundamenten van de nieuwe bijbel Na de strijd tegen de grootmacht die de pentateuch is, ook wel de thorah genoemd, wat waarlijk een machine is, is er de strijd tegen de nevi’im, wat woordvoerders of profeten betekent, en wat het boek is na de pentateuch. In beide boeken staan belangrijke dingen, die ook in de nieuwe bijbel zijn opgenomen, en uitgewerkt, maar de machines op zich zijn onheilzaam in zijn geheel en aan vervanging toe. We hebben dan ook te maken met Jozua, Richteren, Samuel en Koningen. Het boek wordt vervangen door het boek ‘De terugkeer’ wat dieper op deze thema’s ingaat. De pentateuch is geheel vervangen door de tetrateuch in de nieuwe bijbel. Het boek De terugkeer heeft een grote climax in het verhaal van Ruben die tot de tent van Bilha ging. Dat gebeurt in het derde boek van dit deel, in II Behemma, het tweede deel van Behamma dus, dus een soort van tweede Genesis in de nieuwe bijbel. Het is een grote strijd, een zware strijd. Ons eerste kantoor was op de Aaf Bouberstraat in Amsterdam. Ik kan het me nog goed herinneren. Daar ligt dus de geschiedenis van de nieuwe bijbel, maar dus ook een stuk geschiedenis van Nederland zelf. Aaf Bouber (1885-1974) was een Nederlandse actrice die meespeelde in films zoals Het wrak van de Noordzee (1915, 1934), Op Hoop van Zegen (1934), Merijntje Gijzens jeugd (1936), Ergens in Nederland (1940), De laatste dagen van een eiland (1942), en Sterren stralen overal (1953). Deze films hebben grote betekenis. Het is kunstcultuur van Nederland. Wij hebben ons in die zin ook altijd Boubers gevoeld. Het heeft met onze wortels te maken. Wat ik altijd wel bijzonder heb gevonden is dat Aaf Bouber op 88jarige leeftijd stierf en dat ons kantoor op nummer 88 was. Dat was een groot profetisch teken. Mensen doen films vaak af als ‘oh, weer een film, betekent niets, zal me worst wezen, op naar de volgende,’ terwijl films vaak profetisch zijn, over de parallelle wereld en dat ze niet voor niets gegeven zijn, en dat ze de sleutel kunnen vormen ter bevrijding van Nederland. De voorouders hebben niet voor niets gezaaid. Voordat Aaf Bouber actrice werd was ze sieradenverkoper, wat een beeld is van het koesteren van dingen, het tot sieraad strekken.
Ik ben Amsterdammer in hart en nieren. Ik heb er vijf jaar van mijn leven gewoond en gewerkt en drie kinderen verwekt. Voor mij is het een schat in aarden vaten, waar ik veel over kan vertellen. Er is in dat tijdperk ontzettend veel gebeurd, wat ten grondslag ligt aan de nieuwe bijbel en ons verdere werk. Ook heb ik daar geestelijke kinderen voortgebracht. Aaf Bouber werd in Hoorn geboren en stierf in Amsterdam. Haar vader was goudsmid, wat verklaarde dat ze sieradenverkoper werd. In 1957 speelde ze mee in Taloelah, een komische thriller in drie bedrijven, wat nogal een populair toneelstuk was waarmee ze door heel Nederland reisden, want ze zijn ook nog in de Kamperse gehoorzaal geweest, waar ik vroeger ook weleens naartoe ging, omdat mijn voorouders en een groot deel van de familie daar woonden. Het onderschrift van het toneelstuk was ‘Whisky en Cyaankali’, en de oorspronkelijke titel was Tabitha, geschreven door Arnold Ridley, en het werd verfilmd in 1966 met als titel ‘Who killed the Cat.’ Het is een opmerkelijk verhaal want het gaat ook over een beheerdersvrouw die kamers onderverhuurd. Drie oude vrouwen huren een kamer bij haar, en eentje van hen heeft een kat. De beheerdersvrouw heeft een hekel aan de kat en vergiftigd de kat. De drie oude vrouwen komen erachter en willen dan de beheerdersvrouw vergiftigen. Later komen ze tot hun zinnen en doen het uiteindelijk niet. Toch blijkt dan de beheerdersvrouw te zijn vergiftigd, dus ze staan voor een groot raadsel. De film was niet komisch zoals het toneelstuk, maar is zeer duister. Tabitha is dan de naam van de kat, maar het is in principe veel meer, als je in de diepte gaat van de exegese, want het is in principe ook het vergif zelf. Wij werden eens in Amsterdam onaangekondigd bezocht door een problematische vrouw genaamd Tabitha. Ze wilde toen ook nog onze kinderen zien, maar dat heb ik geweigerd vanwege haar vreemde gedrag. Toen ze weg was heb ik de hele kamer veranderd. Ook andere medewerkers hadden last van deze vrouw. Meestal noemen we haar naam niet eens als we het over haar hebben, maar noemen we het gewoon het Tprobleem. Een medewerker was haar een tijdje terug nog eens ergens tegengekomen, en heeft er naar eigen zeggen daarna nog drie dagen last van gehad. De geschiedenis herhaalt zich dus, vervormd zich, want dit komt allemaal uit het leven en werken van Aaf Bouber, als ‘de vrouw met de vele gezichten’, als actrice en toneelspeelster zijnde. Dit komt dus uit verhalen waarmee zij werkte. De geschiedenis herhaalt zowel goed als slecht, en zal tot een climax komen. Ook leefde ik destijds in Amsterdam met een vrouw met meervoudige personaliteiten. Dat waren zowel goeden als slechten, maar het is heel moeilijk om daar mee te leven. Het is als de rollen en medespeelsters van Aaf Bouber. Alles gaat door lenzen. We staan niet op onszelf en het staat niet op zichzelf. Het komt allemaal ergens anders vandaan. We zitten in een verhaal. Die relatie ging uiteindelijk niet goed, en ik kwam weer op de Veluwe terecht. Daar leefde ik weer met een vrouw in een huis die min of meer meervoudige personaliteiten had, sommigen ook heel agressief. Weer zullen dat de spiegelingen zijn geweest van Aaf Bouber’s verhalen en films, van haar rollen en haar medespelers. Ik ben immers een Bouber in hart en nieren. Die vrouw met de vele gezichten waarmee ik woonde op de Veluwe had ook een obsessie met gif, en ze sprak over rommelen met shampoo. Soms had ik iets gekocht wat alleen ikzelf dronk, en dan was het de dag erna niet eens meer te drinken, en soms als ze eten voor me had gemaakt was het alsof er chemische troep doorheen was gegooid, maar dat klopte niet, en ik ben toen verhuisd en ternauwernood aan deze toestanden ontsnapt. Het had niet langer moeten duren, en dat was ook de geest van Tabitha, oftewel het T-probleem. Ook op de Veluwe volgde het me na dus. Ik kwam toen in een andere onderverhuurde woning en die wisselde soms van beheerder, en toen kwam er een beheerdersvrouw die ook al die eigenschappen in zich droeg, meerdere gezichten had. Je wist nooit hoe je het trof. De ene keer bedreigde ze je, en de andere keren was ze poeslief.
Het komt dus allemaal uit de verhalen van Aaf Bouber. Aaf Bouber heeft ook in Op Hoop van Zegen uit 1934 gespeeld, over Kniertje, de vissersvrouw. Haar man en twee zonen zijn omgekomen op zee. Haar overgebleven zonen willen geen visser worden, want haar ene zoon is bang voor water, en haar andere zoon wil het leger in. Vanwege een losgebroken vechtpartij vanwege een belediging mag haar zoon het leger niet in, en zo worden ze toch min of meer gedwongen om op zee te gaan, waar ze later ook omkomen, en waarvan de uitspraak ‘De vis wordt duur betaald’ komt. Het is natuurlijk een symbolisch verhaal. Ik kom ook uit een vissersfamilie. Ik heb dit nooit voortgezet. De vader van mijn oma was visser. Ik eet ook geen vis, maar ik gebruik wel de symboliek ervan, wat ook veel voorkomt in de nieuwe bijbel. Er moet symbolisch balans komen tussen de geestelijke oorlogsvoering en de geestelijke visserij. De visserij betekent zowel empathie als uitsorteren, toetsen dus, en dat is een belangrijk fundament voor geestelijke oorlogsvoering, dus soms worden we teruggeroepen tot het geestelijk vissen, omdat onze oorlogsvoering ontspoord is geraakt en we een blinde vuistvechter zijn geworden. Leren vissen, leren puzzelen, leren terug te gaan tot de wortels, gaan tot dat wat verloren is geraakt, werken aan onze fundamenten, en het goed doorleven. De vis wordt duur betaald betekent dat je niet zomaar wat aan kunt rotzooien. Wat je neemt of grijpt zul je peperduur voor moeten betalen. Het laat ook weer zien in het verhaal van Tabitha dat als we gif gebruiken we daar zelf ook door vergiftigd worden, hoe dan ook. Als we op goede grond zaaien en zorgvuldig leven, eerlijk zijn, dan zal het gif uiteindelijk verwerkt worden tot medicijn. hoofdstuk 91 de egyptische achtergrond van de strijd tegen de nephilim De onderwerpen in het boek II Behemma, oftewel het tweede deel van de ‘Genesis van de nieuwe bijbel’ zijn : Het Morgenlied Het Morgengebed De psalm van de koppensnellers De Orionse bizonvliegen De haviksmuur De Wijnstok van Jeremia Honger naar het rode Ruben kwam tot Bilha De terugkeer van de oorlogs-amazone De wedergebondenheid De tirannie van de kerkvorst Kurka De Apopi De dochters van het kwaad
De tocht tot Witi Betelgeuse, de bron van Orion Het slachtmes van Zippora Er zijn in dit boek vele referenties naar de oude bijbel, en die onderwerpen worden in de grotere context uitgewerkt. Het komt uit het tweede grote deel van de nieuwe bijbel, de Terugkeer, om de Nevi’im, de profeten, de woordvoerders in de oude bijbel, te vervangen, dus dat is een brug over de gehele Davidische kloof heen. David wordt wel genoemd als ‘Ahn’ (zijn Orionse naam), maar het wordt in veel groter verband geplaatst, en het is een majesteitelijk boek. Er wordt dus ook gerefereerd naar het oude Genesis, zoals Ruben die tot Bilha komt, en de nephilim worden besproken, die in de nieuwe bijbel ook wel de apopi worden genoemd, de Egyptische term ervoor, en waar ook Ra tegen streed in de onderwereld, op zijn boot. De Egyptische achtergrond komt meer naar voren. hoofdstuk 92 Ga de Jordaan over Er brandt licht, maar er is niemand thuis. Dat is de gesteldheid van veel mensen. Het zijn chemische processen in het brein, giffen die op elkaar inspelen. Als je dan ontwaakt bent en je hebt de verlichting ontvangen, dan kun je je heel eenzaam voelen als je dit opmerkt. De zombies om ons heen sjokken voort, naar hun volgende pakje sigaretten, naar hun volgende bloemenvaasje met afgeknipte bloemen die een vroegtijdige dood sterven, naar hun volgende joint, hun volgende prikkie. Zo sjokken ze het leven door. Het leven is voor hen een shopping paradijs. Heel eenzaam kun je je voelen, als een roepende in de woestijn. De meeste mensen zijn doof. Ze sjokken rustig door. Ze zijn immers dood van binnen. We leven in een afschuwelijke wereld die veel mensen beter willen voorstellen dan het is, want het is immers hun pakkie an niet. Ze leven immers in hun eigen wereld. Charles Darwin zei het al in de jaren 1800 : Er zal maar een klein overblijfsel zijn. De rest zal vergaan. De grote massa’s zijn illusies namelijk, om ONS te testen.
Het is om JOU te testen, om het beste in je omhoog te brengen. Neem je het aas aan en wordt je gelijkvormig met de massa, dan ben je WEG, dan ben je VERKOCHT, en dan ben je gewoon een deel van de illusie. De massa’s bestaan niet. Het zijn maar wat special effects. Je moet de lenzen van het leven leren kennen waardoor deze dingen zo geprojecteerd worden. Het zijn bloed-orakels. De mens moet die leren kennen. Dat is waar het verhaal over gaat. Dat is waar de nieuwe bijbel over gaat. Stay tuned. Ik wens jullie allemaal een fijne dag, een leerzame dag. Laat je niet bedonderen. Zorg dat je dit spel wint. Ga door die enge poort. Niet door de enge poorten die de zombie-mensen om je heen hebben gemaakt om je in het kooitje te krijgen, of in het kastje als één van hun poppen. Voorwaarts mars, strijders. Op naar de eeuwigheid. Denk niet zoveel in letterlijke termen. Denk meer in cirkels, maar verruim en verwijd die cirkels. Sla niks over. Kom tot de eeuwige cirkels, en laat de cirkels van de mens los. Laat hen maar circusje spelen. Jij weet wel beter. Ga de Jordaan over, en kom tot de woestijn en de wildernis waar het pad verder gaat. Dan zal het hemelse woord je een hoger pad laten zien. hoofdstuk 93 de danaiden van stalin We zeggen het vaak : De mens is nooit bevrijd geworden uit de tweede wereldoorlog. Die woedt nog steeds onder de leden. In de nieuwe bijbel wordt Stalin besproken. Stalin is een groot probleem, de wortels van hedendaagse problematiek. Als je het nog niet kent : Doe onderzoek. Zijn ‘grote zuiveringen’ (the great purge) begonnen al in de dertiger jaren voordat de tweede wereldoorlog begon. Allerlei bevolkingsgroepen moesten het ontgelden. Maar de mens vandaag heeft niks van het verleden geleerd, en is stalinistisch naar zijn
medeschepsel het dier. The great purge wordt nog steeds massaal beoefend in de slagerijen. Stalinisten hebben het eeuwig leven niet. Ergens houdt het op. De natuur ZAL terugslaan. Mensen hebben het vaak over the great purge van Hitler, in de veertiger jaren, maar ze vergeten vaak the great purge van Stalin, die al in de dertiger jaren kwam opzetten. We hebben dus in de dertiger jaren niet alleen te maken met ‘de grote depressie’, maar ook met ‘de grote zuiveringen van Stalin,’ en die zien we beiden vandaag de dag nog steeds. De mens is nooit bevrijd geworden uit de tweede wereldoorlog, niet van Hitler, niet van Stalin. De mens is nooit bevrijd geworden uit de Siberische ballingschap. Lenin sprak dat iemand die zich bewust is geworden van zijn slavernij en strijd voor de bevrijding nog maar een halve slaaf is vanwege de ontwaking. Dat is goed nieuws mensen. Uw slavernij kan door kennis al voor de helft minder worden, door de ontwaking. Dat geeft weer hoop. We moeten ook deze dichterlijke allegorieen leren begrijpen. Uiteindelijk zijn deze leiders met gedichten op de loop gegaan. We zien in de nieuwe bijbel het ouroboros principe : ‘het beest die zijn eigen staart eet.’ Dat is al een heel oud gnostisch principe, waarvoor de gnostici vroeger vervolgd werden. Uiteindelijk zal het beest zichzelf verslinden, wat in diepte betekent dat alles ontleed zal worden. Het beest heeft dingen geroofd, en het vreet hem van binnen op, want niemand kan met succes de waarheid verbergen. Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel. Ik zag de film Pygmalion uit de dertiger jaren, en ik had die nacht een droom over twee grote stalinistische vlinders, verschijnselen van anorexia, als buitenaardse stalinistische insectische wezens. Pygmalion had een beeld gemaakt waar hij verliefd op werd, maar het was een onmogelijke liefde. Zo hebben mensen een eigen beeld van God en de waarheid gemaakt en zijn erop verliefd geworden, maar het is een onmogelijke liefde. De liefde tot het vlees, tot de leugen, is een onmogelijke liefde, want ze zullen door hun eigen drogbeelden verscheurd gaan worden. Uiteindelijk zal hun liefde niet beantwoord worden en zullen ze door hun eigen beelden afgewezen worden, zoals in de Pygmalion film. Wat moeten we dan gaan doen, als we deze dingen in onszelf opmerken. De nieuwe bijbel vertelt de gelijkenis van het verloren varken : ‘We moeten de negenennegentig varkens achterlaten om het verloren varken te vinden.’ Heb je iets over het hoofd gezien ? Please ? Keer er naar terug. Ik ben me er van bewust dat de stalinistische anorexia verschijnselen die ik zag de danaiden waren die water scheppen in bodemloze vaten.
hoofdstuk 94 de hegeliaanse matrix We leven in een Hegeliaanse matrix. Hegel komt ook voor in de nieuwe bijbel, omdat hij nogal een belangrijke persoon was in de filosofie van 1700 en 1800. Dit houdt in dat dingen knettergek worden, en dat je dan nog wel gekker moet zijn om er doorheen te kunnen komen. Ik had een droom over een feniks boom, die uit het vuur groeide, met vele ogen, en de boom begon allen die door hetzelfde heen waren gegaan bij elkaar te brengen. Ook had ik een droom dat ik bij een bospad drie vogels tegenkwam die ons zouden helpen : een arend, een hele grote raaf, en een prehistorische vogel. Om verder te komen moeten we leren loslaten, leren onder een bepaalde druk te leven die nodig is. Die druk hebben we nodig om ons verder te ontwikkelen. Zonder die druk is er geen leven mogelijk. hoofdstuk 95 de hegeliaanse matrix 2 Een jongen had een stem als een mengsel tussen André Hazes, Paul de Leeuw en Danny de Munk, een Amsterdamse Mokum jongen. Zijn ouders vroegen hem waarom hij het evangelie niet meer predikte, hun evangelie. Hij gebruikte zijn stem nu voor andere dingen. Er is iets beters dan het evangelie, dan ‘hun’ evangelie. De fenomenologie van de geest uit 1807 van Hegel is één van de belangrijkste boeken ooit geschreven, en gaat over de leer van het geestelijke, oftewel de pneumatologie, of fenomenologie, de leer der verschijnselen. Zomaar spiritualiteit kan heel eng worden en is vaak voor een markt, maar het moet dus in de grotere context geplaatst worden van de pneumatologie, de leer van de
geestelijke verschijnselen, wat een wetenschap is, en wat filosofisch is. Vandaar dat de nieuwe bijbel ook Hegel nog noemt. We leven in een Hegeliaanse matrix, en moeten de weg door dit labyrint heen zien te vinden, en dan kan spiritualiteit op zich al snel een valkuil worden als je niet op de hoogte bent van de regels voor deze dingen. Veel spiritualiteit vandaag de dag is roekeloos en wars van kennis. Vandaar dat de pneumatologie zo belangrijk is. Ik moest in een droom een struisvogel bevrijden uit deze matrix, en ook twee parallellen van mijn broer en een vroegere college-vriend en collega die in Belgie theologie ging studeren en daarna ook predikant werd. En die twee parallellen ondersteunden mij in de strijd, want de strijd is heftig in de Hegeliaanse matrix. Laten we wel wezen : boven ieder mens hangt een zwaard van Damocles aan een heel dun draadje. D’m is een Egyptisch woord voor de hoofdbesnijdenis of besnijdenis van het verstand, en in het Hebreeuws is Dam bloed. Kalos is in het grieks het goede, of toegewijd aan het goede, als een dienstknecht, dus Damocles betekent in die zin de dienstknecht van de hoofdbesnijdenis, de dienstknecht van het bloed orakel. hoofdstuk 96 giftige vissen in de stroom De dementors willen niet loslaten. Jij bent hun bezit, maar ze zijn achter de schermen, achter het glas, en ze worden zwakker en trager. Ja, ze houden nog steeds ijzig vast aan hun wapens en trofeeen, hun vroegere overwinningen, maar ze druipen alreeds van de glazen wanden af. Ze willen niet loslaten, nee, maar ze zijn op aan afstand, aan de ketting, alreeds gearresteerd. Hun stemmen zijn traag en laag, maar ze moeten de hersenen loslaten. De mens moet tot ontwaking komen. Er zijn giftige vissen in de stroom, die de vissers proberen te bijten wanneer ze kunnen. Ook daarvan moet de mens ontwaken.
hoofdstuk 97 door betekenis bereikbaar Het leven is geen eenheidsworst. We zijn gefragmentariseerd. In ons verleden zien we allemaal stukjes van onszelf, afgezonderd op eilandjes, en ze lijken nu onbereikbaar. En ze zijn ook onbereikbaar, maar door betekenis worden ze bereikbaar en bruikbaar. Het lijkt alsof het allemaal bij elkaar hoort als van een zelfde tijdperk, maar dat is niet zo. Tussen de eilanden liggen grote periodes van afsterving en reincarnatie. Telkens weer sterven wij en reincarneren wij. Dat gaat onbewust. Het is een roep van een dieper verleden. hoofdstuk 98 Het prisma van Pniël Jakob had een lange worsteling op Pniël met een natuurvrouw waardoor hij invalide raakte, om hem te beschermen tegen de zonde en de leugen. Het is een centraal thema in de nieuwe bijbel. Vanuit dit prisma zijn alle spiegelingen op aarde gekomen. Alles wijst terug op die strijd. In het leven moeten we offers brengen, een dagelijks over. Breng een morgenoffer en een avondoffer. Probeer het leven te bekijken door dit prisma. Het is onze onderwijzer. Probeer het leven te bekijken door dit bloed-orakel. Je ziet het overal om je heen. We geven ons niet zomaar over aan goden, instituties en familie. Het is een worsteling met het vlees. Ook is het een worsteling met kennis. Mijn twee bijbelscholen zag ik als onderdeel van Pniël.
Beide scholen lagen aan de rand van de wildernis, aan de rand van bos of weiland. Je kon zo de wildernis inkijken, en met beide vriendinnen van die scholen ging ik vaak de wildernis in, de weilanden of de bossen. Op de eerste bijbelschool, de Evangelische, was dit een Afrikaanse vriendin, en op de tweede bijbelschool, de Pinkster, was dit een Surinaamse vriendin, waar ik later ook mee getrouwd ben. Beiden hadden een problematische jeugd gehad, en beiden waren moeilijk in de omgang, maar ik zag het als een uitdaging om ze te genezen. Het waren twee grote worstelingen in mijn leven. Ik ben nog steeds verbaasd en verwonderd over dit prisma van Pniël wat het gehele spectrum van het leven geeft, in haar oneindige spiegelingen, die allemaal de mens terugroepen tot haar. Het is als een kind wat worstelt met zijn moeder, en dan moet de moeder het kind restricties opleggen om het kind te beschermen. Dit is wat het leven is, en het wordt in de nieuwe bijbel besproken. hoofdstuk 99 we leven als in de dagen van noach Het gaat verkeerd in de wereld. Houd daarom aan dat rode touw vast in je binnenste, het eeuwige, hemelse touw wat je voortleidt. Het gaat verkeerd in de wereld. Waarom ? Omdat je moet leren zelf te veranderen, het niet anderen te laten doen. Je bent zelf verantwoordelijk. Het gaat verkeerd in de wereld. De massa’s zijn illusies. Het gaat om de minderheden die nog iets te zeggen hebben. Het gaat verkeerd in de wereld. Het gaat verkeerd, verkeerd, verkeerd. Luister dan toch naar het kloppen van de hamer van Noach. We leven als in de dagen van Noach. De mens is zombie geworden, iedereen is tot zijn eigen god geworden. Je moet dit doen, je moet dat doen, maar als je dit doet, dan … en als je dat doet, dan … Het gaat verkeerd in de wereld, want ze gooien ons verkeerde touwen toe.
Houdt vast aan het rode touw in je binnenste, aan het eeuwige, hemelse touw wat je voortleidt. hoofdstuk 100 polonaise in oorlogstijd Dat wat we om ons heenzien zijn de lagere spiegelingen van de mens, die toch ook weer wijzen op de hogere spiegelingen, maar uiteindelijk moeten we teruggaan naar de bron. Terwijl de lagere spiegelingen hun verjaardagen vieren beseffen de hogere spiegelingen dat er helemaal niets te vieren valt. De mens moet zich diep schamen. De mens loopt nog steeds polonaise in oorlogstijd. Ze vieren feest terwijl de tijdbommen onder hun huizen tikken. De mens draagt zorg voor het vlees, heeft grote liefde voor de zonden van deze tijd en de leugens. De mens moet terugkeren tot de geestelijke economie. hoofdstuk 101 hemelse ziekenhuizen Een boekje werd gegeven genaamd II Werktuigen. Het richtte een glazen wand op in de geestelijke wereld, waarachter de indische en afrikaanse slangen moesten blijven, zwaar giftige slangen. Ze spoten vuur en gif. De glazen wand hield het tegen. Ik zag een rivier en daarachter Afrikaanse voorouders van het menselijk geslacht. Ze wuifden naar me. Ze waren vrijgezet van de indische en afrikaanse gifslangen. Ik voelde me koud en warm worden. Ook ik werd vrijgezet van het gif. Dit gif had zich lopen opstapelen door de generaties heen. Ik was blij met het boekje genaamd II Werktuigen. Het zou horen in de nieuwe bijbel, de Rodenberg Versie. Ik hoorde iemand huilen : ‘Wat moeten we doen, wat moeten we doen ?’ Ik zag hen die zwaar verminkt waren door de slangen. Ik bad om genezing en voelde een kracht op mijn handen komen. Ik richtte de kracht op de mensen, en ze vielen naar achteren, en hun zonden werden geopenbaard. Er was genezing voor hun ziel in hun belijdenissen. Ik zag sommigen het gif uitspugen. Sommigen spuugden tumoren uit. Ik bad weer om genezing. De hemelgezanten kwamen om hen verband om te doen, en mee te nemen naar de hemelse ziekenhuizen. Sommigen hadden verschrikkelijke bloedingen. En ik richtte mij tot de slangen achter de glazen wand, en strekte mijn handen uit, en de slangen
begonnen weg te smelten. Het waren er velen. Zij hadden groot kwaad aangericht, en zij gleden weg in een donker gat in de aarde, terwijl zij weg begonnen te smelten. En ik sprak tot de slangen in hemelse talen. hoofdstuk 102 Het morgen offer Waar sta je mee op ? Hoe sta je op ? Begin de dag met een morgen offer. Wijd altijd de dag toe aan het hogere, direct als je opstaat, zodat lagere spiegelingen je niet op een ritje kunnen nemen. Het is belangrijk een goed fundament voor de dag te hebben. Dit morgen offer is direct al een worsteling met de natuurvrouw, waarin we ons ego afleggen en ook het collectieve ego, om zo door te breken tot de hogere natuurvrouw. De lagere natuurvrouw, de lagere moeder, de vleselijke moeder die ons ego streelt, moeten we afleggen. Dat gaat door de worsteling op Pniel, als een morgenoffer. Zo breken we door tot de hogere leerregels, door de lagere leerregels van het vlees achter ons te laten. Op de bijbelschool ging ik er soms extra vroeg uit om met mijn Surinaamse vriendin de natuur in te gaan. Ze was vaak moeilijk in de omgang, twistziek. We hadden vaak onenigheid en zware discussies, die vaak op ruzies uitliepen. Ik zag het als een uitdaging. Het was een worsteling, maar het verwondde mij ook zwaar. Het was een ware afbeuling. Ik was op Pniel. Ook mijn Afrikaanse vriendin op de eerdere bijbelschool zat zo in elkaar. We gingen vaak de natuur in, maar het liep vaak uit op onenigheid en ruzies. Ik had een droom dat we een gevecht hadden op een glijbaan, dat ze me er vanaf probeerde te duwen, en dat ik haar uiteindelijk van de glijbaan afduwde. Een Iraanse vriend op de eerste bijbelschool had ook een vriendin waar hij toen ruzie mee kreeg, en die relatie kwam ook ten einde, en hij kon daar niet mee omgaan. Hij werd tot een woesteling die niet eens meer op zijn naam reageerde. Dat was hij niet, zei hij. Hij had zichzelf verloren, was zichzelf niet meer. Hij was iemand anders. Uiteindelijk zal dat op Pniel gebeuren, dat we onszelf niet meer zijn, ons oude zelf is weg. We hebben onszelf verloochend en doen ons nieuwe zelf aan. Ik heb er vrede mee dat het zo is gegaan. Het aardse moeten we afleggen om het hemelse te ontvangen. Moeilijke vrouwen laten zien dat ook God niet gemakkelijk is. Er komt veel meer bij kijken. We komen er niet zomaar doorheen op Pniel. Ook van het vleselijke komen we niet zomaar af. Abraham had ook een moeilijke vrouw, en ook Hosea. Ze eisen een morgen offer. Dat is wat God eist. God is niet zo romantisch, maar een worstelaar. Telkens weer kwamen er twistzieke vrouwen op mijn pad. Ze waren niet alleen in gevecht met mij, maar ook met anderen om hen heen. Men vertelde mij weleens dat twistzieke vrouwen hieruit hun energie haalden om te kunnen overleven. Zoals ze een morgen offer eisen, eisen ze ook een middag offer en een avond offer, en ook een nacht offer. De mens moet loskomen van de lagere offers en komen tot de hogere offers. Dat gebeurt op Pniel, dat ons offer richting mag krijgen. Uiteindelijk offer je niet zomaar aan vrouwen,
maar aan God, aan de hemel. hoofdstuk 103 de nieuwe filosofie Zal Rusland in de nieuwe bijbel voorkomen ? Jazeker. Rusland zal in de nieuwe bijbel voorkomen, en dat moet ook wel, want het is een groot geheimenis, waar wij in verschillende boeken van het nieuwe onderwijs hebben geschreven, voordat Rusland Oekraine binnenviel en geheel Europa zo terugsleurde naar de dertiger jaren. In het boek ‘De Amerika brug’ uit 2018 stond deze profetische droom genoteerd : ‘Toen ik weer in een Nederlandse wijk was gekomen daalde ik neer. Ik zag dat de wijk vol was met soldaten aan mijn kant. De wijk stond vol met aluminium steigers tussen de gebouwen. Plotseling merkte ik dat de soldaten sneller begonnen te gaan, en een bepaalde richting in begonnen te rennen. Er werd geroepen dat er een vijandige Russische aanval werd gedaan op Nederland. De rillingen gingen door mij heen. 'Rusland !' werd er geroepen. De soldaten klommen op de steigers naar boven, een bepaald overdekt centrum in. Ik wist niet hoe dichtbij Rusland al was. Ik snelde ook de steigers in, en hoopte maar dat ik door de nauwe openingen heen kon komen. Ik keek achter mij, en ik dacht : 'Gelukkig, een Nederlander,' want hij had een Nederlandse vlag op zijn soldatenvest, maar ik voelde me niet op mijn gemak. Ik had ook een koffer bij me. We waren inmiddels op een soort roltrap en hij stond achter mij. Ik keek nog een keer naar zijn vest, maar er stonden ook namen op van andere
landen, en ik dacht bij mezelf : 'Je hebt er één vergeten. Je hebt Rusland vergeten. Je bent gewoon een Russische spion.' De Russische spion bleef mij volgen. Ik kwam ergens aan in een soort hotel of schuilplaats waar ik een kamer kreeg.’ Ook latere boeken gaan hiermee verder, en blijven wijzen op de komst van Rusland als het Ragnarok. Rusland heeft Nederland niet in directe zin aangevallen, maar wel in indirecte zin. En we hebben het al wel eens eerder gezegd : Tja, ze hebben een circusbeer boos gemaakt. Het gedrag van Rusland is natuurlijk niet goed te praten, maar dat van het westen ook niet, want die hebben het uitgelokt. In ieder geval gaat de nieuwe bijbel daar dieper op in, want we ontkomen hier gewoon niet meer aan in deze tijden, deze filosofie die het schuilhoudt, en dat is een filosofie van de voortijden, waar we ook al boeken over hebben geschreven. Voor hen die deze boeken kennen, hebben gelezen en bestudeerd, zal het dus enigszins herkenbaar zijn, maar de nieuwe bijbel diept dat nog eens goed uit. De nieuwe filosofie wordt dus gepredikt in de nieuwe bijbel. De cirkel is rondgekomen. De tweede bijbel was een soort noodvervanging vanwege het feit dat er nog veel missing links waren, maar inmiddels is er een platform gegroeid waarop het nieuwe woord kon komen. Nu gaat de oude bijbel daadwerkelijk èn in zijn geheel vervangen worden. De nieuwe filosofie is de besnijdenis van het bewustzijn en de persoonlijkheid, en als dat dan is gebeurd dan is er ook de besnijdenis van de wet in de mens, de besnijdenis van het geweten, en van het verstand. Daar moet de mens over leren. Als we het over het morgen offer hebben, dan mogen we ons hier op richten. Kom niet zonder deze besnijdenis tot God, maar stel je zelf voor deze besnijdenis
open. Op basis van deze besnijdenis zal de mens geleid kunnen worden. Dat is wat de eeuwige prediking is, in het kort, maar dit zal nog allemaal uitgewerkt worden, en al veel hierover is te lezen in de zesentwintig boeken van het nieuwe onderwijs (2017-2023). Het is de diepste filosofie die je op aarde tegen kunt komen, want het werkt en is een volkomen systeem, de cirkel die rond is gekomen. Hoe kan dat ? Dat komt omdat het vanuit de hemel is gegeven, vanuit een natuurverschijnsel, zonder menselijke inmeng, en daarom zal dit als één van de weinige geestelijke en filosofische geschriften ook NIET verkocht worden. Er is geen menselijke editor aan te pas gekomen o.i.d. Daar leent het zich niet voor. Het is geheel door dromen gekomen. Deze filosofie is niet gemakkelijk, want het zal namelijk zelf verdiend moeten worden. Niets wordt je in de schoot geworpen. Het is gebouwd op de hemelse economie, op het geestelijke en filosofische verdienmodel, opdat het niet geroofd kan worden. Je kunt het dus ook niet zomaar kopen of erven, maar moet het je persoonlijk eigen maken, persoonlijk ertoe ontwaken. Het is dus niet zomaar een heilsfeit dat de nieuwe bijbel is gekomen, maar een ervaringsfeit. Ben je een materialist of sta je op de basis van de nieuwe filosofie ? hoofdstuk 104 van ervaring tot ervaring En daar zag ik haar zitten : de ervaring van proza. Dikke pakken proza, twintig keer zachter dan het leven. Ik kon me niet bewegen en bleef maar staren. Alles was warm en zacht. Ik kon dwars door alles heenkijken. Ik zag de ervaring van proza en kon het andere niet meer ervaren.
hoofdstuk 105 God is ‘Soms’ In de nieuwe bijbel wordt het God mysterie onthuld. Dat moet ook wel, want er wordt zwaar gelogen tegen de jeugd met alle gevolgen daarvan. Het wordt in de nieuwe bijbel allemaal haarfijn uitgelegd. Theologie geeft de regels voor het geestelijke, maar filosofie geeft de regels voor de theologie. Geloof staat namelijk op de loer, en genade, terwijl de mens de kennis moet leren, en het loon. Zo komen we van een onzuivere bron van theologie tot een zuivere bron van theologie. Je leeft in je eigen wereld. Het is je eigen zaad en je eigen oogst. Teveel ‘woord’ is niet goed, zoals teveel kennis niet goed is, teveel gedachten, teveel gevoelens. Soms moet je het simpel houden, terugkeren tot de simpelere vormen, want te gecompliceerd is niet goed. Houd het simpel. Maak het niet te ingewikkeld. Volg een vaste koers. God is ‘Soms’. Soms wel, soms niet. hoofdstuk 106 help, ik ben profetisch Het profetische leven is niet makkelijk. Je moet ten eerste alles toetsen, en ten tweede heb je te maken met een geestelijke oorlog. Telkens moet je voorzichtig zijn, en profetische dingen doen, symbolische dingen. Soms had je graag wat willen zeggen maar voelde je de hemelse hand op je mond. Of soms kwam je niet uit je woorden, of kwam het verkeerd over, moest je dingen zeggen die je niet wilde zeggen. Als profetisch mens moet je soms vreemde dingen doen en zeggen, of zelfs rare dingen, of ogenschijnlijk
dwaze dingen. Er is maar een hele fijne lijn tussen wijsheid en dwaasheid. Ook al weet je dat het soms moet, het kan voor hele onwennige situaties zorgen, vol paranoia, en zelfs schaamte, verworpenheid, want laten we eerlijk zijn : Deze wereld zit nu niet altijd graag op profeten of profetische mensen te wachten. Het wordt vaak afgeblaft en weggeblaft. Je kunt soms wel een jarenlange strijd hebben met zulke momenten, waarop er iets is misgegaan in jouw ogen. Dat je het uitroept : help, ik ben profetisch. Ik ken zelf ook zulke onwennige situaties, wat ook telkens weer terugkomt in mijn herinneringen, en dat ik me afvraag : Waarom, waarom ? Het is een onderdeel van het lijden. Het hoort erbij, waar de nieuwe bijbel ook over spreekt. Ik stelde de vraag aan de hemel : ‘Wat is dit, wat zijn dit voor momenten ?’ Want ik bleef er maar mee worstelen. De hemel antwoordde : ‘Het zijn quasi’s, quasi-momenten.’ Nu, quasi betekent ‘bijna’. Het zijn momenten waarop je iets veilig moet stellen, dat je even een tussenstap nog moet maken, dat je het niet geheel mag aanraken, maar bijna, dichtbij. Het zijn van die momenten waar je een schijnbeweging moet maken, momenten die profetisch nodig zijn. Ik begon het toen beter te begrijpen. We kunnen niet te direct zijn, niet te voor de hand liggend, want dat worden we één met de massa, en groeien we vast. Dus die momenten van ‘anders zijn’, van vreemd zijn, en van ogenschijnlijk als een hemelse dwaas zijn, zijn belangrijk. Soms vond ik mezelf buitengewoon bot in sommige situaties, bijna onmenselijk of gemeen, en dan toch is dat nodig, want we zijn in geestelijke oorlog, en we zijn omringd door dieven en misleiders, en een kat in het nauw maakt vreemde sprongen. Let it be. We moeten wel een kolderkat zijn om door deze vreemde, gevaarlijke gebieden heen te komen. De bijna-momenten, dat we afwijkend gedrag vertonen, zijn belangrijk. Laat hen ons maar ‘moeilijk opvoedbaar’ noemen, want zij zijn onze opvoeders niet. Het vlees is niet onze ouders. Wij mogen opgevoed worden door het hemelse woord, wat dwars tegen dat van de mensen ingaat. Wees maar dwars als je recht tegenover de mindcontrollers van het vlees staat, want ze willen een pop van je maken die hen naar de pijpen danst. Je hoeft je niet te schamen als je ontsnapt, als je niet in hun doosje wil. Je bent niemand iets verschuldigd. Wees maar profetisch, wees maar hemels dwaas. Jij weet wel beter.
Al die bijna-momenten, al die quasi’s, of quasimomenten, van schijnbewegingen, zijn hard nodig in deze wereld om de schat die van boven komt te bewaren en bewaken. Het heeft te maken met zelf-discipline, dat je niet zomaar alles vastgrijpt wat los en vastzit, maar dat je er omheen draait. hoofdstuk 107 de hemelen scheurden open ‘De aarde is aanvankelijk ruw, stil, onbegrijpelijk. Wees niet ontmoedigd, ga door, er zijn goddelijke dingen goed omhuld. Ik zweer je dat er goddelijke dingen zijn die mooier zijn dan woorden kunnen vertellen.’ - Walt Whitman (1819-1892) Ik had een droom dat ik naar buiten keek, en de hemelen begonnen open te scheuren en alles werd donker, alsof de lucht vol was met modder en op ons afkwam. Ik dacht eerst dat de atoombom weleens gevallen zou kunnen zijn, en ik vroeg me af of ik sliep of droomde, dat was me nog niet duidelijk. Ik had het idee dat ik droomde, maar wist dit dus niet zeker. De hele lucht was donker en vol modder, en het kwam tot de ramen van het huis. Ik had het raam open laten staan, en de modder kwam naar binnen. Ik had toen snel in de gaten dat dit de modder was van de paradijs aarde. Het kwam de huizen binnen, en het begon de huizen van binnenuit te veranderen, te zuiveren. Ik kon toen pas echt zien hoe vervuild de lucht oorspronkelijk was, want de paradijselijke modder viel dit aan, en neutraliseerde het. Vergeleken met het paradijs is de lucht van de aarde enorm vuil en smerig, als een dodelijke cocktail die voortdurend op het brein van de mens inspeelt. Het zijn chemische spelletjes. Leef daarom zo dicht mogelijk bij de natuur. Leef met de natuur en in de natuur. Wat voor smoesjes, wat voor uitvluchten, zal de mens hebben als de mens oog in oog zal staan met Moeder Natuur ? Moeder Natuur zal de mensheid aansprakelijk stellen voor wat ze de dieren hebben aangedaan. ‘Wat heb je je ‘mindere broeders en zusters’ aangedaan ?’ Wat voor smoesjes zal de mensheid hebben ? De mens speelt nu Pontius Pilatus, zeer laf. Wat heb je gedaan voor de dieren die onderdrukt worden, wetende dat degene die zijn mond stijf dichthoudt als een ander wordt onderdrukt, hij de volgende zal zijn die onderdrukt gaat worden ? Je kunt denken : ‘Ach, de jager zal de ander wel weer pakken,’ maar op een dag zal hij ook achter jou aankomen als je niet voor je medeschepselen, je onderdrukte broeders en zusters, opkomt. Wat ga je zeggen als je voor Moeder Natuur komt te staan ? Iedereen zal rekenschap moeten geven. Ik heb gemerkt dat de mens
gezonde vrees ingeruild heeft voor ongezonde vraatzucht. Waar kies je voor ? Kies dan heden wie je dienen zult. De mens is snel afgeleid, volleerd in smoesjes en uitvluchten. Noam Chomsky zei : ‘De gewone bevolking weet niet wat er gebeurt, en ze weet niet eens dat ze het niet weet.’ Nietzsche zei dat er twee soorten mensen waren : Zij die willen weten, en zij die willen geloven. Welke wil jij zijn ? Kurt Vonnegut zei eens : ‘De wereld is vol van mensen die heel behendig zijn in veel slimmer te lijken dan ze in werkelijkheid zijn.’ Biko zei : ‘When you are dead, you can't care anyway.’ We zien het zombie gedrag om ons heen, als teken dat ze dood zijn. Het teken van de dood is als er geen liefde meer is, of als de liefde heel erg selectief is geworden, zolang het ondersteunt wordt door de grote massa’s, en die zijn ook dood zoals je weet. Als je nog enige tekenen van leven in je hebt, nog enige tekenen van gezonde vrees : Vind de weg die ten leven leidt ! Laat al het andere achter je. Je hebt toch niks te verliezen. Waar doe je het anders voor ? Waar leef je voor ? Voor moeder natuur of voor de afgod van de buik ? hoofdstuk 108 van lokaal tot lokaal Niet door kracht, noch door geweld, maar door studie. Als je met gebalde vuisten in je kamer staat, vol met geweldsfantasieen vanwege mensen die je het bloed onder de nagels vandaan halen, dan is het de studie die je roept. Laten we dit onthouden, mensen. Je kunt geen ijzer met handen breken. Ellenlang allemaal maar gaan bidden en miauwen tegen de muren in je leven heeft weinig zin, weinig nut, maar je moet het pad tussen die muren zien te vinden, in je studie en onderzoek. De studie roept je. Wees geen blinde vuistvechter. Het is normaal als je boos bent in een wereld als deze, maar richt die boosheid in je studie om tot de volgende les te gaan. Overmatige boosheid is dus de studie-bel. Je gaat van lokaal tot lokaal.
hoofdstuk 109 het nut van het spreken en denken in hemelse talen Al met al heeft het spreken in tongen het doel te overwinnen wat onder ons is gesteld en ons te onderwerpen aan datgene wat over ons is gesteld. II Duizen 34:32 Ook zal de Heilige Besnijdenis ons tot nieuwe talen en tongen leiden, waardoor we in geheimenissen met God spreken. Kamba 18:6 Online wordt je gemonitored, wordt er op je gelet, laat je sporen achter die gebruikt worden, en zo worden er advertenties op je afgestemd. Je wordt gevolgd en er wordt gereageerd op alles wat je doet. Hallo ? Zo is dat ook in de geestelijke wereld. Je woorden en gedachten zijn zichtbaar voor de geestelijke wereld. En daar spelen ze op in. Zowel online als offline heb je daarom privacy nodig, zelfs in je gedachtenleven. Geestelijke wezens, energieen, parasieten enz. kunnen je gedachten lezen, en daarom heb je privacy nodig en geheimhouding. Dat kan via de tongentaal. Je spreekt en denkt dan in geheimenissen, in een geheime taal, en jij bent de enige die de betekenis kent. Die betekenis komt binnen op een ander spoor, en daar is het veiliger, dieper in je ziel, in de hemelse bron. Het zijn hemelse talen. Die kunnen en moeten ook telkens weer veranderen, anders kunnen ze getraceerd worden. Leer het jezelf aan om in tongen te spreken, in tongen te denken, en de tongen te begrijpen, te vertalen, de betekenis ervan te kennen. Dat zijn dus twee sporen in je ziel. Train jezelf hierin, ontwikkel het, opdat de vijand geen winst van je behaald, opdat de vijand je niet traceert. De lucht zit vol met phishers, malware, spam, ransomware, etc. klaar om je hersenen en je hart te hacken. Doe daarom de geestelijke wapenrusting aan, en spreek in hemelse talen, en denk in hemelse talen. Denk niet dat alles veilig is hier op aarde. Er is veel schijnveiligheid. Maar er is hemelse veiligheid in de hemelse bron in de diepte van je ziel, waar je door oefening kunt komen. Richt je op de dingen die boven zijn, dus ook op de talen die boven zijn, hoe die werken, en heb er deel aan en doe er je voordeel mee. De nieuwe bijbel zegt echter hierbij dat tongentaal uit de leegte komt, uit de stilte dus, en getoetst moet worden. Het is dus belangrijk je ervoor af te zonderen en het ook af te stemmen, te onderzoeken. Ook de vijand, het vlees, spreekt namelijk in tongen. Vandaar dat er in het boek Kamba er gewezen wordt op de heilige besnijdenis als bron voor het spreken in tongen. Laten we niet denken dat we in de wereld, in het vlees, kunnen leven en de zonde bedrijven en dan ook nog eens in hemelse tongen kunnen spreken. Die dingen gaan niet samen. Je moet dus eerst de heilige besnijdenis in je leven ontvangen en je zondige natuur afleggen, de strijd er tegen aangaan. Die hiervoor de geestelijke wapenrusting aan. Rust jezelf goed toe, want de vijand, de zonde, het ego, het vlees, is zeer sluw, en zal er alles op alles aan doen om je in gevangenschap te houden. Hij beschouwt je als zijn bezit. De strijd tegen de zonde is slopend. Het gaat niet zonder slag of stoot. Het zaadje moet sterven. Geef dus niet gemakkelijk op. Denk er niet te gemakkelijk over. We hebben een hulp in het hemelse Woord gegeven. Wat zo mooi is is dat we bezit mogen worden van het hemelse woord, opdat we geen bezit van de zonde meer zijn. Zo mogen we ook het hemelse woord zelf worden.
Wiens bezit bent gij ? Wij zijn gemaakt om hemels bezit te zijn en het hemelse te bezitten. Dat is het ware eigendom, als we ‘s hemels eigendom zijn. Er is dan geen verschil tussen het bezit en de bezitter. De hemel heeft alles vervuld. Wat een mooi vooruitzicht hebben we hierin. Laten we daarom terugkeren naar de hemelse bron. hoofdstuk 110 De pelgrimstocht tot Nazareth Het leven bestaat uit elementen van proza. Deze elementen moeten nog ontraadseld worden, verwerkt, door omcirkeling. Het zijn de knoppen van de bloemen, en die moeten nog opengaan, ontwaken. Dat kunnen hele nare ervaringen zijn in je leven die nog tot verlichting moeten komen, die nog geplaatst moeten worden. Het zijn dus proza elementen, juist je trauma’s, dus die moeten nog begrepen worden. Je moet er nog doorheen zien te prikken. Hoe doe je dat ? Hiervoor heb je de quasi-momenten nodig, de momenten van schijnbewegingen van de natuur, de verwarrende momenten, oftewel de bijna-momenten. Iedereen kent wel zulke ongemakkelijke momenten : Je kunt niet uit je woorden komen, of je zegt dingen die je helemaal niet wilde zeggen, of je kunt helemaal niets zeggen, of het komt verkeerd over, enzovoorts. Iedereen kent wel die ongemakkelijkheid van het leven soms, dat je er langsheen glijdt, dat je jezelf voor gek hebt moeten zetten, dat je er verkeerd opkomt. Iedereen kent wel zulke momenten : je hebt een moeilijk gesprek en je kunt jezelf maar niet duidelijk maken, en dan achteraf denk je : ‘Oh, had ik maar dit gezegd, of dat gezegd.’
Het is alsof je je doel hebt gemist. Je had kunnen scoren, maar je deed het niet. Het kwam niet in je op. Je was er bijna, maar toen gleed je weer terug, oftewel de bijna-momenten. Maar juist die momenten, de bijna-momenten, heb je nodig als bloemenblaadjes om de knop van een proza-element te omcirkelen, opdat het proza-element tot leven wordt gebracht, wordt verwarmd, en ja, dat gaat door twijfel, door verwarring, door boosheid, angst en depressie, eenzaamheid, je onbegrepen voelen, je verworpen voelen, je voor schut gezet voelen. De bijna-momenten brengen het diepste van je naar boven, laten je het leven overdenken. Zonder veel piekeren is er nog nooit iets tot stand gekomen. Zonder te tobben kom je niet over de eindstreep, dus je moet dat op de koop toenemen. Het is het water wat het proza-element nodig heeft om te kunnen groeien. Hiermee voedt je het proza-element, omhul je het. Het zijn prisma’s waaraan het zich kan spiegelen, waardoor het kan gaan communiceren. Een kind heeft veel van die situaties nodig om zich te kunnen ontwikkelen. Dus verzamel de bijna-momenten, want je hebt ze nodig. Verzamel de momenten waarin je er niets meer van begrijpt, want je hebt ze nodig. Verzamel de momenten dat je met je mond vol tanden staat, de vreemde momenten, want je hebt ze nodig. Uiteindelijk zal de knop dan opengaan, en heb je een stuk proza in je leven ontdekt, als een prachtige bloem in je tuin. Dat is de pelgrimstocht naar Nazareth. Je gaat van bloem tot bloem, van proza tot proza. Dat is diepe en poetische introspectie. Het brengt de momenten tot leven, tot een hoger niveau. Nazareth, open de poort, Er is een arme tuinier gekomen, die alles achter zich heeft gelaten, die de tuin goed heeft verzorgd, zijn lijden heeft gedragen.
Nazareth, open de poort, Deze pelgrim heeft een lange tocht gemaakt, zich van alles afgezonderd, alles achtergelaten, De poort is smal, maar hij is de minste, dus hij kan er doorheen Nazaret, open de poort, Deze lijdensgezinde heeft zijn hart niet verhard, maar heeft zichzelf verloochend, in de lange, duistere en koude nacht, Laat hem binnen, laat hem niet vergaan, Neem hem op in uw woningen, Tot de hemelse vestiging is hij gegaan Nazaret, open de poort, Neem hem binnen, want buiten zijn de wolven, Is er plaats in u ? Toen sprak Nazaret : Maar hij moet Mij in zich nemen. En de lijdensgezinde sprak : Nazaret, ik open mijn poorten voor u, Kom binnen in mij, Wees welkom, Nazaret, gij getrouwe, want ik heb gezien dat er geen verschil meer is, tussen woning en bewoner, tussen de pelgrim en het pad, tussen bezit en bezitter, tussen schatzoeker en schat.
hoofdstuk 111 de steen der filosofen Ze is prachtig. Ik zie het boek Odenlech als een witte schijf boven de zee hangen. De zee is woest, maar het boek Odenlech neemt hen die daarvoor klaar zijn op, om hen in te wijden in de nieuwe filosofie, de hemelse filosofie. Het boek Odenlech is één van de grotere boeken in de nieuwe bijbel, want het heeft 49 hoofdstukken. De nieuwe bijbel is een oerverfijnd werkend systeem, die verschillende geloofsrichtingen en ongeloofsrichtingen, zoals ook het atheisme, bij elkaar haalt, want de mens leeft in oorlog vanwege verschillende namen en uitdrukkingen voor dezelfde termen. De atheisten strijden tegen de verkeerde god, de afgod, en de gelovigen of religieuzen strijden voor de goede God, dus het hoort bij elkaar. Ze houden elkaar in balans. Alle geloven en ongeloven worden verenigd door de filosofie, en er zal niet meer een strijd zijn tussen culturen op zich, maar tussen goed en kwaad, tussen kennis en onwetendheid. Daartoe is de schakel van de filosofie dus zo belangrijk, en de steen der filosofen. Het boek Odenlech is dan ook een belangrijke schakel in het herstel van de filosofie. In de nieuwe bijbel is het een volkomen systeem. Er zijn geen missing links meer, zodat de oude bijbel geheel vervangen kan worden, en dat moet wel. hoofdstuk 112 De twee Eva's Het Eva-ngelie, je ziet er duidelijk het woord Eva in. Er zijn twee Eva’s. De ene Eva geeft goede vruchten, en de andere misschien slechte vruchten. Er is dus een hogere Eva en een lagere Eva, een geestelijke Eva en een vleselijke Eva. Denk aan het woord Jahhavah. Havah is
Eva in het Hebreeuws. Hier komt ook het Engelse ‘heaven’ vandaan, oftewel de hemel. Er is een goede Eva en een niet zo goede Eva. Eva is hoe je het ook wendt of keert een symbool, een archetype, voor de kennis, of dat nu goede kennis is of slechte kennis. Er is maar een hele dunne lijn tussen goede kennis en slechte kennis. De hoeveelheid, de verhouding en de richting bepalen of het goede of slechte kennis is. Ga dus wijs om met het Eva archetype, het natuurmedicijn van de geestelijke moeder en gids. Het is dus ook weer een woord voor God. Denk ook aan het Duitse woord ‘hilfe’, help. In het roepen om help klinkt het ook vaak als Hiveh, zoals wij dat vroeger ook op de televisie hoorden in de oude slapsticks. Ook dat komt van Havah, Eva. De hulp komt van boven en van onze Moeder in de hemel, onze lieve Heer, die niet zomaar lief is maar ook streng voor onze bestwil. En denk aan het Nederlandse woord ‘Halve’, wat staat voor het minderen. Wij moeten minderen om tot God te komen, alles achter ons laten. Moeder God weet wat goed voor ons is, en zal het in de juiste mate aan ons schenken, op de juiste tijd. De mannen hebben het evangelie gepredikt, het evangelie van mannen, van vader en zoon, maar nu is het tijd voor het vrouwen-evangelie, van het Eva-ngelie. Er mag en moet ook plaats zijn voor het goddelijke vrouwelijke. En dat is juist ook zo belangrijk om veilig te zijn tegen slechte vrouwen, het lagere vrouwelijke. Het vrouwelijke van vandaag de dag is verziekt, afgeweken van de bron, corrupt. Vandaar dat we terug mogen gaan tot moeder Eva, moeder Havah, in het paradijs, om los te komen van de aardse Eva van het Ego. De hogere Eva staat niet met een slang, maar met een touw, het eeuwige touw, het hemelse touw, om ons op te nemen en voort te leiden, opdat wij niet van het pad afwijken. Laten we blij zijn met zulke
hemelse touwen die ons zullen leiden tot de ware hemelse kennis, opdat we los kunnen komen van alle aardse kennis van het ego. hoofdstuk 113 Het verschil tussen geestelijk geloof en vleselijk geloof Elke dag probeert het vlees ons op vele manieren te doden. Daarom moeten we het vlees doven. We zijn helemaal alleen in die strijd. Niemand anders ziet wat we denken. Het denken is vol met boosaardige stemmen door alcohol en vlees, en door de verontreinigde lucht. Vroeger was de lucht veel reiner dan nu. Nu is het vol met fijnstof en electromagnetische straling. De mens is behekst en tot zombie gemaakt. Daarom moeten we ook verdraagzaam zijn. Zo groeit nu ieder kind op. Door de profetische gave mogen we ervaren wat anderen ervaren, waar ze doorheen gaan, om zo empathie te hebben. Dat is het hoogste goed. Maar we moeten ook vaak zeggen : ‘Ik weet het niet. Ik twijfel.’ Agnosis is de basis van de gnosis. Hoogmoed, overmoed en betweterigheid staan namelijk op de loer en probeert ons elke dag te doden. Telkens weer beproeven deze geesten hun geluk. Maar dan ga je volkomen langs de ander heen. Dan raas je op de snelweg. Ook is het zo dat waar we mee omgaan worden we besmet, dus we moeten niet zo verdraagzaam worden dat we lui en laf worden. Ergens is de grens. Door de profetische gave mogen we ook gevoelig
worden voor die grens, en gevoeliger. Dat is een groot goed. Zo mogen we balans vinden, want de natuur is balans. Nu lijkt de natuur uit balans. Nu lijkt de natuur vervuild. Het reine van de mens is vuilheid voor God. Als je de brug vindt tussen God en de natuur, dan zal het zich vanzelf herstellen. Dat gebeurt in je binnenste. Wij leven in geloof, niet door aanschouwen. Merk op dat dit een andere betekenis geeft aan geloof. We hoeven het niet te zien, maar we mogen het van binnen ervaren. Alles om ons heen mag dan verkeerd zijn, maar we mogen toch de rust van het geloof in ons binnenste hebben, de innerlijke kennis, het goed doen, wat dus geen blind geloof is, maar getoetst geloof. Het is ons onderwezen en we hebben het doorleefd. Leef door geloof in kennis, niet door aanschouwen. De profetische gave is geloof in de andere wereld, het diepere, en dat is niet zomaar kennisloos en ervaringsloos geloof, niet zo van ‘ik geloof het wel.’ Geloven, het ware geloven, is een werkwoord en een schoolwoord. Je bent naar school gegaan, en hierin heb je rust. Je wil onderwezen worden. Je hoeft niet een materieel teken te krijgen, geen materialisme, maar het teken is geestelijk, voor hen die het verstaan. Het ware geloof is dus anti-materialistisch, niet iets van uiterlijkheid en vormen. Je zoekt geen verzadiging voor je oog, want het is iets van het hart. Niet door aanschouwen, maar door geloof, betekent dat je de lange weg bent gegaan. Je hebt de prijs betaald. Je gelooft niet in de materie, maar in de hogere wereld van het binnenste, in het verborgene. Je hoeft geen uiterlijk groepsteken, iets wat iedereen gelooft. Geloof in materie en blindelings geloof heeft de hele wereld verscheurd en het heeft niets meer met het geestelijke te maken. Daarom is geloof veelal een gevaarlijk woord. Vindt daarom het juiste pad van geloof die wegleidt van het verkeerde geloof. Geloof is dat je kiest voor het geestelijke, niet voor de materie. Gelovigen volgen een heel
ander pad dan dat van de zintuigen. Gelovigen leven profetisch in de geestelijke wereld, waarin de hogere zintuigen zijn geopend, en waar ze de kennis hebben gevonden. Geloof betekent dus ook durven te zeggen : ‘Ik weet het niet, ik twijfel,’ want dat is de ware kennis. Geloof is allereerst agnostisch. Het valse geloof is betweterig en hoogmoedig, onverschillig ook, en raast de ander voorbij, omdat het geen basis heeft. Het is geroofd geloof. Het is alleen pretenderen kennis te hebben. De lucht is vol met allerlei geloof. Allerlei geloof heeft de mens omsingeld en zoekt de mens te doden. Maak daarom onderscheid tussen geestelijk geloof en vleselijk geloof, en strijd de goede strijd. Als je werelds leeft, vals leeft, dan is je geloof ook vals, want dan is het verkeerd afgestemd. Alleen de profetische gave kan het juist afstemmen. Als je zomaar gelooft wat anderen zeggen of wat je in een boekje hebt gelezen, dan is dat ook vals geloof. Het geloof van horen zeggen is geen geloof. Het gaat om je persoonlijke ervaring en keuze. Het gaat om je persoonlijke strijd en overwinning, anders is het slechts een verzekering. Er is veel lui en laf zombie geloof. Het hangt in de lucht en zoekt je te doden. Zoek de balans tussen heiligheid en verdraagzaamheid. Je kunt te heilig worden of te verdraagzaam, ten koste van je gave van geloof. Er is veel dood geloof, veel dodend geloof. De ware gave is het loon van de soldaat. Elke dag mag je je dagloon ontvangen als soldaat. Het leven is een veldtocht, een tropentocht. Zomaar een gave heeft nog nooit iemand daadwerkelijk geholpen, maar bedriegt de mens. Ga dus ook het verschil opmerken tussen de geestelijke gave en de vleselijke gave.
Het zombie geloof verslaat haar duizenden, in de stad, telkens weer. Dat doet zij door de zombie gave aan te bieden. Ga dus niet zomaar voor de gave, maar voor het dagloon van de soldaat. Geef ons heden ons dagelijks brood is het dagloon van de boer en van de bakker. Ga zicht en grip krijgen op wat een dagloner is en betekent. Dan ga je vandaaruit zicht krijgen op wat het ware geloof en de ware gave is, en zo kun je aanstalten maken om de zombie stad uit te gaan. Doe je zombie kleren uit, en ga tot de rivier, en was jezelf schoon in het geestelijke, opdat de aarde grip op je verliest, en je zo tot een waardige hemel bewoner wordt. Ren en vecht. Er staan zombies in alle hoeken van de straten. Maak het tot de stadspoort en ga de wildernis in. Daar wacht God je op. Daar wacht de hemel op je. Je geheugen is nu nog bloedend, en ook je geweten, en je verstand, je ziel, je binnenste. Maar God zal de wonden dichten door het hemelse woord. Glassplinters moeten eruit, die diep in je vlees zijn gegaan. Diepe spijkers. Het mes is diep gegaan. De zombies maakten je tot één van hen. Maar je mag nu één van de hemelse getuigen zijn. Overdrijf hierin niet. Religie is slechts een taal en het is overal vals geworden, een instrument in de hand van de zombie. Maak het dus zaak om te ontsnappen van zombie religie. Dat is een geestelijke strijd en een geestelijke opdracht. De zombie laat niet zomaar gaan. Jij bent zijn of haar bezit. Jij bent zijn of haar drugs. Ze gebruiken je als een object, een afgod, een monument, maar ook als een wegwerp artikel. Zo is dat in de stad. Maar de profetische gave en de gave van de hemelse talen, de hemelse tongen, zullen je erdoor leiden, uitleiden, tot ver buiten de muren van de zombie stad en de zombie kerken. Ga hier grip op krijgen. Zombie religie is een groot probleem op aarde, zombie geloof, zombie gaven. Je bent met zombie gaven vastgezet. Het waren de
tralies van je kooi, zo ben je gegroomed, zo ben je gedrugged. Zo kregen ze je eronder. Je bent in een coma staat. Maar de sleutel wordt je aangereikt. Dit is de sleutel van het hemelse woord. Religie is nog veelal zombie taal, dus overdrijf het niet. Filosofie en Natuur zijn er om religie bij te sturen, door de profetische gave, door de hemelse talen, de talen van het hart, en het geestelijke spreekt in alle talen. Je moet in de talen van de zombie spreken om de zombie te kunnen bereiken. Je moet in de talen van het kind spreken om het kind te kunnen bereiken. Doe dat door de profetische gave. Doe dat vanuit de bron in je binnenste. Verdraagzaamheid in balans met reinheid. Geestelijke hygiene. Waar je mee omgaat wordt je mee besmet, dus kom niet te dichtbij. Blijf achter het hek. Zend het hemelse woord in de talen van hen die je wil bereiken. Zij moeten zelf het pad gaan. Je kan ze niet slechts dragen. Ze moeten zelf kiezen. Het hemelse woord is een koord. We mogen naar ons raam lopen en het raam open te doen, opdat het hemelse koord binnenkomt, en dan kan de hemel ons opnemen. Het hemelse woord is een koord. Het hangt recht voor je neus. Neem het aan, pak het vast, en het zal je uitleiden. Het zal je opnemen. Houdt goed vast, laat niet los. De hemel is gekomen. Laat je onderwijzen. Laat je oude leven los, je oude verstand, je oude geheugen. Er is een nieuw leven. Oh, wat een wonderlijk verschijnsel hangt er in de lucht, is er tot ons neergedaald, het hemelse woord.
Laat dat je dag vervullen. Het is een mooie zondag vandaag. Geniet ervan. hoofdstuk 114 de oerwoudsrivier Ik was aangekomen bij het ontvangen van het boek Ewa als een lange oerwoudsrivier. Toen ik bij het ontvangen van hoofdstuk 30 aan was gekomen zag ik valse, vleselijke moederlijkheden en zusterlijkheden te pletter vallen. Toen ik bij het ontvangen van hoofdstuk 31 was aangekomen zag ik valse en vleselijke mannelijkheden grip verliezen op een hoge berg, en ze vielen naar beneden. Toen ik aangekomen was bij het ontvangen van hoofdstuk 32 was ik achter een soort glas, en boosaardige geesten, die heel snel bewogen, begonnen op het glas te kloppen, en ik zag ze boos en snel praten, maar ik kon het niet verstaan. Het was heel dik glas en begon steeds dikker te worden, om de geesten verder weg te drukken. Ze hadden ook een hele vreemde glimlach of lach van de alcohol, alsof het ze toch niks kon schelen want ze waren aan de verdovende middelen. hoofdstuk 115 Kennis is zeldzaam ‘Kennis is zeldzaam.’ Ewa 14:12 De kennis ligt niet voor het oprapen. Er is veel valse kennis. Dit is een boosaardig geslacht. Als je nog steeds mensen vertrouwd : neem een koude douche om het af te leren. Het is als de dagen van Noach en de oude profeten. Je kunt niemand vertrouwen. Je moet al testend en onderzoekend je weg zien te vinden, en niet het dunne ijs opgaan. Kennis is zeldzaam. Onthoud het.
Je moet er hard voor werken. En als het komt begint het alweer af te brokkelen, weg te druppelen. Wees er zuinig mee, koester het. Zaai het in goede aarde. hoofdstuk 116 de schatzoeker 17. De hemelse vis droeg aan de eerste mens op een boot te bouwen voor het redden van alle wijzen, alle diersoorten en granen, vanwege de komende zondvloed. De zondvloed komt, en de vis trekt de boot voort naar de toppen van de bergen. 18. Ze moeten ook door een verschrikkelijke storm voordat ze daar komen. 19. Het was het eind van een tijdperk waarin een valse geest het hemelse woord had gestolen, die de vis op de bodem van de oceaan weer terugvindt. 20. Het wordt weer teruggegeven aan de mens (de wijzen) door de vis. III Kamba 8 Ik had een droom over deze vis, met een hele hoge vin, en de vis nam mij mee over de woeste zee. Het is een teken van het einde van een tijdperk waarin een valse geest het hemelse woord had gestolen. Wij moesten het hemelse woord op de bodem van de oceaan weer terugvinden, en ik heb goed nieuws, want de heiligen hebben inderdaad dit woord teruggevonden. Door de tijden hebben we alleen brokstukken van het hemelse woord gevonden. Nu, de vis had mij geadopteerd, mij uit de woeste zee gevist, en soms leek de vis wel op een dolfijn. De vis sprak ook tot me met een hemelse stem. De brokstukken zijn verzameld in de oude bijbel, waar
ook nog veel rommel tussenzat. Ook zijn de brokstukken verzameld in de tweede bijbel. De martelaren, de vervolgden, riepen om wraak, maar hen werd een wit kleed, of een witte deken gegeven, omdat zij nog moesten rusten. Maar nu wordt het volledige hemelse woord geopenbaard. De cirkel is rondgekomen. Dat is een blijde dag, maar een opdracht voor de mens, want nu moet de mens nog zijn ziel opbouwen door het hemelse woord. Het is dus niet zomaar een heilsfeit, maar het moet ook een ervaringsfeit worden. Hebt gij het hemelse woord al ontvangen ? We mogen opkijken naar de hemel, en het hemelse woord verwachten, wanneer wij ons hart ervoor hebben opengesteld. Dan begint het gevecht, want als de mens zijn wapenrusting heeft ontvangen, dan kan hij de oorlog in. Die oorlog is het loskomen van vleselijke onwetendheid. De vis leidt de mens voort. De vis is een beeld van de diepzeeduiker, de onderzoeker van wat verborgen ligt op de zeebodem, alles wat door de tijden heen verloren en vergeten is geraakt. De vis is dus een beeld van de schatzoeker.
1 Online Touch